Waarom? Ze vroeg of ik in een hypothetische situatie voor haar zou kiezen of ons hypothetische kind. Ik koos voor het kind.
Een kind kiest er immers niet voor om op de wereld gezet te worden. Ik ben dan ook van mening dat het welzijn van je kind voor je eigen verlangens gaat.
Mevrouw was echter in lichter laaie want volgens haar kun je van een kind toch altijd ‘een nieuwe nemen’. Dit vond ik op mijn beurt dan weer ronduit walgelijk. Met die logica zou het naar mijn idee zelfs des te logischer zijn om voor je kind te kiezen want de relatie met haar kan eindigen maar dat met je kind niet.
Wat vinden jullie?
POLL
^^ Dat dus.. Ik kan me ook niet voorstellen dat een vrouw dit serieus zegt..quote:Op vrijdag 27 januari 2023 17:30 schreef Lienekien het volgende:
Ik denk dat je met deze vriendin maar niet aan voortplanting moet gaan doen.
Zo van, laat mij maar, maar red mijn (ons) kind.
Achterlijke wijven die op zoek gaan naar een reden om ruzie te krijgen
Wat is de context eigenlijk? Waarom 'kies' je? Om een leven te redden?
Precies, ik zou zonder een seconde twijfel mijn leven geven voor dat van mijn kinderen.quote:
Grote kans dat de moeder je de keuze uit handen neemt.
Zo van, laat mij maar, maar red mijn kind.
Om wat context te schetsen: haar broer heeft een kind waar ie nogal dol op is. Super mooi zou je zeggen maar, en ik citeer ‘hij houd zoveel van zijn kind en geeft z’n vrouw altijd de schuld als er iets met dat kind aan de hand is. Ik zou hem allang hebben gedumpt als ik zijn vrouw was.’quote:Op vrijdag 27 januari 2023 17:31 schreef madam-april het volgende:
[..]
^^ Dat dus.. Ik kan me ook niet voorstellen dat een vrouw dit serieus zegt..
SPOILERIk wilde dit liever niet vertellen maar denk dat het wellicht toch verstandig is om te vermelden: Ze komt uit een abusive relationship, net als haar zus en in bepaalde mate ook haar moeder.
Ja.quote:Op vrijdag 27 januari 2023 17:34 schreef Marsenal het volgende:
Boos worden over hypothetische vraagstukken
Achterlijke wijven die op zoek gaan naar een reden om ruzie te krijgen
Wat is de context eigenlijk? Waarom 'kies' je? Om een leven te redden?
Dan zou ik zeker voor het kind gaan.quote:
[..]
Om wat context te schetsen: haar broer heeft een kind waar ie nogal dol op is. Super mooi zou je zeggen maar, en ik citeer ‘hij houd zoveel van zijn kind en geeft z’n vrouw altijd de schuld als er iets met dat kind aan de hand is. Ik zou hem allang hebben gedumpt als ik zijn vrouw was.’SPOILERIk wilde dit liever niet vertellen maar denk dat het wellicht toch verstandig is om te vermelden: Ze komt uit een abusive relationship, net als haar zus en in bepaalde mate ook haar moeder.
Neem alsjeblieft nooit kinderen met haar.. gewoon echt nooit! Die is echt niet goed bij haar hoofdquote:
[..]
Om wat context te schetsen: haar broer heeft een kind waar ie nogal dol op is. Super mooi zou je zeggen maar, en ik citeer ‘hij houd zoveel van zijn kind en geeft z’n vrouw altijd de schuld als er iets met dat kind aan de hand is. Ik zou hem allang hebben gedumpt als ik zijn vrouw was.’SPOILERIk wilde dit liever niet vertellen maar denk dat het wellicht toch verstandig is om te vermelden: Ze komt uit een abusive relationship, net als haar zus en in bepaalde mate ook haar moeder.
Dan nog.quote:
[..]
Precies, ik zou zonder een seconde twijfel mijn leven geven voor dat van mijn kinderen.
Ik heb zelf geen kinderen, heb er niet zo veel mee en hoef ze voor mezelf ook niet.
Dat wil niet zeggen dat ik ze niet zou beschermen, als er gevaar dreigt.
Is dat niet wat zwaar aangezet?quote:
[..]
Neem alsjeblieft nooit kinderen met haar.. gewoon echt nooit! Die is echt niet goed bij haar hoofd
Ik denk namelijk dat de soep in de praktijk niet zo heet word gegeten maar dat het een respons is op trauma dat ze heeft opgelopen als gevolg van de abusive relationship waar ze inzat en in algemene zin de omgang met vrouwen die ze haar hele leven om haar heen heeft gezien.
Ik heb vlak voordat ik naar de OK ging gezegd aan mijn man en aan de specialisten dat ze sowieso mijn kind moesten redden en dat dat boven alles ging.
Maar later zei mijn man dat hij als het moest voor mij had gekozen, omdat hij met mij een band had en met het kindje nog niet echt. Vond ik niet leuk om te horen. Je kiest voor je kind, altijd. Geen uitzonderingen. Gelukkig heeft het lot anders besloten en zijn we er beide nog. Als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden dan denk ik niet dat we nog samen zouden zijn.
Ik persoonlijk heb die twee dingen überhaupt niet aan elkaar gelinkt op die manier, houden van de een omdat je houd van de ander. Hoe kijken jullie daar naar?
Ik snap wel dat je kinderen met iemand neemt omdat je van diegene houd maar niet dat de liefde voor de een afhangt van de liefde voor de ander. Je houd na een eventuele relatiebreuk toch immers nog steeds van je kinderen?
