Maarja, het is nu even moeilijk. Niet uit bed kunnen komen, nergens zin in hebben, dingen niet doen terwijl je het moet doen enz.
Ik heb wel werk, maar tijdelijk geen opdracht. Concreet betekent dat dat je gewoon niks hoeft te doen. Ik denk dat daar ook een beetje de aanleiding in zit: doordat je geen vaste structuur in je leven hebt raak je eerder lamlendig. Daarnaast heb ik zeeën van tijd om over bepaalde dingen na te denken...
Dus: Wat deed jij toen het geluk wegwaaide uit je leven?
Wat kan ik doen om er weer bovenop te komen? Of is het een kwestie van tijd?
Dave: Al draagt een mod een blauwe kleur, het is en blijft een oude zeur.
yvonne says: nee hoor die Danny is gewoon een werknemer
Vis een optie?
En daarna mezelf een schop voor mijn reet geven. Dus: zelf initiatief nemen voor leuke dingen, extra aandacht voor mijn werk en hobbies, reisje maken.
Leuk worden dit soort dingen nooit. Voor mij is het een goed gevoel om de pijn er echt uit te gooien en daarna bewust de keuze te maken om verder te gaan.
Vooral veel nieuwe dingen aanpakken.
Je zegt zelf dat je op het moment te weinig structuur ervaart. Kan je wel gaan zitten w88 totdat deze weer komt, maar je kan hem ook zelf maken.
Ga sporten (liefst in groepsverband) en plan dit in, enz. Dat soort dingen. Zoek vrienden op (en ga je niet schuldig lopen voelen dat je ze nu opeens wel weer belt, zoals ik altijd deed 
)Ga nou niet je hele agenda vol zitten proppen, maar zorg in ieder geval weer dat je enige regelmaat hebt.
Zo ongeveer heb ik het gedaan. Nu een jaar later zit ik echt heerlijk in mijn vel. Niet dat het zo'n tijd geduurt heeft, maar ik begin nu echt de vruchten te plukken van die periode. Ik ben trots op mijzelf.
[Dit bericht is gewijzigd door dracoon op 30-01-2003 15:56]
Mijn ex maakte het nogal klote uit na 3 jaar en ik zat in een gat. Ben ongeveer twee maanden nauwelijks aanspreekbaar geweest, zoop een slag in de rondte ( en ik ben een ex-alcoholist, dus noem het maar een terug slag).
Dat moet je niet doen dus 
Op een gegeven moment ben ik opgestaan met het gevoel van: EN NU IS HET GENOEG!! En dat hielp: ik ben als het ware opnieuw begonnen met mijn leven. Alles wat ik deed, deed ik alsof het totaal nieuw was ( en in wezen klopt dat ook) . En dat gaf me totaal nieuwe energie. Ik ging er weer helemaal voor, heb alleen een hele tijd geen vriendin, scharrel o.i.d. gehad, daar was ik dan niet aan toe.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
blijf vooral niet hangen en probeer een regelmaat in de dagelijkse zaken te krijgen. normale tijden opstaan en naar bed gaan, vooral goed blijven eten en verzin bezigheden.
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
quote:Sporten doe ik inderdaad al sinds het uit is. Dat geeft me inderdaad een heel goed gevoel, en ik doe het ook elke week 4-6 uur. Nog nooit gemist.
Op donderdag 30 januari 2003 15:55 schreef dracoon het volgende:
Ga sporten (liefst in groepsverband) en plan dit in, enz. Dat soort dingen. Zoek vrienden op (en ga je niet schuldig lopen voelen dat je ze nu opeens wel weer belt, zoals ik altijd deed
M'n sociale netwerk probeer ik volledig uit te buiten. Alleen, nieuwe contacten heb je niet zo 1-2-3. Ik ga ook weer veel uit, pak alle feesjes mee, laat geen kans onbenut.
Alleen uitgaan vind ik niet zo'n geweldige manier om mensen te leren kennen. Zelf heb ik namelijk de ervaring dat je juist mensen leert kennen buiten het uitgaansleven om. Het is nogal oppervlakkig, uitgaan En zo ook de mensen die uitgaan. Maar een avondje met een meid gaan is op zich nooit verkeerd, maar ik verwacht niks vasts.
Wil ik dan iets vasts? Nee en ja.
Nee > ik wil laten zien dat ik het alleen kan. Verwacht daar ook sterker door te worden.
Ja> soms mis ik iemand om m'n diepste gevoelens mee te delen. Vooral de pijn die ik heb vanwege m'n relatie wil ik kwijt kunnen. Soms wil ik m'n ex bellen, maar bij nader inzien toch maar niet.
