Ik ben weer even ribbedebie, dus volgen er een paar voorbeschouwingen zonder nabeschouwing. Wat er gebeurde onderweg naar Córdoba? We zullen het nooit weten. Wat er gaat gebeuren onderweg naar Villanueva de la Serena? Vermoedelijk niet veel. De langste rit van deze Vuelta, met net geen 204 kilometer. Vrij kort voor een langste rit, maar dat is typisch de Vuelta. We rijden richting Extremadura, een regio waar we nooit komen. Nu wel, en op wat voor manier. Een kilometer of 200 over brede, rechte en vlakke wegen rijden, dit moet haast wel een enorm inspirerende rit worden. Of nouja, net niet, natuurlijk. Dit wordt gewoon een massasprint, zo simpel kan het leven soms zijn.
De langste rit van de Vuelta gaat van start in Belmez, een piepklein plaatsje in de provincie Córdoba, regio Andalusië. Er wonen hier net iets minder dan 3000 mensen, de Vuelta is een groot liefhebber van het laten starten van ritten in piepkleine dorpjes. Belmez mogen we overigens niet verwarren met Bélmez de la Moraleda, gelegen in de provincie Jaén. Daar valt meer over te vertellen, dus dat is eigenlijk wel spijtig. In Belmez valt vooral het kasteel op, gelegen op een rots hoog boven het dorp. Waar je ook bent in de omgeving, overal zie je het kasteel. Gekke rots wel, indrukwekkend stukje natuur. Ook weer een indrukwekkend staaltje architectuur om op deze onherbergzame rots toch een kasteel neer te planten. In Belmez vinden verder het Museo Histórico de Belmez y del Territorio Minero. Ah, minero. Een mijnregio dus, weten we dat ook weer. Net buiten het dorp liggen de Dolmen de Casas de Don Pedro. Dolmen, een soort van hunebedden. Een flinke verzameling wel, als je toch in de buurt bent moet je er maar meteen langs ook. Belmez is een klein dorpje in een vrij lege vlakte, maar even verderop ligt toch een stuwmeertje. Het Embalse de Sierra Boyera, voor de liefhebbers van water. Even verderop liggen er toch ook wel wat bergen, terwijl je in Belmez zelf ook nog naar de Polytechnische Universiteitsschool van Belmez (EUPB) kunt gaan. Dit is de enige campus van de Universiteit van Córdoba die zich buiten de hoofdstad bevindt, wow. Heeft te maken met de voormalige mijnbouw hier, naar het schijnt. Uiteraard voormalig, want de mijnbouw is langzaam verdwenen en dus ook de relevantie van Belmez. De landbouw moest het vervangen blijkbaar, maar dat is niet gelukt. Een tranendal. Even een goede Google translate aangaande het lokale kasteel en dan gaan we maar snel beginnen, zeker. De Vuelta was hier nog nooit eerder en dat valt gezien het gebrek aan interessante feitjes te begrijpen.
quote:Het kasteel van Belmez bewaakte, net als anderen die het noorden van de provincie Córdoba bevolkten, de oude weg naar Los Pedroches.
Het fort is bereikbaar via een steile en zigzaggende trap die begint bij de straat Rafael Canalejo Cantero. Langs de route zijn enkele landingen aangelegd waar u op adem kunt komen en van waaruit u de steengroeve kunt zien die in de 19e eeuw deze enclave bijna verwoestte.
De toegang tot de behuizing is via een begrensde deur, die zich in een van de kubussen bevindt. Ernaast stond een albarrana-toren, een typisch Arabisch verdedigingssysteem.
Langwerpig van vorm, past de plant zich aan het terrein aan waarop hij zit, een enorme rots die aan de noordwestkant onbegaanbaar is door een diepe klif. Zes halfcilindrische torens die langs een muur zijn gerangschikt met secties van verschillende diktes omringen de binnenruimte, op het paradeterrein, dat tegenwoordig bedekt is met vegetatie, staat in de volksmond bekend als de voetafdruk van het paard, en dat, gezien de kenmerken van het terrein, bevat altijd water.
De donjon, vijfhoekig en elf meter hoog, is verdeeld in twee verdiepingen met daarop bakstenen gewelven. Het interieur onthult vandaag het ongelukkige en lelijke wederopbouwwerk dat, ongeacht het verleden, in 2001 werd uitgevoerd. Het werd bekroond door machicoupes en kantelen, duidelijk defensieve elementen die in de loop van de tijd zijn verdwenen. Tussen de weinige openingen valt een raam met een halfronde boog op. Vanaf hun balkons zie je Sierra Palacios, het stuwmeer Sierra Boyera en een kunstmatig meer dat is ontstaan uit een mijnbouwoperatie. Vanaf het hoogste deel van de toren kun je ook de nabijgelegen steden, enkele mijnschachten en de spoorwegen zien die ooit werden gebruikt door passagiers tussen Córdoba en Almorchón en die tegenwoordig alleen worden gebruikt voor het vervoer van goederen.
