Beste Nederlandstalige songtekst

Dorst

M'n hoofd zit vol tot aan de rand
Dit klote land, ik wil hier weg
't Is elke dag hetzelfde, ik sta op en was m'n kop
Waarna ik m'n brood beleg
Ik drink m'n koffie, lees de krant
Ik aai de poesen in hun mand
Waarna ik naar buiten ga
en even in de regen sta
M'n kop wordt nat
Ik denk: Dat heb ik al eerder gehad
Waarna ik weer naar binnen ga

Ik wil hier weg

Op m'n fiets naar de soos
Zonder doel en werkeloos
Hang ik wat aan de bar
Ik lul met vrienden over 't weer
't Waait, 't valt, 't slaat me neer
't Maakt me in de war
Ik drink m'n bokbier, grote glazen
En ik blijf mezelf verbazen
Morgen weer een zware kop
en toch drink ik 't allemaal op
En langzaam wordt ik ladderzat
En denk: Dat heb ik al eerder gehad
Waarna ik 't zuipen stop

Ik wil hier weg

Ik wil naar België, naar Antwerpen
De haven, de café's
Luisteren naar Jacques Brel
In 'n kroeg, waar ik eerder ben geweest
De storm, het najaar, dagelijks leven
Is me even helemaal worst
Ik wil eruit, even wat anders
Ik heb een vreslijke dorst
En dorst naar anders avontuur
Weg met de tijd
Ik wil bestaan
Ik wil weten dat ik leef
Ik wil hier weg, laten we gaan
Ik heb dorst, ik heb dorst

Ik wil hier weg

M'n hoofd zit vol tot aan de rand
Dit klote land, ik wil hier weg...

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

Die?

Of: Het feestteam,
purudupu
pupupuhhhhh
pududurupupuh
pududududuhhhhhhhhh

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:25 schreef HassieBassie het volgende:

[..]

Oost Berlijn, Unter den Linden
Er wandelen mensen
Langs vlaggen en vaandels
Waar Lenin en Mrx
Nog steeds op een voetstuk staan.

Die?

---

De zon, het zand
De hitte en de rustige rivier
De stilte en de droogte
En de leegt van dit hier

De hemel en de Aarde
De weidsheid van het land
En de wijsheid van een man
Dat is genoeg

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, Wat een mooie dag

De grond, het gras
De wegen naar de horizon dit trilt
De tijd is hier de ruimte
De diepte hier is wild

De onzin en de noodzaak
Ze naderen de grens
De liefde van een mens
Was mij genoeg

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, wat een mooie dag

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, wat een mooie dag

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, wat een mooie dag

Wat een mooie dag, wat een mooie dag
Voor de dood.

Het was een onbekende weg die ik heb afgelegd,
naar het licht op zoek naar het donker.
Verlangen naar verlangen, uit dat harnas van spijt,
jaloezie en belangen.
Onderweg spuwden stuurlui aan wal hun gal,
ze hebben nooit iets bereikt, ik bleef eigenwijs.

En toen, toen zag ik jou,
je bent zoveel voor me geweest,
een moeder, een dochter, de mooiste vrouw.
Maar als altijd met iemand die nooit iets zeker weet,
won mijn twijfel van ons geluk maar vanavond ben ik hier terug,
en ik vraag je...

Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief.
Bemin mij, bevrijd mij van het duister in mijn hoofd,
mijn straat loopt hier dood.

Wat achtervolgde mij hier naar toe,
was het de prijs van de roem,
of het verlangen voor één nacht iemand te vertrouwen.
Of was het die hyena, die jakhals, die wacht tot ik neerval
en waarvan ik dacht dat het een vriend was.

Maar zijn wij samen niet sterker dan alles wat mij bedreigt,
ik sta klaar voor de strijdt, met als wapen de waarheid,
en dat is

Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief.
Bemin mij, bevrijd mij van dat gevoel van schuld,
verraad mij met een kus

Heb me lief, heb me lief,
ik weet meer vragen kan ik niet.
Wij verzoenen ons vannacht,
bemin mij,
streel mij,
heel mij,
heb me lief

Dit is een nummer van Frank Boeijen...niet alleen een mooie tekst maar helemaal een mooi nummer.

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:27 schreef Nadientje het volgende:
Margeritha van Marco Borsato

---

Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant, naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon 'ie te preken. Die jongens die een kerkboek hadden haalden het te voorschijn. Maar 1 van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat 'ie voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat 'ie deed en zei dat 'ie de kaarten weg moest doen. Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. "Waarom heeft u 'm hier gebracht, sergeant?", vroeg de officier. "Hij zat te kaarten in de kerk", was het antwoord. "Wat heb je daar op te zeggen, knaap?", zei de luitenant. "Heel veel", was het antwoord van de bewuste soldaat. "Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook." De soldaat zei: "Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van m'n bedoelingen". Nadat 'ie dit had gezegd, begon 'ie z'n verhaal.
"Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar 1 God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is, het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evanchelisten die het woord predikten, Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en de aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z'n vrouw, z'n zonen en hun vrouwen. Bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving. Zie ik de koning, dan weet ik dat er slechts 1 grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er zijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u luitenant, m'n speelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almanak en een kerkboek tegelijk."

Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker, want die soldaat, dat was ik.

Kippevel

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

Oost-Berlijn, Unter den Linden:
Er wandelen mensen langs vlaggen en vaandels.
Waar Lenin en Marx nog steeds op hun voetstuk staan.
En iedereen werkt, hamers en sikkels,
Terwijl in paradepas de wacht wordt gewisseld.
Veertig jaar socialisme er is in die tijd veel bereikt...

Maar wat is nou die heilstaat, als er muren omheen staan?
Als je bang en voorzichtig met je mening moet omgaan?
Ach, wat is nou die heilstaat, zeg mij wat is 'ie waard,
Wanneer iemand die afwijkt voor gek wordt verklaard?

En alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn.
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten.
Over de muur, over het IJzeren Gordijn,
Omdat ze soms in het westen, soms ook in het oosten willen zijn.
Omdat ze soms in het westen, soms ook in het oosten willen zijn.

West-Berlijn, de Kurfürstendamm:
Er wandelen mensen langs porno en peepshow.
Waar Mercedes en Cola nog steeds op een voetstuk staan.
En de neonreclames, die glitterend lokken:
Kom dansen! Kom eten! Kom zuipen! Kom gokken!
Dat is nou veertig jaar vrijheid, er is in die tijd veel bereikt...

Maar wat is nou die vrijheid, zonder huis, zonder baan?
Zoveel Turken in Kreuzberg die amper kunnen bestaan.
Goed, je mag demonstreren, maar met je rug tegen de muur
En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur.

En de vogels vliegen van West- naar Oost-Berlijn.
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten.
Over de muur, over het IJzeren Gordijn,
Omdat ze soms in het oosten, soms ook in het westen willen zijn.
Omdat er brood ligt soms bij de Gedächtniskirche, soms op het Alexanderplein...

[Dit bericht is gewijzigd door Ronhui op 04-02-2003 11:35]

tekst en muziek: Thomas Acda, Paul de Munnik

Het is half elf 's ochtends hier
En Amsterdam droogt op
Om straks weer in de regen te verdrinken
Het was rustig in de zaak
Ik dacht ik bel je op
Maar ik voel de moed nu in mijn schoenen zinken

Sorry van het tijdsverschil
Ik had beter moeten weten
Maar als jij wakker bent dan is het hier weer nacht
Ik wil je zo graag zeggen
Wat ik toen niet kon die dag
Zeggen wat ik eigenlijk niet mag

Het komt doordat ik gisteren
In onze oude buurt moest wezen
Wacht, er zit iemand anders op de lijn
Je spreekt het vloeiend zo te horen
Ik heb een vermoeden wie dat was
Ik had niet gedacht dat jij nu nog alleen zou zijn

Ik had alles willen houden wat het was
En dat was dan ook alles wat ik probeerde
Van alle wegen die ik toen met jou bewandelen kon
Koos ik, eigenlijk als vandaag, net de verkeerde

Het is te laat
Ik had niet moeten bellen
Sorry van het tijdsverschil
Maar ik moet weer aan het werk
De lunch gaat hier beginnen

Het is te laat
Al ruim een jaar te laat
Goed je te horen en alles
Wat ik eigenlijk zeggen wou
Na al die jaren toch weer loze zinnen

Ik had alles willen houden wat het was
En dat was dan ook alles wat ik probeerde
Van alle wegen die ik toen met jou bewandelen kon
Koos ik, eigenlijk als vandaag, net de verkeerde

Jij bent zo wijs, dat zegt een kind
Jij bent zo grijs, dat zegt een kind
Jij bent getrouwd, dat zegt een kind
Jij bent al oud, dat zegt een kind
Dan denk je: Ja, een rimpel meer
Je wordt al echt een oude heer
Maar voor je denkt: Hoe moet dat nou?
Pakt ze je hand en lacht naar jou

De glimlach van een kind
Doet je beseffen dat je leeft
De glimlach van een kind
Dat nog een leven voor zich heeft
Dat leven is de moeite waard
Met soms wel wat verdriet
Maar met liefde, geluk en plezier in het verschiet

De glimlach van een kind
Dat met een trein speelt of een pop
Die glimlach maakt je blij
Daar kan geen feest meer tegenop
Wat geeft het of je ouder wordt
Dat maakt toch niks meer uit
Want je voelt je gelukkig al heb je geen duit

De glimlach van een kind
Doet je beseffen dat je leeft
De glimlach van een kind
Dat nog een leven voor zich heeft
Dat leven is de moeite waard
Met soms wel wat verdriet
Maar met liefde, geluk en plezier in het verschiet

[Dit bericht is gewijzigd door dJ-Zcore op 04-02-2003 11:37]

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

Als ze er niet is
tien tegen een dat ik mijn mond hou
als ik je weer zie
ik ken mezelf zo onderhand
een prater ben ik niet
hoe was het hier
zal je vragen
en ik zal zeggen
goed
maar ik zeg je niet wat ik nu denk
dat ik je eigenlijk zeggen moet

een man weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
een man weet niet wat hij mist
maar Als ze er niet is
Als ze er niet is
weet een man pas wat hij mist

jij praat honderduit over hoe het was
over hoe je het hebt gehad
en misschien als ik op dreef ben
zeg ik een keertje schat
dan vraag je mij
hoe was het bij jou
hooguit zeg ik dan
stil
en ik zeg je weer niet wat ik nu denk
dat ik je eindelijk zeggen wil

een man weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
een man weet niet wat hij mist
maar Als ze er niet is
Als ze er niet is

pas nu je hier niet bent
nu voel ik het in mij
nu je mij niet hoort
voel ik het woord voor woord
voor woord

een man weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
een man weet niet wat hij mist
maar Als ze er niet is
Als ze er niet is
weet een man pas wat hij mist

Ik ben een vrouw van 40 met een sigaret
Ik heb een buitenaardse stof in mijn bloed
Ik werd verleden jaar ontvoerd door een ruimteschip
En sindsdien gaat het met mij niet zo goed
Ik weet wel waar ze wonen want je kunt het zien
als je de letters van m'n naam omdraait
De waarheid is een raadsel en het gaat als volgt
't Is een goeie vriend, maar altijd te laat

Ik heb een eigen flat, ik heb de radio aan
't Is alweer woensdag, ik heb een Golf GTI
Een tijdje terug reed ik een fietser dood
Gelukkig heeft geen mens mij gezien
Het komt maar zelden voor dat ik een zin afmaak
En je maakt mij echt niks wijs
Het noodlot is een raadsel en het gaat als volgt
Het kost je niks en toch altijd prijs

Als ik uitga ben ik een fotograaf
En ik ben schrijver als ik vrienden bezoek
Op het ogenblik zit ik heel even zonder werk
Maar binnenkort begin ik aan een nieuwste boek
In een spiegel neem ik soms alvast de pose aan
Voor de foto op de achterkant
Dromen zijn een raadsel en het gaat als volgt
Het smelt in je hoofd en niet in je hand

Ik ben een monoliet, ik ben de wetenschap
Ik ben een grote man van 50 jaar
Vandaag knipte ik een muis in twee
En die naaide ik toen mooi maar weer aan elkaar
En soms vanuit een hoek kijken mij dingen aan
Vanuit de schaduw van de kathedraal
Alles is een raadsel en ik weet nog niet
In wat voor vorm en in welke taal

Ik ben al heel erg oud en ik mis mijn vrouw
M'n ouwe handen trillen heel de dag
Beneden kun je kaarten bij de automaat
Alhoewel dat van mijn dochter niet mag
Dan zeggen ze dat ik zo goed de kaarten schud
En dan lach ik elke keer maar weer mee
Ik heb een raadsel over vergetelheid en het gaat als volgt
Wat doet pijn en telt voor twee

edit: sommige tekens deed die lastig bij.

[Dit bericht is gewijzigd door sweek op 04-02-2003 11:43]

Heel mooi is het feit dat er geen refrein in zit, er worden geen delen herhaald!

Kees

Verdomme Kees, al weer een jaar vandaag
Dat jij begraven bent
Gek toch hoe vlug dat went
Want God je weet, ik mocht je erg graag
Ik wist wat ik aan je had
Nou ja, hoe noem je dat
Behalve dus, dat ik je een beetje mis
Nou ja, op mijn manier
Is alles eender hier
Denk niet Kees, dat er veel veranderd is
Hoogstens een kleinigheid
In nauwelijks één jaar tijd
Er is nog altijd ster-reclame
En bij de politieke namen
Is er 1 nieuwe: Drees
En er zijn intercity treinen
En jij hebt andere gordijnen
Gekregen, naar ik vrees, Kees

Verdomme Kees, een jaar is toch wel lang
Als je elkaar niet ziet
Ik weet het eigenlijk niet
Het gaat allemaal toch doodgewoon zijn gang
En het draait, bedenk ik nou
Hier ook wel zonder jou
Carmiggelt schrijft nog steeds in het Parool
En de Apollo's gaan
Nog altijd naar de maan
Nou ja, je dochtertje gaat nu naar school
En volgend jaar je zoon
Nou och, dat is heel gewoon
En toch als ik mij zo hoor praten
Vallen er opeens hiaten
Tussen mijn cliche's
Want dat jouw rozen niet meer bloeien
Omdat ze niet voldoende sproeien
Dat zeg iets, naar ik vrees, Kees

Verdomme Kees, ik weet het nou niet meer
Denk steeds aan wat je zei
Het gaat allemaal voorbij
En dat de tijd van leven telkens weer
Gewoon opnieuw begon
Niks nieuws onder de zon
Maar dat is niet waar, want jij was enkel jij
Jij hebt hier rondgedwaald
En dat wordt nooit herhaald
Als ik jouw huis zie, dan hoor jij daarbij
En naast een kinderfiets
Mis ik toch ook wel iets
Maar verder valt er niets te melden
Er drijft nog olie op de Schelde
Er zijn nog steeds cafe's
En verder hoorde ik zoeven
Hiernaast het lied: Lang zal ze leven
Geweldig, naar ik vrees, Kees

Zo te sterven op het water
met je vleugels van papier,
zo maar drijven na het vliegen,
in de wolken drijf je hier.
Met je kleuren die vervagen,
zonder zoeken, zonder vragen.
Eindelijk voor altijd rusten
met de bloemen die je kuste.
Geuren die je hebt geweten,
alles kan je nu vergeten,
op het water wieg je heen en weer.
Zo te sterven op het water
met je vleugels van papier.

Als een vlinder die toch vliegen kan
tot in de blauwe lucht,
als een vlinder, altijd vrij
en voor het leven op de vlucht,
wil ik sterven op het water,
maar dat is een zorg van later.
Ik wil nu als vlinder vliegen,
op de bloemenblaren wiegen.
Maar zo hoog kan ik niet komen,
dus ik vlieg maar in mijn dromen.
Altijd ben ik voor het leven op de vlucht,
als een vlinder die toch vliegen kan
tot in de blauwe lucht.

