Ik zit met een probleem. Vroeger (toen ik zo'n 8 jaar was) had ik een 16-jarig buurmeisje waar ik vaak mee speelde, kwam er wel goed mee overeen. Daarna ben ik ver verhuisd, maar nu woon ik terug daar. Ik ben intussen 15, zij 21.
Ik kan het erg goed met haar vinden (cq. wij kunnen het erg goed met elkaar vinden), zij is tevens de dochter van de nieuwe vriend van m'n ma. Ik breng 'r ook steeds aan het lachen enzo, ik ga soms zelfs uit met haar (en haar zus). Maar ik voel méér.. Zij is net gescheiden van haar man, en heeft ook een kind (1 jaar).
Ik kan 'r echt niet uit m'n hoofd krijgen, en als ik met andere meisjes afspreek is het toch "zij" die in m'n hoofd zit. Ik voel ook een leegte in m'n hart nu, volgens mij door daardoor..
Ik hoop trouwens dat ze me niet als een 'broer' beschouwt..
ja ik voel ook wat voor iemand (van de zelfde leeftijd welliswaar), maar ze is total onbereikbaar geworden.
ik denk dat niet dat ze onbereikbaar is, maar denk is aan de consequenties...
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
En moést het iets worden tussen ons, zou ik nog niet echt "papa" zijn, ik kan moeilijk op m'n 15e gaan samenwonen met iemand.. Zou er trouwens niets op tegen hebben om al een kind mee op te voeden, aangezien ik een broer en zus van dezelfde leeftijd heb.
Maar ja, ik vrees dat het toch nooit reality wordt.. Misschien binnen 5 jaar, maar dan is zij 26 en alweer getrouwd..
Maar toch kan ik echt aan niemand anders meer denken....
quote:Ga er is serieus met haar praten, en vraag wat zij er van vindt.
Op zaterdag 1 februari 2003 01:47 schreef Master_Of_Puppets het volgende:
Maar toch kan ik echt aan niemand anders meer denken....
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
quote:Recht voor zijn raap gezegd.
Op zaterdag 1 februari 2003 01:48 schreef Conflict het volgende:
Dit wordt niks, sorry kerel.Ze is te oud voor je en een heel stuk verder in haar ontwikkeling.
@ topicstarter: bekijk het eens vanuit haar positie...
quote:Daar denk ik ook vaak aan, maar anderzijds.. Ik sta nu zo dicht bij haar, als het negatief uitdraait zou dat een figuurlijke muur tussen ons vormen vrees ik.. Ook is ze een goede vriendin van m'n eigen moeder, ik zou me wel een beetje schamen, snap je?
Op zaterdag 1 februari 2003 01:50 schreef Skinkie het volgende:[..]
Ga er is serieus met haar praten, en vraag wat zij er van vindt.
quote:Wat vindt dat meisje er van?
Op zaterdag 1 februari 2003 01:53 schreef Master_Of_Puppets het volgende:[..]
Daar denk ik ook vaak aan, maar anderzijds.. Ik sta nu zo dicht bij haar, als het negatief uitdraait zou dat een figuurlijke muur tussen ons vormen vrees ik.. Ook is ze een goede vriendin van m'n eigen moeder, ik zou me wel een beetje schamen, snap je?
quote:Probeer ik... Maar het is een beetje moeilijk in te beelden, voor hetzelfde geld ziet ze er wel iets in..
Op zaterdag 1 februari 2003 01:52 schreef GizartFRL het volgende:[..]
@ topicstarter: bekijk het eens vanuit haar positie...
quote:Ik geef net aan dat ik een situatie zit die het moeilijk maakt om er met haar over te praten, en dan vraag je wat zij ervan vindt
Op zaterdag 1 februari 2003 01:54 schreef Conflict het volgende:[..]
Wat vindt dat meisje er van?
quote:Jah ik weet alles van die muur helaas
Op zaterdag 1 februari 2003 01:53 schreef Master_Of_Puppets het volgende:[..]
