TDF Tour de France 2023
Op naar Parijs. Wie gaat er winnen? Wie gaat er gepakt worden met doping? Genoeg te bespreken dus. :)
Etappe 2: Perros-Guirec - Műr-de-Bretagne Guerlédan, 183,5 km
Ze zeggen wel eens dat de Tour de Tour is. Nou, dat bleek gisteren wel weer. De eerste rit van de Tour van 2021 werd een slagveld. Zoals eigenlijk altijd krijgen we met veel ellende te maken als de Tour begint met een rit in lijn. Het helpt natuurlijk niet mee dat de organisatie de renners in de eerste kilometers al door dorpjes laat rijden met allerlei bochten en vluchtheuvels en noem het maar op, na twee kilometer hadden we de eerste valpartij al te pakken. Even later reed er een kansloze kopgroep weg, met daarin twee Nederlanders. Danny van Poppel, niemand weet waarom. Ide Schelling, we weten ondertussen wel waarom. Ide maakte er een showtje van. Op een steil klimmetje in Locronan had hij problemen om Anthony Perez te volgen, dus besloot hij even later voor een solo te kiezen. Hij slaagde in zijn opzet en wist op de volgende klimmetjes genoeg punten te verzamelen waardoor hij aan het eind van de rit op het podium mocht verschijnen. Geen slecht debuut, al moet hij wel oppassen geen act te worden. Juichen als je als eerste boven bent op een bergje van vierde categorie, mwoah. De rest van de kopgroep werd weer ingerekend door het peloton dat zorgde voor een strakke controle. De renners reden over behoorlijk wat smalle wegen, waar het wielergekke Bretagne zich toonde. Het is geen Vlaanderen, zeker geen Baskenland en al helemaal geen Rwanda, maar ze zijn in Bretagne toch echt wel fan van de koers. De mensen waren op de afspraak, maar helaas trek je dan ook nogal wat imbecielen aan. Figuren die niet komen voor de koers, maar om zelf op tv te komen. Toch fascinerend. Je trekt wat kleren aan, pakt een kartonnen bord, pakt een stift, kalkt een tekst op dat bord en hup daar ga je, naar de koers. Parcours zoeken, plekje zoeken. Uren wachten. Camera in beeld en voila, we zijn er. Opi en omi, draait de recorder? Nou, er draaide genoeg. Tony Martin was weer eens niet aan het opletten, hij reed met zijn hoofd naar beneden. Toen hij weer eens omhoog keek was het eigenlijk al te laat, hij reed tegen het bord aan, dat over de weg hing. Hij ging op z'n plaat, en met hem nog heel wat renners. Erg jammer, maar toch typisch de Tour. Een Tourrit zonder valpartijen is geen Tourrit, een grand départ zonder massale crash is geen grand départ. Die vrouw is natuurlijk enorm stom geweest, maar ik blijf erbij dat het geen toeval is dat uitgerekend Tony Martin dit overkomt. Oliver Naesen is het met me eens, dan weet je het wel. Der Tony is een gevaar in het peloton, de dag dat hij stopt met fietsen zullen we minder massale valpartijen zien.
Enfin, Quick Step besloot na die valpartij gewoon te blijven rijden, totdat Derclercq op zijn vingers werd getikt. Zoals die vrouw met dat bord ook wel op haar vingers getikt had mogen worden, maar ze was blijkbaar snel gevlucht. Dat zijn dan misschien nog wel de grootste minpunten, kun je echt niet maken. Uiteindelijk kwam alles weer bij elkaar, met uitzondering van Jasha Sütterlin. Hij had de twijfelachtige eer de eerste uitvaller te zijn. Iedereens favoriete renner Marco Soler lag er ook bij, hij reed de rit wel uit maar bleek uiteindelijk allerlei breukjes te hebben. Geen Marco meer, Netflix huilt. Schelling werd naderhand weer ingelopen, waarna we in gesloten rangorde naar de finale reden. Men deed het wat rustiger aan in het peloton, de schrik zat er toch goed in. Maarja, toen kwam de afzink richting Landerneau. Een enorm belangrijk punt, positionering zou daar alles zijn. En dus ging het mis. In de afdaling ontstond er zonder hulp van buitenaf een valpartij, waarna de helft van het peloton in het skoekeloen lag. Jemig, wat een enorm vervelende valpartij. Al die jongens koprollend in de struiken zien vliegen, geen droomscenario. Een paar zwaar gehavende jongens zoals Lemoine en Konovalovas, bah, enorm vervelend. De cynicus in mij zegt dan wel weer dat het voor Froome niet eens zo slecht uitkomt dat hij op de grond lag. Heeft ie meteen een goed excuus klaar, die hoeft niet meer uit te leggen waarom hij iedere dag laatste wordt. Met een stevig uitgedunde groep reden we verder naar Landerneau, waar het ondanks de beperkte omvang van de groep toch heel erg nerveus werd. Vooral Mathieu van der Poel liet zich op dat moment ringeloren. Hij zat aan het begin van de afdaling goed vooraan, wist de massale valpartij net te ontwijken en zat beneden ineens bijna in laatste wiel. Er was nog een ploeggenoot in zijn buurt die hem naar voren wilde brengen, maar Mathieu ging niet mee. Erg hinderlijk vind ik dat. Het is bij hem zo vaak allemaal vanzelf gegaan dat hij het normaal vindt om achteraan te beginnen aan een steile klim. Hij rijdt dan vanzelf wel naar voren, denkt ie. Dat heeft ook vaak zo gewerkt, maar dit is de Tour. Het allerhoogste niveau, waar iedereen maar één pijl heeft op zijn boog. Dan moet je die pijl niet al verschieten door op de slotklim eerst op te moeten schuiven. Geen idee of hij dat ooit gaat beseffen, de kans dat er op enig moment sprake gaat zijn van tactisch benul slinkt met de dag. Vooral omdat ie dan zegt dat ie zat waar ie moest zitten en dat de benen gewoon niet goed waren. Nee, je zat helemaal achteraan. Uiteindelijk zat je wel vooraan, maar toen had je dus al een extra inspanning moeten plaatsen ten opzichte van de rest. En daardoor waren je benen ook ineens slecht. Maar goed, oké, er deden ook andere renners mee.
Deceuninck-Quick Step zat mooi massaal vooraan. Alaphilippe werd in een zetel naar de finish gebracht. Maar dat vond hij zelf niet eervol genoeg, nee, het moest wel op een unieke manier gebeuren. Devenyns trok aan en daarna viel Alaphilippe enorm vroeg aan, op meer dan twee kilometer van de finish. Gekkenwerk, zou je denken. De klim was zo lastig en het was nog zo ver, ik vroeg me toch ernstig af of het wel verantwoord was. Al snel bleek het een goede keuze te zijn, vooral omdat er geen reactie kwam. Van Aert zat in het wiel van Alaphilippe, maar besloot niet te reageren. Toch een beetje het nadeel van een ploeg als Jumbo, daar willen ze iedereen gewoon gezellig hun eigen ding laten doen. Van Aert dacht dus vooral aan zijn eigen kansen en wilde die niet weggooien door een pogin te wagen Alaphilippe bij te halen. Tegen de tijd dat andere renners op het idee kwamen om te reageren was de vogel al gevlogen. Pierre Latour ging in de achtervolging, dat was wel verrassend. Roglic en Pogacar lieten zich ook even zien, maar niemand kreeg het voor elkaar om het gat met Alaphilippe te dichten. Van der Poel ging nog even achter Roglic en Pogacar aan, maar op dat moment kwam hij tot de conclusie dat het niets meer ging worden. De ode aan Poulidor was schitterend, maar de kers op de taart ontbreekt. Van Aert had ondertussen ook wel gevoeld dat hij niet meer kon winnen, dus reed hij op kop voor Roglic. Dat leverde allemaal niets op, Alaphilippe reed onbedreigd naar de ritzege. Imponerend, al verbaas ik me er wel over dat ze hem überhaupt lieten gaan. Hij zal te goed zijn geweest, wat ook wel blijkt uit het feit dat hij totaal niet stilviel richting de finish. Het kersverse vaderschap heeft hem vleugels gegeven, hij mag de ene prachtige trui inruilen voor de andere. De wereldkampioen in het geel, daar wordt men in Frankrijk wel blij van. Michael Matthews won acht tellen later de sprint van de uitgedunde groep, bestaande uit 20 elementen. Roglic derde, pakt zo toch nog mooi even wat bonificaties mee.
Veel grote namen waren op de afspraak. Roglic, Pogacar, Thomas, Uran en in iets mindere mate Carapaz. Roglic lag er ook wel een keer bij, maar de schade lijkt bij hem mee te vallen. Voor andere renners viel het niet echt mee. Superman Lopez verliest meteen een kleine twee minuten, net als Steven 'in mijn hoofd en ook echt alleen daar ben ik kopman' Kruijswijk. Porte op meer dan twee minuten, Geoghegan Hart op meer dan vijf minuten, daar gaan meteen twee kopmannen van Ineos. Woods verloor veel tijd, Valverde verloor veel tijd, ga zo maar door. Een waar slagveld. Niet eens alleen omdat bepaalde kopmannen veel tijd verloren, ook omdat bepaalde ploegen zijn onthoofd. Zo ongeveer heel Jumbo lag op de grond, wordt toch lastig de koers controleren met een gehavende Martin en Teunissen. UAE moet het waarschijnlijk doen zonder Hirschi, Movistar is Soler kwijt, etc. Geen leuk begin van de Tour, maar wel een behoorlijk voorspelbaar begin. Het is ook gewoon een self-fulfilling prophecy. De eerste rit van de Tour is nu eenmaal nerveus, dus gaan we met z'n allen nerveus koersen. Daar wordt het extra nerveus van, zie je nou wel, het is een nerveuze koers. De Tour is de Tour. Zal waarschijnlijk nooit veranderen, aan het eind van de dag blijft de Tour vooral een loterij. Als je het geluk had op je fiets te blijven zitten mag je eigenlijk al blij zijn met de dag van gisteren. Vandaag is er weer een nieuwe dag. We krijgen te maken met een vergelijkbare rit, min of meer, enigszins. Aankomst op Műr-de-Bretagne, de klim die tegenwoordig driejaarlijks in het parcours wordt opgenomen. Lastig, hopelijk een stuk minder nerveus.
De tweede rit gaat van start in Perros-Guirec, een plaats met 7300 inwoners in het departement Côtes-d'Armor, uiteraard in de regio Bretagne. Het is de tweede keer in de geschiedenis dat hier een Tourrit van start gaat. Debuteren deed Perros-Guirec in 1995, ook toen ging de tweede rit in deze plaats van start. De aankomst lag in Vitré, waar Mario Cipollini wist te winnen in de sprint. Jacky Durand verloor zijn gele trui aan Laurent Jalabert, dat vond het roadbook nog wel rullevant om te vermelden. Perros-Guirec was de woonplaats van Guy Ignolin, een coureur die Tourriten wist te winnen in 1961 en 1963. Een lokale toertocht is naar hem vernoemd. Voor de rest laat ik het zware werk over aan bretagne-vakantie.com: Perros-Guirec, met een kustlijn van 13 km lang en drie zandstranden, is een ideale plek voor gezinnen met kinderen en voor watersportliefhebbers. Een van de wijken van de stad, Ploumanac’h, is een oud vissersdorp dat nu een belangrijke toeristische trekpleister is geworden. De enorme roze rotsen, uitgesleten door wind en zee, geven het plaatsje een haast onwerkelijke aanblik. Het is een uitzonderlijk mooie natuurlijke bezienswaardigheid. Goh, de site houdt zich eigenlijk nog in. In het roadbook staat zelfs dat Ploumanac'h een van de mooiste dorpjes ooit is. De hoed van Napoleon, de schuilplek van een verliefd stelletje, de paddenstoel… Dat zijn zomaar een paar namen die gegeven zijn aan de enorme roze granietrotsen van Ploumanac’h. De rotsen, tussen de stranden van Trestraou en Saint-Guirec, zijn wereldberoemd. Sommige zijn meer dan 20 m hoog! Met hun respectabele leeftijd van 300 miljoen jaar vormen ze een schitterend decor, over een gebied van meer dan 25 ha. Aha. Perros heet in het Bretons Pen Ros, wat staat voor de top van een heuvel. Het vormt een schiereiland met afwisselend steile kusten en heerlijke zandstranden. Het is een drukke badplaats en ook een ideale plek voor zowel beginnende als gevorderde watersporters. Duurzaamheid staat hier hoog op de agenda. In het historische centrum staan verschillende authentieke strandvilla’s en de Saint-Jacques-kerk, een van de weinige voorbeelden van Romaanse bouwkunst in Bretagne. Vanuit de haven worden excursies georganiseerd naar de Archipel des Sept Îles, een van de grootste vogelreservaten in Frankrijk. Weer houdt de site zich in, volgens het roadbook is het gewoon hét grootste en belangrijkste vogelreservaat van de Franse kust. Verder zou zo'n beetje alles hier mooi moeten zijn. De vallei van Traouďero, de vuurtoren van Ploumanac'h, op een eilandje voor de kust van Perros-Guirec vinden we het kasteel van Costaérčs en ga zo maar door. Toplocatie, dus.
De renners gaan van start in de haven van Perros-Guirec, er liggen hier behoorlijk wat mooie schuiten. De renners fietsen langs het Musée de l'Histoire et des Traditions de Bretagne en volgen de kustlijn, waarna ze dwars door Perros-Guirec gaan rijden. Buiten het dorp begint de rit officieel, de neutralisatie is vandaag gelukkig niet zo lang. In de eerste tien kilometer van de rit rijden de renners over brede wegen langs de kust, het gaat zo goed als vlak zijn. In eerste instantie fietsen we richting het schitterende vissersdorpje Ploumanac'h, maar vlak voor we dit dorp helemaal bereiken volgt er een scherpe bocht naar links in licht dalende lijn. Daarna gaat het een tijdje rechtdoor en komen we alleen wat vluchtheuvels tegen die een hindernis vormen. We rijden daarna over een fraaie brug, waar het uitzicht bijzonder fraai is. De renners komen uit in Trégastel, wat ook de moeite waard is als we alle verhalen mogen geloven. Natuurparkje, strandje, leuk centrumpje. Ook heel wat rotondes, stuk of vier. Bij de laatste gaat het naar links, er volgt daarna een stuk van een kilometer of tien over dezelfde weg. Het gaat zo goed als vlak zijn en behoorlijk recht. Af en toe langs het water, dan weer doos een bos, heel af en toe door een dorpje. In die dorpjes liggen er wel vluchtheuvels, verder is het een makkelijk begin. Zo goed als vlak, behoorlijk recht en behoorlijk breed. We komen uit in Trébeurden, waar het wel iets vervelender wordt. Heel veel vluchtheuvels in dit plaatsje, bovendien begint de weg omhoog te lopen. In vijf kilometer tijd gaan we 100 meter hoger uitkomen, jemig. Dat is niet zo spannend dus, maar in Trébeurden gaat het wel even kort wat steiler omhoog. Flink veel bochten in dit dorp ook, en een paar rotondes. Na de laatste rotonde aan het eind van het dorp loopt het nog even wat vals plat omhoog, waarna het uiteindelijk vlak wordt. We gaan nu rechtdoor naar Lannion rijden, een plaats waar zo ongeveer iedere Bretonse wielrenner vandaan lijkt te komen. Eenmaal in de buurt van Lannion, na 21 kilometer koers, komen we enorm veel verkeersmeubilair tegen. Wordt wel weer lachen. Paaltjes, vluchtheuvels, rotondes, en dan gaat het ook nog eens naar beneden richting de overs van de Léguer. Beneden bij het water slaan we rechtsaf over een brug en daarna slaat men meteen linksaf een smal weggetje in. Even later een bochtje naar links, weer over het water. Dan meteen weer naar links, weer naar rechts en dan rijden we omhoog in het centrum. Bochtige toestanden, lachen in Lannion. Lannion is het bestuurlijke, culturele en handelscentrum van de streek Trégor, blijkbaar. Ook een wielercentrum, want er komen hier nogal wat profs en voormalig profs vandaan. Jean-Cyril Robin, bijvoorbeeld. Of Christophe Le Mevel, die tegenwoordig rennersmakelaar is. Johan Le Bon, die tegenwoordig bij de amateurs koerst. Franck Bonnamour niet, hij is momenteel in de Tour aanwezig namens B&B. Gisteren meteen in de aanval, dat had hij eigenlijk voor vandaag moeten bewaren. Alan Riou hebben we ook nog, prof van Arkea-Samsic, maar nu niet aanwezig. In 1995 won Fabio Baldato de eerste rit in lijn van de Tour in deze stad, voor Jalabert en Abdou. In 2016 reed de onfortuinlijke Adrien Costa iedereen hier op een hoop in de Tour de Bretagne, toen dachten we nog dat die jongen alles zou gaan winnen. Enfin, Lannion, wel een plek. Vakwerkhuisjes, broekje uit.
