R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je vermijdt het aanpakken van de oorzaak omdat je bang bent. Alleen jouw coping is om dan 0 emotie toe te laten, want dan kun je zeggen dat het je gewoon niks doet (want het verandert toch niks), of dat je er gewoon geen zin in hebt (want eigenlijk vind je het wel best zo).quote:Op dinsdag 29 augustus 2023 13:41 schreef TAmaru het volgende:
[..]
Ik denk niet dat ik daar klaar voor ben of überhaupt zin in heb of hoop koester dat het iets gaat veranderen. Ik zou dan liever met meditatie ofzo aan de slag gaan.
De waarheid is misschien wel dat je inderdaad niet klaar bent voor de gevolgen.
Resistance is futile.
Het autimse is groot in deze. De tandjes.quote:
Hier nog even een update na bijna een jaar:
Sinds december heb ik weer een relatie. Dit is een heel introvert type, die het van mij ook wel accepteert dat ik weinig buiten de deur kom en ook graag veel op mezelf ben, omdat zij zelf ook wel een beetje zo is. Ik heb mij dit keer iets afstandelijker opgesteld en wat meer tijd voor mezelf gemaakt. Toch blijven er veel twijfels of ik relaties wel leuk vind. M.a.w. een relatie heeft voor- en nadelen, en ik heb het gevoel dat voor mij de balans soms een beetje naar de nadelen overslaat. Ik zie gewoon niet meer zo het nut in van een relatie en geniet er ook niet meer echt van. Soms vraag ik me af waarom ik niet af en toe gewoon eens iemand in bed probeer te krijgen of naar de hoeren ga en het verder qua relatie voor gezien houd.
Het enige wat ik prettig vind is dat ik iemand heb met wie ik me verbonden voel en dat we dingen op dagelijkse basis met elkaar delen. Maar om eerlijk te zijn breng ik mijn tijd het liefst alleen door. Ik vind dingen ondernemen met mijn vriendin vaak behoorlijk vermoeiend. Je moet alles altijd maar op elkaar afstemmen; hoe laat gaan we weg, wanneer en waar gaan we eten, hoe gaan we, etc. Er is zoveel te bespreken wat ik niet hoef als ik alleen ben.
Verder zijn er natuurlijk de emotionele gesprekken die je altijd moet voeren over de relatie zelf. Daar word ik soms ook wel wat moe van. Ik merk dat ik die gesprekken dan vaak uitstel, wat ook niet bevorderend voor de relatie is.
Om eerlijk te zijn vind ik het ook gewoon heerlijk om thuis sport te kijken of zelf te sporten buiten en een boek te lezen of wat op een forum te zitten zoals dit. Mijn contact met mensen daarbuiten is vrij beperkt maar dat hoeft van mij de laatste tijd ook niet zo. Sterker nog, ik merk soms dat ik meer behoefte aan contact heb als ik geen relatie heb, omdat ik dan toch hoop om iemand tegen te komen, terwijl ik nu eigenlijk nergens meer op hoop, wat me wat depressief maakt.
Ik erger me er soms aan als mijn vriendin wil langskomen als er een belangrijke sportwedstrijd is, omdat ik dan toch minder snel ga kijken omdat zij niet van sport houdt. Ik erger me dan snel aan haar omdat ik eigenlijk liever wil dat ze weggaat. In feite wil ik steeds minder gestoord worden bij de dingen die ik leuk vind. Ik kan minder makkelijk compromissen sluiten voor een vrouw. Ik heb dit weekend bijvoorbeeld een heerlijke tijd gehad: een beetje klussen in huis, atletiek en wielrennen op de TV, wat koken tussendoor, ... ik heb mijn vriendin totaal niet gemist.
Dan is er nog de seks. De seks is vaak behoorlijk saai en ik verlang dan ook wel eens naar seks met andere vrouwen. Wellicht kan het zijn dat mijn vriendin en ik seksueel niet echt een perfecte match zijn, maar ik merk dat ik ook gewoon moeite heb met het idee dat ik momenteel niet echt seks met andere vrouwen kan hebben. Dit vind ik echt een groot nadeel aan een (monogame) relatie. De seks is dan ook heel minimaal in mijn relatie momenteel.
Ik zie samenwonen of kinderen ook helemaal niet zitten in de toekomst dus daar hoef ik ook geen relatie voor te hebben.
Tegelijkertijd ben ik wel bang om te vereenzamen als ik geen relatie heb. Ik heb weinig vrienden en familie en ben toch bang om over 10 of 20 jaar heel erg eenzaam te worden. Maar toch blijft er in mijn relaties een zekere onvrede terugkomen.
Samenvatting: ik vind relaties vaak vermoeiend, saai en vraag me af of ze wel de moeite waard zijn, of dat ik eigenlijk beter af ben als ik lekker alleen ben en mijn eigen ding kan doen. Ik heb af en toe wel zin in seks, maar niet in al te veel gezeik. Maar ik ben wel bang om te vereenzamen op den duur. Met de huidige vriendin is het allemaal best prima, maar ook echt niet denderend.