Hmm. Ik denk eerlijk gezegd dat ik in deze situatie wel voor m’n vrouw zou hebben gekozen om min of meer dezelfde reden plus omdat het gevoelsmatig toch nog niemand helemaal als iets ‘echts’ voelt.quote:
Ik ben tijdens mijn bevalling bijna overleden.
Ik heb vlak voordat ik naar de OK ging gezegd aan mijn man en aan de specialisten dat ze sowieso mijn kind moesten redden en dat dat boven alles ging.
Maar later zei mijn man dat hij als het moest voor mij had gekozen, omdat hij met mij een band had en met het kindje nog niet echt. Vond ik niet leuk om te horen. Je kiest voor je kind, altijd. Geen uitzonderingen. Gelukkig heeft het lot anders besloten en zijn we er beide nog. Als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden dan denk ik niet dat we nog samen zouden zijn.
Ging dit om je eerste kind?
Heb je dit alles ook uitgesproken richting je partner? Dus ook dat jullie waarschijnlijk niet meer samen zouden zijn in die hypothetische situatie.
Veel te zwart wit deze stelling.
Geen kinderen zou ik niet zeggen. Maar laat haar werken in haar trauma voordat er kinderen komen. Zwangerschap en bevalling zijn qua hormonen zo heftig, daarvoor moet je van te voren stabiel zijn.quote:
[..]
Is dat niet wat zwaar aangezet?
Ik denk namelijk dat de soep in de praktijk niet zo heet word gegeten maar dat het een respons is op trauma dat ze heeft opgelopen als gevolg van de abusive relationship waar ze inzat en in algemene zin de omgang met vrouwen die ze haar hele leven om haar heen heeft gezien.
Juist door zwangerschap en het zorgen voor een kleine baby rakelt je eigen jeugd op.
Vertel.quote:
Ligt aan het kind en de moeder.
Veel te zwart wit deze stelling.
Ik had hetzelfde gedaan als je man. Een kind kan je nog een keer maken, en je hebt er nog geen band mee voor de bevalling. Zo simpel zou het voor mij wel zijn.quote:
Ik ben tijdens mijn bevalling bijna overleden.
Ik heb vlak voordat ik naar de OK ging gezegd aan mijn man en aan de specialisten dat ze sowieso mijn kind moesten redden en dat dat boven alles ging.
Maar later zei mijn man dat hij als het moest voor mij had gekozen, omdat hij met mij een band had en met het kindje nog niet echt. Vond ik niet leuk om te horen. Je kiest voor je kind, altijd. Geen uitzonderingen. Gelukkig heeft het lot anders besloten en zijn we er beide nog. Als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden dan denk ik niet dat we nog samen zouden zijn.
Leuk, je vrouw dood, en een kind wat je in je eentje moet grootbrengen. Ik had het wel geweten.
Als je dan zegt 'we zouden waarschijnlijk niet bij elkaar zijn dan', dan denk ik bij mezelf; weer zo'n mokkel dat een relatie verbreekt in een denkbeeldige situatie.
Klopt. Eerste kindquote:
[..]
Hmm. Ik denk eerlijk gezegd dat ik in deze situatie wel voor m’n vrouw zou hebben gekozen om min of meer dezelfde reden plus omdat het gevoelsmatig toch nog niemand helemaal als iets ‘echts’ voelt.
Ging dit om je eerste kind?
Heb je dit alles ook uitgesproken richting je partner? Dus ook dat jullie waarschijnlijk niet meer samen zouden zijn in die hypothetische situatie.
Mijn man zegt dat hij nu wel voor kind zou kiezen
Maar toen kende hij de baby in zijn ogen niet dus zou hij mij redden. Zei hij ook tegen de artsen.
Hij blijft bij zijn mening maar we kunnen de geschiedenis niet veranderen dusja. Heb het geaccepteerd
Echte rasfok!er hoor.
Nah, dat mag jij doen.quote:
Ik denk dat voor mijn man hetzelfde zou gelden. Als vrouw beleef je de zwangerschap toch heel anders, logisch!quote:
[..]
Klopt. Eerste kind
Mijn man zegt dat hij nu wel voor kind zou kiezen
Maar toen kende hij de baby in zijn ogen niet dus zou hij mij redden. Zei hij ook tegen de artsen.
Hij blijft bij zijn mening maar we kunnen de geschiedenis niet veranderen dusja. Heb het geaccepteerd
Ik snap wat je bedoelt maar vind dat ‘je kunt er nog een maken’ zo naar klinken. Heb je zelf kinderen?quote:
[..]
Ik had hetzelfde gedaan als je man. Een kind kan je nog een keer maken, en je hebt er nog geen band mee voor de bevalling. Zo simpel zou het voor mij wel zijn.
Leuk, je vrouw dood, en een kind wat je in je eentje moet grootbrengen. Ik had het wel geweten.
Daarnaast is een goede vuistregel om degene die je 'dwingt' om te kiezen buiten te bonjouren.
Ik zie hier dat er mensen zijn die stellen dat je toch een nieuw kind kunt maken.
Tsja... een andere vrouw zoeken is gemakkelijker.Ik heb er drie.quote:
[..]
Ik snap wat je bedoelt maar vind dat ‘je kunt er nog een maken’ zo naar klinken. Heb je zelf kinderen?
Klinkt naar inderdaad, maar zo pragmatisch zou ik wel denken hoor. Je kent dat kind niet. Ik zou bij mijn vrouw jarenlang rouwen, om een doodgeboren kind zou ik rouwen, en ik wil de impact niet onderschatten, maar in elk geval niet zo lang als bij m'n vrouw.
Ik ging ook pas van mn kinderen houden nadat ik er een paar weken voor had gezorgd, dat gaat bij mij niet vanzelf.
