Wat deed je toen het geluk wegwaaide uit je leven?

FOK!forum / Relaties & Psychologie / Wat deed je toen het geluk wegwaaide uit je leven?

TwilightZone	donderdag 30 januari 2003 @ 15:48
	Zelf zit ik nu in zo'n situatie waarvan je zou zeggen: het geluk is even weggewaaid. Ik ben ervan overtuigd dat het wel weer terug zal komen, en dat ik er weer boven op kom. Voor de oorzaak: zie mijn topic [advies] Na 4 jaar relatie crash :'( Maarja, het is nu even moeilijk. Niet uit bed kunnen komen, nergens zin in hebben, dingen niet doen terwijl je het moet doen enz. Ik heb wel werk, maar tijdelijk geen opdracht. Concreet betekent dat dat je gewoon niks hoeft te doen. Ik denk dat daar ook een beetje de aanleiding in zit: doordat je geen vaste structuur in je leven hebt raak je eerder lamlendig. Daarnaast heb ik zeeën van tijd om over bepaalde dingen na te denken... Dus: Wat deed jij toen het geluk wegwaaide uit je leven? Wat kan ik doen om er weer bovenop te komen? Of is het een kwestie van tijd?
MrTorture	donderdag 30 januari 2003 @ 15:49
	Ik ben nu bijna 5 maanden verder en het lukt me nog niet
Ripley	donderdag 30 januari 2003 @ 15:53
	Wat ik deed was even stevig janken en zwelgen: zielige films kijken, uren in bad, uithuilen bij vriendinnen. En daarna mezelf een schop voor mijn reet geven. Dus: zelf initiatief nemen voor leuke dingen, extra aandacht voor mijn werk en hobbies, reisje maken. Leuk worden dit soort dingen nooit. Voor mij is het een goed gevoel om de pijn er echt uit te gooien en daarna bewust de keuze te maken om verder te gaan.
dracoon	donderdag 30 januari 2003 @ 15:55
	Tja, moeilijk om te zeggen. Vooral veel nieuwe dingen aanpakken. Je zegt zelf dat je op het moment te weinig structuur ervaart. Kan je wel gaan zitten w88 totdat deze weer komt, maar je kan hem ook zelf maken. Ga sporten (liefst in groepsverband) en plan dit in, enz. Dat soort dingen. Zoek vrienden op (en ga je niet schuldig lopen voelen dat je ze nu opeens wel weer belt, zoals ik altijd deed )Ga nou niet je hele agenda vol zitten proppen, maar zorg in ieder geval weer dat je enige regelmaat hebt. Zo ongeveer heb ik het gedaan. Nu een jaar later zit ik echt heerlijk in mijn vel. Niet dat het zo'n tijd geduurt heeft, maar ik begin nu echt de vruchten te plukken van die periode. Ik ben trots op mijzelf. [Dit bericht is gewijzigd door dracoon op 30-01-2003 15:56]
zwaaibaai	donderdag 30 januari 2003 @ 15:55
	't Is inderdaad ook een kwestie van tijd. Mijn ex maakte het nogal klote uit na 3 jaar en ik zat in een gat. Ben ongeveer twee maanden nauwelijks aanspreekbaar geweest, zoop een slag in de rondte ( en ik ben een ex-alcoholist, dus noem het maar een terug slag). Dat moet je niet doen dus Op een gegeven moment ben ik opgestaan met het gevoel van: EN NU IS HET GENOEG!! En dat hielp: ik ben als het ware opnieuw begonnen met mijn leven. Alles wat ik deed, deed ik alsof het totaal nieuw was ( en in wezen klopt dat ook) . En dat gaf me totaal nieuwe energie. Ik ging er weer helemaal voor, heb alleen een hele tijd geen vriendin, scharrel o.i.d. gehad, daar was ik dan niet aan toe.