Overigens mis ik soms ook wel de vriendin om wie ik dit topic gestart ben, maar dan lees ik dit topic weer terug en realiseer ik me dat ik met haar ook niet echt gelukkig was.
Meditatie gaat helpen om je kalm te voelen, maar niet je relatie perikelen. Wellicht wil je erover lezen? Het boek Verbonden is een aanrader.quote:
[..]
Ik denk niet dat ik daar klaar voor ben of überhaupt zin in heb of hoop koester dat het iets gaat veranderen. Ik zou dan liever met meditatie ofzo aan de slag gaan.
Nee, TS valt op luie wijven.quote:
Je bent een egoist en niet in staat om enerzijds te werken aan een relatie en anderzijds niet in staat om je aan te passen. Wellicht is single blijven of een LAT relatie iets wat beter bij je past.
Je moet de relatie vinden die bij je past. Mensen die een goede relatie hebben zijn heel duidelijk in wat ze willen.quote:
[..]
Ik heb nu drie relaties gehad en ben met de vierde bezig, maar verlang eigenlijk maar terug naar één van mijn voormalige partners. Die andere twee daar was ik echt helemaal klaar mee. Ik heb nog wel voorgesteld om vrienden te blijven maar dat wilden zij niet en dus heb ik ze ook nooit meer gezien en ook vrijwel nooit gemist.
Helemaal mezelf zijn ... nou ik probeer het zoveel mogelijk en kan dat ook best goed. Maar als je je vriendin alleen in het weekend ziet, zoals bij mij momenteel, is het natuurlijk niet leuk als je dan het hele weekend sport gaat zitten kijken. En in het weekend zijn nou eenmaal de meeste sportwedstrijden, dus dan moet je wel je prioriteiten bepalen. Je kunt wel zeggen dat je helemaal jezelf wilt zijn, maar als dat betekent dat je geen aandacht aan je partner schenkt, is dat natuurlijk niet echt leuk voor haar. En ik wil liever ook niet gestoord worden door haar als ik sport kijk. Maar als dat de enige tijd is die je samen hebt ... tsja.
Sowieso ben ik gewend dat ik in het dagelijks leven heel sterk kan bepalen wat ik doe. Ik werk vanuit huis aan flexibele klussen en niet fulltime, dus ik kan mijn dagen vrijwel geheel flexibel indelen. Bijna elke dag ziet er bij mij anders uit afhankelijk van waar ik zin in heb. Ik vind het moeilijk daarin compromissen te sluiten en een relatie betekent altijd compromissen sluiten. Soms komt mijn vriendin in het weekend en dan is het net een dag dat ik iets anders in gedachten had en in de relatie gewoon even geen zin had. Bij haar is het anders, zij heeft altijd wel zin om mij te zien.
Dus ik kan tot op zekere hoogte mezelf zijn, maar soms ga ik daar dan zover in, dat ik maar heel weinig tijd maak voor de relatie en dat de relatie eigenlijk wel heel erg op een laag pitje staat.
Dat lees ik niet uit jouw beschrijving. Meld wat je wil: spannender seks, vaak ook tijd voor je zelf. Vraag ook wat zij wil. En dan rekening met haar houden. Niet gaan kwetsen in zulke discussies. Dus geen "jij bent zo'n saaie trut" of "heb je geen eigen leven of zo?". Houd het bij je zelf. "Fijn dat je vaak bij mij wil zijn, maar ik heb graag ook mijn eigen tijd. Is het goed als ik in ieder geval je dagelijks even bel?".
Soms gaat het gewoon niet. Maar er zijn genoeg mensen die graag onafhankelijk in hun leven zijn en toch prima met een ander geregeld kunnen leven.
Het hangt deels van de culturen waar je in leeft hoe je relatie wordt in gevuld. Maar dan nog begint de relatie bij jullie.
Zelfs culturen waar veel wordt geëist dat mensen (dus vaak ook de partner) veel met de familie om gaan, kunnen daar goed mee om gaan.
Je kan in theorie wel met iedereen een relatie aan gaan. Maar als je neigt teveel je zelf weg te cijferen voor de ander zit het niet goed. Andersom ook.
Kortom, stel je grenzen, kijk naar de grenzen van de ander. Kijk of je wensen vervuld kunnen worden.
Het moet wel wensen blijven, geen eisen. Niet "Je moet dagelijks de keuken schoon maken" of "Je moet het alleen op zijn hondjes met mij doen". Dat gaat zo niet en dan kan je over grenzen gaan.
Succes, mocht deze relatie toch niet werken en heb je geen zin in een nieuwe prima. Later komt de behoefte wel weer.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
|
|
