Conference League Finale: AS Roma - Feyenoord (25 mei 21:00) #9

Helaas haalde PSV de finale niet maar als troost is er iig voor Feyenoord nog een prijsje te halen.

Twintig jaar geleden was het voor het laatst zo ver. Feyenoord haalde de finale van de UEFA Cup. In de eigen Kuip werd destijds Borussia Dortmund met 3-2 opzij gezet. Waar deze succescampagne een opmaat leek voor aansluiting tot de Europese subtop, bleek niks minder waar. Op ietwat ongelukkige wijze liep Feyenoord zich stuk aan de groepsfase van de Champions League het seizoen daarna, en vanaf toen waren de successen schaars. In de achttien seizoenen die volgden overwinterde Feyenoord slechts driemaal Europees, waarbij het overigens door wangedrag van de eigen supporters één keer zelfs uit het toernooi werd gezet. Andere jaren leverden leuke thuisoverwinningen op, maar zelden drukte Feyenoord door waardoor vaak de poulefase het eindstation was. Dieptepunt volgde in 2018 toen Slowaakse middenmoter Trencin met maar liefst 4-0 won van de Rotterdammers. Een nieuw derde toernooitje, genaamd de Conference League, moest uitkomst bieden, en Feyenoord heeft deze kans gepakt. Het werd de Jut en Jul cup genoemd, een veredelde intertoto zelfs, en zeker in de beginrondes speelden niet de sterkste ploegen uit Europa mee. Maar tegen de eindfase aan werd het resterende deelnemersveld steeds sterker, en uiteindelijk is het Italiaanse AS Roma in de finale de tegenstander van Feyenoord. De finale wordt gespeeld in het erg mooie Air Albania Stadium, en op woensdag 25 mei om 21:00 wordt er afgetrapt.

Road to Tirana: Feyenoord

Het toernooi begon, voor de nummer 5 van de vorige jaargang van de Eredivisie, op een warme zomerdag in juli op zo’n 250 kilometer van Tirana. FC Drita, de nummer 3 van Kosovo, ontving Feyenoord waar Arne Slot begon aan zijn termijn als hoofdtrainer. Na een matig jaar was de ploeg nog vol in renovatie, de intentie was dat Feyenoord een aanvallende speelstijl zou aanleren, maar na het vertrek van sterspeler Berghuis leek Slot voor een helse klus te staan. Echter was de verwachting dat het nietige Drita nog geen probleem mocht vormen. Dat bleek vies tegen te vallen, Feyenoord creëerde nauwelijks iets en het heenduel eindigde in 0-0. Thuis moest het beslist worden, waar ondergetekende overigens niet aanwezig was, ik keek het duel vanaf een hotelkamertje in Kroatië waar die avond glazen zouden sneuvelen. Til leek na een minuut of 10 de ban te breken door de 1-0 binnen te koppen, maar door individuele fouten van gelegenheidsverdediger Fer wist Drita brutaal met 1-2 voor te komen. Feyenoord mocht de tweede helft aanzetten, en dankzij nog twee goals van Til wist Feyenoord in de slotfase het duel in haar voordeel te beslissen. Deze overwinning was niet verdiend, Drita creëerde in de Kuip mede door walgelijk slecht verdedigen van Feyenoord de beste kansen. Mensen hadden er een hard hoofd over of het nog goed zou komen in de volgende ronde tegen FC Luzern, maar dat bleek reuze mee te vallen. Luzern probeerde, ietwat naïef, zelf wél te voetballen, en dan gaat het bij Feyenoord allemaal een tikkie makkelijker. Ook de komst van verdediger Gernot Trauner maakte het defensief allemaal wat stabieler. Feyenoord won tweemaal eenvoudig met 3-0. In de laatste play-off was ik er wel weer bij, waar Zweedse subtopper Elfsborg op bezoek kwam. Inmiddels leek Feyenoord comfortabel met haar aanvallende intenties, en met dank aan een hattrick van Sinisterra werden de Zweden werkelijk omver geblazen. 5-0 was een nog magere afspiegeling van de verhoudingen. Uit werd er wel met 3-1 verloren, maar dat deerde niemand meer, Feyenoord was definitief geplaatst voor het Conference Cupje.

