F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Tegen de tijd dat je deze zin afgelezen hebt, ben je een stukje dichter bij het einde van je leven gekomen. Sterker nog, iedere handeling die je verricht, iedere stap die je zet, zal je onvermijdelijk dichter bij het einde van je bestaan hier op aarde brengen. Het is niet iets waar je graag over nadenkt, maar het is een gegeven: alle wegen leiden naar Rome, waarbij Rome dan je grafkist of je urn betekent. Denk aan een van de bekendste syllogismes in de filosofie:
Alle mensen sterven.
Socrates is een mens.
Dus Socrates is sterfelijk.
Het is heel gemakkelijk en verleidelijk om je dood af te doen als een 'feit', zoals je in het syllogisme kunt zien. "Alle mensen zijn sterfelijk, tsja, niet te lang over nadenken! Over op de orde van de dag". Heidegger heeft eens geschreven over deze manier van kijken naar de dood, de manier waarop 'men' over de dood praat met anderen; het wordt gezien als iets dat 'nou eenmaal zo is'. "Iedereen gaat dood" wordt geïnterpreteerd als "niemand gaat dood". Onder het modernisme lijkt dat des te meer het geval; steeds meer mensen lijken in een permanente adolescentie vast te zitten, waarin consumeren en discussies winnen over politieke onbenulligheden belangrijker lijken. Er is geen tijd meer over om te sterven.
Een van de vele tragedies van het moderne leven is hoe veel mensen zich pas lijken te beseffen hoeveel iemand voor hen betekent op het moment dat ze gestorven zijn. In de weken na een begrafenis worden ze overspoeld door een liefde die zo diep gaat dat ze zich afvroegen waarom ze die niet eerder zo hebben gevoeld, toen diegene nog in leven was. Het heeft haast iets psychedelisch, hoe diep we iemand kunnen missen. Rouw is, als de andere zijde van de munt 'liefde', een van de ervaringen die doordringt tot in de kern van wat we zijn; sterfelijke wezens, menselijk, al te menselijk. "De levenden zijn een soort van de doden; een zeldzame soort", schreef Nietzsche ooit.
Er zijn natuurlijk veel manieren om hiermee om te gaan. Je kunt er in zwelgen, zoals Sartre heeft gedaan. "Iedereen wordt geboren zonder reden, overleeft uit zwakte, en sterft per toeval". Je kunt geloven in een hiernamaals; tegenwoordig zijn de meeste mensen het erover eens dat dit leven alles is wat er is, dus dat is minder populair; wekt vaak zelfs hoongelach op. Of je kunt het ontkennen en wegstoppen, en een gigantische klap krijgen op het moment dat je ongeneeslijk ziek wordt. Dan begint de paniek en het malen, de spijt, de "wat als"... En het besef dat je je leven misschien wel verknald hebt aan onbenulligheden.
Ben je hier depressief van geworden? Heel goed! Dat betekent dat je nog nooit echt fatsoenlijk de tijd hebt genomen om te bezinnen op wat jouw dood betekent. Het is niet zomaar een feit, het is een concrete gebeurtenis die onvermijdelijk in je toekomst ligt. De meeste mensen laten het pas veel te laat tot zich doordringen, en glijden schreeuwend en krijsend de afgrond in. Dat je doodgaat, is niet te voorkomen. Wat je wel kunt doen, is een bepaalde rust en acceptatie cultiveren door je eigen sterfelijkheid van tijd tot tijd te laten doordringen. Dat kan er ook voor zorgen dat je beter gaat inzien wat echt belangrijk is, wie echt belangrijk is. En om met goed nieuws af te sluiten: de gemiddelde FOK!ker is ergens rond de 20/30 jaar oud, dus waarschijnlijk heb je nog een aantal jaar voor de boeg.
Memento mori, gedenk te (moeten) sterven
BONUS!
Mooie monoloog van Roger Scruton over sterfelijkheid en de menselijke ervaring van tijd, duurt ongeveer tien minuten.
Alle mensen sterven.
Socrates is een mens.
Dus Socrates is sterfelijk.