Geluk moet natuurlijk niet afhangen van wel of geen relatie.
en de tijd duurt juist zo lang.
En je vooral niet teveel focussen op jezelf en op je negatieve gedachtes. Blijven denken dat het geluk toch weer terug komt en moed blijven houden.
In mijn slechte tijd had ik dus echt bijna nergens meer interesse in. Alleen dvd's kijken kon me interesseren. Muziek vond ik ook al helemaal niets aan.
En vrienden kon ik niet verdragen omdat zij wel postief waren en ik niet.
Heel veel sterkte ermee.
Kleine toelichting waarom ik er een beetje doorheen zit: m'n relatie liept stuk, omdat ik druk met werk bezig was had ik er in eerste instantie niet zoveel last van.
Nu zit ik tijdelijk zonder opdracht, en ik hoor van mijn ex-vriendin dat ze een nieuwe relatie heeft, dat tezamen trok me flink naar beneden. Had ik niet verwacht. Maar ik denk dat ik waarschijnlijk onbewust toch nog dacht dat het wel goed zou komen, en het bericht van m'n ex-vriendin maakte duidelijk dat het *echt* over was. Terwijl ik het idee had er toch al aardig overheen te zijn. Toch niet, dus.
De hoofdreden waarom ik -denk ik- zo teneergeslagen ben is vanwege het feit dat ik er wat tegenop zie om weer opnieuw een relatie op te bouwen. Als ik er straks weer middenin zit, zal dat snel over zijn, daar ben ik van overtuigd.
Ben wat relatie moe.
Been there, done that. Het gaat over
Ook al denk je echt dat 'deze ellende nooit meer overgaat'.
quote:'t Schijnt zo, maar voorlopig is er nog die onmetelijke leegte. Ik probeer vanalles om 'm te vullen, maar het wil nog niet zo vlotten. Toch heb ik er wel vertrouwen in
Op donderdag 30 januari 2003 22:35 schreef SEMTEX het volgende:Been there, done that. Het gaat over
Ook al denk je echt dat 'deze ellende nooit meer overgaat'.
. Het duurt eigenlijk wel erg lang .* 4br4x4s schopt zichzelf maar weer eens onder z'n kont
Suc6
Geluk komt en gaat, je kunt niet fulltime gelukkig zijn, hooguit tevreden!
Dus wat je dan doet? Niks, gewoon doorgaan!
quote:fijn hoor als je zo in het leven staat.
Op vrijdag 31 januari 2003 09:01 schreef Femke13 het volgende:
jemig, depressiever kan het ook niet worden!
Geluk komt en gaat, je kunt niet fulltime gelukkig zijn, hooguit tevreden!
Dus wat je dan doet? Niks, gewoon doorgaan!
Makkelijker gezegd dan gedaan als je je ouders bijvoorbeeld verliest. Dit soort opmerkingen zijn op zich lucht.
Na 9 maanden relatie ben ik 5 maanden later nogsteeds aan het revalideren en ik ben een nuchter mens. "gewoon doorgaan" is voor de meesten niet zo makkelijk als er gevoel in het spel is...
quote:Vind 't weinig depressief anders. Er wordt te snel met termen als depressief gegooid, in het algemeen, en zo ook hier.
Op vrijdag 31 januari 2003 09:01 schreef Femke13 het volgende:
jemig, depressiever kan het ook niet worden!
Geluk komt en gaat, je kunt niet fulltime gelukkig zijn, hooguit tevreden!
Dus wat je dan doet? Niks, gewoon doorgaan!
Het kan toch gewoon even tegen zitten? M'n ex is er ook zo één: als je er niet over praat, is het probleem er ook niet. Lekker makkelijk. Lekker oppervlakkig. Niet mijn stijl.
Dus: als het tegenzit, gewoon over praten. Niks gewoon doorgaan. Even stil staan in het leven is niet verkeerd.
Ieder mens is natuurlijk wel anders, maar ik denk dat rustig tot je zelf komen, waarbij je wel discpline moet hebben om overal zin in te houden, eerste stap is naar een stabiel gevoel. Geluk is ook maar een vaag begrip, probleem is ook dat ik zelf bijvoorbeeld mijn levenstijl van voorheen en de belevenissen van toen als een gelukkig periode blijf zien terwijl feitelijk ik nu gelukkiger zou moeten zijn. Geen gestress van ex meer aan mijn kop en veel fitter omdat ik weer zin heb in sporten iedere dag.
Succes er mee, vecht niet te veel tegen dipjes die zeker nog zullen komen, beter wat gas terug nemen dan.
Met carnaval een terugslag gehad (na +- 2 maanden), ik heb me echt heel erg bezopen, weer heel erg gejankt, en toen was het ergste over.
