Denkt iedereen na over zijn toekomst?

Ik had als visie om bij een bepaald bedrijf te werken toen ik nog studeerde, toen zat ik er opeens en was het allemaal niet zo speciaal, na 2 jaar had ik het daar dan ook wel weer gezien.

In het begin veel met "succes" bezig geweest, een constante prijzenjacht zeg maar, altijd willen toppen. Elke keer als ik wat behaalde was er dan toch die leegte, als ik het niet behaalde de frustratie. Werken zelf viel ook tegen vanwege de politiek die in elk kantoor plaatsvindt, het echte werk is nooit echt prioriteit. Ik zie me zelf nu ook meer als iemand die dient en dat is het. Iedereen heeft een taak in het leven en die vul je gewoon uit, verder betekent het niks. Of je nou miljoenen rondschuift of putjes schept.

Wel altijd avontuur opgezoekt, veel landen gewoond, woon nu alweer 12 jaar buiten Nederland. Alles opgezegd en gewoon gaan met 1 tas, dat is nog het mooiste, het onbekende opzoeken.

Niets plannen is het beste, gewoon doen. Het loopt toch altijd anders dan je denkt. Ondertussen sinds 2 jaar gesettled, getrouwd met een Zuid-Amerikaanse vrouw, was ook allemaal toeval.

quote:

Op maandag 15 november 2021 19:50 schreef JohnDDD het volgende:

[..]
Ik vind gisteren een gesprek op in de trein tussen 2 jonge meisjes en die ene zei: ik wil eerst nog even goed van het leven genieten, ik heb echt totaal geen zin om straks tussen de luiers te moeten zitten.

Ze klonk echt heel erg overtuigd dat ze er geen zin in had, dus ik verbaasde me meteen over het feit dat ze er heel zeker over leek dat het toch zou gaan gebeuren

Mijn vriendin is 16 jaar jonger dan ik, dus ze heeft nog even tijd. Ze wilde eerst beslist geen kinderen en toen weer wel en nu is het meer 50/50. Ik wilde vroeger altijd dolgraag kinderen, maar nu ik wat ouder ben (eind 30) en veel vrijheid heb, wil ik die vrijheid echt niet opgeven. En bovendien houd ik ook helemaal niet zo van kinderen ... ik heb er geen zin in, nou ja, noem maar op, geen enkele reden om het wél te doen. Ach misschien de angst om later eenzaam te worden, maar ja. Pech gehad.

Ik heb m'n vriendin wel gezegd dat ik niet 100% zeker ben hoe ik er over 5 of 10 jaar over denk. En ze is het wel met me eens dat het weinig zin heeft om er nu al over na te denken of om de relatie te beëindigen omdat ik het vrijwel zeker niet wil en zij wellicht wel.

Je vriendin heeft dus nog alle tijd om een keuze te maken. Prima toch, misschien komt ze er over 5 jaar of zo wel keihard van terug als er meer mensen in haar omgeving kinderen krijgen. En zien hoe erg dat tegenvalt (of meevalt).

En over die meisjes in de trein, lijkt me een typisch geval van iets doen omdat het “hoort” ipv je eigen keuzes te maken. Hopelijk komen ze er snel achter dat kinderen krijgen gewoon een keuze is en dat het dus niet hoeft.

Ik werk om te leven, ik leef niet om te werken. Het betaalt de rekeningen en voor de rest zie ik het allemaal wel. Ik zou, voordat ik de pijp uit ga, het één en ander graag willen afvinken, maar ik zie wel wanneer dat gebeurt. En zo niet, dan niet. Ik zou denk ik gek worden als ik de rest van m'n leven zou moeten uitstippelen.

Ik heb ook geen grootse plannen, zie wel hoe het loopt en als ik niet meer tevreden ben doe ik aanpassingen. Heb wel wat ideeën over ander werk en woonruimte, op een gegeven moment zal ik daar wel wat meer vorm aan geven, maar ik heb er geen plan van aanpak voor opgesteld. Komt tijd komt raad. Meestal begint het dan op een gegeven moment echt te kriebelen, dan wordt het tijd voor actie en wil ik het ook zsm geregeld hebben.

Ik hou ook nooit zo van de vraag "wat zijn je ambities?", die bv bij daten nog wel eens voorbij komt. Naja mijn ambitie is een tevreden en gelukkig leven. Maar geld en roem vind ik geen noodzaak voor een gelukkig leven. Ik verdoe ook graag mijn tijd aan gamen en netflix, ongetwijfeld kan ik met die tijd veel nuttigere dingen doen, maar op dit moment vind ik dit leuk, dus dan vind ik het prima en niet zonde van mijn tijd (over het algemeen dan, af en toe bedenk ik me wel dat ik eigenlijk beter andere dingen had kunnen doen, maar dat is dan meestal huishouden ofzo, iig geen dingen die ik echt leuker vind, want dan deed ik ze wel )
Voor mijn gevoel wordt er wel eens teveel nadruk gelegd op wat je allemaal moet hebben om gelukkig en succesvol te zijn en dat je altijd moet streven naar beter. Het kan ook geen kwaad om gewoon eens tevreden te zijn met wat je hebt.
Maar het is ook gewoon persoonlijk, sommige mensen zijn juist gelukkiger als ze nog allerlei plannen hebben en iets hebben om naartoe te werken. Ik hou wel van het leven bij de dag!