Het is heel gemakkelijk en verleidelijk om je dood af te doen als een 'feit', zoals je in het syllogisme kunt zien. "Alle mensen zijn sterfelijk, tsja, niet te lang over nadenken! Over op de orde van de dag". Heidegger heeft eens geschreven over deze manier van kijken naar de dood, de manier waarop 'men' over de dood praat met anderen; het wordt gezien als iets dat 'nou eenmaal zo is'. "Iedereen gaat dood" wordt geïnterpreteerd als "niemand gaat dood". Onder het modernisme lijkt dat des te meer het geval; steeds meer mensen lijken in een permanente adolescentie vast te zitten, waarin consumeren en discussies winnen over politieke onbenulligheden belangrijker lijken. Er is geen tijd meer over om te sterven.
Een van de vele tragedies van het moderne leven is hoe veel mensen zich pas lijken te beseffen hoeveel iemand voor hen betekent op het moment dat ze gestorven zijn. In de weken na een begrafenis worden ze overspoeld door een liefde die zo diep gaat dat ze zich afvroegen waarom ze die niet eerder zo hebben gevoeld, toen diegene nog in leven was. Het heeft haast iets psychedelisch, hoe diep we iemand kunnen missen. Rouw is, als de andere zijde van de munt 'liefde', een van de ervaringen die doordringt tot in de kern van wat we zijn; sterfelijke wezens, menselijk, al te menselijk. "De levenden zijn een soort van de doden; een zeldzame soort", schreef Nietzsche ooit.
Er zijn natuurlijk veel manieren om hiermee om te gaan. Je kunt er in zwelgen, zoals Sartre heeft gedaan. "Iedereen wordt geboren zonder reden, overleeft uit zwakte, en sterft per toeval". Je kunt geloven in een hiernamaals; tegenwoordig zijn de meeste mensen het erover eens dat dit leven alles is wat er is, dus dat is minder populair; wekt vaak zelfs hoongelach op. Of je kunt het ontkennen en wegstoppen, en een gigantische klap krijgen op het moment dat je ongeneeslijk ziek wordt. Dan begint de paniek en het malen, de spijt, de "wat als"... En het besef dat je je leven misschien wel verknald hebt aan onbenulligheden.
Ben je hier depressief van geworden? Heel goed! Dat betekent dat je nog nooit echt fatsoenlijk de tijd hebt genomen om te bezinnen op wat jouw dood betekent. Het is niet zomaar een feit, het is een concrete gebeurtenis die onvermijdelijk in je toekomst ligt. De meeste mensen laten het pas veel te laat tot zich doordringen, en glijden schreeuwend en krijsend de afgrond in. Dat je doodgaat, is niet te voorkomen. Wat je wel kunt doen, is een bepaalde rust en acceptatie cultiveren door je eigen sterfelijkheid van tijd tot tijd te laten doordringen. Dat kan er ook voor zorgen dat je beter gaat inzien wat echt belangrijk is, wie echt belangrijk is. En om met goed nieuws af te sluiten: de gemiddelde FOK!ker is ergens rond de 20/30 jaar oud, dus waarschijnlijk heb je nog een aantal jaar voor de boeg.
Memento mori, gedenk te (moeten) sterven
BONUS!
Mooie monoloog van Roger Scruton over sterfelijkheid en de menselijke ervaring van tijd, duurt ongeveer tien minuten.
verwijder dit account.
TL:DR Tijd doden op Fok! is easy!
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Iedere hartklopping en iedere ademhaling herinnerd ons aan onze sterfelijkheid en kwetsbaarheid. Of voel maar eens aan je halsslagader. Stel jezelf jezelf eens als lijk voor en in je kist.
Het lichaam sterft, de persoonlijkheid gaat door.
Het lichaam sterft, de persoonlijkheid gaat door.
Mooi!
Wederom een belangrijk onderwerp dat je aansnijdt. De dood is iets waar mensen niet graag bij stil staan. Zodanig, dat het weigeren van het onder ogen zien van de eigen vergankelijkheid aan de basis staat van waarheidsvinding.
Niet alleen wordt een groot scala aan verwarringen en veel geestelijk lijden linea recta door dit weigeren veroorzaakt, maar zelfs een groot deel van de meest fundamentele culturele aangelegenheden – veel van wat ons ten diepste drijft en mens maakt.
