Ik zit met een voor mij enorm probleem en wil heel graag een objectief advies daarover. Omdat het probleem voor mij zó erg is, heb ik er verder met niemand over gepraat.
Het gaat over een relatieprobleem.
Ik zal eerst in het kort onze relatie beschrijven: Zelf ben ik man, midden 20 en heb sinds 4 jaar een relatie. De langste relatie tot nu toe. Zij is begin 20.
Het ging tot nu toe erg goed 
. Nooit knallende ruzie's gehad. Veel discussies, en deze gingen regelmatig over onze relatie. We zijn een hecht stel, vaak bij elkaar.
In het begin is het misschien allemaal te snel gegaan (wie zal het zeggen?). Ik leerde haar kennen [vakantietijd] en de 3e nacht gingen we 'all the way' (voor mij de eerste keer).
In de tijd daarna heb ik wel duidelijk gemaakt dat het voor mij daarom wel serieus was.
In de afgelopen jaren steeds meer bij elkaar. Was in het in begin alleen 's weekends, later konden we elkaar ook doordeweek zien. Ik ging bij haar slapen, eerst soms, daarna regelmatig. Ik vertrok vanuit haar naar m'n werk.
Voor haar opleiding ging m'n vriendin op stage. Ze kon kiezen: of in Nederland, of naar het buitenland. Ze vroeg mij om advies. Ik heb haar vanaf het begin erg gestimuleerd naar het buitenland te gaan omdat je daar zo enorm veel meer ervaring mee opdoet. De discussie ging vooral om: "Ja maar hoe gaan we dan met 'ons' verder? Ik kan jou niet verplichten om op mij te gaan zitten wachten". Ik: "Het is dé ultieme test, toch?" Uiteindelijk heeft ze ervoor gekozen om naar het buitenland te gaan.
Vooral in het begin vond ik het niet erg dat ze even weg was. Even wat meer lucht, kon m'n eigen dingen doen. De eerste maand (en achteraf nog) vond ik dat wij een goede keuze hadden gemaakt.
Zij had het in het begin héél moeilijk daar. Ze stond de 2de dag op het punt om weer naar huis te gaan. Reden: ze mistte mij en alles hier in Nederland zo. Samen met haar ouders heb ik haar duidelijk gemaakt dat terugkomen naar Nederland geen oplossing was, en dat ik het beslist niet leuk zou vinden als ze terug kwam. Ze huilde constant. Op het moment dat zou zou vertrekken daar, heeft een personeelsmedewerker van het bedrijf waar ze stage liep, haar weten te overtuigen dat beter haar stage af kon maken. Ze bleef. 
Halverwege haar stage zou ik haar opzoeken. Ik mistte haar behoorlijk intussen. Keek er ook echt naar uit, en zij evenzo. Het was perfect toen ik er was. Ze had vrij van haar werk, en het was zomerweer terwijl het in Nederland hartje winter was. Niks aan de hand. Ze kreeg veel aandacht van de mannen daar. De 'test' ging goed, had ik het idee, en dat was ook zo.
Na een paar maanden kwam ze dan bijna terug. Ik mistte haar heel erg, bijna net zo erg als zij mij in het begin mistte. Zij gaf aan het intussen erg naar haar zin te hebben, en het jammer vond dat ze weer terug moest.
Bij terugkomst merkte ik direct dat er iets niet goed was. Ze huilde erg veel. Eerst dacht ik dat het kwam omdat ze weer terug was. Bij aankomst thuis wilde ik haar zoenen en toen kwam het hoge woord eruit: "Ik heb de test niet gehaald".
................................... 
M'n wereld stortte in. Zolang naar uitgekeken dat ze terugkwam, en zo'n hoge verwachting van haar terugkomst. Ik had (heb) me nog nooit zó desastreus gevoeld.
Nog géén 10 dagen na m'n vertrek (van mijn bezoek aan haar) heeft ze gezoend met een collega van hetzelfde bedrijf. Toen ik daar was zei ze tegen mij dat hij een oogje op haar had (maar zulk soort verhalen hoorde ik wel vaker). Ik zag hem aan het werk en grapte tegen haar dat ik hem maar beter kon 'uitschakelen'. Achteraf gezien jammer dat ik dat grapte. 