Het Road to Tirana doekje hing er al in de thuiswedstrijd tegen Drita

Feyenoord kwam voor de loting bovenaan in pot 2 te staan, waaruit vervolgens een lastige loting volgde. Tsjechisch kampioen Slavia Praag, Israelisch kampioen Macabbi Haifa en Duitse subtopper Union Berlijn waren de tegenstanders, een pittige kluif in vergelijking met het resterende deelnemersveld uit pot 3 en 4. Op een dinsdagmiddag in september begonnen de Rotterdammers op bezoek in Israël, Feyenoord speelde niet goed en had het lastig met de zwakke broeder uit de poule: 0-0. Twee weken later kwam het pittige Slavia Praag op bezoek, wat met aanvallende intenties aan de wedstrijd begon. Feyenoord, weer gesteund door een volle Kuip, kwam geweldig uit de startblokken en hield in het tweede bedrijf stand, waardoor het met 2-1 won. Daarna volgde Union, wat op dat moment sterk presteerde en op plek 4 stond in de Bundesliga. De Duitsers vielen behoorlijk tegen, Feyenoord boekte een reguliere 3-1 zege en stond zo dik bovenaan in de poule. De uitwedstrijd in Berlijn werd één groot feest, en met dank aan een goaltje van Dessers die een uitglijdende keeper van de bal beroofde werd het 1-2. Met 10 punten uit 4 zat Feyenoord op rozen, niks aan het handje zou je zeggen, maar het altijd walgelijke OMT besliste anders en ineens speelden we weer in lege stadions. Van het Tsjechische OMT hoefde dat gelukkig niet, waardoor in Praag Feyenoord gewoon weer gesteund werd door een vol uitvak op jacht naar het laatste benodigde puntje voor de eerste plek. Dit ging moeizaam, zeker na een vroege rode kaart voor Til, maar ‘supersub’ Dessers scoorde twee keer waaronder de 2-2 in de blessuretijd, en Feyenoord mocht overwinteren als poulewinnaar. Het laatste duel, een matige 2-1 met het B-team tegen Haifa in een lege Kuip, was enkel nog voor de statistieken (en de coëfficientenpolonaise).

Gesteund door prachtige sfeeracties van het Legioen bleef Feyenoord het volledige eindtoernooi ongeslagen

De honger naar Europees succes was nog niet gestild, en het gevoel dat er Europees echt iets haalbaar was werd steeds meer aanwezig. Volgende obstakel bij de laatste 16 was de Servische koploper Partizan Belgrado. Een lastige uitwedstrijd werd verwacht, maar Feyenoord zette haar tegenstander kinderlijk eenvoudig opzij. Een achterstand werd tweemaal weggewerkt en in de tweede helft liep Feyenoord uit naar een ruime 2-5 zege. De thuiswedstrijd was slechts nog een formaliteit, Partizan geloofde het wel en Feyenoord won met 3-1. In de kwartfinale werd Slavia weer geloot. Het pittige tweeluik in de poulefase zorgde ervoor dat de verwachtingen hooggespannen waren. Het heenduel in de Kuip werd een heerlijke kraker, het verdedigen was bij vlagen dramatisch, de keepers waren allebei kut, en ik kreeg meerdere bierdouches over mijn hoofd, maar nadat de kruitdampen waren opgetrokken stond er, na een gelijkmaker van Slavia in de laatste secondes, een 3-3 op het bord. Van deze gunstige uitgangspositie wist Slavia thuis niet te profiteren: Feyenoord ging in de tweede helft erop en erover en dankzij weer twee goaltjes van ‘mr Conference League’ Cyriel Dessers werd het 1-3. De tegenstander uit de halve finale, de Franse nr2 Olympique de Marseille die in uitstekende vorm verkeerde, leek een andere koek te worden, nu waren wij de underdog. Feyenoord overtrof alle verwachtingen en speelde een fantastische thuiswedstrijd. Na twintig minuten stond het al 2-0, Feyenoord overklaste de Fransen op alle fronten, maar dankzij twee uitstekende momenten van Marseille ging het rusten met 2-2. Luttele secondes na rust sloeg Dessers weer toe, en de 3-2 voorsprong bleef nu ook de eindstand. In Frankrijk had Feyenoord het in de openingsfase zwaar, heel zwaar. Het wedstrijdbeeld veranderde na een halfuur, toen sterspeler Payet geblesseerd afhaakte. In het restant van de wedstrijd werd Feyenoord nog steeds naar achteren gedrukt, maar had het wel de beste kansen. Voor de neutrale supporter was de lol er inmiddels af, maar de gemiddelde Feyenoorder durfde bijna niet meer te kijken. Totdat het fluitsignaal klonk, het bleef 0-0 en Feyenoord stond plots in de finale. Een volksfeest ontstond. Niemand neemt dit in ieder geval van ons af.