Een groot deel van wat wij cultuur noemen is van alle dingen het meest nog een gereedschap dat de mens hanteert om het weigeren van het accepteren van de eigen onvermijdelijke ondergang mogelijk te maken. Veel van wat de mens doet, en veel van wat hij nalaat, doet hij enkel en laat hij enkel na om deze grote weigering te faciliteren.
Wat is ‘ik ga naar de hemel’ meer nog dan een manier om de dood te ontkennen?
Wat is ‘ik weet het zeker’ meer nog dan een manier om de grootste zekerheid te bagatelliseren?
Want vergankelijkheid is de grootste zekerheid. Het is het meest zekere van alles. Vandaar dat men zo hard tracht om van allerlei onzin zeker te zijn! Om maar van deze meest werkelijke zekerheid weg te kunnen blijven kijken.
En, tenslotte, wat te denken van de vandaag de dag veel gehoorde roep om duurzaamheid? Een nobel streven! Maar meer nog dan dat. Want wat is deze hedendaagse obsessie meer nog dan een verwerping van het tijdelijke? Is het niet boven alles de angst voor de dood die hier doet spreken?
Wederom een belangrijk onderwerp dat je aansnijdt. De dood is iets waar mensen niet graag bij stil staan. Zodanig, dat het weigeren van het onder ogen zien van de eigen vergankelijkheid aan de basis staat van waarheidsvinding.
Niet alleen wordt een groot scala aan verwarringen en veel geestelijk lijden linea recta door dit weigeren veroorzaakt, maar zelfs een groot deel van de meest fundamentele culturele aangelegenheden – veel van wat ons ten diepste drijft en mens maakt.
Een groot deel van wat wij cultuur noemen is van alle dingen het meest nog een gereedschap dat de mens hanteert om het weigeren van het accepteren van de eigen onvermijdelijke ondergang mogelijk te maken. Veel van wat de mens doet, en veel van wat hij nalaat, doet hij enkel en laat hij enkel na om deze grote weigering te faciliteren.
Wat is ‘ik ga naar de hemel’ meer nog dan een manier om de dood te ontkennen?
Wat is ‘ik weet het zeker’ meer nog dan een manier om de grootste zekerheid te bagatelliseren?
Want vergankelijkheid is de grootste zekerheid. Het is het meest zekere van alles. Vandaar dat men zo hard tracht om van allerlei onzin zeker te zijn! Om maar van deze meest werkelijke zekerheid weg te kunnen blijven kijken.
En, tenslotte, wat te denken van de vandaag de dag veel gehoorde roep om duurzaamheid? Een nobel streven! Maar meer nog dan dat. Want wat is deze hedendaagse obsessie meer nog dan een verwerping van het tijdelijke? Is het niet boven alles de angst voor de dood die hier doet spreken?
In dit leven heb je de doodstraf, je zit op death row. De executie is zeker, de tijd en de manier zijn onzeker. Er zijn veel verschillende manieren om met deze situatie om te gaan. Maar in feite ben jij en iedereen om je heen de doodstraf aan het uitzitten (ja, zitten in ons geval haha).
Sommigen willen geëxecuteerd worden, anderen ontkennen hun executie. De meesten stellen hun executie zo lang mogelijk uit. Anderen hopen op een volgend leven zonder executies etc.
[ Bericht 0% gewijzigd door Libertarisch op 15-04-2022 17:19:03 ]
Sommigen willen geëxecuteerd worden, anderen ontkennen hun executie. De meesten stellen hun executie zo lang mogelijk uit. Anderen hopen op een volgend leven zonder executies etc.
[ Bericht 0% gewijzigd door Libertarisch op 15-04-2022 17:19:03 ]
Spellingsregels omtrent stram+t ook.quote:Op woensdag 13 april 2022 11:50 schreef Libertarisch het volgende:
Iedere hartklopping en iedere ademhaling herinnerd ons aan onze sterfelijkheid en kwetsbaarheid. Of voel maar eens aan je halsslagader. Stel jezelf jezelf eens als lijk voor en in je kist.