Dat kasteel is natuurlijk weergaloos en er zijn in Belmez toch ook wel wat leuke straatjes en gebouwtjes te vinden, maar je bent er wel vrij snel doorheen. Het Ermita de la Virgen del Castillo onder het kasteel is ook nog wel de moeite waard, maar we gaan beginnen. Net buiten Belmez gaat de rit van start op een brede weg die de renners langs Peñarroya-Pueblonuevo voert. We rijden met een boog om dit plaatsje heen en pakken een paar bochten mee, terwijl we zien dat het landschap hier behoorlijk leeg is. Weer vooral veel graan, en dan ben je er wel. Even later slaan we rechtsaf en dan rijden we heel wat kilometers behoorlijk rechtdoor over een brede weg naar La Granjuela. Het gaat een keer kort omhoog op een niet al te boeiende manier, verder is het een behoorlijk vlak begin. Veel open terrein, maar het lijkt er niet op dat we op veel wind kunnen rekenen. Voorbij La Granjuela rijden we eindeloos rechtdoor verder richting Extremadura, de regio die maar weinig wordt bezocht door de Vuelta. Het is hier extreem zwaar, zoals de naam al zegt. Vorig jaar reden we er een paar kilometer doorheen, nu wordt Extremadura vereerd met een langer bezoek. Richting deze extreme en zware regio gaat het toch vooral rechtdoor over een brede en vlakke weg terwijl er langs de kant van de weg niet veel te vinden is. Na een kilometer of 30 bereiken we Extremadura, het eerste dorpje dat we bezoeken luistert naar de naam Peraleda del Zaucejo. Nooit van gehoord, zoals Extremadura sowieso één grote onbekende is. In peraleda del Zaucejo komen de renners een paar bochten tegen, daarna rijden ze buiten het dorp 20 kilometer over dezelfde weg richting Monterrubio de la Serena. Het gaat een aantal kilometer rechtdoor, terwijl Extremadura zich meteen van haar meest troosteloze kant laat zien. Na een tijd wordt de brede weg evenwel wat bochtiger, tevens ook wat glooiender. Onderweg naar Monterrubio de la Serena gaat het zelfs een kilometer of vier aan een procent of vier omhoog, schokkend zeg. Het wordt wel wat groener hier, er is zowaar iets van natuur te vinden. Na het stuk omhoog gaat het vrij rechtdoor naar beneden over een brede weg richting Monterrubio de la Serrena, een plaats die we na 61 kilometer gaan bereiken. Er valt hier niet veel te doen, al is er wel een olijfoliemuseum. Want ja, de olijfbomen zijn hier ook in groten getale aanwezig.
In Monterrubio de la Serena komen we een paar bochten tegen, daarna gaat het meer dan tien kilometer volledig rechtdoor richting Helechal. Deze weg loopt een aantal kilometer vals plat omhoog, maar dat is verre van boeiend. Het is breed, recht en de omgeving wordt alleen opgevrolijkt door een paar bergen op de achtergrond. In Helechal slaan we rechtsaf, daarna rijden we een kilometer of 15 over dezelfde weg tot in Cabeza del Buey. Een brede en hooguit licht glooiende weg, die ons ook nog langs Almorchón brengt. Hier staat een kasteeltje boven op een rots, vergelijkbaar met dat ding in Belmez. Vrij ruige omgeving hier, al wordt het voorbij Almorchón weer wat leger en zijn de velden weer gevuld met graan. De renners komen uit in Cabeza del Buey, waar warempel een paar bochten liggen. Zelfs een rotonde, het klinkt bijna ongeloofwaardig. Bij die rotonde slaan de renners linksaf, daarna rijden we 20 kilometer over dezelfde weg richting het stuwmeer van La Serena. Het verhaal blijft ongeveer hetzelfde, het gaat vooral rechtdoor over een brede weg. Iets meer bochten, maar die weg is zo breed dat je dat amper in de gaten hebt. Licht glooiend terrein, maar klimmetjes zitten er niet tussen. De omgeving is vooral leeg, maar als we dichter in de buurt van het stuwmeer komen begint het steeds meer ergens op de lijken. De laatste paar kilometer voor we het water in beeld zien gaat het lichtjes naar beneden, ook daar gaan we niet veel van merken. Na een kilometer of 100 koers, zo'n beetje halverwege de rit, bereiken we het stuwmeer. Via een brug rijden we naar de andere kant van het weer, waarna we een kilometer of tien langs of over het water gaan rijden. Aan de andere kant van het meer gaat het een tijdje omhoog, maar dat is niets om heel nerveus van te worden. We rijden een tijd dwars over het meer via een lange brug, om bij het hoogtepunt van deze omgeving uit te komen. Vrij letterlijk, in het midden van het meer ligt een berg. Cerro Masatrigo, een berg in de vorm van een kegel van liefst 170 meter hoog. Boven het water dan, 530 meter boven de zeespiegel. Toen het stuwmeer van La Serena werd aangelegd verdween de omgeving onder water, maar deze volgens de Tempeliers magische berg bleef boven water staan. Op de top is er een fraai uitzicht over de omgeving, daarom loopt er ook een weg naartoe. Dit stuwmeer van La Serena schijnt overigens het grootste stuwmeer van Spanje te zijn, het derde van Europa. Het werd in 1989 in gebruik genomen net nadat de bouw van de dam was voltooid: vanaf dat moment begon het water te leveren aan geïrrigeerde gewassen in de vlaktes van Extremadura. Ja, dat kon Extremadura wel gebruiken.
