Geen band met broers/zussen

quote:

Op donderdag 23 februari 2023 22:28 schreef Alexandrian het volgende:

Herkenbaar?

[poll=5188]

Ja.

Familie zijn verplichte vrienden zij een oom van me altijd. Heb er verder ook niet zoveel mee met broer en zus, gelukkig wonen ze ver weg. We zien elkaar een paar keer per jaar en dat is het wel.

Met een broer en zus vrij hecht, we wonen niet bij elkaar in de buurt maar bellen wel regelmatig en proberen elkaar een paar keer jaar te zien.
Met een andere zus niet zo erg hecht, als in: we bellen nooit en als ik met haar alleen ben gaan de gesprekken niet zo makkelijk.. We zijn gewoon erg anders.

Ik ben de jongste, een nakomertje.

Geen contact meer met 1 (foute) broer.
Met 1 zus was het een gecompliceerde relatie, ze was gek op mij, maar ze was (denken we achteraf) bipolair, ze is in 2013 op 63 jarige leeftijd overleden.
Met 1 zus is het wel oké, moet haar niet teveel zien, we zijn erg verschillend maar vroegah (ze is 14 jaar ouder) heeft ze wel een soort moederrol op zich genomen.
Met 1 broer is het echt oké. Zien elkaar 1 of 2x per jaar, maar altijd prima, hij is 7 jaar ouder, wij werden altijd 'de kleintjes' genoemd

[ Bericht 16% gewijzigd door Blues op 24-02-2023 07:21:02 ]

Leuke band met zussen, maar we wonen niet bij elkaar in de buurt. Wel bijna elke dag (groeps)appcontact en we gaan af en toe samen wat doen. Hoewel we andere karakters hebben kun je heel goed merken dat we familie zijn. Dat vind ik wel leuk om te zien.

Ik weet niet hoe het zou zijn als we in elkaars buurt zouden wonen. Ik denk dat het dan snel hommeles is. Dit voelt ook gewoon gezonder.

Maar ik ken genoeg verhalen van "ruzie" of idd "geen band".

Ik sprak laatst nog iemand die vroeg of we geen broertje/zusje wilde voor ons kind, want zij had dat wel gedaan voor haar 1e kind. Maar ja, biedt echt nooit garanties.

Geen band, enig kind.

quote:

Op donderdag 23 februari 2023 22:28 schreef Alexandrian het volgende:
Verstoorde relaties tussen broers en zussen zijn al zo oud als de mensheid.

Ik heb zelf twee broertjes. Met de een ben ik ontzettend hecht. Met de ander heb ik eigenlijk geen enkele connectie. Er is niets ergs gebeurd, geen ruzie of wat dan ook maar gewoon: geen band.

We liggen elkaar gewoon niet. Geen idee waar dat precies aan ligt. Over sommige zaken denken we fundamenteel anders terwijl we op andere gebieden juist ontzettend op elkaar lijken.

Mijn ouders hebben vooral mij als oudste broer langere tijd gepusht om een band te creëren maar ik ben er inmiddels achter gekomen dat je dit soort dingen niet kunt forceren.

Herkenbaar?

[poll=5188]

Soms is het gewoon niet anders en zelfs prima om zo te laten.
Forceren op aandringen van anderen gaat toch nooit werken.

En wat de vraag hoe dit kan betreft.
Ikzelf zeg altijd, het mag dan wel je familie zijn maar dat betekent niet dat het ook je soort is.

Ik ben de oudste, 1 zusje die te ver weg woont (+200 km) en die nu clean is, daar heb ik het minste contact mee.
2 broertjes (tweeling) waarvan de een ook te ver weg woont om normaal contact mee te hebben. De ander woont in de buurt, maar het is niet dat we elkaars deur platlopen.

Er is geen ruzie, het is puur de afstand.

Herkenbaar, geen ruzie maar ook geen hechte band. Zien elkaar op verjaardagen en feestdagen en dat is goed genoeg.

Met m’n zusje van 2,5 jaar jonger wel, sinds we beiden volwassen zijn. Als kind ook, maar als pubers totaal geen band gehad.

Ik heb ook een broertje van 16 jaar jonger. Onze interesses liggen heel erg uiteen, dus het is lastig echt een band te hebben. Ik had toen hij werd geboren ook meer een moederrol toegeëigend, dus onze band is sowieso anders denk ik.

Met zus weinig tot niets, met broer zo af en toe. Stiefzus en stiefbroer zie ik wel eens, maar geen veelvuldig contact.
Familie krijg je, vrienden kies je. Ben blij met m'n familie hoor en kan altijd bij iedereen terecht maar ze weten dat ik zo werk en dat accepteren ze, en idem ik hun!

Heb 1 zus, 3 jaar ouder, maar wel een goede band mee, we lopen de deur niet plat (wonen ook een eind uit elkaar). Maar zien elkaar regelmatig, in de zomer gaan we samen weekendje weg. Ja ik ben wel tevreden
We hoeven elkaar niet elke week te zien maar als er iets is zijn we er voor elkaar

Soms gaat het gewoon beter als je elkaar niet of weinig ziet.
Dan vreet het niet aan je.

