De laatste week van de laatste grote ronde van dit jaar staat op het punt van beginnen, nog zes dagen en dan kan mijn toetsenbord weer even op adem komen. Vorige week begonnen we met een tijdrit, die werd gewonnen door Remco Evenepoel. Dat was nogal een showtje, de ajrokogel blies de tegenstand weg en was bijna een minuut sneller dan de tweede, Roglic. Die won voor het eerst een tijdrit niet in Spanje, om maar even aan te geven hoe straf de prestatie van Evenepoel was, of hoe belachelijk. Gaat nergens over, maar goed. De volgende dag reden we naar Cabo de Gata, puur en alleen voor de mooie plaatjes. De rit was heel erg matig en dus was Kaden Groves wel de verdiende winnaar. Een sprint waarin een relatief onbekende naam met de zege aan de haal gaat, dat past. De dag erna zagen we dan weer een ouderwetse unipuerto, een aankomst bergop op Peñas Blancas, eigenlijk Los Reales. Een prooi voor de vluchters. Tussen de zwartgeblakerde bomen door bleek Richard Carapaz zijn benen hervonden te hebben, hij won de rit voor Wilco Kelderman. Tussen de klassementsrenners gebeurde er niet bijzonder veel, het was een vrij nutteloze etappe. Dat gold ook voor rit 13, met een aankomst in Montilla. Een lastig sprintje heuvelop, waar Mads Pedersen dan eindelijk zijn eerste ritzege wist te boeken. Daarna was het alweer tijd voor het weekend, met twee aankomsten bergop. De eerste aankomst bergop werd gewonnen door Richard Carapaz, hij bleef opnieuw vanuit de vlucht vooruit. Ditmaal kwamen de favorieten wel dicht, Lopez werd tweede op acht tellen, met Roglic in zijn wiel. Evenepoel kende voor het eerst een slecht moment en hij verloor een kleine minuut ten opzichte van Roglic. De naweeën van een valpartij een paar dagen eerder, was eerst niet het verhaal en toen wel. Na de tijdrit leek de eindzege wel binnen te zijn voor de Belg, maar na de aankomst op Sierra de La Pandera kon het misschien toch wel weer spannend worden.
Met die spanning in het achterhoofd trokken we naar de Sierra Nevada. Tijdens die rit probeerde Jumbo het een en ander, zo werd Rohan Dennis vooruit gestuurd en kwam Sam Oomen even later ook in de kopgroep terecht, maar ook Quick Step had twee mannetjes vooraan. Uiteindelijk moest alles toch weer gaan gebeuren op de slotklim, een ontzettend lange klim. Die klim begon steil, we moesten eerst de Alto de Hazallanas afwerken. Daar probeerde Jumbo alles uit elkaar te rijden, maar dat leverde uiteindelijk vrij weinig op. Het leverde vooral op dat de eigen knechten heel snel werden opgerookt. Naderhand bepaalde Roglic het tempo, maar Evenepoel kwam niet in de problemen. Die leek zelfs op z'n gemak te zijn, en besloot even later het tempo te bepalen. In de kopgroep zagen we dat Marc Soler was weggereden, hij had een mooie voorsprong. Leek ook lang stand te houden, tot dat Thymen Arensman in z'n eentje in de achtervolging ging. In een mum van tijd reed hij het gat dicht en op de snelweg richting Hoya de la Mora liet hij Soler ter plaatste. Zijn voorsprong op de favorieten bedroeg net iets meer dan een minuut. Speelbaar, als ze zich daarachter rustig zouden houden. Maar dat gebeurde niet, want Lopez ging in de aanval. De Colombiaan gold als favoriet voor de rit, een lange klim op hoogte is helemaal zijn ding. Hij ging er vol voor en werd ook nog gesteund door De la Cruz, die terugviel vanuit de kopgroep. Maar, ze liepen helemaal niet in op Arensman. Die liep eerder uit. Mas sloot zich even later ook nog aan bij Lopez, terwijl Roglic en Evenepoel niet reageerden. Mas was ook nog een gevaar voor Evenepoel, maar die deed niets. Nouja, niets, hij reed op kop, met de verrassend sterke O'Connor en Roglic op het wiel. Die laatste voelde zich blijkbaar niet zo goed, maar richting het eind van de klim kwam hij toch tot leven. Lopez en Mas deden hun best om naar Arensman toe te rijden, maar het lukte niet. De rest van de voormalige kopgroep haalden ze wel bij, maar het verschil met Arensman bleef steeds gelijk. De jonge Nederlander van DSM werd dit keer niet teruggefloten door zijn ploeg en prompt schudde hij een prestatie van werledformaat uit zijn benen. Soeverein reed hij naar de ritzege, eentje om in te kaderen. Jammer dat het een jongen is die niet echt sprankelt, maar fietsen kan hij wel. Een beetje een Kelderman, maar dan met meer stuurmanskunst, want Wilco ging tijdens deze rit weer eens totaal onnodig op z'n bek. Arensman wint ook makkelijker een koers, na de tijdrit in Polen slaat hij weer toe. Zet mooie stappen, de afgelopen tijd.
Roglic zette niet echt een mooie stap, hij versnelde richting de slotkilometer en liet Evenepoel achter, maar de achterstand van de rode Belg liep niet snel op. Met een ultieme sprint pakte Roglic 15 tellen terug, waardoor hij nu op een dikke anderhalve minuut staat van de Belg. Mas staat nu op ongeveer twee minuten, hij kwam als tweede binnen, een seconde of 20 voor Roglic. De dagen voor de rustdag waren positief, koerstechnisch gezien. De koers zat op slot, maar nu staat de deur weer op een kiertje. De Vuelta is nog niet beslist, alhoewel... kijkend naar de laatste week zou je net zo goed die rode trui alsnog kunnen uitdelen. Hij had nog even een minuut extra moeten verliezen op de Sierra Nevada, dan was ineens alles mogelijk geweest. Nu wordt het een ingewikkeld verhaal, want die laatste week stelt niet veel voor. We beginnen na de rustdag in Jerez de la Frontera (sherry!) in Sanlúcar de Barrameda en dat niet zonder reden. Daarover later meer. Vervolgens doen we twee dagen Extremadura aan, waar twee aankomsten bergop wachten op de renners. De eerste van de twee stelt heel weinig voor, terwijl de tweede meer een loper is. Je ziet de favorieten daar niet direct minuten van elkaar wegrijden, eerlijk gezegd. Op vrijdag volgt er een gekke heuvelrit in Talavera de la Reina, twee keer hetzelfde rondje. Leg maar uit, ik snap het in ieder geval niet. En dan volgt op zaterdag de laatste bergrit, eentje die in het verleden wel eens bepalend is geweest. Een rondje fietsen in de Sierra de Guadarrama, waar Dumoulin ooit zijn rode trui verloor. De laatste kans om iets te doen, want daarna gaan we naar Madrid en is de Vuelta alweer voorbij. Maar eerst gaan we naar Sanlúcar de Barrameda, om een bijzonder jubileum te vieren.