Het bleef niet alleen bij zoenen. Totaan haar vertrek hebben ze min of meer een relatie gehad. Allemaal zonder dat ik het wist! Terwijl hij wist dat zij en ik een relatie hadden (duidelijk kenbaar gemaakt toen ik daar was).
Vreemdgaan zou voor mij altijd het einde betekenen, daar hadden we het vaak genoeg over gehad. Echter, nooit verwacht er ooit mee geconfronteerd te worden. Nu was het dan zover. Ik wilde het niet direct uitmaken. Ik moest er rustig over nadenken, dat kon ik niet de eerste uren sinds ik het wist.
In de tijd daarna was ik enorm verdrietig, ik moest veel huilen (ik huil normaal nooit). Ze betekende zo veel voor me! Het was een drama . Veel gepraat. Intussen had de 'dader' een ticket naar Nederland gekocht. Hij zou langskomen (één dag na haar vertrek vanaf daar had ie het al gekocht, hoe dom ). Ik zei: "Als hij langskomt, sta ik niet voor de gevolgen in ".
Daarna hebben wij (ik én haar) besloten om te zien wat er nog van onze relatie over is. Het moest tijd krijgen. We hebben veel gepraat, heel emotioneel allemaal .
Het bleef niet bij het vreemdgaan. Zij had ook ineens niet meer het juiste gevoel voor mij (ze hield nog wel van me, alleen ontbrak er iets). Omdat ik inmiddels bij haar inwoonde (na haar stage zouden we officiëel gaan samenwonen), heb ik besloten tijdelijk ergens anders te gaan wonen. Dat leek ons in ieder geval beter. Bij haar blijven wonen zou wat haar betreft het einde van onze relatie betekenen (van wat er nog over was dan).
Ik zou het zó erg jammer vinden als het uit gaat. Misschien ben ik naïef, of te vasthoudend aan het verleden.
Deze week is de eerste week dat we echt afstand van elkaar nemen. Het is nu er op of eronder. Zij zegt nog steeds sinds haar terugkomst geen verbetering te zien in haar gevoel voor mij. Ik heb zo nu en dan het idee dat zij het uit wil hebben ofzo.
Ik ben van plan om nu heel weinig contact met haar te zoeken. Voor de buitenwereld hebben we 'gewoon' nog met elkaar. Als mensen vragen, hoe het gaat, zeg ik dat het goed gaat. Naar afspraken en dat soort dingen gaan we nog gewoon heen.
Advies gevraagd over het volgende: Hoe kan ik mij het beste opstellen? Met 'beste' bedoel ik: Het laatste wat ik wil is dat het uit gaat, hoe maak ik die kans zo klein mogelijk?
1. Veel contact zoeken, laten blijken dat ik van haar houd
2. Geen contact zoeken, laat haar maar initiatief nemen
3. Of iets anders (uitmaken is voor mij geen optie ).
Ik ben radeloos. Heb nog nooit zo kut in m'n vel gezeten. Normaal heb ik een uitgesproken mening, sta sterk in m'n schoenen, ben kritisch. Maar nu: een wrak. Zij heeft de afgelopen weken meerdere malen gezegd dat er meer meiden in de wereld zijn. IK WIL DAT NIET HOREN. Als het met haar niet lukt, met wie dan wel? Zij begrijpt het niet, volgens mij.
Alleen haar ouders kennen het probleem (zij werden er eerder mee geconfronteerd als mij), ik vind het te erg om aan m'n ouders te vertellen (hoewel die wel iets moeten merken aan mij). Verder zijn er enkele goede vrienden met wie ik het hier zeker over kan hebben, maar normaal gesproken ben ik altijd de verstandige allesweter, en nu heb ik zelf een probleem.
Als er iets onduidelijk is, vraag dat dan even dan verduidelijk ik dat
Veel sterkte man...
btw denk je dat je haar ooit weer kunt vertrouwen ?
Ik weet dat ik je niet op andere gedachten kan brengen, ik heb hetzelfde ongeveer meegemaakt... maar toch...