Voorbij het centrumpje slaan we nog eens linksaf, daarna rijden we over een smallere weg dwars door de buitenwijken van Lannion. Smal, vrij bochtig, verschillende obstakels onderweg. Beetje op en af ook nog eens, listige doortocht. Een zucht van verlichting als we de stad hebben verlaten, zou je denken. Maar ook buiten de stad komen we nog een versmalling en een rotonde tegen, in Lannion en omstreken smeekt men om een nieuwe massale crash. Na de rotonde gaat het wel een paar kilometer redelijk rechtdoor over een weg die vals plat omhoog loopt. Dat duurt een kilometer of drie, waarna het een kilometer of tien zo goed als vlak gaat zijn. Minimale hoogteverschillen, terwijl we over een brede weg tamelijk rechtdoor rijden in een omgeving die zich laat kenmerken door akkers en kleine gehuchten. In zo'n klein gehucht komen we een keer een stevige rotonde tegen, hierna komen we in de buurt van Trélévern wat bochten tegen in een donker bos. Maar goed, makkelijk deel van de rit verder. Wat vluchtheuvels in Trélévern, daarna gaat het rechtdoor verder naar Trévou-Tréguignec. In dit dorpje slaat het peloton linksaf, hierna wordt het weer wat smaller. Even later wordt het weer breed en dan fietsen we naar de kust, de zee komt uitgebreid in beeld. Beetje op en af nu, maar niets bijzonders. Voorbij het strand van Trestel gaat de brede weg weer een kilometer of drie lichtjes omhoog, het golft een beetje. De doorgaande weg brengt het peloton naar Penvénan, je kan er maar geweest zijn. Een keer een bocht naar rechts tussendoor, verder komen we weinig tegen. De passage in Penvénan valt ook nog wel mee, buiten dit dorpje rijden we een kilometer of drie vooral rechtdoor over een vlakke weg, waarna we bij een rotonde linksaf slaan. Daarna gaat het nog eens drie kilometer vooral rechtdoor over een vlakke weg, tot we uitkomen in het gehucht Plouguiel. Hier gaat het weer leuk worden. Vluchtheuvels, rotondes, steentjes, bochten, versmallinkjes. Alles erop en eraan. Een korte afdaling over een brede maar slechte weg is het volgende deel van het avontuur. Beneden komt het peloton uit in Tréguier, gelegen aan het water. Heel wat rotondes hier, na 53 kilometer koers mag er weer stevig gestuurd worden. Na de zoveelste rotonde slaan de renners linksaf en rijden ze over een lelijke brug, die ze naar de andere kant van de Jaudy brengt.
Aan de andere kant van het water gaan we een kilometer of 13 over dezelfde weg rijden richting Paimpol. Deze weg is breed, redelijk recht en loopt in eerste instantie drie kilometer vals plat omhoog. We komen een paar rotondes tegen onderweg, buiten dat kan er vooral genoten worden van helemaal niks, want in dit stukje Bretagne zien we alleen maar akkers. Na het stuk in licht stijgende lijn is het een kilometer of vijf vooral vlak, voordat er een kilometertje gedaald wordt ter hoogte van Lézardrieux. Wat vluchtheuvels hier, verder gaat het vooral rechtdoor naar beneden richting de Trieux. Dat is ook een rivier, blijkbaar. Via een leukere brug rijden we over deze rivier, aan de andere kant van het water staan er wat paaltjes op de weg. Er volgt ook bijna meteen een scherpe bocht naar links, waarna de weg een kilometertje aan 5% omhoog zal lopen. Hierna is het twee kilometer zo goed als vlak, waarna we in dalende lijn richting Paimpol rijden. In dit dorpje wordt het weer lekker technisch, we komen heel wat rotondes tegen. Bij iedere rotonde draaien we een andere kant op en zo komen we na een tijd in de fraaie haven uit. Het valt op dat bijna alle huizen hier een gekleurde gevel hebben, dat levert wel een geestig beeld op. We rijden door het centrum en slaan daarna bij de zoveelste rotonde linksaf, waarna we op weg gaan naar de eerste gecategoriseerde klim van de dag. In de buitenwijken van Paimpol rijden we over een brede doch bochtige weg, die nog een kilometer of twee vrij vlak zal zijn. Vervolgens slaan we linksaf een smal en slecht weggetje in richting Sainte-Barbe. Hier begint meteen de Côte de Sainte-Barbe, het gaat 900 meter omhoog aan 6,6%. Een klimmetje van de vierde categorie, bezigheidstherapie. Smalle passage boven in het gehucht, na de klim gaat het kort naar beneden over deze weg. Even later komen we weer uit bij de brede weg, we slaan schuin linksaf. De weg loopt nu nog een paar kilometer vals plat omhoog verder, tot in Plouézec. Voorbij dit dorp is het nog tien kilometer fietsen tot de tussensprint in Plouha, dit worden tien makkelijke kilometers. Het gaat nog wel een beetje op en af, maar we rijden toch voornamelijk rechtdoor over een vlakke en brede weg. Tussendoor passeert de karavaan in Lanloup, waar een paar bochten liggen en waar het even omhoog gaat. Het enige punt van belang in deze tien kilometer, het stelt verder niets voor. Gezellig langs de akkers naar Plouha, waar na 85 kilometer tussengesprint mag worden. De laatste kilometers richting deze tussensprint gaat het volledig rechtdoor, over een volledig vlakke weg. In Plouha kun je niet veel beleven, het is een dorp met weinig poeha. Al hebben ze er wel een opvallende watertoren met zendmast. Goede combinatie, wel. Buiten Lanloup staat een kasteeltje, maar ik heb mooiere exemplaren gezien. Daarom keren we nog maar even terug naar de haven van Paimpol en de gekleurde huisjes.
Als je van Pouha naar de kust rijdt wordt het wel de moeite waard, bij Pointe de Plouha heb je een mooi uitzicht over de zee. Wij gaan over een aantal kilometer ook weer naar de zee kunnen kijken, maar dan op een andere plek. Van Plouha rijden we over de brede doorgaand weg verder, in eerste instantie naar Tréveunec en dan via Saint-Quay-Portrieux naar Étables-sur-Mer. Gedurende een kilometer of acht is dit een fijne tocht. Een brede, rechte en vlakke weg, niks aan de hand. Dan komen we uit in Saint-Quay-Portrieux, waar flink wat rotondes liggen en waar de weg gesplitst wordt. Stuk smaller hier, derhalve. Even verderop fietsen we door Étables-sur-Mer, waar alles weer normaal wordt. Hier zien we de zee tijdelijk, hoera. Van Étables gaat het door naar Binic, in licht dalende lijn. Een lange bocht naar links onderweg, met direct na die bocht een vluchtheuvel, dat noemen we een boobytrap. In Binic liggen nog meer vluchtheuvels, maar uiteindelijk is het toch wel een leuk dorpje omdat het aan de zee ligt. Zodra we het haventje van Binic achter ons laten loopt de weg direct omhoog, we beginnen aan de volgende gecategoriseerde klim van de dag. De Côte de Pordic begint, een klim van 2,1 kilometer aan 3,2%. Een klim van de buitencategorie. Oh, nee, wacht. Vierde categorie. Ja, da's dus niks hč. Een brede weg omhoog door het bos, richting Pordic. Als we na 103 kilometer de top hebben bereikt slaan we linksaf om vervolgens een totaal nutteloos rondje door dit dorp te fietsen. De problemen opzoeken, noemen we dat. Maarja, geld stinkt niet, denk ik. De passage in het centrum bevat paaltjes, steentjes, bochtjes, ellende, bloed. Humor, kortom. Ook buiten Pordic rijden we een tijd over smalle en bochtige wegen, van het ene vervallen gehucht naar het volgende. De wegen zien er hier ook niet uit, dit stukje van de rit is geen reclame voor Bretagne. Na een kilometer of vijf over deze armetierige wegen te hebben gereden slaan we uiteindelijk linksaf, waarna we in de buurt van Plérin weer een brede en fatsoenlijke weg bereiken. Het is overwegend vlak, dat dan weer wel. We rijden rechtdoor naar Plérin, tot we rechtsaf slaan. Na deze bocht rijden we langs Plérin af naar Saint-Brieuc, waar de volgende klim van de dag ligt. Voor we kunnen klimmen moet er eerst gedaald worden. De brede weg begint ineens heel bochtig te worden, maar is nog even vlak. Pas als we bijna in Saint-Brieuc zijn gaat het naar beneden, de renners komen twee lastigere bochten tegen. Na de tweede bocht stuiten ze op een rotonde, waar het schuin naar links gaat. Gevaarlijke puntje wel. Na deze rotonde gaat het direct omhoog. We komen een versmalling tegen en beginnen aan de Côte de Saint-Brieuc, een klimmetje van de vierde categorie. De weg die snel weer breed wordt loopt één kilometer omhoog aan 8%, heel sick. Tijdens de klim komen we een rotonde tegen, waar we naar rechts gaan. Een van de huizen hier heeft een mural, altijd lachen. Daarna loopt het een tijd verder omhoog totdat we na 115 kilometer koers bovenkomen op dit minimuurtje. Vlak voor de top van dit klimmetje slaan we linksaf een smallere weg in, echt een heel lelijk straatje waar men zo'n schamel bergpuntje uitdeelt.
Saint-Brieuc is een broeinest van wielertalent, het rijtje met voormalig profs en actieve coureurs uit zo'n simpel stadje met 45.000 inwoners is vrij imponerend. Sébastien Hinault, David Le Lay, Dominique Roult, Benoit Poilvet en Anthony Morin, het zijn misschien niet kleppers van jewelste maar wel allemaal jarenlang prof geweest en allemaal de Tour gereden. In het huidige peloton moeten we denken aan jongens als Alexis Renard van Israel en Thibault Ferasse van B&B. En, niet te vergeten, Elie Gesbert van Arkea-Samsic. Hij mag door zijn eigen stad fietsen, wat een feest toch jongens. Dimitri Champion werd hier in 2009 Frans kampioen, blijft leuk. Thor Hushovd won hier in 2008 een rit. Nu is er alleen een bergpunt te verdienen, al kunnen we dankzij de vele rotondes en bochten na de klim ook prima voor een strike gaan. Meteen na de klim gaat het naar links, een lastige bocht waar wat vluchtheuvels in de weg staan. Daarna rijden we langs twee rotondes naar de volgende bocht, eentje naar rechts. Vier rotondes later verlaten we Saint-Brieuc, waar een van de lokale scholen ooit een bekende leerling had. Iets verderop ligt Yffiniac, waar niemand minder dan Bernard Hinault vandaan komt. Hij ging ooit naar school in Saint-Brieuc, zodoende kunnen we de naam van de grootste Bretoen ooit toch nog even noemen. Godsgruwelijk lelijke stad wel, tenminste het deel waar de renners doorheen mogen fietsen. Aan de rand van de stad komen we nog eens drie rotondes en wat vluchtheuvels tegen, maar daarna wordt het weer rustig. Over een brede en rechte weg rijden we naar Plédran, in licht stijgende lijn. Eenmaal in dit dorpje komen we een rotonde tegen, waarna de weg wat smaller wordt. Paar bochten in het centrum, maar als we dat centrum achter ons hebben gelaten gaat het zes kilometer rechtdoor over een brede en vlakke weg naar Saint-Carreuc. Kleine versmalling aan de rand van Plédran, buiten dat is het even een tijdje makkelijk fietsen. Als we zijn aangekomen in dit dorp komen we een paar bochtjes tegen, en wat vluchtheuvels. Buiten het dorp fietsen we een kilometer of zes verder over een licht glooiende en enigszins bochtige weg naar Ploeuc-L'Hermitage, maar het blijft eenvoudig. In dit dorpje met de veel te moeilijke naam komen we na 136 kilometer aan, hier moeten we ons in het centrum door wat bochten wurmen. Lichtelijk technische passage wel weer, in een gemeenschap waar weinig gemeenschap is. Omdat hier verder niets te beleven valt keren we nog even terug naar Saint-Brieuc, waar ze blijkbaar omwille van een lokaal festival het stadhuis hebben versierd. Tijdelijk, helaas. Beetje hetzelfde verhaal als het tenue van Alpecin-Fenix, daar moet je nooit meer afscheid van nemen. Gewoon altijd zo laten, is toch goed man.
Buiten dit dorp fietsen we een aantal kilometer over een smallere en bochtigere weg, die soms wat hoogteverschil vertoont. Als demense hier maar niet op de weg gaan staan, dat zou wel eens slecht kunnen aflopen. We rijden een tijdje door het bos, maar bereiken het platteland al snel weer. Genoeg boeren in Bretagne, daar ligt het niet aan. Of juist wel. De smalle en bochtige weg kan wel weer voor wat nervositeit zorgen, het is toch wel weer een opmerkelijke keuze. Na tien kilometer over deze smalle weg vol bochten gereden te hebben gaat het in de buurt van Saint-Hervé vijf kilometer licht naar beneden, met onderweg een paar bochten en een spoorwegovergang. Toch ook wel wat vluchtheuvels onderweg, maar na een tijd slaan we linksaf en bereiken we eindelijk weer een bredere weg. Daarna is het simpel, rechtdoor naar Le Quillio. Als het dalen gedaan is gaat het een kilometer of vier heel licht vals plat omhoog naar Le Quillio. Het blijft breed en vrij recht, simpel en makkelijk. Voorbij Le Quillio loopt de weg nog even verder omhoog, het gaat een kilometer of twee aan 2,5% stijgen. Vervolgens bereiken we de top en gaat het een kilometer of vijf lichtjes naar beneden, vooral rechtdoor. In de buurt van Műr-de-Bretagne, onze finishplaats van vandaag, wordt het wel even link. Kruispuntje, met overal vluchtheuvels. Daar gaan we semi-rechtdoor, waarna we bijna meteen naar rechts gaan en daarna naar links. Na deze bochten rijden we het dorp binnen, in stijgende lijn. Het gaat 1,6 kilometer aan 4,1% omhoog, straffe kost. Het klimmetje van de vierde categorie, dat dwars door het dorp voert, is voorzien van wat pittige bochten. In de buurt van de top slaan we scherp rechtsaf, bijna een onmogelijke bocht. Daarna slaan we linksaf en bereiken we na 165 kilometer de top van de Côte du Village de Műr-de-Bretagne. Het is nog 18 kilometer fietsen tot de finish, we gaan beginnen aan een lokale lus met daarin twee keer de lastige beklimming van Műr-de-Bretagne.
Het betere knip- en plakwerk, iedere onverlaat kent tegenwoordig Műr-de-Bretagne. De afgelopen jaren zijn we hier talloze keren geweest. Men probeert steeds nog wel een beetje te innoveren, maar het komt toch wel weer op hetzelfde neer. Dus kan ik ook mooi hetzelfde doen, lekker knippen. En plakken. En knippen. En plakken. Na het klimmetje van vierde categorie in het dorp, een variatie ten opzichte van vorig edities, gaan we een kilometer licht naar beneden, waarna we uitkomen bij een kruispunt. Hier staan wat vervelende vluchtheuvels, altijd een gevaarlijk punt. We rijden wel rechtdoor, aan de overkant loopt de weg ineens omhoog. De slotklim, bij deze gelegenheid nog niet de slotklim, begint. Zoals u misschien wel weet is de klim naar Műr-de-Bretagne twee kilometer lang, het gaat gemiddeld aan 6,9% omhoog. Het venijn van deze klim van de dere categorie zit meteen in het begin. De weg ziet er niet steil uit omdat het bijna twee kilometer lang rechtdoor gaat, maar steil is het zeker. De eerste kilometer van de klim komt het bijna niet onder de 10%. Zelfs een paar stukjes aan 12%. In de slotkilometer zitten nog twee flauwe bochten, maar het is best moeilijk om als aanvaller uit het zicht te raken. De slotkilometer is minder lastig, vooral richting de streep wordt het bijna vlak. Tot 500 meter van de streep wordt de 5% nog wel gehaald, maar de laatste 500 meter is het gemiddeld nog maar een procent of twee. Als we hier de eerste keer bovenkomen is het nog 15 kilometer tot de finish. De vorige editie was het hierna nog 16 kilometer tot de finish, de organisatie heeft dit jaar dus een kilometertje afgesneden. Een lichte innovatie, maar het komt natuurlijk allemaal op hetzelfde neer. Na 168 kilometer komen we voor het eerst boven, bij de eerste passage op de top liggen er bonificaties voor het oprapen. Daar heeft de afgelopen jaren niemand wat mee gedaan, maar de ASO blijft volharden. Het experiment moet en zal slagen.