Lord Dreamer	donderdag 30 januari 2003 @ 15:59
	Toen dat gebeurde heb ik me totaal klem gezopen, een week bij vrienden gelogeerd en daarna weer aan het werk gegaan en het van me af proberen te zetten .. met hulp van vrienden en collega's is het gelukt blijf vooral niet hangen en probeer een regelmaat in de dagelijkse zaken te krijgen. normale tijden opstaan en naar bed gaan, vooral goed blijven eten en verzin bezigheden.
U-lerZzZ	donderdag 30 januari 2003 @ 16:03
	In het begin was ik opgelucht, blij en gelukkig. Na 1 week werd het ontwennig, eenzaam, saai en leeg. Dat zette zich na een tijdje om in woede, onbegrip en afsluiting. Die periode zal zo'n 3 maanden geduurd hebben. Wat deed ik in die tijd? Heel weinig! Stukjes leven weggooien. Thuis zitten. Veel praten erover waardoor ik eigenlijk alleen maar meer zelfmedelijden kreeg. Na 4 maanden heb ik het van me af kunnen zetten en heb ik mijn leven kunnen oppakken. Zo'n tijd wil ik dan ook nooit meer meemaken.
TwilightZone	donderdag 30 januari 2003 @ 16:08
	quote: Op donderdag 30 januari 2003 15:55 schreef dracoon het volgende: Ga sporten (liefst in groepsverband) en plan dit in, enz. Dat soort dingen. Zoek vrienden op (en ga je niet schuldig lopen voelen dat je ze nu opeens wel weer belt, zoals ik altijd deed )Ga nou niet je hele agenda vol zitten proppen, maar zorg in ieder geval weer dat je enige regelmaat hebt. Sporten doe ik inderdaad al sinds het uit is. Dat geeft me inderdaad een heel goed gevoel, en ik doe het ook elke week 4-6 uur. Nog nooit gemist. M'n sociale netwerk probeer ik volledig uit te buiten. Alleen, nieuwe contacten heb je niet zo 1-2-3. Ik ga ook weer veel uit, pak alle feesjes mee, laat geen kans onbenut. Alleen uitgaan vind ik niet zo'n geweldige manier om mensen te leren kennen. Zelf heb ik namelijk de ervaring dat je juist mensen leert kennen buiten het uitgaansleven om. Het is nogal oppervlakkig, uitgaan En zo ook de mensen die uitgaan. Maar een avondje met een meid gaan is op zich nooit verkeerd, maar ik verwacht niks vasts. Wil ik dan iets vasts? Nee en ja. Nee > ik wil laten zien dat ik het alleen kan. Verwacht daar ook sterker door te worden. Ja> soms mis ik iemand om m'n diepste gevoelens mee te delen. Vooral de pijn die ik heb vanwege m'n relatie wil ik kwijt kunnen. Soms wil ik m'n ex bellen, maar bij nader inzien toch maar niet. Geluk moet natuurlijk niet afhangen van wel of geen relatie.
EggsTC	donderdag 30 januari 2003 @ 16:11
	Janken
Ilsjuhh	donderdag 30 januari 2003 @ 16:22
	paar dagen heel veel huilen....alles en iedereen die zich voor mij interreseerden uitschelden...en me verder volop storten op school...
CoolGuy	donderdag 30 januari 2003 @ 16:59
	dood gaan van binnen, geen fut meer hebben. En dat heb ik nu, anderhalve maand later, nog steeds niet. Ik ben nog steeds net zo dood van binnen als eerst, alleen nu lach ik gewoon van de buitenkant, zodat mensen denken dat t wel beter met me gaat....maar ik ben dood. Toen het voorbij was met mn ex na 2 jaar was het net alsof de wereld instortte....