Mijn vrouw zou hetzelfde doen.
Overigens zou ik geen nieuw kind maken, daar heb je natuurlijk helemaal geen zin meer in
Alsof het hebben van kinderen een bevoegdheid geeft om überhaupt over het wel en wee van kinderen te mogen spreken.quote:
ontopic:
Nee, maar je vrouw ook niet. Of jij, wat dat aangaat. Niemand eigenlijk. Een kind is meestal geboren uit liefde tussen twee mensen. Een kind is de letterlijke belichaming van die twee, een stukje van jezelf wat je met een ander hebt gemaakt.quote:Een kind kiest er immers niet voor om op de wereld gezet te worden.
Ik zou de vraag afdoen als een strikvraag en de werkelijke gegronde reden erachter proberen te ontfutselen, want in mijn optiek stel je zulke vragen niet.
Duidelijk, was overigens ook niet verwijtend bedoeld maar een uiting van oprechte verbazing.quote:
[..]
Ik heb er drie.
Klinkt naar inderdaad, maar zo pragmatisch zou ik wel denken hoor. Je kent dat kind niet. Ik zou bij mijn vrouw jarenlang rouwen, om een doodgeboren kind zou ik rouwen, en ik wil de impact niet onderschatten, maar in elk geval niet zo lang als bij m'n vrouw.
Ik ging ook pas van mn kinderen houden nadat ik er een paar weken voor had gezorgd, dat gaat bij mij niet vanzelf.
Mijn vrouw zou hetzelfde doen.
Overigens zou ik geen nieuw kind maken, daar heb je natuurlijk helemaal geen zin meer in
Dat gedeelte over pas echt houden van herken ik wel enigszins, denk dat dat eigenlijk ook wel normaal is (voor mannen) maar dat jij een van de weinigen bent die ‘t ook daadwerkelijk uitspreekt
.Dit ja. Typisch gevalletje "today on things that never happened".quote:
Ts heeft ruzie met zijn denkbeeldige vriendin.
Echte rasfok!er hoor.
Ik zou het eigenlijk compleet begrijpen als mijn man voor mij zou kiezen in zo'n geval. Zou het andersom ook gedaan hebben.quote:
Ik ben tijdens mijn bevalling bijna overleden.
Ik heb vlak voordat ik naar de OK ging gezegd aan mijn man en aan de specialisten dat ze sowieso mijn kind moesten redden en dat dat boven alles ging.
Maar later zei mijn man dat hij als het moest voor mij had gekozen, omdat hij met mij een band had en met het kindje nog niet echt. Vond ik niet leuk om te horen. Je kiest voor je kind, altijd. Geen uitzonderingen. Gelukkig heeft het lot anders besloten en zijn we er beide nog. Als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden dan denk ik niet dat we nog samen zouden zijn.
Het is inderdaad wel zo'n ding wat mensen moeilijk vinden om te horen ja. Maar het lijkt mij ook dat dat niet ongewoon is.quote:
[..]
Duidelijk, was overigens ook niet verwijtend bedoeld maar een uiting van oprechte verbazing.
Dat gedeelte over pas echt houden van herken ik wel enigszins, denk dat dat eigenlijk ook wel normaal is (voor mannen) maar dat jij een van de weinigen bent die ‘t ook daadwerkelijk uitspreekt
Als ik moest kiezen tussen roos94 of een kind wat nooit slaapt, dan kies ik ook voor roos hoor, de geile dondersteen.
Probleem is het wel als beide ouders dan voor het kind kiezen, wat me dan logisch lijkt.
Wie dan het beste weer is voor het kind is vraag 2 natuurlijk.
(context: hij wilde gaan samenwonen, maar zoon (begin 20) woonde nog bij moeders thuis en hij vond dat de jongen het huis uit moest anders wilde hij niet verder met de relatie)
Het lijkt mij de domste uitspraak ooit in elke situatie. Iemand tussen jou of hun kind laten kiezen
Same. Tijdens een bevalling zou hij mij kiezen. Toen ik zwanger was van de eerste hebben we het er zelfs over gehad. Ik was nogal hormonaal en wilde zeker weten dat hij voor mij zou kiezen omdat we idd daarna misschien nog wel een kindje kunnen proberen te maken.quote:
[..]
Ik zou het eigenlijk compleet begrijpen als mijn man voor mij zou kiezen in zo'n geval. Zou het andersom ook gedaan hebben.
In andere situaties kies je je kind, ga ik vanuit.
Ziekenhuis kiest ook altijd het leven van de moeder mocht maar 1 van de 2 te redden zijn bij een bevalling/tijdens de zwangerschap.quote:
Same. Tijdens een bevalling zou hij mij kiezen. Toen ik zwanger was van de eerste hebben we het er zelfs over gehad. Ik was nogal hormonaal en wilde zeker weten dat hij voor mij zou kiezen omdat we idd daarna misschien nog wel een kindje kunnen proberen te maken.
In andere situaties kies je je kind, ga ik vanuit.
Ja dat zei de gynaecoloog ook toen ze me naar de OK sjeesden (ik werd heel ziek tijdens de bevalling van de oudste).quote:
[..]
Ziekenhuis kiest ook altijd het leven van de moeder mocht maar 1 van de 2 te redden zijn bij een bevalling/tijdens de zwangerschap.
We zullen er alles aan doen vriend, maar je vrouw gaat voor.
Kloptquote:
[..]
Ziekenhuis kiest ook altijd het leven van de moeder mocht maar 1 van de 2 te redden zijn bij een bevalling/tijdens de zwangerschap.