We rijden over een iets smallere weg een rondje om de kegelvormige berg heen, rijden over een iets bochtigere weg terug naar het vasteland en komen na een paar vals platte kilometers uit in Puebla de Alcocer. Tussen de rotsen door en met uitzicht op enkele fraaie bergen laten we het stuwmeer achter ons, waarna we na 123 kilometer dat dorpje bereiken. Er staat een kasteeltje op de rots boven dit dorp, daar worden we natuurlijk vrolijk van. In Puebla de Alcocer pakken we een paar bochten mee, daarna rijden we 30 kilometer verder over dezelfde brede weg richting het volgende stuwmeer. Het gaat vooral rechtdoor in een troosteloos treurige omgeving, je begint bijna te begrijpen waarom we Extremadura zo vaak overslaan. Af en toe komen we een bocht tegen, maar we komen vooral helemaal niets tegen. Het is van dat terrein waar je verwacht dat de tumbleweeds over de weg rollen. Het enige probleem met die theorie is dat het niet zal gaan waaien, tragisch, tragisch, tragisch. Zelden zo'n lege omgeving gezien, niet te doen. Het glooit lichtjes, maar eigenlijk mogen we het gewoon vlak noemen. Dat een omgeving zo kleurloos kan zijn was mij amper bekend, het is een verschrikking. Na heel veel kilometers over dezelfde weg komen we een keer een rotonde in het midden van het niets tegen, waar men rechtsaf slaan. Daarna rijden we rechtdoor naar Orellana la Vieja, gelegen aan het Embalse de Orellana. Het volgende stuwmeer, dus. Het landschap blijft kaal, de weg blijft recht en breed. Het gaat heel minimaal op en af, als we het stuwmeer bijna bereiken gaat het een tijdje wat meer naar beneden, zonder dat van een echte afdaling gesproken mag worden. Eenmaal aangekomen bij het stuwmeer slaan we bij een rotonde linksaf, waardoor we net niet over de stuwdam gaan rijden. Jammer.
