quote:
Op dinsdag 20 juli 2004 17:15 schreef k_man het volgende:
-verhaal-
Dan wil ik nog wel even een stukje van de andere kant vertellen. Want ik heb een behoorlijke poos in Perú gezeten, waar zulke dingen (hoewel niet op dezelfde schaal, en met dezelfde inpact) ook gebeuren.
Natuurlijk heb je het veelal niet over mensen die omkomen van de honger of mensen die op een andere vreselijke manier worden gedwongen tot sex.
Wél gaat het om mensen die iédere dag moeten schrapen: geen fatsoenlijke kleding (in een maatschappij waar zéker waarde wordt gehecht aan uiterlijk), keihard werken voor helemaal niéts en hoewel ze niet doodgaan van de honger, wel iedere dag te weinig en zeer eenzijdig (die voedselbonnen in Cuba stellen tegenwoordig weinig meer voor en de situatie is er zéker niet beter op geworden nu de handelsblokkade vanuit de VS nog verder is aangescherpt en mensen dus ook vrijwel geen ondersteuning meer krijgen van familieleden in het buitenland).
En diezelfde mensen worden iédere dag geconfronteerd met de have-it-alls: toeristen die de halve wereld over vliegen voor een beetje zon, met dure camera's en kleding en meer dollars dan ze ooit bij elkaar hebben gezien.
Wat doe je dan? Vooral in een land als Cuba, waar vrijwel alle ándere mogelijkheden om wat geld voor jezelf te verdienen is verboden?
Dan kun je wel lekker vanuit je Hollandse stoel zeggen "Ze worden toch niet gedwongen?", maar ik vind dat toch dubieus hoor.
Waar we het over hebben is een
zeer ongelijke situatie. Ik had vrienden in Perú die ook in de verleiding werden gebracht door zo'n fijne toerist (m/v): een paar shirts, wat drankjes, een paar keer uit eten, wat boodschappen voor de familie thuis.... en ja, sommigen stuurden daar ook zelf op aan.
Maar als je denkt dat mensen zich daarmee mínder verlagen zit je toch echt fout hoor. Elkaar in het openbaar afvallen is niet iets dat je doet, maar achter gesloten deuren wordt er zeker afkeurend over gesproken en voelen mensen zich triest dat er een hele generatie opgroeid die op zulke vreselijke manieren aan geld moet komen. Over toeristen in dit soort plaatsen hebben ze al helemaal geen goed woord over.
Nuanceren is natuurlijk prima, maar pas wel op (en dit bedoel ik vooral in de richting van Yvette) dat je zaken niet alleen met je Nederlandse blik bekijkt. Met iemand naar bed gaan voor een stuk zeep en een paar schoenen is in onze ogen misschien "niet noodzakelijk". Als jij als enige van je familie een paar woorden Engels kent en je op die wijze wat bij kan dragen dan wordt het plaatje ineens heel anders.
k_man, wist je overigens dat in Latijns Amerika vrijwel iedereen (dus ook onbekenden) aangesproken wordt met "primo" (neef) of "hermano" (broer)? De mannen die jij als bemiddelaars hebt gezien zijn dat waarschijnlijk lang niet altijd...
Travel is fatal to prejudice,bigotry and narrow-mindedness and many of our people need it solely on these accounts. Broad, wholesome, charitable views of men and things cannot be acquired by vegetating in one corner of the earth all one's lifetime.