quote:
Ex-paardenmeisje hier, die ook kritisch is.
Maar het ligt wel genuanceerder, ik heb het een jaar of 10 niet gevolgd en dacht dat ik er ook niets meer aan zou vinden. Maar een goed presterend paard is wel een gevolg van goede training waarbij je juist de natuurlijke eigenschappen van een paard gebruikt om hem bepaalde bewegingen te stimuleren.
Uitgangspunt zou de balans van een paardenlichaam moeten zijn waarbij je de achterhand en rug zo sterk mogelijk maakt zodat hij met zo min mogelijk moeite een ruiter kan dragen en zijn kracht kan laten zien in oa de beweging aan de voorkant. Of bv de "verzameling" '(het compact maken van een lichaam) bij een passage (dat gekke slowmotion gedraaf) of piaffe (stilstaande).
Dat kan niet zonder sterke paardenbillen. En die sterke paardenbillen en paardenrug zijn weer een teken dat een paard dus makkelijker de ruiter kan dragen. Dus die moet je heel zorgvuldig trainen.
Da's de basis van alle paardensport overigens, maar als je dat naar het optimaal haalbare haalt krijg je dus hoog niveau dressuur. Het is dus meer een soort coaching dan sport.
Kanttekening is wel is dat dit het ideale uitgangspunt is, en dat er bij top sport ook echt wel een hoop dwang plaatsvindt. Je ziet dat ook echt wel in sommige kuren (paard dat met een verkrampt nek loopt, ruiter die in de mond zit te trekken (mond is supergevoelig ), of dat tijdens de gestrekte stap zijn hals niet eens kán ontspannen.) en dat er na een bepaald basisniveau toch echt wel trucjes zijn geleerd, in plaats van dat de optimale basishouding en een optimaal getraind paard als uitgangspunt worden genomen (sterker nog, sommige paarden zouden door hun lichaamsbouw nooit dit soort oefeningen kunnen doen). En een verkrampt paard wordt maar beperkt afgestraft als hij alle oefeningen goed doet. Is geloof ik maar een cijfertje op het formulier, dus dan kan je heel ver komen met een enigszins verkrampt paard.
Maar echt trucjes leren zoals in een circus, dat ziet er voor een geoefend kijker heel anders uit dan een hoog niveau dressuurpaard. Probleem is dat het voor een leek lastiger te zien is, en dat het daarom nooit echt een hele erge publiekssport zal worden.
Dit alles gezaghebbende zet ik ook echt wel vraagtekens bij topsport met paarden hoor. En als 29-jarige denk ik ook wel vaak van wtf heb ik mijn leven nou echt besteed aan paarden uit hun natuurlijke habitat houden en voor mijn eigen lol een beetje met mijn dikke kont op te zitten. Maargoed, he. Als je dat dan toch doet, zou dressuur in principe de vorm moeten zijn waarbij de welzijn en de zorgvuldigheid van een goed getraind paardenlichaam het meest voorop staat.
Dingetjes waar je als leek op zou kunnen letten om het iets beter te snappen:
• Paardenhoofd moet 90 graden op de loodlijn lopen van de grond. Loopt hij veel dieper (meer naar de borst) dan is het waarschijnlijk verkrampt en probeert het ergens kracht te compenseren
• De rug van een paard moet zo recht mogelijk zijn. Dus zo min mogelijk een kuiltje hebben (hoewel sommige paarden nu eenmaal zo gebouwd zijn).
• Het paard moet zo min mogelijk in 2'en uiteenvallen, dus de achterkant moet zoveel mogelijk naar voren komen.
• Het stukje achter de oren van een paard zou het hoogste punt moeten zijn.
• Een ruiter die veel loopt te sjorren aan de teugels is per definitie een slecht teken
• Alle actie en bewegingen moeten eigenlijk vanuit de achterhand komen. Dus bij passage en piaffe zie je soms dat een paard de achterbenen vergeet. Kan gebeuren. Is alleen niet goed.
[ Bericht 19% gewijzigd door Saboo op 27-07-2021 12:50:28 ]