We rijden meteen weer weg van het stuwmeer, eerst een tijdje in dalende lijn. Daarna gaat het een paar kilometer vals plat omhoog, nog steeds over een brede weg. Een paar bochten onderweg, maar niets bijzonders. Even later slaan we rechtsaf en dan rijden we meer dan 20 kilometer over dezelfde weg richting de finishplaats. Niet dat we al gaan finishen, nee, de organisatie heeft nog een lokaal lusje bedacht. Iets meer begroeiing in deze omgeving, blijkt zo'n stuwmeer toch handig te zijn. Na de bocht naar rechts wordt het wel steeds kaler, het stuwmeer is steeds verder uit de buurt en dus ook de toevoer van water. De weg richting Villanueva de la Serena kent wat meer bochten en is vooral in het begin lichtelijk glooiend, maar alsnog is het een enorm makkelijke tocht. Was wel chill geweest als het hier had gewaaid, maar Escartin heeft de weergoden niet aan zijn zijde. Nouja, er valt verder niet veel te vermelden. Vooral rechtdoor, een paar niet al te lastige bochten, beetje op en af. In de buurt van Villanueva de la Serrena wordt het eigenlijk helemaal vlak, terwijl de omgeving wat meer gecultiveerd is. In de buurt van Entrerríos fietsen we een tijdje over een iets smallere weg tussen de gewassen door, al snel wordt de weg weer ouderwets breed. Even later volgt er een scherpe bocht naar links, waarna we via een iets smallere brug over de Zújar fietsen. Daarna rijden we niet veel later op een rechte manier Villanueva de la Serena binnen. Althans, bijna. Als we de stad bereiken slaan we bij een rotonde meteen rechtsaf, waarna we Villanueva de la Serena direct weer verlaten. In de finale komen we weer uit bij deze rotonde, maar voordat we daar aan mogen denken volgt er eerst nog een lusje van een aantal kilometer richting Don Benito. Daar zal de volgende rit van start gaan, Don Benito komt dus meer dan genoeg in beeld. Het gaat na de rotonde een kilometer of vijf rechtdoor, in eerste instantie over het lokale industrieterrein. We komen ondertussen nog een rotonde tegen, maar verder is het dus weer lekker rechtdoor fietsen over een brede weg. Aan het eind van deze weg slaan we linksaf, waarna we zes kilometer rechtdoor gaan rijden over een net zo brede weg. Het is ook zo goed als vlak, en buiten de bebouwde kom is het ook weer meteen heel leeg. Wel veel landbouw hier, de renners kunnen kijken naar allerlei gewassen. Verder valt er niet veel te zien, op een flauwe bocht naar links na gaat het immer geradeaus richting Don Benito. Dat we over een viaduct rijden zorgt voorlopig voor het grootste hoogteverschil, dan weet je het wel. Eenmaal in Don Benito komen we een aantal rotondes tegen, bij de eerste rotonde slaan we schuin linksaf en daarna rijden we rechtdoor naar de tussensprint.
Die tussensprint volgt na 192,5 kilometer in het centrum van Don Benito, daar waar de volgende rit van start zal gaan. Het is nog iets meer dan tien kilometer fietsen tot de finish, spannend! Voor de tussensprint komen we nog een tweetal rotondes tegen, waar we steeds rechtdoor gaan. Voorbij de tussensprint slaan we bij de volgende rotonde linksaf, waarna niet lang nog een rotonde volgt. Hier gaat het dan weer meer schuin naar links, toch ook wel weer een aardige bocht. Vervolgens rijden we drie kilometer over dezelfde brede en vlakke weg, de renners rijden over het industrieterrein van Don Benito en zien hier vooral veel palmbomen staan. In dit stuk van drie kilometer komen we twee rotondes tegen, verder is het een makkelijke weg. Aan het eind van deze weg komen we uit bij een flink uit de kluiten gewassen rotonde, waar we uiteindelijk ook weer naar links moeten. De coureurs rijden na deze rotonde een kilometertje rechtdoor over een brede weg dwars door de plotselinge leegte tussen Don Benito en Villanueva de la Serena. Er staan normaal wel wat paaltjes op deze weg, da's dan weer minder. Na die kilometer rechtdoor nemen we de afslag aan de rechterkant van de weg, na een lange bocht naar rechts komen we weer op een brede weg terecht en deze weg volgen we tot op 3,5 kilometer van de finish. Rechtdoor in de leegte terug naar Villanueva de la Serena, het is overwegend vlak. Aan het eind van deze weg bereiken we het industrieterrein van Villanueva weer, we komen een rotonde tegen en daar slaan we rechtsaf, opletten voor de vluchtheuvel. Het gaat een kleine kilometer rechtdoor over een weg die breed genoeg is. Alhoewel, rechtdoor, we komen wel een flinke rotonde tegen die langs de rechterkant genomen moet worden. Even later slaan we bij de volgende rotonde linksaf, we rijden daarna rechtdoor tot op twee kilometer van het eind. We komen van de andere kant uit bij een rotonde die we zagen toen we voor het eerst naar Villanueva de la Serena reden. Bij die rotonde slaan we rechtsaf, we rijden daarna eigenlijk simpelweg rechtdoor richting de slotkilometer. Vlak voor we aan die slotkilometer beginnen komen de renners wel nog een rotonde tegen, die langs beide kanten genomen mag worden. Of het veel verschil maakt zou ik niet durven te zeggen, rechts is wellicht iets gunstiger. In de slotkilometer komen we nog een rotonde tegen, terwijl we over een brede weg langs de buitenrand van Villanueva de la Serena blijven fietsen. De rotonde aan het eind moet wel langs rechts genomen worden, levert nog wel een flinke bocht op. Vervolgens gaat het in de laatste 500 meter zo goed als rechtdoor, op een paar flauw bochtjes na. Het loopt nog een klein beetje vals plat omhoog naar de finish, maar het is toch een redelijk makkelijke aankomst. Na een kleine 204 kilometer zit vervolgens de langste rit erop.
