[Vuelta] Etappe 21: Las Rozas - Madrid #1

Etapa 21: Las Rozas - Madrid. Paisaje de la Luz, 96,7 km

Is er gisteren nog een rit verreden? Is er überhaupt een Vuelta verreden? Het hield niet over, de afgelopen weken. Gisteren was het ergens nog wel vermakelijk, maar eigenlijk ook weer niet. De strijd om de ritzege was de moeite waard, de strijd om de eindzege net wat minder. Mas plaatste een paar schijnaanvallen, om aan het Spaanse publiek te kunnen vertellen dat hij er toch echt alles aan heeft gedaan. Nouja, waarvan akte. De strijd om de ritzege, achja, wat dat betreft kende de rit wel wat ontwikkelingen. Kleine kopgroep vrij snel weg, grote achtervolgende groep daarachter. Dat kwam uiteindelijk bij elkaar en nog een stuk later hadden we ineens nog maar drie koplopers, Meintjes, Higuita en Carapaz. Die laatste was een beetje nerveus omdat Stannard qua bergpunten in de buurt kwam, maar uiteindelijk pakte het allemaal perfect uit voor Carapaz. Op de laatste klim van de dag, de Cotos, ging Carapaz in de aanval. Meintjes moest passen en Higuita kon nog wel mee. In de achtergrond reed UAE op kop, die wilden nog voor de rit gaan met Ayuso, of Almeida, of wie dan ook. Ze kwamen ontzettend dicht, vlak voor de top was het gat nog niet eens 10 seconden. Het signaal voor Carapaz om nog eens aan te vallen, en toen liep hij flink uit. Arensman ging in z'n eentje in de achtervolging, maar hij kwam niet meer bij Carapaz. Die boekte zodoende zijn derde ritzege, en hij verzekerde zich van de bergtrui. Arensman werd tweede, voor de groep der favorieten. Daar won Ayuso de sprint. Maakte verder allemaal niets uit, in de top 10 verloor alleen Carlos Rodriguez twee plaatsen omdat hij op iedere berg moest afhaken. Hard gevallen, de gevolgen van die val waren merkbaar. Almeida en Arensman schoven een plekje op en dat was het. Een rit zonder grote gevolgen, daarvan hebben we er nu toch al snel een stuk of 20 gezien. Oké, dat is niet waar, maar alsnog, geen Vuelta om nog lang over na te praten. Evenepoel zal winnen en hij neemt Mas en Ayuso mee op het podium. Ayuso is niet eens 20 en eindigt op het eindpodium, dat is wel gigantisch bijzonder. Over vijf dagen pas 20, ongekend. De Belgen zullen daar weinig aandacht voor hebben, die mogen hun feest gaan vieren. Jammer. Jammerlijke Vuelta, nooit meer over praten. Nog even heel snel de laatste rit afwerken en dan heel snel gaan denken aan het WK, waar we hopelijk wel een fatsoenlijke koers krijgen te zien.