Nog wel de nodige ruzies gehad met mn ex in die tijd, maar dat was omdat ik hem nog elke dag zag (we zaten bij elkaar op school). Na 6 maanden voelde ik me echt weer helemaal top. Misschien een beetje lang, maar het duurde en duurde maar omdat ik hem zo vaak zag... Je kan elkaar het beste maar een beetje uit de weg gaan in zo'n periode, dat is makkelijker voor allebei.
Nú ben ik een slob letterlijk en figuurlijk. Ik heb me voorgenomen hem nu niet meer te bellen (omdat ik dat bijna elke dag een keertje deed) en hem met rust te laten. Ik was nog wel degene die het het uit wilde maken! Wist echt niet dat je daar zoveel verdriet van kon hebben.
Maargoed in het begin ging alles wel goed, ik ging happy naar werk en school maar na ongeveer een week begon ik te huilen en chocola te
(vr)eten en moést ik hem gewoon horen. Hij klinkt heel erg koel alsof hij er helemaal geen problemen mee heeft (ookal weet ik dat dat niet zo is) en het is heel erg pijnlijk, maar het helpt me wel erover heen te komen.
Ik begin nu met hardlopen en een hééééleboel sit ups want ik geloof (en dat is wat hij me ook heeft verteld) dat ik me hierin kan afreageren. Het zal mijn zelfvertrouwen goeddoen! Voor komende zomer heb ik een doel: Alle studiepunten halen, trots worden op mezelf en helemaal zelfstandig worden. The beginning: vanavond heb ik een feestje
YAY!
PS: EN VOORAL VEEL HARDE HAPPY MUSIC DRAAIEN!!!!
Het is zwaar , erg zwaar maar ik probeer er niet te veel bij stil te staan en ga veel om met vrienden en familie
Uitgaan enzo heb ik totaal geen zin in maar ik ben blij dat ik werk dat geeft toch ook een hele leuke afleiding
quote:Ik denk dat het komt omdat ik heel veel heb meegemaakt, en dan begin je dingen in het leven steeds meer te waarderen.
Op vrijdag 31 januari 2003 17:21 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
fijn hoor als je zo in het leven staat.
Makkelijker gezegd dan gedaan als je je ouders bijvoorbeeld verliest. Dit soort opmerkingen zijn op zich lucht.Na 9 maanden relatie ben ik 5 maanden later nogsteeds aan het revalideren en ik ben een nuchter mens. "gewoon doorgaan" is voor de meesten niet zo makkelijk als er gevoel in het spel is...
En wat er ook gebeurt en hoeveel verdriet je daarvan ook hebt, je zal altijd door moeten gaan!
En stel dat je niet zo lang leeft als iedereen denkt, dat je bijvoorbeeld weg bent over een jaar, dan is het toch zonde om daar maanden van je leven weg te janken?!
En ik denk dat zelfs als je je ouders verliest (mijn vriend is net zijn vader verloren) dat je ook na een periode van verdriet weer door moet gaan! Mijn vriend zegt dan: mijn pa zou ook niet gewild hebben dat ik bij de pakken neer ging zitten!
Dood hoort bij het leven, net zoals relaties kunnen komen en gaan, leer ervan, denk aan de goede momenten en ga weer door!
- Mooie reizen maken in een zonnig land
- Verhuizen
- Kortom, iets nieuws beginnen (roeleert)
quote:Je haar afknippen en dan een "Nee, niet doen, muts!"-topic van Aernout krijgen.
Op zaterdag 1 februari 2003 11:28 schreef Aernout het volgende:
- Cursussen volgen (daar heb je nog wat aan als het weer goed gaat)
- Mooie reizen maken in een zonnig land
- Verhuizen
- Kortom, iets nieuws beginnen (roeleert)
Ontopic:
Zwelgen, janken, zielige muziek luisteren,
je neus snuiten en weer verder gaan.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Zelf-mutulatie is nu eenmaal geen oplossing
Op zaterdag 1 februari 2003 11:30 schreef shmoopy het volgende:
Je haar afknippen en dan een "Nee, niet doen, muts!"-topic van Aernout krijgen.
Nu ben je blij dat ik je toen heb tegengehouden
quote:
Op donderdag 30 januari 2003 15:48 schreef TwilightZone het volgende:
Zelf zit ik nu in zo'n situatie waarvan je zou zeggen: het geluk is even weggewaaid. Ik ben ervan overtuigd dat het wel weer terug zal komen, en dat ik er weer boven op kom. Voor de oorzaak: zie mijn topic [advies] Na 4 jaar relatie *crash* :'(Maarja, het is nu even moeilijk. Niet uit bed kunnen komen, nergens zin in hebben, dingen niet doen terwijl je het moet doen enz.