Villanueva de la Serena is een gemeente in de Spaanse provincie Badajoz in de regio Extremadura waar 25.752 mensen wonen. Een rit die eindigt in Extremadura, warempel. Als ik de administratie snel even doorloop is het alweer van 2013 geleden dat er een rit eindigde in deze regio. Vorig jaar reden we twee dagen achter elkaar een paar kilometer door de regio, onderweg naar Ciudad Rodrig onder meer. De armst en dunbevolkste regio van Spanje, de meest onhergberzame ook. Daarom komen we hier niet zo vaak, Extremadura neemt men niet zo serieus. Het is eigenlijk een soort van interne kolonie, de Spaanse regering komt hier alleen op bezoek als er weer een nieuw project is bedacht om energie op te wekken. Waterkrachtcentrales, kerncentrales, dat pleuren we allemaal in Extremadura. Lithium? Dat gaan we wel zoeken in Extremadura. Energietransitie? Dat lossen ze in Extremadura maar op. Verder moet Extremadura het vooral van de veeteelt hebben, dat is in Villanueva de la Serena niet anders. Veeteelt, vooral schapen. Kaas en wol, daar draait het hier om. Samen met het nabijgelegen Don Bonito wonen hier in de agglomeratie toch 60.000 mensen, het is ook weer niet helemaal niets. Zou je meer mee kunnen doen, maar dat is niet hoe Extremadura werkt. De Amerikaans korfballer José Calderon komt hier vandaan, je moet al dat soort namen gaan noemen om er wat van te maken. Al is ook Pedro de Valdivia van hier, een conquistador. Extremadura is sowieso de regio van heel veel ontdekkingsreizigers, daarom heeft ook menig stad in Zuid-Amerika een naam die afstamt van een plaats in Extremadura. Medellín, bijvoorbeeld. Een lullig dorpje in deze regio. Pedro de Valdivia ging vooral op bezoek in Chili, waar hij dorpjes stichtte als Valdivia en La Serena. Santiago de Chile werd ooit opgericht als Santiago de Nueva Extremadura, nou nou nou. De beste tijden van deze regio lagen dus in een ver verleden, ook Villanueva de la Serena was vooral een belangrijke plaats in de middeleeuwen. Een belangrijke stad voor de Mesta, een belangrijke vereniging van veehouders, jawel. Villanueva vormt de deur naar de comarca La Serena, je schijnt hier goed te kunnen fietsen en de aardappeltortilla zou hier verzonnen zijn. In 1798 zou deze Spaanse lekkernij voor het eerst zijn waargenomen in Villanueva de la Serena, zoals gezegd liggen de hoogtepunten van Extremadura in het verleden. In het centrumpje van Villanueva de la Serena staat nog wel een aardig kerkje, tevens is er uiteraard een standbeeld van Pedro de Valdivia te vinden. In de laatste meters van de rit rijden de renners ook nog langs een opvallend congrescentrum, modern en spuuglelijk. Nee, ik denk niet echt dat Villanueva de la Serena een aanrader is.
In startplaats Belmez zal het 's middags 35 graden worden, weer heerlijk warm. Geen kans op regen, weinig wind. Een heerlijk open regio vandaag, maar geen wind dus. Onderweg blijft het verhaal gelijk, het blijft enorm warm, het zal droog blijven en er staat amper wind. Gemiste kans, opnieuw. In Villanueva de la Serena wordt het blijkbaar nóg warmer, 37 graden aan de finish. Geen kans op regen, amper wind. Klein beetje wind uit het oosten, dan staat dat kleine beetje wind vrij lang tegen totdat we in de laatste kilometers na de tussensprint in Don Benito met een beetje rugwind te maken krijgen. Heel minimaal, dat zal het verschil niet maken. Het is de langste rit van de Vuelta, dus beginnen we relatief vroeg. Voor Spaanse begrippen, althans. Het vertrek vindt plaats om 12:18, waarna we om 12:32 echt beginnen. Eurosport 1 en de PLAYER gaan opnieuw om 14:50 live, wat tijdens deze rit niet veel zal uitmaken. Sterker nog, je doet er goed aan om pas rond 15:50 in te schakelen als Michel en José live gaan. Of je wacht nog een uur, kan ook makkelijk.