Om te leven, dacht ik,
je zou een vlinder moeten zijn,
om te vliegen heel ver weg
van alle leed en alle pijn.
Maar ik heb niet langer hinder
van jaloers zijn op een vlinder.
Want zelfs vlinders moeten sterven,
laat ik niet mijn vreugd bederven.
Ik kan zonder vliegen leven.
Wat zal ik nog langer geven
om een vlinder die verdronken is in mij?
Om te leven hoef ik
echt geen vlinder meer te zijn.

Ze is geen hitrefrein dat van de steigers klinkt
Niet de allerduurste wijn, die je zonder kater drinkt
Geen bloementuin in bloei
Niet 1 uit duizend nachten
Geen uitgestoken hand
Niet het eind van al mijn wachten

Nee, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil

Ze is geen slap excuus voor wat ik graag had willen zijn
Geen droom geen doel, geen stok om mee te slaan
Geen enkele garantie voor een lang gelukkig leven
Geen antwoord op de vraag van ons bestaan
Niet de mooiste symfonie, onder de film genaamd 'wij tweeën'
Niet het schone koele bed, dat mijn koortsen weg kan nemen
Niet het ritme van mijn hart, niet het zuiverste geweten
Ze kwam niet op het juiste moment, en dat kan me ook niet schelen

want, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil

Tussen alles wat ik had, en hoe dat ineens ging leven
Wat met potlood staat geschetst
Kan met kleur worden ingetekend

Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven
Tussen nooit en misschien, heel soms
Tussen heek en ons

Zoveel zangers, zoveel woorden
Het moet allemaal gezegd
Maar wat ze ook proberen, geen vergelijking is terecht
Misschien is het wat simpel maar alles wat ik horen wil
Is zij maakt het verschil
Zij maakt het verschil

Ze is geen goed gesprek, waar geen hond op zit te wachten
niet de vlag waar ik onder strijd, geen advies bij al mijn klachten
Niet de allerlaatste uitweg waar wij al lang niet meer aan dachten

nee, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil

Zelfs Je Naam Is Mooi - Henk Westbroek

Zijn best mooie Nederlandstalige nummers... mjah, hoewel ik echte love-songs in het Nederlands toch wat minder vind.

De fles speelde een grote rol in heel mijn droef bestaan
Omdat ik nooit geen liefde kreeg ben ik aan de fles gegaan
M'n trouwe vriend, jij schonk sindsdien mij menig levensles
Ik heb gelachen en geweend bij de oude trouwe fles

refr:
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan

En als ik afgemonsterd ben dan was m'n eerste gang
Naar 't meisje waar ik zo van hield, m'n hele leven lang
En als 'n ander naar haar keek dan flikkerde m'n mes
Dan werd ik om m'n neus wat bleek en greep ik naar de fles

refr.

En mocht ik 's nachts op de oceaan, wanneer de stormwind brult
Bezopen op de voorplecht staan, de fles nog half gevuld
Ik sein dan onze marconist het noodsein, S.O.S.
Dan gaat m'n laatste groet naar wal, gesloten in 'n fles

refr.

Prachtig gewoon!!

Zo Mooi

Ik heb zo lang geprobeerd je te vergeten
Zo lang tegen beter weten in
Zo lang ontkend dat ik bleef hopen
Je ooit in mijn leven weer te zien

Ik dacht dat wij wel nooit vrienden zouden worden
Te vers, te zeer, een open wond
Veel te veel gebeurd in het verleden
Totdat je gisteren plots weer voor me stond

Het was, alsof er nooit iets was veranderd
Ik zag je ogen, je lippen, je mond
Tegelijkertijd wist ik, je hebt een ander
Toch stond ik weer als genageld aan de grond

Refrein:
Want je bent zo mooi
Zo mooi
Zo mooi

Het gesprek verliep voor het eerst sinds tijden
Zoals het jaren niet verliep
We lachten als in onze beste tijden
En genoten weer van de muziek
Ik heb zo lang geprobeerd je te vergeten
Zo lang, tegen beter weten in
Zo lang geprobeerd je te vergeten
Maar het heeft geen zin

Reft;
En ik kan alleen maar denken wat ben je mooi
En ik kan alleen maar denken wat ben je mooi
En ik kan alleen maar denken: je bent te mooi

Je woorden braken door de vesting rond mijn hart
Zo zorgvuldig opgebouwd, na alle smart
Toen je bij me wegging, creëerde dat een gat
Dat niet snel meer word gedicht
Nu vraag je mij om mijn vriendschap
Je weet niet wat je aanricht.

Refrein;

©1998/Joop Boom/Bikrophone Music

't Is niet zo lang geleden.
't Lijkt een ver verleden.
Ze heette Domino,
of ze noemde zich zo.

Zij had in haar ogen
het blauw van regenbogen.
Ze hield niet van Clouseau,
wel van Mozart en zo.

En bij het ochtendgloren
was ik al lang verloren.
Het was echt goed raak.
Ik heb een vreemde smaak.

Ze is niet zo lang gebleven,
heeft geen adres gegeven.
Ze heette Domino,
Domino of zo.

Ze hield van verre landen,
van godverlaten stranden,
van wachten op Godot.
Zij had cultuur en zo.

Er was iets in haar haren,
't was moeilijk te verklaren.
Het leek wel maneschijn,
't moet mijn verbeelding zijn.

Dan zei ze: 'Ik vergeet je.'
Ze lachte zelfs een beetje.
'Je komt er wel doorheen,
Jij redt het wel alleen.'

't Was hard om te verduren,
maar 'k ging door heter vuren.
Ze heette Domino,
Domino of zo.

En zij had in haar ogen
het blauw van regenbogen.
Ze hield niet van Clouseau,
wel van Mozart en zo.

Er was iets in haar haren,
't was moeilijk te verklaren.
Het leek wel maneschijn,
't moet mijn verbeelding zijn.

Ze zeggen dat ik taai ben,
dat ik een echte haai ben.
Het lijkt alleen maar zo,
vraag maar aan Domino.

Ik heb in heel m'n leven
om niemand veel gegeven,
maar wel om Domino,
Domino of zo.

Ik heb in heel m'n leven
om niemand veel gegeven,
maar wel om Domino,
Domino of zo.

Voor haar - Frans Halsema
Zij verstaat de kunst van bij me horen
In mijn lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee
In mijn ogen woont ze, in mijn oren
Ze hoort en ziet mijn hele leven met me mee
Soms begint ze in mijn hart te zingen
Waar het nacht wordt heeft ze lichtjes aangedaan
En door haar weet ik dan door te dringen
Tot de onvermoede schat van ons bestaan

Zo alleen maar wil ik verder leven
Schuilend bij elkaar
En als ik oud moet worden, dan alleen met haar

Zij kent al mijn dromen en mijn wanen
Al mijn haast en al mijn hoon en mijn spijt
Als ik lach kent zij alleen de tranen
Die daar achter liggen in de tijd

Zo alleen maar wil ik verder leven
Schuilend bij elkaar
En als ik oud moet worden, dan alleen met haar

Zij is meer dan deze woorden zeggen
In mijn lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee
Maar wie weet een wonder uit te leggen
En een wonder draag ik met me mee

----------

En in de categorie hartverscheurende smartlap

Het hondje van Dirkie

Kleine Dirkie had een hondje door een auto overreden
Met gebroken poot in 't straatgewoel gevonden
Met twee houtjes en een stukkie van een ouwe gonjezak
Had ie 't pootje eerst gespalkt en toen verbonden

Daarna had ie 't dier heel zacht opgepakt en thuisgebracht
En vervuld van stille angst en diepe zorgen
Zei ie: "Mormel, had ook uitgekeken voor je overstak"
En 't voorzichtig in een zolderhoek geborgen

Als 'ie boterhammen kreeg verborg 'ie iedere keer een stukkie
Voor zijn zieke kameraad onder z'n kieltje
En dan sloop ie op z'n tenen met een koppie zonder oor
Naar de zolder en zei: "Vreet nou maar, schlemieltje"

Hekkie keek 'm nou en dan met z'n koppie scheef 's an
De filantropie kon 't beestje niet verwerken
Toen 'ie op een keer wou blaffen siste Dirkie: "Houd je bek
Je ligt zo uit je pension als ze 't merken"

Op een keer kwam Hekkie onverwachts, z'n poot nog in 't verband
De kamer in, een hondje laat zich niet verbieden
Moeder zei: "Nou is de boot an, kijk me zo'n scharminkel an
't Lijkt waarachtig wel de Joodse invalide
Van wie hoort dat stuk gespuis? Straks heb ik Artis in me huis"
Dirkie stamelde, hij kon 't nauwelijks zeggen
"Toen ie onder een auto lee, dacht ik, ik neem 'm effe mee
Anders hadden ze 'm zo maar laten leggen"

"As 'ie binnen 't uur m'n huis niet uit is gaat 'ie in de plomp"
Verklaarde ma "da's wat voor mij, die nare krengen"
Toen zei pa gedecideerd: "Wanneer z'n poot genezen is,
Zal ik 'm persoonlijk naar 't asiel toe brengen"
Dirk zei liefdevol: "Nou teef, de eerste maand ben je weer safe"
Intuitief was ie van de patient gaan houden
Moeder schamperde: "Zeg ober, geef u Hekkie een stukkie kreeft
Man, je moet een villa voor 'm laten bouwen."

Kleine Mies 't jongste zusje noemde Hekkie smalend viezerik
Dan hulde Dirkie zich in hooghartig zwijgen
Soms werd 't 'm wat al te machtig en dan kreet ie: "Treiterkop
Wat is vies, kijk jij maar liever naar je eige"
Eens beet Hek in Miesje's pop, 't meisje gaf het beest een schop
Dirk vloog op en loeide: "Valse Salamander
Raak dat beessie nog 's aan, dan zal ik je effe kreupel slaan
Als 'ie slaag krijgt is 't van mij en van geen ander"

Hekkie leefde ongestoord temidden van conflicten voort
Schoon onbewust dat ze de oorzaak was van rampen
De 1 vervolgde haar met haat, de ander werd 'r kameraad
Het huisgezin had zich gescheiden in twee kampen
Het ppotje was weer gecureerd, Dirkie had de hond geleerd
Mooi te zitten en nou was ie reuze branie
Vader zei soms: "Klein serpent, zo'n beest is toch intelligent"
"Ja", zei Moeder, "Ga d'r mee naar Sarasani"

Na zes maanden stille oorlog had 't noodlot zich voltrokken
Hekkie had iets raars gedaan in Moeder's kamer
Bertus 't oudste broertje zag 't en riep: "Kijk 's wat een zwijn
Op de trijpen stoelen, Moe", hij greep een hamer
Wierp die Hekkie naar z'n kop, 't beestje vloog schuim-bekkend op
Viel toen neer, op dat moment kwam Dirkie binnen
Bleef als vastgenageld staan, keek lijkwit zijn broertje aan
Niemand wist toen wat met Dirkie te beginnen

Zacht als was 't een kostbaar kleinood heeft toen Dirk 't verstarde beest
Naar z'n hoekie op de zolder meegenomen
's Avonds in het donker groef ie in het Vondelpark een kuil
In een eenzaam laantje onder iepebomen
Met een snuitje bleek als was lei 'ie Hekkie onder 't gras
En zei trillend, beide oogjes toegeknepen
"Hekkie, 't was niet mijn schuld, mensen hebben geen geduld
Arm dier, ze hebben jou thuis nooit begrepen"

------------

Er zijn heel veel mooie teksten geschreven,
het is alleen wat de huidige NL-talige bandjes betreft zo jammer dat er geluid bij zit.

Van Dikhout - Mijn held zijn

je ogen rood, je hoofd gebogen
het woord viel op je neer
je hoeft niet meer je stem gebroken
het kwam zo snel, zomaar uit het niets

of wanneer je bent verstoten
door het leven keer op keer
de waarheid je heeft voorgelogen
het leek zoveel, het leidde je tot niets

zou het uit de hoogte klinken
je het onbescheiden vinden als ik je vraag
wil je mijn held zijn?
in harnas met schild tegen de pijn
wil je mijn held zijn
vanavond, vannacht

daar ga je weer, het moest niet mogen
gewoon van vooraf aan
terwijl je alles hebt doorlopen
het leek zo veel , het leidde je tot niets

of alle schuld op jou geschoven
oude wonden stinken weer
als je weerstand is gebroken
het leek zo veel maar nemen kon je niet

zou het uit de hoogte klinken
je het onbescheiden vinden als ik je vraag
wil je mijn held zijn
in harnas met schild tegen de pijn
wil je mijn held zijn
vanavond vannacht?

Dan denk ik dat dees ook nog wel in de buurt komt:

Acda en de Munnik - Dag Esmee

Ik herkende je wel
Kwam alleen even niet op je naam
'tuurlijk, Ik weet het, 4 HAVO
Jij kon zo mooi zingen
Wat doe je hier achter het raam?
Nee, 'k denk niet dat 'k me schaam
Okee, één kopje koffie dan
Maar mag het gordijn dan wel dicht?
Of moet ik je dan soms betalen?
Ha ha, 't was een grapje, hoe is het?
Je schrok, zag het aan je gezicht
Ik zie geen pest door dit licht

Ik woon hier al maanden
Ik had je niet eerder gezien
De kortste weg richting de supermarkt
Ja, lang geleden, 's denken
Toch zeker een jaartje of tien?
'83 misschien?

Ach, gewoon
Na de HAVO de kleinkunst
En toen met de band
Plaatje gemaakt nog, nee niet zo'n succes
Maar hoe is het met jou, nou?
En waarom ben je dit wat je bent?
Is het drugs of een vent?

Gek kan het lopen, ja, ach
En wat doe je er aan?
Blij dat je zegt zo gelukkig te zijn
Ik geloof je, bedankt
En ik denk da'k maar weer eens moet gaan
Bel gewoon maar eens aan

Wat wou je worden dan? Nou, dan probeer je het weer
Weet ik veel, ga weer naar school of je ouders
Of het arbeidsbureau
Daar weten ze vast wel wat meer
Tot de volgende keer

Gewoon door mijn droom te onthouden
En laat me nu gaan
Of denk je soms dat het zo simpel is
Vier jaar studeren, en dan
Achter duizend artiesten te staan
Sta nog steeds onderaan

Ja, 't gaat me lukken, ja
Ga weg want ik wil naar de kroeg
Wat wil je weten
't Is ieder voor zich
En wat kan ik het helpen?
Ik heb het al moeilijk genoeg
Nou, het beste ermee

Dag Esmee

Oud en afgedankt
In een straatje zonder bomen
Zit ze voor het raam
Door niemand serieus genomen
Oud en weggedaan
Zelfs voor haar eigen zonen
Die met hun vrouw en kinderen
Vier straten verder wonen

Alleen met haar verjaardag
Dan komen ze nog aan
Maar vorig jaar toen zijn ze
Na een uur al weggegaan

Oud en afgedankt
In een flat met kleine ramen
Herkent hij de gezichten wel
Maar herinnert zich geen namen

En hij zou wel willen schreeuwen
Van de eenzaamheid en pijn
Zijn einde is zijn troost
Want dan zal alles anders zijn

Afhankelijk en eenzaam
Niet in de maatschappij
Rennen we in sneltreinvaart
Aan hem en haar voorbij

We denken niet aan later
En houden ze maar klein
Totdat we zelf ook oud
En heel erg eenzaam zullen zijn

Oud en afgedankt
Slijt hij zijn tijd met dromen
Het bezoekuur is voorbij
En ze zijn weer niet gekomen

Paar kilometer teksten van Boudewijn de Groot posten dan maar? Of de Pastorale van Shaffy & List?
Zij Maakt Het Verschil van de Poema's? Een stapeltje ander Acda en de Munnik werk?

Dit is een redelijke samenvatting van mijn toppers, denk'

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 12:04 schreef hyperfuzz het volgende:
Hmmm... erg moeilijk...