Heden is het 6 september. Op de dag af exact 500 jaar geleden liep in de haven van Sanlúcar de Barrameda de Victoria binnen. De Victoria, gebouwd op de scheepswerven van Ondarroa in het Baskenland, was een van de vijf schepen waarmee Ferdinand Magellaan begon aan een ongeziende wereldreis. Magellaan begon aan een zeilreis om de wereld, een reis die hij zelf niet zou afmaken. In 1521 kwam hij om het leven op de Filipijnen. Heel veel bemanningsleden kwamen om. Scheurbuik, vermoord door de inheemse bevolking, noem het allemaal maar op. Meerdere boten vergingen, een van de boten werd in de fik gestoken omdat er niet genoeg bemanningsleden over bleven. In totaal vertrokken ze met meer dan 200 man, daarvan bleven er niet veel over. Uiteindelijk hielden we twee boten over, de Victoria en de Trinidad. De Trinidad begon na een tijd te lekken en toen hielden we alleen de Victoria nog over. Onder leiding van Juan Sebastián Elcano, afkomstig uit Getaria, keerde de Victoria op 6 september 1522 met slechts 18 man terug in Spanje, in de haven van Sanlucár de Barrameda. In 1519 vertrokken vijf schepen voor een reis om de wereld, maar de Victoria was het enige - en eerste - schip ooit dat daadwerkelijk die wereldreis wist te voltooien. Exact 500 jaar geleden, dat moet gevierd worden! Daarom dat deze rit nu ook plaatsvindt, logistiek gezien had het eerder gekund, maar dan was het niet exact 500 jaar geweest. We herdenken vandaag de Victoria, en natuurlijk Elcano. Een Bask, dan heb je altijd een streepje voor. We reden deze Vuelta ook al door Getaria, waar hij dus vandaan kwam. Een ode aan deze ontdekkingsreiziger, waar je in principe verder helemaal niet trots op hoeft te zijn, want de gemiddelde ontdekkingsreiziger heeft van de wereld geen betere plaats gemaakt. Dankzij de dagboeken van Antonio Pigafetta, een van de overlevenden van de Victoria, weten we alles over deze specifiek en unieke ontdekkingsreis. Voor de Spanjaarden zelf is het een groot iets, zij willen maar wat graag laten blijken dat in een Spaanse haven de eerste boot binnenkwam die de hele wereld had gerond. Maarja, wat dan nog? Een Bask voer als eerst om de hele wereld, ik voel niet direct de trots door mijn aderen vloeien moet ik heel eerlijk toegeven. Maar toch, lekker gewerkt, Elkano, pik. De wereldreis begon overigens ook in Sanlúcar de Barrameda, of in Sevilla, ligt er maar net aan hoe je het bekijkt. Blijkbaar voeren ze in eerste instantie van Sevilla naar Sanlúcar over de Guadalquivir, om vervolgens een paar weken in de kustplaats te blijven vooraleer de reis echt begon. Augustus 1519, Elkano is dus dik drie jaar op pad geweest voor hij weer terug was in Spanje. Waarom Sanlúcar de Barrameda? Na de ontdekking van de Nieuwe Wereld ontwikkelde Sanlúcar, gelegen in het estuarium van de Guadalquivir, zich tot een haven voor de uitrusting en reparatie van schepen. Gunstig gelegen, simpelweg. Niet alleen Magellaan begon hier samen met Elkano aan een expeditie, ook Columbus begon hier ooit aan een van zijn vele reizen. De conquistadores wisten Sanlúcar de Barrameda goed te vinden, in tegenstelling tot de organisatie van de Vuelta. In 2015 reed men ooit tijdens een rit dwars door de stad, maar verder waren we hier nog nooit. De Ruta del Sol ging hier wel ooit van start, meer koersgeschiedenis heeft de stad niet. In Sanlúcar, gelegen in de provincie Cadiz, de regio is nog steeds Andalusië, wonen bijna 70.000 mensen. Van oudsher moesten ze het hier dus van ontdekkingsreizen hebben, daarna ging het wat meer over op vissen en landbouw. Dat laatste is nog steeds wel zo, al komt de toeristische sector ook steeds meer op. Als je hier bent moet je blijkbaar vooral eten, het is naar het schijnt een enorm gastronomische stad. Glaasje Manzanilla on the side, de lokale variant van sherry. Op het strand staat ook een monument ter ere van die eerste wereldreis ooit, maar dat is eigenlijk best een lelijk monument. De renners gaan van start in de buurt van dit monument, dat dan weer wel. Een stukje verderop begint praktisch op het strand deze etappe. Ze hebben hier overigens ook nog een kasteeltje, zou je bijna vergeten.
Na de neutralisatie gaat de rit buiten Sanlúcar de Barrameda van start op een gigantisch brede weg, die we de eerste 16 kilometer van de rit gaan volgen. De weg is eigenlijk gewoon volledig vlak, terwijl de bochten hooguit flauw te noemen zijn. Het terrein is volledig open, dus met een stevig briesje vanuit zee kan deze rit leuk worden. We rekenen nergens op, maar waaiers vanuit het vertrek zou natuurlijk wel extreem genot zijn. Na 16 kilometer quasi rechtdoor gereden te hebben over deze vlakke en brede weg komen we uit in de buurt van Trebujena, een dorp met een bekende inwoner. Juan José Lobato is van Trebujena, jawel! Lobato is de laatste jaren een beetje een parodie op een coureur geworden, vooral sinds hij bij Lotto-Jumbo werd weggestuurd na het slaappillenincident. In die tijd ging hij ook door een scheiding heen en sindsdien kan hij er niets meer van. Voorheen was hij nochtans een bijzonder sterke puncheur, een typisch Spaanse sprinter. Op menig hellende aankomst was hij op de afspraak, nu rijdt hij voor Euskaltel en is hij nooit meer op de afspraak. Wel een contract voor het leven dankzij zijn vriendschap met Azanza, zo kom je ook een eind natuurlijk. Enfin, Lobato was ooit een goede puncheur. Naar nu blijkt heeft hij op dat punchen kunnen oefenen in zijn eigen dorp, want ter hoogte van Trebujena slaan we linksaf en daarna loopt de weg een kilometer omhoog aan 4% richting het centrum. Niet heel interessant, maar toch een goede manier om menig training mee af te sluiten. Na dit eerste heuveltje van de dag rijden we door het centrum van het Trebujena van Lobato, waar wat bochten en rotondes liggen. Buiten het dorp gaan we afdalen naar zeeniveau. Helemaal naar 0 meter, het is bijna alsof we weer in Nederland zijn. Deze afdaling stelt erg weinig voor, vooral omdat we bijna continu rechtdoor fietsen. Na een gekke rotonde komen we even later weer uit op de doorgaande weg, die brengt ons naar het volgende dorp met een bekende zoon, we fietsen rechtdoor op een vlakke manier naar Lebrija en daar komt onze grote kleine vriend Juan Pedro Lopez vandaan. Juanpe is aanwezig in de Vuelta en dus zal het voor hem een feestelijke doortocht worden. Tenzij het hard waait, want de paar kilometer voor Lebrija gaan we volledig rechtdoor fietsen in een totaal lege vlakte. Het terrein laat je bijna vermoeden dat je ergens in Zeeland bent, fraai is anders, maar met wat wind erbij vinden we het schitterend. Vijf kilometer ging het volledig rechtdoor, daarna houden we de linkerkant van de weg aan en rijden we vervolgens na 28 kilometer koers Lebrija binnen, waar een stuk of zeven rotondes liggen. Ook een beetje hoogteverschil, de heuvels in dit gebied zijn minimaal maar op iedere minimale heuvel is wel een dorp ontstaan. En in zo'n dorp wonen dus mensen, waaronder de nummer 91 van het algemeen klassement van deze Vuelta. Juanpe reed een prachtige Giro, werd 10e in het klassement en mocht zelfs een tijd het roze dragen, maar naar deze Vuelta heeft hij zijn vakantiebenen meegenomen. Desalniettemin, vrolijke knul, vriendelijke jongen, die ongetwijfeld hard aangemoedigd zal worden in zijn dorp.