Daar denk ik ook vaak aan, maar anderzijds.. Ik sta nu zo dicht bij haar, als het negatief uitdraait zou dat een figuurlijke muur tussen ons vormen vrees ik.. Ook is ze een goede vriendin van m'n eigen moeder, ik zou me wel een beetje schamen, snap je?
, maar hoop houden is helemaal erg. En waarom zou je je schamen? Je liefde is toch oprecht?
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
quote:Echt schamen is het niet.. Maar je begrijpt toch wat ik bedoel, ik zou me niet erg op m'n gemak meer voelen als zij / haar vader (vriend van m'n moeder) / etc in de buurt zijn.
Op zaterdag 1 februari 2003 01:56 schreef Skinkie het volgende:[..]
Jah ik weet alles van die muur helaas
Ik zou raar opkijken als ze iets anders voor je voelt dan genegenheid en broer/zus-gevoelens. Jullie verschillen nu naar mijn inzien gewoon nog teveel. Ik zou dus gewoon het even aanzien en misschien veranderen jouw gevoelens ook nog wel.
En zo niet, dan zal ze het waarschijnlijk pas overwegen als je volwassen bent.
quote:[simpele botte situatieschets vanuit haar positie]
Op zaterdag 1 februari 2003 01:55 schreef Master_Of_Puppets het volgende:[..]
Probeer ik... Maar het is een beetje moeilijk in te beelden, voor hetzelfde geld ziet ze er wel iets in..
Ohw ik ben 21 met een kind van en alleeen staand, wat ga ik doen wat ga ik doen?
Weet je wat, dat buurjongetje van 15 zou vast en zeker een geweldige vader zijn plus dat hij me aan het lachen weet te maken. Met hem wil ik trouwen. Als het tenminste mag van zijn moeder.
[/simpele botte situatieschets vanuit haar positie]
quote:Waar geef je dat aan?
Op zaterdag 1 februari 2003 01:56 schreef Master_Of_Puppets het volgende:[..]
Ik geef net aan dat ik een situatie zit die het moeilijk maakt om er met haar over te praten, en dan vraag je wat zij ervan vindt
quote:Was antwoord op "Ga eens met haar praten".
Op zaterdag 1 februari 2003 01:53 schreef Master_Of_Puppets het volgende:[..]
Daar denk ik ook vaak aan, maar anderzijds.. Ik sta nu zo dicht bij haar, als het negatief uitdraait zou dat een figuurlijke muur tussen ons vormen vrees ik.. Ook is ze een goede vriendin van m'n eigen moeder, ik zou me wel een beetje schamen, snap je?
Het probleem is natuurlijk dat jullie 'r niet kennen, dus IMO schieten we niet veel op met die situatie-schetsen..
Dus probeer dat nu eerst uit te vinden.
http://shop.kapaza.nl/artemisonlineshop/page1/
deed het licht uit
en genoot bij de gedachte dat ik de enige mens ter wereld ben met een schaduw in volstrekte duisternis
quote:En wie mag Jerry dan wel zijn
Op zaterdag 1 februari 2003 02:05 schreef Oosthoek het volgende:
Ik zou eens aankloppen bij Jerry!
Misschien moet ik er toch maar met haar over gaan praten... Maar dan duw ik mezelf in een nogal benarde situatie..
sry m8 suc6 ermee
dutchmage, ouwe kaenker taalpurist! O+
-webicon verwijderd, veel te groot, niet terugplaatsen-
quote:Bedankt nog voor de goede raad.......
Op zaterdag 1 februari 2003 02:07 schreef dutchmage het volgende:
slotje..?sry m8 suc6 ermee
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
Topicstarter, ook al kennen we haar niet, ik denk dat je toch wel een soort algemeen beeld kunt schetsen. Als een moeder van 21 zich romantisch interesseert in een jongetje van 15 zou mij dat erg verwonderen. ten eerste is zij sowieso een volwassene en jij toch een kind. En ten tweede wordt dat effect versterkt door het verschil in jullie levens.