De afdaling van deze klim is bijzonder makkelijk. Het gaat maar anderhalve kilometer naar beneden, op een brede weg zonder lastige bochten. Daarna gaat het eigenlijk meteen weer omhoog, iets meer dan een kilometer aan een procent of zeven. Nog best een pittig klimmetje dus, richting de plek waar in 2018 dan weer de bonussprint werd georganiseerd. Zolang zijn ze al bezig met die onzin dus. Toen liet men duidelijk zien hoe lastig dit stukje nog is, dit jaar doen we net alsof het niet bestaat, maar het gaat dus na de eerste beklimming van Műr-de-Bretagne even later nog eens 1,3 kilometer aan 6,4% omhoog. Het eerste deel is relatief vlak, daarna gaat het richting de top wel wat steiler omhoog dan 6,4%. Hoe dan ook, na de top van dit ongecategoriseerde klimmetje slaan de renners rechtsaf in het gehucht Saint-Mayeux en gaan ze over een redelijk brede weg terug naar Műr-de-Bretagne rijden. Deze weg leidt eerst naar het dorpje Saint-Gilles-Vieux-Marché, op minder dan negen kilometer van de streep. Richting dit dorp gaat het licht naar beneden, maar het lijkt zo goed als vlak te zijn. Een paar bochten in Sint Gilles, daarna rijden we buiten het dorp door een bos waar de weg net wat minder breed lijkt en waar er nog een kort knikje naar boven ligt. Na dit korte knikje gaat het vier kilometer licht naar beneden, over een bochtige weg. Geen lastige afdaling, omdat het totaal niet steil naar beneden gaat. Je kan het voor het gemak net zo goed vlak noemen. Beetje vals plat omhoog tussendoor ook nog, lekker lastig definieerbaar. Op vier kilometer van de streep zijn we dan weer terug aan de buitenkant van Műr-de-Bretagne en hier wijken we af van de route van 2018. Toen gingen we bij het kruispunt dat nu gaat volgen rechtdoor, ditmaal slaan we rechtsaf en rijden we over de brede N164 naar de twee beklimming van de muur. Deze brede weg loopt behoorlijk rechtdoor, vals plat omhoog. Laten we het op een procent of twee houden, iets meer dan anderhalve kilometer lang. Op twee kilometer van de finish komen we uit bij de voet van de slotklim, op een net andere manier. Nu geen rechte aanloop na een stukje in dalende lijn, nee, we beginnen na een scherpe bocht naar rechts aan de klim. Door het vals plat oplopende stuk en deze bocht naar rechts zal de snelheid lager liggen, waardoor de slotklim lastiger kan worden dan tijdens de vorige edities. En toen was het al lastig. Even resumerend: Twee kilometer aan 6,9%. Vanuit stilstand, met zin voor overdrijving. Steile eerste kilometer, aan dik 10%, daarna vlakt het in de slotkilometer steeds meer af richting de finish. Zouden we ondertussen moeten weten. Al weten we ook dat het totaal niet makkelijk wordt richting de finish, het blijkt iedere keer maar weer een zware aankomst te zijn.
Műr-de-Bretagne is een klein dorpje met 2000 inwoners. Het is een dorpje waar niet veel te doen is. We finishen ook helemaal niet in het dorpje zelf, maar op het klimmetje buiten het dorp in het midden van het niets. Műr-de-Bretagne begint steeds meer historie te krijgen in de Tour, ofschoon er voor 2011 nog nooit een rit was aangekomen. Wel een keer een doortocht in een andere rit, lang, lang geleden. Sinds 2011 is dit de vierde aankomst op de klim buiten Műr-de-Bretagne, de organisatie weet nooit maat te houden. Contador was in 2011 de eerste die hier een knuppel in het hoenderhok gooide, op 1400 meter van de streep. Er werd meteen op gereageerd door onder andere Gilbert, waardoor het weer stilviel. Daarna waagde Uran een poging, maar ook dat werd niet echt een groot succes. Jurgen van den Broeck ging op kop rijden voor Gilbert, Evans zat in zijn wiel maar liet een gat vallen. Daarna ging Gilbert zelf achter zijn ploeggenoot Van den Broeck aan, dat was echt fantastisch. Vooral omdat Gilbert helemaal niet won, hij werd vijfde. Evans ging de sprint aan en Contador zat in zijn wiel, probeerde er nog langs te komen en dacht dat dat lukte. Bertje stak zijn hand de lucht in, maar uiteindelijk bleek Evans toch gewonnen te hebben. Vino werd derde, de geblokte Noor Hushovd werd zesde. Er kwamen maar 9 renners aan in dezelfde tijd. Toch zat Hushovd wel bij die renners, je kan soortgelijke renners tijdens deze rit dus niet uitvlakken. Dat bleek ook wel een aantal jaar later, in 2015. Toen eindigden Sagan en Van Avermaet in de top 10. Winnen deden ze niet, want 2015 was het jaar van Alexis Vuillermoz. Pikachu was uitermate goed in vorm, hij werd in die Tour al eens derde op de Muur van Huy en op de Muur van Bretagne was hij een van de eersten die in de aanval ging. Aanvankelijk kreeg hij een paar renners mee, waardoor het stilviel. Froome ging daarna tempo rijden op kop, maar dat tempo lag niet buitensporig hoog. Daardoor kon Vuillermoz op 800 meter van de streep nog eens in de aanval gaan en op deze aanval reageerde niemand. Pas toen hij al een flinke voorsprong had ging Dan Martin in de tegenaanval. Dan Martin en muurtjes, dat ging in die jaren nog wel eens mis. De timing liet vaak te wensen over. Hij werd in 2015 tweede achter de verrassende Vuillermoz. Valverde won vervolgens het sprintje van het uitgedunde pelotonnetje. Voor Vuillermoz nog steeds zijn grootste succes ooit, in de jaren daarna heeft hij dit succes eigenlijk nooit meer kunnen evenaren. Wegens een blessure is hij er dit jaar niet bij, hij gaat zijn kunstje dus niet kunnen herhalen. Wat dat betreft moeten we vooral kijken naar Dan Martin, want na een mislukte poging in 2015 wist hij in 2018 wraak te nemen. Tegenwoordig komen we hier om de drie jaar, blijkbaar. Tijdens de Tour van 2018 ging de zesde rit van start in Brest, die stad kennen we nog van gisteren. Aan het eind van die rit maakten we net als nu een dubbele passage over Műr-de-Bretagne mee, al zijn er dus dit jaar wel wat nuanceverschillen. Extra klimmetje in het dorp tijdens de eerste passagen, daarna een kortere lus zonder vliegende aanloop. Veel zal het niet schelen, maar dit lijkt net iets lastiger te zijn. Enfin, 2018. Voor ONS een dramatische dag, want ONZE Tom Dumoulin kreeg te maken met materiaalpech. Hij moest in de achtervolging onderweg naar de slotklim en dat liep uit op een totale mislukking. Dumoulin verloor een kleine minuut en kreeg naderhand ook nog een tijdstraf omdat hij achter de auto aan het stayeren was. Tragisch. Vooraan reden ze gewoon door en op de slotklim zagen we Dan Martin in de aanval gaan. Op de Muur van Huy was zijn positionering altijd ruk en ging hij altijd te laat aan, net als in 2015 op deze klim. Dat wilde hij een keer anders aanpakken, dus ging hij op meer dan een kilometer van het eind in de aanval. Ze zagen hem niet meer terug. Het was godbetert Pierre Latour die in de aanval ging en wel nog bijna op het wiel kwam, maar bijna telt niet. Zijn stuur sloeg hij doormidden, terwijl Alejandro Valverde heel gelaten derde werd. Valverde twee keer derde dus hier, handig om te weten. Alaphilippe werd bij die gelegenheid slechts vierde, jeetje. Sagan achtste, maarja, dat was een andere Sagan. Andere snelle types hadden het moeilijk, de dubbele beklimming zorgde ervoor dat we toch vooral naar de klassementsrenners aan het kijken waren. Majka, Mollema, Adam Yates, Thomas en Roglic allemaal in de top 10, een imponerend rijtje. Mannetje of 16 in dezelfde tijd, min of meer, daarna begonnen de verschillen te ontstaan. Van Avermaet zo'n beetje de enige puncheur, naast Sagan dus. Neem het mee in uw overwegingen.
In startplaats Perros-Guirec wordt het overdag slechts 17 graden, met de hele middag kans op regen. Weinig wind, dat scheelt dan weer. Rares averses volgens meteofrance, zeldzame buitjes. In finishplaats Műr-de-Bretagne, een voormalige gemeente die in 2017 fuseerde met Saint-Guen en sindsdien door het leven gaat Guerlédan, wordt het iets warmer, 18 graden. Ook wel wat kans op regen, maar minder dan in Perros-Guirec. Het zou nog best eens mee kunnen vallen, misschien blijft het wel helemaal droog. Opvallend is wel dat het in Műr-de-Bretagne veel harder gaat waaien. Flinke wind uit het zuiden, 's middags tot 20 km/h. Dat wil zeggen dat we op de slotklim rugwind hebben, ojee. Dat wordt een recordtijd, dat kan niet missen. In 2018 zagen we onderweg naar Műr-de-Bretagne waaiers, onder meer Roglic zat toen tijdelijk in de shit. Nu zal dat waarschijnlijk niet het geval zijn, want het grootste gedeelte van de rit zal er sprake zijn van tegenwind. Het is eigenlijk daadwerkelijk alleen op de slotklim dat men wind in de rug zal hebben. Deze klim loopt lekker rechtdoor omhoog, dus dan heb je ook wel echt voordeel van die wind. Vroeg aanvallen op de slotklim lijkt het devies. Sowieso een succesvol recept, bleek wel in 2015 en 2018. We gaan het meemaken vanaf 13:10, dan begint de rit officieus. Na een neutralisatie van tien minuten zijn we om 13:20 echt vertrokken. Dit is integraal te volgen bij de NOS, als het altijd irritantje motortje rijden op tijd is afgelopen tenminste. De Belg zit vast aan het onvermijdelijke nieuws en dus zijn Michel en José pas om 13:30 op de afspraak. Wie iedere minuut wil zien is afhankelijk van de PLAYER, Eurosport 1 begint er pas om 15:15 aan. De aankomst wordt verwacht tussen 17:30 en 17:55. De ASO heeft schijt aan het Nederlands elftal. En terecht.
Voor de Tour begon zat al in mijn hoofd dat deze aankomst lastiger is dan die van de eerste rit. Nu ik de boel nog eens grondig heb bekeken snap ik wel waarom. In 2018 eindigden er dus 16 renners in dezelfde tijd, min of meer. Alleen Sagan en Van Avermaet als niet-klimmers. Gisteren in Landerneau zagen we 20 renners in dezelfde tijd eindigen, als we Alaphilippe even wegdenken. In die groep onder meer figuren als Matthews, Van der Poel, Asgreen. Net een ander slag volk, zeg maar. Waarbij je die valpartijen niet mag vergeten, zonder al die valpartijen was de groep misschien nog wel groter geweest. In ieder geval, er valt wel wat voor te zeggen dat deze aankomst lastiger is. Vooral vanwege de compacte finale. Het gaat in de laatste 20 kilometer continu op en af, dat is in het verleden gewoon ontzettend lastig gebleken. Die steile kilometer aan het begin van de Műr-de-Bretagne is natuurlijk ook geen feest voor de benen. Die uitloper daarna duurt maar een kilometer, lijkt alleen wel eindeloos te zijn. Nee, lastige aankomst. Voor dezelfde mannen gemaakt als gisteren, alleen nog net wat meer voor de klimmers en net wat minder voor de puncheurs. Op basis van de vorige aankomsten hier mogen we dat wel concluderen. Deze aankomst gunstiger voor Van der Poel en Van Aert? Dat wil ik nog wel eens zien. Korter, ja, maar toch niet makkelijker. Het zijn gene gewone smurfen natuurlijk, maar in eerste instantie denk ik aan andere namen.
1. Alaphilippe. Na het machtsvertoon van gisteren mogen we geen andere naam meer noemen. Zo vroeg aanvallen en het dan gewoon afmaken, jeminee. Ik dacht eerst aan een wanhoopsaanval, maar goh, wat was ie sterk zeg. Wel een beetje mazzel dat ze hem laten rijden, maar dat heeft ie ergens ook wel weer afgedwongen door al zijn prestaties. Laat maar rijden, die kunnen we toch niet volgen. Zou wel humor zijn als hij nu weer hetzelfde trucje uit gaat halen. Het verleden heeft laten zien dat je er maar beter op tijd aan kunt beginnen op deze aankomst. Laat dat maar aan Alaphilippe over. Twee op twee, boeken toe. Werd in 2018 vierde hier, dat moet nu toch beter kunnen zou je denken.
2. Roglic. Sinds Luik-Bastenaken-Luik niet meer gekoerst, alleen getraind en hoppa, daar is ie weer hoor. Meteen derde gisteren, alleen Matthews klopte hem in de sprint. Zoals altijd staat hij er weer. Wel meteen weer gevallen geloof ik, maar het zag er niet echt naar uit dat hij ergens last van had. Als ze bij Jumbo eindelijk eens goede afspraken maken en Van Aert meteen in dienst van Roglic laten rijden kan hij hier best hoog eindigen.
3. Pogacar. Zesde gisteren, eigenlijk een beetje magertjes. Maar goed, toch op de afspraak. En ook meteen even in de aanval gegaan, slecht is ie dus niet. Wel vervelend dat hij met Hirschi meteen een knecht lijkt te verliezen, maar dat was vorig jaar ook geen probleem. Eigenlijk is de derde plaats op Műr-de-Bretagne het eigendom van Valverde, maarja, daar zetten we na gisteren ook een vraagtekentje achter.
4. Gaudu. Fransen en Műr-de-Bretagne is ook altijd een goede combinatie. We hebben al exploten gezien van Vuillermoz en Latour, nu ga ik voor Alaphilippe en Gaudu. Wel logischere namen. Al moeten we met Latour ineens ook weer rekening gaan houden na zijn aanval gisteren.
5. Martin. Dan, voor de volledigheid. Dit is echt zijn klim. Keertje tweede, keertje eerste. Gisteren wel meteen tijd verloren, al schijnt hij niet gevallen te zijn. Nouja, niet gevallen is mooi meegenomen, maar dan is het wel de vraag waarom hij tijd verloor. Ondanks deze vragen mag hij niet onbenoemd blijven, dit is dé berg van Dan Martin. Winnen lijkt me nu onmogelijk, maar je weet maar nooit. We hebben al vaker verrassingen gezien op deze berg.