Goh eerlijk? Ben er eerlijk constant mee bezig, meer in de zin van wollig piekeren. Vergelijk het wel eens met de auto te pakken en rijen maar, we zien wel waar we belanden. Hangt ook af of iemand eerder impulsief of eerder planmatig handelt

Vanwege enkele zware negatieve ervaringen kan 't wel zeker goed uitdraaien om af en toe short term goals te plannen vooraleer je riskeert in een existentiële crisis te vervallen, want ja, in 't slechtste geval wordt je depri.

[ Bericht 2% gewijzigd door Googke op 16-11-2021 16:04:53 ]

quote:

Op dinsdag 16 november 2021 12:59 schreef Jed1Gam het volgende:
Ik had als visie om bij een bepaald bedrijf te werken toen ik nog studeerde, toen zat ik er opeens en was het allemaal niet zo speciaal, na 2 jaar had ik het daar dan ook wel weer gezien.

In het begin veel met "succes" bezig geweest, een constante prijzenjacht zeg maar, altijd willen toppen. Elke keer als ik wat behaalde was er dan toch die leegte, als ik het niet behaalde de frustratie. Werken zelf viel ook tegen vanwege de politiek die in elk kantoor plaatsvindt, het echte werk is nooit echt prioriteit. Ik zie me zelf nu ook meer als iemand die dient en dat is het. Iedereen heeft een taak in het leven en die vul je gewoon uit, verder betekent het niks. Of je nou miljoenen rondschuift of putjes schept.

Wel altijd avontuur opgezoekt, veel landen gewoond, woon nu alweer 12 jaar buiten Nederland. Alles opgezegd en gewoon gaan met 1 tas, dat is nog het mooiste, het onbekende opzoeken.

Niets plannen is het beste, gewoon doen. Het loopt toch altijd anders dan je denkt. Ondertussen sinds 2 jaar gesettled, getrouwd met een Zuid-Amerikaanse vrouw, was ook allemaal toeval.

Ik heb zelf heel veel uitzendwerk gedaan, en verreweg het meeste was ver onder mijn niveau. Er zijn zeker wel bedrijven waar het echte werk (zo goed als) het belangrijkste is, maar dan heb ik het over het MKB.

Volgens mij is die politiek het werk.

quote:

Op dinsdag 16 november 2021 13:55 schreef DjVero het volgende:
Ik werk om te leven, ik leef niet om te werken.

Het probleem is dat als je niet leeft om te werken je niet genoeg werk zult hebben om te leven.

[ Bericht 74% gewijzigd door Horzula op 17-11-2021 00:20:26 ]

quote:

Op woensdag 17 november 2021 00:10 schreef Horzula het volgende:

[..]
Het probleem is dat als je niet leeft om te werken je niet genoeg werk zult hebben om te leven.

Jawel hoor, ik draai mijn uren en de taken die ik moet doen en heb m'n opleiding ervoor genoten, maar that's it. M'n werkgever wil graag dat ik me ga ontplooien, master volgen en al die shit, maar nee, dank je. Dat heb ik acht jaar geleden voor het laatst gedaan; naar dat leven ga ik niet terug.

Feitelijk zou ik zelfs een dag minder kunnen gaan werken, maar dat betekent dat we minder uitjes, minder uit eten, geen vakantie, minder kansloze abonnementen etc. etc. zouden kunnen doen en die dingen maken voor mij toch echt wel het leven. En meer hoeft zeer zeker niet. Dus: ik werk om te leven, ik leef niet om te werken.

Nee, ik ben wel tevreden eigenlijk. En m’n leven zag er 10 jaar geleden echt heel anders uit.

Niet te veel plannen, leven bij de dag, genieten van de kleine dingen. Dingen kunnen zomaar ineens voorbij zijn…

quote:

Op woensdag 17 november 2021 11:21 schreef DjVero het volgende:

[..]
Jawel hoor, ik draai mijn uren en de taken die ik moet doen en heb m'n opleiding ervoor genoten, maar that's it. M'n werkgever wil graag dat ik me ga ontplooien, master volgen en al die shit, maar nee, dank je. Dat heb ik acht jaar geleden voor het laatst gedaan; naar dat leven ga ik niet terug.

Feitelijk zou ik zelfs een dag minder kunnen gaan werken, maar dat betekent dat we minder uitjes, minder uit eten, geen vakantie, minder kansloze abonnementen etc. etc. zouden kunnen doen en die dingen maken voor mij toch echt wel het leven. En meer hoeft zeer zeker niet. Dus: ik werk om te leven, ik leef niet om te werken.

Hoe oud ben je nu? Op een gegeven moment vinden ze je te oud, al ben je nog lang niet aan je pensioen toe.

quote:

Op donderdag 25 november 2021 18:03 schreef Horzula het volgende:

[..]
Hoe oud ben je nu? Op een gegeven moment vinden ze je te oud, al ben je nog lang niet aan je pensioen toe.

33, en ik werk in het onderwijs, dus dat zal wel loslopen. Sterker nog, ik geef les in 2 vakken waar ik niet voor gestudeerd heb

quote:

Op vrijdag 26 november 2021 10:15 schreef DjVero het volgende:

[..]
33, en ik werk in het onderwijs, dus dat zal wel loslopen. Sterker nog, ik geef les in 2 vakken waar ik niet voor gestudeerd heb

Wacht tot je 44 bent... of God-beter-het nog ouder.

Ik leef van dag tot dag... als ik aan de toekomst denk start ik met piekeren en daar heb ik helemaal een zin in. Ik zie wel waar ik eindig.

Zoals master oogway zei: yesterday, is history, tommorrow is a mystery but today is a gift... thats why it called present.

Ik ben inmiddels 36 jaar en ik heb nog steeds het gevoel dat ik maar wat aan het doen ben. Dus ook totaal geen toekomstplannen.