Ik heb wel werk, maar tijdelijk geen opdracht. Concreet betekent dat dat je gewoon niks hoeft te doen. Ik denk dat daar ook een beetje de aanleiding in zit: doordat je geen vaste structuur in je leven hebt raak je eerder lamlendig. Daarnaast heb ik zeeën van tijd om over bepaalde dingen na te denken...
Dus: Wat deed jij toen het geluk wegwaaide uit je leven?
Wat kan ik doen om er weer bovenop te komen? Of is het een kwestie van tijd?
quote:Kom op strontlullos (nofi, just right from the hart
Op donderdag 30 januari 2003 15:49 schreef MrTorture het volgende:
Ik ben nu bijna 5 maanden verder en het lukt me nog niet
), keep looking at the positive side.ik heb jullie beider topics gevolgd, ik ben nu ook 2 maanden bij mijn girl weg (na 3,5 jaar van intensieve relatie).
Destijds zijn jullie mij tot veel steun geweest (en ik hoop dat ik iets voor jullier heb kunnen betekenen).
natuurlijk drukt het op je schouders, krijg je iedere dag weer een of meerdere klappen in je gezicht. Geloof me ik ken het.
de meest simepele dingen, je staat in de file en naast je een jongen en een meisje in 1 auto, ze lachen naar elkaar !!! BOEM dat doet pijn he !?
Lach jezelf uit, be strong.
geniet van het mooie, die mensen naast je lachen naar elkaar. Maar jij kunt ongestoord de radio volop zetten zonder dat er iemand begint te mekkeren.
ga het nu naar al die tijd waar jullie al doorzijn niet alsnog opgeven..
ZOEK GEEN GELUK !!!! MAAK HET !
quote:die JA herken ik ook heeeeeeeel sterk, maar ik heb nog een erg goede vriend waar ik alles mee kan delen, en verder : zelf de schouders eronder.
Op donderdag 30 januari 2003 16:08 schreef TwilightZone het volgende:[..]
Sporten doe ik inderdaad al sinds het uit is. Dat geeft me inderdaad een heel goed gevoel, en ik doe het ook elke week 4-6 uur. Nog nooit gemist.
M'n sociale netwerk probeer ik volledig uit te buiten. Alleen, nieuwe contacten heb je niet zo 1-2-3. Ik ga ook weer veel uit, pak alle feesjes mee, laat geen kans onbenut.
Alleen uitgaan vind ik niet zo'n geweldige manier om mensen te leren kennen. Zelf heb ik namelijk de ervaring dat je juist mensen leert kennen buiten het uitgaansleven om. Het is nogal oppervlakkig, uitgaan En zo ook de mensen die uitgaan. Maar een avondje met een meid gaan is op zich nooit verkeerd, maar ik verwacht niks vasts.Wil ik dan iets vasts? Nee en ja.
Nee > ik wil laten zien dat ik het alleen kan. Verwacht daar ook sterker door te worden.
Ja> soms mis ik iemand om m'n diepste gevoelens mee te delen. Vooral de pijn die ik heb vanwege m'n relatie wil ik kwijt kunnen. Soms wil ik m'n ex bellen, maar bij nader inzien toch maar niet.Geluk moet natuurlijk niet afhangen van wel of geen relatie.
Laat het slijten...
Naar mijn mening heb je af en toe wat slechtere tijden nodig zodat je wat beter kan genieten van de goede tijden wanneer het geluk je toelacht.
[Dit bericht is gewijzigd door MaxiTitan op 04-02-2003 10:12]
MaxiTitan City
quote:Allereerst een stevig partijtje zuipen!
Wat deed je toen het geluk wegwaaide uit je leven?Wat deed je toen het geluk wegwaaide uit je leven?
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
quote:Dank je.
Op dinsdag 4 februari 2003 09:07 schreef xychix het volgende:
Kom op strontlullos (nofi, just right from the hartik heb jullie beider topics gevolgd, ik ben nu ook 2 maanden bij mijn girl weg (na 3,5 jaar van intensieve relatie). en verder : zelf de schouders eronder.
Het gaat trouwens steeds beter. Ik heb in ieder geval regelmaat in m'n leven gebracht door elke dag trouw naar kantoor te gaan.
De klappen in je gezicht, waar jij het over had, worden steeds minder hard. Maar ze blijven op de meest vreemde plaatsen nog opduiken.
Komend weekend zal ik het geluk niet dwarsbomen.... 2 feesjes, dus dat wordt leuk.
En het gaat nu, een maand later, weer helemaal perfect. Ben er redelijk snel overheen gekomen, met dank aan vrienden en familie
Et au soir que vous n'irez peut-être pas jusqu'au matin.
|
|
