quote:
Donkerblauw was inderdaad de pup die samen met een broertje voor de uitgang lag waardoor de keizersnede nodig was. Zij kwam zelf heel goed bij, dat was geen probleem, voor haar was er nog niet echt sprake van nood. Maar het broertje waar ze mee samen lag had een al losgelaten placenta en heeft het niet gehaald.
quote:
Tot op zekere hoogte verandert het allebei nog, en tegelijkertijd staan er ook van allebei al wel dingen vast. Qua karakter valt er natuurlijk nog best een boel bij te schaven en aan te passen door training (of er valt nog een boel te verpesten als je een hond verkeerd/niet zou opvoeden en trainen). Ook zegt het gedrag in het
nest niet altijd alles over hoe het karakter als volwassen hond gaat worden, een in het
nest rustig pupje kan best als volwassen hond een wildebras worden (puppy Roze uit het vorige
nest was in het
nest best rustig en een beetje een einzelganger. Laatst kwam ze even op bezoek en was het een ontzettend enthousiaste, lompe en best wel drukke jonge hond geworden).
Maar dit soort dingen als het verschil tussen Bruin en Blauw in gedrag zijn wel een duidelijke indicatie van een echt verschil in karakter/aanleg. En qua uiterlijk worden ze natuurlijk nog volwassen en groeien ze nog verder uit, maar dingen als de vorm van het hoofdje, de ooraanzet, staartvorm/aanzet, vacht, etc. zijn nu ook al wel in te schatten. Dus nouja, allebei kan het nog alle kanten op, binnen de aanwezige kaders
quote:
Op donderdag 19 augustus 2021 14:33 schreef Broccolitaartje het volgende:Ik vond donkerblauw al een tijdje leuk, haar uiterlijk was me wel opgevallen, maar ik dacht dat dat misschien kwam doordat het geen teefje was (ja, ik heb de hele tijd gedacht dat donkerblauw het reutje was).
Ach miss_isis, het is allemaal geen modeshow. Je neemt een maatje voor het leven, ik denk dat je dan toch vooral naar de persoonlijkheid moet kijken. Je gooit er straks gewoon een extra knappe reu bovenop en dan krijg je toch weer mooie pupjes. Het maakt voor haar fok-kansen toch niet zoveel uit? Ze heeft geen kleurfouten dus zal gewoon goedgekeurd worden lijkt me. Misschien haalt ze dan geen uitmuntend op een show maar dat geeft als ze een full-bred labrador is toch niet? Of wel? Jij hebt hier meer verstand van
In ieder geval is donkerblauw wel duidelijk de survivor, ze begon als kleinste van het stel en kijk haar nu toch eens

een echte people-pleaser, I love it

Haha, nee ze is inderdaad echt een dame, Lichtblauw is de enige heer in het gezelschap

En nee het maakt opzich niet héél veel uit, zolang ze maar functioneel en gezond in elkaar zit. En een exterieurkeuring is sowieso niet verplicht. Maar goed, een Labrador heeft natuurlijk een bepaald uiterlijk, en dat probeer je toch een beetje vast te houden.
Ik laat me daar niet zo erg door leiden (daarom heb ik ook Bryce gebruikt als reu), maar het is toch wel fijn als je een hondje kunt fokken dat nog een beetje op een Labrador lijkt

Geen rare scheve oren, geen dunne kromme staart, beetje normale vacht... Dat soort uiterlijke dingen maken, samen met het karakter, van een Labrador een Labrador. Dus hoewel ik dat beslist niet het belangrijkste vind zou het toch het ideaalplaatje zijn als je een hondje met het gewenste karakter en daarbij ook nog een mooi en redelijk rastypisch uiterlijk zou kunnen fokken (waarbij wat ik mooi en rastypisch vind niet precies gelijk is aan wat er wint in de showring). En Uitmuntend verwacht ik sowieso al niet trouwens, voor een leuke ZG doe ik het ook
Maar ja, al met al neig ik wel steeds sterker naar Blauw. Ik zat vanmiddag zelfs al te bedenken wie ik dan Bruin moet gaan geven en waar ze zou passen... Ik denk dat Blauw het misschien toch wel gaat worden, want wat sommigen hier ook al zeiden; haar karakter is wel waarvoor ik Bryce gekozen heb. Dus eigenlijk is dat waar ik uiteindelijk voor wil gaan, denk ik.
Vanochtend is Bruin trouwens nog even mee geweest naar de dierenarts. Ze had een klein bultje onder bij haar staartaanzet en dat wilde ik laten checken. Oma Nori heeft ook wat bultjes hier en daar en die moesten ook gecheckt, dus dat kon mooi tegelijk. Het bultje van Bruin was wat ik al dacht; een kleine cyste met helder vocht die waarschijnlijk gekomen is door een ongelukkig hoektandje van één van de nestgenootjes. Ze nemen elkaar soms zó hard te grazen... Er wordt gerukt aan oortjes en staartjes tot ze het uitgillen. Dus zo'n bultje is niet heel gek opzich. De dierenarts heeft het aangeprikt en leeg gezogen, verder hoeven we er niets mee. De bultjes van oma Nori waren gelukkig allemaal vetbultjes, en ook daar hoeft niets mee. Ze heeft één iets grotere bult (formaat kers ofzo) in haar achterpoot en die zou als hij groter wordt tzt misschien verwijderd moeten worden vanwege de locatie, maar ook dat heeft allemaal geen haast.
Bruin was zo dapper bij de dierenarts, ze waggelde aan haar lijntje zo braaf rond en was heel lief. Ze vond de dierenarts heel lief, ze gaf geen kik toen het bultje aangeprikt werd, en ook in de auto (20 minuten heen en 20 terug) was ze helemaal stil. Ik had Cookie meegenomen voor morele steun (Nori was natuurlijk ook mee maar die is daar iets minder geschikt voor

) en dat ging prima.
Toen oma Nori aan de beurt was ging ze maar slapen (nadat ze in de behandelkamer had gepoept

):
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken
F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!