R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hi Fokkers.
Na meerdere lange relaties gehad te hebben en precies te weten wat ik wel en niet zou willen zit ik nu in een relatie met naar mijn gevoel de vrouw waarmee ik wil samenblijven. “De ware” voor mij. De relatie is top, wonen samen. Ze is een vrouw die haar mannetje staat, haar eigen ding doet en mij veel gelukt brengt.
5 jaar geleden heb ik mijn moeder verloren na 5 intense maanden. (Kanker). Dit was altijd al mijn grootste nachtmerrie.. mijn ouders verliezen.
Ik merk nu dat ik te maken heb met verlatingsangst. Omdat ik nu de vrouw van mijn dromen heb ben ik constant bang haar kwijt te raken. Ik weet dat er geen reden voor is maar toch.. als ik niet bij haar ben mis ik haar, voel ik me bijna misselijk omdat ik bang ben dat het ineens zou stoppen. Maar als ik dan thuis kom is alles helemaal super.
Ik heb voorheen een relatie gehad waarin zij (borderliner) mij extreem controleerde en wantrouwde. De relatie bestond 70% uit ruzie en deze heb ik toen zelf gestopt. Ik merk dat dit gedrag een beetje in mij is gaan zitten.. bang dat ze een ander leuk gaat vinden, met iemand anders zou gaan chatten en ik haar ineens kwijtraak aan een ander.. zulke dingen.
Ook ga ik letten op alle woorden die ze zegt. Hoe vaak zegt ze eigenlijk nog ik hou van jou? Oh eerder voor het slapengaan altijd maar nu niet.. tenzij ik het doe. Maar overdag ineens uit het niets zegt ze het weer wel.
Ik maak mijzelf gek en ik wil niet dat ik zelf de oorzaak ga zijn van iets wat haar bij mij weg doen laten gaan..
Wat kan ik nu het beste doen?
Na meerdere lange relaties gehad te hebben en precies te weten wat ik wel en niet zou willen zit ik nu in een relatie met naar mijn gevoel de vrouw waarmee ik wil samenblijven. “De ware” voor mij. De relatie is top, wonen samen. Ze is een vrouw die haar mannetje staat, haar eigen ding doet en mij veel gelukt brengt.
5 jaar geleden heb ik mijn moeder verloren na 5 intense maanden. (Kanker). Dit was altijd al mijn grootste nachtmerrie.. mijn ouders verliezen.
Ik merk nu dat ik te maken heb met verlatingsangst. Omdat ik nu de vrouw van mijn dromen heb ben ik constant bang haar kwijt te raken. Ik weet dat er geen reden voor is maar toch.. als ik niet bij haar ben mis ik haar, voel ik me bijna misselijk omdat ik bang ben dat het ineens zou stoppen. Maar als ik dan thuis kom is alles helemaal super.
Ik heb voorheen een relatie gehad waarin zij (borderliner) mij extreem controleerde en wantrouwde. De relatie bestond 70% uit ruzie en deze heb ik toen zelf gestopt. Ik merk dat dit gedrag een beetje in mij is gaan zitten.. bang dat ze een ander leuk gaat vinden, met iemand anders zou gaan chatten en ik haar ineens kwijtraak aan een ander.. zulke dingen.
Ook ga ik letten op alle woorden die ze zegt. Hoe vaak zegt ze eigenlijk nog ik hou van jou? Oh eerder voor het slapengaan altijd maar nu niet.. tenzij ik het doe. Maar overdag ineens uit het niets zegt ze het weer wel.
Ik maak mijzelf gek en ik wil niet dat ik zelf de oorzaak ga zijn van iets wat haar bij mij weg doen laten gaan..
Wat kan ik nu het beste doen?
Wat Banaan zegt.
Maar besef je ook goed dat je door controle te willen uitoefenen, of iets krampachtig vast wilt houden, je praktisch niks veranderd, behalve dat je jezelf het leven zuur maakt (en je relatie). Als ze weg wil gaan gaat ze, als ze wil blijven, blijft ze. En daar heb jij in zekere zin verder geen invloed op, zoals zoveel zaken in je leven waar je geen invloed op hebt, ook al zou je dat wel willen.