Het probleem is denk ik dat hier geen pasklare adviesen te geven zijn denk ik, over hoe je je moet opstellen uiteindelijk kun jij dat alleen maar doen. Daarbij doe je het in dit soort gevallen ALTIJD fout.
Wel kan ik je zeggen dat 'vreemdgaan' op zich niet erg is, dan zoent ze en keertje met een ander so what? sex is niet waar het om zou moeten draaien in een relatie. Wat erger is is dat zij iets mist in jullie relatie en dat is iets waar je simpelweg NIETS aan kan doen. Liefde moet van twee kanten komen en als een van de twee het laat afweten houdt het simpelweg op.
En het is echt zo, er zijn andere vrouwen daar. En waarschijnlijk zijn de eerste drie meisjes waar je mee gaat stappen het niet, en ga je ze vergelijken met haar, uiteindelijk als je er helemaal geen vertrouwen meer in hebt kom je er weer en tegen en wordt het echt leuk
Ikzelf vind het (voor mezelf) prettig om zo min mogelijk contact te houden in zo'n precaire tijd, hoewel ik later wel probeer om iets van vriendschap te vinden (wat overigens lang niet altijd lukt). Maar in deze moet je wel voor jezelf kiezen, vergeet niet dat ZIJ is vreemdgegaan, en ook al heb je het hart om haar dat te vergeven, jij bent het belangrijkste, en het moet niet ten koste van jezelf gaan.
Damn..., succes man.
Maar het draait idd allemaal om vertrouwen in een relatie en hoe kun je haar ooit nog vertrouwen??????
Ik zeg altijd (en dat is makkelijk gezegd als je er nog niet mee geconfronteerd word) maar wie 1 x vreemd gaat kan dat vaker doen. De drempel is weg.
Ik persoonlijk vind vreemdgaan het ultieme verraad. Je wordt op zo'n schofterige manier pijn gedaan!!
Ik kan je geen advies geven omdat ik godzijdank nog nooit in deze situatie gezeten heb, en ik hoop er ook nooit in te komen.
Ik wil je alleen heel veel sterkte toewensen, welke beslissing je ook neemt.
Liefs DarkElf
Ik ben nog nooit ZO oprecht boos geweest naar aanleiding van een topic op het forum!!! Het is ZO herkenbaar he! Ik begin het echt beu te worden, bij mij valt het wel mee, maar vrienden van me hebben het al ZO vaak meegemaakt. Hypocriete teringwijven bah bah bah En altijd maar blijven volhouden dat 'mannen' altijd vreemd gaan. Dat is gewoon BULLSHIT In 98% van de gevallen is het de vrouw die vreemd gaat, dat weet ik zeker, en dan schat ik het nog laag in.
(sorry voor mijn reactie, je hebt er geen hol aan, maar ik leef echt met je mee. Heel veel sterkte, ik zal later nog iets contructiefs proberen te posten)
denk dat je het beste geen contact meer kan hebben, als er dan nog iets is, dan komt ze vanzelf terug.....
iig sterkte...
Overigens was zij dus 16 toen jullie wat kregen. Het is dan niet zo gek dat ze na 4 jaar in een andere situatie zich heeft laten verleiden.
quote:zoiets had ik ook toen ik het verhaal las. Kkan je geen raad geven.. Veel sterkte in ieder geval!!!!
Op maandag 22 april 2002 14:29 schreef ProgressiveHouseDude het volgende:
Wat een verschrikkelijke KLOTESTREEK !!!!! BAH BAH BAH BAH!!!!!!!Ik ben nog nooit ZO oprecht boos geweest naar aanleiding van een topic op het forum!!! Het is ZO herkenbaar he! Ik begin het echt beu te worden, bij mij valt het wel mee, maar vrienden van me hebben het al ZO vaak meegemaakt. Hypocriete teringwijven bah bah bah
(sorry voor mijn reactie, je hebt er geen hol aan, maar ik leef echt met je mee. Heel veel sterkte, ik zal later nog iets contructiefs proberen te posten)
Nu zit ik hier achter m'n laptop een beetje een dood vogeltje te zijn.... Net ofdat ik gestraft moest worden ergens voor.
quote:De 'verstandige' mens ik mij zegt: maak het direct uit.