Escartin waarschuwt dat het moeilijk kan worden voor het peloton om de vlucht te controleren. Daar geeft hij twee redenen voor: het wordt warm en de rit is lang. Klopt, het wordt inderdaad warm en de rit is inderdaad lang. Van de andere kant hebben de sprinters deze week niet zoveel kansen en is dit eigenlijk de enige kans. Dus zullen ze genoeg motivatie hebben om de boel te controleren, hierna kunnen ze weer een aantal snipperdagen nemen. Heet is het voor iedereen, dat mag het probleem ook niet zijn. Dit zal dan ook gewoon gaan uitdraaien op een sprint, veel makkelijker worden de ritten niet. Op de lengte na is dit een van de simpelste ritten ooit. Brede wegen, makkelijk te controleren. Gewoon een massasprint joh, kom nou.
1. Jakobsen. Nu Philipsen is verdwenen mogen we verwachten dat Jakobsen iedere resterende massasprint gaat winnen. Het gelukt lacht hem weer toe, het kan allemaal snel veranderen. De groene trui komt ook steeds dichterbij zo, wat toch ook een groot succes zou zijn. Wel nog even de bergen overleven, dat zal het grootste probleem zijn.
2. Dainese. Werd de vorige keer ook tweede, ik zie dat de rest van de Vuelta niet meer veranderen.
3. Meeus. Werd de vorige keer vierde, maar Philipsen is weg en dus wordt hij nu derde. Jolijt.
4. Demare. Arnaud rijdt wel echt een dramatische Vuelta, maar als alle andere sprinters langzaam verdwijnen kan hij met een beetje mazzel wel een keer vierde worden.
5. Aberasturi. Vooruit, we noemen Jon nog een keer. Dat wordt weer een kleurloze 10e plaats na een kansloze positionering, maar afijn.
Nul ritzeges in de Giro, nul ritzeges in de Tour en, tenzij niet-winnaar Enric Menos, waarschijnlijk nul ritzeges in de Vuelta. De beoogde kopman voor het wereldkampioenschap, zijnde Artaburu, heeft net opgegeven en Valverde is een race tegen de klok. Momparler zal het niet aandurven, maar het is tijd om Ayuso nu al de grote leider te maken.
Enric Krachtwijk is wel in de vorm van zijn leven natuurlijk, het is een beetje nu of nooit wat dat betreft. Nooit dus, lijkt mequote:Op vrijdag 27 augustus 2021 08:46 schreef Koffieplanter het volgende:
[ twitter ]
Nul ritzeges in de Giro, nul ritzeges in de Tour en, tenzij niet-winnaar Enric Menos, waarschijnlijk nul ritzeges in de Vuelta. De beoogde kopman voor het wereldkampioenschap, zijnde Artaburu, heeft net opgegeven en Valverde is een race tegen de klok. Momparler zal het niet aandurven, maar het is tijd om Ayuso nu al de grote leider te maken.
Bora zie ik nog wel iemand bijsteken.quote:Op vrijdag 27 augustus 2021 09:25 schreef Mexicanobakker het volgende:
Wat vooral tegen de vlucht werkt is dat Jakobsen niet onklopbaar is geleken en dat een paar van die teams echt alleen maar op sprints kunnen gokken. DSM zal ondanks alles toch wel gaan rijden voor Dainese die hier best de rit kan winnen, Groupama heeft buiten Arno De Maar toch niemand, en dan mis ik misschien nog wel een debiel team dat voor de 6e plaats van iemand gaat rijden, ik noem een Aberasturi, Allegaert of Minali (in dat geval zou je nog kunnen beweren dat het voor Carel Eiking is).
Kan best ja.quote:
[..]
Bora zie ik nog wel iemand bijsteken.
"verschrikkelijke commentator"
quote:
Jeroen leest een twitter bericht voor waar hij de wind van voren krijgt
"verschrikkelijke commentator"
[ twitter ]
Heeft dhr. Dormans hier een tampon in zijn HOLLANDSE bek?
Ik heb de indruk dat Rene geen fan is.
Ik heb tevens de indruk dat Jay zijn twitter niet zelf doet.
WLR / [Wielrennen] #481
Joden leiden altijd aan zelfoverschatting, jeetje.quote:Op vrijdag 27 augustus 2021 17:04 schreef Slobeend het volgende:
Einhorn: “With a bit of luck and good timing, I can win."
Ze kon trouwens ook prima knippen.
MexicanoKapper?quote:Op vrijdag 27 augustus 2021 17:08 schreef Mexicanobakker het volgende:
Ik geef de kapper vandaag overigens een dikke acht.
Ze kon trouwens ook prima knippen.
