JAA Een Jaar Van Je Leven
1 JAAR. 1 MILJOEN. 1 OPDRACHT: STAY IN THE GAME. Volg het hier!
Ruben met een gedicht over 'Verboden Fruit'
Wanda : Daar hadden we het net over, maar je hebt het al opgeschreven. Maar lees je dan aan haar voor?
Ruben : Nee, natuurlijk niet...
Wanda : Daar hadden we het net over, maar je hebt het al opgeschreven. Maar lees je dan aan haar voor?
Ruben : Nee, natuurlijk niet...
Beide kampen kunnen beter gaan samenwerken en zo'n Babette eruit werken
Wees jezelf, er zijn al genoeg anderen!
Bij Ruben kun je je heel makkelijk voorstellen hoe ie er als peuter uitzag, met 'n snotterbel die steeds een belletje blaast enzo
Gebroken wit met tonen van ezelsoren, op een retteketetje, maar dan rustig en niet voorbarig.
Weet iemand waar dat gesprek van Bern en Sasha in bed over ging en welke stream? handig als ik een filmpje vraag (:
Je zei eerst dat Eric met een voldaan gevoel weg liep.quote:
Wrom verander je dat nou?
Ik heb kanker en verder ben ik gewoon dezelfde.
Nee dat zei ik nietquote:Op zaterdag 29 oktober 2022 16:37 schreef Aggie46 het volgende:
[..]
Je zei eerst dat Eric met een voldaan gevoel weg liep.
Wrom verander je dat nou?
Wees jezelf, er zijn al genoeg anderen!
waarschijnlijk weet niemand dit. In bed hebben ze geen microfoons omquote:
Weet iemand waar dat gesprek van Bern en Sasha in bed over ging en welke stream? handig als ik een filmpje vraag (:
Het Verboden Fruit - Ruben
De smaak is onweerstaanbaar, oneindig gekruid
Het klinkt als muziek, een ongelooflijk geluid
Het ruikt naar rozen, ik word meegesleurd door de geur,
Als het aan mij ligt, is het nooit over.
Ik heb honger naar een schaal met oneindige bodem
Ik zie het staan, mijn handen trillen in spanning
Maar mijn hoofd is bang voor verbanning
Het voelt alsof eerlijk onmogelijk is,
Het doet mij pijn zolang ik denk aan wat mogelijk is
Terwijl aan de andere kan het niet voor niks verboden is
Dus moet ik afstand nemen, of het simpelweg tijd geven
Want dat is tot zover niet genoeg gebleken,
Want zoiets gaat niet zomaar weg.
Dat ik pech heb is een gegeven
Maar alsnog met de pijn, zou ik alles erbij beleven
Misschien is het fruit helemaal niet bedoelt voor mij om te eten
Maar daar zal ik dan zelf achter moeten komen
Is het een droom of een les voor het leven?
Het enige wat ik weet, dit is het moeilijkste gedicht
wat ik ooit heb geschreven.
De smaak is onweerstaanbaar, oneindig gekruid
Het klinkt als muziek, een ongelooflijk geluid
Het ruikt naar rozen, ik word meegesleurd door de geur,
Als het aan mij ligt, is het nooit over.
Ik heb honger naar een schaal met oneindige bodem
Ik zie het staan, mijn handen trillen in spanning
Maar mijn hoofd is bang voor verbanning
Het voelt alsof eerlijk onmogelijk is,
Het doet mij pijn zolang ik denk aan wat mogelijk is
Terwijl aan de andere kan het niet voor niks verboden is
Dus moet ik afstand nemen, of het simpelweg tijd geven
Want dat is tot zover niet genoeg gebleken,
Want zoiets gaat niet zomaar weg.
Dat ik pech heb is een gegeven
Maar alsnog met de pijn, zou ik alles erbij beleven
Misschien is het fruit helemaal niet bedoelt voor mij om te eten
Maar daar zal ik dan zelf achter moeten komen
Is het een droom of een les voor het leven?
Het enige wat ik weet, dit is het moeilijkste gedicht
wat ik ooit heb geschreven.
Soms kan je er wel iets van verstaan maar ligt er aan.quote:
[..]
waarschijnlijk weet niemand dit. In bed hebben ze geen microfoons om
vraag dan om een filmpje en ga het zelf zitten uitvogelen.quote:
[..]
Soms kan je er wel iets van verstaan maar ligt er aan.
Moira vroeg aan Eric of hij haar naar huis wilde brengen.
Tuurlijk.
En hand in hand liepen ze naar de loods.
Bij de trap namen ze afscheid met 3 zoenen.
Moira ging naar boven en Eric moest nog even zwaaien van Moira.
Zij naar boven en bovenaan de trap zwaaide ze naar Eric.
Einde
Tuurlijk.
En hand in hand liepen ze naar de loods.
Bij de trap namen ze afscheid met 3 zoenen.
Moira ging naar boven en Eric moest nog even zwaaien van Moira.
Zij naar boven en bovenaan de trap zwaaide ze naar Eric.
Einde
Ik heb kanker en verder ben ik gewoon dezelfde.
Ruben krijgt een mic check en heeft geen idee zegt ie.
Nou .. omdat je de mic net als trommel aan het gebruiken was, dombo.
Nou .. omdat je de mic net als trommel aan het gebruiken was, dombo.
quote:
Het Verboden Fruit - Ruben
De smaak is onweerstaanbaar, oneindig gekruid
Het klinkt als muziek, een ongelooflijk geluid
Het ruikt naar rozen, ik word meegesleurd door de geur,
Als het aan mij ligt, is het nooit over.
Ik heb honger naar een schaal met oneindige bodem
Ik zie het staan, mijn handen trillen in spanning
Maar mijn hoofd is bang voor verbanning
Het voelt alsof eerlijk onmogelijk is,
Het doet mij pijn zolang ik denk aan wat mogelijk is
Terwijl aan de andere kan het niet voor niks verboden is
Dus moet ik afstand nemen, of het simpelweg tijd geven
Want dat is tot zover niet genoeg gebleken,
Want zoiets gaat niet zomaar weg.
Dat ik pech heb is een gegeven
Maar alsnog met de pijn, zou ik alles erbij beleven
Misschien is het fruit helemaal niet bedoelt voor mij om te eten
Maar daar zal ik dan zelf achter moeten komen
Is het een droom of een les voor het leven?
Het enige wat ik weet, dit is het moeilijkste gedicht
wat ik ooit heb geschreven.
Dat je het hebt op kunnen schrijven
Wat een bagger
Thinking is difficult, that’s why most people judge
Ja.. nou ja.. het gaat echt over Djedi .. dus vond het in dit geval even de oorpijn waard.quote:Op zaterdag 29 oktober 2022 16:46 schreef greysbones het volgende:
[..]
Dat je het hebt op kunnen schrijven
Wat een bagger
En dat leest hij dan aan degene voor die al vinden dat hij de hele dag achter haar aan looptquote:
[..]
Ja.. nou ja.. het gaat echt over Djedi .. dus vond het in dit geval even de oorpijn waard.
Thinking is difficult, that’s why most people judge
quote:
[..]
En dat leest hij dan aan degene voor die al vinden dat hij de hele dag achter haar aan loopt
