ik overweeg enkele experimenten te doen die mogelijk röntgenstralen (x-rays) opleveren, en zou Fujifilm instax monochrome fotopapier (tussen bvb twee vellen aluminium folie) willen gebruiken om die vast te leggen.
Maar om dat te doen zou ik de onbelichte film uit het pack moeten halen. Ik weet niet of je die er gewoon uit kan schuiven (wat volgens een youtube video het geval is bij Polaroid Original cartridges), of dat er bepaalde handelingen nodig zijn (iets indrukken bvb), en dat uitzoeken wanneer ik niet kan zien wat ik doe (in een donkere kamer, of onder een doek) zou lastig kunnen zijn.
Dan is er nog de ontwikkeling, voor zover ik het begrijp wordt de ontwikkelvloeistof verspreid door twee rollers waar de film door gaat wanneer ie uit de camera komt. Kan je dat ook doen door bvb met de hand een rubberen roller uit een oude laserprinter over de film te rollen, of kan het makkelijk mislukken als de druk niet gelijkmatig verdeeld is?
Vraag is even hoe erg afhankelijk je bent van dat Fujifilm materiaal.
Een oplossing kán zijn om een grootformaat Polaroid-achterwand ergens op te snorren en op jacht te gaan naar Polaroid Peel-apart film. Die kun je per stuk in die achterwand gebruiken en tussen de rollen gewoon gelijkmatig ontwikkelen.
Die achterwanden zijn niet zo bar duur, de films, als je die nog vindt zijn dat weer wél.
Voordeeltje is dat je geen donkere ruimte hoeft te hebben om de films in die achterwand te laden
Wat je dan verder nog 'even' moet doen is die polaroid-achterwand in je experiment integreren. Waar je in je OP sprak van twwee vellen alufolie zit in die cassette de film achter een schuif.
Voor zover je röntgenstralen sterk genoeg zijn om door die schuif heen te dringen zou je nog de film omgeven door alufolie in die cassette kunnen plaatsen, dan ben je echter wel weer een donkere ruimte om het nodige frommelwerk te kunnen doen.
Is er een reden dat je het met instant-films wilt doen behalve dan dat je vrij snel resultaat hebt
Het gevoel bekruipt mij namelijk dat er methoden zijn om het met normale (vlak)film te doen en dan zou het allemaal wel eens meer kans van slagen kunnen hebben. Instantfilms zijn niet bijster gevoelig en hebben een hoog foutrisico.Voor de volledigheid nog even wat mogelijkheden qua geigerteller. Bedenk dat elke fotografische oplossing duurder gaat uitpakken.
https://www.amazon.nl/s?k(...)C99&ref=nb_sb_noss_1
Even een idee dat er nog best wel sheetfilm te vinden is
https://www.ebay.com/itm/(...)0:g:zw0AAOSwYphjyuOy
en een idee van zo'n achterwand waar je die films in gebruikt
Die achterwandjes gaan voor net geen honderd euro op ebay en af en toe op Marktplaags
[ Bericht 28% gewijzigd door Ouwesok op 01-02-2023 19:32:36 ]
Misschien kun je hier iets mee? De film wordt daar buiten de Instax camera gebruikt.
Er zijn ook mensen die achterwanden voor Instax film voor RB67/RZ67's hebben gemaakt, zoals de Binstax/Zinstax en de Frankinstax. In theorie zou die ook kunnen gebruiken zonder een camera.
En het is niet gevoelig voor rood licht dus ontwikkelen en eventueel kleiner snijden hoeft niet in het donker.
Ik ben niet zeker of ik uberhaupt röntgenstraling zal krijgen, en of het energierijk genoeg zal zijn om film te belichten (ben van plan om vacuum gloeilampen te gebruiken, met een anode aan de buitenzijde van het glas). Daarom wil ik eerst proberen met Instax film, als dat een resultaat oplevert kan ik andere opties overwegen voor grotere of betere foto's.quote:Op woensdag 1 februari 2023 19:08 schreef Ouwesok het volgende:
Het blijft best problematisch om die films los te kunnen gebruiken dus buiten hun cassette. Je komt namelijk op het punt dat je die activatiezooi mee zult moeten nemen en dat middels die rollen over het plaatje verdeelt.
Vraag is even hoe erg afhankelijk je bent van dat Fujifilm materiaal.
Een oplossing kán zijn om een grootformaat Polaroid-achterwand ergens op te snorren en op jacht te gaan naar Polaroid Peel-apart film. Die kun je per stuk in die achterwand gebruiken en tussen de rollen gewoon gelijkmatig ontwikkelen.
Die achterwanden zijn niet zo bar duur, de films, als je die nog vindt zijn dat weer wél.
Voordeeltje is dat je geen donkere ruimte hoeft te hebben om de films in die achterwand te laden
Wat je dan verder nog 'even' moet doen is die polaroid-achterwand in je experiment integreren. Waar je in je OP sprak van twwee vellen alufolie zit in die cassette de film achter een schuif.
Voor zover je röntgenstralen sterk genoeg zijn om door die schuif heen te dringen zou je nog de film omgeven door alufolie in die cassette kunnen plaatsen, dan ben je echter wel weer een donkere ruimte om het nodige frommelwerk te kunnen doen.
Is er een reden dat je het met instant-films wilt doen behalve dan dat je vrij snel resultaat hebt
Heb inmiddels een pakje Fujifilm instax gekocht bij Kruidvat (kleurfilm want ze hadden geen zwart-wit), en al enkele tests gedaan. Eéntje belicht met een pinhole camera. Het met de hand uitrollen van de developer is niet al te best gegaan, slechts zo'n 40% van de foto werd "bedekt" maar dat deel is wel goed ontwikkeld, de takken van de bomen en de voegen van de muur zijn zichtbaar.