Oesie	donderdag 30 januari 2003 @ 17:00
	Uhmz helemaal niks... thuis zitten en muziek luisteren. Dat 1 week lang. Nergens zin in etc. Alleen de tijd helpt en de tijd duurt juist zo lang.
yingyang	donderdag 30 januari 2003 @ 19:05
	Toen mijn geluk was weggewaaid heb ik gewacht totdat het weer terug kwam gevlogen. Het heeft bij mij een hele tijd geduurd maar het wachten was het waard. En je vooral niet teveel focussen op jezelf en op je negatieve gedachtes. Blijven denken dat het geluk toch weer terug komt en moed blijven houden. In mijn slechte tijd had ik dus echt bijna nergens meer interesse in. Alleen dvd's kijken kon me interesseren. Muziek vond ik ook al helemaal niets aan. En vrienden kon ik niet verdragen omdat zij wel postief waren en ik niet. Heel veel sterkte ermee.
TwilightZone	donderdag 30 januari 2003 @ 21:29
	Nou, dat klinkt allemaal lekker. Kleine toelichting waarom ik er een beetje doorheen zit: m'n relatie liept stuk, omdat ik druk met werk bezig was had ik er in eerste instantie niet zoveel last van. Nu zit ik tijdelijk zonder opdracht, en ik hoor van mijn ex-vriendin dat ze een nieuwe relatie heeft, dat tezamen trok me flink naar beneden. Had ik niet verwacht. Maar ik denk dat ik waarschijnlijk onbewust toch nog dacht dat het wel goed zou komen, en het bericht van m'n ex-vriendin maakte duidelijk dat het echt over was. Terwijl ik het idee had er toch al aardig overheen te zijn. Toch niet, dus. De hoofdreden waarom ik -denk ik- zo teneergeslagen ben is vanwege het feit dat ik er wat tegenop zie om weer opnieuw een relatie op te bouwen. Als ik er straks weer middenin zit, zal dat snel over zijn, daar ben ik van overtuigd. Ben wat relatie moe.
ToXiCitY	donderdag 30 januari 2003 @ 21:30
	_{zelfmoordpoging} had veel tijd nodig
KonnieKipke	donderdag 30 januari 2003 @ 22:02
	tja, het blijft moeilijk. Kijk, het is nu 5 maanden uit en ik moet zeggen dat ik me op zich best oke voel. Ik merk wel dat ik nog niet de oude ben. Zit soms zonder energie. Moet weer een doel voor ogen krijgen. En ik mis haar soms ook nog wel, maar het meest mis ik gewoon een lieve vriendin...
SEMTEX	donderdag 30 januari 2003 @ 22:35
	Gruwelijk janken, dagen, maandenlang, depressief zijn, dagen in bed liggen, elke avond wensen dat je de volgende ochtend niet meer wakker word, elke dag die er weer nieuw was, m'n gevoel zoveel mogelijk ontkennen, onder de dekens blijven liggen, alle licht uit m'n kamer bannen, de meest depressieve schilderijen op de muur schilderen, tekeningen maken van konijnen die overreden worden, radiohead luisteren..etc Been there, done that. Het gaat over Ook al denk je echt dat 'deze ellende nooit meer overgaat'.
4br4x4s	donderdag 30 januari 2003 @ 23:02
	quote: Op donderdag 30 januari 2003 22:35 schreef SEMTEX het volgende: Been there, done that. Het gaat over Ook al denk je echt dat 'deze ellende nooit meer overgaat'. 't Schijnt zo, maar voorlopig is er nog die onmetelijke leegte. Ik probeer vanalles om 'm te vullen, maar het wil nog niet zo vlotten. Toch heb ik er wel vertrouwen in . Het duurt eigenlijk wel erg lang . * 4br4x4s schopt zichzelf maar weer eens onder z'n kont
CasB	donderdag 30 januari 2003 @ 23:54
	quote: Wat deed je toen het geluk wegwaaide uit je leven? Wanhopig worden
papajay	vrijdag 31 januari 2003 @ 01:34
	Verdriet verwerken is een fase die je niet kan ontkennen of onderdrukken als een gebeurtenis je enorm aangrijpt. En liefdesverdriet is en blijft de zwaarste psychologische belasting die een mens kan ervaren. Ik denk wel dat het belangrijk is dat je je tijdens het rouwproces niet onnodig kwelt. Vind jezelf dus vooral niet zielig. Draai de situatie om: elk moment dat je een vlaag van verdriet over je heen voelt komen, zucht diep en opgelucht dat er een eind is gekomen aan een periode van onzekerheid. Wees blij met jezelf en verrruim je gedachtengang. Draai ook eens een opzwepend nummer keihard na een soppige wegdromer (bijv. eerst Dreamer van Ozzy Osbourne en daarna By The Way van de Red Hot Chili Peppers). Maak jezelf kwaad en verzeker jezelf ervan dat je in ieder geval gaat werken aan je persoonlijk succes en niet bij de pakken neer gaat zitten. Werk aan jezelf en groei! Suc6
Femke13	vrijdag 31 januari 2003 @ 09:01
	jemig, depressiever kan het ook niet worden! Geluk komt en gaat, je kunt niet fulltime gelukkig zijn, hooguit tevreden! Dus wat je dan doet? Niks, gewoon doorgaan!