Het lichaam sterft, de persoonlijkheid gaat door.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Nee joh, ik doe niet mee met de illusie.quote:
[..]
Spellingsregels omtrent stram+t ook.
je bedoelt stam?quote:
[..]
Spellingsregels omtrent stram+t ook.
Wees blij met iedere dag die je hebt, die je naasten hebben. Neem steeds afscheid van je naasten alsof je ze morgen of een volgende keer niet meer zult zien. Wees blij met iedere keer dat ze er nog blijken te zijn. Zo blijf je bewust van de eindigheid van het leven en haal je er de maximale vreugde uit.
"We aren't people, we are text." - Japanman Sakyusan -
Het is wel minder, als één van de vleesrobots uit is gegaan dat ze dan voor altijd verdwenen zijn. Waarmee elk verlies dus een tragedie van ongekende proporties is.
Nee, stram. Dat is nieuwe spelling.quote:
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Dat kenmerkt in mijn ogen jouw hele manier van denken: "Het zou oh zo tragisch zijn als er buiten het lichaam geen bewustzijn zou zijn, dus het moet er wel zijn".quote:
Het is wel minder, als één van de vleesrobots uit is gegaan dat ze dan voor altijd verdwenen zijn. Waarmee elk verlies dus een tragedie van ongekende proporties is.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
„Do you not know that a man is not dead while his name is still spoken?“ — Terry Pratchett, book Going Postal
Source: https://quotepark.com/quo(...)ot-dead-while-his-n/
Source: https://quotepark.com/quo(...)ot-dead-while-his-n/
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
Dat is geen nieuwe spelling, dat is een ander woord.quote:
[..]
Nee, stram. Dat is nieuwe spelling.
Het einde van het bewustzijn zou het einde van het bestaan betekenen, het einde van alles. De kleurtjes van de regenboog en rozengeur, liefde en schoonheid zouden allemaal verdwenen zijn. Dat is toch het laatste dat je wil?quote:
[..]
Dat kenmerkt in mijn ogen jouw hele manier van denken: "Het zou oh zo tragisch zijn als er buiten het lichaam geen bewustzijn zou zijn, dus het moet er wel zijn".
[ Bericht 23% gewijzigd door Libertarisch op 19-04-2022 14:28:08 ]
Het is zelfs een ander soort woord. ‘Stam’ is een zelfstandig naamwoord, ‘stram’ een bijvoegelijk naamwoord of een bijvoegelijke bepaling.quote:
[..]
Dat is geen nieuwe spelling, dat is een ander woord.
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
Een goed punt. Maar vergis je niet; niet alleen religieuze opvattingen worden in dit soort wensdenken geboren, maar de menselijke perceptie als zodanig. Geen gedachte is er volledig vrij van.quote:
Dat kenmerkt in mijn ogen jouw hele manier van denken: "Het zou oh zo tragisch zijn als er buiten het lichaam geen bewustzijn zou zijn, dus het moet er wel zijn".
Waarom gelooft men dat de dokter geneest? Dat de rechter recht spreekt? Dat de politicus misschien dit keer eens niet zou liegen?
Altijd in de eerste plaats, omdat het aangenaam is om te geloven, omdat men wil dat het zo is. Altijd pas in de tweede plaats om eventuele bijkomstige redenen.
Als je niet wenst dat er leven na de dood is dan ben je tegen het leven. En dat is onwenselijk.quote:
[..]
Een goed punt. Maar vergis je niet; niet alleen religieuze opvattingen worden in dit soort wensdenken geboren, maar de menselijke perceptie als zodanig. Geen gedachte is er volledig vrij van.
Als je wenst dat er eeuwig leven is na de dood dan ben je tegen het leven. Leven is, uiteindelijk, doodgaan, principieel. Het is een wezenlijke beperking en hetgeen ons tot mens maakt. Zonder de dood is het leven zinloos; sterker nog, in talig opzicht zijn de begrippen zelfs van elkaar afhankelijk. Je kunt helemaal niet praten over "het leven" zonder dat de schaduw van de dood, onuitgesproken, onder je woorden ligt; en dat moet je ook helemaal niet willen, in mijn ogen.quote:
[..]
Als je niet wenst dat er leven na de dood is dan ben je tegen het leven. En dat is onwenselijk.