Paar kilometer teksten van Boudewijn de Groot posten dan maar? Of de Pastorale van Shaffy & List?
Zij Maakt Het Verschil van de Poema's? Een stapeltje ander Acda en de Munnik werk?

Dit is een redelijke samenvatting van mijn toppers, denk'

---

Pastorale - Liesbeth List & Ramses Shaffy

Mijn hemel blauw met gouden harp
Mijn wolkentorens, ijskristallen
Kometen, manen en planeten, aah alles draait om mij
En door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven
Boort mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde
En bij het water speelt een kind
En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach

'k Hou van je warmte op mijn gezicht
Ik hou van de koperen kleur van je licht
Ik geef je water in mijn hand
En schelpen uit het zoute zand
Ik heb je lief, zo lief

Ik scheur de rotsen met mijn stralen
Verhoog de meren in de dalen en
Onweersluchten doe ik vluchten, aah als de regen valt
Verberg je ogen in een hand
Voordat m'n glimlach ze verbrandt
M'n vuur, m'n liefde, mijn gouden ogen
't Is beter als je nog wat wacht
Want even later komt de nacht en schijnt de koele maan

De nacht is te koud, de maan te grijs
Toe neem me toch mee naar je hemelpaleis
Daar wil ik zijn alleen met jou
En stralen in het hemelblauw
Ik heb je lief, zo lief

Als ik de aarde ga verwarmen
Laat ik haar leven in m'n armen
Van sterren weefde ik het verre, aah het noorderlicht
Maar soms ben ik als kolkend lood
Ik ben het leven en de dood
In vuur, in liefde, in alle tijden
M'n kind ik troost je, kijk omhoog
Vandaag span ik mijn regenboog
Die is alleen voor jou

Nee nooit sta ik een seconde stil
'k Wil liever branden neem me mee
Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil
Wanneer je vanavond gaat slapen in zee
Geen leven dat ik niet begon
En vliegen langs jouw hemelbaan
Je kunt niet houden van de zon
Ik wil niet meer bij jou vandaan

Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief

Ga die wereld uit, één seconde
En rij snel door, die wereld uit
Ga die wereld uit, één seconde
En kijk goed rond in ons paradijs
En vraag niet naar de weg
Want iedereen is de weg kwijt

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:20 schreef Bastard het volgende:
Houten hart

---

op deze dag sta ik eindelijk droog
mijn brein is vol van deze nieuwe tijd
ik ben zo dankbaar dat ik hier mag zijn
in deze nieuwe tijd van overvloed

de auto's worden mooier
en sneller dan wij droomden
ze rijden hier voorbij
op weg naar de toekomst
de meisjes worden blonder
en slimmer dan ooit
ze rijden hier voorbij

red mijn ziel vooral
maar ook ook mijn mooie lichaam

de spoken komen om middernacht
de zee is nat
de zandman dood
van dat soort dingen zijn we zeker
en al de rest heeft iemand verzonnen

op deze dag sta ik eindelijk droog
en op tv is er een film over mij
over iemand die zit te staren naar de vloer en vervolgens
na een tijd weer verdwijnt

de rijken worden mooier
en rijker dan zij droomden
de armen sterven uit
en branden in de hel

de meisjes worden blonder
en slimmer dan ooit
ik grijp ze naar de keel
tot ze buigen voor mijn wil

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 12:08 schreef shmoopy het volgende:
Dan doe ik het wel.

---

We rijden met de trojka door 't eindeloze woud
Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud
De paardehoeven knersen in de pasgevallen sneeuw
't Is avond in Siberië, en nergens is een leeuw

We reizen met de kinderen, al zijn ze nog wat jong
Door 't eindeloze woud waarover ik zo-even zong
Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk terrein
Waarin men zich gelukkig prijst dat er geen leeuwen zijn

We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang
En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang
Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond:
Iets donkers en iets talrijks, en het lijkt me ongezond

Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze echter wel
Het is een hele massa en ze lopen nogal snel
En door ons achterna te lopen halen zij ons in
Wat onvoordelig uit kan pakken voor een jong gezin

De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been
Ze lopen op vier poten, en ze kijken heel gemeen
Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien
Het zijn waarschijnlijk wolven, en kwaadaardig bovendien

Al is de toestand zorgelijk, ik raak niet in paniek
Ik houd de moed erin door middel van de volksmuziek
We kennen onze bundel en we zingen heel wat af
Terwijl de wolven nader komen in gestrekte draf

Het is van hier naar Omsk nog een kleine honderd werst
't Is prettig dat de paarden net vanmiddag zijn ververst
Wel jammer dat de wolven ons toch hebben ingehaald
Men ziet de flinke eetlust die hun uit de ogen straalt

We doen heel onbekommerd en we zingen continu
Toch moet er iets gebeuren onder moeders paraplu
En zonder op te vallen overleg ik met mijn vrouw
"Wie moet er aan geloven," vraag ik, "toe, bedenk eens gauw"

"Moet Igor het maar wezen?", "Nee, want Igor speelt viool"
"Wat vind je van Natasja?", "Maar die leert zo goed op school!"
"En Sonja dan?", "Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt"
Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt

Dus onder het gezang pak ik het ventje handig beet
Daar vliegt hij uit de trojka met een griezelige kreet
De wolven hebben alle aandacht voor die lekkernij
Nog vierentachtig werst en o, wat zijn wij heden blij

We mogen Pjotr wel waarderen om zijn eetbaarheid
Want daardoor raken wij die troep voorlopig even kwijt
Zo jagen wij maar voort als in een gruwelijke droom
Ajo ajo ajo al in die hoge klapperboom

Daar klinkt weer dat gehuil, en onze hoop is weer verscheurd
De wolven zijn terug en nu is Sonja aan de beurt
Daar gaat het arme kind, zij was zo vrolijk en zo braaf
Nog achtenzestig werst en in Den Haag daar woont een graaf

Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw stort menig traan
En kijk daar komen achter ons de wolven al weer aan
Dus Igor, 't is wel spijtig maar jij wordt geen virtuoos
Nog tweeënvijftig werst en daar was laatst een meisje loos

Nu Igor is verwijderd hebben wij weer even rust
Maar nee, daar zijn de wolven weer, op nog een part belust
De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel
Nog zesendertig werst en in blauwgeruite kiel

Mijn vrouw en ik zijn over, dus we zingen een duet
En als 't even mee wil zitten halen we het net
Helaas, ik moet haar afstaan aan de hongerige troep
Nu nog maar twintig werst en Hoeperdepoep zat op de stoep

Ik zing nu weer wat lustiger want Omsk komt in zicht
Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht
Terwijl de wolven mij verslinden, denk ik "Dat is pech
Ja Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg"

(Trojka hier, trojka daar)
Ja, je ziet er veel dit jaar
(Trojka hier, trojka daar)
Overal zit paardehaar
(Trojka hier, trojka daar)
Steeds uit voorraad leverbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Zachtjes snort de samovaar
(Trojka hier, trojka daar)
Met een Slavisch handgebaar
(Trojka hier, trojka daar)
Doe het zelf met naald en schaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is dat nu niet wonderbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Twee halfom en een tartaar
(Trojka hier, trojka daar)
Een liefdadigheidsbazaar
(Trojka hier, trojka daar)
Hulde aan het gouden paar
(Trojka hier, trojka daar)
Foei hoe suffend staat gij daar
(Trojka hier, trojka daar)
Moeder is de koffie klaar
(Trojka hier, trojka daar)
Kijk daar loopt een adelaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is hier ook een abattoir
(Trojka hier, trojka daar)
Basgitaar en klapsigaar
(Trojka hier, trojka daar)
Flinkgebouwde weduwnaar
(Trojka hier, trojka daar)
Leve onze goede Tsaar!

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 12:13 schreef sweek het volgende:
Drs. P - Dodenrit.

---

De ene werd een voetballer
De ander werd een held
We geloofden in de toekomst
Want de meester had verteld

Jullie kunnen alles worden
Als je maar je huiswerk kent
Maar je moet geduldig wachten
Tot je later groter bent

Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Een diploma vol met leugens
Waarop staat dat je volwassen bent
Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Is dit nou later

We spelen nog verstoppertje
Maar niet meer op het plein
En de meeste zijn geworden
Wat ze toen niet wilde zijn

We zijn allemaal volwassen
Wie niet weg is gezien
En ik zou die hele choas
Nu toch helder moeten zien

Maar ik zie geen hand voor ogen
En het donker maakt me bang
Mamma, mamma...
Mag het licht aan op de gang

Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Een diploma vol met leugens
Waarop staat dat je de waarheid kent
Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Is dit nou later

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 12:12 schreef hyperfuzz het volgende:

[..]

Ik heb je lief, zo lief Bedankt voor het posten
Maareh, je doet het voor mij of sta je er zelf ook wel achter

---

Nee, ik vind het zelf ook een prachtig nummer, en twijfelde al of ik 'm zou posten.

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 12:34 schreef shmoopy het volgende:

[..]

yw

Nee, ik vind het zelf ook een prachtig nummer, en twijfelde al of ik 'm zou posten.

---

Ik lees de advertentie De zwarte omlijning benadrukt de essentie
Omschrijving voor die andere dimensie
De letters van je naam ze branden in mijn netvlies
Emoties hectisch ik wil rustig blijven maar t lukt me net niet
Brok in m'n keel druk op m'n oren
Wil de vraag die ik van binnen stel niet horen
Heb ik echt mijn beste vriend verloren?'
Ja ik hoorde het eerder door de hoorn van de telefoon
Maar dit sjabloon bevestigt het pas echt en het is ongewoon
Ofschoon de woorden er toch duidelijk en echt staan niet weggaan
Hee ik zal m'n pijn niet in de weg staan
Door mezelf te confronteren met de feiten niemand iets verwijten
Maar flarden van spijt ze vliegen als tapijten
Door m'n hoofd maar yo ik kan de klok niet keren
Even later al op weg je familie te conduleren [...]
Ik loop langzaam degene achterna waar ik achter sta neem alles in me op
En omhels eerst je pa & ma
En zie daarna het verdriet van je zus doe even lief en ik sus
Geef haar een brief en een kus ik vraag:
...wil je dit aan Michiel geven?' Ze belooft dat ze m voorleest
Ik hoop dus dat m hoort voordat je doorsjeest naar het leven na de dood
Probeer m'n verstand op nul te zetten
Maar sta rationeel even rood
En voel me slap als ik stap naar je kist ik stik van onbegrip
En klap haast dicht als ik naar adem hap
Angst schuld en woede worden aangekaart maar verdriet bedaart
Je wordt door velen aangestaard in een staat opgebaard
Daar lig je dan is dit t man
Wist je er zelf van trok je het niet meer of was dit je plan?
Ik maak een vuist stamel je naam en pink een traan
Ik wil bij alles stilstaan maar ik moet zodadelijk gaan
Want de condoleance is voorbij het afscheid is nabij
Je weet Brain is zeker niet van steen maar blijft nu wel een kei
Nog een laatste blik ik slik en ga vlug
Want yo je moest waarschijnlijk gaan maar komt zeker nooit meer terug

Refrein (2X):
Op veel te jonge leeftijd is van ons heengegaan
Alsof het lot mijn partner was en ze is nu vreemdgegaan
Zoveel niet gezegd zoveel niet gemaakt zoveel niet gedaan
Maar je moest waarschijnlijk gaan

De ceremonie is voorbij iedereen doet semi opgelucht en quasi blij
Meer echte rust is er haast niet bij
Meer een suggestieve sfeer van een schone lei
Er vormt zich wederom een rij en met vrienden sta ik zij aan zij
Een net kloffie en een smile fake laat het roffe in de steek
Nog even medeleven met koffie en cake
Ey yo Verbeek denk ik van binnen maar woordeloos kom ik tot mijn zinnen
Wetend dat die echte pijn nu gaat beginnen
De klap en leegte het besef van het verlies
Mijn hersenvlies kraakt en net zoals servies breekt de spanning heel gemakkelijk
T leven is vergankelijk soms verachtelijk altijd van tijd afhankelijk
Maar tijdloos ben je nu feilloos ook al was je grenzeloos je bent nooit mateloos
Het is een schrale troost misschien maar ik blijf geloven in vriendschap eindeloos
Hier beneden of daar bovenin sprakeloos
Werden we tegen het einde er was het één en ander loos
We werden minder close je was boos maar niemand koos
Voor die manier waarop het afliep
Schuld is niet toepasselijk maar hee t doet zeer dat t zo maf liep
En t vreemde is je bent gecremeerd geen steen of urn
Nooit teruggekeerd naar een plek door jouw ziel beheerd
Begrijp me niet verkeerd het is zo gegaan zoals het ging
Je bent vergaan verre van de herinnering die blijft bestaan
Ik hoop echt dat je stierf in vrede met jezelf
Alle pijn verleden tijd en tevreden met jezelf
Het klinkt raar naar onwerkelijk maar waar
Misschien ben je daar nu echt onsterfelijk
En is het hiernamaals de sigaar
Want je vibe is wat me altijd bij blijft
En aan mijn zij blijft voordat ik optreed of als k een rhyme schrijf
Connect ik even met je ziel met Michiel
T klink debiel maar t is real net zoals m'n liefde voor vinyl
En altijd op je sterfdag ben ik even alleen
En koop een plaat die me raakt dan zijn we eventjes één
He yo die band zal voor altijd doorgaan
Want ook al lijk je soms teloor gegaan je ziel blijft voor altijd doorbestaan

Refrein (2X):
Op veel te jonge leeftijd is van ons heengegaan
Alsof het lot mijn partner was en ze is nu vreemdgegaan
Zoveel niet gezegd zoveel niet gemaakt zoveel niet gedaan
Maar je moest waarschijnlijk gaan

Je buien maken vlekken
Op mijn hagelwit humeur
Ik heb m'n handen op je heupen
Maar m'n hoofd is bij de deur
Ze zeggen dat het went
Ik heb het geprobeerd
Maar hoe ik het ook wend of keer
Mn huis beschermt niet meer

Het regent harder dan ik hebben kan
Harder dan ik drinken kan
Het regent harder dan de grond aankan
Harder dan ik hebben kan

Je buien zijn de wolken
Aan mijn hemelsblauw humeur
Ik heb m'n handen op je heupen
Maar m'n hoofd is bij de deur
Je ogen blijven grijs
Ontkennen elke kleur
Het is alsof hier niemand woont
Alsof er niets gebeurt

Het regent harder dan ik hebben kan
Harder dan ik drinken kan
Het regent harder dan de grond aankan
Harder dan ik hebben kan

Je buien zijn te donker
Voor mijn hemelsblauw humeur
Want mijn hoofd is in de wolken
En mn hand al bij de deur

Harder dan ik hebben kan
Harder dan ik drinken kan
Het regent harder dan de grond aankan
Harder dan ik hebben kan

Het regent harder dan ik hebben kan
Harder dan ik drinken kan
Het regent harder dan de grond aankan
Harder dan ik hebben kan

Ik hang aan het biljart
van deze donkerbruine kroeg
En langzaam wordt het licht,
is het nog laat of alweer vroeg?
Het is stil op straat,
de barman spoelt de glazen om
En jij drinkt nog een bier,
en ik zie al het rechte krom
Laatste ronde, laatste ronde
Vanavond heb ik niets gevonden
Laatste ronde, laatste ronde
Gewogen maar te licht bevonden

Nog een keer naar 't toilet,
ik stommel zat het trapje af
Ik zat nergens mee,
totdat de stemming het begaf
Het wordt niets tussen ons,
dat heb ik inmiddels wel gemerkt
Dus ik heb me flink gelaafd,
zo de teleurstelling verwerkt

Laatste ronde, laatste ronde
Vanavond heb ik niets gevonden
Laatste ronde, laatste ronde
Gewogen maar te licht bevonden

Ik hang aan het biljart
van deze donkerbruine kroeg
En langzaam wordt het licht,
is het nog laat of alweer vroeg?