Heb ook getest of m'n lamineertoestel geschikt is om de ontwikkelaar uit te rollen (heb het circuit aangepast zodat de motor steeds draait wanneer de stekker in het stopcontact steekt. Zo kan ik het zowel voor de foto's (button off) als voor lamineren (button on: verwarmingselement aan) gebruiken).
Heb een overbelichte en een onbelichte foto getest. De overbelichte kwam er wit uit, maar dat zegt niet zoveel, zonder ontwikkeling blijft het ook wit.
De onbelichte ziet eruit als een foto van een hoop zwarte rook tegen een donkere groenblauwe hemel. Misschien is ie bij het uit de cartridge halen toch aan licht blootgesteld geweest, maar het lijkt waarschijnlijker dat het ontwikkelingsproces niet goed verlopen is. Mogelijke oorzaken die ik kan bedenken: te weinig druk (doordat de rollen dikker zijn, waardoor de kracht over een groter oppervlak verdeeld wordt), of het uitrollen verloopt te traag (ongeveer 3.6 mm/s, bij Instax camera's lijkt het 20 a 30 mm/s te zijn, bij Polaroid camera's zelfs 70 a 80 mm/s (schattingen gebaseerd op youtube filmpjes)).
Ook barst het reservoir waar de overtollige ontwikkelaar in belandt steeds open. Dit is dus niet de manier...
Ga het opnieuw met de hand proberen, maar met een gewicht op de roller om de druk te leveren. Dat zal waarschijnlijk een meer consistent resultaat opleveren.
Bedankt voor al de tips!
Wat een geigerteller betreft: ben ik van plan ooit te maken, maar de efficientie van een Geiger-Muller buis is laag voor gammastraling (rond 1%). De sensor van bvb een webcam gebruiken is ook een mogelijke optie.
Als er rontgenstralen blijken te zijn is dat waarschijnlijk de volgende stap. En het levert een negatief beeld op, wat je bij rontgenfoto's ook verwacht. (ik dacht eerst om gewoon fotopapier te gebruiken, maar dat zou waarschijnlijk niets opleveren vanwege de lage gevoeligheid.).quote:Op donderdag 2 februari 2023 14:00 schreef derLudolf het volgende:
Röntgenfilm is een stuk goedkoper overigens, zeker als je het omrekent naar per oppervlakte.
En het is niet gevoelig voor rood licht dus ontwikkelen en eventueel kleiner snijden hoeft niet in het donker.
En exact daarom dacht ik eraan om als eerste ding een geigerteller te gebruiken. Met wat ik ooit met zo'n ding heb mogen experimenteren reageerde die op röntgenbronnen heftiger dan op zwak radioactieve bronnen.quote:
[..]
Ik ben niet zeker of ik uberhaupt röntgenstraling zal krijgen, en of het energierijk genoeg zal zijn om film te belichten
Maar dat was nog in de tijd dat de lucht schoon was en sex vies
Als je experiment herhaalbaar is en je weet op de eerste pogingen dat je röntgenstraling krijgt dan kun je stap 2 zetten en het op film vastleggen.
Röntgenfilm heeft dan als voordeel dat het geoptimaliseerd is voor röntgenbronnen (joh..) en dat de verwerking wat trefzekerder is dan het gehannes met een directklaarfilm.
Krijg je geen röntgenstraling dan blijft de schade beperkt tot een geigerteller die je eventueel in de toekomst nog voor andere dingen kunt gebruiken.
Een geigerteller is niet echt nodig, met een BJT transistor of bvb een afgedekte webcam kan je rontgenstraling ook detecteren. Misschien een projectje voor dit weekend.quote:
[..]
En exact daarom dacht ik eraan om als eerste ding een geigerteller te gebruiken. Met wat ik ooit met zo'n ding heb mogen experimenteren reageerde die op röntgenbronnen heftiger dan op zwak radioactieve bronnen.
Maar dat was nog in de tijd dat de lucht schoon was en sex vies
Als je experiment herhaalbaar is en je weet op de eerste pogingen dat je röntgenstraling krijgt dan kun je stap 2 zetten en het op film vastleggen.
Röntgenfilm heeft dan als voordeel dat het geoptimaliseerd is voor röntgenbronnen (joh..) en dat de verwerking wat trefzekerder is dan het gehannes met een directklaarfilm.
Krijg je geen röntgenstraling dan blijft de schade beperkt tot een geigerteller die je eventueel in de toekomst nog voor andere dingen kunt gebruiken.
Maar ik kan de film afdekken met aluminiumfolie, als de energie van de rontgenstraling hoog genoeg is zal de meeste straling erdoor gaan. Bij 10 kV bvb is de HLV (half-value layer) voor aluminium 36.8 micron, dat is meer dan de dikte van normaal aluminiumfolie (16 of 24 micron). Bij 50kV is het 2.26 mm.quote:
Komt er bij het gebruik van een lamp geen zichtbaar licht vrij? Instax is ISO800 en dus best gevoelig. Dwz het zichtbare deel van het spectrum kan de hele film als hebben belicht voordat de röntgenstraling al iets heeft uitgericht
De meeste straling zal verloren gaan in het glas van de lamp, maar als de voedingsspanning hoog genoeg is zou dat geen onoverkomelijk probleem mogen zijn.