Op het hoogste punt van de stad komen we de restanten van een Moors kasteeltje tegen, op dit punt kun je bovenstaande foto maken, waarbij je uitkijkt op de lokale kerk en verder vooral een imponerende hoeveelheid witte huisjes ziet. Na de technische passage in Lebrija, waar best veel palmbomen te vinden zijn en rotondes met fonteintjes in het midden, rijden we buiten de stad verder over een brede en vrij rechte weg richting Las Cabezas de San Juan. De weg is zo goed als vlak, op de heuveltjes na is het hier vooral een moerasgebied waar blijkbaar veel rijst wordt verbouwd. We zien zo nu en dan de rijstvelden langs de kant van de weg, weer eens wat anders dan olijfbomen. Uiteraard is het terrein nog steeds open, we bidden en branden kaarsjes voor een beetje wind. Een kilometer of 12 en een paar rotondes later komen we uit in Las Cabezas de San Juan, de hoofden van Sint Jan. Al moeten we cabeza in deze context eerder vertalen als heuvel, naar het schijnt. Minder leuk. Na wat rotondes en wat drempels in het palmboomrijke centrum van Las Cabezas de San Juan slaan we rechtsaf, we rijden vervolgens zes kilometer rechtdoor richting het oosten. Voor het eerst dat we een andere kant op fietsen, wellicht interessant als het waait. Onderweg komen we twee rotondes tegen, verder gaat het volledig rechtdoor over een vlakke weg die niet wordt omgeven door bomen of gebouwen. Na een tijd slaan we linksaf en dan komen de renners op een nog bredere weg terecht, die weer vooral naar het noorden loopt. Deze brede, licht glooiende weg volgen we de komende negen kilometer, nog steeds in een omgeving met alleen maar wat landbouw, rijstbouw, en toch ook een paar verdwaalde olijfbomen. Nog steeds Andalusië, dan krijg je dat. Na negen kilometer over dezelfde weg slaan we eens rechtsaf, daarna rijden we een kilometer of drie vals plat omhoog verder richting El Palmar de Troya, een dorpje van niets. Althans, dat zou je denken, blijkbaar is er toch iets. Het dorp is vooral bekend als de zetel van de Palmariaans-Katholieke Kerk, een christelijke sekte gesticht door Clemente Domínguez y Gómez in de jaren 70. Hij leidde de kerk als tegenpaus Gregorius XVII tot zijn dood in 2005. Daarna werd hij opgevolgd door tegenpausen Petrus II (Manuel Alonso Corral), Gregorius XVIII (Sergio María) en Petrus III (Joseph Odermatt), die de sekte sinds 2016 leidt. In het boek "Origin" (Oorsprong) van Dan Brown uit 2017 speelt de kathedraal en de Palmariaanse beweging een belangrijke rol. Als je leest over de oorsprong van deze beweging, tja, nouja, goed verhaal, ofzo. 'In maart 1968, beweerden vier Spaanse schoolmeisjes (alleen bekend als Ana, Josefa, Rafaela en Ana María) dat ze een Mariaverschijning zagen bij een kleine boom op een veld, La Alcaparrosa genaamd dicht bij El Palmar de Troya. Vele mensen kwamen kijken naar de vermeende verschijningen en een aantal mirakels hebben plaatsgevonden. De mensen die deze verschijningen zagen kregen veel bijval, ook van priesters. Een aantal andere personen kreeg visioenen op deze plaats, waaronder ook Clemente Domínguez y Gómez, een kantoorbediende uit Sevilla. Hij groeide uit tot de voornaamste getuige. Domínguez beweerde dat de maagd Maria hem instructies had gegeven om de Katholieke Kerk te ontdoen van "ketterij en progressivisme", en eveneens van communisme.' Op een ommuurd domein staat de kathedraal van Onze Gekroonde Moeder van Palmar, die de katheders van de Palmariaanse pausen bevat en op zijn minst 15 altaren. Na 65 kilometer passeren we langs deze merkwaardige, bijzondere locatie.
Over de sekte is ook een serie gemaakt, maar dan moet je wel het Spaans machtig zijn en beschikken over Movistar+. Hoe dan ook schijnt het allemaal knotsgek te zijn, maar wat wil je ook bij een sekte. Voorbij de opmerkelijke kathedraal rijden we langs El Palmar de Troya af en zetten we koers richting Utrera, de volgende plaats die we vandaag gaan tegenkomen. We komen 14 kilometer later uit in Utrera, buiten El Palmar loopt het even een kilometer vals plat omhoog maar in het vervolg is het gewoon vlak, helemaal vlak. Vlak, recht, leeg, kaal, saai, doods, dat is de route in een notendop. Een paar vluchtheuvels in El Palmar en daarna heel lang helemaal niets. Af en toe een boom langs de weg, en dan een keer een viaduct als we bijna in Utrera zijn. Wat een route. Na 79 kilometer komen de renners uit in dat Utrera, een stad van voetballers. José Antonio Reyes, bijvoorbeeld. Wijlen José Antonio Reyes, die reed met 200 kilometer per uur over zo'n saaie weg en dat liep niet goed af. Francofanaat Dani Ceballos, speler bankzitter bij Real Madrid, ook van hier. Joaquin Caparros, voormalig coach van zo'n beetje iedere Spaanse club, van Utrera. En Alvaro Garcia van Rayo Vallecano, die ook, maarja, dan wordt het al een beetje te obscuur. Enfin, bij een rotonde aan de rand van Utrera slaat men linksaf en daarna rijdt men dwars door het centrum, waar nog een stuk of acht rotondes liggen. Buiten het centrum slaan we bij een van die rotondes rechtsaf, na één laatste rotonde verlaten we het technische Utrera vervolgens en rijden we 10 kilometer verder over dezelfde weg. Een brede weg, geflankeerd door een aantal olijfbomen. Een paar kilometer loopt de weg heel minimaal vals plat omhoog, maar we mogen het hier gewoon vlak noemen. Na een tijd verdwijnen de olijfbomen en wordt het weer kaal, je zou overwegen om naar de kathedraal van El Palmar de Toya te gaan en daar flink wat kaarsjes te branden. Zal nodig zijn, want in de buurt van Utrera schijnt het niet te gaan waaien. Ze gunnen ons ook echt helemaal niks. Na tien kilometer over deze nutteloze weg te hebben gereden slaan de renners linksaf, ze bereiken een nog bredere weg en die volgen ze 13 kilometer tot aan de buitenrand van Alcalá de Guadaíra. Deze weg loopt volledig rechtdoor, is volledig vlak en volledig Vuelta. Vooral veel graan hier, dus ziet het landschap er behoorlijk trootsteloos uit. Een rechte, brede en vlakke weg in het grote niets, zet uw tv niet aan. Onderweg fietsen de renners wel nog langs een kasteeltje, het enige hoogtepunt voorlopig. Vlak voor we Alcalá de Guadaíra binnenrijden loopt de weg een beetje omhoog, wow, hoogteverschil. Na een viaduct en een paar rotondes rijden we na 104 kilometer het centrum van deze stad binnen, waar in de Vuelta van 2015 Caleb Ewan zijn eerste rit in een grote ronde wist te winnen. In deze plaats beschikken ze over een kasteel. En een kicken drakenbrug.