KonnieKipke	vrijdag 31 januari 2003 @ 17:21
	quote: Op vrijdag 31 januari 2003 09:01 schreef Femke13 het volgende: jemig, depressiever kan het ook niet worden! Geluk komt en gaat, je kunt niet fulltime gelukkig zijn, hooguit tevreden! Dus wat je dan doet? Niks, gewoon doorgaan! fijn hoor als je zo in het leven staat. Makkelijker gezegd dan gedaan als je je ouders bijvoorbeeld verliest. Dit soort opmerkingen zijn op zich lucht. Na 9 maanden relatie ben ik 5 maanden later nogsteeds aan het revalideren en ik ben een nuchter mens. "gewoon doorgaan" is voor de meesten niet zo makkelijk als er gevoel in het spel is...
TwilightZone	vrijdag 31 januari 2003 @ 18:04
	quote: Op vrijdag 31 januari 2003 09:01 schreef Femke13 het volgende: jemig, depressiever kan het ook niet worden! Geluk komt en gaat, je kunt niet fulltime gelukkig zijn, hooguit tevreden! Dus wat je dan doet? Niks, gewoon doorgaan! Vind 't weinig depressief anders. Er wordt te snel met termen als depressief gegooid, in het algemeen, en zo ook hier. Het kan toch gewoon even tegen zitten? M'n ex is er ook zo één: als je er niet over praat, is het probleem er ook niet. Lekker makkelijk. Lekker oppervlakkig. Niet mijn stijl. Dus: als het tegenzit, gewoon over praten. Niks gewoon doorgaan. Even stil staan in het leven is niet verkeerd.
Ericr	vrijdag 31 januari 2003 @ 19:12
	Neem de tijd voor jezelf, sporten helpt in ieder geval zeker bij het van je af zetten. Maar het heeft tijd nodig voor je echt weer een goed ritme te pakken hebt, zelf iets te snel weer geprobeerd om nieuwe relatie aan te knopen, vooral via Internet. Maar je merkt al snel dat je eerst weer klaar moet zijn voor een relatie wil je er aan beginnen, anders blijf je maar terugkijken naar het verleden terwijl je met iets nieuws bezig zou moeten zijn. Ieder mens is natuurlijk wel anders, maar ik denk dat rustig tot je zelf komen, waarbij je wel discpline moet hebben om overal zin in te houden, eerste stap is naar een stabiel gevoel. Geluk is ook maar een vaag begrip, probleem is ook dat ik zelf bijvoorbeeld mijn levenstijl van voorheen en de belevenissen van toen als een gelukkig periode blijf zien terwijl feitelijk ik nu gelukkiger zou moeten zijn. Geen gestress van ex meer aan mijn kop en veel fitter omdat ik weer zin heb in sporten iedere dag. Succes er mee, vecht niet te veel tegen dipjes die zeker nog zullen komen, beter wat gas terug nemen dan.
