DNA test hoe dat dat - deel 2: met opeising legitieme portie

Dit is deel 2 van R&P / DNA test hoe gaat dat?

dit was de OP toen:

quote:

Op zaterdag 16 mei 2015 13:58 schreef Spiegelei het volgende:
Oke dan.

Vaag vriendschapsverzoek op FB gekregen van iemand die beweert mijn halfzus te zijn. Mijn vader ontkent (niet haar bestaan, wel zijn genetisch materiaal).

Zij houdt vol en tja ik geloof mijn vader wel, maar toch. Hij wenst geen DNA test te doen, ik wil het wel doen (afhankelijk van hoe en wat en kosten enzo) , maar geen idee hoe dat gaat.

Leuke bijkomstigheid, zij heeft een andere nationaliteit en woont in mijn vaders geboorteland. Hoe gaat zoiets? Waar kan ik informatie vinden en (niet onbelangrijk) waar moet ik qua kosten aan denken?

even korte recap:

Mijn ouders zijn tot 2011 met elkaar getrouwd, maar gaan scheiden omdat mn vader een ander heeft.
Mijn moeder is Nederlandse, mijn vader was dat uiteindelijk ook, maar komt oorspronkelijk uit een niet nader te noemen buitenland.

2015:
Ik (enig kind van mijn ouders) wordt benaderd door een vrouw die 10 jaar ouder is dan ik. Zij zegt mijn halfzu te zijn uit een eerder huwelijk van mijn vader en een vrouw in het niet nader te benoemen buitenland.
Na wat heen en weer geschrijf doen we een DNA test waaraan mijn vader niet wil meewerken.
de uitslag is dat de kans heeel groot is dat we dezelfde vader hebben. Voor mijn vader is dit het moment om het contact met mij te verbreken.

2017:
mijn vader overlijdt, ik kom daar op een voor mij zeer pijnlijke manier achter. HIj blijkt mij en mij nhalfzus te hebben onterfd.

2019:
het komt boven water dat in de nalatenschap van mijn vader ook een aandeel in een woning in het niet nader te benoemen buitenland behoort. |De woning wordt verkocht en nu hebben ze alle eigenaren nodig. Ik verwijs de betreffende jurist door naar de nieuwe partner van mijn vader (waarmee ik geen / slechte relatie heb).

2022:
de nieuwe partner van mijn vader is overleden. het aandeel in de woning blijkt nog niet geregeld te zijn door haar.
Ik besluit alsnog een beroep te doen op mijn legitieme portie om dit te kunnen uitruilen tegen het aandeel in de woning.
mijn reden is niet rationeel maar emotioneel: ik ken de woning en ben er vaak geweest, we zijn nu met de uitruilregelen bezig. de betreffende erfgenaam staat er voor open maar wil eerst meer info.

ik zal later een verdere statusupdate geven.

quote:

Op maandag 27 juni 2022 19:58 schreef Seven. het volgende:
Hoe gaat het met je, TS? Je schrijft dat je het moeilijk vindt om hierover te praten. Ben je nog boos op je vader en de heks?

Wisselend. Als het puur gaat om dingen regelen of de voorgeschiedenis vertellen dan gaat dat eigenlijk altijd wel goed. Het is ook net of het dan niet mijn verhaal/geschiedenis is, maar van een goede bekende. Het is meestal compleet losgekoppeld van emoties.
Soms realiseer ik me dat dan. Dan denk ik “oh dat zeg of schrijf ik nu wel heel kil/afstandelijk” en meestal word ik dan vrijwel onmiddellijk vooral heel erg verdrietig en voel ik heel veel onmacht en “waarom?” -gevoelens.

Ik heb dat sneller wanneer ik het hardop vertel tegen iemand dan wanneer ik schrijf of denk

Ook wanneer ik me om hele andere redenen minder fit of happy voel dan merk ik dat mijn gedachten naar m’n vader en de situatie gaan en ik erg emotioneel wordt. Begrijp me niet verkeerd, ik loop er niet bij als een depri persoon, en ik ben gewoon een blij iemand. Maar een mindere dag op werk, een pijnlijke menstruatie, een woordenwisseling met iemand, kan ervoor zorgen dat de emotie sneller boven komt drijven.