Op maandag 22 april 2002 14:22 schreef pmponer het volgende:
[...]
btw denk je dat je haar ooit weer kunt vertrouwen ?
Het vertrouwen is inderdaad helemaal weg. Maar; ik ga van het positieve uit en ken mijn vriendin aardig goed (ze oogt heel sterk heeft veel zelfvertrouwen, maar soms is ze niet helemaal stabiel). Het kan in een vlaag gebeurt zijn.
Alleen dan kan ik dat van dat gevoel niet goed verklaren.
quote:We hebben het uitgebreid erover gehad, maar ze wil er zeker voor vechten. Ik geloof haar op dat punt.
Op maandag 22 april 2002 14:24 schreef Aneurism het volgende:
Waarom wil jij vechten als zij niet meer wilt?
Ik weet dat ik je niet op andere gedachten kan brengen, ik heb hetzelfde ongeveer meegemaakt... maar toch...
quote:Mijn eerste (normale) gedachte was (een paar uur after): We moeten een tijd lang geen contact hebben. Laat haar maar gaar koken. Ze komt vanzelf wel naar me toe (en dan heb je ook een basis).
Op maandag 22 april 2002 14:28 schreef XangadiX het volgende:
[...]
Ikzelf vind het (voor mezelf) prettig om zo min mogelijk contact te houden in zo'n precaire tijd, hoewel ik later wel probeer om iets van vriendschap te vinden (wat overigens lang niet altijd lukt). Maar in deze moet je wel voor jezelf kiezen, vergeet niet dat ZIJ is vreemdgegaan, en ook al heb je het hart om haar dat te vergeven, jij bent het belangrijkste, en het moet niet ten koste van jezelf gaan.
Ik ben het belangrijkste ja. Toch ben ik steeds degene die gekwetst wordt. Dat is zoooooo vreemd aan de situatie.
quote:Heb ik ook tegen haar gezegd. Daarbij zei ik: Dit is meer een jou probleem (ok, het is 'ons' probleem maar jij bent de oorzaak). En ik zeg: als je er met mij niet uitkomt dat is de kans op herhaling groot (oftwel: probeer er met mij uit te komen, dat zou toch het mooiste zijn?)
Op maandag 22 april 2002 14:29 schreef DarkElf het volgende:
[...]
Ik zeg altijd (en dat is makkelijk gezegd als je er nog niet mee geconfronteerd word) maar wie 1 x vreemd gaat kan dat vaker doen. De drempel is weg.
[...]
quote:Dat is het nou juist: als dit mislukt heb ik er geen vertrouwen in dat het ooit nog goed komt met me (hoewel ik ook wel weet dat ik erover een jaar anders over zal denken).
Op maandag 22 april 2002 14:30 schreef thadude het volgende:
wat een k*twijf..sorry dat ik het zeg maar je moet die doos echt dumpen..hoe moeilijk het ook is.. als ze je 1x bedriegt dan doet ze het zo weer... het is hard en heel lullig voor je maar ik denk dat het beste voor je is om op zoek te gaan naar een ander leuk meisje..want die zijn er zat!
Was het maar een k*twijf, dan was het simpel geweest.
quote:'k Wil het gewoon niet weten. Hoe kan zoiets sterks nou ineens over zijn?
Op maandag 22 april 2002 14:30 schreef skyhigh het volgende:
Ik weet dat het niet is wat je wil horen, maar als ik zo je verhaal lees is er nu al niets meer over van je relatie....wat ze tegen je zegt lijken mij op hints dat ze toch niet met jou verder wil.
quote:Dat dacht ik ook. Ik denk dat ik maar helemaal geen contact ff zoek (haar stageverslag staat op m'n laptop, dus ze zal me nog wel bellen). Ik laat alles van haar uit gaan. Echter, dat wilde ik in het begin ook en toen zei ze: dan gaat het uit......
denk dat je het beste geen contact meer kan hebben, als er dan nog iets is, dan komt ze vanzelf terug.....iig sterkte...