esjuh	vrijdag 31 januari 2003 @ 19:19
	Wat ik deed? Allereerst janken, janken, janken, werkelijk overal, op de raarste plekken. Daarna heb ik mezelf zo veel mogelijk bezig gehouden zodat ik nergens aan hoefde te denken. Afspreken met vrienden, gezellig doen, feestjes... Maar daar was hij heel vaak ook bij. Met carnaval een terugslag gehad (na +- 2 maanden), ik heb me echt heel erg bezopen, weer heel erg gejankt, en toen was het ergste over. Nog wel de nodige ruzies gehad met mn ex in die tijd, maar dat was omdat ik hem nog elke dag zag (we zaten bij elkaar op school). Na 6 maanden voelde ik me echt weer helemaal top. Misschien een beetje lang, maar het duurde en duurde maar omdat ik hem zo vaak zag... Je kan elkaar het beste maar een beetje uit de weg gaan in zo'n periode, dat is makkelijker voor allebei.
ejboomsma	zaterdag 1 februari 2003 @ 06:51
	veel janken... en na 9 maand nog steeds
TootsieRoll	zaterdag 1 februari 2003 @ 07:50
	Het is nu ongeveer anderhalve week uit. In het begin voelde ik me best ok en vooral opgelucht zoals iemand anders ookal had gezegd. Nú ben ik een slob letterlijk en figuurlijk. Ik heb me voorgenomen hem nu niet meer te bellen (omdat ik dat bijna elke dag een keertje deed) en hem met rust te laten. Ik was nog wel degene die het het uit wilde maken! Wist echt niet dat je daar zoveel verdriet van kon hebben. Maargoed in het begin ging alles wel goed, ik ging happy naar werk en school maar na ongeveer een week begon ik te huilen en chocola te (vr)eten en moést ik hem gewoon horen. Hij klinkt heel erg koel alsof hij er helemaal geen problemen mee heeft (ookal weet ik dat dat niet zo is) en het is heel erg pijnlijk, maar het helpt me wel erover heen te komen. Ik begin nu met hardlopen en een hééééleboel sit ups want ik geloof (en dat is wat hij me ook heeft verteld) dat ik me hierin kan afreageren. Het zal mijn zelfvertrouwen goeddoen! Voor komende zomer heb ik een doel: Alle studiepunten halen, trots worden op mezelf en helemaal zelfstandig worden. The beginning: vanavond heb ik een feestje YAY! PS: EN VOORAL VEEL HARDE HAPPY MUSIC DRAAIEN!!!!
Unknown_Drunk	zaterdag 1 februari 2003 @ 08:01
	Mijn vriendin heeft me een goeie 3 weken terug ook verlaten Het is zwaar , erg zwaar maar ik probeer er niet te veel bij stil te staan en ga veel om met vrienden en familie Uitgaan enzo heb ik totaal geen zin in maar ik ben blij dat ik werk dat geeft toch ook een hele leuke afleiding
Femke13	zaterdag 1 februari 2003 @ 09:08
	quote: Op vrijdag 31 januari 2003 17:21 schreef KonnieKipke het volgende: [..] fijn hoor als je zo in het leven staat. Makkelijker gezegd dan gedaan als je je ouders bijvoorbeeld verliest. Dit soort opmerkingen zijn op zich lucht. Na 9 maanden relatie ben ik 5 maanden later nogsteeds aan het revalideren en ik ben een nuchter mens. "gewoon doorgaan" is voor de meesten niet zo makkelijk als er gevoel in het spel is... Ik denk dat het komt omdat ik heel veel heb meegemaakt, en dan begin je dingen in het leven steeds meer te waarderen. En wat er ook gebeurt en hoeveel verdriet je daarvan ook hebt, je zal altijd door moeten gaan! En stel dat je niet zo lang leeft als iedereen denkt, dat je bijvoorbeeld weg bent over een jaar, dan is het toch zonde om daar maanden van je leven weg te janken?! En ik denk dat zelfs als je je ouders verliest (mijn vriend is net zijn vader verloren) dat je ook na een periode van verdriet weer door moet gaan! Mijn vriend zegt dan: mijn pa zou ook niet gewild hebben dat ik bij de pakken neer ging zitten! Dood hoort bij het leven, net zoals relaties kunnen komen en gaan, leer ervan, denk aan de goede momenten en ga weer door!