Ze zeggen wel eens dat de Tour de Tour is. Nou, dat bleek gisteren wel weer. De eerste rit van de Tour van 2021 werd een slagveld. Zoals eigenlijk altijd krijgen we met veel ellende te maken als de Tour begint met een rit in lijn. Het helpt natuurlijk niet mee dat de organisatie de renners in de eerste kilometers al door dorpjes laat rijden met allerlei bochten en vluchtheuvels en noem het maar op, na twee kilometer hadden we de eerste valpartij al te pakken. Even later reed er een kansloze kopgroep weg, met daarin twee Nederlanders. Danny van Poppel, niemand weet waarom. Ide Schelling, we weten ondertussen wel waarom. Ide maakte er een showtje van. Op een steil klimmetje in Locronan had hij problemen om Anthony Perez te volgen, dus besloot hij even later voor een solo te kiezen. Hij slaagde in zijn opzet en wist op de volgende klimmetjes genoeg punten te verzamelen waardoor hij aan het eind van de rit op het podium mocht verschijnen. Geen slecht debuut, al moet hij wel oppassen geen act te worden. Juichen als je als eerste boven bent op een bergje van vierde categorie, mwoah. De rest van de kopgroep werd weer ingerekend door het peloton dat zorgde voor een strakke controle. De renners reden over behoorlijk wat smalle wegen, waar het wielergekke Bretagne zich toonde. Het is geen Vlaanderen, zeker geen Baskenland en al helemaal geen Rwanda, maar ze zijn in Bretagne toch echt wel fan van de koers. De mensen waren op de afspraak, maar helaas trek je dan ook nogal wat imbecielen aan. Figuren die niet komen voor de koers, maar om zelf op tv te komen. Toch fascinerend. Je trekt wat kleren aan, pakt een kartonnen bord, pakt een stift, kalkt een tekst op dat bord en hup daar ga je, naar de koers. Parcours zoeken, plekje zoeken. Uren wachten. Camera in beeld en voila, we zijn er. Opi en omi, draait de recorder? Nou, er draaide genoeg. Tony Martin was weer eens niet aan het opletten, hij reed met zijn hoofd naar beneden. Toen hij weer eens omhoog keek was het eigenlijk al te laat, hij reed tegen het bord aan, dat over de weg hing. Hij ging op z'n plaat, en met hem nog heel wat renners. Erg jammer, maar toch typisch de Tour. Een Tourrit zonder valpartijen is geen Tourrit, een grand départ zonder massale crash is geen grand départ. Die vrouw is natuurlijk enorm stom geweest, maar ik blijf erbij dat het geen toeval is dat uitgerekend Tony Martin dit overkomt. Oliver Naesen is het met me eens, dan weet je het wel. Der Tony is een gevaar in het peloton, de dag dat hij stopt met fietsen zullen we minder massale valpartijen zien.
Enfin, Quick Step besloot na die valpartij gewoon te blijven rijden, totdat Derclercq op zijn vingers werd getikt. Zoals die vrouw met dat bord ook wel op haar vingers getikt had mogen worden, maar ze was blijkbaar snel gevlucht. Dat zijn dan misschien nog wel de grootste minpunten, kun je echt niet maken. Uiteindelijk kwam alles weer bij elkaar, met uitzondering van Jasha Sütterlin. Hij had de twijfelachtige eer de eerste uitvaller te zijn. Iedereens favoriete renner Marco Soler lag er ook bij, hij reed de rit wel uit maar bleek uiteindelijk allerlei breukjes te hebben. Geen Marco meer, Netflix huilt. Schelling werd naderhand weer ingelopen, waarna we in gesloten rangorde naar de finale reden. Men deed het wat rustiger aan in het peloton, de schrik zat er toch goed in. Maarja, toen kwam de afzink richting Landerneau. Een enorm belangrijk punt, positionering zou daar alles zijn. En dus ging het mis. In de afdaling ontstond er zonder hulp van buitenaf een valpartij, waarna de helft van het peloton in het skoekeloen lag. Jemig, wat een enorm vervelende valpartij. Al die jongens koprollend in de struiken zien vliegen, geen droomscenario. Een paar zwaar gehavende jongens zoals Lemoine en Konovalovas, bah, enorm vervelend. De cynicus in mij zegt dan wel weer dat het voor Froome niet eens zo slecht uitkomt dat hij op de grond lag. Heeft ie meteen een goed excuus klaar, die hoeft niet meer uit te leggen waarom hij iedere dag laatste wordt. Met een stevig uitgedunde groep reden we verder naar Landerneau, waar het ondanks de beperkte omvang van de groep toch heel erg nerveus werd. Vooral Mathieu van der Poel liet zich op dat moment ringeloren. Hij zat aan het begin van de afdaling goed vooraan, wist de massale valpartij net te ontwijken en zat beneden ineens bijna in laatste wiel. Er was nog een ploeggenoot in zijn buurt die hem naar voren wilde brengen, maar Mathieu ging niet mee. Erg hinderlijk vind ik dat. Het is bij hem zo vaak allemaal vanzelf gegaan dat hij het normaal vindt om achteraan te beginnen aan een steile klim. Hij rijdt dan vanzelf wel naar voren, denkt ie. Dat heeft ook vaak zo gewerkt, maar dit is de Tour. Het allerhoogste niveau, waar iedereen maar één pijl heeft op zijn boog. Dan moet je die pijl niet al verschieten door op de slotklim eerst op te moeten schuiven. Geen idee of hij dat ooit gaat beseffen, de kans dat er op enig moment sprake gaat zijn van tactisch benul slinkt met de dag. Vooral omdat ie dan zegt dat ie zat waar ie moest zitten en dat de benen gewoon niet goed waren. Nee, je zat helemaal achteraan. Uiteindelijk zat je wel vooraan, maar toen had je dus al een extra inspanning moeten plaatsen ten opzichte van de rest. En daardoor waren je benen ook ineens slecht. Maar goed, oké, er deden ook andere renners mee.
Deceuninck-Quick Step zat mooi massaal vooraan. Alaphilippe werd in een zetel naar de finish gebracht. Maar dat vond hij zelf niet eervol genoeg, nee, het moest wel op een unieke manier gebeuren. Devenyns trok aan en daarna viel Alaphilippe enorm vroeg aan, op meer dan twee kilometer van de finish. Gekkenwerk, zou je denken. De klim was zo lastig en het was nog zo ver, ik vroeg me toch ernstig af of het wel verantwoord was. Al snel bleek het een goede keuze te zijn, vooral omdat er geen reactie kwam. Van Aert zat in het wiel van Alaphilippe, maar besloot niet te reageren. Toch een beetje het nadeel van een ploeg als Jumbo, daar willen ze iedereen gewoon gezellig hun eigen ding laten doen. Van Aert dacht dus vooral aan zijn eigen kansen en wilde die niet weggooien door een pogin te wagen Alaphilippe bij te halen. Tegen de tijd dat andere renners op het idee kwamen om te reageren was de vogel al gevlogen. Pierre Latour ging in de achtervolging, dat was wel verrassend. Roglic en Pogacar lieten zich ook even zien, maar niemand kreeg het voor elkaar om het gat met Alaphilippe te dichten. Van der Poel ging nog even achter Roglic en Pogacar aan, maar op dat moment kwam hij tot de conclusie dat het niets meer ging worden. De ode aan Poulidor was schitterend, maar de kers op de taart ontbreekt. Van Aert had ondertussen ook wel gevoeld dat hij niet meer kon winnen, dus reed hij op kop voor Roglic. Dat leverde allemaal niets op, Alaphilippe reed onbedreigd naar de ritzege. Imponerend, al verbaas ik me er wel over dat ze hem überhaupt lieten gaan. Hij zal te goed zijn geweest, wat ook wel blijkt uit het feit dat hij totaal niet stilviel richting de finish. Het kersverse vaderschap heeft hem vleugels gegeven, hij mag de ene prachtige trui inruilen voor de andere. De wereldkampioen in het geel, daar wordt men in Frankrijk wel blij van. Michael Matthews won acht tellen later de sprint van de uitgedunde groep, bestaande uit 20 elementen. Roglic derde, pakt zo toch nog mooi even wat bonificaties mee.
Veel grote namen waren op de afspraak. Roglic, Pogacar, Thomas, Uran en in iets mindere mate Carapaz. Roglic lag er ook wel een keer bij, maar de schade lijkt bij hem mee te vallen. Voor andere renners viel het niet echt mee. Superman Lopez verliest meteen een kleine twee minuten, net als Steven 'in mijn hoofd en ook echt alleen daar ben ik kopman' Kruijswijk. Porte op meer dan twee minuten, Geoghegan Hart op meer dan vijf minuten, daar gaan meteen twee kopmannen van Ineos. Woods verloor veel tijd, Valverde verloor veel tijd, ga zo maar door. Een waar slagveld. Niet eens alleen omdat bepaalde kopmannen veel tijd verloren, ook omdat bepaalde ploegen zijn onthoofd. Zo ongeveer heel Jumbo lag op de grond, wordt toch lastig de koers controleren met een gehavende Martin en Teunissen. UAE moet het waarschijnlijk doen zonder Hirschi, Movistar is Soler kwijt, etc. Geen leuk begin van de Tour, maar wel een behoorlijk voorspelbaar begin. Het is ook gewoon een self-fulfilling prophecy. De eerste rit van de Tour is nu eenmaal nerveus, dus gaan we met z'n allen nerveus koersen. Daar wordt het extra nerveus van, zie je nou wel, het is een nerveuze koers. De Tour is de Tour. Zal waarschijnlijk nooit veranderen, aan het eind van de dag blijft de Tour vooral een loterij. Als je het geluk had op je fiets te blijven zitten mag je eigenlijk al blij zijn met de dag van gisteren. Vandaag is er weer een nieuwe dag. We krijgen te maken met een vergelijkbare rit, min of meer, enigszins. Aankomst op Műr-de-Bretagne, de klim die tegenwoordig driejaarlijks in het parcours wordt opgenomen. Lastig, hopelijk een stuk minder nerveus.
De tweede rit gaat van start in Perros-Guirec, een plaats met 7300 inwoners in het departement Côtes-d'Armor, uiteraard in de regio Bretagne. Het is de tweede keer in de geschiedenis dat hier een Tourrit van start gaat. Debuteren deed Perros-Guirec in 1995, ook toen ging de tweede rit in deze plaats van start. De aankomst lag in Vitré, waar Mario Cipollini wist te winnen in de sprint. Jacky Durand verloor zijn gele trui aan Laurent Jalabert, dat vond het roadbook nog wel rullevant om te vermelden. Perros-Guirec was de woonplaats van Guy Ignolin, een coureur die Tourriten wist te winnen in 1961 en 1963. Een lokale toertocht is naar hem vernoemd. Voor de rest laat ik het zware werk over aan bretagne-vakantie.com: Perros-Guirec, met een kustlijn van 13 km lang en drie zandstranden, is een ideale plek voor gezinnen met kinderen en voor watersportliefhebbers. Een van de wijken van de stad, Ploumanac’h, is een oud vissersdorp dat nu een belangrijke toeristische trekpleister is geworden. De enorme roze rotsen, uitgesleten door wind en zee, geven het plaatsje een haast onwerkelijke aanblik. Het is een uitzonderlijk mooie natuurlijke bezienswaardigheid. Goh, de site houdt zich eigenlijk nog in. In het roadbook staat zelfs dat Ploumanac'h een van de mooiste dorpjes ooit is. De hoed van Napoleon, de schuilplek van een verliefd stelletje, de paddenstoel… Dat zijn zomaar een paar namen die gegeven zijn aan de enorme roze granietrotsen van Ploumanac’h. De rotsen, tussen de stranden van Trestraou en Saint-Guirec, zijn wereldberoemd. Sommige zijn meer dan 20 m hoog! Met hun respectabele leeftijd van 300 miljoen jaar vormen ze een schitterend decor, over een gebied van meer dan 25 ha. Aha. Perros heet in het Bretons Pen Ros, wat staat voor de top van een heuvel. Het vormt een schiereiland met afwisselend steile kusten en heerlijke zandstranden. Het is een drukke badplaats en ook een ideale plek voor zowel beginnende als gevorderde watersporters. Duurzaamheid staat hier hoog op de agenda. In het historische centrum staan verschillende authentieke strandvilla’s en de Saint-Jacques-kerk, een van de weinige voorbeelden van Romaanse bouwkunst in Bretagne. Vanuit de haven worden excursies georganiseerd naar de Archipel des Sept Îles, een van de grootste vogelreservaten in Frankrijk. Weer houdt de site zich in, volgens het roadbook is het gewoon hét grootste en belangrijkste vogelreservaat van de Franse kust. Verder zou zo'n beetje alles hier mooi moeten zijn. De vallei van Traouďero, de vuurtoren van Ploumanac'h, op een eilandje voor de kust van Perros-Guirec vinden we het kasteel van Costaérčs en ga zo maar door. Toplocatie, dus.
De renners gaan van start in de haven van Perros-Guirec, er liggen hier behoorlijk wat mooie schuiten. De renners fietsen langs het Musée de l'Histoire et des Traditions de Bretagne en volgen de kustlijn, waarna ze dwars door Perros-Guirec gaan rijden. Buiten het dorp begint de rit officieel, de neutralisatie is vandaag gelukkig niet zo lang. In de eerste tien kilometer van de rit rijden de renners over brede wegen langs de kust, het gaat zo goed als vlak zijn. In eerste instantie fietsen we richting het schitterende vissersdorpje Ploumanac'h, maar vlak voor we dit dorp helemaal bereiken volgt er een scherpe bocht naar links in licht dalende lijn. Daarna gaat het een tijdje rechtdoor en komen we alleen wat vluchtheuvels tegen die een hindernis vormen. We rijden daarna over een fraaie brug, waar het uitzicht bijzonder fraai is. De renners komen uit in Trégastel, wat ook de moeite waard is als we alle verhalen mogen geloven. Natuurparkje, strandje, leuk centrumpje. Ook heel wat rotondes, stuk of vier. Bij de laatste gaat het naar links, er volgt daarna een stuk van een kilometer of tien over dezelfde weg. Het gaat zo goed als vlak zijn en behoorlijk recht. Af en toe langs het water, dan weer doos een bos, heel af en toe door een dorpje. In die dorpjes liggen er wel vluchtheuvels, verder is het een makkelijk begin. Zo goed als vlak, behoorlijk recht en behoorlijk breed. We komen uit in Trébeurden, waar het wel iets vervelender wordt. Heel veel vluchtheuvels in dit plaatsje, bovendien begint de weg omhoog te lopen. In vijf kilometer tijd gaan we 100 meter hoger uitkomen, jemig. Dat is niet zo spannend dus, maar in Trébeurden gaat het wel even kort wat steiler omhoog. Flink veel bochten in dit dorp ook, en een paar rotondes. Na de laatste rotonde aan het eind van het dorp loopt het nog even wat vals plat omhoog, waarna het uiteindelijk vlak wordt. We gaan nu rechtdoor naar Lannion rijden, een plaats waar zo ongeveer iedere Bretonse wielrenner vandaan lijkt te komen. Eenmaal in de buurt van Lannion, na 21 kilometer koers, komen we enorm veel verkeersmeubilair tegen. Wordt wel weer lachen. Paaltjes, vluchtheuvels, rotondes, en dan gaat het ook nog eens naar beneden richting de overs van de Léguer. Beneden bij het water slaan we rechtsaf over een brug en daarna slaat men meteen linksaf een smal weggetje in. Even later een bochtje naar links, weer over het water. Dan meteen weer naar links, weer naar rechts en dan rijden we omhoog in het centrum. Bochtige toestanden, lachen in Lannion. Lannion is het bestuurlijke, culturele en handelscentrum van de streek Trégor, blijkbaar. Ook een wielercentrum, want er komen hier nogal wat profs en voormalig profs vandaan. Jean-Cyril Robin, bijvoorbeeld. Of Christophe Le Mevel, die tegenwoordig rennersmakelaar is. Johan Le Bon, die tegenwoordig bij de amateurs koerst. Franck Bonnamour niet, hij is momenteel in de Tour aanwezig namens B&B. Gisteren meteen in de aanval, dat had hij eigenlijk voor vandaag moeten bewaren. Alan Riou hebben we ook nog, prof van Arkea-Samsic, maar nu niet aanwezig. In 1995 won Fabio Baldato de eerste rit in lijn van de Tour in deze stad, voor Jalabert en Abdou. In 2016 reed de onfortuinlijke Adrien Costa iedereen hier op een hoop in de Tour de Bretagne, toen dachten we nog dat die jongen alles zou gaan winnen. Enfin, Lannion, wel een plek. Vakwerkhuisjes, broekje uit.