Laatste ronde, laatste ronde
Vanavond heb ik niets gevonden
Laatste ronde, allerlaatste ronde
Gewogen maar te licht bevonden

Laatste ronde

De kast - Zo jong

in het hart van de nacht
toonde hij zijn ware gezicht
hij zei wat hij dacht
tegen schimmen in het schemerlicht

maar al zijn goed bedoelde woorden gingen verloren
door het toeval geraakt
onnodig en onverwacht
want hij kwam op voor het goede
waarom moest hij bloeden
in die donkere nacht
hij was zo jong, zo jong, maar nooit bang
voor wat de toekomst brengen zou
hij was zo jong, zo jong, 't is zo wrang
omdat hij iemand helpen wou
wat zijn dag had moeten zijn
werd met een harde dreun geveld
het werd een dag van stilte en pijn
omdat elk mensenleven telt

vanwaar die blinde woede, waarom moest hij bloeden
door dit zinloos geweld
hij was zo jong, zo jong, maar nooit bang
voor wat de toekomst brengen zou
hij was zo jong, zo jong, 't is zo wrang
omdat hij iemand helpen wou
er blijven mensen achter, achter in de tijd
die niets meer kunnen doen
die moeten leven met het feit
ik schrik van de berichten, ze grijpen me aan
ik kijk naar de gezichten, er zijn teveel gegaan
hij was zo jong, zo jong, maar nooit bang
voor wat de toekomst brengen zou
hij was zo jong, zo jong, 't is zo wrang
omdat hij iemand helpen wou
hij was zo jong...

Raymond van het Groenewoud: Omdat ik van je hou.

Stormen zal ik trotseren
hitte en bittere kou
Niets kan me nu nog deren
omdat ik van je hou

Bergen kan ik verzetten
verdraag elke beet en snauw
Niemand zal dit beletten
omdat ik van je hou

Vroeger leek ik op deze plek verloren
ik wist toen nog niet wat zij me brengen zou

Rijken, ze mogen rijk zijn
vol waanzin en vol berouw
nooit zal ik ze benijden
omdat ik van je hou

Vroeger leek ik op deze plek verloren
ik wist toen nog niet wat zij me brengen zou

Niets kan mijn hart nog breken
niets maakt mijn hart benauwd
zelfs niet je kwaadste streken
omdat ik van je hou
omdat ik van je hou
omdat ik van je hou

Ze is net een franse auto
Mooi en overslijtbaar volgens de reclamespot
Maar als de motor begint te lopen
Is het plaatwerk al verrot

(Mooi en overslijtbaar - Het Goede Doel)

briljant, als ik zo'n tekst bedacht had ging ik met een fles jenever in de kroeg zitten en kon mijn dag niet meer stuk...

Een volle asbak, lege glazen
Staren me aan vanaf de bar
Jij hebt net je kruk verlaten
Ik heb je niet eens weg zien gaan
Ik wenk de barman vul de glazen
En denk nog jij komt zo meteen
Mensen lachen, mensen praten
Mensen kijken langs me heen
Iemand vraagt me om n vuurtje
Ik schrik op, uit mijn afwezigheid
Ik kijk m aan en lach een beetje
Ik ben haar kwijt

Is dit dan t einde van t feest
Wil jij dan soms beweren, dat er
Nooit iets is geweest, maar wat je
Niet hebt gehad, raak je ook niet kwijt.
Voltooid verleden tijd.

Straten nat, de stad verlaten.
Loop ik die zelfde weg alleen.
Jij moet hier ook hebben gelopen,
Maar wist ik maar waarheen.
t Laatste sprankje hoop vervliegt,
als ik de kamer binnenloop.
Jouw hoofd niet op mn kussen ligt.
Lijkt t bed weer veel te groot.
Ik hoor geluiden van de straat.
Een deur valt in het slot.
Is dit t einde

Is dit dan t einde van t feest
Wil jij dan soms beweren dat er
Nooit iets is geweest, maar wat je
Niet hebt gehad, raak je ook niet kwijt.
Voltooid verleden tijd.

Zoekend naar de juiste woorden,
De muren komen op me af.
Heb ik jou dan echt verloren?
Ben ik echt weer terug bij af?

Zoekend naar de juiste woorden,
Oehhh
Voor een gevoel dat ik niet ken.
Zonder jou ben ik verloren.
Weet ik niet meer wie ik ben.

Op een avond om een uur of halfelf,
liep ik wat te wandelen met mezelf
en de mensen van een nette nieuwe wijk
zag ik zitten huis en huis
aan huis aan huis te kijk.

Uitgeteld en uitgezakt en uitgepraat
en ik dacht: als nu de wereld eens vergaat
is er niemand die het in de gaten heeft
want ze zitten aan de beeldbuis vastgekleefd.

De televisie staat nog aan
maar de wereld is vergaan.
Nu is het hier een poppenkraam
met dooien achter het raam.

Op een avond komt ons hele volkje om
niet door kwik of door vergif of door de bom,
maar door een slaapdrank die een vreemde mogendheid
over de beeldbuis en het avondblad verspreidt.

Er is een drank vol pessimisme in de maak
opportunisme daaraan toegvoegd naar smaak
en wat cynisme, ja, een korreltje of drie
en wat racisme na een borreltje of drie.

En als de wereld is vergaan
dan blijft de televisie aan
dan is het hier een poppenkraam
met dooien achter het raam.

Iedere woning is opeens een glazen kist
waar men het leven en de liefde niet meer mist
waar men geen plaat beluistert en geen boek meer leest
waar slechts gemompeld wordt: ik ben al geweest.

Daar is geen mens meer die nog ooit de straat opging
daar is geen vreugde meer en geen bewondering
daar is geen hartstocht meer en zelfs niet eens meer angst
daar hangt het spreekwoord: dood zijn duurt het langst.

En als de wereld is vergaan
dan blijft de televisie aan
dan is het hier een poppenkraam
met dooien achter het raam.

En jij komt nooit langs mijn zerk,
Want mijn vlees was zwak, maar mijn botten zijn vast sterk
En de kans bestaat dat dan het deksel opengaat.
En dan zal ik weer vergeten dat ik rust zocht in een kist.

Ik zoek de rust van een kist, van een dorre houten kist
Waar ik stil kan overdenken wat ik hier niet kan,
Met een paar ogen die verdrogen in mijn hersenpan.
Zonder ooit te hoeven eten
Zonder lach en zonder traan
En gerust te kunnen weten:
‘k Houd dit nachthemd altijd aan.

En jij komt nooit langs mijn graf,
Want zonder dat je het weet werd je mijn grootste straf
En dan kan het heel goed dat ik gewoon naar boven moet.
En dan zal ik weer vergeten dat ik rust zocht in een kist.

Ik zoek de rust van een kist, van een sobere houten kist,
Onder een spotvogel die in een treurwilg 'Feuille morte' zingt,
Zijn neus gesloten met zijn poten omdat het lijkt nog stinkt,
Zonder oorlog, zonder vrede,
Zonder moraal, zonder moreel,
Met mijn afgevallen leden
En mijn tanden en mijn keel.

En jij, kom jij ooit in nood,
Dan heb je mij nog altijd ook al ben ik dood,
Want omdat jij het bent staat in mijn testament
Dat je de rootzooi mag verkopen aan een medische student.

Jaap Fisher...

Maar Het Goede Doel - Vriendschap of inderdaad Brainpower met "je moest waarschijnlijk gaan" zijn ook toppie!

M'n zoon was gisteren jarig,
hij werd acht jaar oud m'n schat.
Hij vroeg aan mij een vlieger,
en die heeft hij ook gehad.

Naar z'n bal, z'n fiets, z'n treinen,
nee daar keek hij niet naar om.
Want z'n vlieger was hem alles,
alleen wist ik niet waarom.

En toen de andere morgen,
zei hij "vader ga je mee"
De wind die is nu gunstig,
dus ik neem m'n vlieger mee.

In z'n ene hand een vlieger,
in de andere een brief.
Ik kon hem niet begrijpen,
maar toen zei m'n zoontje lief.

Ik heb hier een brief voor m'n moeder.
Die hoog in de hemel is.
Deze brief bind ik vast aan m'n vlieger.
Tot zij hem ontvangt,
zij die ik mis.

En als zij dan leest,
hoeveel ik van haar hou.
Dat ik niet kan wennen,
aan die andere vrouw.
Ik heb hier een brief voor m'n moeder.
Die hoog in de hemel is.

Ik heb hier een brief voor m'n moeder.
Die hoog in de hemel is.
Deze brief bind ik vast aan m'n vlieger.
Tot zij hem ontvangt,
zij die ik mis.

En als zij dan leest,
hoeveel ik van haar hou.
Dat ik niet kan wennen,
aan die andere vrouw.
Ik heb hier een brief voor m'n moeder.
Die hoog in de hemel is.

Maar Shaffy en List zijn ongeëvenaard.

Pastorale is het mooiste Nederlandstalige nummer.

No question about it ( Pardon my English )

Osdrp Posse - Liefdaderheid

Moord en brand staat in de krant
En de straf is als een mug voor een olifant
Hoor maar altijd die paardenschijt
van Ogij zijt uwe normen en waarden kwijt!¹
Moet je deze gare tijd voor de aardigheid
alle narigheid zien door liefdaderheid!
Net als op Vlijmscherp waar ik deze rijm werp
behandel en bewandel ik dit terrein scherp
Want het lijkt nu niet echt, dat juridisch gevecht
Iemand pakt een overvaller en wordt kritisch berecht
als dat iets te hard gaat, je iets te hard slaat
en het gerecht slechts onterrecht verward praat
Men is boos, gekweld, maar verkoos het geld
En nou kaatst de bal terug als zinloos geweld
De dader had mazzel, jammer voor het slachtoffer
Ons recht is krom, dus maak zelf straf roffer!

Want ons rechtssysteem doet aan: LIEFDADERHEID!

Helpt niemand nog iemand? Nou niet in mijn straat
Omdat de dader vrij gaat waar je bij staat
Ze trappen je lam voor de vreugd als je deugd
En zeggen dan: OJa, ik had een moeilijke jeugd¹
Het volk wordt hoe langer hoe banger en tammer
Zien ze iemand in gevaar? Doorlopen maar, jammer!
Geef je daders vrij spel, dan wordt de straat een hel
En de cellen zijn hier net een vijf sterrenhotel!
En kosten bakken met poen, is dat nou fatsoen?
Wie hier gerechtigheid wil, die moet het zelf maar doen!
Dus als iemand jou op straat van je poen beroofd
Wat doe je er aan? Schiet Om door z¹n hoofd!
En als iemand je zuster heeft aangerand
Wat doe je er aan? Steek Om in de brand!
En als je iemand thuis bij een inbraak betrapt
Steek een staak door z¹n hart en je wraak is hard!

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 23:40 schreef Matthijs1975 het volgende:
Ik mis Frans Bauer in de lijst...?! Of mag dat hier niet gezegd worden

---

en van blof mooie dag, maar ook zeker deze van blof: welkom thuis.
----
Welkom in ons midden
Welkom in dit huis
Nu je eindelijk weer hier bent
Welkom, jongen
Welkom thuis
We waren ongerust
We hebben lang gewacht
We hadden nooit gedacht
Dat je ons ooit kon verlaten
Kom aan tafel en vertel ons je verhalen
Was je handen als je wilt

We sliepen jaren slecht
We dwaalden door de nacht
We hadden niet de kracht
Om je voor altijd los te laten
Kom aan tafel en vertel ons je verhalen
Eet ons brood en drink zoveel je kan

Welkom in ons midden
Welkom in dit huis
Nu je eindelijk weer hier bent
Welkom, jongen
Welkom thuis

Niemand ging ooit weg
Zonder iets als afscheid
We dachten dat de noorderzon
Voor ons niet echt bestond
Maar welkom, jongen
Welkom thuis

Kom aan tafel en vertel ons je verhalen
Spaar ons niet voor wat je hebt gezien
Welkom in ons midden
Welkom in dit huis
Nu je eindelijk weer terug bent
Welkom, jongen
Welkom thuis
------
en deze tekst kan ik even niet vinden: ze geeft om mij van frank boeijen, ook zo fantastisch mooi poetisch

----

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 22:16 schreef Walhalla het volgende:
Is ook schitterend - Voltooid verleden tijd

---

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

...

wanneer een artiest succesvol is
dan heeft ie talent, fans, wordt geëerd als een vorst
wanneer het minder goed gaat, wat heeft ie dan nog?
paranoia en twijfels en vooral veel dorst.

...

liefde voor mij en voor mijn hond
die heel de nacht in de auto op me wacht
ik wil er zelfs voor de premier
al heeft ie zijn smoeltje niet mee
je veux de l'amour, je veux de l'amour
voor mijn slapeloze vrouw, van tranen nat
als ik thuiskom, strontzat, om vier uur 's-ochtens
je veux de l'amour
voor m'n vrienden, die ook vanavond weer de weg
naar mijn optreden niet vinden
je-je-je-je veux de l'amour
voor mijn verstrooide madam
die haar pil vergat, voor abortus, op weg naar Amsterdam
Je veux de l'amour
nu, niet seffes, niet direkt, niet sebiet, niet weldra, maar nu
maintenant, tout de suite, heute, godverdomme!
je veux de l'amour, en ook geld, geld
om kadootjes te kopen en aan iedereen te geven
opdat ze van me houden.

Je leeft je eigen leven wat zij er ook van vindt
Je bent al lang geen kind meer al blijf je ook haar kind
Je wilt 'r over praten, maar niet op haar manier
Je zult haar best verdriet doen maar niet voor je plezier
Wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag
En dan opeens dan is 'ie er, die dag

De dag waarop je moeder sterft, dat jij wordt losgelaten
En al haar eigenschappen erft, die jij zo in haar haatte
De scherpe tong, de bokkepruik, de zure schooljuffrouw
Die zullen ze dan binnenkort herkennen gaan in jou
En hopelijk ook de andere kant, de aardige, de zachte
Maar of je die hebt meegeeft valt nog maar af te wachten
De dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn
De dag waarna je nooit meer kind zult zijn

Wat al die jaren fout ging komt dan niet meer terecht
En wat je nog wou zeggen blijft eeuwig ongezegd
De machteloze frasen van je genegenheid
En dat 't niet haar schuld was en ook dat 't je spijt
De dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou
En dan zo graag nog één keer zeggen zou

De dag waarop je moeder sterft, de dag die al je dagen
Van dan af aan wat grijzer verft, al hou je niks te klagen
Je hebt je goeie vrienden nog, die staan je ook dichtbij
En als je soms een minnaar zoekt dan staan ze in de rij
Maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen
En niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen
De dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kan en klein
De dag waarna je nooit meer kind zult zijn

Ik loop gearmd met een kater voorop.
Daarachter twee konijnen,
met een trechter op hun kop.
En dan de grote snoeshaan die legt een glazen ei. Wanneer je 't schudt dan sneeuwt 't op de Egmondse abdij.
Ik reik een meisje mijn koperen hand.
Dan komen er twee moren,
met hun slepen in de hand.
Dan blaast er de fanfare ter ere van de schaar.
Die trouwt met de vingerhoed,
ze houden van elkaar.

Refrein:
En onder de purperen hemel in de bruine zon,
Speelt nog steeds het ....

We zijn aan de koning van Spanje ontsnapt.
Die had ons in zijn bed en de proviciekast betrapt.
We staken alle kerken met brandewijn in brand.
't is koud vuur, dus het geeft niet
en komt niet in de krant.
Het leed is geleden, de horizon schijnt.
Wanneer de doden dronken zijn en pierlala verdwijnt, dan steken we de loftrompet
en ook een dikke draak.
En we eten 's avonds zandgebak op het feestje van Klaas Vaak.

Refrein:
En onder de gouden hemel in de zilveren zon,
speelt nog steeds het ....