Je hebt acceptatie nodig. Geniet van het moment met haar in het nu, niet continu denken 'wat als'.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 01-08-2021 09:34:29 ]
Maar besef je ook goed dat je door controle te willen uitoefenen, of iets krampachtig vast wilt houden, je praktisch niks veranderd, behalve dat je jezelf het leven zuur maakt (en je relatie). Als ze weg wil gaan gaat ze, als ze wil blijven, blijft ze. En daar heb jij in zekere zin verder geen invloed op, zoals zoveel zaken in je leven waar je geen invloed op hebt, ook al zou je dat wel willen.
Je hebt acceptatie nodig. Geniet van het moment met haar in het nu, niet continu denken 'wat als'.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 01-08-2021 09:34:29 ]
Hier heb ik al vaker aan gedacht.. dankjewel. Ik ga toch de stap zetten!quote:Op zondag 1 augustus 2021 09:00 schreef Banaanvragen het volgende:
praat er over met een professional, ga naar de huisarts om dit op te starten
Dankjewel. Pff je hebt helemaal gelijk en ergens weet ik dit ook. Maar soms moet ik het gewoon even horen van een ander.quote:
Wat Banaan zegt.
Maar besef je ook goed dat je door controle te willen uitoefenen, of iets krampachtig vast wilt houden, je praktisch niks veranderd, behalve dat je jezelf het leven zuur maakt (en je relatie). Als ze weg wil gaan gaat ze, als ze wil blijven, blijft ze. En daar heb jij in zekere zin verder geen invloed op, zoals zoveel zaken in je leven waar je geen invloed op hebt, ook al zou je dat wel willen.
Je hebt acceptatie nodig. Geniet van het moment met haar in het nu, niet continu denken 'wat als'.
Wat bedoel je met dat ik acceptatie nodig heb?
Acceptatie dat veel dingen in het leven helaas tijdelijk zijn (waarmee ik zeker niet bedoel dat je relatie per definitie tijdelijk is, maar die mogelijkheid is er wel), en dat je dat gegeven meer accepteert.quote:
[..]
Dankjewel. Pff je hebt helemaal gelijk en ergens weet ik dit ook. Maar soms moet ik het gewoon even horen van een ander.
Wat bedoel je met dat ik acceptatie nodig heb?
Is aan de ene kant misschien heel wrang, maar aan de andere kant kan het ook ervoor zorgen dat je juist meer in het moment geniet. Want wat je nu doet is continu analyseren en anticiperen, waardoor je juist de mooie momenten misschien wel minder bewust meemaakt of zelfs mist. En daar zit hem het echte verlies in denk ik, niet in je angst voor verlies in de toekomst.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 01-08-2021 11:01:27 ]
Ik snap nu wat je bedoelt. Moeilijk maar true.quote:
[..]
Acceptatie dat veel dingen in het leven helaas tijdelijk zijn (waarmee ik zeker niet bedoel dat je relatie per definitie tijdelijk is, maar die mogelijkheid is er wel), en dat je dat gegeven meer accepteert.
Is aan de ene kant misschien heel wrang, maar aan de andere kant kan het ook ervoor zorgen dat je juist meer in het moment geniet. Want wat je nu doet is continu analyseren en anticiperen, waardoor je juist de mooie momenten misschien wel minder bewust meemaakt of zelfs mist. En daar zit hem het echte verlies in denk ik, niet in je angst voor verlies in de toekomst.
Ergens heb ik een scenario in mijn hoofd dat zij er ineens klaar mee is. Dat ik thuis kom en ze zegt: ik zie het niet meer zitten ik ga. Dat scenario is killing me. Heel raar.
Dit heftige scenario kan ook komen omdat wij beide nu vakantie hebben en ik normaal altijd druk ben en van alles en nog wat aan het doen ben.. maar dat nu niet zo is door de vakantie?
Dit is ook mijn suggestie. Want problemen lossen zich normaliter niet uit zichzelf op.quote:
praat er over met een professional, ga naar de huisarts om dit op te starten
Handboek voor klimaat ontkenners
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Wat mooi gezegd. En zo waar.quote:
[..]