?appId=21791a8992982cd8da851550a453bd7f&quality=0.7

?appId=21791a8992982cd8da851550a453bd7f&quality=0.7

Met het originele doekje uit juli vierde de selectie van Feyenoord feest in Marseille

Road to Tirana: AS Roma

Zeg Gurney, ga je ook zo’n boek schrijven over AS Roma? Nee, ik zal het korter houden over onze tegenstander. AS Roma, onder leiding van ‘the special one’ Jose Mourinho, begon haar avontuur in de play-offs tegen Trabzonspor. Na twee eenvoudige overwinningen werd de poule bereikt, waar CSKA Sofia, Bodo Glimt en Zorya Luhansk (in het verleden nog verantwoordelijk voor een Rotterdams bijna-trauma) de bescheiden tegenstanders waren. CSKA en Zorya werden weggeblazen, maar eind oktober wist Bodo Glimt tegen Roma op eigen veld voor een ware stunt te zorgen. Het was koud, het was donker, het veld is van plastic, en Bodo had gewoon een prima ploegje, maar dat de miljoenenformatie van Roma met 6-1 werd weggeblazen had niemand zien aankomen. Een zeldzame vernedering die de hele wereld over ging. Zelfs thuis wist Roma de schade niet te repareren, opnieuw werd Bodo niet verschalkt (2-2). Ondanks dit debacle wist Roma door nieuwe overwinningen tegen Zorya en CSKA alsnog de eerste plek in de poule te bemachtigen. Bij de laatste 16 werd Vitesse geloot, die een in Europees verband goed seizoen beloond zagen worden met een tweede plek in een zware poule. Roma speelde ernstig matig, won uit op gelukkige wijze met 0-1, en keek thuis lang tegen een 0-1 achterstand aan. In de slotfase besliste Abraham van Roma anders: 1-1, einde toernooi Vitesse. In de kwartfinale trof het opnieuw angstgegner Bodo, en weer ging Roma de bietenbrug op in de uitwedstrijd, nu werd het 2-1 voor de Noren. Een getergd Roma liet er thuis eindelijk geen gras meer over groeien: het werd 4-0, en zo plaatste Roma zich voor de halve finale waar Leicester de tegenstander was. Uit werd het 1-1, en thuis kon Roma met 1-0 zegevieren, waardoor Mourinho zich voor de vijfde keer plaatst voor een Europese finale, en waardoor Roma nu eindelijk haar eerste Europese prijs kan winnen. Feyenoord is het laatste obstakel.

?appId=21791a8992982cd8da851550a453bd7f&quality=0.9

?appId=21791a8992982cd8da851550a453bd7f&quality=0.9

Rick Karsdorp werd in het verleden kampioen met Feyenoord en is een ‘jongen van de club’, maar treedt nu met AS Roma aan tegen de Rotterdammers

De wedstrijd

Wat kunnen we verwachten van Roma-Feyenoord? De laatste keer dat de twee elkaar troffen was in de L32 van de Europa League in 2015. In Rome hield Feyenoord destijds knap stand, het bleef 1-1, alhoewel de wedstrijd enigszins ontsierd werd door gebeurtenissen buiten het veld waar een Romeins fonteintje niet helemaal vuurwerkbestendig bleek. In de Kuip won Roma 1-2, een wedstrijd die nog lang nabesproken zou worden omdat de partij stilgelegd werd omdat een plastic banaan op het veld belandde. De kolkende Kuip werd nog woester na meerdere discutabele beslissingen van de warrig fluitende Turpin, en sindsdien hangen er netten rondom Europese thuiswedstrijden in de Kuip. Ach ja. Feyenoord zal een wrange nasmaak overgehouden hebben aan dit tweeluik in een tot dusver sterk Europees seizoen, dat er in de finale sportief revanche genomen kan worden op Roma is dus wel een voordeel.