[ Bericht 9% gewijzigd door CharlesKinbote op 19-04-2022 16:33:55 ]
verwijder dit account.
Het hoeft geen eeuwig leven te zijn, het kan ook reincarnatie zijn. Zoals ik eerder heb betoogt betekent het einde van het bewustzijn het einde van alles. Dat wil je boven alles vermijden. Zoals we weten uit religieuze tradities spreekt men over hoop. Men hoopt, men bidt, men brengt offers. Men mediteert en men doet rituelen. Alles om een goed voortbestaan na de dood te verzekeren. Dat doet men om een reden, omdat het einde van alles een nachtmerrie is.quote:Op dinsdag 19 april 2022 16:24 schreef CharlesKinbote het volgende:
[..]
Als je wenst dat er eeuwig leven is na de dood dan ben je tegen het leven. Leven is, uiteindelijk, doodgaan, principieel. Het is een wezenlijke beperking en hetgeen ons tot mens maakt. Zonder de dood is het leven zinloos; sterker nog, in talig opzicht zijn de begrippen zelfs van elkaar afhankelijk. Je kunt helemaal niet praten over "het leven" zonder dat de schaduw van de dood, onuitgesproken, onder je woorden ligt; en dat moet je ook helemaal niet willen, in mijn ogen.
Het is niet anders dan bizar dat men over wensdenken spreekt alsof het normaal is. Monsterlijkheid is niet normaal.
Het einde van alles is geen nachtmerrie, het einde van alles is niks. Er is niks na de dood; je verliest niks, maar je wint ook niks. Het begrip "na de dood" is al problematisch; alsof ik zou kunnen verwijzen naar wat over die "muur" ligt. Die muur is geen muur maar de horizon van het leven.quote:
[..]
Het hoeft geen eeuwig leven te zijn, het kan ook reincarnatie zijn. Zoals ik eerder heb betoogt betekent het einde van het bewustzijn het einde van alles. Dat wil je boven alles vermijden. Zoals we weten uit religieuze tradities spreekt men over hoop. Men hoopt, men bidt, men brengt offers. Men mediteert en men doet rituelen. Alles om een goed voortbestaan na de dood te verzekeren. Dat doet men om een reden, omdat het einde van alles een nachtmerrie is.
Het is niet anders dan bizar dat men over wensdenken spreekt alsof het normaal is. Monsterlijkheid is niet normaal.
Dat mensen bang zijn voor de dood snap ik, dat dat met een gegronde reden is zie ik toch wat anders.
Het is juist deze kinderlijke houding ten opzichte van een wezenlijk deel van het leven die mensen onbewust aanzet tot allerlei waanzin en schijn"zekerheden", zoals Amerauder al eerder beschreef. Een voor de hand liggend voorbeeld is natuurlijk de hysterie rondom corona, of om een persoonlijker voorbeeld te geven, de onmogelijkheid om een lekker vettig zuivelproduct te vinden in de supermarkt zonder "light" en "extra healthy" en "minder zout" erop. Gezondheid heeft in mijn ogen niks te maken met in blinde paniek, kostte wat kost, je leven willen verlengen of weg blijven kijken van je eigen vergankelijkheid. Waarom? Er is niks monsterlijks aan de dood; het ontkennen van de dood kan echter makkelijk uitmonden in kwaadaardigheid.
verwijder dit account.
Er is wel wat na de dood, namelijk eindeloze reincarnatie. Verder is die doodsangst niet rationaliseerbaar, het enige wat wel duidelijk is is dat mensen doodsbang zijn voor de dood (of eigenlijk, het einde van alles dus).quote:
[..]
Het einde van alles is geen nachtmerrie, het einde van alles is niks. Er is niks na de dood; je verliest niks, maar je wint ook niks. Het begrip "na de dood" is al problematisch; alsof ik zou kunnen verwijzen naar wat over die "muur" ligt. Die muur is geen muur maar de horizon van het leven.
Ieder zijn dingquote:
[..]
Er is wel wat na de dood, namelijk eindeloze reincarnatie. Verder is die doodsangst niet rationaliseerbaar, het enige wat wel duidelijk is is dat mensen doodsbang zijn voor de dood (of eigenlijk, het einde van alles dus).
