Zit jij vaak op je mobiel als je met je kind bent?
Ik betrap mezelf er wel vaak op, het is een hele hardnekkige slechte gewoonte waar ik moeilijk vanaf raak.
Daar was z’n duur onderzoek niet voor nodigquote:
Op Heb je een link naar het onderzoek waar ze naar refereren?quote:
Ik ben best wel een schermverslaafde, maar ik ben in elk geval bewust onbekwaam dus de eerste stap is wel gemaakt. Ik probeer bijvoorbeeld op momenten dat ik met mijn kinderen iets doe wel mijn telefoon echt weg te houden. Ik vind het ook altijd tamelijk tenenkrommend als ik ouders zie die ergens zijn met hun kinderen en dan echt alleen maar op hun telefoon zitten. Niet af en toe even kijken, maar echt 2 uur onafgebroken in hun telefooncocon zitten.
Tegelijkertijd merk ik ook dat ik op momenten van "verveling" veel te snel dat ding pak. Het is echt conditionering hoor, een beetje vergelijkbaar met hoe ik vroeger sigaretten gebruikte toen ik nog rookte
Ik verlang wel eens terug naar de tijd dat die schermen nog een soort nice to have waren. Ik ben net oud genoeg dat ik dat nog zeer bewust heb meegemaakt. Toen ik 9 was kregen wij een computer met 128mb interne opslag zeg maar. Ik kreeg op mijn 11e mijn eerste tvtje, zo'n 14 inch beeldbuis. Maar pas toen de smartphone z'n intrede deed werd het echt een probleem. En toen was het nog heel lang zo dat roaming / mobiel internet echt tandjesduur was dus dat gebruikte je niet. Nu is het al zo dan mijn kinderen een fittie gooien omdat ze in de auto geen WiFi hebben en daarom geen YouTube kunnen kijken (en dan lopen wij waarschijnlijk zelfs mijlenver achter op de technologie).
Anyway, ik probeer er echt heel bewust mee om te gaan maar tegelijk merk ik ook dat ik er constant in word gezogen. En mijn kinderen vinden dat ook echt niet leuk. Tegelijkertijd zijn ook zij al behoorlijk schermverslaafd. Het is een lastig dilemma.
Ik mis het ook niet echt.Thuis zit ik wel regelmatig op mijn laptop, dat probeer ik wel zo weinig mogelijk te doen, maar bij een moment van niks doen, pak ik hem toch wel vaak.
Ik vind het ook wel een lastig onderwerp, vooral ook om te bepalen hoeveel schermtijd voor een kind raadzaam is. Simon heeft relatief weinig schermtijd, ik denk gemiddeld zo'n 3-4 keer per week 20 minuutjes. Vraag me dan af of we er niet te streng in zijn.
Hij gamet online veel met vrienden én we spelen beide Pokémon go, hij op zn foon en ik op mn tablet. Dus fietsen we veel, hij met foon aan het stuur, ik met tab in tas
We krijgen best wat beweging zo. Toen zoon nog klein was, zat hij achterop de fiets met mijn tab Pokémon te vangen. Zo ben je toch samen bezig
Bij speeltuinen e.d. heb ik nooit veel op foon gezeten maar me wel verbaasd over andere ouders die dat wél deden. Observeren is leuker
Zelf heb ik geen social media en geen enkele app op mijn foon. Lees er wel het nieuws op of kijk in de mail. En vaak even snel mail beantwoorden. En Fok! uiteraard
Schermtijd en hoeveel, dat heb ik lang geleden al opgegeven. Dat hoort nu eenmaal bij deze tijd. Zoon maakt dus zelf uit wanneer en hoe lang hij een scherm voor zn neus heeft.
Dan gebruik ik het ding wel lol. Een TV buitenshuis bestaat niet echt, dus buiten ben ik wel volledig met haar bezig.Ik denk dat ik het prima doe zo. Het is 2023. Platforms als telefoons, televisies, laptops, etc. zijn een wezenlijk onderdeel van ons bestaan geworden. Kan ze maar beter leren dat het normaal is dat die dingen óók draaien.
Mis er ook niets aan.Als ik weg ben met de kinderen zit hij wel in mijn tas voor een route opzoeken of als ik pech onderweg krijg. Maar als die dingen niet aan de orde zijn is de telefoon uit en blijft in de tas de hele tijd.
Mijn vier kinderen zijn onder de 10 en talen niet naar schermpjes nog,misschien omdat ze het thuis ook niet veel zien.
Ik wil mijn beeldschermtijd wel drastisch gaan verminderen zodra de baby er is, hier hebben mijn vriend en ik het ook over gehad.
Maar het wordt wel afkikken! :/
Naar de tv kijkt ze totaal niet om, maar die staat eigenlijk alleen 's avonds aan als we voetbal willen kijken, en dan ligt ze op bed.Nu is het meer een gewoonte en doe ik het omdat mijn hoofd veel te vol zit. Dan is het fijn om even iets anders te hebben dan het constante gemaal in mijn hoofd. Het gebeurt ook wel als de kinderen er zijn maar ik let er wel op. Plus als ik echt iets aan het doen ben met hen heb ik die afleiding ook minder nodig. Maar ik zou echt nog kunnen minderen.