Het laatste duel tussen Roma en Feyenoord was een waar spektakel. Een banaan werd gegooid, meerdere zware overtredingen van Roma bleven onbestraft maar een ongelukkige tackle van Feyenoorder te Vrede kwam op een makkelijke rode kaart te staan.

Feyenoord speelt al het hele seizoen aanvallend pressievoetbal. De tegenstander wordt in balbezit continu opgejaagd, wat het een helse klus maakt om verzorgd voetbal te spelen tegen de Rotterdammers. Daar komt nog bij dat Feyenoord een zeer beweeglijke voorhoede zonder echt aanspeelpunt heeft. De achterhoede is misschien wel de meest geprezen linie, alhoewel linksback Malacia nog onzeker is voor de finale door een hamstringblessure. Keeper Marciano is wel een absolute zwakke schakel, waardoor Feyenoord het vaak niet kan permitteren om veel kansen weg te geven. Feyenoord is het hele seizoen al op zijn best tegen ploegen die zelf het spel proberen te maken, daarmee treft het met het Roma van Mourinho niet de ideale tegenstander. Zoals José het betaamt is de ploeg lastig achterin te passeren, en gaat het veel uit van haar twee spelmakers, Pellegrini en Zaniolo. Met name eerstgenoemde gaat het Feyenoord lastig maken, Pellegrini loopt tussen de linies als aanspeelpunt en is verantwoordelijk voor het aanvalsspel van de Romeinen. Daarnaast staat hij aan de bal bij de meeste standaardsituaties, waar Roma al het hele seizoen buitengewoon effectief is. Dat Roma verder wel kwetsbaar is blijkt uit de matige prestaties in de competitie, Roma speelt al het hele seizoen rond plek 6 en weet al enkele wedstrijden niet te winnen. In de competitie dient in de laatste wedstrijd nog gewonnen te worden bij Torino om verzekerd te zijn van Europa League-voetbal, anders is de wedstrijd tegen Feyenoord hun laatste kans hiervoor. Dat Roma de Conference League verder serieus neemt blijkt wel uit de reacties van Mourinho, die bekend staat als een prijzenpakker. Roma zal een taaie, vervelende tegenstander worden voor Feyenoord. Maar geen onmogelijke.

Slechts 4000 supporters van Feyenoord zullen aanwezig zijn in het Air Albania Stadium, wat haar eerste finale organiseert. Waar het torentje goed voor is zullen we nooit weten.

Verwachtingen

Waar ik tegen Marseille een heerlijk potje verwachtte, denk ik niet dat deze finale voor veel vuurwerk gaat zorgen (buiten de Feyenoord-vakken om, die boete moeten we wel afstrepen). Feyenoord zal na een trainingskamp weer fris aan de aftrap verschijnen, maar na het ietwat duffe einde van het seizoen zal de flow er ook wat uit zijn. Roma daarentegen zal het spel ook niet hoeven maken. De laatste Nederlandse club die Mourinho in de finale van een Europees toernooi trof, Ajax, liep zich met aanvallend spel al stuk tegen een muur. Het is aan Slot om iets te bedenken zodat Feyenoord niet hetzelfde overkomt. Zodat Feyenoord haar vierde Europese prijs weet te winnen, en als eerste club ooit de Conference League weet te winnen. In het kleine Air Albania Stadium zal Feyenoord met slechts 4.000 eigen supporters aantreden, maar nog duizenden supporters zullen hun favoriete club achterna reizen, in de hoop op succes. Nog 50.000 supporters zullen in de Kuip op grote schermen de verrichtingen van hun favoriete club volgen, en uiteraard zal ieder café en plein in Rotterdam en omstreken gevuld zijn met mensen die hopen dat Feyenoord een nieuw Europees succes gaat boeken. Want dat is het wel. We kunnen laatdunkend doen over het Conference Cupje, maar het is hoe dan ook geweldig dat Feyenoord deze finale gaat spelen. Ik heb er verdomme veel zin in.

De UEFA Cup van 2002, komt er een vierde Europese beker in de Rotterdamse prijzenkast?

JAAAAAAA PSV!

Ik probeer mijzelf even te onthouden van wat voor gevoel dan ook.

~anoniem