Top 3 aubquote:
Verzoekje aan Trantèn:
[ afbeelding ]
Fabio kan niet meequote:
Gewoon toch winnen voor de ploeg zonder de sprinter
02 Matteo Trentin UAE Team Emirates + 00
03 Alberto Dainese Team DSM + 02
04 Luka Mezgec Team BikeExchange + 03
05 Stan Dewulf AG2R Citroën Team + 03
06 Piet Allegaert Cofidis + 03
07 Itamar Einhorn Israel Start-Up Nation + 03
08 Antonio Soto Euskaltel-Euskadi + 03
09 Rui Oliveira UAE Team Emirates + 03
10 Egan Bernal INEOS Grenadiers + 06
11 Alexander Krieger Alpecin-Fenix + 09
12 Bert Van Lerberghe Deceuninck-Quick Step + 09
Zeker en nog bijna met een lengte zelfsquote:
quote:
Sénéchal
Gewoon toch winnen voor de ploeg zonder de sprinter
Als je Trentin maar hebtquote:
Wel leuk, maar wat een drama voor de CM. Net als ik Soto niet speel wordt ie 8e (lol)
SPOILER
Die had ik niet want die zou hier toch maar 12e worden ofzo (lol)quote:
[..]
Als je Trentin maar hebtSPOILER
Zou het wat uitmakenquote:
Jody sprokkelt dus een paar secondes.
Oeh, dat is dan een beste kutdag voor je CMquote:
[..]
Die had ik niet want die zou hier toch maar 12e worden ofzo (lol)
Dat idd, plus eventueel dat Gibbons mee ging doen ipv Trentin.quote:
[..]
Die had ik niet want die zou hier toch maar 12e worden ofzo (lol)
Niet echtquote:
43 Arnaud Démare Groupama-FDJ + 23
Ik heb geen idee waar Modolo ineens gebleven was.Is alweer aangepast en op 11 seconden gezetquote:
Kan me wel voorstellen dat Mezgec eens een kans kreeg vandaag, maar Demare wel echt beroerd jaquote:
42 Michael Matthews Team BikeExchange + 22
43 Arnaud Démare Groupama-FDJ + 23
[ afbeelding ]
Senechal had het over een lekke band, maar volledig leeg zou ook best kunnen jaquote:
Nu de vraag of Fabio niet kon of defect had
Voor de tijdslimiet?quote:
Jakobsen gaat nog flink wat kruisjes mogen slaan voor z'n puntentrui.
Vanaf nu geen sprintetappes meer?quote:
Jakobsen gaat nog flink wat kruisjes mogen slaan voor z'n puntentrui.
Rit 16 en 19 zouden op zich kunnen, maar verder sowieso niet.quote:
Dinsdag nog, vrijdag kan ook, maar mogelijk wat te zwaar voor Fabio.quote:
Voor puntentrui is het ook de vraag hoe vaak Roglic mee gaat doen voor ritwinst. Heeft flinke achterstand en natuurlijk minder punten te pakken
Ook, maar ervan uitgaande dat hij de eindstreep haalt, staat hij maar 94 punten voor op Roglic, die eigenlijk vanaf nu tot Santiago de Compostela in de punten kan eindigen. Als het even tegenvalt met het aantal vluchten dat het haalt, kan dat best een probleem zijn.quote:
Op 16 en 19 na zijn het allemaal 20-punters. Dan moet Roglic in elk van die etappes (dik) scoren, ervan uitgaande dat hij in 16 en 19 niet scoort.quote:
[..]
Ook, maar ervan uitgaande dat hij de eindstreep haalt, staat hij maar 94 punten voor op Roglic, die eigenlijk vanaf nu tot Santiago de Compostela in de punten kan eindigen. Als het even tegenvalt met het aantal vluchten dat het haalt, kan dat best een probleem zijn.
DCQ trein rijd iedereen eraf inclusief Jakobsen dus besloot Senechal zelf maar te sprinten en hij bleef overeind in het complete slagveld.quote:
Wtf is er gebeurd? Wat is deze uitslag?
Senechal dacht dat hij lek was gereden, hij zegt zelf dat hij gewoon leeg was en riep dat ze door moesten rijden toen er gaten vielen.quote:
Was Fabio nou lek of had hij de benen niet? Lees verschillende dingen
Dan lijkt me dat duidelijk.quote:
[..]
Senechal dacht dat hij lek was gereden, hij zegt zelf dat hij gewoon leeg was en riep dat ze door moesten rijden toen er gaten vielen.
Ook goed voor hem om te weten dat hij nog wel wat werk te gaan heeft
Alle media hadden het al meteen over materiaalpechquote:
[..]
Senechal dacht dat hij lek was gereden, hij zegt zelf dat hij gewoon leeg was en riep dat ze door moesten rijden toen er gaten vielen.