[Refrein]
Met mijn ogen dicht,
Denk ik terug aan die tijd,
Dat ik vele nachten heb gevrijt
Maar dat is allemaal herinnering,
Aan een hele mooie meid.

Met mijn ogen dicht,
Denk ik terug aan die tijd,
Dat ik vele nachten heb gevrijt
Maar dat is allemaal herinnering,
Aan een hele mooie meid.

En toen de avond kwam,
Jou in mijn armen nam,
En je vroeg aan mij,
Blijf vannacht bij mij,
Dat mij dat overkwam.

Het werd een lange nacht,
Jij was zo heerlijjk zacht,
Ja al die uren met jou,
Gingen o zo gauw,
Dat had ik niet verwacht.

[Refrein 3 X]

(Burdy - met mijn ogen dicht)

De kraaien op het land
Zwart als de raven
Zullen schateren op de dag
Dat deze jongen wordt begraven
De stoet vanuit de kerk
Tegen al mijn wensen in
Een laatste avond in de kroeg
Maar de familie had geen zin
'T zijn zulke brave burgermensen
Grijze mussen berelaf
Ik kan sputteren wat ik wil
Ze dragen me naar mijn graf
Alwaar de goegemeente rouwend
Luistert naar de dominee
In zijn hart een goeie jongen
En de schare knikt gedwee
Terwijl ik de kist graag had gezien
Op de bar de deksel open
Een joint gaat in het rond
En jullie allemaal bezopen
Lul de oren van mijn kop
En dan de laatste drank besteld
Waarop een heldere geestverwant
Een taxibusje belt

Zet deze jongen bij het raam
Neem brood en koffie mee
En rij dan in het holst
Met z'n allen naar de zee
Zet me rechtop in het zand
Veeg het vuil van mijn gezicht
Zing de maan nog eenmaal toe
Tot aan het eerste ochtendlicht
Ga wandelen in de duinen
Leg wat schelpen in m'n schoot
Verzamel al het spoelhout
En bouw een kleine boot
En als dan 's avonds heel de zon
In die bak met water dooft
Duw me dan de zee op
Zoals me is beloofd
Maak allemaal een fakkel
Steek het bootje in de brand
Ik zal mijn lied nog eenmaal zingen
Jullie dansen op het strand
Als indianen

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:43 schreef QyRoZ het volgende:
Boudewijn de Groot - Verdronken Vlinder

....tekst....

---

Niet iedereen kan een held zijn
Er moeten ook mensen gered
De truc is dansen op de gulden middenweg
En dat red ik nog maar net
Niemand die vertellen kan
Waarom en waarom jij
En ik want ik ben er nog
Ik sleep me naar de voordeur
En dan kijk ik is de middenweg al vrij

En ik zeg
Slaap zacht, Elisabeth

Soms zie ik je in de kleedkamer
Vlak voor het eerste lied
Soms zie ik je ineens tussen de mensen staan
Maar als ik later bij d'r weg ga was je 't niet
Ik weet dat je nooit meer komen zal
Maar ik hou vast aan wat het was
Vannacht droom ik ons weer als koningin
En koning van ons tweedehands matras

En ik zeg
Slaap zacht, Elisabeth
Slaap zacht
Elisabeth, slaap zacht

Ik ken je nu een dag of twee
Wil je nu al nooit meer missen
Besef ineens dat het nu beginnen gaat
En ik vraag me stiekem af
Wat ik zou doen als jij zou sterven
Of een ander vindt of mij gewoon verlaat

En op slag ben ik jaloers
En denk aan vreselijke dingen
Die nu komen gaan omdat ik zo van je hou
Waarom kan ik niet gewoon hier zijn
Zonder te verdwalen
Waarom kan ik niet gewoon hier zijn bij jou

En dan kan ik het niet laten
Met geen leger te bedwingen
Stap ik zachtjes uit het bed en pak een bier
En terwijl ik naar je kijk
Hoe jij in ons bed ligt te slapen
Schrijf ik huilend die twee regels op papier

Als je bij me weggaat
Mag ik dan met je mee?

Ren Lenny ren - Acda en de Munnik

Zoek me om je heen als je voelt dat je me mist
Ik weet gerust wat mijn vertrek heeft aangericht
Ik kom wanneer je wilt
Denk maar mijn vader is de wind
Ik ben zo licht nu
Ik vind altijd je gezicht

Zoek me om je heen als je boos bent of verdrietig
Of vertellen wilt van wat je hebt beleefd
Ik kom wanneer je wilt
Ik ben je vader toch, de wind
En veel verschilt het niet van hoe snel ik heb geleefd

Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait
Hier ben ik!

Als de zee je met schuim bezingt
Als het huilen langs huizen klinkt
Als de wind je voorover dwingt
Hier ben ik!

Ren Lenny ren
Als je me mist ren even heel hard met me mee
Ren Lenny ren
En ben je boos, heb je geen zin
Ren toch, maar hard tegen me in
Ren Lenny ren

Zoek me in de bomen
Zie de toppen zwaaiend gaan
Ik ben je vader de wind, ik kom er aan!
Zoek me in de havens
En als de boten langzaam dansen gaan
Je vader de wind komt er aan!

Als het graan op de velden wuift
Als het zand over duinen stuift
Als de wind zelfs je fiets verschuift
Hier ben ik!

Als het haar voor je ogen waait
Als je jas om je lichaam draait
Als de wind langs je wangen aait
Weet dat ik je mis!

Ren Lenny ren
Als je me mist ren even heel hard met me mee
Ren Lenny ren
En ben je boos, heb je geen zin
Ren toch, maar hard tegen me in
Ren Lenny ren

quote:

---

Op woensdag 5 februari 2003 14:42 schreef Grunnie het volgende:
Niet iedereen kan een held zijn
Er moeten ook mensen gered
De truc is dansen op de gulden middenweg
En dat red ik nog maar net
Niemand die vertellen kan
Waarom en waarom jij
En ik want ik ben er nog
Ik sleep me naar de voordeur
En dan kijk ik is de middenweg al vrij

---

Een tekst die ik ook erg mooi vind is:
Lopen Tot De Zon Komt
Acda en de Munnik

Kijk naar buiten door het raam
Zie me staan hier in de sneeuw
Ik ben gekomen om te lachen
Om de blunder van de eeuw

Laat je man maar rustig slapen
Hebben wij even de tijd
Blijf maar warm bij het raam staan
Ik wil alleen even wat kwijt

Of eigenlijk wil ik wat weten
Heb je nu alles wat je wou?
Werd je wakker met een glimlach?
Zegt ie vaak: 'Ik hou van jou'?

Houdt ie je vast als je soms bang bent?
Kent hij je angst en je verdriet?
Alleen maar schudden met je hoofd, lief
Logisch dat je me verliet

Ik ga weg
Ik ga lopen tot de zon komt
Ik ga weg
Tot de zon me achterhaalt
Lopen tot de zon komt
Tot ie straalt

Blijf maar binnen, het is goed zo
'k Wou je zien, als laatste keer
Wat we samen vroeger droomden
Weet de helft van ons niet meer

Ik hoop dat je gelukkig wordt
Ik hoop dat ik me niet vergis
Ik hoop dat ik gelukkig word
Nu ik zie wat ik zo mis

Ik ga lopen tot de zon komt
Tot de zon me achterhaalt
Lopen tot de zon komt
Tot ie straalt

quote:

---

Op woensdag 5 februari 2003 18:46 schreef Da_Sandman het volgende:
Lopen tot de zon komt... Die tekst past ook zo mooi op de melodie, de combinatie is echt genieten...

---

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:41 schreef Ronhui het volgende:
Deze tekst vind ik ook heel erg mooi. ik ken alleen de versie van Acda en de Munick, maar het orgineel schijnt van iemand anders te zijn:

Ik ken de versie van Acda en de Munnik niet, maar het origineel is van Frans Halsema (die zelf ook niet erg oud is geworden)

---

quote:

---

Op woensdag 5 februari 2003 19:27 schreef Muurbloempje het volgende:
met een zanger van een band die ook mooie teksten heeft (Van Dik Hout)

---

Teksten plaats ik morgen...

Verder is De Kraaien van Krang wel een zeer mooie teksttekst. Bepaalde hier genoemde suggesties van Acda en de Munnik en Klein Orkest sluit ik me ook wel bij aan.

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 23:34 schreef Bauhaus het volgende:
Nou, de mijne dan maar :

Osdrp Posse - Liefdaderheid
Lap text

---

[b]Osdorp Posse - Wat zou je doen

Soms heb je wel eens van die dingen dat je denkt O da¹sraar¹
Zo gebeurt het je nooit, zo twee keer achter elkaar
Zoals dit jaar, we kregen op een dag een brief te lezen
van een meisje die schreef: OMijn vriend is niet te genezen¹
OHij heeft kanker, z¹n linkerbeen is al geamputeerd,
maar de kanker was al uitgezaaid, dus hij crepeert¹
OHij heet Sander, hij houdt van Nederhop als geen ander,
maar hij heeft niet zo lang meer, niemand die dat veranderd¹
ODus nu hebben wij; zijn vrienden; nog een laatste verzoek
Dat is mag Sander een keer in de studio op bezoek¹
OMisschien kan hij een stukje rappen of iets zeggen op cd,
want daar maak je hem voor ons gevoel onsterfelijk mee¹
Ik zei: OO.K., laat hem maar wat schrijven, volgende week
kan hij dan meedoen aan een nieuwe O.P.-studiotake
Sander vond dat wel tof, dus ik dacht: ODie komt gewoon¹
Maar voor dat het zover was ging alweer de telefoon
Het was zijn vriendin weer, ze zei: OMoet je horen¹
OSander is net overleden dus die afspraak gaat niet door en
hij heeft nog wel een tekst gemaakt, die stuur ik wel op¹
Ik zei: Ogecondoleerd, ik draag nog wel een nummer aan hem op¹
En ik dacht: OWat een lullig en een triest verloop,
om zo jong te moeten sterven aan een ziekte zonder hoop¹
Ik wou wel schrijven hierover, maar ik wist niet wat
Want alles wat ik kon bedenken leek zo simpel en plat
Want ik dacht: OWat zou ik doen als ik wist dat
ik zelf nog geen twee weken meer te leven had?
Zou ik mijn geld op zuipen en neuken in een sjiek bordeel?
Of zou ik heroïnespuitend bungeejumpen? weet ik veel!
Toen kreeg ik Sander zijn tekst en die zei juist relaxed:
OGa jij dan helemaal los? Dan ben je eerder de klos!¹
OIk kom er door en krijg de kracht van boven of opzij¹
OIk weet alleen¹ zei hij, Ode kracht komt naar mij!¹

Wat zou je doen als jij wist dat
je door kanker nog geen maandje meer te leven had?
Wat zou je doen als je niets kan doen?
Ga jij wanhopig door het lint of hou je je fatsoen?
Wat zou je doen als iemand tegen je zei:
OHet einde komt nabij, maar schrijf je straks een nummer voor mij?¹
Wat zou je doen als er geen hoop meer blijkt?
Wat kan je dan nog zeggen zonder dat het onzin lijkt?

Vlak na dit alles kwam er opeens weer een bericht
Het ging om Willem van Magnifiosie, het gezicht
van een jongerencentrum waar wij vaak optraden
en waar Willem altijd kookte, dat was niet te versmaden!
Maar wat bleek? Ook Willem was door kanker afgetaaid
De ziekte was bij hem al door zijn hele lijf gezaaid
Hij had nog maar een paar weken en daarom zei hij:
OIk wil nog een keer wat drinken met de O.P. d¹r bij¹
Dus wij gingen snel naar Lisse om met Willem te praten
En het voelde wel vreemd toen we daar zo zaten
en te weten dat je hem dan voor de laatste keer ziet
Maar Willem hield zich ijzersterk en toonde geen verdriet
Het werd zelfs nog gezellig en het bier ging vlot
We praatten over leuke dingen, maar ook over het lot
Ik vertelde hem van Sander en zijn laatste tekst
Ik zei: OIk moet een nummer schrijven, maar dat gaat niet best¹
OWant hoe het ook loopt, het eindigt steeds in een knoop
want kanker is en blijft een ziekte zonder enige hoop¹
Toch, ondanks alle pijn moet zo¹n nummer wel goed zijn
en niet depressief, want verdriet zal er genoeg zijn
En toen zei Willem zonder na te denken:
OSchrijf gewoon maar de waarheid, dat is wat je kunt schenken!¹
Een nummer over kanker vraagt niet om een happy end
Maar ik eindig toch met Oblij dat ik jou heb gekend¹

Wat zou je doen als jij wist dat
je door kanker nog geen maandje meer te leven had?
Wat zou je doen als je niets kan doen?
Ga jij wanhopig door het lint of hou je je fatsoen?
Wat zou je doen als iemand tegen je zei:
OHet einde komt nabij, maar schrijf je straks een nummer voor mij?¹
Wat zou je doen als er geen hoop meer blijkt?
Wat kan je dan nog zeggen zonder dat het onzin lijkt

quote:

---

Op donderdag 6 februari 2003 00:08 schreef iemoe het volgende:

[..]

-
ik zag je lopen met de zon in je haar
'god' toen je langsliep
en 'verdomme' erna
-

---

De stilte valt zo hard
dat het wel waar moet zijn
ik breng je niets lief
meer dan pijn...

Ga naar je pa en hou je hand weer op
Ga maar en word zijn lapjes pop

Dus gooi die munt maar op en ga voor alles of niets

Zwaaiend op het slagveld, trots wordt het lied der overwinning gezongen
"goden van oorlog en storm zegen ons met u macht, nu en altijd"
Drenkend in bloed en eindeloze haat

chorus:
"goden van oorlog en storm zegen ons met u macht, nu en altijd"
laat onze schilden en zwaarden stralen als maanlicht schijnend op een schild

Jij zal mijn ogen zien voordat jij sterft
over de hoogste bergen rijden wij, deze dag zal onze vlag zwaaien in strijd

Zwaaiend op het slagveld
doorboord door onze wapens, schreeuwend in pijn
onder de sterren van onze trotse goden

"Krijgers rijd als de wind"
Duizend zwaarden en het bloed van het slagveld

Jij zal mijn ogen zien voordat jij sterft
over de hoogste bergen rijden wij, deze dag zal onze vlag zwaaien in strijd

quote:

---

Op donderdag 6 februari 2003 13:25 schreef JooB het volgende:
En van die zelfde band ook:

Ga naar je pa en hou je hand weer op
Ga maar en word zijn lapjes pop

Dus gooi die munt maar op en ga voor alles of niets

---

Hier nog eentje:

DROMENDIEF - VDH

je geeft me alles wat je hebt
al je tijd, je geld, je lichaam
je liefde, mij zoveel zelfrespect
en nog meer respect van vrienden
je bouwt voor mij een wit paleis
met feesten wijnfonteinen
je vertrouwt me je geheimen toe
laat alle spoken 's nachts verdwijnen

je vertelt me alles wat je denkt
elke wens of stil verlangen
je weeft je roze liefdesweb
en in dat web laat ik me vangen
je bent mijn tegendeel, mijn zelfkritiek
mijn nog minder kritiek van vrienden
je wilt me helemaal of anders niet
bent het geluk dat ik niet verdiende

en ik blijf een dief, een dromendief
en je hebt me lief
je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid
je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt
je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf

als ik het leven aan elkaar verzin
dan druk jij me op de feiten
je brengt me water als ik koortsig ben
bent het geduld dat ik nooit zal krijgen
geen mens die ooit mijn fouten snapt
alleen jij zult het begrijpen
als ik oogsten wil maar het lukt me niet
dan zeg jij laat het nou rijpen

en ik blijf een dief, een dromendief
en je hebt me lief
je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid
je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt
je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf

maar als je dan zo zeker bent, als je echt zo zeker bent
als je zo heel veel om me geeft
zou je me ook laten gaan?
zou je me laten gaan als het nodig was?
zou je me laten gaan, laten gaan?
zou je me laten gaan als het nodig was?
zou je me laten gaan, laten gaan?
zou je me laten gaan, laten gaan?

je bent de ophaaldienst van mijn verdriet
mijn kompas op open water
en je geeft me alles wat je hebt
maar betalen doe ik later

[Dit bericht is gewijzigd door Muurbloempje op 06-02-2003 16:22]

[Dit bericht is gewijzigd door Muurbloempje op 06-02-2003 16:23]

Kan niet kiezen.. alleen maar genieten!