In de Vuelta van 2017 reden we ook nog een keer door Alcalá de Guadaíra, op weg naar... Tomares! Dat is toevallig vandaag ook de finishplaats, wat komen we toch ook vaak dezelfde plaatsen tegen. In 2017 reden we voorbij Alcalá de Guadaíra dwars door Sevilla naar de finish toe, nu gaan we met een grote boog om Sevilla heen. Eigenlijk best opmerkelijk, we gaan zo'n beetje iedere voorstad van Sevilla bezoeken, maar de stad zelf niet. In het centrum van Alcalá de Guadaíra slaan we bij een rotonde rechtsaf, daarna komen we er nog een stuk of vijf tegen. Buiten de stad blijft dat zo, ook als we de bebouwde kom verlaten ligt er om de haverklap een rotonde op het parcours. We volgen acht kilometer dezelfde weg tot in het volgende dorp, Mairena del Alcor. In die acht kilometer komen we zeven rotondes tegen, toch een aardig gemiddelde. De weg loopt in dit stuk bijna continu vals plat omhoog, al komen we in een stuk van vijf kilometer amper 60 meter hoger uit. Daarna is het vlak tot in Mairena del Alcor, waar we na 113 kilometer passeren. De wegen zijn breed en recht, op de rotondes na. Enerverende etappe, u hoort het al. In het centrum van Mairena del Alcor, waar in de Vuelta van 2014 een rit van start ging, slaan we bij de zoveelste rotonde linksaf. We rijden hierna vier kilometer verder over een licht glooiende weg die nog wat bochten en rotondes kent, daarna slaan we bij een rotonde in Los Cortijos del Alcor linksaf. Na die rotonde volgen we weer eens een dikke 15 kilometer dezelfde weg, de route blijft inspirerend. Al slingert deze weg wel iets meer, af en toe wat flauwe bochten naar links en naar rechts en nouja, dat was het eigenlijk. Rotondetje tussendoor, viaductje, meer niet. De weg loopt steeds een beetje vals plat naar beneden, maar uiteindelijk komen we in dit hele stuk niet meer dan 100 meter lager uit. Aan deze kant van Sevilla heeft men weinig gebouwd, het is hier tamelijk leeg. Maarja, bijna windstil waarschijnlijk. Meh, waardeloos. Aan het eind van deze weg komen we uit in Pradollano, hey, weer een Pradollano. Ditmaal niet in de Sierra Nevada, maar in de Sierra Neevada, snap je. We slaan in deze nederzetting, waar ze mooie bloemen hebben, linksaf en fietsen dan Brenes tegemoet. In deze omgeving komen we wel wat dingen tegen, voornamelijk fruitbomen. In deze regio verbouwen ze blijkbaar zo'n beetje alles, van perziken tot watermeloenen. Sinaasappels, citroenen, en om het af te leren ook wat olijven. Het ziet er vrij fleurig uit, een armzalige poging om de rit wat op te vrolijken. Na een tijd komen we een rotonde tegen, daar gaat het naar links. Even verderop volgt er een scherpe bocht naar rechts en na die bocht rijden we rechtdoor Brenes binnen, waar de koers na 141 kilometer passeert. Nog een kilometer of 50 te gaan, de marteling zit er bijna op.
In het centrum van Brenes rijden de renners een paar meter over kasseien, een detail dat je maar even noemt om de rit toch nog wat cachet te geven. Na de bochtige passage in het centrum komen we buiten het dorp op een brede en rechte weg terecht die we volgen tot in het volgende dorp, vijf kilometer verderop. Tussen de fruitbomen door is het ontzettend vlak, terwijl we na een tijd ook nog over de Guadalquivir rijden, een mosgroene sloot. De renners komen uit in Villaverde del Río, hier liggen in het centrumpje ook weer een aantal rotondes, en wat drempels. Voorbij de lokale watertoren slaat men bij de volgende rotonde linksaf, om vervolgens toe te werken naar de tussensprint die over een kleine 14 kilometer zal volgen in Alcalá del Río. De weg naar de tussensprint toe is grotendeels recht, breed en de eerste 10 kilometer volledig vlak. De omgeving is weer heerlijk leeg, maar de wind doet niet meer mee. Het wordt een bijzonder saai schouwspel, de meeste spanning en sensatie zal in dit stuk moeten komen van een paar vluchtheuvels. Als we bijna in Alcalá del Río zijn loopt de weg een kilometer vals plat omhoog richting de tussensprint, nog meer spanning en sensatie! Die tussensprint volgt na 161 kilometer in het zoveelste Alcalá dat tijdens deze Vuelta de revue passeert. In dit plaatsje komen we het nodige verkeersmeubilair tegen, vooral na de tussensprint. Paar rotondes enzo, je kent het ondertussen wel. Buiten dit niet al te bijzondere dorp rijden we zeven kilometer over dezelfde weg verder tot in La Algaba, de weg loopt eerst een tijdje onmerkbaar naar beneden en daarna is het vlak. Breed, recht, vlak, dodelijk saai. Een paar verdwaalde palmbomen langs de kant van de weg zodat we nog ergens naar kunnen kijken, het is allemaal niet te doen. In La Algaba komen we een hoop vluchtheuvels tegen, en een rotonde. Voorbij dit nietszeggende plaatsje fietsen we een tijd rechtdoor over een brede en vlakke weg die wordt omgeven door een aantal kleurrijke bomen, het is iets. Even verderop rijden we onder de snelweg door en slaan we bij een rotonde linksaf, waarna we rechtdoor Santiponce tegemoet fietsen. Over dit plaatsje, dat we op 16 kilometer van de finish bereiken, valt wél iets te vertellen. Steef is hier met z'n kutcamper al geweest en begint te oreren over een rotonde waar een kunstwerk van een fietser in het midden staat, maar we fietsen helemaal niet langs die rotonde. Nee, we fietsen langs het echte hoogtepunt van Santiponce, de restanten van Itálica. Dat is een oude Romeinse stad, een ontzettend oude Romeinse stad. Itálica werd gesticht door Scipio Africanus in 206 v.Chr. als eerste Romeinse stad op het Iberisch Schiereiland. Zij maakte een grote bloei door tijdens de keizertijd. De neergang zette zich al in de derde eeuw in, vermoedelijk doordat de rivier Guadalquivir zijn loop verlegde. Itálica is tegenwoordig een archeologische site, waarvan de opgravingen begonnen in 1781. Slechts een klein deel van de stad is opgegraven, waaronder het amfitheater, dat 25.000 toeschouwers kon bevatten, het theater en enkele voorname woonhuizen. Er zijn veel mozaïeken blootgelegd, waarvan een aantal nog in situ zijn. Verdere vondsten uit Itálica worden bewaard in het Museo Arqueológico in Sevilla en in het Palacio de la Condesa de Lebrija in dezelfde stad. Itálica was de geboorteplaats van de Romeinse keizer Trajanus en wellicht ook van zijn opvolger Hadrianus. Heel sick, restanten van het oude amfitheater, het oude theater, en dan nog allerlei andere Romeinse shit. Mozaïeken, broekje uit.
Op het grondgebied van het voormalige Itálica komen de renners een paar bochten en rotondes tegen, terwijl buiten deze archeologische vindplaats de rit eindelijk écht gaat beginnen. Richting het eind van Santiponce begint de weg al vals plat omhoog te lopen en dat gaat voorlopig zo door. Het gaat drie kilometer aan een procent of drie omhoog, als je het niet al te spectaculair wil laten klinken. Een beetje spectaculair wordt het alleen nog wel, want we fietsen naar Valencina de la Concepción toe en vlak voor we dit dorp bereiken loopt de brede weg rechtdoor een kilometer aan 8% omhoog. Dit is een leuk stukje om de koers te laten ontploffen, me dunkt. Door die brede weg lijkt het niet eens zo steil, maar het loopt hier toch echt smerig omhoog. Als we Valencina de la Concepción bereiken wordt het weer wat meer vals plat, het is echt alleen in die ene kilometer dat het interessant is. Drie kilometer aan 3%, anderhalve kilometer aan 6%, kilometer aan 8%, bekijk zelf maar wat je het interessantst vindt klinken. In Valencina, waar we op een dikke 10 kilometer van het eind doorheen fietsen, slaan de renners linksaf en even later rechtsaf, dwars door een woonwijk heen. Beetje een merkwaardige route, maar oké. Even verderop slaat men nog eens linksaf en daarna verlaten we de stad weer, maar niet voordat we nog een rotonde getrotseerd hebben. Na die rotonde komen we een wegversmalling tegen, we gaan hier naar links en komen dan op een brede weg terecht, die ons naar de finish gaat voeren. Ergens op dit punt staat een hunebed, want in Valencina de la Concepción zijn meerdere dolmen gevonden! Wel net wat anders dan we gewend zijn, om de oogst te vinden moet je bij het ondergestaande gebouwtje naar binnen.