Twee broers.

Met één heb ik vrijwel ieder weekend contact; beetje gamen, blowen. Al van jongs af aan trekken we met elkaar op; geen enkel festival zonder elkaar gedaan ook.
Met de ander af en toe contact, om de zoveel weken; is toch acht jaar leeftijdsverschil en dat is één van de twee factoren. De ander is dat zodra hij een vriendin heeft je hem niet of amper meer ziet, compleet onder de plak altijd. Laatst had hij problemen met z'n chick, dan loopt hij de deur bij je plat, nu is alles weer koek en ei en je ziet hem niet meer.

Maar best, zijn leven, met de ander heb ik genoeg contact.

Geen band mee, zie hem eigenlijk enkel met begrafenissen. Aangezien die grotendeels geweest zijn, zal het wel minder worden.
Is ook nooit echt anders geweest (ja toen we nog thuisw woonden was het vooral ruzie enzo, maar in de tienerjaren ook gewoon negeren enzo).
Lag denk ik vooral aan mij, omdat ik hem vies vond en teveel lawaai vond maken (ademen)

Een halfbroer en halfzus (die man wilde worden en nu dus halfbroer), beide nu geen contact meer mee. Halfzus en ik zijn als water en vuur, twee totaal verschillende zoogdieren en levenshouding die nooit geklikt heeft. Mijn halfbroer ligt me van het gehele gezin nog het meest, maar ook daar wel behoorlijke verschillen. En ik heb het ook opgegeven om kunstmatig iets in stand te houden. Het is goed zo.

Geen goede band met mijn oudere (half)broer. Totaal ander persoon dan ik.

Ik heb altijd een goede band met mijn broer gehad en hij was een voorbeeld voor me in mijn jeugd. Echter, waar ik stappen heb gezet om met onze abnormale jeugd om te gaan, lijkt hij erin te blijven hangen en hadden we de laatste jaren voornamelijk contact waarbij hij het alleen over zichzelf had, zijn gedachtenpatronen die maar in cirkeltjes bleven ronddraaien en zijn leven dat blijft hangen in dezelfde patronen. Omdat dat contact vermoeiend was, omdat er verder weinig interesse vanuit hem voor mijn leven kwam, heb ik dat laten verwateren tot wat app-contact.

Vervolgens werd hij in de covid-periode (mede dankzij mijn schoonzus, die al jaren anti-vaccinatie en anti-alles was en mijn neefje zelf thuis les geeft), anti vaccinatie, begon hij dubieuze content op zijn Facebook te delen en hetzelfde te praten als mijn schoonzus, die fervent aanhanger van Willem Engel is. Ik mis het niet, want onze band was toch al jaren eenzijdig. Dat je familie toch altijd je familie blijft, gaat m.i. niet op. Ik heb een familie waarin jarenlang psychische aandoeningen zijn verzwegen, die nooit ergens over wilden praten en waarin bijna ieder gezinslid zich daarom alleen en verlaten voelde. Zoiets voegt in mijn leven niets toe en ik heb er ook jarenlang over gedaan om me daarvan los te worstelen. Ik zie dat het totaal anders kan bij mijn schoonfamilie, dus waarin energie blijven steken in iets negatiefs wat me niets oplevert?

Met zowel mijn broer als zus wel wat telefonisch contact, maar echt warm is het niet.

Ik heb juist een zeer hechte band met mijn broertje en jongere zusje. Mijn broertje is 1,5 jaar jonger en we zijn echt samen opgegroeid. We sliepen ook tot ons 16e in één kamer.
Met mijn zusje heel lang totaal geen band gehad door het leeftijdsverschil van 8 jaar. Pas toen ze uit haar rebelse tienerjaren kwam en volwassen werd, werd onze band ook een stuk sterker. Tegenwoordig zie ik haar als mijn beste vriendin
We wonen alle 3 in een andere stad of dorp, maar toch binnen een straal van 15 kilometer van elkaar vandaan en we passen ook regelmatig op elkaars kinderen.
Ik ben blij met ze

Met m'n oudere zus (5+ jaar) is het contact spaarzaam maar wel gewoon goed naar mijn idee. M'n broer (+1 jaar) is denk ik een van m'n beste vrienden.

[ Bericht 0% gewijzigd door Twiitch op 02-03-2023 14:52:58 ]

Een zus, die is 4 jaar ouder.
Niet zo'n goeie band, maar ook niet superslecht.
Zij is helemaal huisje boompje beestje met dr man en 2 kinderen.
Ik niet.

Broer: hele nare geschiedenis met misbruik en mishandeling, hij is geen lekkertje, maar kan er niks aan doen. We appen gemiddeld eens per maand, per twee maanden. Ik voel de behoefte niet zo. Hij woont ver weg en dat is fijn. Al voel ik wel zusterlijke band en vooral verlichting. Eigenlijk moet ik hem eens opzoeken, maar geen zin

Halfzus: nooit gezien.

Halfbroer: knallende ruzie. Hoeft van mij niet goed te komen. Hij probeert het af en toe goed te maken