Hebbie verkering, een pracht van een meid
Op 'n dag wordt ze lesbisch en dan ben je d'r kwijt
Je eet vegetarisch, principieel doe je dat
Wordt je aangereden op een zebrapad, ooh
't Zit wel vaker tegen
Gewoon blijven bewegen, want

Refrein:
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
En wij ook

Je loopt mee met demonstraties, altijd paraat
Uitgerekend valt de bom bij jou in de straat
Hoera, een revolutie, 't is eind'lijk zover
Maar de nieuwe leiders blijken net zo autoritair

't Zit wel vaker tegen
Gewoon blijven bewegen, want
Refrein:
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
En wij ook

{Gesproken:}Het leven is tijdelijk
En de dood is onvermijdelijk
Maar stel dat je niet dood kon gaan
Dan had je stomweg niet bestaan
Wees blij dus dat je straks mag sterven
En laat 't je leven niet bederven
Begrepen?

Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood (en begraven) (5x)
(Refrein)

Als ik uitga ben ik fotograaf
en ik ben schrijver als ik vrienden bezoek
op het ogenblik zit ik heel even zonder werk
maar binnenkort begin ik aan mijn eerste boek
in de spiegel neem ik soms alvast de pose aan
voor de foto op de achterkant
dromen zijn een raadsel
en dat gaat als volgt
het smelt in je hoofd en niet in je hand.

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 20:43 schreef janique het volgende:

Als ik uitga ben ik fotograaf
en ik ben schrijver als ik vrienden bezoek
op het ogenblik zit ik heel even zonder werk
maar binnenkort begin ik aan mijn eerste boek
in de spiegel neem ik soms alvast de pose aan
voor de foto op de achterkant
dromen zijn een raadsel
en dat gaat als volgt
het smelt in je hoofd en niet in je hand.

---

Waarom benk ik zuo dikke
En ziej hie graetemaer
Ip 't platteland doa kwjikken z'oe goed ip

Wik i de latste gedachte
Vuo dai goat goan sloapen
Verzorgd u leugens nu toch o ne kji
En moest je 't nog nie weten

Nog ne welgemeende fuck you
Nog ne welgemeende kust min kluoten
En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen

Oe ist nog met de wesley
Hardcore lik de bjisten
't Goa blikboar o nog goe kom dizze kji

Nu dak unne nummer goe vanbutten kenne
Zin der hun redens mi voer u te beln
Enk zoet wel anders wil

Nog ne welgemeende fuck you
Nog ne welgemeende kust min kluoten
En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen

En achteraf is 't
Gemakkelijk gezeid
't Kan mie nie skiln
D'ai me nen andern vrijt

Doet de groetn an jun oeders
H'et ze were van de minne
woarek uteindlijk goegekeurd of nie?

Nog ne welgemeende fuck you
Nog ne welgemeende kust min kluoten
En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 21:39 schreef the-O het volgende:
Wereldnummer, in dialect:

Waarom benk ik zuo dikke
En ziej hie graetemaer
Ip 't platteland doa kwjikken z'oe goed ip

Wik i de latste gedachte
Vuo dai goat goan sloapen
Verzorgd u leugens nu toch o ne kji
En moest je 't nog nie weten

Nog ne welgemeende fuck you
Nog ne welgemeende kust min kluoten
En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen

Oe ist nog met de wesley
Hardcore lik de bjisten
't Goa blikboar o nog goe kom dizze kji

Nu dak unne nummer goe vanbutten kenne
Zin der hun redens mi voer u te beln
Enk zoet wel anders wil

Nog ne welgemeende fuck you
Nog ne welgemeende kust min kluoten
En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen

En achteraf is 't
Gemakkelijk gezeid
't Kan mie nie skiln
D'ai me nen andern vrijt

Doet de groetn an jun oeders
H'et ze were van de minne
woarek uteindlijk goegekeurd of nie?

Nog ne welgemeende fuck you
Nog ne welgemeende kust min kluoten
En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen

---

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 21:46 schreef janique het volgende:

[..]

en wie is de uitvoerende van dit wereldnummer?

---

Uitvoerend artiest is Flip Kowlier, en het liedje heet welgemeende.

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:27 schreef Nadientje het volgende:
Margeritha van Marco Borsato

---

In de verte spreekt een stem
Die ik herken van onze ruzies
Over kleine misverstanden
Over grote desillusies
En ik hoor de kille klanken
Van jouw ingehouden woede
Maar wat kan ik meer dan janken
Als ik dit niet kon vermoeden
In een waas hoor ik je zeggen
Dat je alles op wilt geven
Dat je alles met je meeneemt
Wat me lief is in dit leven
En ik luister hoe jouw woorden
Langzaam opgaan in de zinnen
Die me treffen als een bliksem
Met vernietigende kracht

Deze kilte maakt me gek
En dit gevoel is angstaanjagend
Maar je woorden malen verder
En m'n ogen kijken vragend
Waarom zei je mij niet eerder
Dat je zo van me vervreemd was
Waarom sprak je over liefde
Als je nooit van mij gehouden hebt
Ik verlies het van de wanhoop
En ik voel m'n tranen branden
En ik zou niets liever willen
Dan m'n hoofd weer in jouw handen
Maar wat tot een uur geleden
Nog zo veilig heeft geleken
Is 'n hele grote leugen
En 'n kaartenhuis gebleken

Het is net of iemand anders
In jouw lichaam is gekropen
En ik heb niet eens gemerkt
Dat ie naar binnen is geslopen
Om jouw liefde uit te wissen
En m'n wereld te vernielen
Wil er niemand me vertellen
Dat ik alles heb gedroomd

--------------------------------------------------------------------------------

Vlak bij de haven staan heel oude huizen,
somber en donker, bouwvallig en koud.
Daar woont een meisje, ze noemen haar Patsy.
Zij is het meisje dat veel van me houdt.

Kaal en versleten zijn Patsy haar kleren.
Ondanks die kleren hoort Patsy bij mij.
Thuis wil geen mens van m'n meisje iets weten.
Toch gaat m'n liefde voor haar nooit voorbij.

Patsy, 'k hoor toch bij jou,
nooit wil 'k een ander als vrouw.
Ook al woon je in een krot
met de huisdeur kapot,
je weet toch hoeveel ik van je hou.

Iedere nacht lig ik rustloos te dromen,
'k zie hoe je wacht in die sombere straat,
denkend dat ik niet meer bij je zal komen.
Maar als ik kom is 't misschien al te laat.

Laatst vroeg een buurman heel zachtjes aan vader:
ken jij die Patsy, ze kwam wel eens hier?
't Meisje is droef aan haar einde gekomen.
Gisteren vond men haar in de rivier.

Patsy, 'k hoor toch bij jou,
nooit wil 'k een ander als vrouw.
M'n geluk is voorbij,
jij bent niet meer bij mij.
Patsy, straks kom ik bij jou.
--------------------------------------------------------------------------------
Stomme seborik *&^*&%&*%^&^:{

Nee, jouw krantekolommen zullen mij niet doen verstommen
Ik blijf grommen, grr, ik ga me echt niet vermommen
Als de ideale schoonzoon met z'n mooie praatjes
Niet voor jouw familie, domneuk, praatjes vullen geen gaatjes
Maar m'n pik wel!

Nee, mijn praatjes vullen weinig, maar ik weet dat jij ze hoort
In het Nederlands, is dat het soms waar jij je aan stoort
Als ik zeg: "Ik ben geil" is dat seksistische taal
Maar "Face down, ass up" is doodnormaal
In het Engels mag ik iemand in z'n reet pijpen
En dat komt omdat je dom bent en die taal niet kan begrijpen
Dus ga jij maar eens naar school en tap eens uit een ander vaatje
Ken je dat gezegde, vast niet, praatjes vullen geen gaatjes
Maar m'n pik wel

Maar dat is nog niet alles waar ik me druk om maak
Eigenlijk doe ik dat helemaal niet, nee ik ben geen man van wraak
Maar ik stoor me aan die mensen die achter mijn rug om lullen
Die een grote bek hebben als ik het niet hoor, ja die achter mijn rug om lullen

Ja, het is zo makkelijk om te schieten voor open doel
Maar als ik even voor keeper speel weten ze niet wat ik bedoel
Jij bent tenminste eerlijk, want je zorgt dat ik het lezen kan
En dat vind ik nu pas heerlijk, want je zorgt dat ik weer schrijven kan

En wat jij zegt, beschrijf ik
En wat jij denkt, bestrijd ik
En wat jij vind, daar schijt ik op
En wat jij bent, da's pas een mop

Maar tjonge , jonge, jonge, wat bereik je er toch mee
Je blijft maar publiceren en ik trek het door de plee
Als ik wat schrijf krijg ik alleen maar meer fans
Maar met jouw troep kom je niet verder dan de stadsgrens
Besef je nu dan eindelijk dat je niks waard bent
Dat je nog geen vrouw hebt als je straks bejaard bent
En dan zit je in zo'n tehuis met op je schoot een pornoblaadje
En dan denk je vast: "Praatjes, praatjes vullen

Als je me morgen ziet
En ik je eindelijk vertel
Hoelang ik jou al wil en al wachtend
Luister je dan wel
Lach je naar mij
Of maak ik je bang
Loop je nooit meer, nooit meer voorbij

Is het beter om alleen te verlangen naar jou
Dan te vertellen hoe het is, te verlangen naar jou

Misschien is het beter om iets niet te hebben
Dan om het gelijk al weer kwijt te zijn
Waarom zou ik dat wat ik niet heb en koester verspelen
Voor iets wat niet waar kan zijn

Als je me morgen ziet
Als je me morgen ziet
___________________________________________________________

ook vind ik lopen tot de zon komt erg mooi....
en zo kan ik nog wel ff door gaan.
tis moeilijk kiezen

wees gegroet

Hier stroomt het bier
Het schuim der natie
dat zie je hier
Hier wordt het feest
Van de wanhoop gevierd
En het is zolang geleden
Maar nu ben ik weer hier

Vanaf de dag
Dat ik weg ben gegaan
Heb ik mezelf
In het spotligt zien staan
Ik keek naar een vreemde
Ik stond aan de kant
De glimlach op foto's
Was altijd verkrampt

Maarhier stroomt het bier
En ik ben niet gemaakt
Voor het recht van de sterken
Ik ben een verliezer
In mijn beste momenten
Dus laat me maar drinken
Dan verlies ik me hier...

...Stroomt het bier
Ik drink me zoals vroeger
Naar de ochtend toe
Ik weet niet hoeveel vrienden
In de storm ik heb verloren
Maar één is er gebleven
En dat is misschien genoeg

Ik heb zoveel te vertellen
Over wat ik heb gezien
De vedettes van het volk
Die zichzelf zo graag zien
Het circus van de waanzin
De klippen en de rotsen
Ik zag ik zong
Ik overwon en
Ik moest kotsen

Ik ging mee met het circus
En voor ik het wist
Was ik alleen nog
Een naam en een gezicht
En langzaam word
Wat een ander in je ziet
Een naam en een gezicht
Meer ben ik niet

Kijk, daar in de hoek
Van de kroeg zit een man
In slaap gevallen
Met het glas in zijn hand
Te dronken om te voelen
Wat hij niet voelen wil
Hier zijn we samen
En thuis is het stil

Ik had een ster kunnen zijn
Die de mensen betovert
Ach, ook al had ik misschien
De wereld verovert
Wat had dat betekent
Het heelal is zo groot
Het einde bestaat niet
Nee, het einde bestaat niet
Maar toch
Gaan we dood

Ik ben niet degene
Waarvoor ik word versleten
Ik ben niet degene
Die op de barricades staat
En die veel te veel praat
Die zijn naam heeft gemaakt
Je moet niet geloven
Wat je ziet met je ogen
Ik ben nog zoveel anderen
Het beste moet nog komen

En het beste ligt hier
Want hier stroomt het bier
Hier stroomt het bier
Hier ben ik thuis want hier
Stroomt het bier

Hilton Barcelona
Elf uur in de avond
Een zeer geslaagde zakenman
Zit moederziel alleen
Hij heeft hier op een beurs
De hele dag vergaderd
En nu kijkt hij uit verveling
Doelloos in het rond

Zijn ogen dwalen, dwalen af
Naar een dame in de hal
Zij zit alleen, zij is één van de luxepaarden
Van een spaanse hoerenstal
En ze geeft je de illusie
Dat ze zich verleiden laat
Zij is niet goedkoop maar je kunt betalen
Met een goede creditcard

Eerst speelt hij nog de onschuld
Hij stelt zichzelf voor
Totdat hij in de alcohol
Z'n onschuld heeft vermoord
Hij vraagt haar hoe ze heet
Zij noemt alleen een prijs
Opeens trekt in een vage flits
Zijn vrouw aan hem voorbij

Dan zakken al z'n hersens
Een halve meter lager
Hij weet zich tot zijn kamerdeur
Nog netjes te gedragen
Maar daarna trekt hij hitsig
Alle kleren van haar lijf
Hij komt na vijf minuten
Zij gaat...en hij, hij blijft

Hij staart naar het plafond
De spanning is gebroken
Hij doet zijn ogen dicht maar
Hij ziet overal die slet
En daarna komt het schuldgevoel
Zijn kamer ingeslopen
Maar als redding ligt de Bijbel
In vier talen naast zijn bed

Hilton Barcelona
Langzaam wordt het licht
Vijf sterren van z'n klote
Hij doet geen oog meer dicht
De spaanse nacht is stil
Er hangt niets in de lucht
Wie altijd maar vooruit wil
Verliest de weg terug

De heimwee naar vervlogen tijden
Kamers op de Place Pigalle
Een halve ster, een krakend bed
En de toiletten in de hal
Maar een leven zonder zorgen
Een droom die nog bestaat
En een liefde, zoveel liefde
Die je met een kus betaalt

God, hij had zoveel idealen
En hij sliep onder de sterren
Hij vertelde alles wat hij voelde
Want hij had niets te verbergen
Zijn fantasie was een paleis
Hij had een hoofd om in te wonen
En hij praatte over later
Want het beste moest nog komen

Hilton Barcelona
Tien uur in de ochtend
Hij zit aan het ontbijt, ziet zichzelf
En voelt de neiging om te kotsen
Hij wil weg hier, terug naar huis
Het is een choas in zijn hoofd
Want dit hotel is het huis
Waar de heimwee woont

Dit hotel is het huis
Waar de heimwee woont

Zie ze lopen hier die mannen
Kleurloos tussen koud en warm
Met hun zware aktentassen
Met hun ziel onder hun arm

In dit hotel regeert de leugen
Hier is de tederheid onttroond
Want dit hotel is het huis
Waar de heimwee woont

voor jou is het niet moeilijk, vriend
het zit niet in je hoofd
drukt niet op je gedachten
knaagt niet aan je geloof
je hoeft niet eens te spreken
ik heb je al verstaan:
vecht door totdat het doodgaat
rust niet zolang het leeft

maar ik ben in staat van oorlog, vriend
en jij, jij bent neutraal
wij zien hier niet hetzelfde
spreken niet dezelfde taal
je hoeft niet eens te spreken
ik heb je al verstaan:
vecht door totdat het doodgaat
rust niet zolang het leeft
blaas het op of brand het af
maar laat het niet begaan

je hoeft niet eens te spreken
ik heb je al verstaan:
vecht door totdat het doodgaat
rust niet zolang het leeft
blaas het op of brand het af
maar laat het niet begaan

refr.:
Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf

Dikkerdoenerij genoeg, op kantoor en in de kroeg
Als je nou 'ns geen masker droeg, zou je dat niet beter staan
Wat moet je met die Januskop, daar schiet niemand iets mee op
't Is een kwestie van een knop, die moet enkel even om

refr.:
Zoek jezelf zusters, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf

De man die op z'n tenen loopt en alleen zichzelf verkoopt
En nooit iets in z'n oren knoopt, die gaat nog eens lelijk dood
En met make-up van oor tot oor stelt z'n vrouw een ander voor
En hebben ze nog steeds niet door dat een glimlach beter staat

refr.(3x)

deze kilte maakt me gek
en dit gevoel is angstaanjagend
maar je woorden malen verder
en 'n ogen kijken vragend
waarom zei je mij niet eerder
dat je zo van me vervreemd was
waarom sprak je over liefde
als je nooit van mij gehouden hebt
ik verlies het van de wanhoop
en ik voel m'n tranen branden
en ik zou niets liever willen
dan m'n hoofd weer in jouw handen
maar wat tot een uur geleden
nog zo veilig heeft geleken
is 'n hele grote leugen
en 'n kaartenhuis gebleken

het is net of iemand anders in jouw lichaam is gekropen
en ik heb niet eens gemerkt
dat ie naar binnen is geslopen
om jouw liefde uit te wissen
en m'n wereld te vernielen
wil er niemand me vertellen
dat ik alles heb gedroomd

Album :

Dagen dat ik je vergeet

Soms geloof ik dat er nooit iets is gebeurt
Tussen ons tweeen
D'r is geen spoor meer, alles uitgewist
Ik heb je verdreven, yeah
Onze liefde is voorbij
Ik red me best, ik voel me vrij
En er zijn dagen dat ik je vergeet

Al m'n vrienden die je nooit wou zien
Ze zijn gebleven
Ik rook in bed en drink weer veel te veel
Maar dit is m'n leven, yeah
Onze toekomst was voorbij
Ik red me best, ik voel me vrij
En er zijn dagen dat ik vergeet

refr.:
Maar dan dring je weer binnen
Telkens onverwacht
Is het verbeelding
Sta je naast me, ben jij het die daar lacht
Hou je me altijd in je macht
Raak ik je nooit kwijt

In de stad, overal op straat
Kom ik je tegen
Zoveel mensen met dezelfde loop als jij
Dezelfde kleren, yeah
Onze liefde is voorbij
Ik red me best, ik voel me vrij
En er zijn dagen dat ik je vergeet

refr.

Oh baby

refr.

Hou je me altijd in je macht
Raak ik je nooit kwijt

Maar vanwege het feit dat ik twee weken geleden plotseling een goede vriend heb verloren post ik hier toch de tekst van "De Hemel" van Stef Bos.

Toen ik klein was, was de hemel
Ergens boven in de lucht
En je kon er enkel komen
Met een allerlaatste zucht
Iedereen droeg witte lakens
En je liep langs gouden straten
Over pleinen met fonteinen
Vol met rode limonade

En je vloog door witte wolken
En een engel hield je vast
En je kon op water lopen
Want het water was van glas
Iedereen was daar gelukkig
Nooit meer honger
Nooit meer pijn
Had je hier alleen ellende
Daar zou alles anders zijn

Maar ik weet niet meer
Waar de hemel is
Ik weet niet waar ik heen ga na dit leven
Toen zag ik de hemel
Met de ogen van een kind
Maar die hemel is voorgoed verdwenen
De hemel is verdwenen

Ik werd ouder en geloofde
In een andere fantasie
En ik volgde Zarathustra
Met een soort van anarchie
Want ik vloog over de wolken
Naar een land hier ver vandaan
Maar ik zag geen gouden poorten
En ik zag geen fonteinen staan

En ik weet niet meer
Waar de hemel is
Ik weet niet waar ik heen ga na dit leven
Soms zie ik de hemel
In de ogen van een vrouw
Maar dat duurt meestal maar even

De hemel duurt maar even

[Dit bericht is gewijzigd door Helaaz op 05-01-2004 13:14]

Wij zijn de stoere padvinders.
We lopen altijd in de pas.
Te zoeken naar eendagsvlinders.
Met vogelboeken en kompas.

We zuipen ranja bij de vleet.
Stiekem laten wij een scheet.
Wie 't eerst een eekhoorn ziet,
zingt dan heel trots 't scoutinglied:

Refr:
Oweejo Oh

Zomerkamp dat is de top.
Ik verheug me er al jaren op.
Dan bouwen wij een houten brug.
Daar lopen wij op heen en terug.

We hebben goede-dadendrang.
Dan knijpen ze ons in de wang. Spoorzoeken dat kan ik goed.
Ik weet waar elke Dodo broedt.

Refr:
Oweejo Oh

De and're welpen ben ik kwijt
en dus huil ik zacht.
De lucht die wordt al schemerig,
het is al bijna nacht.
(Eureka Scout bij nacht? RED.)
Ik hoor een enge boeh.
Daar loopt een echte koe.
Ik wil naar mama toe!

We maken er een feestje van.
Wie 't verste piesen kan.
Daar is de hopvrouw dus kijk uit!
Straks ziet zij jou scoutingfluit.

Refr:
Oweejo Oh

Plotseling staat daar
een hele enge grote man.
Hij vraagt of ik een snoepje wil,
wat is-tie nu van plan?
Mijn hartje klopt heel vlug.
Hij aait mijn onderrug
Ik wil naar mama terug!

Dit moet de hemel zijn
Ik hoor ze zingen
Nu zie ik de scènes van m'n leven in projecties
alsof ik de video terug spoel
Ik voel me goed

Beeld is onscherp de pijn scherp.
Zwarte lijnen op m'n lijf.
Silhouetten van een mantel en een zeis.
Door schimmen omringt, ik voel wat er in Tommy Cooper omging.
Als een film zie ik wat m'n leven is, wat het was en wat vergeten is.

M'n linkerarm is lam, overbodig als een blinde darm.
Koortszweet druppelt van de mic in m'n palm.
Voor mezelf ben ik als een antagonist,
die z'n leven meer zat is dan een alcoholist
Als m'n hart dat wordt gedood door z'n bloedsomloop

Ik herken me zelf niet. M'n tatoeages irriteren.
Zwarte inkt die m'n aderen kanaliseren.
Van m'n biceps een baan naar m'n triceps
Bloedstroom is donker, vies als rook in longen.
Als vonken brand het onderhand van m'n hals tot m'n hand.

Snak naar adem, m.n brakende maag die kraakt.
Misselijker dan m'n ledige bestaan me maakt
Strompel naar de wc de treden naar beneden
De toilet dame wetend dat m'n benen staan te beven
Wordt door de ogen in de spiegel aangekeken

Lees winston kingdom op de ingang
Zie een portier als een stier. Bang dat ik niet binnen kwam.
Angst in bedwang, ongeremd adrenaline in m'n bloed
en onbekende visies die me groeten
Claustrofobieën in een mist van nicotine

Krijsende remmen, de mensen massa vormt een stoet.
Check de hiphop heads en volg ze op de voet.
K-swiss op de hielen. Verdoofd en me hoofd begint te
spinnen als wielen, ik weet niet waar ik me begeef.
En lees winston kingdom op de ingang

Conducteuren fluiten. Ik schrik op de deuren sluiten.
Voel me thuis tussen tags op de ruiten.
Als alles wat ik buiten zie strijken tijdig voorbij.
Alsof ik de wereld vanaf de grote wijzer bekijk.
Want per minuut geschiedt, biedt een ander perspectief.

Loop de deur uit begaan met m'n zogenaamde missie
Wordt geleid door voorschriften en inscripties
Ken m'n bestemming en stap een tram in, ben niet in de stemming.
Zoekend naar een punt van herkenning.
Van station naar wagon maar waarom?

Stekende onderarm wazige blik verlamde hand
Giet de alcohol er in en man het brand.
Pak het verband, zie de spiegel. Reflecties van gevoelens.
Tattoo's van punchlines en wat m'n levens doel is.
Alles wat ik nog weet is dat ik HIPHOP leef.

Dwalend in vergetelheid leven zonder leidraad.
Elke minuut is als een leven dat voorbij gaat.
Zwetend niet wetend wat die shit met je doet.
Ik steek een pen in m'n pols en vergiftig m'n bloed.
Zelfmoord en het vergeten is geen moord op m'n geweten

1.000.000 sterren
Wat zou ik willen wensen
Wat zou ik willen wensen
Voor een kind in Beiroet
Cowboys in Beiroet
Spelen op straat 's avonds laat
Schieten met scherp de sterren van de hemel

Welkom in Utopia 2
En toen was het stil
De straten zijn leeg
Iedereen slaapt
Iedereen leeft
Daar ga ik heen
Richting Amsterdam
Het regent
Op weg naar jou
Wat heb ik verloren
Wat neem ik mee
Zal ik ooit vrij zijn
Waar ik ook ga

quote:

---

Op donderdag 6 februari 2003 01:22 schreef odinio het volgende:

[..]

Osdorp Posse - Wat zou je doen

dan vind ik dit nummer toch een stuk mooier van ze, tenminste de tekst dan:
zonder dat het onzin lijkt

---

Verder vindt ik Godvoordomme van OP ook wel goed qua tekst en goed dat ie z'n eigen mening geeft!

Osdorp Posse - Godvoordomme

Een zwaar uit de hand gelopen bijgeloof,
't is het geloof, dus niet mijn geloof.
Want ik ben geen sukkel die bang is om te sterven
of vreest dat m'n ziel met m'n lichaam zal bederven.
Alle geloof is gebaseerd op angst,
want in hun hart zijn juist de gelovigen het bangst.
Want zij kunnen geestelijk niet accepteren,
dat zij na hun dood tot as zullen verteren.
En dat er daarna helemaal niets is,
daarom maken zij elkaar wijs dat er iets is
wat wij stervelingen niet kunnen begrijpen,
ruiken, proeven, horen, zien of grijpen.
Conclusie: het moet wel niets zijn,
want als dat alles is dan moet het wel triest zijn
om daar je hele leven aan te wijden,
want de dood kun je toch niet vermijden.

Godvoordomme, God is voor dommen.
Fok alle bronnen die die shit hebben verzonnen.
Godvoordomme, God is voor dommen.
Je bent nog niet verloren als je er mee bent begonnen.

Gelovige mensen brainwashen zichzelf,
doen net als ze gelukkig zijn maar voor de helft
zijn ze alreeds gestorven en in geestelijke nood
want hun hele leven staat al in het teken van de dood.
Ze doen echt alles voor hun geloof,
ze maken van zichzelf een afhankelijke sloof.
Laten hun hele leven door een boek runnen,
waarvan ze nog niet eens de schrijver kunnen.
Ze staan als kuddedieren liederen te zingen,
en proberen hun geloof aan ons op te dringen.
In de media, met foldertjes en zelfs aan de deur,
proberen die Jehova's jou te vangen in hun sleur.
Ben je bang voor de dood kom er dan maar bij,
want de lieve heer is er ook voor jou en mij.
Maar waarom is die lul dan niet zo goed,
dat ie eens wat aan de ontwikkelingslanden doet?

Godvoordomme, God is voor dommen.
Fok alle bronnen die die shit hebben verzonnen.
Godvoordomme, God is voor dommen.
Je bent nog niet verloren als je er mee bent begonnen.

Goodevening,

According to foreign office reports, the number of religiously
motivated wars is still heavily increasing. Last night, a minister
named a list of countries that seemed to cover the entire
civilized world. Countless examples of pelgrims persecution,
torture and terrorism, forced the government to view their
overall picture as a world threathening situation.

Het geloof, wat een pure waanzin,
ik kan het journaal nog maar nauwelijks aanzien.
Overal oorlog in de naam van Allah,
of God of andere dramatische gevallen.
Verschillende geloven drijven mensen uit elkaar,
wat voor de een een plicht is vind de andere een bezwaar.
Elk mensenleven wordt neutraal begonnen
en dan wordt door de ouders het geloof op gedrongen.
Zonder dat een kind er ooit om vraagt,
splitsen idioten het geloof in je maag.
Ze zeggen dat het hoort bij je educatie,
maar het geeft alleen waanzin en frustratie.
En als je opgroeit moet je ook nog gaan kiezen,
je leven weggooien of je ouders verliezen.
Fok die ouders, dan geloven ze maar wel,
want als ze dood gaan gaan ze toch wel naar de hel.

Godvoordomme, God is voor dommen.
Fok alle bronnen die die shit hebben verzonnen.
Godvoordomme, God is voor dommen.
Je bent nog niet verloren als je er mee bent begonnen.

Amen.

[Dit bericht is gewijzigd door Morpheus2002 op 06-01-2004 10:27]

Mijn Vlakke land - Jacques Brel

Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen
En witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen
Wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
En over dijk en duin de grijze nevel valt
Wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
En natte westenwinden gieren van venijn
Dan vecht mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de regen daalt op straten, pleinen, perken
Op dak en torenspits van hemelhoge kerken
Die in dit vlakke land de enige bergen zijn
Wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn
Wanneer de dagen gaan in domme regelmaat
En bolle oostenwind het land nog vlakker slaat
Dan wacht mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de lage lucht vlak over 't water scheert
Wanneer de lage lucht ons nederigheid leert
Wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is
Wanneer de lage lucht er vaal als keileem is
Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt
Wanneer de noordenwind er onze adem steelt
Dan kraakt mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon
En elke Vlaamse vrouw flaneert in zon-japon
Wanneer de eerste spin zijn lentewebben weeft
Of dampende het veld in juli-zonlicht beeft
Wanneer de zuidenwind er schatert door het graan
Wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan
Dan juicht mijn land, mijn vlakke land

Stef Bos is ook prachtig. Met Acda en de Munnik heb ik totaal niets.

Inktman loopt door een witte woestijn
Hij trekt een rechte zwarte lijn
Jaren geleden schreef hij witte letters
Werden woorden werden zinnen
Zinnen die je hoofd in liepen
Hij schreef ZONLICHT in het donker
Hij schreef DROMEN als niemand keek
Hij schreef BOMEN in stegen
Hij schreef ONSCHULD op een stuk zeep

Inktman schaatst nu een witte 8
Op het donkere ijs hij lacht
Om alle woorden woorden die zinnen werden
In de huizen Door de gangen
Over trappen liepen
Hij schreef ZOMER in de winter
Hij schreef BOMEN die niemeand zag
Hij schreef DROMEN die niemand had
Hij schreef ONSCHULD op een stuk zeep
Inktman loopt door een witte woestijn
Hij trekt een rechte zwarte lijn

Henk Hofstede (van de Nits) heeft een Nederlandstalig solo-album met een verzameling juweeltjes van popliedjes met prachtige poetische teksten, waarvan hierboven een voorbeeld staat.
http://www.nits.nl/henk

-dennis-

Youp van 't Hek

Johannes

Er is een gek, een lieve gek en die gek is gek geboren
Je kan het aan hem zien en nog beter aan hem horen
Een en een is drie! Dat schreeuwt hij door de straat
Ziet hij de fanfare dan loopt hij in de maat

s Ochtends komt een busje en
Dat busje haalt hem op
Brengt hem naar een werkplaats,
Daar drukt hij op een knop
Ze hebben hem daar jaren geleden neergezet
En als hij op die knop drukt plakt hij een etiket

En 's zondags staat hij bij de kerk in de stad
Te schudden met zijn kop
En te krabben aan een wrat

En Johannes weet niet wat een neger is
Want Johannes is enigszins gestoord
En Johannes weet ook niet wat oorlog is
Omdat hij het nieuws nooit hoort
En Johannes weet niet wat een Turk is
Hij haalt alle mensen door elkaar
Let niet op de ogen, let niet op de snor
Let niet op de kleur van huid en haar

Een auto is een auto en verder geen gezeik
Johannes is Johannes en Johannes die is rijk
Hij speelt met een touwtje of met een magneet
Hij weet waar hij woont en hij weet hoe hij heet

Johannes maakt geen wapens,
Heeft nooit iemand vermoord
Johannes is geen hooligan, Johannes is gestoord
Danst in de regen of trekt een rare bek
Hij lacht naar de vogels, want Johannes die is gek
Hij praat met de paarden, staat uren bij het hek
Hij vrijt soms met de bomenen want Johannes die is gek
En Johannes is Johannes en schiet nooit iemand lek
Johannes die is zielig, want Johannes...
Die is niet helemaal goed!