Werken bij de NOS...
Was niet de bedoelingquote:
[..]
Kan me wel voorstellen dat Mezgec eens een kans kreeg vandaag, maar Demare wel echt beroerd ja
quote:“The team did really good until the crucial point of the day where we actually got blocked with about four kilometers to go, and the corner at three-kilometers to go was the point where you could not really move up after that.
We lost ourselves there, somehow I found Rob Stannard with about two kilometers to go, and I thought that Matthews was on my wheel. But it was hard, I was like kamikaze through the corners, I was just trying to get up there. I knew there was no time to move up other than going full gas into the corners.
The biggest mistake was not being at the front with three kilometers to go and I think that actually cost us the sprint and the result in the end.“
quote:
16 lijkt mij qua finale sowieso te zwaar voor Jakobsen, een sprint zoals gisteren kan wel. 19 zou ook nog kunnen, maar dan moet er niet een kopgroep van 15 renners wegrijden op die eerste lange klim.
Wie verwacht je dan wel? Matthews, Cort, Soto en Vanmarcke?quote:
16 lijkt mij qua finale sowieso te zwaar voor Jakobsen, een sprint zoals gisteren kan wel. 19 zou ook nog kunnen, maar dan moet er niet een kopgroep van 15 renners wegrijden op die eerste lange klim.
Zucht ...quote:
Oh, dan was het gewoon heel matig ja..quote:
Al had ik het alsnog logisch gevonden om Mezgec een keer een kans te geven deze Vuelta, zeker in ritten waar Bling nooit verder zal komen dan een ereplaats.
The Wolfpackquote:
Dit had ik gemist, Fabio was dus flink ziedend.
[ twitter ]
Wat een lage reactie. Hier zijn toch ook minstens een paar minuten overheen gegaan.
Die mannen ja. Al lijkt het nog een stuk waarschijnlijker dat het voor de aanvallers zal zijn. Kun je als Matthews beter zorgen dat je mee bent.quote:
[..]
[..]
Wie verwacht je dan wel? Matthews, Cort, Soto en Vanmarcke?
Wel vrij makkelijk te controleren als dat soort gasten allemaal willen.quote:
[..]
Die mannen ja. Al lijkt het nog een stuk waarschijnlijker dat het voor de aanvallers zal zijn. Kun je als Matthews beter zorgen dat je mee bent.
Met drie Limburgse klimmen in de laatste 20 kilometer is het nog best lastig controleren na twee weken Vuelta denk ik.quote:
[..]
Wel vrij makkelijk te controleren als dat soort gasten allemaal willen.
Ja de finale niet zozeer nee, kan goed zo'n etappe worden waar er in de laatste 40 km pas een groep wegrijdt.quote:
[..]
Met drie Limburgse klimmen in de laatste 20 kilometer is het nog best lastig controleren na twee weken Vuelta denk ik.
Is zo, maar waarom alles uit elkaar trekken als je de snelste sprinter uit het peloton hebt?quote:
Ja leuk Fabio, maar je was gewoon niet goed genoeg
quote:
Dit had ik gemist, Fabio was dus flink ziedend.
[ twitter ]
Guy gaat er met gestrekt been in.
Misschien kan ie het iets chiquer brengen, onze Fabio, maar uiteindelijk is het wel zo dat als er een raceplan is dat je je daar in ieder geval aan probeert te houden. Al gok ik dat het in dit geval een zegen is dat dat is mislukt, maar 9 van de 10 keer pakt het anders uit.quote:
[..]
[ twitter ]
Guy gaat er met gestrekt been in.
Tja, eens dat het een lage reactie is, maar de adrenaline en teleurstelling maakt dat je al gauw opmerkingen maakt die misschien niet helemaal slim zijn. Als hij dit zou doen uren na de finish zou het helemaal kansloos zijn, maar volgens mij is dit vlak na de finish.quote:
[..]
The Wolfpack
Wat een lage reactie. Hier zijn toch ook minstens een paar minuten overheen gegaan.
Als er afgesproken is dat ze het gas vol opendraaien in aanloop en na die bocht en Jakobsen zit niet in het wiel waar hij moet zitten is net zo goed diens fout. Daarbij zat Jakobsen ook weer niet zó ver weg dat doorrijden geen optie was, hij zat zelfs in prima positie. Dat zijn benen daarna ontploffen kan de rest van de ploeg ook niet bevroedden, waarna vol doorgaan al helemaal de juiste optie was.quote:
Nu wint Senechal en is er dus niets aan de hand, maar normaal gesproken wint Trentin in zo’n situatie. Dan zijn de rapen gaar.