Acceptatie dat veel dingen in het leven helaas tijdelijk zijn (waarmee ik zeker niet bedoel dat je relatie per definitie tijdelijk is, maar die mogelijkheid is er wel), en dat je dat gegeven meer accepteert.
Is aan de ene kant misschien heel wrang, maar aan de andere kant kan het ook ervoor zorgen dat je juist meer in het moment geniet. Want wat je nu doet is continu analyseren en anticiperen, waardoor je juist de mooie momenten misschien wel minder bewust meemaakt of zelfs mist. En daar zit hem het echte verlies in denk ik, niet in je angst voor verlies in de toekomst.
Handboek voor klimaat ontkenners
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Eens deze stap moet ik ook gewoon gaan zetten.quote:
[..]
Dit is ook mijn suggestie. Want problemen lossen zich normaliter niet uit zichzelf op.
Ik denk dat je, zoals eerder vermeld, vooral in het nu moet leren leven en niet te veel proberen analyseren en doemdenken. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Het is een angst die je waarschijnlijk uit die vorige relatie hebt meegenomen. Nu is het beter met me, maar vroeger was ik ook een heftige borderliner. Ik weet dan ook dat we mannen die een relatie met ons aangaan nogal hard te grazen kunnen nemen en wat trauma's bezorgen 
(ik schrik soms van mezelf wat ik die jongens ooit heb aangedaan) Dus probeer dat vooral in je achterhoofd te houden. Als je de oorzaak kent is dat al een grote stap.
Ik hoop ook dat je huidige vriendin geen borderline heeft maar veel stabieler is. Want het is typisch dat mannen die een keer met een borderliner samen zijn geweest, zich daar later opnieuw door aangetrokken voelen. En aan de andere kant gaan borderliners vaak op zoek naar die specifieke mannen. Als je over borderline vragen hebt, kan je zeker bij mij terecht. DM dan maar even.
(ik schrik soms van mezelf wat ik die jongens ooit heb aangedaan) Dus probeer dat vooral in je achterhoofd te houden. Als je de oorzaak kent is dat al een grote stap.Ik hoop ook dat je huidige vriendin geen borderline heeft maar veel stabieler is. Want het is typisch dat mannen die een keer met een borderliner samen zijn geweest, zich daar later opnieuw door aangetrokken voelen. En aan de andere kant gaan borderliners vaak op zoek naar die specifieke mannen. Als je over borderline vragen hebt, kan je zeker bij mij terecht. DM dan maar even.
Poeh. Ik heb nog nooit gesproken met iemand die zelf bewust was van het feit dat ze borderline heeft. Ik zou graag een DM sturen maar mijn account is nog te nieuw (anoniem account). Kan je mij wel al een bericht sturen of moet ik eerst deze dagen afwachten?quote:
Ik denk dat je, zoals eerder vermeld, vooral in het nu moet leren leven en niet te veel proberen analyseren en doemdenken. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Het is een angst die je waarschijnlijk uit die vorige relatie hebt meegenomen. Nu is het beter met me, maar vroeger was ik ook een heftige borderliner. Ik weet dan ook dat we mannen die een relatie met ons aangaan nogal hard te grazen kunnen nemen en wat trauma's bezorgen
Ik hoop ook dat je huidige vriendin geen borderline heeft maar veel stabieler is. Want het is typisch dat mannen die een keer met een borderliner samen zijn geweest, zich daar later opnieuw door aangetrokken voelen. En aan de andere kant gaan borderliners vaak op zoek naar die specifieke mannen. Als je over borderline vragen hebt, kan je zeker bij mij terecht. DM dan maar even.
Door meerdere relaties te hebben gehad en goed re herkennen wat de signalen van een borderliner zijn is mijn huidige vriendin echt een verademing en mede hierdoor is zij voor mij de ware.. te veel shit in meegemaaktquote:
Ik denk dat je, zoals eerder vermeld, vooral in het nu moet leren leven en niet te veel proberen analyseren en doemdenken. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Het is een angst die je waarschijnlijk uit die vorige relatie hebt meegenomen. Nu is het beter met me, maar vroeger was ik ook een heftige borderliner. Ik weet dan ook dat we mannen die een relatie met ons aangaan nogal hard te grazen kunnen nemen en wat trauma's bezorgen
Ik hoop ook dat je huidige vriendin geen borderline heeft maar veel stabieler is. Want het is typisch dat mannen die een keer met een borderliner samen zijn geweest, zich daar later opnieuw door aangetrokken voelen. En aan de andere kant gaan borderliners vaak op zoek naar die specifieke mannen. Als je over borderline vragen hebt, kan je zeker bij mij terecht. DM dan maar even.