Gr gr Jan de Beer
Wat betreft moeten kiezen tijdens de bevalling: wij hebben het daar van te voren over gehad (ook echt puur hypothetisch) dat hij voor mij zou kiezen. Daar waren we het toen ook over eens. Dat vind ik ook wel een heel andere situatie.
ja dat is dan een andere situatie, als ongeboren kind dus.quote:
Ik snap de hypothetische situatie totaal niet in deze casus, maar als het om een kind gaat wat er al is dan zou ik altijd kiezen voor m'n kind natuurlijk. Ik zou werkelijk geen enkele reden kunnen bedenken waarin ik niet voor mijn kind kies. Voor mijn man zou hetzelfde gelden denk ik.
Wat betreft moeten kiezen tijdens de bevalling: wij hebben het daar van te voren over gehad (ook echt puur hypothetisch) dat hij voor mij zou kiezen. Daar waren we het toen ook over eens. Dat vind ik ook wel een heel andere situatie.
Maar dat was me niet duidelijk uit deze vraag. ging maar uit van een geboren kind wat er allang is.
Of gaat het er om dat je in een situatie komt waarbij je moet kiezen met wie je geen contact meer kunt hebben?
Elke situatie heeft nogal zijn eigen afwegingen.
Thuis hebben we alleen de situatie besproken als er een keuze op leven en dood gemaakt moest worden bij de eerste zwangerschap. Dat was niet zo’n moeilijke keuze: 100% mijn vriendin.
Bij de tweede zwangerschap hebben de situatie niet besproken, maar zou ik dezelfde keuze maken.
In dit geval eens met jou man, alle andere gevallen met TS eens.quote:
Ik ben tijdens mijn bevalling bijna overleden.
Ik heb vlak voordat ik naar de OK ging gezegd aan mijn man en aan de specialisten dat ze sowieso mijn kind moesten redden en dat dat boven alles ging.
Maar later zei mijn man dat hij als het moest voor mij had gekozen, omdat hij met mij een band had en met het kindje nog niet echt. Vond ik niet leuk om te horen. Je kiest voor je kind, altijd. Geen uitzonderingen. Gelukkig heeft het lot anders besloten en zijn we er beide nog. Als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden dan denk ik niet dat we nog samen zouden zijn.
Context van de OP lijkt ook een kind te zijn dat er allang is.quote:
[..]
ja dat is dan een andere situatie, als ongeboren kind dus.
Maar dat was me niet duidelijk uit deze vraag. ging maar uit van een geboren kind wat er allang is.
Kiezen tussen je kind of een partner is voor normale mensen natuurlijk een no-brainer.
Dus kort gezegd: zodra het kind straks niet meer hypothetisch is dan zal je vrouw er ook anders over denken als het allemaal gaat zoals het meestal gaat ( hormonen verbinden je kind zodanig in je psyche dat je bijna niet anders kan of wil kunnen)
Nouja ik verschil nog best wel in mening namelijk in dat geval. Als ongeboren zou ik denken partner eerst.quote:
[..]
Context van de OP lijkt ook een kind te zijn dat er allang is.
Kiezen tussen je kind of een partner is voor normale mensen natuurlijk een no-brainer.
Als al geboren kind eerst.
in een twijfel geval, hypotetisch gezien, met geboorte, (als je dan dus zou moeten kiezen eentje kan het maar overleven) dan moet de moeder het zeggen als dat al kan.
En anders lijkt het mij een vrij kutte beslissing om te maken en die ik hopelijk nooit hoef te doen.
[ Bericht 8% gewijzigd door kree op 27-01-2023 20:34:13 ]
Nou dan krijg je een knal voor je harses
Ik zou nu bij zwangerschapscomplicatie voor mijzelf kiezen ipv voor de tweede baby. Heb al een kind die zijn moeder nodig heeft.
Daar denk ik op het moment suprême vast anders over maar nu vanuit logica en niet vanuit emotie draag ik liever zelf de pijn van het verlies van mijn (tweede) kind dat het levenslicht nog niet heeft gezien, dan dat twee kinderen de pijn moeten dragen van het verlies van hun moeder.
ja begrijpelijk als je uit gaat van problemen bij de geboorte. en dan moeten kiezen.quote:
Simpel. Als er al een kind is van jullie, dan kies je daarna voor de moeder. Is er nog geen kind ja dan zelf weten.
Ik zou nu bij zwangerschapscomplicatie voor mijzelf kiezen ipv voor de tweede baby. Heb al een kind die zijn moeder nodig heeft.
Daar denk ik op het moment suprême vast anders over maar nu vanuit logica en niet vanuit emotie draag ik liever zelf de pijn van het verlies van mijn (tweede) kind dat het levenslicht nog niet heeft gezien, dan dat twee kinderen de pijn moeten dragen van het verlies van hun moeder.
Weet ik het nog niet hoor eigenlijk... tja je kunt moeilijk je man dan laten kiezen denk ik om maar te beslissen.?
Mijn gevoel zegt eigenllijk dat een moeder dan altijd zou kiezen om haar kind te laten leven ten koste van haar. maarja he.....
Ik denk niet dat je hier iets zinnigs over kan zeggen totdat je voor de keuze (en de specifieke omstandigheden) wordt gesteld
het is best een lastige jah, althans niet zoals de oorspronkelijke TS het zei. Maar als je gaat doordenken over bij geboorte eigenlijk wel.quote:
Ik heb over dit onderwerp zitten tobben, soms denk ik het even te weten..maar nee, toch niet.
Ik denk niet dat je hier iets zinnigs over kan zeggen totdat je voor de keuze (en de specifieke omstandigheden) wordt gesteld
quote:
[..]