Ze is ongetwijfeld graag bij je en waardeert je, maar ik zou niet op te veel hopen.
Ik weet niet goed wat ik nu moet doen...
1) Er over praten met haar, incl. gevolgen (waarschijnlijk een muur die tussen ons zal ontstaan als het negatief afloopt)
2) Gewoon niks doen, maar dat houd ik niet
3) Wachten tot ik ouder ben, in de hoop dat ze intussen niemand anders heeft.. Niet echt ideaal
quote:Die muur trok op na een smsje op valentijnsdag een paar jaar geleden, dan weet je wel waar je aan toe bent. En toch denk ik dat je wel wilt weten waar je aan toe bent.
Op zaterdag 1 februari 2003 02:17 schreef Master_Of_Puppets het volgende:
Aan lef ontbreekt het me niet, ik zou het zeker open in haar gezicht zeggen... Maar als het negatief is stort het zowat in, weet je nog die muur..
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
quote:iemand van 18 of iemand van 21 met een kind, dat is een groot verschil. Plus dat je eigenlijk gedwongen bent om haat te blijven zien.
Op zaterdag 1 februari 2003 02:21 schreef Master_Of_Puppets het volgende:
Misschien er even bij vermelden dat ik al een relatie heb gehad met een 18-jarige, en dat ging eigenlijk best goed.. We hebben het toen uitgemaakt omdat de afstand tussen ons te groot was (letterlijk dus)..Ik weet niet goed wat ik nu moet doen...
1) Er over praten met haar, incl. gevolgen (waarschijnlijk een muur die tussen ons zal ontstaan als het negatief afloopt)
2) Gewoon niks doen, maar dat houd ik niet
3) Wachten tot ik ouder ben, in de hoop dat ze intussen niemand anders heeft.. Niet echt ideaal
dit soort situaties spelen wel vaker dit soort gevoelens in de hand. Ik snap dat je jezelf niet ziet als een kind, maar een 21-jarige moeder ziet je waarschijnlijk wel zo. En, let's be fair, dat zou ook wel zo logisch en normaal zijn.
Misschien moet ik gewoon eens een SMS sturen.. Maar ik ben ook bang voor een negatieve reactie, enerzijds voor die muur, anderzijds omdat ik niet weet hoe ik ga reageren.. Voor hetzelfde geld word ik erg depressief etc
quote:Ik zou zeggen: probeer het alleen als je ook klaar bent voor eeen afwijzing. Hoe ze je behandelen is okay, maar een relatie met een scholier als je zelf volwassen bent en zelfs een kind hebt is wat anders. Ik zou dus uitgaan van een negatief antwoord en als je dat aankunt en als de relatie het aankan, dan kun je nog beslissen of je het toch wilt zeggen.
Op zaterdag 1 februari 2003 02:30 schreef Master_Of_Puppets het volgende:
Klinkt wel aannemelijk ja.. Maar zoals gezegd ga ik soms uit met haar en nog kennissen van haar, en ik word echt als een "gelijke" behandeld.. Dat is een beetje het vervelende aan de zaak, ik weet niet hoe zij tegen mij op kijkt..Misschien moet ik gewoon eens een SMS sturen.. Maar ik ben ook bang voor een negatieve reactie, enerzijds voor die muur, anderzijds omdat ik niet weet hoe ik ga reageren.. Voor hetzelfde geld word ik erg depressief etc
Ik denk dat je het beste een poosje kunt wachten met het ondernemen van actie, tot je in ieder geval zeker weet dat het een verliefdheid is die niet meer over gaat als je er niets mee doet!
Mocht je over een jaar of anderhalf nog steeds hetzelfde denken dan zou ik het er inderdaad eens met haar over hebben. Nu is de kans denk ik veel te groot dat je een goede vriendschap op het spel zet!
Koester haar voorlopig gewoon zoals ze is en wees blij dat je een goede vriend voor haar bent.