#ANONIEM	zaterdag 1 februari 2003 @ 11:28
	- Cursussen volgen (daar heb je nog wat aan als het weer goed gaat) - Mooie reizen maken in een zonnig land - Verhuizen - Kortom, iets nieuws beginnen (roeleert)
shmoopy	zaterdag 1 februari 2003 @ 11:30
	quote: Op zaterdag 1 februari 2003 11:28 schreef Aernout het volgende: - Cursussen volgen (daar heb je nog wat aan als het weer goed gaat) - Mooie reizen maken in een zonnig land - Verhuizen - Kortom, iets nieuws beginnen (roeleert) Je haar afknippen en dan een "Nee, niet doen, muts!"-topic van Aernout krijgen. Ontopic: Zwelgen, janken, zielige muziek luisteren, je neus snuiten en weer verder gaan.
#ANONIEM	zaterdag 1 februari 2003 @ 11:43
	quote: Op zaterdag 1 februari 2003 11:30 schreef shmoopy het volgende: Je haar afknippen en dan een "Nee, niet doen, muts!"-topic van Aernout krijgen. Zelf-mutulatie is nu eenmaal geen oplossing Nu ben je blij dat ik je toen heb tegengehouden
FouteMensenStaff	zaterdag 1 februari 2003 @ 12:21
	Een vlieger oplaten
xychix	dinsdag 4 februari 2003 @ 09:07
	quote: Op donderdag 30 januari 2003 15:48 schreef TwilightZone het volgende: Zelf zit ik nu in zo'n situatie waarvan je zou zeggen: het geluk is even weggewaaid. Ik ben ervan overtuigd dat het wel weer terug zal komen, en dat ik er weer boven op kom. Voor de oorzaak: zie mijn topic [advies] Na 4 jaar relatie crash :'( Maarja, het is nu even moeilijk. Niet uit bed kunnen komen, nergens zin in hebben, dingen niet doen terwijl je het moet doen enz. Ik heb wel werk, maar tijdelijk geen opdracht. Concreet betekent dat dat je gewoon niks hoeft te doen. Ik denk dat daar ook een beetje de aanleiding in zit: doordat je geen vaste structuur in je leven hebt raak je eerder lamlendig. Daarnaast heb ik zeeën van tijd om over bepaalde dingen na te denken... Dus: Wat deed jij toen het geluk wegwaaide uit je leven? Wat kan ik doen om er weer bovenop te komen? Of is het een kwestie van tijd? quote: Op donderdag 30 januari 2003 15:49 schreef MrTorture het volgende: Ik ben nu bijna 5 maanden verder en het lukt me nog niet Kom op strontlullos (nofi, just right from the hart ), keep looking at the positive side. ik heb jullie beider topics gevolgd, ik ben nu ook 2 maanden bij mijn girl weg (na 3,5 jaar van intensieve relatie). Destijds zijn jullie mij tot veel steun geweest (en ik hoop dat ik iets voor jullier heb kunnen betekenen). natuurlijk drukt het op je schouders, krijg je iedere dag weer een of meerdere klappen in je gezicht. Geloof me ik ken het. de meest simepele dingen, je staat in de file en naast je een jongen en een meisje in 1 auto, ze lachen naar elkaar !!! BOEM dat doet pijn he !? Lach jezelf uit, be strong. geniet van het mooie, die mensen naast je lachen naar elkaar. Maar jij kunt ongestoord de radio volop zetten zonder dat er iemand begint te mekkeren. ga het nu naar al die tijd waar jullie al doorzijn niet alsnog opgeven.. ZOEK GEEN GELUK !!!! MAAK HET ! quote: Op donderdag 30 januari 2003 16:08 schreef TwilightZone het volgende: [..] Sporten doe ik inderdaad al sinds het uit is. Dat geeft me inderdaad een heel goed gevoel, en ik doe het ook elke week 4-6 uur. Nog