De laatste rit van deze teleurstellende en vergetenswaardige Vuelta gaat van start in Las Rozas, een stad met bijna 95.000 inwoners op een aantal kilometer van Madrid. In 2016 ging hier voor het laatst een rit van start, toen werd het heuglijke feit gevierd dat Las Rosas de Europse sportstad van dat jaar was. De trainingsfaciliteiten in de stad schijnen uitstekend te zijn en je kan zowat iedere sport beoefenen. Niet echt op hoog niveau, want de voetbalclub is bijvoorbeeld slechts actief op het vierde niveau. Ook de lokale rugby- en basketbalclub vinden we niet terug in de hoogste divisies. Desondanks heeft Las Rozas wel twee keer een nationale sportprijs gewonnen, wat dan dan ook mag inhouden. En Las Rozas kan pronken met het feit dat ze hier een Ciudad del Fútbol hebben, een groot voetbalcomplex, geopend in 2003. Wat in Nederland Zeist is moet in Spanje Las Rozas voorstellen, naar het schijnt. Zowel de nationale mannen- als vrouwenploeg van Spanje trainen hier, als het weer tijd is voor de interlands. Ook alle jeugdelftallen brengen tijd door in Las Rozas, is het verhaal. De Ciudad del Fútbol de Las Rozas is een sport- en administratief complex dat eigendom is van de Koninklijke Spaanse voetbalbond (RFEF), waar deze federatie haar hoofdkantoor heeft. Het bestaat uit twee ruimtes, een sportruimte, bestaande uit een hotel-residentie, een sportpaviljoen, vier voetbalvelden (de centrale met een atletiekbaan) en het technisch gebouw, dat de kantoren van de federatieve technische dienst huisvest. Anderzijds herbergt het administratief gebouw de federale centrale kantoren, het auditorium en het "Nationaal Voetbalmuseum". Te lui om dit allemaal ordentelijk te vertalen, het idee zal duidelijk zijn. In de omgeving van de stad zijn er ook nog twee regionale natuurparken, met heel veel bos. Jaarlijks komen 4,5 miljoen mensen shoppen in Las Rozas, want op het sportgebeuren na is het toch vooral een stad met grote winkelcentra. Heel veel bedrijfjes en ook heel veel werkende mensen. Bijna niemand is hier werkloos, wat we in Spanje best een unicum mogen noemen. Er worden nog meer propagandadingetjes genoemd op de officiële site, maar dat begint na een tijd toch wel redelijk gênant te worden. Alhoewel, het Museo del Ferrocarril mogen we nog wel noemen, een spoorwegmuseum. Voorts gaan we het maar even hebben over het verleden van Las Rozas in de Vuelta. Net als alle steden in de directe omgeving van Madrid keert de Ronde van Spanje hier met enige regelmaat terug. Het is vooral een plaats waar wel eens een rit vertrekt. In 1988 bijvoorbeeld, of in 1999 en 2008. Of in 2016 dus. Tussendoor was er in 2003 een rit met aankomst en vertrek in Las Rozas, gewonnen door de vrij onbekende Spanjaard Pedro Diaz Lobato. In 2008 was er ook nog een aankomst in Las Rozas, met een iets bekendere winnaar. De eeuwige Imanol Erviti pakte hier zijn eerste zege als prof, er zouden er daarna niet veel meer volgen. Ondanks al het knechtwerk toch twee ritten gepakt in de Vuelta, maar de laatste jaren is hij natuurlijk vooral een pure knecht geweest. Een boezemvriend van Valverde ook, ik ben benieuwd of Imanol samen met Alejandro met pensioen gaat, ook bij hem is het vat wel af. In Las Rozas, overigens geen prettig ogende stad, kwam na de Vuelta van 2016 nog een andere koers voorbij. De Vuelta Ciclista Comunidad de Madrid, zo'n nutteloze Spaanse 2.1-koers. De eerste rit liep van Las Rozas naar Las Rozas en de uitslag van die etappe was werkelijk waar schitterend. Nummer 1: Raul Alarcon, de GOAT. Nummer 2: Dmitry Strakhov, in die tijd ook een absolute grootheid. Nummertje 3: Niemand minder dan Richard Carapaz, de drie staat waarschijnlijk voor zijn drie etappes tijdens deze Vuelta en op nummer 4 niemand minder dan Oscar Sevilla, wát een namen. Alarcon werd helaas geschrapt omdat zijn bloedpaspoort niet helemaal in orde was, maar gelukkig hebben we de foto's nog.