Goed, we komen dus op een brede weg terecht. Deze weg loopt drie kilometer naar beneden, op een niet al te imponerende manier. Goed, we komen nog een rotonde tegen onderweg, maar dat is meteen zo'n beetje de enige bocht. Rechtdoor omlaag, tot in Camas. Na een bocht naar links komen we uit in dat Camas, waar we bij de rotonde naar rechts moeten. Over een vlakke weg rijden we nu rechtdoor richting de finishplaats van vandaag, Tomares. Op ongeveer zes kilometer van het eind komen we weer een rotonde tegen, bovendien komen we nu bijna op het parcours van 2017 terecht. Vijf jaar geleden kwam er al eens een rit aan in Tomares en de absolute finale van deze rit is gelijk aan de finale van toen. Alles hiervoor is anders, maar die laatste pakweg vier kilometer zijn volledig gelijk. Wat opviel aan die finale was de overdadige hoeveelheid rotondes, nouja, dat is nu dan ook zo natuurlijk. Tot vijf kilometer van de finish komen we er al twee tegen, bij de tweede gaat het naar links. Daarna rijden we tot op ongeveer vier kilometer van het eind relatief rechtdoor over een vlakke en brede weg. De eerste de beste rotonde die we weer tegenkomen, daar moeten we schuin naar rechts. Hierna gaat het een halve kilometer rechtdoor, met twee rotondes onderweg. Na de tweede rotonde volgt er een bocht naar rechts, waarna de weg al voorzichtig even een aantal meter omhoog loopt. Dit is een voorproefje op wat er verder nog gaat volgen. Op drie kilometer van het eind buigt de weg af naar links en hier loopt het al merkbaar omhoog. De weg zal een kilometer omhoog gaan lopen aan 6%. In deze kilometer zit ook een bocht naar links, met even later een rotonde waar het rechtdoor gaat. Na deze rotonde is de weg weer even vlak, terwijl we naar het punt toefietsen waarop we nog maar twee kilometer af hoeven te werken. Het klimmetje van één kilometer aan 6% sluit af met een stukje van 200 meter aan 10%, daar moet je als ploeg even doortrekken. Het was vlak, maar daarna begint de weg zelfs naar beneden te lopen. Aan het eind van de straad waar we nu doorheen fietsen komen de renners weer een rotonde tegen, die aan de linkerkant genomen moet worden en waar men uiteindelijk ook naar links gaat. Best een pittig bochtje, waarna men 300 meter verderop bij de volgende rotonde rechtdoor gaat. Ondertussen gaat het nog steeds naar beneden, maar daar komt na deze rotonde al snel verandering in. We zitten op 1400 meter van de streep en hier begint de weg weer omhoog te lopen. Het gaat 800 meter omhoog aan 5%, met op één kilometer van de streep nog een brede rotonde, waar de renners naar rechts moeten. In de laatste kilometer gaat het verder zo goed als rechtdoor, hoewel er dan nog wel twee rotondes onderweg zijn, de laatste op 350 meter van de streep. Dat levert nog een flinke bocht op, waarna de finish niet ver meer is. Na de strook van 800 meter in stijgende lijn is het 300 meter zo goed als vlak, het loopt hooguit een paar meter naar beneden, waarna het in de laatste 300 meter weer omhoog gaat. Het gaat honderd meter redelijk steil omhoog, aan een procent of vijf, vervolgens is het vals plat tot de finish. Maar goed, in plaats van al deze woorden kun je natuurlijk ook even de oude beelden bekijken. Je ziet dat je daar de boel toch aardig uit elkaar kunt rijden op dat steile stukje, waarna er door alle rotondes vanzelf gaten ontstaan en er bijzonder weinig ruimte is om op te schuiven. Een finale die het verkennen waard is.
(vanaf 13 minuten)
De aankomst in 2017 leverde een zege op voor Matteo Trentin, toen nog in dienst van Quick Step. Hij reed in de groene trui en won alweer zijn derde rit van die Vuelta. Sprinters in dienst van Quick Step, altijd genieten natuurlijk. Na beulswerk van Bob Jungels en Julian Alaphilippe hoefde Trentin nog maar een paar keer te trappen en de zege was binnen. Jungels maakte tempo op het stuk op drie kilometer van het eind, waarna Alaphilippe de laatste kilometer voor zijn rekening nam. De groep dunde al aardig uit op dat ene heuveltje, en dan te bedenken dat de extra heuvel van vandaag, op een dikke 10 kilometer van het eind, niet eens in het parcours zat. Ondanks een vlakkere aanloop eindigden er maar 15 renners in dezelfde tijd, dat is wat deze finale met het werk op en af en alle rotondes doet. Flink doortrekken en je krijgt flinke verschillen, 100%. Moscon werd tweede die dag, voor Kragh Andersen. Op plek zes troffen we al Nibali aan, voor Froome, Kelderman en Contador. Niet zomaar een aankomst voor de sprinters, derhalve. Voor de tweede keer in vijf jaar tijd komen we aan in Tomares, een voorstad van Sevilla met 25.000 inwoners. In de Vuelta van 2013 reden we ook al eens dwars door deze stad, de afgelopen jaren boffen de lokals. In alle jaren daarvoor was de Vuelta hier nooit, bijzonder hoe zoiets ineens ontstaan. Tomares is nochtans een stad die al een tijd bestaat, zo vond men hier een paar jaar geleden nog 600 kilo aan oude Romeinse munten in een park. Helaas kom je in de stad maar weinig tegen dat nog doet denken aan die tijden. Tomares is een behoorlijk moderne stad, die de laatste jaren exponentieel aan het groeien is. Van oudsher was het vooral een dorpje waar men aan landbouw deed, maar tegenwoordig is het een stad waar veel studenten en arbeiders uit Sevilla vertoeven. Werken of studeren in de grote stad, maar het wat rustigere leven van een voorstad, voor veel mensen nogal aantrekkelijk. In Tomares woont dan ook een deel van de gegoede burgerij, het is namelijk de stad met het hoogste inkomen per hoofd van Andalucía. Niet dat zoiets in Spanje direct veel hoeft te zeggen, maar toch. Een groot deel van de stad bestaat pas een aantal jaar. Sinds 1986 is de bevolking hier bijna verdrievoudigd. Derhalve staat er ook echt geen enkel interessant gebouw in de stad. Het is allemaal nieuwbouw, met wat oude en vervallen panden tussendoor. Zelfs de lokale kerk is niet de moeite waard, dan is het wel heel erg. Buiten de stad staat er dan wel weer een interessant gebouw. Op de scheiding van Tomares en San Juan de Aznalfarache staat de Parroquia de los Sagrados Corazones, ziet er wel acceptabel uit. Het roadbook vindt dat je naar een van de groene plekken moet die de stad rijk is, het Parque Olivar del Zaudín bijvoorbeeld. Een random park aanprijzen, dan weet je het wel.
Om 12:45 staan de renners aan het vertrek in Sanlúcar de Barrameda, waarna ze een kwartier later officieel vertrekken. In Sanlúcar de Barrameda wordt het overdag 27 graden, het helpt dat deze plaats aan de kust ligt. Geen kans op regen en wel wat wind uit zee, maar dat lijkt me niet direct genoeg om voor waaiers te zorgen. 's Avonds gaat het wel waaien, ik stel voor dat we de koers een paar uur verzetten. Op zich wel wat wind schuin in de rug in de eerste kilometers van de koers, maar het waait vrees ik niet hard genoeg. En landinwaarts neemt de wind af, voorbij het Lebrija van Juanpe Lopez is alle eventuele spanning en sensatie sowieso wel voorbij. Nee, dit wordt niets. In Tomares, om de hoek van Sevilla, wordt het overdag 32 graden. De bakoven, jawel. Geen kans op regen en heel weinig wind, klein beetje tegenwind in de slotfase lijkt het op. Die slotfase zou zijn ontknoping moeten kennen tussen 17:18 en 17:44. Sporza is er om 15:50 bij, Eurosport 1 om 14:30, de gebruikelijke afspraak. Voor de liefhebber is er 's avonds ook nog Vive le Velo, ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om te zetten dat dit écht niet kan. Stop hiermee, België. Je hoeft een klein land niet nóg kleiner te maken.