Ik denk dat je denkt dat die stap in je hoofd ontzettend groot is, maar eigenlijk valt het meequote:
[..]
Hier heb ik al vaker aan gedacht.. dankjewel. Ik ga toch de stap zetten!
Bel de assistent en maak een afspraak, als ze vraagt waar voor kun je aangeven dat je dit liever met de huisarts bespreekt vanwege het persoonlijke karakter.
Daarna is het een kwestie van naar binnen stappen en je verhaal vertellen, of print desnoods de tekst uit de OP uit als je denkt dat je niet uit je woorden gaat komen.
Eens! Dankjewel.. alleen hoe breng ik dit thuis? Gewoon aangeven dat ik hiermee naar de dokter wil?quote:
[..]
Ik denk dat je denkt dat die stap in je hoofd ontzettend groot is, maar eigenlijk valt het mee
Bel de assistent en maak een afspraak, als ze vraagt waar voor kun je aangeven dat je dit liever met de huisarts bespreekt vanwege het persoonlijke karakter.
Daarna is het een kwestie van naar binnen stappen en je verhaal vertellen, of print desnoods de tekst uit de OP uit als je denkt dat je niet uit je woorden gaat komen.
Ze weet deels van mijn gevoel af, maar niet dat het verlatingsangst is. Ik wil eigenlijk niet dat ze dit weet
eerlijkheid duurt het langstquote:
[..]
Eens! Dankjewel.. alleen hoe breng ik dit thuis? Gewoon aangeven dat ik hiermee naar de dokter wil?
Ze weet deels van mijn gevoel af, maar niet dat het verlatingsangst is. Ik wil eigenlijk niet dat ze dit weet
Ik heb het ook. Weet ik sinds 2003.quote:
[..]
Poeh. Ik heb nog nooit gesproken met iemand die zelf bewust was van het feit dat ze borderline heeft. Ik zou graag een DM sturen maar mijn account is nog te nieuw (anoniem account). Kan je mij wel al een bericht sturen of moet ik eerst deze dagen afwachten?
Op zich kan ik ermee leven, maar soms zijn er situaties in het heden die intense pijn uit het verleden oproepen. En dan kan ik nog steeds lelijk uit mijn slof schieten. En achteraf schaam ik me weer vreselijk voor mijn gedrag.
Handboek voor klimaat ontkenners
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Bijzonder dat je dit aankaart. Mijn laatste ex viel alleen maar op Borderliners. En elke keer herhaalde dezelfde ellende zich. Zelf had hij autisme. Een vervelende combinatie.quote:
...het het is typisch dat mannen die een keer met een borderliner samen zijn geweest, zich daar later opnieuw door aangetrokken voelen. En aan de andere kant gaan borderliners vaak op zoek naar die specifieke mannen. Als je over borderline vragen hebt, kan je zeker bij mij terecht. DM dan maar even.
Handboek voor klimaat ontkenners
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Complothuilers voelen zich voortdurend in hun megalomane kuif gepikt. ^(;,;)^
Ik denk eigenlijk dat het niet slecht is als ze het wel zou weten, zo kan ze misschien sommige dingen plaatsen ipv dat ze nu denkt dat ze iets verkeerd doet of niet begrijpt waarom je bv op sommige situaties raar reageert (ik zeg niet dat dit zo is).quote:
[..]
Eens! Dankjewel.. alleen hoe breng ik dit thuis? Gewoon aangeven dat ik hiermee naar de dokter wil?
Ze weet deels van mijn gevoel af, maar niet dat het verlatingsangst is. Ik wil eigenlijk niet dat ze dit weet
Maak ook duidelijk dat je er hulp voor gaat zoeken.
En wie weet staat zij er wel voor open om dit samen te doen met jou?