Voorbij het centrumpje slaan we nog eens linksaf, daarna rijden we over een smallere weg dwars door de buitenwijken van Lannion. Smal, vrij bochtig, verschillende obstakels onderweg. Beetje op en af ook nog eens, listige doortocht. Een zucht van verlichting als we de stad hebben verlaten, zou je denken. Maar ook buiten de stad komen we nog een versmalling en een rotonde tegen, in Lannion en omstreken smeekt men om een nieuwe massale crash. Na de rotonde gaat het wel een paar kilometer redelijk rechtdoor over een weg die vals plat omhoog loopt. Dat duurt een kilometer of drie, waarna het een kilometer of tien zo goed als vlak gaat zijn. Minimale hoogteverschillen, terwijl we over een brede weg tamelijk rechtdoor rijden in een omgeving die zich laat kenmerken door akkers en kleine gehuchten. In zo'n klein gehucht komen we een keer een stevige rotonde tegen, hierna komen we in de buurt van Trélévern wat bochten tegen in een donker bos. Maar goed, makkelijk deel van de rit verder. Wat vluchtheuvels in Trélévern, daarna gaat het rechtdoor verder naar Trévou-Tréguignec. In dit dorpje slaat het peloton linksaf, hierna wordt het weer wat smaller. Even later wordt het weer breed en dan fietsen we naar de kust, de zee komt uitgebreid in beeld. Beetje op en af nu, maar niets bijzonders. Voorbij het strand van Trestel gaat de brede weg weer een kilometer of drie lichtjes omhoog, het golft een beetje. De doorgaande weg brengt het peloton naar Penvénan, je kan er maar geweest zijn. Een keer een bocht naar rechts tussendoor, verder komen we weinig tegen. De passage in Penvénan valt ook nog wel mee, buiten dit dorpje rijden we een kilometer of drie vooral rechtdoor over een vlakke weg, waarna we bij een rotonde linksaf slaan. Daarna gaat het nog eens drie kilometer vooral rechtdoor over een vlakke weg, tot we uitkomen in het gehucht Plouguiel. Hier gaat het weer leuk worden. Vluchtheuvels, rotondes, steentjes, bochten, versmallinkjes. Alles erop en eraan. Een korte afdaling over een brede maar slechte weg is het volgende deel van het avontuur. Beneden komt het peloton uit in Tréguier, gelegen aan het water. Heel wat rotondes hier, na 53 kilometer koers mag er weer stevig gestuurd worden. Na de zoveelste rotonde slaan de renners linksaf en rijden ze over een lelijke brug, die ze naar de andere kant van de Jaudy brengt.
Aan de andere kant van het water gaan we een kilometer of 13 over dezelfde weg rijden richting Paimpol. Deze weg is breed, redelijk recht en loopt in eerste instantie drie kilometer vals plat omhoog. We komen een paar rotondes tegen onderweg, buiten dat kan er vooral genoten worden van helemaal niks, want in dit stukje Bretagne zien we alleen maar akkers. Na het stuk in licht stijgende lijn is het een kilometer of vijf vooral vlak, voordat er een kilometertje gedaald wordt ter hoogte van Lézardrieux. Wat vluchtheuvels hier, verder gaat het vooral rechtdoor naar beneden richting de Trieux. Dat is ook een rivier, blijkbaar. Via een leukere brug rijden we over deze rivier, aan de andere kant van het water staan er wat paaltjes op de weg. Er volgt ook bijna meteen een scherpe bocht naar links, waarna de weg een kilometertje aan 5% omhoog zal lopen. Hierna is het twee kilometer zo goed als vlak, waarna we in dalende lijn richting Paimpol rijden. In dit dorpje wordt het weer lekker technisch, we komen heel wat rotondes tegen. Bij iedere rotonde draaien we een andere kant op en zo komen we na een tijd in de fraaie haven uit. Het valt op dat bijna alle huizen hier een gekleurde gevel hebben, dat levert wel een geestig beeld op. We rijden door het centrum en slaan daarna bij de zoveelste rotonde linksaf, waarna we op weg gaan naar de eerste gecategoriseerde klim van de dag. In de buitenwijken van Paimpol rijden we over een brede doch bochtige weg, die nog een kilometer of twee vrij vlak zal zijn. Vervolgens slaan we linksaf een smal en slecht weggetje in richting Sainte-Barbe. Hier begint meteen de Côte de Sainte-Barbe, het gaat 900 meter omhoog aan 6,6%. Een klimmetje van de vierde categorie, bezigheidstherapie. Smalle passage boven in het gehucht, na de klim gaat het kort naar beneden over deze weg. Even later komen we weer uit bij de brede weg, we slaan schuin linksaf. De weg loopt nu nog een paar kilometer vals plat omhoog verder, tot in Plouézec. Voorbij dit dorp is het nog tien kilometer fietsen tot de tussensprint in Plouha, dit worden tien makkelijke kilometers. Het gaat nog wel een beetje op en af, maar we rijden toch voornamelijk rechtdoor over een vlakke en brede weg. Tussendoor passeert de karavaan in Lanloup, waar een paar bochten liggen en waar het even omhoog gaat. Het enige punt van belang in deze tien kilometer, het stelt verder niets voor. Gezellig langs de akkers naar Plouha, waar na 85 kilometer tussengesprint mag worden. De laatste kilometers richting deze tussensprint gaat het volledig rechtdoor, over een volledig vlakke weg. In Plouha kun je niet veel beleven, het is een dorp met weinig poeha. Al hebben ze er wel een opvallende watertoren met zendmast. Goede combinatie, wel. Buiten Lanloup staat een kasteeltje, maar ik heb mooiere exemplaren gezien. Daarom keren we nog maar even terug naar de haven van Paimpol en de gekleurde huisjes.
Als je van Pouha naar de kust rijdt wordt het wel de moeite waard, bij Pointe de Plouha heb je een mooi uitzicht over de zee. Wij gaan over een aantal kilometer ook weer naar de zee kunnen kijken, maar dan op een andere plek. Van Plouha rijden we over de brede doorgaand weg verder, in eerste instantie naar Tréveunec en dan via Saint-Quay-Portrieux naar Étables-sur-Mer. Gedurende een kilometer of acht is dit een fijne tocht. Een brede, rechte en vlakke weg, niks aan de hand. Dan komen we uit in Saint-Quay-Portrieux, waar flink wat rotondes liggen en waar de weg gesplitst wordt. Stuk smaller hier, derhalve. Even verderop fietsen we door Étables-sur-Mer, waar alles weer normaal wordt. Hier zien we de zee tijdelijk, hoera. Van Étables gaat het door naar Binic, in licht dalende lijn. Een lange bocht naar links onderweg, met direct na die bocht een vluchtheuvel, dat noemen we een boobytrap. In Binic liggen nog meer vluchtheuvels, maar uiteindelijk is het toch wel een leuk dorpje omdat het aan de zee ligt. Zodra we het haventje van Binic achter ons laten loopt de weg direct omhoog, we beginnen aan de volgende gecategoriseerde klim van de dag. De Côte de Pordic begint, een klim van 2,1 kilometer aan 3,2%. Een klim van de buitencategorie. Oh, nee, wacht. Vierde categorie. Ja, da's dus niks hč. Een brede weg omhoog door het bos, richting Pordic. Als we na 103 kilometer de top hebben bereikt slaan we linksaf om vervolgens een totaal nutteloos rondje door dit dorp te fietsen. De problemen opzoeken, noemen we dat. Maarja, geld stinkt niet, denk ik. De passage in het centrum bevat paaltjes, steentjes, bochtjes, ellende, bloed. Humor, kortom. Ook buiten Pordic rijden we een tijd over smalle en bochtige wegen, van het ene vervallen gehucht naar het volgende. De wegen zien er hier ook niet uit, dit stukje van de rit is geen reclame voor Bretagne. Na een kilometer of vijf over deze armetierige wegen te hebben gereden slaan we uiteindelijk linksaf, waarna we in de buurt van Plérin weer een brede en fatsoenlijke weg bereiken. Het is overwegend vlak, dat dan weer wel. We rijden rechtdoor naar Plérin, tot we rechtsaf slaan. Na deze bocht rijden we langs Plérin af naar Saint-Brieuc, waar de volgende klim van de dag ligt. Voor we kunnen klimmen moet er eerst gedaald worden. De brede weg begint ineens heel bochtig te worden, maar is nog even vlak. Pas als we bijna in Saint-Brieuc zijn gaat het naar beneden, de renners komen twee lastigere bochten tegen. Na de tweede bocht stuiten ze op een rotonde, waar het schuin naar links gaat. Gevaarlijke puntje wel. Na deze rotonde gaat het direct omhoog. We komen een versmalling tegen en beginnen aan de Côte de Saint-Brieuc, een klimmetje van de vierde categorie. De weg die snel weer breed wordt loopt één kilometer omhoog aan 8%, heel sick. Tijdens de klim komen we een rotonde tegen, waar we naar rechts gaan. Een van de huizen hier heeft een mural, altijd lachen. Daarna loopt het een tijd verder omhoog totdat we na 115 kilometer koers bovenkomen op dit minimuurtje. Vlak voor de top van dit klimmetje slaan we linksaf een smallere weg in, echt een heel lelijk straatje waar men zo'n schamel bergpuntje uitdeelt.
Saint-Brieuc is een broeinest van wielertalent, het rijtje met voormalig profs en actieve coureurs uit zo'n simpel stadje met 45.000 inwoners is vrij imponerend. Sébastien Hinault, David Le Lay, Dominique Roult, Benoit Poilvet en Anthony Morin, het zijn misschien niet kleppers van jewelste maar wel allemaal jarenlang prof geweest en allemaal de Tour gereden. In het huidige peloton moeten we denken aan jongens als Alexis Renard van Israel en Thibault Ferasse van B&B. En, niet te vergeten, Elie Gesbert van Arkea-Samsic. Hij mag door zijn eigen stad fietsen, wat een feest toch jongens. Dimitri Champion werd hier in 2009 Frans kampioen, blijft leuk. Thor Hushovd won hier in 2008 een rit. Nu is er alleen een bergpunt te verdienen, al kunnen we dankzij de vele rotondes en bochten na de klim ook prima voor een strike gaan. Meteen na de klim gaat het naar links, een lastige bocht waar wat vluchtheuvels in de weg staan. Daarna rijden we langs twee rotondes naar de volgende bocht, eentje naar rechts. Vier rotondes later verlaten we Saint-Brieuc, waar een van de lokale scholen ooit een bekende leerling had. Iets verderop ligt Yffiniac, waar niemand minder dan Bernard Hinault vandaan komt. Hij ging ooit naar school in Saint-Brieuc, zodoende kunnen we de naam van de grootste Bretoen ooit toch nog even noemen. Godsgruwelijk lelijke stad wel, tenminste het deel waar de renners doorheen mogen fietsen. Aan de rand van de stad komen we nog eens drie rotondes en wat vluchtheuvels tegen, maar daarna wordt het weer rustig. Over een brede en rechte weg rijden we naar Plédran, in licht stijgende lijn. Eenmaal in dit dorpje komen we een rotonde tegen, waarna de weg wat smaller wordt. Paar bochten in het centrum, maar als we dat centrum achter ons hebben gelaten gaat het zes kilometer rechtdoor over een brede en vlakke weg naar Saint-Carreuc. Kleine versmalling aan de rand van Plédran, buiten dat is het even een tijdje makkelijk fietsen. Als we zijn aangekomen in dit dorp komen we een paar bochtjes tegen, en wat vluchtheuvels. Buiten het dorp fietsen we een kilometer of zes verder over een licht glooiende en enigszins bochtige weg naar Ploeuc-L'Hermitage, maar het blijft eenvoudig. In dit dorpje met de veel te moeilijke naam komen we na 136 kilometer aan, hier moeten we ons in het centrum door wat bochten wurmen. Lichtelijk technische passage wel weer, in een gemeenschap waar weinig gemeenschap is. Omdat hier verder niets te beleven valt keren we nog even terug naar Saint-Brieuc, waar ze blijkbaar omwille van een lokaal festival het stadhuis hebben versierd. Tijdelijk, helaas. Beetje hetzelfde verhaal als het tenue van Alpecin-Fenix, daar moet je nooit meer afscheid van nemen. Gewoon altijd zo laten, is toch goed man.
/medias/S3E2PZgG71/image/tentacules1622528467675.jpg)
Buiten dit dorp fietsen we een aantal kilometer over een smallere en bochtigere weg, die soms wat hoogteverschil vertoont. Als demense hier maar niet op de weg gaan staan, dat zou wel eens slecht kunnen aflopen. We rijden een tijdje door het bos, maar bereiken het platteland al snel weer. Genoeg boeren in Bretagne, daar ligt het niet aan. Of juist wel. De smalle en bochtige weg kan wel weer voor wat nervositeit zorgen, het is toch wel weer een opmerkelijke keuze. Na tien kilometer over deze smalle weg vol bochten gereden te hebben gaat het in de buurt van Saint-Hervé vijf kilometer licht naar beneden, met onderweg een paar bochten en een spoorwegovergang. Toch ook wel wat vluchtheuvels onderweg, maar na een tijd slaan we linksaf en bereiken we eindelijk weer een bredere weg. Daarna is het simpel, rechtdoor naar Le Quillio. Als het dalen gedaan is gaat het een kilometer of vier heel licht vals plat omhoog naar Le Quillio. Het blijft breed en vrij recht, simpel en makkelijk. Voorbij Le Quillio loopt de weg nog even verder omhoog, het gaat een kilometer of twee aan 2,5% stijgen. Vervolgens bereiken we de top en gaat het een kilometer of vijf lichtjes naar beneden, vooral rechtdoor. In de buurt van Műr-de-Bretagne, onze finishplaats van vandaag, wordt het wel even link. Kruispuntje, met overal vluchtheuvels. Daar gaan we semi-rechtdoor, waarna we bijna meteen naar rechts gaan en daarna naar links. Na deze bochten rijden we het dorp binnen, in stijgende lijn. Het gaat 1,6 kilometer aan 4,1% omhoog, straffe kost. Het klimmetje van de vierde categorie, dat dwars door het dorp voert, is voorzien van wat pittige bochten. In de buurt van de top slaan we scherp rechtsaf, bijna een onmogelijke bocht. Daarna slaan we linksaf en bereiken we na 165 kilometer de top van de Côte du Village de Műr-de-Bretagne. Het is nog 18 kilometer fietsen tot de finish, we gaan beginnen aan een lokale lus met daarin twee keer de lastige beklimming van Műr-de-Bretagne.
Het betere knip- en plakwerk, iedere onverlaat kent tegenwoordig Műr-de-Bretagne. De afgelopen jaren zijn we hier talloze keren geweest. Men probeert steeds nog wel een beetje te innoveren, maar het komt toch wel weer op hetzelfde neer. Dus kan ik ook mooi hetzelfde doen, lekker knippen. En plakken. En knippen. En plakken. Na het klimmetje van vierde categorie in het dorp, een variatie ten opzichte van vorig edities, gaan we een kilometer licht naar beneden, waarna we uitkomen bij een kruispunt. Hier staan wat vervelende vluchtheuvels, altijd een gevaarlijk punt. We rijden wel rechtdoor, aan de overkant loopt de weg ineens omhoog. De slotklim, bij deze gelegenheid nog niet de slotklim, begint. Zoals u misschien wel weet is de klim naar Műr-de-Bretagne twee kilometer lang, het gaat gemiddeld aan 6,9% omhoog. Het venijn van deze klim van de dere categorie zit meteen in het begin. De weg ziet er niet steil uit omdat het bijna twee kilometer lang rechtdoor gaat, maar steil is het zeker. De eerste kilometer van de klim komt het bijna niet onder de 10%. Zelfs een paar stukjes aan 12%. In de slotkilometer zitten nog twee flauwe bochten, maar het is best moeilijk om als aanvaller uit het zicht te raken. De slotkilometer is minder lastig, vooral richting de streep wordt het bijna vlak. Tot 500 meter van de streep wordt de 5% nog wel gehaald, maar de laatste 500 meter is het gemiddeld nog maar een procent of twee. Als we hier de eerste keer bovenkomen is het nog 15 kilometer tot de finish. De vorige editie was het hierna nog 16 kilometer tot de finish, de organisatie heeft dit jaar dus een kilometertje afgesneden. Een lichte innovatie, maar het komt natuurlijk allemaal op hetzelfde neer. Na 168 kilometer komen we voor het eerst boven, bij de eerste passage op de top liggen er bonificaties voor het oprapen. Daar heeft de afgelopen jaren niemand wat mee gedaan, maar de ASO blijft volharden. Het experiment moet en zal slagen.