Het is een lange rit, dus is het een beetje de vraag wie er zin heeft de boel de hele dag te controleren. In principe is het een gouden kans voor Mads Pedersen, die de volgende renner kan worden die in het groen wint in Tomares. Alleen moet zijn ploeg dan wel de hele dag op kop rijden, en is het een beetje de vraag of ze steun gaan krijgen. In principe zou het niet eens een slecht idee zijn voor Jumbo om ook een mannetje bij te steken, want kijkend naar de finale in 2017 is Roglic hier niet eens kansloos als het gaat om de dagzege. Een podium moet op z'n minst tot de mogelijkheden behoren, zeker als je bedenkt dat deze finale door het extra klimmetje iets verder van de finish nog wat zwaarder is. Als Nibali in 2017 zesde kon worden kan Roglic hier heel hoog eindigen, al doen er dit jaar wel meer sprinters en punchers mee. Eigenlijk moet Jumbo hier een Calaisje doen en de klim op drie kilometer van het eind zo hard opvlammen dat er niemand meer in het wiel zit, dan liggen de bonificaties voor het oprapen, en misschien nog wel wat extra tellen ook. De ploeg van Jumbo hier is alleen een stuk minder sterk, zo'n straffe stoot uithalen wordt dus lastiger. Maar goed, alsnog, een ploeg met ambitie kan hier in de finale wel oorlog maken. En het is een gouden kans voor figuren als Pedersen, Coquard en Dommie, dus nouja, laten we maar gewoon gaan sprinten. Of punchen, wellicht de betere omschrijving. Geen rit voor de vluchters, daarvan hebben we er inmiddels wel genoeg gehad. Lastige finale, waar het opletten is voor de gaten die gaan vallen. Als klassementsrenner moet je alert zijn, anders krijg je zo een paar seconden aangesmeerd. Laten we hopen dat Jumbo nog wat leuks in petto heeft, zodat de Vuelta wellicht nog interessant kan worden.
1. Pedersen. Als je hem een paar dagen geleden zag winnen in Montilla moet je tot de conclusie komen dat er ook nu geen maat op zal staan. Een ideale aankomst voor Mads, daar hoef je niet lang over na te denken.
2. Roglic. Ik zou het wel leuk vinden als hij nog even een paar dagen alles op alles zet om de vierde Vuelta binnen te halen. Kan zijn dat het niet lukt, maar alleen al voor ons al kijker zou het fantastisch zijn als hij het toch gaat proberen. Iedere dag een beetje sprokkelen. Als zijn ploeg de koers in de finale een beetje hard kan maken blijft er niet veel volk over, vermoeden we zomaar. Dan ligt de weg naar een ereplaats open. De laatste meters zijn alleen niet steil genoeg om Pedersen de loef af te steken, dus doen we het met een tweede plaats.
3. Coquard. Als je kijkt hoe sterk hij nog kwam opzetten een paar dagen geleden moeten we Coquard zeker noteren voor deze rit. Hij is ook niet voor niets in de Vuelta gebleven natuurlijk, punten moeten gesprokkeld worden. Zijn er toch weer mooi 20, kom je een eind mee.
4. Van Poppel. Tegen heug en meug moet Danny toch weer voor zichzelf gaan sprinten. En dat gaat toch een stuk minder goed. Die druk he, die verduivelde druk. Hij moet zich toch maar inbeelden dat hij de lead-out doet voor iemand, alleen dan 200 meter later dan normaal. Geniaal idee, al zeg ik het zelf.
5. Wright. Fredje!!!
Er mist wel een cruciale pion van die lanceringenquote:Op dinsdag 6 september 2022 08:50 schreef Dale__Cooper het volgende:
Tijd voor een nieuwe Jumbo-lancering zoals in Parijs-Nice of de Tour.
quote:
nu 40 afstappers waarvan 24 door kejona
Zou het wat uitmaken?quote:
Maté had nog wat goed te maken qua aantal boompjesquote:
Het zal alvast niet van de vluchters komen.
Eurosport is live.quote:Op dinsdag 6 september 2022 14:56 schreef Dr_Flash het volgende:
2 uur na de start heeft de live ticker op LaVuelta.es ook weer eens een berichtje
Er is geen reet gebeurd natuurlijk
Nou, morgen maar weer 
Hier staan waanzinnig veel overwinningen. En Enric Menos.
Het kan nog een spectaculair slot worden!quote:
Deze Vuelta is er niet echt 1 voor de geschiedenisboeken he?
SPOILEREn als Hij wint zal er een hele pagina aan worden gewijd in de Belgische geschiedenisboeken
Amazing stage today!quote:
[..]
Het kan nog een spectaculair slot worden!SPOILEREn als Hij wint zal er een hele pagina aan worden gewijd in de Belgische geschiedenisboeken
Staat tegenover dat er geen hond meer kijkt danquote:
Eurosport kan wel heerlijk hoop reclames erin smijten
De dragonpitquote:
Dit amfitheater zat in Game of Thrones, was ik nog even vergeten toe te voegen aan de OP.
.En terecht.quote:
Dit amfitheater zat in Game of Thrones, was ik nog even vergeten toe te voegen aan de OP.
.mensen waren ZIEDEND eergisteren omdat je het toen niet had gedaanquote:
En nu zonder reclame wel naar zo'n etappe?quote:
[..]
Staat tegenover dat er geen hond meer kijkt dan
quote:
Jeroen en Karsten zijn extreem goed op dreef vandaag
Haha, nee.quote:
Nog iets gebeurd op dat eerste heuveltje?
Helemaal niks.quote:
Nog iets gebeurd op dat eerste heuveltje?
Enige reden dat ik kijk eigenlijk.quote:
Jeroen en Karsten zijn extreem goed op dreef vandaag
Zal Sander vandaag enthousiast zijn aan de streep?quote:
Als Remco valt welquote:
Neequote:
[..]
En nu zonder reclame wel naar zo'n etappe?
Dat weet ik wel zeker. Die heeft inmiddels drie flessen sherry weggewerkt.quote:
[..]
Zal Sander vandaag enthousiast zijn aan de streep?
www.euthanasiekliniek.nlquote:Op dinsdag 6 september 2022 17:38 schreef Slobeend het volgende:
Ik kijk zelfs uit naar het overacten van De Kleik, moet je nagaan.
Daarvoor kreeg ik overigens mn eerste note.
Groves lek ach
Dat is interessanter dan deze etappequote:
Dit amfitheater zat in Game of Thrones, was ik nog even vergeten toe te voegen aan de OP.
Erg mooiquote:
Als hij nu weer 'WHAT A STAGE' zegt ja dan weet ik het ook niet meer.quote:
[..]
Dat weet ik wel zeker. Die heeft inmiddels drie flessen sherry weggewerkt.
Niet leukquote:
quote:
Sinds wanneer hebben wij geen hekel meer aan Australianen?Ik gok dat dat een pooltjespost wasquote:
[..]
Ah, ik schrok al.quote:
[..]
Ik gok dat dat een pooltjespost was
Op een lint valt het niet meer stil
. .
O jee.quote:
Laatste drie kilometer schijnt hier niet te tellen.