.
quote:Hmmm dit komt op mij over als iemand die nog niet toe is aan serieuze relatie. Als zij al na 10 dagen aan de lippen van 'n ander hangt, terwijl jullie een hechte en vrij serieuze voorgeschiedenis kennen, lijkt mij dit geen goed teken. In ieder geval niet iets voor de lange termijn. Zij denkt kennelijk anders over de invulling van jullie (ex-)relatie dan jij. Tuurlijk, verliefd worden op een ander kan altijd, dat is gewoon menselijk. Maar zij had dat ook aan jou moeten vertellen, en op dat moment een knoop moeten doorhakken (doorgaan of ermee stoppen, omdat de een de ander kwetst).
Op maandag 22 april 2002 14:14 schreef TwilightZone het volgende:Nog géén 10 dagen na m'n vertrek (van mijn bezoek aan haar) heeft ze gezoend met een collega van hetzelfde bedrijf.
en dit
Het bleef niet alleen bij zoenen. Totaan haar vertrek hebben ze min of meer een relatie gehad. Allemaal zonder dat ik het wist! Terwijl hij wist dat zij en ik een relatie hadden (duidelijk kenbaar gemaakt toen ik daar was).
Het lijkt mij het beste haar voorlopig uit je hoofd te zetten, aan jezelf denken en nog belangrijker; je eigen toekomst bepalen. En niet proberen aan iemand vast te blijven plakken in de hoop dat het beter wordt. Want zij geeft zelf al aan dat ze niets voor je voelt, ja oke ze zegt dat ze van je houd, maar dat is soms niet voldoende om een relatie gaande te houden, zeker als de ander ongewillig is en er andere gegadigden zijn.
Ik denk wel dat het essentieel is dat je hierin je gevoel voor eigenwaarde behoud, en niet teveel laat meeslepen door haar. Want anders maak je het voor jezelf nog erger. Probeer zoveel mogelijk je eigen leven op te pakken, dus ook zonder haar. Zij heeft nu aandacht van een ander en voor diegene ook meer (verliefde) belangstelling.
Je mag haar wel zeker duidelijk maken dat wat ze heeft gedaan, met jouw gevoelens en jullie relatie, erg pijnlijk is en daarmee ook het vertrouwen onderling een flinke deuk heeft toegebracht.
Laat haar maar zelf uitvinden wat goed voor haar is, dat is beter dan als een wanhopige erachter gaan lopen. Hoe moeilijk het ook is, anders werkt het voor haar verstikkend en dan moet ze je al helemaal niet.
Ik wens je er veel sterke mee.
quote:Ik denk inderdaad niet dat je de topicstarter hier echt mee helpt, daar komt nog bij dat mannen ook zo vaak vreemd gaan. Je kunt niet alle mannen over één kam scheren, maar ook niet alle vrouwen. Als je voor jezelf meteen maar de conclusie trekt dat geen enkele man/vrouw te vertrouwen is dan heb je daar uiteindelijk alleen jezelf mee en niemand anders. Het is maar een tip.
Op maandag 22 april 2002 14:29 schreef ProgressiveHouseDude het volgende:
Wat een verschrikkelijke KLOTESTREEK !!!!! BAH BAH BAH BAH!!!!!!!Ik ben nog nooit ZO oprecht boos geweest naar aanleiding van een topic op het forum!!! Het is ZO herkenbaar he! Ik begin het echt beu te worden, bij mij valt het wel mee, maar vrienden van me hebben het al ZO vaak meegemaakt. Hypocriete teringwijven bah bah bah
(sorry voor mijn reactie, je hebt er geen hol aan, maar ik leef echt met je mee. Heel veel sterkte, ik zal later nog iets contructiefs proberen te posten)
quote:Ik had ook al zo'n gevoel dat dat heb beste is. Na 4 jaar relatie is je 'andere' leven wel een beetje op een laag pitje gekomen.
Op maandag 22 april 2002 14:47 schreef IHOAKSISnoet het volgende:
[...]
Laat haar maar zelf uitvinden wat goed voor haar is, dat is beter dan als een wanhopige erachter gaan lopen. Hoe moeilijk het ook is, anders werkt het voor haar verstikkend en dan moet ze je al helemaal niet.Ik wens je er veel sterke mee.
