Top 2000 Editie 2022 #111 - Yanngod

Muziek

Een van de mooiste Coldplays

Ik mis

Een van de beste van Pink Floyd

Lekker hoor, die Pink Floyd.

Mooi

Stemplaat

Pfff downtime forum tijdens I Will Survive, net terwijl ik allemaal Even Tot Hier-gifjes wilde posten

Een mooie Coldplay

Magic

quote:

Op woensdag 28 december 2022 03:24 schreef Emptystreet het volgende:

[..]
Coldplay is sowieso gehaat zonder reden. Ze zijn na 2011 te poppy geworden, maar alsnog maken ze best lekkere muziek

Ja, ik snap die haat ook niet. Maar de band zal voor mij nooit meer dezelfde status hebben als ze in m'n tienerjaren hadden, zeg maar t/m de release van Viva La Vida..... X&Y lange tijd een favoriet album geweest, net als Parachutes. Eerste 3 albums zijn nog steeds onverslijtbaar.

Moet ook bekennen dat ik de laatste albums niet eens meer geluisterd heb. Geloof het nu wel (ook teveel andere favoriete artiesten erbij gekregen).

BABY I WAS BOOOORN THIS WAY

LOS

Deze Elstak is imo wat overgewaardeerd. Dan liever iets van 2 Brothers on the Floor of 2 Unlimited in de lijst.

Bijvoorbeeld een van deze:




Laatste nummer is een flashback naar december 10 jaar geleden toen ik een paar vrienden de Allertijdenlijst van onze studievereniging (een Top-15 die geïnspireerd was door de Top 2000) met stemmen flink beïnvloed hadden



Een Top-15 die ik liever hoor dan de bovenste 15 van de Top 2000

Everybody Needs Somebody to Love kan zo in m'n top 10 meest irritante Engelstalige nummers ooit, word hier compleet leip van

In goed gezelschap van o.a.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 28 december 2022 04:35 schreef Gretzl het volgende:
Everybody Needs Somebody to Love kan zo in m'n top 10 meest irritante Engelstalige nummers ooit, word hier compleet leip van

In goed gezelschap van o.a.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat heb je tegen Worn Down Piano

quote:

Op woensdag 28 december 2022 04:36 schreef houdjemond het volgende:

[..]
Wat heb je tegen Worn Down Piano

Voornamelijk te kitscherig. Ik snap wel waarom andere mensen ervan kunnen genieten hoor.

Zal hem hopelijk overmorgen nog eens een kans kunnen geven.

lUST FOR LIFE!!!!!

quote:

Op woensdag 28 december 2022 02:59 schreef Viv het volgende:

Ik zal niet zeggen "dat het wel heel dichtbij kwam zo", want fucking cliché, maar dit voelde wel beduidend meer als een aanslag op mijn soort mensen dan alle andere aanslagen daarvoor en daarna.

Ik herken dit enorm, precies mijn gevoel in die onwerkelijke laatste weken van november 2015. Geen terreuraanslag (ook niet 9/11) die persoonlijk meer indruk maakte dan 13/11/15, door de locatie en de voornaamste slachtoffers

Nog een anekdote:
Die bewuste vrijdagavond was ik in de Melkweg voor een concert van CHVRCHES, een van mijn favoriete bands. Ze hadden net het podium verlaten en wij waren in afwachting van de toegift. Ik kijk even kort op m'n telefoon en precies op dat moment sijpelden de eerste onheilspellende pushberichten binnen. Meerdere aanslagen op hetzelfde moment in een bekende stad best dichtbij (voor je gevoel dan toch als je meerdere keren in Parijs bent geweest.) En dat er dus in andere vergelijkbare concertzaal tijdens een optreden iets verschrikkelijk aan de gang was.

Ik kreeg een heel naar unheimisch gevoel van binnen, dat zich het beste laat omschrijven als: "Kunnen we dan helemaal nergens meer veilig zijn?" Concertzalen voelden voor mij al die tijd als een bijzondere safe space, zeker als de show eenmaal aan de gang was. Een van de laatste plekken waar terroristen zouden kunnen/willen toeslaan. Tot voor die dag had ik me nooit iets anders kunnen voorstellen. Een vredelievend popconcert als doelwit? Onmogelijk.

Doodsbenauwd stapte ik de metro in om terug bij mijn auto te komen. Het gevoel dat je z.s.m. de grote stad wilt verlaten, bang dat er in Amsterdam ook iets ergs stond te gebeuren. Ik voelde me pas echt weer veilig toen ik eenmaal thuis was. In de uren daarna werd pas écht duidelijk hoe verschrikkelijk en barbaars het was, hoeveel medeconcertgangers (die dachten een geweldig avondje uit te gaan beleven) op brute wijze van hun leven waren beroofd.

CHVRCHES eindigde het concert met hun grootste hit The Mother We Share. Vanwege het moment en bepaalde tekstregels kan ik dit nummer zelden meer luisteren zonder emotioneel te worden en terug te denken

Het was wel prachtig om te zien dat in de dagen en weken nadien popzalen van over de hele wereld hun solidariteit/medeleven met de Bataclan (en alle andere slachtoffers) toonden door hun gebouwen op te lichten in de Franse driekleur.

Het ging even door m'n hoofd om concerten voorlopig een tijdje te vermijden, maar mijn rationaliteit en het plezier dat de favoriete hobby geeft wonnen het meteen van de angst (al heeft het wel wat maanden geduurd toen m'n gedachten niet meer bij niet bij elk concert naar Bataclan gingen). Op zondag 15/11 speelde Death Cab for Cutie in Utrecht en dat werd ook een beladen avond. Ik hield het niet droog toen Little Wanderer voorbij kwam:

quote:

You sent a photo out your window of Paris
Of what you wish that I could see
But someone's gotta be the lighthouse
And that someone's gotta be me

Amper 1 week later was ik terug in TivoliVredenburg voor Le Guess Who. Gewoon volle bak met allemaal blije muziekliefhebbers Overal waar je kwam heerste het gevoel "we laten ons niet klein krijgen." Gelukkig lieten de mensen zich inderdaad niet regeren door de angst. En zijn aanslagen op concerten/festivals nog altijd een zeldzaamheid. Al mogen we Manchester (mei 2017) en Las Vegas (oktober 2017) zeker niet vergeten.

Die in z'n nette witte bloesje verveelt zich.

Het is toch niet hoe ik zelf op die van Iggy Pop reageer.