Om wat context te schetsen: haar broer heeft een kind waar ie nogal dol op is. Super mooi zou je zeggen maar, en ik citeer ‘hij houd zoveel van zijn kind en geeft z’n vrouw altijd de schuld als er iets met dat kind aan de hand is. Ik zou hem allang hebben gedumpt als ik zijn vrouw was.’SPOILERIk wilde dit liever niet vertellen maar denk dat het wellicht toch verstandig is om te vermelden: Ze komt uit een abusive relationship, net als haar zus en in bepaalde mate ook haar moeder.
Run Forrest, run!quote:
Mevrouw was echter in lichter laaie want volgens haar kun je van een kind toch altijd ‘een nieuwe nemen
Heel even dacht ik naar aanleiding van de post hierboven (van Azula 2.0), ja, bij geboorte kies ik toch voor de moeder.quote:
[..]
het is best een lastige jah, althans niet zoals de oorspronkelijke TS het zei. Maar als je gaat doordenken over bij geboorte eigenlijk wel.
Maar als je al een kind hebt en je komt echt voor de keuze te staan, dan is vertellen aan je andere kind dat je voor mama koos in plaats van het nieuwe broertje of zusje evengoed bepaald geen prettig vooruitzicht.
Ik kom er werkelijk waar niet uit.
Die situatie is wel fundamenteel anders aangezien het desbetreffende kind niet van hen beide is.quote:
Partner van een vriendin zei letterlijk tegen haar: je kiest voor mij of je zoon. Daarna was de relatie (3 jaar of zo) over.
(context: hij wilde gaan samenwonen, maar zoon (begin 20) woonde nog bij moeders thuis en hij vond dat de jongen het huis uit moest anders wilde hij niet verder met de relatie)
Het lijkt mij de domste uitspraak ooit in elke situatie. Iemand tussen jou of hun kind laten kiezen
Heb het weleens gehad dat het er op neer kwam dat ik moest kiezen tussen mijn kinderen en een vriendin. Dan is de keuze simpel. Die vriendin kon meteen haar biezen pakken.quote:
Partner van een vriendin zei letterlijk tegen haar: je kiest voor mij of je zoon. Daarna was de relatie (3 jaar of zo) over.
(context: hij wilde gaan samenwonen, maar zoon (begin 20) woonde nog bij moeders thuis en hij vond dat de jongen het huis uit moest anders wilde hij niet verder met de relatie)
Het lijkt mij de domste uitspraak ooit in elke situatie. Iemand tussen jou of hun kind laten kiezen
Nu 100% de baby.
Dat zegt hij toch niet? Hij heeft het over een al geboren baby van 5 maanden.quote:
[..]
Dus als een kind met 6 maanden wordt geboren zou je die riskeren ipv je vrouw?
Nee ik ook niet eigenlijk.quote:
[..]
Heel even dacht ik naar aanleiding van de post hierboven (van Azula 2.0), ja, bij geboorte kies ik toch voor de moeder.
Maar als je al een kind hebt en je komt echt voor de keuze te staan, dan is vertellen aan je andere kind dat je voor mama koos in plaats van het nieuwe broertje of zusje evengoed bepaald geen prettig vooruitzicht.
Ik kom er werkelijk waar niet uit.
Als ik geen kind zou hebben zou ik denken red het kind. Nu zou ik abortus overwegen als het kind zwaar meervoudig gehandicapt zou zijn oid.quote:
[..]
ja begrijpelijk als je uit gaat van problemen bij de geboorte. en dan moeten kiezen.
Weet ik het nog niet hoor eigenlijk... tja je kunt moeilijk je man dan laten kiezen denk ik om maar te beslissen.?
Mijn gevoel zegt eigenllijk dat een moeder dan altijd zou kiezen om haar kind te laten leven ten koste van haar. maarja he.....
In geval van een auto ongeluk ofzo ja dan red mijn kind. Daar hoef ik ook niet over na te denken. Maar die is er al.
ja snap het, het is een heel dilemma wel en ook denk ik lastig van te voren om te bedenken.quote:
[..]
Als ik geen kind zou hebben zou ik denken red het kind. Nu zou ik abortus overwegen als het kind zwaar meervoudig gehandicapt zou zijn oid.
In geval van een auto ongeluk ofzo ja dan red mijn kind. Daar hoef ik ook niet over na te denken. Maar die is er al.
Nou er is natuurlijk ook geen goede optie. Alleen een minst slechte. En volgens mij kun je dan toch 10000 x beter de moeder redden. Denk je dat een kind liever een nieuw broertje of zusje heeft ipv een levende moeder?quote:
[..]
Heel even dacht ik naar aanleiding van de post hierboven (van Azula 2.0), ja, bij geboorte kies ik toch voor de moeder.
Maar als je al een kind hebt en je komt echt voor de keuze te staan, dan is vertellen aan je andere kind dat je voor mama koos in plaats van het nieuwe broertje of zusje evengoed bepaald geen prettig vooruitzicht.
Ik kom er werkelijk waar niet uit.
En het is natuurlijk niet zo dat je voor de lol die keuze maakt dus dat je kind er per definitie blij mee moet zijn. Het is natuurlijk een kut situatie in alle gevallen.
En als je de gevolgen even wegdenkt? Ik denk namelijk dat de achterliggende gedachte achter de vraag is: van wie zou je meer houden?quote:
Simpel. Als er al een kind is van jullie, dan kies je daarna voor de moeder. Is er nog geen kind ja dan zelf weten.
Ik zou nu bij zwangerschapscomplicatie voor mijzelf kiezen ipv voor de tweede baby. Heb al een kind die zijn moeder nodig heeft.