Wat zou jij bv nodig kunnen hebben om je wel veilig in de relatie te voelen? Kan zij aan sommige dingen tegenmoetkomen?
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik heb ook 1 jaar een relatie gehad met een borderliner (plus nog andere stoornissen als bonus zoals een eet en dwangstoornissen).
Dit heeft ze in het begin goed weten te maskeren totdat we elkaar meer uren in de week zagen. En ze het niet meer langer kon maskeren.
Het gekke is dat je er helemaal in wordt meegezogen. Je zit in het systeem.
Je verhaal klinkt ook zeer herkenbaar (o.a. extreem controlerend en wantrouwen). Bij mij was er ook constant bevestiging nodig, verlatingsangst, aantrekken en afstoten. Soms emotioneel helemaal afgesloten en de andere dag kreeg ik haar niet van mij af. Vraagt om tijd voor haarzelf, geef ik haar, en vervolgens krijg ik verwijten waarom ik niets laat horen. Terwijl ze aan het shoppen met vriendinnen is. Ik heb dan iets van heb lol met je vriendinnen, ik ga je dan niet appen. Zeer sociaal naar andere mannen (waarbij de man het idee kreeg dat ze interesse toonde). Zelfs "ja" zei op afspraakvoorstellen van mannen en dan tegen mij "nee dat ga ik natuurlijk niet doen" zei. Ze durfde blijkbaar nooit "nee" te zeggen. Ik kan er een boek over schrijven...
Ik neem het haar ook niet kwalijk omdat ze gewoon ziek is. En het gekke is dat ik nog steeds van haar hou.
Eind resultaat komt aardig overeen met hoe jij het aangeeft.
Na de breuk zeer opgelucht en heb mij 3 weken top gevoeld. Hierna kakte ik totaal in. Omdat je niet uit elkaar bent gegaan omdat je niet meer van elkaar houd (in mijn geval). Ik was extreem onzeker over mijzelf geworden door al het gemanipuleer in de relatie. Op het werk (eigen bedrijf) kreeg ik ook zo goed als niets voor elkaar o.a. stress. Ik wilde mijn goedlopend bedrijf stop zetten en het boeide mij allemaal niet meer. Uiteindelijk naar de huisarts gegaan en mijn verhaal gedaan. Deze heeft mij doorverwezen naar de psycholoog waar ik twee keren ben geweest. Maar dat zette geen zoden aan de dijk. Geen klik met de psycholoog en kwam op mij amateuristisch over. Maar het is in ieder geval fijn om je verhaal te doen!
Wellicht als tip voor jou (heeft voor mij gewerkt).
Afleiding zoeken. Ik ben veel gaan wandelen.
En af en toe lezen wat Borderline is. Niet te vaak want dan blijf je in dezelfde stemming hangen. Dat heeft mij leren begrijpen dat het niet aan jezelf ligt. En ben mijn "oude ik" weer langzaam aan het terug vinden.
Als je erover leest kom je erachter dat veel relaties met een borderliner op dezelfde manier gaan. En dat het eindresultaat vaak hetzelfde is. Momenteel heb ik eens in de maand een slechte dag. Doordat ik bv over iets gedroomd heb waardoor het gevoel weer aanwakkert (zoals vandaag). Dan lees ik weer iets over borderline (dit topic bijvoorbeeld) en dat geeft mij weer een stuk rust terug
Een jaar later durf ik mij moeilijk open te stellen aan dates en ook zeer bang om een eventuele relatie weer kwijt te raken (zoals jij ook al aangeeft). Maar het gaat wel elke keer iets beter! En begin langzaam vrede te krijgen met de situatie. En ik heb mij zelf beter leren kennen. En het mooiste is dat ik mij ook gelukkig kan voelen in mijn eentje!
Persoonlijk zou ik tegen je nieuwe relatie wel zeggen dat je hiermee zit. Hoeft niet perse in geuren en kleuren. Maar dan weet je partner (zoals hierboven door andere ook al aangegeven) dat je wellicht soms iets raar kan reageren of dat je even moet schakelen (mocht dat zo zijn).
Hopelijk heb je er iets aan. En je bent niet de enige met dit gevoel.