In de Vuelta van 2016 ging de afsluitende rit ook van start in Las Rozas en toen werkten we eigenlijk precies dezelfde route af. Hoe je een rit die sowieso al niet origineel is nog wat minder origineel kunt maken. Zo'n laatste rit is altijd volstrekt overbodig, maar het parcours van deze rit en van die uit 2016 spant wel echt de kroon. Van Las Rozas kan je best snel naar Madrid fietsen, maar we maken eerst nog een extra omweggetje. Waarom weet niemand, want deze rit gaat toch nergens over. Dat is net als in de Tour een traditie. De renners fietsen naar Las Matas en komen dan door een of ander park. Vervolgens fietsen ze door tot Torrelodones, waar ze zo'n beetje omdraaien om dan weer richting Las Rozas te fietsen. Een rondje, gewoon, omdat het kan, ofzo. Over de ene kant van de weg naar Torrelodones en dan over de ander kant van de weg weer terug naar Las Rozas, heb je wat aan. Vervolgens fietsen we via Majadahonda, onderdeel van de 'periferia' van Madrid, naar Madrid. Zou in een normale rit nog een route kunnen zijn die het beschrijven waard is, nu niet. Na 35 kilometer bereiken we Madrid en na 44 kilometer rijden we voor het eerst over de streep, daarna volgen er liefst negen rondjes. Rondjes die we kennen, maar minder goed kennen dan de rondjes in Parijs. Zo eindigde de laatste rit van de Vuelta vorig jaar in Santiago de Compestela met een tijdrit, in Spanje durven ze nogal eens te variëren. Ook werken ze hier nog wel eens aan de weg, wat voor een andere lokale ronde kan zorgen. Ondanks alles is de lokale lus nu wel gelijk aan die van 2016. Maar wel weer anders dan die van 2020, de laatste keer dat we in Madrid aankwamen. Enfin, maakt allemaal verder geen reet uit. Het rondje in Madrid is 5,8 kilometer lang en heeft een aantal flinke bochten. Paar bochtjes van 180 graden, die ondanks dat feit toch niet zo heel spannend zijn. Beetje fietsen door het centrum, stukje over de Gran Via, fonteintje van Neptunes begroeten, eindigen op de Plaza de Cibiles, je kent het allemaal wel. De laatste bocht komt steeds op iets meer dan een kilometer van de streep, dus de laatste rechte lijn is lekker lang. Het loopt nog wel heel licht omhoog, maar dan ook heel licht. Bij de tweede passage aan de meet volgt een tussensprint, na 50 kilometer. Na ongeveer negen rondjes en 97 kilometer is deze Vuelta gelukkig voorbij. De finish is weer op Plaza de Cibiles.



Madrid is natuurlijk de hoofdstad en de grootste stad van Spanje. Een stad met meer dan 3.000.000 inwoners. Is de laatste jaren zo'n beetje altijd het eindpunt van de Vuelta. Vorig jaar werd er toevallig een uitzondering gemaakt, het was een Año Xacobeo en dus trokken we naar Santiago de Compostela, alwaar de tijdrit werd gewonnen door Primoz Roglic. Ook in 2014 maakten we zo'n uitzondering, weer eindigde de Vuelta met een tijdrit in Santiago de Compostela. In alle tussenliggende jaren werd er gewoon gesprint in Madrid. In 2020, de laatste keer dat we aankwamen in Madrid, ging de zege naar Pascal Ackermann. In 2019, toen corona nog niet bestond, was de overwinning weggelegd voor Fabio Jakobsen. Hij won toen zijn tweede rit van die Vuelta, in Madrid versloeg hij Sam Bennett. In 2018 ging de overwinning dan weer naar Elia Viviani, toen nog met Patbonus. Hij pakte zijn derde ritzege mee. Het daarvoor was Matteo Trentin overduidelijk de snelste renner in koers was, in Madrid pakte hij zijn vierde ritzege. In 2016 ging de overwinning dan weer naar Magnus Cort Nielsen, dat wat een perfecte afsluiter voor een vrij treurige ronde. We gingen toen ook van start in Las Rozas, met het verschil dat Cort nu niet van de partij is. De massasprint werd in 2015 gewonnen door John Degenkolb, die zijn tegenvallende Vuelta met deze rit toch nog wat glans wist te geven. In 2013 won Michael Matthews de massasprint en 2012 won John Degenkolb ook al. In 2011 was Sagan de snelste in de straten van Madrid en in 2010 won Tyler Farrar. In 2009 won Greipel en in de jaren daarvoor waren er een paar wat verrassendere namen. Bennati, Breschel en dat soort gedoe. De laatste keer dat er geen massasprint kwam in Madrid was in 2004, toen was er een tijdrit in deze stad. Die tijdrit werd gewonnen door de keihard schroeiende Santi Perez. Madrid is overigens best een mooie stad. Beetje hobbelen over de Gran Via, even langs het Plaza de Cibiles. Via de Puerta de Alcalá naar die gigantische tuin lopen waar ook nog wat kicken gebouwtjes staan, niks mis mee allemaal. Aan de andere kant van het centrum heb je ook nog een aardig paleisje met een aardige kathedraal, maar dat deel van de stad laat de Vuelta altijd links liggen. Museumpje van Prado zou ook de moeite waard moeten zijn en dan heb je natuurlijk ook nog de Plaza Mayor en duizend andere dingen. Gewoon een keer een paar dagen naartoe als je er nog niet bent geweest, is leuk. Museumpjes zat ook, keertje de Guernica gaan bekijken in het Museo Reina Sofia, eigenlijk wel een must.