Ik moet er niet aan denken om eeuwig herboren te worden, dat is voor mij een nachtmerrie. 
"Eeuwigheid" is een verzonnen begrip uit de wiskunde, ik heb het zelf nog nooit aangetroffen tijdens het wandelen of iets dergelijks. Maar zolang je mij niet dwingt om te stoppen met roken en alleen maar light-producten te eten vind ik het best 
verwijder dit account.
De dood is niet per se het einde. Je leeft voort in je kinderen, in wat je achterlaat en teweeg hebt gebracht, in de indrukken die je op anderen hebt gemaakt.
Het lijkt misschien wat weinig, en mensen verlangen misschien naar meer, maar dat lijkt me mogelijk een vergissing. Het is heel wat, en we hebben het er maar mee te doen.
Soms denk ik ook dat we het concept van hemel en hel zo op kunnen vatten, of op zijn minst een dergelijk element bevat: als de indruk die we bij anderen achterlaten na onze dood.
Denkt men positief aan je terug, bijvoorbeeld omdat je dapper in de strijd bent omgekomen, dan ben je in de hemel. Denkt men negatief aan je terug, bijvoorbeeld omdat je zelfmoord hebt gepleegd, dan ben je in de hel.
Op reïncarnatie kun je dit ook toepassen. Je bent in de gedachten van hen die je achterlaat dan niet in de hemel, maar gereïncarneerd in een hoge kaste. In plaats van in de hel ben je dan teruggekeerd als regenworm.
Het lijkt misschien wat weinig, en mensen verlangen misschien naar meer, maar dat lijkt me mogelijk een vergissing. Het is heel wat, en we hebben het er maar mee te doen.
Soms denk ik ook dat we het concept van hemel en hel zo op kunnen vatten, of op zijn minst een dergelijk element bevat: als de indruk die we bij anderen achterlaten na onze dood.
Denkt men positief aan je terug, bijvoorbeeld omdat je dapper in de strijd bent omgekomen, dan ben je in de hemel. Denkt men negatief aan je terug, bijvoorbeeld omdat je zelfmoord hebt gepleegd, dan ben je in de hel.
Op reïncarnatie kun je dit ook toepassen. Je bent in de gedachten van hen die je achterlaat dan niet in de hemel, maar gereïncarneerd in een hoge kaste. In plaats van in de hel ben je dan teruggekeerd als regenworm.
Het is dan ook geen wensdenken, maar simpelweg de realiteit. Gelukkig krijg jij nog vaak genoeg de kans om een gezonde en sterke vent te wordenquote:
[..]
Ieder zijn ding
Eeuwigheid is ook niet verzonnen maar is een feit waarvan alleen de sterkste geestelijken het bestaan afweten. Dit ervaren ligt nog niet binnen jouw mogelijkheden, maar ook dat komt nog welquote:
"Eeuwigheid" is een verzonnen begrip uit de wiskunde, ik heb het zelf nog nooit aangetroffen tijdens het wandelen of iets dergelijks. Maar zolang je mij niet dwingt om te stoppen met roken en alleen maar light-producten te eten vind ik het best
quote:
[..]
Het is dan ook geen wensdenken, maar simpelweg de realiteit. Gelukkig krijg jij nog vaak genoeg de kans om een gezonde en sterke vent te worden
[..]
Eeuwigheid is ook niet verzonnen maar is een feit waarvan alleen de sterkste geestelijken het bestaan afweten. Dit ervaren ligt nog niet binnen jouw mogelijkheden, maar ook dat komt nog wel
quote:
In dit leven heb je de doodstraf, je zit op death row. De executie is zeker, de tijd en de manier zijn onzeker. Er zijn veel verschillende manieren om met deze situatie om te gaan. Maar in feite ben jij en iedereen om je heen de doodstraf aan het uitzitten (ja, zitten in ons geval haha).
Sommigen willen geëxecuteerd worden, anderen ontkennen hun executie. De meesten stellen hun executie zo lang mogelijk uit. Anderen hopen op een volgend leven zonder executies etc.
verwijder dit account.
|
|