Mocht je vragen hebben, kun je altijd pbtje sturen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Blaatieblaat op 07-08-2021 14:07:44 ]
Dit heeft ze in het begin goed weten te maskeren totdat we elkaar meer uren in de week zagen. En ze het niet meer langer kon maskeren.
Het gekke is dat je er helemaal in wordt meegezogen. Je zit in het systeem.
Je verhaal klinkt ook zeer herkenbaar (o.a. extreem controlerend en wantrouwen). Bij mij was er ook constant bevestiging nodig, verlatingsangst, aantrekken en afstoten. Soms emotioneel helemaal afgesloten en de andere dag kreeg ik haar niet van mij af. Vraagt om tijd voor haarzelf, geef ik haar, en vervolgens krijg ik verwijten waarom ik niets laat horen. Terwijl ze aan het shoppen met vriendinnen is. Ik heb dan iets van heb lol met je vriendinnen, ik ga je dan niet appen. Zeer sociaal naar andere mannen (waarbij de man het idee kreeg dat ze interesse toonde). Zelfs "ja" zei op afspraakvoorstellen van mannen en dan tegen mij "nee dat ga ik natuurlijk niet doen" zei. Ze durfde blijkbaar nooit "nee" te zeggen. Ik kan er een boek over schrijven...
Ik neem het haar ook niet kwalijk omdat ze gewoon ziek is. En het gekke is dat ik nog steeds van haar hou.
Eind resultaat komt aardig overeen met hoe jij het aangeeft.
Na de breuk zeer opgelucht en heb mij 3 weken top gevoeld. Hierna kakte ik totaal in. Omdat je niet uit elkaar bent gegaan omdat je niet meer van elkaar houd (in mijn geval). Ik was extreem onzeker over mijzelf geworden door al het gemanipuleer in de relatie. Op het werk (eigen bedrijf) kreeg ik ook zo goed als niets voor elkaar o.a. stress. Ik wilde mijn goedlopend bedrijf stop zetten en het boeide mij allemaal niet meer. Uiteindelijk naar de huisarts gegaan en mijn verhaal gedaan. Deze heeft mij doorverwezen naar de psycholoog waar ik twee keren ben geweest. Maar dat zette geen zoden aan de dijk. Geen klik met de psycholoog en kwam op mij amateuristisch over. Maar het is in ieder geval fijn om je verhaal te doen!
Wellicht als tip voor jou (heeft voor mij gewerkt).
Afleiding zoeken. Ik ben veel gaan wandelen.
En af en toe lezen wat Borderline is. Niet te vaak want dan blijf je in dezelfde stemming hangen. Dat heeft mij leren begrijpen dat het niet aan jezelf ligt. En ben mijn "oude ik" weer langzaam aan het terug vinden.
Als je erover leest kom je erachter dat veel relaties met een borderliner op dezelfde manier gaan. En dat het eindresultaat vaak hetzelfde is. Momenteel heb ik eens in de maand een slechte dag. Doordat ik bv over iets gedroomd heb waardoor het gevoel weer aanwakkert (zoals vandaag). Dan lees ik weer iets over borderline (dit topic bijvoorbeeld) en dat geeft mij weer een stuk rust terug
Een jaar later durf ik mij moeilijk open te stellen aan dates en ook zeer bang om een eventuele relatie weer kwijt te raken (zoals jij ook al aangeeft). Maar het gaat wel elke keer iets beter! En begin langzaam vrede te krijgen met de situatie. En ik heb mij zelf beter leren kennen. En het mooiste is dat ik mij ook gelukkig kan voelen in mijn eentje!
Persoonlijk zou ik tegen je nieuwe relatie wel zeggen dat je hiermee zit. Hoeft niet perse in geuren en kleuren. Maar dan weet je partner (zoals hierboven door andere ook al aangegeven) dat je wellicht soms iets raar kan reageren of dat je even moet schakelen (mocht dat zo zijn).
Hopelijk heb je er iets aan. En je bent niet de enige met dit gevoel.
Mocht je vragen hebben, kun je altijd pbtje sturen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Blaatieblaat op 07-08-2021 14:07:44 ]
Dankjewel voor je reactie.. echt heel erg herkenbaar allemaal en wat mooi om te lezen dat het steeds beter gaat!quote:
Ik heb ook 1 jaar een relatie gehad met een borderliner (plus nog andere stoornissen als bonus zoals een eet en dwangstoornissen).