In Madrid wordt het overdag 36 graden, lol. Geen kans op regen en een klein beetje wind vanuit het zuiden. Las Rozas ligt om de hoek en dus is het daar precies hetzelfde verhaal. 's Avonds koelt het een klein beetje af, maar het blijft tot 22:00 boven de 30 graden hangen. Een hete sprint, kunnen we wel stellen. Van start gaat de rit enorm laat, om 17:10 pas. De Vuelta begon laat en eindigt laat, traditie. Hoewel zo'n laatste rit één lange neutralisatie is volgt er nog een officiële neutralisatie van 16 minuten, om 17:26 zal er dus iemand met het vlaggetje gaan zwaaien waarna er nog steeds exact helemaal niets gaat gebeuren. Eurosport 1 is er direct live bij, Sporza niet. Nee, die zijn er rond 18:20 een keer bij. En dan nog op Canvas ook. Dat wordt zappen, voor iedereen die last heeft van Remcoorts. Bij de NOS hebben ze vooral de Maxelen en dus hoef je op die baggerzender niet te rekenen. De aankomst wordt laat verwacht, ergens tussen 19:51 en 20:07. Rond acht uur is deze kwelling voorbij en kunnen we weer nuttige dingen gaan doen met ons leven, eventueel.



Dit wordt, hoe kan het ook anders, een massasprint. De kans dat een ander scenario zich gaat ontvouwen lijkt me precies 0%. Nee, sprinten.
1. Merlier. Hij heeft Madrid gehaald! Een prestatie op zich, had ik nooit verwacht. Ik had wel verwacht dat hij meteen in de eerste week een rit zou winnen, dus mijn verwachtingen kloppen niet helemaal. Nu hij toch al die moeite heeft gedaan om Madrid te halen kan hij maar beter deze rit winnen. Wellicht lukt het zijn ploeg om een keer een goede trein op de rails te zetten, meer heeft Merlier niet nodig.
2. Pedersen. Geen vierde ritzege, dat zou wat veel van het goede zijn. Wel wat extra punten om de groene trui nog wat extra glans te geven. Het was een prima Vuelta en een prima jaar voor Mes Pildaursen, we hebben er niet direct van genoten maar hij heeft wel flink zijn best gedaan.
3. Ackermann. Won de laatste keer dat er een rit eindigde in Madrid, maar ik heb besloten dat hij dat kunstje niet gaat herhalen.
4. Groves. Grofs heeft een rit gewonnen in deze Vuelta en daar blijft het bij.
5. Van Poppel. Dommie.

Graag gedaan weer mensen.

Deze Vuelta was wel echt afzien. Matig parcours, matige ontwikkelingen, weinig belangstelling. Het is maar goed dat het nu voorbij is, volgend jaar hopelijk een beter parcours. En volgend jaar hopelijk ook een leukere Giro, het hield dit jaar allemaal niet echt over. De Tour was een freakshow en de rest was, nouja, middelmatig.