Het is frustrerend, maar op termijn het meest lonend denk ik!
quote:Ik wil niet bot zijn, maar is het beter als zij wel weet wat je voelt en vervolgens iets serieus met een ander begint?
Op zaterdag 1 februari 2003 02:47 schreef Master_Of_Puppets het volgende:
Ja, daar dacht ik ook wel aan.. Maar ik weet wat er gaat gebeuren dan.. Zij zal niet weten dat ik iets voor haar voel, vrolijk met een andere man in zee gaan en bye..
Uiteraard wel in een context waarin het niet slaat als een tang op een varken he!
Mocht het zo zijn dat ze toch iets meer voor jou voelt dan onthoudt ze dit wel, en dat houdt haar misschien tegen om iets met een andere man te beginnen. Maar er is natuurlijk kans dat ze niets meer dan vriendschap voor je voelt, en in dat geval zal ze er niets achter zoeken en heb je niets op het spel gezet, maar komt ze inderdaad een keer met een andere man thuis. Maar weet je? Ook in dat geval slijt het...
quote:Ja, je kan het tegen haar zeggen. Maar zeg het alleen als je ook klaar bent voor een afwijzing. want die kans is groot, zo te horen. En ik heb niet hetidee dat je dat helemaal mee hebt genomen in je plannen.
Op zaterdag 1 februari 2003 02:53 schreef Master_Of_Puppets het volgende:
Dan zou ik tenminste geweten hebben waar ik aan toe was, en zou ik niet moeten toekijken terwijl zij gelukkig was met die andere.. Ik kan 'r moeilijk gaan zeggen dat ik iets voor haar voel als zij gelukkig getrouwd is.
Ik denk dat op dit moment de kans op een relatie met haar nihil is. Je moet ook niet proberen een relatie met haar te krijgen op dit moment.
Vertel haar je gevoelens en zeg tegelijk dat je inziet dat een relatie onmogelijk is. Maak haar duidelijk dat het een gevoel is wat je kwijt moest, zonder dat je iets van haar verwacht. Zeg haar dat je niet wilt dat deze situatie een muur tussen jullie plaatst.
Vermoedelijk zal ze eerst in de lach schieten, en zich tegelijk vereerd voelen, en dan begrijpen dat hoe serieus je bent.
Veel succes.
Maar het komt er dus op neer dat ik toch m'n gevoelens moet laten wéten, voor het te laat is..
SMS is misschien associaal cq. onpersoonlijk, maar ik zie me al zitten op die bank... Vastgekluisterd, niet wetende wat te zeggen.
denk je dat je een kans maakt? Wat denk je dat het effect op haar is? En wat schiet je er mee op?
quote:Hij is wel van de onzekerheid af. Kan me voorstellen dat 't een hoop rust geeft (op den duur). En wie weet maakt 'ie wel een kans.. wij kennen die hele meid niet.
Op zaterdag 1 februari 2003 03:07 schreef Ripley het volgende:
Tja, waarom moet je het per se laten weten?denk je dat je een kans maakt? Wat denk je dat het effect op haar is? En wat schiet je er mee op?
Ik denk dat ik misschien een andere weg insla: m'n ma.. Zij komt wel goed overeen met haar, en ik kan erg goed met m'n pa praten over dergelijke zaken.
quote:De nagel op de kop.
Op zaterdag 1 februari 2003 03:09 schreef American_Nightmare het volgende:[..]
Hij is wel van de onzekerheid af. Kan me voorstellen dat 't een hoop rust geeft (op den duur). En wie weet maakt 'ie wel een kans.. wij kennen die hele meid niet.
succes!
quote:Je moet altijd zelf weten wat je doet. Mara ik weet al bijna zeker dat je tegen een grote teleurstelling en een rare sfeer tussen jullie op gaat lopen, ik vraag me af of je dat risico wilt lopen.