De afdaling van deze klim is bijzonder makkelijk. Het gaat maar anderhalve kilometer naar beneden, op een brede weg zonder lastige bochten. Daarna gaat het eigenlijk meteen weer omhoog, iets meer dan een kilometer aan een procent of zeven. Nog best een pittig klimmetje dus, richting de plek waar in 2018 dan weer de bonussprint werd georganiseerd. Zolang zijn ze al bezig met die onzin dus. Toen liet men duidelijk zien hoe lastig dit stukje nog is, dit jaar doen we net alsof het niet bestaat, maar het gaat dus na de eerste beklimming van Műr-de-Bretagne even later nog eens 1,3 kilometer aan 6,4% omhoog. Het eerste deel is relatief vlak, daarna gaat het richting de top wel wat steiler omhoog dan 6,4%. Hoe dan ook, na de top van dit ongecategoriseerde klimmetje slaan de renners rechtsaf in het gehucht Saint-Mayeux en gaan ze over een redelijk brede weg terug naar Műr-de-Bretagne rijden. Deze weg leidt eerst naar het dorpje Saint-Gilles-Vieux-Marché, op minder dan negen kilometer van de streep. Richting dit dorp gaat het licht naar beneden, maar het lijkt zo goed als vlak te zijn. Een paar bochten in Sint Gilles, daarna rijden we buiten het dorp door een bos waar de weg net wat minder breed lijkt en waar er nog een kort knikje naar boven ligt. Na dit korte knikje gaat het vier kilometer licht naar beneden, over een bochtige weg. Geen lastige afdaling, omdat het totaal niet steil naar beneden gaat. Je kan het voor het gemak net zo goed vlak noemen. Beetje vals plat omhoog tussendoor ook nog, lekker lastig definieerbaar. Op vier kilometer van de streep zijn we dan weer terug aan de buitenkant van Műr-de-Bretagne en hier wijken we af van de route van 2018. Toen gingen we bij het kruispunt dat nu gaat volgen rechtdoor, ditmaal slaan we rechtsaf en rijden we over de brede N164 naar de twee beklimming van de muur. Deze brede weg loopt behoorlijk rechtdoor, vals plat omhoog. Laten we het op een procent of twee houden, iets meer dan anderhalve kilometer lang. Op twee kilometer van de finish komen we uit bij de voet van de slotklim, op een net andere manier. Nu geen rechte aanloop na een stukje in dalende lijn, nee, we beginnen na een scherpe bocht naar rechts aan de klim. Door het vals plat oplopende stuk en deze bocht naar rechts zal de snelheid lager liggen, waardoor de slotklim lastiger kan worden dan tijdens de vorige edities. En toen was het al lastig. Even resumerend: Twee kilometer aan 6,9%. Vanuit stilstand, met zin voor overdrijving. Steile eerste kilometer, aan dik 10%, daarna vlakt het in de slotkilometer steeds meer af richting de finish. Zouden we ondertussen moeten weten. Al weten we ook dat het totaal niet makkelijk wordt richting de finish, het blijkt iedere keer maar weer een zware aankomst te zijn.
Műr-de-Bretagne is een klein dorpje met 2000 inwoners. Het is een dorpje waar niet veel te doen is. We finishen ook helemaal niet in het dorpje zelf, maar op het klimmetje buiten het dorp in het midden van het niets. Műr-de-Bretagne begint steeds meer historie te krijgen in de Tour, ofschoon er voor 2011 nog nooit een rit was aangekomen. Wel een keer een doortocht in een andere rit, lang, lang geleden. Sinds 2011 is dit de vierde aankomst op de klim buiten Műr-de-Bretagne, de organisatie weet nooit maat te houden. Contador was in 2011 de eerste die hier een knuppel in het hoenderhok gooide, op 1400 meter van de streep. Er werd meteen op gereageerd door onder andere Gilbert, waardoor het weer stilviel. Daarna waagde Uran een poging, maar ook dat werd niet echt een groot succes. Jurgen van den Broeck ging op kop rijden voor Gilbert, Evans zat in zijn wiel maar liet een gat vallen. Daarna ging Gilbert zelf achter zijn ploeggenoot Van den Broeck aan, dat was echt fantastisch. Vooral omdat Gilbert helemaal niet won, hij werd vijfde. Evans ging de sprint aan en Contador zat in zijn wiel, probeerde er nog langs te komen en dacht dat dat lukte. Bertje stak zijn hand de lucht in, maar uiteindelijk bleek Evans toch gewonnen te hebben. Vino werd derde, de geblokte Noor Hushovd werd zesde. Er kwamen maar 9 renners aan in dezelfde tijd. Toch zat Hushovd wel bij die renners, je kan soortgelijke renners tijdens deze rit dus niet uitvlakken. Dat bleek ook wel een aantal jaar later, in 2015. Toen eindigden Sagan en Van Avermaet in de top 10. Winnen deden ze niet, want 2015 was het jaar van Alexis Vuillermoz. Pikachu was uitermate goed in vorm, hij werd in die Tour al eens derde op de Muur van Huy en op de Muur van Bretagne was hij een van de eersten die in de aanval ging. Aanvankelijk kreeg hij een paar renners mee, waardoor het stilviel. Froome ging daarna tempo rijden op kop, maar dat tempo lag niet buitensporig hoog. Daardoor kon Vuillermoz op 800 meter van de streep nog eens in de aanval gaan en op deze aanval reageerde niemand. Pas toen hij al een flinke voorsprong had ging Dan Martin in de tegenaanval. Dan Martin en muurtjes, dat ging in die jaren nog wel eens mis. De timing liet vaak te wensen over. Hij werd in 2015 tweede achter de verrassende Vuillermoz. Valverde won vervolgens het sprintje van het uitgedunde pelotonnetje. Voor Vuillermoz nog steeds zijn grootste succes ooit, in de jaren daarna heeft hij dit succes eigenlijk nooit meer kunnen evenaren. Wegens een blessure is hij er dit jaar niet bij, hij gaat zijn kunstje dus niet kunnen herhalen. Wat dat betreft moeten we vooral kijken naar Dan Martin, want na een mislukte poging in 2015 wist hij in 2018 wraak te nemen. Tegenwoordig komen we hier om de drie jaar, blijkbaar. Tijdens de Tour van 2018 ging de zesde rit van start in Brest, die stad kennen we nog van gisteren. Aan het eind van die rit maakten we net als nu een dubbele passage over Műr-de-Bretagne mee, al zijn er dus dit jaar wel wat nuanceverschillen. Extra klimmetje in het dorp tijdens de eerste passagen, daarna een kortere lus zonder vliegende aanloop. Veel zal het niet schelen, maar dit lijkt net iets lastiger te zijn. Enfin, 2018. Voor ONS een dramatische dag, want ONZE Tom Dumoulin kreeg te maken met materiaalpech. Hij moest in de achtervolging onderweg naar de slotklim en dat liep uit op een totale mislukking. Dumoulin verloor een kleine minuut en kreeg naderhand ook nog een tijdstraf omdat hij achter de auto aan het stayeren was. Tragisch. Vooraan reden ze gewoon door en op de slotklim zagen we Dan Martin in de aanval gaan. Op de Muur van Huy was zijn positionering altijd ruk en ging hij altijd te laat aan, net als in 2015 op deze klim. Dat wilde hij een keer anders aanpakken, dus ging hij op meer dan een kilometer van het eind in de aanval. Ze zagen hem niet meer terug. Het was godbetert Pierre Latour die in de aanval ging en wel nog bijna op het wiel kwam, maar bijna telt niet. Zijn stuur sloeg hij doormidden, terwijl Alejandro Valverde heel gelaten derde werd. Valverde twee keer derde dus hier, handig om te weten. Alaphilippe werd bij die gelegenheid slechts vierde, jeetje. Sagan achtste, maarja, dat was een andere Sagan. Andere snelle types hadden het moeilijk, de dubbele beklimming zorgde ervoor dat we toch vooral naar de klassementsrenners aan het kijken waren. Majka, Mollema, Adam Yates, Thomas en Roglic allemaal in de top 10, een imponerend rijtje. Mannetje of 16 in dezelfde tijd, min of meer, daarna begonnen de verschillen te ontstaan. Van Avermaet zo'n beetje de enige puncheur, naast Sagan dus. Neem het mee in uw overwegingen.
In startplaats Perros-Guirec wordt het overdag slechts 17 graden, met de hele middag kans op regen. Weinig wind, dat scheelt dan weer. Rares averses volgens meteofrance, zeldzame buitjes. In finishplaats Műr-de-Bretagne, een voormalige gemeente die in 2017 fuseerde met Saint-Guen en sindsdien door het leven gaat Guerlédan, wordt het iets warmer, 18 graden. Ook wel wat kans op regen, maar minder dan in Perros-Guirec. Het zou nog best eens mee kunnen vallen, misschien blijft het wel helemaal droog. Opvallend is wel dat het in Műr-de-Bretagne veel harder gaat waaien. Flinke wind uit het zuiden, 's middags tot 20 km/h. Dat wil zeggen dat we op de slotklim rugwind hebben, ojee. Dat wordt een recordtijd, dat kan niet missen. In 2018 zagen we onderweg naar Műr-de-Bretagne waaiers, onder meer Roglic zat toen tijdelijk in de shit. Nu zal dat waarschijnlijk niet het geval zijn, want het grootste gedeelte van de rit zal er sprake zijn van tegenwind. Het is eigenlijk daadwerkelijk alleen op de slotklim dat men wind in de rug zal hebben. Deze klim loopt lekker rechtdoor omhoog, dus dan heb je ook wel echt voordeel van die wind. Vroeg aanvallen op de slotklim lijkt het devies. Sowieso een succesvol recept, bleek wel in 2015 en 2018. We gaan het meemaken vanaf 13:10, dan begint de rit officieus. Na een neutralisatie van tien minuten zijn we om 13:20 echt vertrokken. Dit is integraal te volgen bij de NOS, als het altijd irritantje motortje rijden op tijd is afgelopen tenminste. De Belg zit vast aan het onvermijdelijke nieuws en dus zijn Michel en José pas om 13:30 op de afspraak. Wie iedere minuut wil zien is afhankelijk van de PLAYER, Eurosport 1 begint er pas om 15:15 aan. De aankomst wordt verwacht tussen 17:30 en 17:55. De ASO heeft schijt aan het Nederlands elftal. En terecht.
Voor de Tour begon zat al in mijn hoofd dat deze aankomst lastiger is dan die van de eerste rit. Nu ik de boel nog eens grondig heb bekeken snap ik wel waarom. In 2018 eindigden er dus 16 renners in dezelfde tijd, min of meer. Alleen Sagan en Van Avermaet als niet-klimmers. Gisteren in Landerneau zagen we 20 renners in dezelfde tijd eindigen, als we Alaphilippe even wegdenken. In die groep onder meer figuren als Matthews, Van der Poel, Asgreen. Net een ander slag volk, zeg maar. Waarbij je die valpartijen niet mag vergeten, zonder al die valpartijen was de groep misschien nog wel groter geweest. In ieder geval, er valt wel wat voor te zeggen dat deze aankomst lastiger is. Vooral vanwege de compacte finale. Het gaat in de laatste 20 kilometer continu op en af, dat is in het verleden gewoon ontzettend lastig gebleken. Die steile kilometer aan het begin van de Műr-de-Bretagne is natuurlijk ook geen feest voor de benen. Die uitloper daarna duurt maar een kilometer, lijkt alleen wel eindeloos te zijn. Nee, lastige aankomst. Voor dezelfde mannen gemaakt als gisteren, alleen nog net wat meer voor de klimmers en net wat minder voor de puncheurs. Op basis van de vorige aankomsten hier mogen we dat wel concluderen. Deze aankomst gunstiger voor Van der Poel en Van Aert? Dat wil ik nog wel eens zien. Korter, ja, maar toch niet makkelijker. Het zijn gene gewone smurfen natuurlijk, maar in eerste instantie denk ik aan andere namen.
1. Alaphilippe. Na het machtsvertoon van gisteren mogen we geen andere naam meer noemen. Zo vroeg aanvallen en het dan gewoon afmaken, jeminee. Ik dacht eerst aan een wanhoopsaanval, maar goh, wat was ie sterk zeg. Wel een beetje mazzel dat ze hem laten rijden, maar dat heeft ie ergens ook wel weer afgedwongen door al zijn prestaties. Laat maar rijden, die kunnen we toch niet volgen. Zou wel humor zijn als hij nu weer hetzelfde trucje uit gaat halen. Het verleden heeft laten zien dat je er maar beter op tijd aan kunt beginnen op deze aankomst. Laat dat maar aan Alaphilippe over. Twee op twee, boeken toe. Werd in 2018 vierde hier, dat moet nu toch beter kunnen zou je denken.
2. Roglic. Sinds Luik-Bastenaken-Luik niet meer gekoerst, alleen getraind en hoppa, daar is ie weer hoor. Meteen derde gisteren, alleen Matthews klopte hem in de sprint. Zoals altijd staat hij er weer. Wel meteen weer gevallen geloof ik, maar het zag er niet echt naar uit dat hij ergens last van had. Als ze bij Jumbo eindelijk eens goede afspraken maken en Van Aert meteen in dienst van Roglic laten rijden kan hij hier best hoog eindigen.
3. Pogacar. Zesde gisteren, eigenlijk een beetje magertjes. Maar goed, toch op de afspraak. En ook meteen even in de aanval gegaan, slecht is ie dus niet. Wel vervelend dat hij met Hirschi meteen een knecht lijkt te verliezen, maar dat was vorig jaar ook geen probleem. Eigenlijk is de derde plaats op Műr-de-Bretagne het eigendom van Valverde, maarja, daar zetten we na gisteren ook een vraagtekentje achter.
4. Gaudu. Fransen en Műr-de-Bretagne is ook altijd een goede combinatie. We hebben al exploten gezien van Vuillermoz en Latour, nu ga ik voor Alaphilippe en Gaudu. Wel logischere namen. Al moeten we met Latour ineens ook weer rekening gaan houden na zijn aanval gisteren.
5. Martin. Dan, voor de volledigheid. Dit is echt zijn klim. Keertje tweede, keertje eerste. Gisteren wel meteen tijd verloren, al schijnt hij niet gevallen te zijn. Nouja, niet gevallen is mooi meegenomen, maar dan is het wel de vraag waarom hij tijd verloor. Ondanks deze vragen mag hij niet onbenoemd blijven, dit is dé berg van Dan Martin. Winnen lijkt me nu onmogelijk, maar je weet maar nooit. We hebben al vaker verrassingen gezien op deze berg.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Ik ga er 90% vanuit dat MVDP dit als klassieker benadert en op meer dan 40 km in de aanval gaat om te proberen 20 seconden over te houden op de finish.
Stilaan weer op topniveau na z'n dikke jaren als fietsende hamburger
Na gisteren zou het mij niet verbazen als ie er op de eerste keer Mur de Bretagne al aan begint, dat zou wel vrij wanhopig zijn. Betere plaatsing zal vooral een boel schelen.quote:Op zondag 27 juni 2021 09:43 schreef Fretwork het volgende:
Ik ga er 90% vanuit dat MVDP dit als klassieker benadert en op meer dan 40 km in de aanval gaat om te proberen 20 seconden over te houden op de finish.
Hopelijk een sprintje tussen Pogacar en Roglic voor de seconden bij de eerste passage.
Denjel Martin is wel een groot vraagteken. Zal gisteren wel opgehouden zijn bij valpartij van Froome maar verder hebben we ook weinig indicatie hoe goed hij is. Niet meer gekoerst sinds Giro.
Ik zou wel gek worden van dat nonchalante als ploeggenoot.quote:Op zondag 27 juni 2021 11:25 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
[ twitter ]
De altijd charismatische Primoz Roglic.
Ja leuk, geef die Bas maar geen platform meer
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ach, er is blijkbaar een markt voor en ze hebben met zijn 3en een hoop lol. Laat gaan joh.quote:
Ja leuk, geef die Bas maar geen platform meer
Dit is wel een serieuze effort hoor, een doek zo groot.quote:
Ja leuk, geef die Bas maar geen platform meer
Denk dat een vlogger ook goed is om de jeugd (onder de 20 jaar) aan te spreken
Want?quote:
Ja leuk, geef die Bas maar geen platform meer
Omdat ie in mijn irritatie zone zit. Maar goed, zal inderdaad wel een markt voor zijn. Blijkbaar
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Er is ook een markt voor de 'muziek' van de Snollebollekes, dat zegt niets. Bas Tietemongool is altijd blij en dat soort mensen moet je wantrouwen.quote:
Omdat ie in mijn irritatie zone zit. Maar goed, zal inderdaad wel een markt voor zijn. Blijkbaar
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Een getergde Mathieu van der Poel telt voor 10.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Wat moeten die allemaal in Budapest joh?quote:
Allemaal beelden van feestende Hollanders in Boedapest bij de Belg
@:hhh38 sta je ertussen?