___________________________________________________________

Of deze

Vertel me waarom ik leef
Leg mij maar uit wat ik moet doen
Is het verkeerd dat ik steeds streef
Naar heel veel tijd of heel veel poen
Vertel mij waarom ik besta
Ik eet, ik drink, ik slaap, ik vrij
Ik huil, ik lach, ik blijf, ik ga
En werken doe ik er soms bij
Ik streef naar eindeloos geluk
Ik wil volmaakt in rijkdom sterven
Maar ik maak onderweg veel stuk
Wat blijft er over? Scherven!

Leg mij maar uit hoe of het zit
De rijke heeft een mooie vrouw
Jan Lul alleen een kunstgebit
Terwijl hij toch wel iets meer wou.
Vertel mij maar: waar gaat het om?
Gezondheid is het hoogste goed
Dat weet ik ook, ik ben niet dom
Maar leg mij uit hoe of het moet
Ik heb een eindeloos mooi huis
Maar ook dat ligt al aan scherven
Ik voel mij nergens echt thuis
Wat blijft er over? Zwerven!

Ik zie de files naar de stad
Ik vind de mensen o zo sneu
Ze kijken moe en afgemat
Ze lijken vaak het leven beu.
Ik zoek naar vuur en binnenbrand
Alles wat stilstaat gaat bederven
Ik wil porseleinkast/olifant
Ja, ik wil scherven!

Ik weet 't niet, ik weet 't niet
Ik ben de man die zo vaak lacht
Maar ik verberg mijn verdriet
Ben niet zo vrolijk in de nacht
Dan dool ik in mijn waarheid rond
En die waarheid is te groot
Met hem sloot ik nog geen verbond
Want die waarheid is de dood
En als ik dood ben, ben ik weg
En dan valt er niks te erven
Wou je wat? Dan heb je pech:
Ik heb alleen maar scherven

[Dit bericht is gewijzigd door CarDen op 06-01-2004 13:32]

quote:

---

Op dinsdag 6 januari 2004 13:01 schreef dennisjv het volgende:
Henk Hofstede - Inktman

---

L. Nijght blijft voor mij trouwens de beste Nederlandstalige tekstschrijver. De manier waarop hij zinnen laat vloeien en ongecompliceerd rijmen, dat is gewoon poezie.

quote:

---

Zo te sterven op het water met je vleugels van papier
Zomaar drijven na 't vliegen in de wolken drijf je hier
Met je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragen
Eindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kuste
Geuren die je hebt geweten
Alles kan je nu vergeten
Op het water wieg je heen en weer
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht
Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later
Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenblaadren wiegen
Maar zo hoog kan ik niet komen
Dus ik vlieg maar in mijn dromen
Altijd ben ik voor het leven op de vlucht
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht

Om te leven dacht ik je zou een vlinder moeten zijn
Om te vliegen heel ver weg van alle leven alle pijn
Maar ik heb niet langer hinder van jaloersheid op een vlinder
Want zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven
Ik kan zonder vliegen leven
Wat zal ik nog langer geven
Om een vlinder die verdronken is in mij
Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn

---

quote:

---

De wereld heeft mij failliet verklaard
Ik heb me nog nooit zo goed en licht gevoeld als nu
Ik heb me nog nooit zo schoon en bevrijd gevoeld als nu
Weg met de kroegen
Weg gezuip
Weg zijn de katers
Dronken flaters
Glazige morgens
En hun zorgen; niet te betalen
De wereld heeft mij failliet verklaard
Het is een verbazingwekkend lot, waar men mij mee stoorde
Een verbazingwekkend lot, van wat eens bij mij behoorde
Geen parasieten
Geen gevlij
Geen gestroop meer
Geen gevrij
Geen gelik meer
't Is voorbij, niets meer te halen

De wereld heeft mij failliet verklaard
Het is een geschenk van God en niet van de maatschappij
Het is een geschenk van God en dit is wat hij zei:
Je moet weer werken
Je moet weer zingen
Je moet weer lachen
Je moet weer spelen
Je moet weer geven
En beleven
Je moet weer stralen
De weg is vrij
De weg is open
De weg is mateloos van mij
Zonder bagage
Kan ik weer lopen
Want ik ben nu vogelvrij

De wereld heeft mij failliet verklaard
Ik ben ontstegen aan het groot krakeel
Ik ben ontslagen aan het maffe oordeel
Ik heb niets meer te verliezen
Ik heb alleen
Te winnen
Te beminnen
Te beginnen
Ik ben niet meer
Te achterhalen

---

[Dit bericht is gewijzigd door -Wepeel2- op 06-01-2004 13:40]

Van Dik Hout - Meer dan een ander

Er is niemand die meer dan ik zal weten over jou.
Hoe je je gedragen zou, hoe je iets vragen zou.
Er is niemand die meer dan ik zal zwijgen over jou.
Omdat ik de woorden niet heb nu ik ze nodig heb.
Meer dan een ander heb ik jouw liefde gekend.
Meer dan een ander ben ik weggerend.
Meer dan een ander heb ik je naast me gehad.
Meer dan een ander heb ik je liefgehad.
Maar nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft.

Er is niemand die meer dan ik zal weten over jou.
Welke kleur je draagt, welke geur je draagt.
Er is niemand die meer dan ik zal liegen over jou.
Omdat ik de waarheid niet ken, nu je gelogen hebt.
Meer dan een ander heb ik jouw liefde gekend.
Meer dan een ander ben ik weggerend.
Meer dan een ander heb ik je naast me gehad.
Meer dan een ander heb ik je liefgehad.
Maar nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft.
Ja, nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft.
Ja, nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft.
Ja, nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft.
Er is niemand die meer dan ik zal zwijgen over jou.

Hero - Toen ik je zag

Ik dacht nooit aan morgen, vandaag was lang genoeg
Totdat ik jou zag, en ik dacht ineens aan morgenvroeg
Ik hield niet van de liefde, voor mij was er geen vrouw
Totdat ik jou zag, en ik hield zomaar ineens van jou

Chorus
Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet
En toen heb je mij misschien, niet eens gezien

Ik ging nooit naar buiten, echt vrolijk was ik niet
Nu loop ik zelfs te fluiten, en ik kijk of ik jou ergens zie
Ik kon om niemand lachen, ik was tot niets in staat
Nu ben ik dag en nacht een zon, omdat ik weet dat jij bestaat

Chorus
Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet
En toen heb je mij misschien, niet eens gezien

Als ik jou zou vragen, drink jij wat van mij
Zou je dan lachen, blijft het daarbij
Ik moet het toch proberen, ik weet alleen niet hoe
Niet langer verlegen, ik wil ik zal ik ga naar je toe

Er was een donder een bliksem, een slag toen ik je zag
Ik ben veranderd een ander, sinds die ene lach
Ik geef me over je hebt me, verzetten heeft geen zin
Ik ben veranderd een ander, en dit is pas het begin

Chorus
Want je hebt niet in de gaten wat je allemaal met me doet
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet
En toen heb je mij misschien, ja heel misschien, niet eens, gezien

al een paar keer voorbijgekomen in dit topic...

Fontane - Slapeloos

Kan niet slapen vannacht
zei zij zachtjes tegen mij.

De telefoon gaat telkens, maar ik geef geen gehoor.
Aan de klank van warmte in de kou, van een wereld zonder jou.
Kan ik er tegen, in eenzaamheid te leven.
Is het over verder gaan en gedaan.
Ik slenter door straten, leeg en ja verlaten.
Mij voelen waar het was wat jij me gaf.
Zou ik niet een maal voor heel even alles moeten geven voor die laatste keer, die laatste nacht met jou.

Kan niet slapen vannacht
zei zij zachtjes tegen mij. 2x

In herinnering een glinstering.
Zij lacht, de kaarsen uit en de kachel aan...owja
Flauw licht valt over haar gezicht als een ster aan de hemel, die allang verdwenen is.... nee nee nee.
Ik verdrink in mijn gedachten, zal ik op je wachten, op je belletje met de vraag of ik kan komen.
Want het vuur is allang gedoofd... m'n hart vat vlam.
Voor die woorden van de kant van de lijn, waar de liefde vandaan kwam.

Kan niet slapen vannacht
zei zij zachtjes tegen mij. 2x

Dit is de voicemail van Michiel, ik ben er niet spreek maar iets in....

Kan niet slapen,
Kan niet slapen vannacht.
Ik kan niet slapen.
Kan niet slapen vannacht zei zij zachtjes tegen mij. 2x

Kan niet slapen,
Kan niet slapen vannacht.
Ik kan niet slapen
Ik kan niet slapen...

Kan niet slapen vannacht zei zij

"Vergeet nu maar je zorgen" van Danny de Munk en "Over de muur" van Clouseau zijn ook erg mooi.

Er is altijd een weg - Volumia

Lange dagen, moederziel alleen
Het lijkt alsof echt niemand om je geeft
Onbewogen, starend naar de klok
Vragend aan jezelf waarvoor je leeft

Iedereen kan soms het leven niet meer aan
Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan

Er is altijd een weg, altijd een licht
Veeg de tranen nu uit je gezicht
Want er komt een moment dat het geluk voor je staat
Dus hou nog even vol als het niet gaat
Het komt eraan

Niet geslapen, weer een lange nacht
Waar is alles toch zo mis gegaan
Duizend vragen, tollend in je hoofd
Zoekend naar de zin van het bestaan

Iedereen kan soms het leven niet meer aan
Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan

Er is altijd een weg, altijd een licht
Veeg de tranen nu uit je gezicht
Want er komt een moment dat het geluk voor je staat
Dus hou nog even vol als het niet gaat

Als het geluk je plots verrast
Denk dan niet na maar grijp het vast

Er is altijd een weg, altijd een licht
Veeg de tranen nu uit je gezicht
Want er komt een moment dat het geluk voor je staat
Dus hou nog even vol als het niet gaat
Het komt eraan

Vroeger was mijn hart veel groter
En het had veel groter kunnen zijn
Als ik niet een deel aan jou gegeven had

Ik ken je nu een hele tijd
Ik wilde je, maar nu wil ik je kwijt
Ik dacht, ik zeg 't maar dan weet je dat

Je was weer niet thuis vannacht
Ik heb gebeld - ik heb gewacht
Ik heb je door - ik ben het zat - en ik kan heel veel hebben

Ik kan heel veel hebben schat, maar als ik dat geweten had. (2x)

Ik dacht dat wij elkaar begrepen
Één en één blijft twee en is nooit meer
En nu blijkt dat jij niet tellen kan

Je was van plan het me te zeggen
En het kwam er maar niet van
Nou, als je niets wil zeggen - zeg dat dan.

Je was weer niet thuis vannacht
Ik heb gemaild, ik heb gefaxt
Ik heb je door ik ben het zat
En ik kan heel veel hebben

Ik kan heel veel hebben schat - maar als ik dat geweten had (2x)
Ik heb teveel van jou gepikt - ik heb teveel van jou geslikt
Ik heb teveel, teveel, teveel - en ik kan heel veel hebben
Ik kan heel veel hebben schat,Maar als ik dat geweten had. (2x)

STIP AAN DE HEMEL:

Nu eens niet naar de klote
uit pure gewoonte
Maar gewoon omdat ik kreeg wat ik vroeg
De zoveelste laatste ronde
-daarvan komt het gedonder-
heeft me verbannen naar deze kroeg
Waar sluitingstijd helden
zich aan komen melden
voor de veldslag tot morgen vroeg
De rook in mijn ogen
haalt geen traan meer naar boven
Wat gedachten,de klank van een lach
Sinds ik die niet meer kan horen
ben ik zoveel verloren
Ben ik ontwaakt uit een hemels roes

Een stip aan de hemel
spreidt onwennig zijn vleugels
Vliegt over de wolken de dag achterna
Hoog, onaantastbaar
Vrij, onbedachtzaam
En zo mooi lief
Ik noem hem naar jou
Voor als je ooit dichterbij komt
Op de wind weer voorbij komt
Dan roep ik je naam lief
Dan zal ik er staan

Muziek dreunt in mijn slapen
Ik sta een band aan te gapen
waar ik de poster al jaren van ken
De zanger heeft niets te melden
probeert wat te schelden
Schrikt eigenlijk zelf nog het hardst
Ook mijn beste bedoeling
werd een nare bedoening
De hartchirurg met het roestige mes:
Hij toont begrip voor Uw lijden,
maar heeft het lef niet om te snijden
Ontwijkt Uw klachten met het grootste gemak
Ik wil niets meer gebruiken
dus ik sleep me naar buiten
De ochtendzon doet wat ze moet

Een stip aan de hemel
Spreidt onwennig zijn vleugels
Vliegt over de wolken de dag achterna
Hoog, onaantastbaar
Vrij, onbedachtzaam
En zo mooi lief
Ik noem hem naar jou
Voor als je ooit dichterbij komt
Op de wind weer voorbij komt
Dan roep ik je naam lief
Dan zal ik er staan

Wees voor jezelf toch niet zo hard
Waarom til je altijd meer dan het gewicht
Stel jezelf niet zoveel vragen
Gun jezelf een beetje lucht een beetje licht
Want net nu alles lijkt verloren
Nu ik weet dat ik je stem niet meer kan horen
En dan je gezicht
Dan je ogen
Je mond
Je haren
En dan 1 voor 1 die momenten
En ik alles
En dan niets meer voor me kan halen
Als alles lijkt verdwenen in de mist
Voel ik de zon op mijn kleren.
Wordt het tijd om te proberen
Achter te laten wat niet van mij meer is

Een stip aan de hemel
Spreidt onwennig zijn vleugels
Vliegt over de wolken de dag achterna
Een stip aan de hemel.
------------------------------------------------------------------------------------------------------

Maar de beste is deze :

Dromendief
je geeft me alles wat je hebt
al je tijd, je geld, je lichaam
je liefde, mij zoveel zelfrespect
en nog meer respect van vrienden
je bouwt voor mij een wit paleis
met feesten wijnfonteinen
je vertrouwt me je geheimen toe
laat alle spoken 's nachts verdwijnen

je vertelt me alles wat je denkt
elke wens of stil verlangen
je weeft je roze liefdesweb
en in dat web laat ik me vangen
je bent mijn tegendeel, mijn zelfkritiek
mijn nog minder kritiek van vrienden
je wilt me helemaal of anders niet
bent het geluk dat ik niet verdiende

en ik blijf een dief, een dromendief
en je hebt me lief
je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid
je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt
je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf

als ik het leven aan elkaar verzin
dan druk jij me op de feiten
je brengt me water als ik koortsig ben
bent het geduld dat ik nooit zal krijgen
geen mens die ooit mijn fouten snapt
alleen jij zult het begrijpen
als ik oogsten wil maar het lukt me niet
dan zeg jij laat het nou rijpen

en ik blijf een dief, een dromendief
en je hebt me lief
je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid
je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt
je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf

maar als je dan zo zeker bent, als je echt zo zeker bent
als je zo heel veel om me geeft
zou je me ook laten gaan?
zou je me laten gaan als het nodig was?
zou je me laten gaan, laten gaan?
zou je me laten gaan als het nodig was?
zou je me laten gaan, laten gaan?
zou je me laten gaan, laten gaan?

je bent de ophaaldienst van mijn verdriet
mijn kompas op open water
en je geeft me alles wat je hebt
maar betalen doe ik later ...........

Waanzinnig waar