Evenepoel lek? Och.
Als dat zo is heeft Remco een enorm probleemquote:
Laatste drie kilometer schijnt hier niet te tellen.
Dat hebben ze dan bij Sporza niet doorquote:
Laatste drie kilometer schijnt hier niet te tellen.
.Ik zeg het onder voorbehoud, dat werd vanochtend gezegd in referentie naar 2017.quote:
[..]
Dat hebben ze dan bij Sporza niet door
Tot dan
De rem lijkt het zeker te wetenquote:
[..]
Ik zeg het onder voorbehoud, dat werd vanochtend gezegd in referentie naar 2017.
.Maar zelfs als het zo is, welke tijd krijgt hij dan? Het is helemaal uit elkaar gevallen op dat laatste heuveltjequote:
[..]
De rem lijkt het zeker te weten
Redelijke brokkenpiloot ja.quote:
Tjonge maar Roglic lijkt ook niet zo goed te kunnen fietsen he
Die van Pacher.quote:
[..]
Maar zelfs als het zo is, welke tijd krijgt hij dan? Het is helemaal uit elkaar gevallen op dat laatste heuveltje
Cheersquote:
Maybe later mate, cheers.quote:
Iets in die geest.
Sleutelbeentje?quote:
De manier waarop hij zijn arm neerlegt bevalt me niet.
Vermoeden van?quote:
Het pontificaal de benen stilhouden van De Rem bevalt mij niet.
Ja dat leek mij ook een beetje. Maar heel gek als hij daar in dat wiel zou willen zittenquote:
Hij rijdt tegen Poppeltje aan ofzo?
U kunt zappen (niet naar Vive le Velo).
Leek meer op een elleboog.quote:
Maar dit is wel een heel zuur einde van de rit.
Die wint alsnog tijd ja, maar daar heeft hij waarschijnlijk niks aanquote:
Tijd van Remco nog niet gecorrigeerdquote:
35 1
ROGLIČ Primo¸
JUMBO - VISMA SLO 00"
97 134
* EVENEPOEL Remco
QUICK-STEP ALPHA VINYL TEAM BEL 03'10"
Begin tijdperk Enric Mas.
Er zitten nog meer groepjes daarachter hoorquote:
Evenepoel zal op acht seconden worden geplaatst.
Echt zonde hoe sterk Roglic bleek te zijn en dat het nu einde verhaal is. Tjonge.
1 PRIMO´ ROGLIČ 1 JUMBO - VISMA 61H 27' 52'' - B : 17'' -
2 ENRIC MAS 124 MOVISTAR TEAM 61H 28' 27'' + 00H 00' 35'' B : 14'' -
3 REMCO EVENEPOEL 134 QUICK-STEP ALPHA VINYL TEAM 61H 29' 28'' + 00H 01' 36'' B : 6'' -
Dit zegt het klassement nu.
Wat is de regel ook alweer? De grootste groep aan de finish van de groep waar je in reed ten tijde van de lekke band?quote:
[..]
Er zitten nog meer groepjes daarachter hoor
Dan is het inderdaad die groep op 8 seconden.
Waar, en vooral, waarom?quote:
Hoog kwaad, woedend-gehalte over Evenepoel zeg.
In the event of a crash or mechanical inside the final 3km a rider can be credited with the same time as the others they were with, except on Stages 6, 8, 9, 12, 14, 15, 17, 18 and 20.quote:
[..]
De rem lijkt het zeker te weten
Als dat zo blijft, moet Pat tegen zichzelf in bescherming worden genomenquote:
RANK RIDER RIDER NO. TEAM TIMES GAP B P
1 PRIMO´ ROGLIČ 1 JUMBO - VISMA 61H 27' 52'' - B : 17'' -
2 ENRIC MAS 124 MOVISTAR TEAM 61H 28' 27'' + 00H 00' 35'' B : 14'' -
3 REMCO EVENEPOEL 134 QUICK-STEP ALPHA VINYL TEAM 61H 29' 28'' + 00H 01' 36'' B : 6'' -
Dit zegt het klassement nu.
Komt ie goed wegquote:
[..]
In the event of a crash or mechanical inside the final 3km a rider can be credited with the same time as the others they were with, except on Stages 6, 8, 9, 12, 14, 15, 17, 18 and 20.
quote:
Pedersen wint, klassement gebeurt niks, boeken toe.
.Of zelf een leegloper creërenquote:
Waarschijnlijk slim van Evenepoel dat hij niet doorrijdt met een leegloper (dat zou een reflex van velen zijn) en dan tijd verliest.
Wiggo ging ooit eens bij een valpartij staan in de laatste kilometers zodat hij op die manier geen tijd verloor.
Maar dat ze die wel teruggeven is toch gewoon de regel, dus waarom zou hij daar ook maar een beetje aan twijfelen? Lekker rustig naar de finish peddelen, groot gelijk.quote:
Evenepoel was wel erg zeker van z'n zaak. Had in zijn plaats toch wel een beetje doorgereden, kon makkelijk op 1 minuut binnengekomen zijn en dan heb je tenminste niet alles verloren als ze je toch de verloren tijd niet terug geven...
Wachten op een filmpje van een fan vrees ik.quote:
Ze gaan ons serieus proberen te vertellen dat er 382 camera's rond de finishlijn hangen, maar geen van allen in staat is gebleken DE VAL een beetje normaal in beeld heeft genomen?
Op de finish bestond de groep nog maar uit 20 renners ofzo; het is de vraag of ze hem bij die groep zullen zetten.quote:
[..]
Maar dat ze die wel teruggeven is toch gewoon de regel, dus waarom zou hij daar ook maar een beetje aan twijfelen? Lekker rustig naar de finish peddelen, groot gelijk.
Dat lijkt me sterk, te risicovol.quote:
[..]
Of zelf een leegloper creëren
Wiggo ging ooit eens bij een valpartij staan in de laatste kilometers zodat hij op die manier geen tijd verloor.
Vond de band er niet heel plat uitzien maar ik ga er geen theorieën aan verbinden want dan word ik in een bepaalde hoek gezet
Geen helikoptershot kennelijkquote:
Ze gaan ons serieus proberen te vertellen dat er 382 camera's rond de finishlijn hangen, maar geen van allen in staat is gebleken DE VAL een beetje normaal in beeld heeft genomen?
Zoals iemand al zei hier, lijkt op een schijfrem? Geeft een flinke sneequote:
Het bloed gutste er flink uit rond zijn elleboog
die was ingezoomd op Pedersenquote:
Post 82 t/m 106.quote:
Ah ok, op die fiets. Lijkt me wel in elk geval.quote:
[..]
Op de finish bestond de groep nog maar uit 20 renners ofzo; het is de vraag of ze hem bij die groep zullen zetten.
Haha, was ook niet serieus, maar van die regels wordt wel eens misbruik gemaaktquote:
[..]
Dat lijkt me sterk, te risicovol.
Vond de band er niet heel plat uitzien maar ik ga er geen theorieën aan verbinden want dan word ik in een bepaalde hoek gezet
Want dat is deze etappe niet.
Jeetje. Benieuwd waar dat gebeuren vandaan kwam over dat 3km hier niet zou tellen.quote:
Al besproken.quote:Op dinsdag 6 september 2022 18:08 schreef Pino112 het volgende:
Maar die 3km, geldt die alleen in etappes gekenmerkt als massasprint?
Want dat is deze etappe niet.
Op de een of andere manier hoop ik dat een Mas nu gaat winnen mocht Roglic uitvallen
quote:
Maar die 3km, geldt die alleen in etappes gekenmerkt als massasprint?
Want dat is deze etappe niet.
quote:
[..]
In the event of a crash or mechanical inside the final 3km a rider can be credited with the same time as the others they were with, except on Stages 6, 8, 9, 12, 14, 15, 17, 18 and 20.