De superioriteit van het Oranje Ras uitdragen.quote:
[..]
Wat moeten die allemaal in Budapest joh?
Bobbie Traksel.quote:
Ook in de Tour de zeer vermoeiende predictor.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Traksel keek verdacht veel off-screen. Blijkt de predictor gewoon een autocue te zijn?
Put these foolish ambitions to rest.
Traksel kan helemaal niet lezen.quote:
Traksel keek verdacht veel off-screen. Blijkt de predictor gewoon een autocue te zijn?
Gedisloceerd gewricht bij sleutelbeen, aldus de PLAYER net. Dat lijkt me geen pretje met fietsen.quote:
Hirschi zit al in laatste wiel, ojee.
Stel je voor dat hij zijn kaak breekt of disloceert, dan staat de medische wetenschap met de handen in het haar.quote:
[..]
Gedisloceerd gewricht bij sleutelbeen, aldus de PLAYER net. Dat lijkt me geen pretje met fietsen.
En MAX. Onze MAX moet ook.quote:
Leuk sportdagje zo met TDF en EK voetbal
Rossi-fans en Max-fans vinden dit geen leuke opmerkingquote:
Leuk sportdagje zo met TDF en EK voetbal
Is Valentino nog niet met pensioen jeetjequote:
[..]
Rossi-fans en Max-fans vinden dit geen leuke opmerking
14uquote:Op zondag 27 juni 2021 13:40 schreef naatje_1 het volgende:
De Belg heeft hippiesport? Ik voel me bedonderd door de OP
quote:
[..]
Rossi-fans en Max-fans vinden dit geen leuke opmerking
quote:
Op 
Hoe gaat dat nou precies in zijn werk, zo een aal scholven?quote:
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
De truc is heel veel olie tussen de veren.quote:Op zondag 27 juni 2021 13:46 schreef Zorro het volgende:
[..]
Hoe gaat dat nou precies in zijn werk, zo een aal scholven?
De Terence Hill van het Wielrennen. Wordt nog een lekkere vete tussen Perez en Schelling zo hihiquote:
Geen slecht debuut, al moet Schelling wel oppassen geen act te worden. Juichen als je als eerste boven bent op een bergje van vierde categorie, mwoah.
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
Je moet het maar weten.quote:
[..]
De truc is heel veel olie tussen de veren.
Un dann rettet kein Kavallerie,
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
keine Zorro kümmert sich dodrömm.
Dä piss höchstens e " Zet " en der Schnie
Ide gaat voor de bollentrui tot vrijdag. 
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
Maaruh, sinds wanneer geeft Sporza paardensport voorrang?
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Paardensportquote:
Maaruh, sinds wanneer geeft Sporza paardensport voorrang?
Autosport
Rond vierkant
Kunnen WE dat ook winnen?quote:
Maaruh, sinds wanneer geeft Sporza paardensport voorrang?
De altijd corrupte paardensport. Stukje witwassen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Paardjerijden is geen sport.quote:
De altijd corrupte paardensport. Stukje witwassen.
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Ik moet hem nu al niet meer met zijn “alsof Corona niet meer bestaat “quote:
Wie is in hemelsnaam Sebastiaan Timmerman?
Nee, het is ondermijnende criminaliteit.quote:
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Die doet ditzelfde verslag al jaren voor radio tdf vanaf de motor. Blijkbaar is hij naar tv overgestaptquote:
Wie is in hemelsnaam Sebastiaan Timmerman?
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
Een boterham-kaas met mes en vork eten.quote:
[..]
Nee, het is ondermijnende criminaliteit.
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
En Sir Bradey Islington, jonkheer van Sussex, komt de bak binnen en hij rijdt op zijn trouwe paard, de 5 jaar oude Saudi Petrol Madrid Vodafone Evanescence.quote:
De altijd corrupte paardensport. Stukje witwassen.
Dat is niet alleen aan paardjerijden voorbehouden. Sjek krijgt zijn patatje-oorlog in de kantine van ZIJN AFC ook gewoon met bestek. Op een bord.quote:
[..]
Een boterham-kaas met mes en vork eten.
Jack was vandaag erg boos dat hij niet bij een restaurant nog dikker kon worden.quote:
[..]
Dat is niet alleen aan paardjerijden voorbehouden. Sjek krijgt zijn patatje-oorlog in de kantine van ZIJN AFC ook gewoon met bestek. Op een bord.
Erg leukquote:
[..]
Jack was vandaag erg boos dat hij niet bij een restaurant nog dikker kon worden.
Een boterham met mes en vork eten vind ik minder gevaarlijk dan patat met bestek eten.quote:
[..]
Dat is niet alleen aan paardjerijden voorbehouden. Sjek krijgt zijn patatje-oorlog in de kantine van ZIJN AFC ook gewoon met bestek. Op een bord.
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
quote:
[..]
Jack was vandaag erg boos dat hij niet bij een restaurant nog dikker kon worden.
Het is er allebei VER over.quote:
[..]
Een boterham met mes en vork eten vind ik minder gevaarlijk dan patat met bestek eten.
Een sport waarbij de OS kunt missen omdat vlak daarvoor iemand je benodigde uitrusting verkoopt. Dat is toch humor. Duidelijker krijg je het niet.quote:
Molkeman ACT.
"Voel me goed, kijken hoe ver we komen, klassement niet helemaal uit mijn hoofd, rit winnen, proberen."
"Voel me goed, kijken hoe ver we komen, klassement niet helemaal uit mijn hoofd, rit winnen, proberen."
Ik helaas wel.quote:
Ik heb nog nooit iemand een boterham met mes en vork zien eten.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Zo gauw Maarten D. een getal in een zin opneemt, is het totale onzin.quote:
‘10% kans op regen, maar nu valt het gewoon, dus is het 100% nat’
Daar heeft hij geen getallen voor nodig hoor.quote:
[..]
Zo gauw Maarten D. een getal in een zin opneemt, is het totale onzin.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Ik vond het een leuke opmerking, maar ook vandaag heeft Maarten zichzelf al minstens 100 keer tegengesproken.
Ik doe het ff rustig aan.
Ik denk dat Perez de bollen wel overneemt vandaag. Hij heeft ook het voordeel dat hij een 3e categorie heeft gepakt, wat de doorslag geeft bij een gelijke stand.
leven zoals het leven is
Laten we het hopen.quote:
Ik denk dat Perez de bollen wel overneemt vandaag. Hij heeft ook het voordeel dat hij een 3e categorie heeft gepakt, wat de doorslag geeft bij een gelijke stand.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
quote:ok dit jaar levert België geen favoriet voor de eindzege in de Tour de France. Reikhalzend wordt uitgekeken naar het debuut van wonderknaap Remco Evenepoel. Maar manager Patrick Lefevere houdt de boot af.
Het originele plan van Deceuninck-Quick Step was om hem in 2020 voor het eerst van een grote ronde te laten proeven met de Giro en om hem dan een jaar later in de Tour te laten debuteren. Door Evenepoels val in de Ronde van Lombardije werd dat plan met een jaar opgeschoven. Maar nu ook de Giro tegenviel, worden de plannen nog maar eens aangepast.
"Remco mag in 2022 de Tour nog niet rijden", zegt manager Patrick Lefevere stellig tijdens de Touruitzending van de RTBF. "We gaan hem eerst een mooie Giro laten rijden, in normale omstandigheden, met een normale voorbereiding en winter en met enkele koersen in de benen voor de start. Dat is eigenlijk een makkelijke, want logische beslissing."
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Op
Het ligt maar net aan zijn alcoholpromillage wat hij roept, het kan vorige week weer iets anders zijn.quote:
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Dus Pat is een drinker?quote:
[..]
Het ligt maar net aan zijn alcoholpromillage wat hij roept, het kan vorige week weer iets anders zijn.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
The PCS on Tour campervan is parked at 932 km from the finish.
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Met de vuurtorens van Dinges gaan we Herbert's kastelen nog missen.....
"Ow, my schnoz! My punim! My pupik! My genechtagazoink!"
Zitten Joris en Herbert daar in Frankrijk of ergens in een Hilversumse bezemkast verslag te doen ?
"You can call me Susan if it makes you happy"
Joris en Maartenquote:
Zitten Joris en Herbert daar in Frankrijk of ergens in een Hilversumse bezemkast verslag te doen ?
"Ow, my schnoz! My punim! My pupik! My genechtagazoink!"
kijken we niet meer massaal naar "De Belg" ?
Schelling is op deze voet binnen vier dagen door al zijn krachten heen.
Put these foolish ambitions to rest.
Na vandaag zal-ie er wel mee kappen, in elk geval als het om de bollen gaat.quote:
Schelling is op deze voet binnen vier dagen door al zijn krachten heen.
Ik doe het ff rustig aan.
Keldermerckx gaat alles alleen moeten doen.quote:
Schelling is op deze voet binnen vier dagen door al zijn krachten heen.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Zonde wel. Hij is beter dan dit soort werk dat is weggelegd voor ongeschoolde Fransenquote:
[..]
Na vandaag zal-ie er wel mee kappen, in elk geval als het om de bollen gaat.
Het beste adres voor al uw primeurs!
De nooit knechtende Konrad is er ook.quote:
[..]
Keldermerckx gaat alles alleen moeten doen.
Misschien.quote:
[..]
Zonde wel. Hij is beter dan dit soort werk dat is weggelegd voor ongeschoolde Fransen
Hoe het ook verder gaat: hij heeft goed geld verdiend en zich in de kijker gereden. En zelfvertrouwen opgedaan.
Een enkele Fransoos is/was misschien boos, maar dat zijn ze toch al snel, en vooral op "les tricheurs hollandais."
Ik doe het ff rustig aan.
Op de Belg praten ze over die valpartij met die vrouw.
Ik zal eens iets zeggen. Stond ze een half metertje achteruit was er niets aan de hand. dus het was dikke pech, vrouw had een halve meter achteruit moeten staan.
Ik zal eens iets zeggen. Stond ze een half metertje achteruit was er niets aan de hand. dus het was dikke pech, vrouw had een halve meter achteruit moeten staan.
Dat is een gewaagde uitspraakquote:
Op de Belg praten ze over die valpartij met die vrouw.
Ik zal eens iets zeggen. Stond ze een half metertje achteruit was er niets aan de hand. dus het was dikke pech, vrouw had een halve meter achteruit moeten staan.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ze stond nauwelijks op de weg. Dus hoefde ze ook geen half metertje meer achteruit.quote:
Op de Belg praten ze over die valpartij met die vrouw.
Ik zal eens iets zeggen. Stond ze een half metertje achteruit was er niets aan de hand. dus het was dikke pech, vrouw had een halve meter achteruit moeten staan.
Ze had het bord gewoon boven haar hoofd moeten/kunnen houden.
En eerder, tussen reclamekaravaan en peloton in, een selfie naar opi en omi moeten sturen.
Nog beter had ze thuisgebleven... want nu kan ze haar huis niet eens meer uit.
Ik doe het ff rustig aan.
Jonas Koch de sprinter die niet kan sprinten.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Ondertussen vallen we in slapa bij de F1. Saai, die dominantie van Verstappen 
Het beste adres voor al uw primeurs!
Mijn adoptierenner. Ik loop nog niet over van enthousiasme.quote:
Jonas Koch de sprinter die niet kan sprinten.
Merlier niet echt gehavend zo te zien.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Oh sorry ik kijk op de NOS, dus ze zagen het verkeerd.quote:
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh.quote:
Put these foolish ambitions to rest.
Alpecin gaat door voor Philipsen
Iedereen met Merlier in zijn pooltje genaaid.
Iedereen met Merlier in zijn pooltje genaaid.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Jozee is klaar met dit nutteloze intermezzo.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Jose blijft de enige echte kenner in dat commentatorenteamquote:
Jozee is klaar met dit nutteloze intermezzo.
Het beste adres voor al uw primeurs!
Schijtzooiquote:
Alpecin gaat door voor Philipsen
Iedereen met Merlier in zijn pooltje genaaid.
Alsof Philipsen met z'n kapotte knie iets gaat bereiken.quote:
Alpecin gaat door voor Philipsen
Iedereen met Merlier in zijn pooltje genaaid.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
quote:
Alpecin gaat door voor Philipsen
Iedereen met Merlier in zijn pooltje genaaid.
Dat denk ik ook niet, maar die gaat zich niet in een tussensprint mengen als ie niet serieus voor de groene trui gaat lijkt mij.quote:
[..]
Alsof Philipsen met z'n kapotte knie iets gaat bereiken.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Sprintje zag er ook wel goed uit, in tegenstelling tot Demare die achteruit sprintte.quote:
[..]
Dat denk ik ook niet, maar die gaat zich niet in een tussensprint mengen als ie niet serieus voor de groene trui gaat lijkt mij.
Geef de bollentrui nou aan het zieltogende Franse ploegje, het is alles wat ze hebben buiten de mongolenontsnapping.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Ja of gewoon de beste renner.quote:
Perez verdient de bollentrui absoluut na het tragische verhaal van vorig jaar.
Vakman pur sang
Wat een vermakelijke act.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Zo’n tussensprint gaat zelden op het scherpst natuurlijk.quote:
[..]
Sprintje zag er ook wel goed uit, in tegenstelling tot Demare die achteruit sprintte.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Volgens mij vindt hij dit gewoon een leuk spelletje zo en heeft er plezier aan. Niks mis meequote:
Als Schelling een Fransoos was had iedereen hem uitgekotst. Dat durf ik dan wel toe te geven.
Als Fuckler dit zou doen had ik mijn beeldbuis gewurgd. Aan de andere kant zou @wimderon het dan opeens weer heel leuk vinden.quote:
Als Schelling een Fransoos was had iedereen hem uitgekotst. Dat durf ik dan wel toe te geven.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Hij wordt nu al uitgekotst? Heb je dit topic wel gelezen?quote:
Als Schelling een Fransoos was had iedereen hem uitgekotst. Dat durf ik dan wel toe te geven.
En misschien wordt Schelling momenteel wel door heel veel Fransen uitgekotst. Nou en?quote:
Als Schelling een Fransoos was had iedereen hem uitgekotst. Dat durf ik dan wel toe te geven.
Overigens: dat geldt ook hier weer niet voor 'iedereen'.
Persoonlijk heb ik doorgaans weinig problemen met bijv. Voeckler gehad. Ook al was het af en toe over the top.
Moet alles in het peloton dan eenheidsworst zijn?
Ik doe het ff rustig aan.
Eens, Voeckler was een zeer vermakelijk renner.quote:
[..]
En misschien wordt Schelling momenteel wel door heel veel Fransen uitgekotst. Nou en?
Overigens: dat geldt ook hier weer niet voor 'iedereen'.
Persoonlijk heb ik doorgaans weinig problemen met bijv. Voeckler gehad. Ook al was het af en toe over the top.
Moet alles in het peloton dan eenheidsworst zijn?
Als het om deze twee gaat: Perez.quote:
Wie staat er in de bollen bij gelijke stand?
Ik doe het ff rustig aan.
Perez.quote:
Wie staat er in de bollen bij gelijke stand?
Dan kijken ze naar de categorie van de klimquote:
Wie staat er in de bollen bij gelijke stand?
Ik had altijd een ziedende hekel aan Brochard. Kweet niet, die wilde altijd de 1e in zijn groepje zijn. Of dat nu ging om de winst, 10e plaats of plek 149.. Irritante ACT
@ De zeikers op Schelling hier: trek anders zelf eens sprintje van 800 watt heuvelop. Kijken wat voor je rotkop je dan zelf trek.
Kortom: een echte winnaarquote:
Ik had altijd een ziedende hekel aan Brochard. Kweet niet, die wilde altijd de 1e in zijn groepje zijn. Of dat nu ging om de winst, 10e plaats of plek 149.. Irritante ACT
Het beste adres voor al uw primeurs!
Bij de generatie van Brochard/Virenque/Jalabert/Leblanc had ik meer een hekel aan de hypocriete Fransen in de Tourdirectie, media en langs de weg.quote:
Ik had altijd een ziedende hekel aan Brochard. Kweet niet, die wilde altijd de 1e in zijn groepje zijn. Of dat nu ging om de winst, 10e plaats of plek 149.. Irritante ACT
Die lui werden, ondanks bewezen gesnoep uit de verboden pot, toch nog als heiligen vereerd, terwijl de rest van het peloton alleen maar uit bedriegers zou bestaan. "Cyclisme ŕ deux vitesses." Ja, dag J(e)an.