Op zaterdag 1 februari 2003 03:09 schreef Master_Of_Puppets het volgende:
Waarom? Omdat ik niet wil dat ze het nooit weet..Ik denk dat ik misschien een andere weg insla: m'n ma.. Zij komt wel goed overeen met haar, en ik kan erg goed met m'n pa praten over dergelijke zaken.
[..]De nagel op de kop.
Praten met je moeder hierover lijkt me trouwens wel okay: zij kent jullie allebei en zo ben je het kwijt zonder gelijk risico's te nemen.
Gewoon zelf tegen haar zeggen. Beter stotterend en stamelend, dan via via.
Blijf gewoon lekker fantaseren en genieten om bij haar te zijn en voor de rest fijn voor jezelf houden. Er komt vast nog wel eens een goed moment voor, maar je kunt het waarschijnlijk alleen verprutsen door het er zo uit te gooien. 
quote:Kort: nee. Dat is me wel duidelijk geworden. Ik denk trouwens dat ze in haar hoofd wel wat jonger is dan 21.
Op zaterdag 1 februari 2003 03:14 schreef FROSTBITE het volgende:
Denk je dat een 21 jarige vrouw met kind niet doorheeft wat een 15jarig pubertje voor haar voelt?
En het is niet m'n bedoeling om het via-via te doen, maar ik wil er gewoon eens over *praten* met m'n ma, aangezien ze ons beiden kent, wat Riply zegt dus.
En elke ouder is anders, dus zeggen "ouders gaan niet samen met relaties" gaat niet echt op..
[Dit bericht is gewijzigd door Master_Of_Puppets op 01-02-2003 03:33]
quote:Ja iedereen zit weer anders in elkaar natuurlijk. Ik zou dit soort dingen liever voor me houden en mijn moeder zou wel een van laatsten zijn om mijn "romantische gevoelens" mee te delen. Dat je een keer met die meid tussen de laken wilt kruipen is wel begrijpelijk, maar damn 6 jaar ouder (op die leeftijd) en met een kind... da's geen speelgoed!
Op zaterdag 1 februari 2003 03:26 schreef Master_Of_Puppets het volgende:[..]
Kort: nee. Dat is me wel duidelijk geworden. Ik denk trouwens dat ze in haar hoofd wel wat jonger is dan 21.
En het is niet m'n bedoeling om het via-via te doen, maar ik wil er gewoon eens over *praten* met m'n ma, aangezien ze ons beiden kent, wat Riply zegt dus.
En elke ouder is anders, dus zeggen "ouders gaan niet samen met relaties" gaat niet echt op..
Volgens mij moet je gewoon een leuke tijd met dr hebben en als er wat gebeurd zie je het vanzelf wel! Beetje spontaan houden enzo.
Een meisje (vrouw) van 21 met een kind is duidelijk niet erg jong in haar hoofd, zeker als ze al getrouwd is geweest en weer gescheiden (zoiets maakt je wel volwassen). Plus dat er nog bijkomt dat meisjes (bijna) altijd 2 jaar voorlopen op jongens. Zij zal iemand willen die voor haar en haar kind kan zorgen en dat kan jij nog lang niet.
Ik denk dat ze jouw gewoon heel erg ziet als haar kleine broertje.
Maar ja je kan het natuurlijk altijd tegen haar zeggen dan ben je van die onzekerheid af (hoewel misschien achteraf dan die onzekerheid wel fijner was). En tjah de wonderen zijn de wereld nog niet uit dus wie weet zitten wij er allemaal naast. Maar ga er vanuit dat het niks is.
Je moet natuurlijk niet vergeten dat zei 21 is veel bijkomende zorgen heeft zoals haar kind.Ik denk dat ze het op prijs zou stellen als ze een vriend zou hebben die voor haar en haar kind kan zorgen.
Natuurlijk vind ik altijd nog dat je zelf moet doen wat je wilt.Als jij vind dat je 't moet vertellen moet je dat natuurlijk ook doen.
[Dit bericht is gewijzigd door Kombucha op 03-02-2003 21:01]
|
|