Maar daarvoor maakt het toch niet of hij uiteindelijk op 1 of 3 minuten binnenkomt? Die tijd verliest hij (normaal gesproken.. ) sowieso nietquote:
[..]
Op de finish bestond de groep nog maar uit 20 renners ofzo; het is de vraag of ze hem bij die groep zullen zetten.
Vlakke etappes, geloof ik, die worden vooraf aangemerkt (waaronder deze)quote:
Maar die 3km, geldt die alleen in etappes gekenmerkt als massasprint?
Want dat is deze etappe niet.
Pat al gesignaleerd op de Brienenoord?quote:
Het was best een selectief slot, was niks geks geweest als die 3km regel hier niet zou gelden. Dat was 5 jaar geleden zelfs zo blijkbaar.quote:
[..]
Jeetje. Benieuwd waar dat gebeuren vandaan kwam over dat 3km hier niet zou tellen.
Waar haal je jouw lijstje vandaan dan?quote:
Rulebook zegt iets anders
https://storage-aso.lequi(...)ific-regulations.pdf
2, 3, 7, 11, 13 en 21.
Zeg niet dat je ongelijk hebt maar ik ben gewoon benieuwd hoe dit nou zit.
Dan moet de band wel echt helemaal leeg zijn om niet door te rijden tot de boog van de laatste 3 km toch?quote:
De jury is nog aan het dubben of het malheur wel of niet heeft plaatsgevonden in de laatste drie kilometer. #LaVozKids
Inner Ring heeft dit staan in zijn Vuelta guide.quote:Op dinsdag 6 september 2022 18:12 schreef Pino112 het volgende:
[..]
Waar haal je jouw lijstje vandaan dan?
Rulebook zegt iets anders
https://storage-aso.lequi(...)ific-regulations.pdf
2, 3, 7, 11, 13 en 21.
Zeg niet dat je ongelijk hebt maar ik ben gewoon benieuwd hoe dit nou zit.
Dit zei je net ook al.quote:
Die tweet had 'ie weer verwijderd bloedhond.quote:
Ze hebben Valverde die achterstand ook maar gegevenquote:
Haha, ik wist dat je het niet laten kon.quote:
[..]
Die tweet had 'ie weer verwijderd bloedhond.
quote:
[..]
Die tweet had 'ie weer verwijderd bloedhond.
Dat lijstje van @Koffieplanter is gelijk aan het bovenste rijtje "high altitude finishes" in het roadbook. Maar ik weet niet wat artikel 2.6.027 isquote:
[..]
Waar haal je jouw lijstje vandaan dan?
Rulebook zegt iets anders
https://storage-aso.lequi(...)ific-regulations.pdf
2, 3, 7, 11, 13 en 21.
Zeg niet dat je ongelijk hebt maar ik ben gewoon benieuwd hoe dit nou zit.
Ah ik snap hem nu ja. Die 2.6.027 is de 3km regel.quote:
[..]
Dat lijstje van @:koffieplanter is gelijk aan het bovenste rijtje "high altitude finishes" in het roadbook. Maar ik weet niet wat artikel 2.6.027 is
Bij de massasprintetappes geldt die regel ook plus nog wat aanvullends. Dus dan zal de 8s wel kloppen.
Waar kijken we precies naar? Een clownspak dat gesmolten is?quote:
Ze zijn aan het delibereren in welke groep hij nou precies zat ten tijde van zijn lek. Vraag me af hoe je dat wenst vast te leggen, maar goed.quote:
Ze gaan Remco echt geen 3 minuten geven hoor.
Ziet er eerder uit als verf.quote:
[..]
Waar kijken we precies naar? Een clownspak dat gesmolten is?
Citizen Sleuths hebben al uitspraak gedaan en Roglic was dat ding reeds gepasseerd.quote:
Erg benieuwd naar uitleg van Roglic/Jumbo. Als het daadwerkelijk daardoor komt is dat wel echt enorm sneu.
Tijd van de hoogst geëindigde [X] plaatsen/seconden uit Evenepoels buurt?quote:
[..]
Ze zijn aan het delibereren in welke groep hij nou precies zat ten tijde van zijn lek. Vraag me af hoe je dat wenst vast te leggen, maar goed.
Danny is het niet. Het moet Fred zijn, zie ook niets op de weg liggen.quote:
Altijd die klotebritten weer!¡!
Nooit van gehoord.quote:
[..]
Citizen Sleuths hebben al uitspraak gedaan en Roglic was dat ding reeds gepasseerd.
quote:2. Roglic. Ik zou het wel leuk vinden als hij nog even een paar dagen alles op alles zet om de vierde Vuelta binnen te halen. Kan zijn dat het niet lukt, maar alleen al voor ons al kijker zou het fantastisch zijn als hij het toch gaat proberen. Iedere dag een beetje sprokkelen. Als zijn ploeg de koers in de finale een beetje hard kan maken blijft er niet veel volk over, vermoeden we zomaar. Dan ligt de weg naar een ereplaats open. De laatste meters zijn alleen niet steil genoeg om Pedersen de loef af te steken, dus doen we het met een tweede plaats.
Zout in de wonden strooien van @Mani89 ?quote:
R.ev komt er wel erg makkelijk vanaf met 8 seconden als je hem zelf hoort zeggen dat hij erg slecht gepositioneerd zat en veel tijd zou hebben verloren.
93 sterren achtter de naam van de eindwinnaar.quote:
[..]
Zout in de wonden strooien van @:Mani89 ?
Dit is echt alle schaamte voorbij.quote:
Vreemde conclusies trekken ze bij Sporza.
[ afbeelding ]
Wat is daar vreemd aan?quote:
[..]
Dit is echt alle schaamte voorbij.
Roglic de winnaar van de dag winnen vind jij normaal?quote:
Uiteindelijk is er maar 1 echte winnaar vandaag en die heet Remco. Met zijn schwalbe.
Met zo'n zware val kun je Roglic toch geen winnaar van de dag noemen, lijkt me, ondanks de tijdwinstquote:
Heel Bagrijn, vorig jaar was het Colbrelliquote:
Fred is vanaf nu onze aartsvijand.
Vooruitziende blik.quote:
Om die reden is het sowieso lastig om deze regel te hanteren op het moment dat er gaten zijn gevallen in de slotkilometer..jaquote:
R.ev komt er wel erg makkelijk vanaf met 8 seconden als je hem zelf hoort zeggen dat hij erg slecht gepositioneerd zat en veel tijd zou hebben verloren.
Was het nou zo dat die regel de vorige keer bij deze aankomst niet gold?quote:
[..]
Om die reden is het sowieso lastig om deze regel te hanteren op het moment dat er gaten zijn gevallen in de slotkilometer..ja
Zonder die regel was Mas en niet Roglic de grote winnaar van vandaag geweest trouwens
Daarom des te vreemder om die regel bij deze etappe toe te passenquote:
[..]
Om die reden is het sowieso lastig om deze regel te hanteren op het moment dat er gaten zijn gevallen in de slotkilometer..ja
Als je de foto bekijkt waar hij zijn hand op steekt is het in ieder geval niet overduidelijk plat.quote:
quote:
[..]
Als je de foto bekijkt waar hij zijn hand op steekt is het in ieder geval niet overduidelijk plat.
Dat is een lekke band. Complottheorieën --> prullenbak.
Geloof er niks van. Ik vermoed een knopje op het stuur om de band leeg te laten lopen, stuur de iPad er op af.quote:
[..]
[ twitter ]
Dat is een lekke band. Complottheorieën --> prullenbak.
https://road.cc/content/t(...)paris-roubaix-291873
quote:
[..]
[ twitter ]
Dat is een lekke band. Complottheorieën --> prullenbak.