Dit heeft ze in het begin goed weten te maskeren totdat we elkaar meer uren in de week zagen. En ze het niet meer langer kon maskeren.
Het gekke is dat je er helemaal in wordt meegezogen. Je zit in het systeem.
Je verhaal klinkt ook zeer herkenbaar (o.a. extreem controlerend en wantrouwen). Bij mij was er ook constant bevestiging nodig, verlatingsangst, aantrekken en afstoten. Soms emotioneel helemaal afgesloten en de andere dag kreeg ik haar niet van mij af. Vraagt om tijd voor haarzelf, geef ik haar, en vervolgens krijg ik verwijten waarom ik niets laat horen. Terwijl ze aan het shoppen met vriendinnen is. Ik heb dan iets van heb lol met je vriendinnen, ik ga je dan niet appen. Zeer sociaal naar andere mannen (waarbij de man het idee kreeg dat ze interesse toonde). Zelfs "ja" zei op afspraakvoorstellen van mannen en dan tegen mij "nee dat ga ik natuurlijk niet doen" zei. Ze durfde blijkbaar nooit "nee" te zeggen. Ik kan er een boek over schrijven...
Ik neem het haar ook niet kwalijk omdat ze gewoon ziek is. En het gekke is dat ik nog steeds van haar hou.
Eind resultaat komt aardig overeen met hoe jij het aangeeft.
Na de breuk zeer opgelucht en heb mij 3 weken top gevoeld. Hierna kakte ik totaal in. Omdat je niet uit elkaar bent gegaan omdat je niet meer van elkaar houd (in mijn geval). Ik was extreem onzeker over mijzelf geworden door al het gemanipuleer in de relatie. Op het werk (eigen bedrijf) kreeg ik ook zo goed als niets voor elkaar o.a. stress. Ik wilde mijn goedlopend bedrijf stop zetten en het boeide mij allemaal niet meer. Uiteindelijk naar de huisarts gegaan en mijn verhaal gedaan. Deze heeft mij doorverwezen naar de psycholoog waar ik twee keren ben geweest. Maar dat zette geen zoden aan de dijk. Geen klik met de psycholoog en kwam op mij amateuristisch over. Maar het is in ieder geval fijn om je verhaal te doen!
Wellicht als tip voor jou (heeft voor mij gewerkt).
Afleiding zoeken. Ik ben veel gaan wandelen.
En af en toe lezen wat Borderline is. Niet te vaak want dan blijf je in dezelfde stemming hangen. Dat heeft mij leren begrijpen dat het niet aan jezelf ligt. En ben mijn "oude ik" weer langzaam aan het terug vinden.
Als je erover leest kom je erachter dat veel relaties met een borderliner op dezelfde manier gaan. En dat het eindresultaat vaak hetzelfde is. Momenteel heb ik eens in de maand een slechte dag. Doordat ik bv over iets gedroomd heb waardoor het gevoel weer aanwakkert (zoals vandaag). Dan lees ik weer iets over borderline (dit topic bijvoorbeeld) en dat geeft mij weer een stuk rust terug
Een jaar later durf ik mij moeilijk open te stellen aan dates en ook zeer bang om een eventuele relatie weer kwijt te raken (zoals jij ook al aangeeft). Maar het gaat wel elke keer iets beter! En begin langzaam vrede te krijgen met de situatie. En ik heb mij zelf beter leren kennen. En het mooiste is dat ik mij ook gelukkig kan voelen in mijn eentje!
Persoonlijk zou ik tegen je nieuwe relatie wel zeggen dat je hiermee zit. Hoeft niet perse in geuren en kleuren. Maar dan weet je partner (zoals hierboven door andere ook al aangegeven) dat je wellicht soms iets raar kan reageren of dat je even moet schakelen (mocht dat zo zijn).
Hopelijk heb je er iets aan. En je bent niet de enige met dit gevoel.
Mocht je vragen hebben, kun je altijd pbtje sturen.
Zelf heb ik weer een dipje.. een tijdje na de opening van dit topic.