Daar denk ik op het moment suprême vast anders over maar nu vanuit logica en niet vanuit emotie draag ik liever zelf de pijn van het verlies van mijn (tweede) kind dat het levenslicht nog niet heeft gezien, dan dat twee kinderen de pijn moeten dragen van het verlies van hun moeder.
Ze komt uit een groot gezin met zes kinderen en zei ook letterlijk dat kinderen ‘uiteindelijk toch voor zichzelf kiezen en hun eigen weg gaan’ terwijl je als man en vrouw een verbintenis voor het leven aangaat.
Ik heb zelf geen kinderen, maar ik zou zonder een seconde twijfel ook jouw leven geven voor dat van mijn kinderenquote:
[..]
Precies, ik zou zonder een seconde twijfel mijn leven geven voor dat van mijn kinderen.
Dat denk ik ook inderdaad. Ik maakte aan het begin wel eens grapjes (positief bedoeld) over dat ze mijn #2 is, only second after mama. En daar reageerde ze dan licht geïrriteerd op dat ze niet op nummer 2 wilde want ‘ik zet ook gewoon een kind voor je op de wereld hoor’. Destijds dacht ik dat het ook van haar kant gewoon plagerig bedoeld was maar door dit alles bij elkaar (OP + toelichtingen verder in het topic) denk ik dat ze het gewoon meendequote:
Tja, ik denk dat ze nu gewoon de belangrijkste wil zijn in je leven. Wil voelen dat die band tussen jullie het sterkst is. Dat heeft nog helemaal niets met een echt kind te maken. Ik gok dat ze zich wel bedenkt als ze echt een kind krijgt.
.Ik kom uit een situatie met weinig kinderen maar nul moeder. Die heeft ons (haar twee dochters) gelaten toen we (begin) puberden.quote:
[..]
En als je de gevolgen even wegdenkt? Ik denk namelijk dat de achterliggende gedachte achter de vraag is: van wie zou je meer houden?
Ze komt uit een groot gezin met zes kinderen en zei ook letterlijk dat kinderen ‘uiteindelijk toch voor zichzelf kiezen en hun eigen weg gaan’ terwijl je als man en vrouw een verbintenis voor het leven aangaat.
Ikzelf ben dan liever aanwezig want moeder/ vrouw zijn zonder zelf een moeder als voorbeeld te hebben gehad is best een uitdaging (die ik overigens rock).
In geval van ongeluk red mijn zoon. In geval van geboorte red mij. Ben eruit. Bestaat hier al een codicil voor?
Hier moet een codicil voor komen
Ging over wie je zou redden, je vrouw of je kind (dat er dus al is).quote:
In welke context moet ik dit plaatsen. Kwestie van of je vrouw dood of je kind dood? En dan direct bij de geboorte of op latere leeftijd?
Of gaat het er om dat je in een situatie komt waarbij je moet kiezen met wie je geen contact meer kunt hebben?
Elke situatie heeft nogal zijn eigen afwegingen.
Thuis hebben we alleen de situatie besproken als er een keuze op leven en dood gemaakt moest worden bij de eerste zwangerschap. Dat was niet zo’n moeilijke keuze: 100% mijn vriendin.
Bij de tweede zwangerschap hebben de situatie niet besproken, maar zou ik dezelfde keuze maken.
Ik denk dat ik mij onvoldoende kan verplaatsen in de situatie, ik kan er emotioneel gewoon niet bij, om het zeker te weten. Wat jij zegt klinkt vrij logisch, maar het is dan zo'n achtbaan van emoties, denk ik.quote:
[..]
Nou er is natuurlijk ook geen goede optie. Alleen een minst slechte. En volgens mij kun je dan toch 10000 x beter de moeder redden. Denk je dat een kind liever een nieuw broertje of zusje heeft ipv een levende moeder?
En het is natuurlijk niet zo dat je voor de lol die keuze maakt dus dat je kind er per definitie blij mee moet zijn. Het is natuurlijk een kut situatie in alle gevallen.
Nee, dumpen en wegrennen zou ik zeggen. Ze klinkt te debiel voor woorden als je het mij vraagtquote:
[..]
Is dat niet wat zwaar aangezet?
Pas toen ik mijn eerste kind kreeg besefte ik hoeveel je van iemand kunt houden en hoe overweldigend dat is. Er waren toen ook best veel jonge ouders als ik die aangaven dat hun ouders zich ook zo moeten hebben gevoeld. Daar zat best wat verwondering bij, omdat die band niet zo hecht lijkt of is op latere leeftijd.
Ik denk daarom dat ze gewoon bevestiging zoekt dat ze het belangrijkst voor je is. En dat ze vanuit een heel ander perspectief kijkt naar ouder-kind relaties, namelijk vanuit hoe ze het nu voelt.
@Azula2.0
En de andere dames, ik zie dat de meeste antwoord geven op wat ze denken/willen dat hun man zou doen. Maar in het kader van een zuivere vergelijking: zouden jullie zelf voor je man of je kind kiezen?
Kind duhquote:
@:roos94
@:azula2.0
En de andere dames, ik zie dat de meeste antwoord geven op wat ze denken/willen dat hun man zou doen. Maar in het kader van een zuivere vergelijking: zouden jullie zelf voor je man of je kind kiezen?
Dit is natuurlijk een vrij abnormale uitspraak, maar tegelijkertijd heeft ze geen kinderen. Ze weet niet wat het leven met een kind inhoudt en wat het met je doet. Welke liefde je krijgt van je kind ook. Dusja, ik twijfel in dit geval een beetje tussen abnormale uitspraak of gewoon onwetendheid.