(En inderdaad lieten de Franse renners zich die verering maar al te graag aanleunen, de huichelaars.)
Ik doe het ff rustig aan.
Zou Schelling dat zelf beseffen?quote:
Als Alaphilippe wint is Schelling de trui officieel wel kwijt.
Mag hij hem alsnog dragen natuurlijk
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Hoeveel punten zijn er te verdienen op de muur?quote:
Als Alaphilippe wint is Schelling de trui officieel wel kwijt.
Ik had eerder een beetje verwacht dat Schelling op een gegeven moment een knipoogje richting Perez zou geven. En dat ze dan beiden er wel lol om konden hebben.
Maar zo is het ook goed... prima gebaar van Perez.
Maar zo is het ook goed... prima gebaar van Perez.
Ik doe het ff rustig aan.
2quote:
[..]
Hoeveel punten zijn er te verdienen op de muur?
Die zag ik een keer in de etappe die Weening won uit een 3de of 4de groep demarreren in de laatste kilometer voor wat extra cameratijd, zo ontzettend treurig.quote:
Ik had altijd een ziedende hekel aan Brochard. Kweet niet, die wilde altijd de 1e in zijn groepje zijn. Of dat nu ging om de winst, 10e plaats of plek 149.. Irritante ACT
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
En de Műr ziet er twee keer in toch?quote:
Als Alaphilippe wint is Schelling de trui officieel wel kwijt.
Ik doe het ff rustig aan.
Het dorp van MIJN Elie
Erg mooi.
Erg mooi.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ik had bij Laurent "ben ik in beeld" Brochard ook wel vaak het idee: kijk dames, ik ben een lekker ding met trčs lang haar... ff daten op de Champs Elysées?quote:
[..]
Die zag ik een keer in de etappe die Weening won uit een 3de of 4de groep demarreren in de laatste kilometer voor wat extra cameratijd, zo ontzettend treurig.
Een authentieke Franse haan.
Ik doe het ff rustig aan.
Aantrekkelijk vond ik hem niet, ik zal Leon van Bon ook nooit vergeven dat hij hem wereldkampioen heeft laten worden.quote:
[..]
Ik had bij Laurent "ben ik in beeld" Brochard ook wel vaak het idee: kijk dames, ik ben een lekker ding met trčs lang haar... ff daten op de Champs Elysées?
Een authentieke Franse haan.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Hou maar op.quote:
[..]
Aantrekkelijk vond ik hem niet, ik zal Leon van Bon ook nooit vergeven dat hij hem wereldkampioen heeft laten worden.
(Gooit een leeg flesje bier naar een argeloos voorbij schuifelende oma.)
Ik doe het ff rustig aan.
Ze zeiden een half uur terug: rond 17:45...quote:
Wanneer ongeveer binnen? Rond 17u30?
Ik doe het ff rustig aan.
64km te gaan; dat is dus nog ongeveer anderhalf uur koers.quote:
Wanneer ongeveer binnen? Rond 17u30?
Als Theuns tot de eerste finish passage voorop kan blijven, pakt hij de bollen.
leven zoals het leven is
Momenteel genietende van alle meltdowns vanwege de banning van een vlaggetje.
Put these foolish ambitions to rest.
Daar heb jij zeker weer een tegendraadse mening over.quote:
Momenteel genietende van alle meltdowns vanwege de banning van een vlaggetje.
De Zihni Özdil van FOKquote:
[..]
Daar heb jij zeker weer een tegendraadse mening over.
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Het interesseert me geen reet, maar de woestheid vind ik wel leuk om te volgen.quote:
[..]
Daar heb jij zeker weer een tegendraadse mening over.
Put these foolish ambitions to rest.
Je zal als Hongaar maar wereldkampioen wielrennen worden.
Dat wordt je dood.
Dat wordt je dood.
Ik doe het ff rustig aan.
Heeft Alejandro Rebellin al gewonnen?
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Wat ben jij toch enorm verheven boven het klootjesvolk, echt cool.quote:
[..]
Het interesseert me geen reet, maar de woestheid vind ik wel leuk om te volgen.
Citius, Altius, Fortius.
Of je het er mee eens bent of niet, de UEFA draait hier nog harder dan het CDA over het algemeen doet.quote:
Momenteel genietende van alle meltdowns vanwege de banning van een vlaggetje.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Dat klopt. Ik kijk neer op jullie allemaal.quote:
[..]
Wat ben jij toch enorm verheven boven het klootjesvolk, echt cool.
Put these foolish ambitions to rest.
Ach ja, genieten van homohaat. Je zou maar zo door het leven gaan.quote:
Momenteel genietende van alle meltdowns vanwege de banning van een vlaggetje.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Dit kan jij veel beter.quote:
[..]
Ach ja, genieten van homohaat. Je zou maar zo door het leven gaan.
Put these foolish ambitions to rest.
Het Sporza-archiefslaafje droogt uit van zulke werkdruk.
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Arme Iker Flores, dit was zijn kans.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Vooral vanwege zijn prestaties, had hij niet een soort van aandoening verder? Renners als Schelling, Van Schip, Van der Hoorn, Terpstra doen het allemaal heel bewust om een soort image op te bouwen, om de hipster uit te hangen, om de likes te scoren op de soosjuls. Al dan niet gestoeld op prestaties van betekenis.quote:
[..]
Als Fuckler dit zou doen had ik mijn beeldbuis gewurgd. Aan de andere kant zou @:wimderon het dan opeens weer heel leuk vinden.
Fuckler had wel een verstandelijke beperking ja, daar ben ik vrij zeker van.quote:
[..]
Vooral vanwege zijn prestaties, had hij niet een soort van aandoening verder? Renners als Schelling, Van Schip, Van der Hoorn, Terpstra doen het allemaal heel bewust om een soort image op te bouwen, om de hipster uit te hangen, om de likes te scoren op de soosjuls. Al dan niet gestoeld op prestaties van betekenis.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Er worden al sinds mensenheugenis mensen vanwege hun seksuele geaardheid vervolgd en bestreden.quote:
Momenteel genietende van alle meltdowns vanwege de banning van een vlaggetje.
Over een meltdown gesproken.
Het helpt namelijk geen enkele zier.
Dan heb ik meer begrip voor de 'meltdown' van mensen die geen snars meer van de UEFA begrijpen.
Je kunt niet spandoeken met 'stop racisme' en 'stop discriminatie' op voetbalvelden toestaan, en dan gaan zeiken over regenboogvlaggen. Knettergek, die bobo's.
Ik doe het ff rustig aan.
De Live Slow Ride Fast podcast zal smullen van de strapatsen van Schelling. Wat een baas!quote:
[..]
Vooral vanwege zijn prestaties, had hij niet een soort van aandoening verder? Renners als Schelling, Van Schip, Van der Hoorn, Terpstra doen het allemaal heel bewust om een soort image op te bouwen, om de hipster uit te hangen, om de likes te scoren op de soosjuls. Al dan niet gestoeld op prestaties van betekenis.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Mooie terugblik op je tirade van gisteren.quote:
Over een meltdown gesproken.
Het helpt namelijk geen enkele zier.
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Lol.quote:
[..]
Mooie terugblik op je tirade van gisteren.
Alleen zou ik in dit geval de vervolgers van 'anders seksueel geaarden' bestraft willen zien. Als je het alleen maar bij woorden laat, dan verandert er sowieso niets.
Voor mij hoeft de UEFA niet bestraft te worden. Ze zouden alleen, met hun eigen regels en handelwijze in de hand, wat consequenter moeten zijn.
Ik doe het ff rustig aan.
Die zitten in Kenia.quote:
[..]
De Live Slow Ride Fast podcast zal smullen van de strapatsen van Schelling. Wat een baas! [ afbeelding ]
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Waarom zou Gesink niet voor de bergtrui gaan!1!!1
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ranten tegen de UEFA en FIFA is zinloos, m'n beste. Hoe boos je ook kunt worden op ze, het heeft geen zin.quote:
[..]
Lol.
Alleen zou ik in dit geval de vervolgers van 'anders seksueel geaarden' bestraft willen zien. Als je het alleen maar bij woorden laat, dan verandert er sowieso niets.
Voor mij hoeft de UEFA niet bestraft te worden. Ze zouden alleen, met hun eigen regels en handelwijze in de hand, wat consequenter moeten zijn.
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Heb er zelf nooit last van eigenlijk.quote:
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Vergelijkbaar met ranten tegen Rutte of het CDA.quote:
[..]
Ranten tegen de UEFA en FIFA is zinloos, m'n beste. Hoe boos je ook kunt worden op ze, het heeft geen zin.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
quote:
Waarom zou Gesink niet voor de bergtrui gaan!1!!1
Hier gaat iets mis.quote:
[..]
Wielrennen kijk je op de Belg allen.
Leuk dat spelletje van Ide.
Theuns, Alaphillipe of een andere lachende derde kan er alsnog mee vandoor gaan.
Theuns, Alaphillipe of een andere lachende derde kan er alsnog mee vandoor gaan.
“To destroy a people you must first sever their roots.”
Ja, de vrouw vindt 'dat accent zo vervelend'.quote:
Ik zet m op de Belg zodra het er echt om gaat.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
"Het scheurkalenderverhaal van de dag, met Jose de Cauwer"
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Vlaams is prachtig.quote:
Ja, de vrouw vindt 'dat accent zo vervelend'.
Van Aert denkt dat de Belgjes van Portugal gaan winnen.
Hahahaha.
Hahahaha.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Is Wout voor Belgie?quote:
Van Aert denkt dat de Belgjes van Portugal gaan winnen.
Hahahaha.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Tsja, ze vindt mij leuk dus ze heeft duidelijk al geen smaak.quote:
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ze moeten wel beetje doorrijden. Straks missen we Tom, Pierre en Rafael nog
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Tijd voor een plaspauze dus.quote:
Ze moeten wel beetje doorrijden. Straks missen we Tom, Pierre en Rafael nog
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Ik heb liever Bobbie, Kleik0rs en de derde Eurosportsjaak.quote:
Ze moeten wel beetje doorrijden. Straks missen we Tom, Pierre en Rafael nog
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Erg mooiquote:
Ze moeten wel beetje doorrijden. Straks missen we Tom, Pierre en Rafael nog
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Gemist op de Belg, erg mooi
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Schande dat de NOS de koers niet heeft weten in te korten.quote:
Ze moeten wel beetje doorrijden. Straks missen we Tom, Pierre en Rafael nog
Echt niemand juicht voor Tietema.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Een mooie 21e plek van Krek
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Op FOK af en toe je mening verkondigen is sowieso zinloos, m'n beste.quote:
[..]
Ranten tegen de UEFA en FIFA is zinloos, m'n beste. Hoe boos je ook kunt worden op ze, het heeft geen zin.
Toch nemen we allemaal hier die vrijheid.
Waarom?
Hoe hard je hier ook gaat 'ranten', het heeft toch geen zin.
(En dan beperk ik me hier nog maar even tot ons eigen forum... als ik het in een breder perspectief zou zien, dan zouden we allemaal na onze geboorte een slot op de mond kunnen laten zetten, want 'het heeft toch geen zin'.)
Ik doe het ff rustig aan.
Mijn bestaan is ook maar één grote klaagzang tegen de massa.quote:
[..]
Op FOK af en toe je mening verkondigen is sowieso zinloos, m'n beste.
Toch nemen we allemaal hier die vrijheid.
Waarom?
Hoe hard je hier ook gaat 'ranten', het heeft toch geen zin.
(En dan beperk ik me hier nog maar even tot ons eigen forum... als ik het in een breder perspectief zou zien, dan zouden we allemaal na onze geboorte een slot op de mond kunnen laten zetten, want 'het heeft toch geen zin'.)
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Stop ermee, m'n beste.quote:
[..]
Mijn bestaan is ook maar één grote klaagzang tegen de massa.
Het heeft toch geen zin.
(En ik kan het weten... dat weet jij dan wel weer.
)
Ik doe het ff rustig aan.
En 
Kan echt niet inderdaadquote:
[..]
Schande dat de NOS de koers niet heeft weten in te korten.
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik juich het toe dat we minder Pierre en Rafael krijgen. Open-deuren-galore kunnen we missen als kiespijn.
Daar gaat je prono.quote:
De altijd inspirerende Rik Verbrugghe.
Nou, Raf is nog wel eens authentiek dwars.quote:
Ik juich het toe dat we minder Pierre en Rafael krijgen. Open-deuren-galore kunnen we missen als kiespijn.
Van Pierre vind ik het al jarenlang jammer dat-ie geen voetballer meer is. Toen vond ik hem stukken beter te pruimen.
Ik doe het ff rustig aan.
De koers moet nog altijd gereden worden.quote:
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Rafael van der Vaart komt alleen naar de studio om te klagen dat er geen 3-4-3 1op1 aanvallend wordt gespeeld. Gedrocht van een analist.quote:
[..]
Nou, Raf is nog wel eens authentiek dwars.
Van Pierre vind ik het al jarenlang jammer dat-ie geen voetballer meer is. Toen vond ik hem stukken beter te pruimen.
♫ ~ Je kunt de massa niet beteugelen; het is een monster ~ Marcel van Roosmalen
Evans op de 11.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ik mis vooral tactische analyses bij NOS. Daar moet het lekker simpel met heel veel items ertussen voor tante Bep en Ria. Bij de Belg, jawel, heb je nog prima analyses met waar het mis gaat en wat er veranderd is. Hoe speelt een tegenstander?quote:
[..]
Nou, Raf is nog wel eens authentiek dwars.
Van Pierre vind ik het al jarenlang jammer dat-ie geen voetballer meer is. Toen vond ik hem stukken beter te pruimen.
In het kader van winnende typetjes als Vuillermoz zeg ik dat Madouas vandaag zegeviert.
Put these foolish ambitions to rest.
Kelderman.quote:
In het kader van winnende typetjes als Vuillermoz zeg ik dat Madouas vandaag zegeviert.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Hushovd overleefde daar (sterker, die werd vijfde), waarom zou die elfde plek van Van Avermaet zo bijzonder moeten zijn?
Put these foolish ambitions to rest.
Omdat Belgisch vlaggetje.quote:
Hushovd overleefde daar (sterker, die werd vijfde), waarom zou die elfde plek van Van Avermaet zo bijzonder moeten zijn?
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Enkele beklimming versus een dubbele beklimming.quote:
Hushovd overleefde daar (sterker, die werd vijfde), waarom zou die elfde plek van Van Avermaet zo bijzonder moeten zijn?
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
En Tom Egbers belachelijk maken.quote:
[..]
Rafael van der Vaart komt alleen naar de studio om te klagen dat er geen 3-4-3 1op1 aanvallend wordt gespeeld. Gedrocht van een analist.
Ewan met zijn vorm van afgelopen MSR misschien?quote:
Hushovd overleefde daar (sterker, die werd vijfde), waarom zou die elfde plek van Van Avermaet zo bijzonder moeten zijn?
Spelletjesavond op NPO1, tja. Het is een keuze.quote:
TDF naar NPO2, jullie sport wordt gedeclasseerd.
Ongeďnteresseerd maar toch aanwezig.
En dat voor papzak Raf (lol)quote:
TDF naar NPO2, jullie sport wordt gedeclasseerd.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Nederlandse tv blinkt uit in voxpop, open deuren en het bedienen van de grootste gemene deler. Dat hebben we allemaal te danken aan een zekere kale politicus die een half volk kon laten geloven onderdrukt te worden door een imaginair patriarchaat van de nieuwezijds voorburgwal.quote:
[..]
Ik mis vooral tactische analyses bij NOS. Daar moet het lekker simpel met heel veel items ertussen voor tante Bep en Ria. Bij de Belg, jawel, heb je nog prima analyses met waar het mis gaat en wat er veranderd is. Hoe speelt een tegenstander?
We have always been at war with Eastasia.
Buiten Pogacar zit iedereen in die ploeg in de lappenmand.quote:
Pogacar heeft toch betere helpers gekregen? Zit ie nu al alleen.
Lagen ze er allemaal bij gisteren?quote:
[..]
Buiten Pogacar zit iedereen in die ploeg in de lappenmand.
VDP alweer wat verder naar achter?
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