Was het voorheen een man die via social media contact zocht maar zij naast aardig zijn verder niet op in ging.. is het nu weer een collega die tijdens een afscheid van een collega dronken haar omhelsde bij het afscheid. Zij gaf zelf aan hem direct op afstand te duwen en te zeggen Jah jij gaat naar huis.. maar goed nu gaan er in mijn hoofd weer allemaal scenario’s om.. wat als dit, wat als dat.,
Binnenkort moeten ze maandelijks met elkaar 2 uren in de auto zitten voor hun werk. Gaat hij dan iets proberen, worden ze verliefd, raak ik haar kwijt.. pff.
Je hebt het best zwaar, met als die angst en wat als scenario’s. Wel heftig. 
Ik zou zeggen heb het er eerlijk erover met je vrouw. Als dit de ware is moet je alles kunnen zeggen tegen haar ook je angsten kunnen bespreken. Dus zeg het gewoon tegen haar dat ik bang ben dat je me gaat verlaten en dat je angst heb. Misschien kan ze je dan gerust stellen.
Wat je daarnaast ook kan doen is jezelf proberen te bewijzen dat ze je niet gaat verlaten. Dus elke dag schrijf je bewijzen op dat ze van je houdt en dat ze nog steeds bij je is. Bv. Je komt naar huis. En dan is ze er nog. Dat schrijf je op. Je staat in de ochtend op en dan is ze er nog. Misschien heeft ze voor je gekookt, dus houdt ze van je, ze heeft die dronken collega weggeduwd, dus houdt ze van je. En waardeer het ook dat ze van je houdt. Bedank haar dat ze bij je is en van je houdt. Als je dat elke keer op schrijft en erbij dat ook voelt van ze houdt van me dan ben je ook overtuigd van joh ze houdt van me. Zie haar ook als een persoon die van je houdt en misschien wel aan je vastklampt.
Als je dit elke keer doet tot dat je overtuigd bent van ze van je houdt en het gevoel van verlatingsangst hebt vervangen met het gevoel van dat ze van je houdt of dat ze bij je blijft. Dan heb je jezelf met positieve gedachten overtuigd en je overtuigingen aangepast. Dus dan heb je de gedachte van verlating en de bijbehorende angst vervangen door de gewenste gedachte en gevoel. En als je daarna ook nog benadrukt en haar waardeert dat ze bij je is dan ben je heel wat verder. En bovendien geniet je van het huidige moment.
In ieder geval sterkte
Ik zou zeggen heb het er eerlijk erover met je vrouw. Als dit de ware is moet je alles kunnen zeggen tegen haar ook je angsten kunnen bespreken. Dus zeg het gewoon tegen haar dat ik bang ben dat je me gaat verlaten en dat je angst heb. Misschien kan ze je dan gerust stellen.
Wat je daarnaast ook kan doen is jezelf proberen te bewijzen dat ze je niet gaat verlaten. Dus elke dag schrijf je bewijzen op dat ze van je houdt en dat ze nog steeds bij je is. Bv. Je komt naar huis. En dan is ze er nog. Dat schrijf je op. Je staat in de ochtend op en dan is ze er nog. Misschien heeft ze voor je gekookt, dus houdt ze van je, ze heeft die dronken collega weggeduwd, dus houdt ze van je. En waardeer het ook dat ze van je houdt. Bedank haar dat ze bij je is en van je houdt. Als je dat elke keer op schrijft en erbij dat ook voelt van ze houdt van me dan ben je ook overtuigd van joh ze houdt van me. Zie haar ook als een persoon die van je houdt en misschien wel aan je vastklampt.
Als je dit elke keer doet tot dat je overtuigd bent van ze van je houdt en het gevoel van verlatingsangst hebt vervangen met het gevoel van dat ze van je houdt of dat ze bij je blijft. Dan heb je jezelf met positieve gedachten overtuigd en je overtuigingen aangepast. Dus dan heb je de gedachte van verlating en de bijbehorende angst vervangen door de gewenste gedachte en gevoel. En als je daarna ook nog benadrukt en haar waardeert dat ze bij je is dan ben je heel wat verder. En bovendien geniet je van het huidige moment.
In ieder geval sterkte
|
|