[ Bericht 1% gewijzigd door Sunshine1982 op 28-01-2023 09:51:24 ]
En als hij een bevalling met complicaties heeft?quote:
quote:
[..]
En als hij een bevalling met complicaties heeft?
Wat een eikel.quote:
Partner van een vriendin zei letterlijk tegen haar: je kiest voor mij of je zoon. Daarna was de relatie (3 jaar of zo) over.
(context: hij wilde gaan samenwonen, maar zoon (begin 20) woonde nog bij moeders thuis en hij vond dat de jongen het huis uit moest anders wilde hij niet verder met de relatie)
Het lijkt mij de domste uitspraak ooit in elke situatie. Iemand tussen jou of hun kind laten kiezen
Hier zijn jong volwassen kinderen bij beiden wel een reden om (nog) niet samen te gaan wonen. We wachten tot het spul uitvliegt en gaan dan eens bekijken of we samen willen wonen. Een hok vol jongelingen die niet voor elkaar gekozen hebben, maar omdat paps en mams voor ze kiezen bij elkaar gestopt worden leek me een minder goed idee.
Ik wil ook niet zomaar met willekeurige mensen in een huis gestopt worden.
Ik heb geen man dus die keuze is snel gemaaktquote:
@:roos94
@:azula2.0
En de andere dames, ik zie dat de meeste antwoord geven op wat ze denken/willen dat hun man zou doen. Maar in het kader van een zuivere vergelijking: zouden jullie zelf voor je man of je kind kiezen?
Het juiste antwoord op die vraag is lieve here jezus op een stokje.
Beide zou gruwelijk zijn, maar kies het kind. Want ook jij zou het me kwalijk nemen als ik dat niet deed.
En dat is de waarheid.
Want stel je kiest je partner ipv je 4 jarige. Wat dan daarna? Ik denk dat ik hem dat kwalijk zou nemen, dat de pijn van de rouw en weten dat jij leeft en het kind niet me onderuit zouden trekken en de kans levensgroot is dat ik dat schuld gevoel op die partner zou projecteren.
Het lijkt me vaak ook ellende.quote:
[..]
Wat een eikel.
Hier zijn jong volwassen kinderen bij beiden wel een reden om (nog) niet samen te gaan wonen. We wachten tot het spul uitvliegt en gaan dan eens bekijken of we samen willen wonen. Een hok vol jongelingen die niet voor elkaar gekozen hebben, maar omdat paps en mams voor ze kiezen bij elkaar gestopt worden leek me een minder goed idee.
Ik wil ook niet zomaar met willekeurige mensen in een huis gestopt worden.
Mensen die bij elkaar in een huis worden gestopt en verplicht dan elkaar leuk moeten vinden. Op verschillende manieren opgevoerd worden.
Vaak hebben ze dan nog een ander huis, waarbij omgangsregelingen vast niet één op één op elkaar aansluiten en wie weet zijn daar ook weer stiefzusjes en stiefbroertjes.
Belachelijke vraag. Kind natuurlijk. Maar hierom neem ik geen kinderen.quote:
Vriendin boos.
Waarom? Ze vroeg of ik in een hypothetische situatie voor haar zou kiezen of ons hypothetische kind. Ik koos voor het kind.
Een kind kiest er immers niet voor om op de wereld gezet te worden. Ik ben dan ook van mening dat het welzijn van je kind voor je eigen verlangens gaat.
Mevrouw was echter in lichter laaie want volgens haar kun je van een kind toch altijd ‘een nieuwe nemen’. Dit vond ik op mijn beurt dan weer ronduit walgelijk. Met die logica zou het naar mijn idee zelfs des te logischer zijn om voor je kind te kiezen want de relatie met haar kan eindigen maar dat met je kind niet.
Wat vinden jullie?
[poll=5041]
Dat wijf van je is knettergek man.quote:
Een andere opmerking die ik wil frappant vond: Ze zei dat ze van haar kinderen zou houden omdat ze van haar man houd en niet andersom.
Ik persoonlijk heb die twee dingen überhaupt niet aan elkaar gelinkt op die manier, houden van de een omdat je houd van de ander. Hoe kijken jullie daar naar?
Ik snap wel dat je kinderen met iemand neemt omdat je van diegene houd maar niet dat de liefde voor de een afhangt van de liefde voor de ander. Je houd na een eventuele relatiebreuk toch immers nog steeds van je kinderen?
Rennen!
Het zijn wat betreft dezelfde soort vragen als:
Kiezen tussen kind 1 of kind 2
Kiezen tussen oom 1 of oom 2
Kiezen tussen vriend 1 of vriend 2
Etc. Etc.
Zulk soort vragen stel je simpelweg niet. Het kiezen gaat op de natuurlijke manier: je neigt vanzelf naar de een of de ander toe.
Als ik gedwongen wordt te kiezen, dan is de keus dus heel snel gemaakt: doei tegen de vraagsteller en tot waarschijnlijk nooit weer ziens.
Plausibel verhaal weer, ts.quote:
Vriendin boos.
Waarom? Ze vroeg of ik in een hypothetische situatie voor haar zou kiezen of ons hypothetische kind. Ik koos voor het kind.
Een kind kiest er immers niet voor om op de wereld gezet te worden. Ik ben dan ook van mening dat het welzijn van je kind voor je eigen verlangens gaat.
Mevrouw was echter in lichter laaie want volgens haar kun je van een kind toch altijd ‘een nieuwe nemen’. Dit vond ik op mijn beurt dan weer ronduit walgelijk. Met die logica zou het naar mijn idee zelfs des te logischer zijn om voor je kind te kiezen want de relatie met haar kan eindigen maar dat met je kind niet.
