Soms is het leven echt KUT

Zucht, ik ben nu al anderhalf jaar verliefd op een meisje, maar ze zag nooit ech wat in mij, ben wel 1 keer met haar uitgeweest, daarna verliefd op haar geworden, en gebleven. Verder zijn we gewoon goede vrienden. Ik had de hoop eigelijk al opgegeven, en na een avond stappen met een groep, bleek dat ze een leuke vriendin had, maar die had al een vriend. De volgende dag was die vriendin jarig, en ik mocht ook komen, jeuj. Smorgens keek ik echter in mijn mailbox, en daar stond dat ze me de vorige avond leuk was gaan vinden, terwijl ze dit eigelijk niet wilde omdat ze een vriend had.

Ok, op die verjaardag is ze dus heeltijd bij mij gaan zitten, en m'n hand stiekem vast pakken enzo, maar meer nie. Vriend was al vet chaggi. Maar 3 weken terug vrijdag, zou ik naar die vriendin toegaan, gewoon om even goed te praten... nja, ik was me er toen al van bewust dat ik voor het meisje koos waar ik al een half jaar van hou, en wou haar dit zeggen. Toch hebben we die avond gezoend, ik know, stom van me, had eigelijk mijn kop moeten wegdraaien, maargoed. Ik ben toen meteen naar dat andere meisje heengegaan, heb haar het hele verhaal verteld, en ze begreep me wel aardig.. (ook met haar gezoend toen)
Ze zei toen dat ze van me hield, en was dolgelukkig dat m'n wens was uitgekomen na een half jaar. Maar de volgende dag deed ze in 1 keer vet onaardig tegen me, dat ze me niet meer kon vertrouwen, en ze was gewoon heel boos. ik baalde daar echt van, heel vaak gebeld en gezegd dak van haar hou, en niet van haar vriendin, het mocht niet baten.

Uiteindelijk ben ik vanmiddag naar haar toegegaan, en heb een doos merci meegenomen. Ze had totaal niet verwacht dat ik kwam, maar ze vond het wel heel leuk. Ik heb haar toen ook alles uitgelegd, hoeveel ze voor me betekend, enz. Toen kreeg ik een sms van haar vriendin dat ze het uit heeft gemaakt met haar vriend, en dat was ook wel beter zo. Zij wou dus graag naar haar heen, en ik ben toen maar gegaan. Ik heb haar gevraagd hoe ze nu over me dacht, en ze zei dat ze me echt heel leuk vond, maar ze wou geen verkering door wat er gebeurd was. Ik vroeg of het ooit nog wat kon worden tussen ons, en ze zei toen misschien, heel misschien. Kortom, was ik maar nooit wezen stappen die avond, ik wordt nu echt ramgek van mezelf, ik had nu verkering met haar kunnen hebben, gelukkig kunnen worden met haar.... maar nu....
ZUCHT alles komt door mij.