Ik ben vooral verdrietig en voel onbegrip over waarom mijn vader deze beslissing heeft genomen. Ik vraag me ook heel sterk af waar hij dan mee worstelde. Boos op de heks ben ik denk ik niet echt meer. Ik heb een soort diepe minachting voor haar rol hierin, maar ik heb niet het idee dat ik daar verder echt mee bezig ben. Mina, daar heb ik een dubbel gevoel over. Zij is de zus van, en dus moet ik haar niet vereenzelvigen met haar zus. Anderzijds vind ik nog steeds dat ze onbehoorlijk heeft gereageerd naar mij toe ten tijde van het overlijden van m’n vader. Ik denk dat ik dat wel ter zijde heb geschoven. Zij kan ook de indruk hebben gehad dat ik er relaxte en afstandelijk instond destijds. Want zoals gezegd, ik heb heel zakelijk gereageerd altijd in de mailwisseling.

Soms zoek ik mijn emotionele pijn wel eens heel bewust op. Dan ga ik wandelen en/of zet ik bepaalde muziek op ofzo en dan zoek ik m’n verdriet op. Dit heb ik nooit hardop tegen iemand gezegd omdat ik het eigenlijk vreemd gedrag vind van mezelf.

Weer een update!
Het gaat een beetje met horten en stoten. Het is niet anders.

Er is indirect contact tussen de erfgenamen van 'de heks' en mij i.v.m. mijn opeising van de legitieme portie. Dat verloopt via een adviseur van hun kant en mijzelf en dat is prima zo om het zakelijk te houden. Op dat vlak heb ik geen update. maar wel op een ander vlak.

Het huis van de 'heks' is verkocht en moet door de erfgenamen van haar worden leeggeruimd. Ik kreeg een mailtje van de erfgenamen met de opmerking dat ze nog spullen die van mijn vader waren hebben gevonden en dat ze die apart hebben gehouden. De vraag was of ik misschien interesse had daarin en dat ik dan langs kon komen.

Ik ben daar wel op ingegaan en ik heb heb daardoor nu toch via een omweg heel wat spullen van mijn vader in mijn bezit. Het is meer dan ik ooit had durven dromen, ik ben er zielsgelukkig mee.
Een deel is archief uit zijn verleden (oude krantenartikelen, posters van optredens, contracten uit de jaren '70, registratie als vreemdeling met werkvergunning, z'n baret uit zijn militaire dienst, enkele foto's, verschillende diploma's gehaald in Nederland, enkele handgeschreven partituren van zijn conservatorium-tijd)

Voor een ander deel zijn het muziekinstrumenten. Ik had het als hoogst haalbare gewensdroomt dat z'n piccolo nog ergens tussen de spullen zou liggen omdat dat klein is en makkelijker over het hoofd kan worden gezien.
Maar het blijkt veel meer te zijn.

Ik ben zo ontzettend blij hiermee. Bij het zien van enkele items (zoals de koffer van een instrument) herkende ik die meteen, ook de halfvergane sticker erop. en het cijferslot, ik wist het vrijwel direct, bijna intuïtief (nee het was geen geboortedatum ofzo). Als je me van te voren had gevraagd de koffer te beschrijven dan had ik je het niet kunnen vertellen, maar binnen een nanoseconde dat ik 'm zag herkende ik het.
Gek hoe je geheugen werkt dan.

Dit is -gezien de voorgeschiedenis- echt heul veul meer dan ik ooit had kunnen dromen en ik ben de erfgenamen wel erg dankbaar voor deze mogelijkheid.

Wat een verhaal weer dit.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2022 17:00 schreef Viv het volgende:

[..]
Wat een geweldig goed nieuws! Zat het arrangement erbij van het nummer dat hij voor jou had geschreven?

_{Misschien is het ergens wel een geluk bij een ongeluk dat 'de heks' vroegtijdig is overleden, want ik denk niet dat ze deze spullen zelf aan jou gegund zou hebben.}

Maar jeetje joh, wat fijn om nu tastbare herinneringen te hebben aan de tijd dat jouw vader gewoon jouw vader was.

Nee dat zat er niet bij. Maar de rest is zo ontzettend veel en fijn dat het prima is zo.