Iedereen die gereageerd heeft: jullie zijn echt de enigen die er een objectieve kijk op hebben. Ok, je moet het wel via het toetsenbord/scherm doen (best wel moeilijk om ff 4 jaar samen te vatten), maar dit helpt mij al aardig om eruit te komen. Ik beloof om 'updates' te plaatsen in dit topic (stel je voor dat er in dit topic over een half jaar komt te staan dat het weer goed is!).
Ik heb voor deze gelegenheid een kloon aangemaakt.
Het beste wat je nu kunt doen (lijkt mij) is het uitmaken. Ik bedoel, ze geeft zelf al aan dat ze er geen toekomst meer in ziet. Als je nu blijft doormodderen met "wordt het wat" of "wordt het niks", daar ga je je de komende tijd dan ook niet beter mee voelen!
Ik wens je veel sterkte!
het is niet dat ik haar niet vertrouw of zo maar ik zou het niet kunnen een jaar of half jaar zonder me mysje
succes 
ten tweede ben ik bang dat dit niet meer goed komt.
er is geen advies te geven, als jij nou iets fout had gedaan, maar zij is degene die hier fout geweest is, en geen berouw toont. Helaas kun jij daar niets aan veranderen. het zal van haar uit moeten komen.
er zijn heel veel cliche zinnetjes te zeggen nu, maar dat doe ik niet, want je hebt er geen zak aan. (me knows.. )
ik wil je alleen veel sterkte wensen, en volg je verstand.
Veel liefs,
Saskia
quote:Dat is natuurlijk een beetje ijdele hoop, vindt je ook niet? Ik weet 't, klinkt hard, maar dit soort vooruitzichten moet je echt vermijden. Want hiermee hou je in feite nog de gedachte vast, dat het allemaal goed komt en een 'happy end'. Maar dat moet je juist niet doen, want daarmee creeer je allerlei verwachtingen voor jezelf die er misschien helemaal niet zijn. En dat maakt het voor jou des te pijnlijker. Zo kun je nooit verder gaan, maar misschien is het hier nog te vroeg voor om dat te zeggen
Op maandag 22 april 2002 14:56 schreef TwilightZone het volgende:[..]
Ik beloof om 'updates' te plaatsen in dit topic (stel je voor dat er in dit topic over een half jaar komt te staan dat het weer goed is!).
En ligt het allemaal nog te vers in het geheugen en doet het allemaal te veel zeer.Laat ook aan haar zien dat je gewoon verder wilt met je eigen leven. Dat siert je des te meer en behoud je je eigen trots (en misschien is dat iets wat ze kan waarderen.)
quote:Ze heeft wel berouw getoont, en ik heb haar vergeven gegeven voor het feit dat ze is vreemd gegaan. Ze geeft ook aan dat ze erg in de war was en ze zichzelf niet meer was op dat moment.
Op maandag 22 april 2002 15:04 schreef Sassefras het volgende:
[...]
ten tweede ben ik bang dat dit niet meer goed komt.
er is geen advies te geven, als jij nou iets fout had gedaan, maar zij is degene die hier fout geweest is, en geen berouw toont. Helaas kun jij daar niets aan veranderen. het zal van haar uit moeten komen.
[...]
Ze ging vreemd terwijl ze tegen mij net deed ofdat het perfect was tussen ons. Ze belde met me, als ik wat later had gebeld (belde soms om 0:30) dat had ze het bij wijze van spreken met hem gedaan.
Op Valentijdsdag is het begonnen. Toen kreeg ze een bos bloemen. Ik belde haar maar kon geen bloemen versturen naar haar. Ze zei: "Ik heb wel van iemand anders bloemen gekregen...", ik dacht dat ze daar wel mee om kon gaan maar uiteindelijk is ze dan toch gevallen....
...echt een drama dit... soms heb ik de radio in de auto aan en bij het minste of geringste songtekst die over liefde gaat biggelen de tranen over m'n wangen...
Is dit nou het leven?
Weet je trouwens waarom ze vreemdging en gingen ze all the wat of hield het op bij zoenen?? Wanneer komt die klootzak deze kant op? Smoeldriaan verzint allemaal nog vragen, sorry !