nooit gemist. M'n sociale netwerk probeer ik volledig uit te buiten. Alleen, nieuwe contacten heb je niet zo 1-2-3. Ik ga ook weer veel uit, pak alle feesjes mee, laat geen kans onbenut. Alleen uitgaan vind ik niet zo'n geweldige manier om mensen te leren kennen. Zelf heb ik namelijk de ervaring dat je juist mensen leert kennen buiten het uitgaansleven om. Het is nogal oppervlakkig, uitgaan En zo ook de mensen die uitgaan. Maar een avondje met een meid gaan is op zich nooit verkeerd, maar ik verwacht niks vasts. Wil ik dan iets vasts? Nee en ja. Nee > ik wil laten zien dat ik het alleen kan. Verwacht daar ook sterker door te worden. Ja> soms mis ik iemand om m'n diepste gevoelens mee te delen. Vooral de pijn die ik heb vanwege m'n relatie wil ik kwijt kunnen. Soms wil ik m'n ex bellen, maar bij nader inzien toch maar niet. Geluk moet natuurlijk niet afhangen van wel of geen relatie. die JA herken ik ook heeeeeeeel sterk, maar ik heb nog een erg goede vriend waar ik alles mee kan delen, en verder : zelf de schouders eronder.
MaxiTitan	dinsdag 4 februari 2003 @ 10:09
	Ik zette gewoon door, hoe moeilijk het ook was/is. Laat het slijten... Naar mijn mening heb je af en toe wat slechtere tijden nodig zodat je wat beter kan genieten van de goede tijden wanneer het geluk je toelacht. [Dit bericht is gewijzigd door MaxiTitan op 04-02-2003 10:12]
Tijn	dinsdag 4 februari 2003 @ 10:11
	Zorgen dat je iets te doen krijgt. Werk, school, iets waarbij je je nuttig kunt maken en waardoor je ook elke ochtend je bed uit moet. Als je dat eenmaal voor elkaar hebt, ga je vanzelf de goeie kant op
vosss	dinsdag 4 februari 2003 @ 10:18
	quote: Wat deed je toen het geluk wegwaaide uit je leven?Wat deed je toen het geluk wegwaaide uit je leven? Allereerst een stevig partijtje zuipen!
TwilightZone	dinsdag 4 februari 2003 @ 11:32
	quote: Op dinsdag 4 februari 2003 09:07 schreef xychix het volgende: Kom op strontlullos (nofi, just right from the hart ), keep looking at the positive side. ik heb jullie beider topics gevolgd, ik ben nu ook 2 maanden bij mijn girl weg (na 3,5 jaar van intensieve relatie). en verder : zelf de schouders eronder. Dank je. Het gaat trouwens steeds beter. Ik heb in ieder geval regelmaat in m'n leven gebracht door elke dag trouw naar kantoor te gaan. De klappen in je gezicht, waar jij het over had, worden steeds minder hard. Maar ze blijven op de meest vreemde plaatsen nog opduiken. Komend weekend zal ik het geluk niet dwarsbomen.... 2 feesjes, dus dat wordt leuk.
gathering_storm	dinsdag 4 februari 2003 @ 11:54
	Ik ben vijf minuten ontroostbaar geweest, maar ben die avond lekker uit eten gegaan met mijn familie. Heb het daar ook wel even moeilijk gehad, maar het was een welkome afleiding. En het gaat nu, een maand later, weer helemaal perfect. Ben er redelijk snel overheen gekomen, met dank aan vrienden en familie
micha	dinsdag 4 februari 2003 @ 12:00
	Neem de tijd voor andere dingen. Zorg dat je een regelmaat hebt in je leven, geen werk? Maak werk, ga sporten maar gun jezelf ook op bepaalde tijden rust. Het is niet slecht er bij stil te staan maar vergeet ook niet weer vooruit te kijken.