Wat vinden jullie?
[poll=5041]
klinkt een beetje alsof je vriendin enigszins aan de labiele kant is sowieso zin had ruzie te gaan maken ergens over ...quote:
Vriendin boos.
Waarom? Ze vroeg of ik in een hypothetische situatie voor haar zou kiezen of ons hypothetische kind. Ik koos voor het kind.
Een kind kiest er immers niet voor om op de wereld gezet te worden. Ik ben dan ook van mening dat het welzijn van je kind voor je eigen verlangens gaat.
Mevrouw was echter in lichter laaie want
ik mag hopen dat je geen plannen voor nageslacht op de korte termijn hebt
Die discussie hadden wij ook voor de bevalling, en toen had hij ook zoiets van "ja maar.....".quote:
Ik ben tijdens mijn bevalling bijna overleden.
Ik heb vlak voordat ik naar de OK ging gezegd aan mijn man en aan de specialisten dat ze sowieso mijn kind moesten redden en dat dat boven alles ging.
Maar later zei mijn man dat hij als het moest voor mij had gekozen, omdat hij met mij een band had en met het kindje nog niet echt. Vond ik niet leuk om te horen. Je kiest voor je kind, altijd. Geen uitzonderingen. Gelukkig heeft het lot anders besloten en zijn we er beide nog. Als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden dan denk ik niet dat we nog samen zouden zijn.
Achteraf begreep hij het wel, en toen hij maar eenmaal vader was zei hij ook dat de keuze zoals ik gezegd had inderdaad logisch was.
Dat de relatie het niet zou overleven als hij voor mij ten koste van ons kind had gekozen had ik nog niet eens over nagedacht, maar ik denk ook dat we geen relatie meer zouden hebben als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden.
Dat heeft natuurlijk weer geen reet te maken met kiezen tussen het kind of de partner als beiden in gevaar zijn.quote:
[..]
Om wat context te schetsen: haar broer heeft een kind waar ie nogal dol op is. Super mooi zou je zeggen maar, en ik citeer ‘hij houd zoveel van zijn kind en geeft z’n vrouw altijd de schuld als er iets met dat kind aan de hand is. Ik zou hem allang hebben gedumpt als ik zijn vrouw was.’SPOILERIk wilde dit liever niet vertellen maar denk dat het wellicht toch verstandig is om te vermelden: Ze komt uit een abusive relationship, net als haar zus en in bepaalde mate ook haar moeder.
Haar broer is gewoon een lamlul die zijn vrouw van alles de schuld geeft.
Maar dan had hij een kind moeten opvoeden dat hij bij de bevalling niet wilde hebben omdat het ten koste van jou was. En als hij wel had gedaan wat hij wilde (jij gaat toch blijkbaar anders dood, dus z'n goed recht) wordt je boos op hem?quote:
[..]
Die discussie hadden wij ook voor de bevalling, en toen had hij ook zoiets van "ja maar.....".
Achteraf begreep hij het wel, en toen hij maar eenmaal vader was zei hij ook dat de keuze zoals ik gezegd had inderdaad logisch was.
Dat de relatie het niet zou overleven als hij voor mij ten koste van ons kind had gekozen had ik nog niet eens over nagedacht, maar ik denk ook dat we geen relatie meer zouden hebben als hij ons kind zou laten sterven om mij te redden.
Dit is een manier van denken die alleen vrouwen overkomt
Mijn kind, zonder twijfel.quote:
@:roos94
@:azula2.0
En de andere dames, ik zie dat de meeste antwoord geven op wat ze denken/willen dat hun man zou doen. Maar in het kader van een zuivere vergelijking: zouden jullie zelf voor je man of je kind kiezen?
+1quote:
Geen verwijt hoor, maar dit voelt wel als een gevalletje Mars-Venusquote:
[..]
Maar dan had hij een kind moeten opvoeden dat hij bij de bevalling niet wilde hebben omdat het ten koste van jou was. En als hij wel had gedaan wat hij wilde (jij gaat toch blijkbaar anders dood, dus z'n goed recht) wordt je boos op hem?
Dit is een manier van denken die alleen vrouwen overkomt
Ja, ik vond het leven van ons kind toen al belangrijker dan mijn leven, als hij voor mij gekozen had ten koste van ons kind had ik hem dat nooit vergeven.quote:
[..]
Maar dan had hij een kind moeten opvoeden dat hij bij de bevalling niet wilde hebben omdat het ten koste van jou was. En als hij wel had gedaan wat hij wilde (jij gaat toch blijkbaar anders dood, dus z'n goed recht) wordt je boos op hem?
Dit is een manier van denken die alleen vrouwen overkomt
En natuurlijk wilde hij dat kind bij de bevalling wel hebben, alleen als hij moest kiezen tussen mij en het kind had hij het bizarre idee dat voor mij kiezen beter was, dat was het helemaal niet.
En ja, dan had hij ons kind alleen moeten opvoeden, so be it, was prima gegaan.
Nee, het is vooral een gevalletje "ken het kind nog niet" vs "mijn kind moet hoe dan ook gered worden" en dat laatste speelt bij zwangere vrouwen al wel, terwijl voor de vader nog het eerste geldt.quote:
[..]
Geen verwijt hoor, maar dit voelt wel als een gevalletje Mars-Venus
De moeder is dan al 9 maanden zwanger hè, het kind is onderdeel van haar, dat is haar manier om door te leven als zij het leven zou laten.
Je hele zwangerschap draait om het beschermen van je ongeboren kind, zowel bewust als onbewust, en dat beschermen gaat al veel eerder zo ver dat je dat ten koste van je eigen leven zou doen.