R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Jij gaat idd voor ellelange onduidelijke verhalen waar je niks mee kan.quote:Op zaterdag 12 juni 2021 05:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ja, dat snap ik, daarom schreef ik ook als. Maar het idee dat ik een drama queen zou kunnen zijn geeft me wel weer wat hoop. Ik had zelf namelijk altijd het gevoel dat ik gehandicapt was.
[..]
Nou dat is moeilijk uit te leggen maar ik ben steeds afgeleid door chaos in mijn hoofd en negatieve gedachtes. Daarom worden die vrije 4 uur ofzo als die er al zijn toch nooit echt goed besteedt.
[..]
Kun je concreet het verschil uitleggen tussen verslaving en gebrek aan zelfdiscipline? Ik dacht dat dit een synoniem was. Of geloof jij helemaal niet in gedragsverslaving.
[..]
Ik doe wel dingen, alleen het levert nooit het resultaat op dat ik wil. Mensen zeggen letterlijk tegen me “je wil teveel doen”. Daarmee bedoelen ze eigenlijk “je wil teveel doen voor wat je kan” want als anderen evenveel willen maar het hen wel lukt om het te doen dan zegt niemand zoiets. Dan is mijn online gedrag inderdaad vluchtgedrag maar ja ik denk vaak: wat voor plaats is er nou eigenlijk voor mij in de realiteit? Ik ben een onhandige, luie, talentloze, aseksuele, laffe/neurotische, onwetende, oppervlakkige en blijkbaar erg pessimistische vrouw die veel van wat de meesten geweldig vinden maar niks vindt waarvan mensen bijna altijd alleen maar het gevoel krijgen dat ze me moeten veranderen met hun oneliners en boos worden wanneer dat niet lukt. Terwijl als ik erover nadenk dat online juist alleen nog maar erger is.
[..]
Jouw korte reacties vind ik dan weer altijd onbegrijpelijk. Maar als iedereen altijd alles van elkaar zou begrijpen zouden mensen ook klonen zijn
[..]
Waarom was het een strijd geweest? Wat deed je eerst dan wat je nu niet meer doet?
[..]
Ja, het maakt niet uit hoeveel mensen zeggen dat het eigenlijk geen echt probleem of moeilijkheid is, maar zo blijft het voor mij inderdaad wel voelen want ik denk er iedere dag aan en bijna de hele dag door.
Interessant dat je het terugbrengt tot deze mogelijkheden. Ik voel mij hiermee wel alsof het probleem erkend wordt, bedankt. Optie 1 lijkt veel mensen juist erg gelukkig te maken denk ik zoals ze overkomen op Fok, maar het lijkt me ook de meest onbereikbare mogelijkheid aangezien duidelijke hulp of een met zoveel hindernissen bezaaide weg is dat je er al bij voorbaat geen zin meer in hebt of een soort luxe voor de mensen die wel serieus worden genomen met hun problemen. 2 is dus inderdaad wat ik al jaren doe. 3 is wat ik probeer te doen, maar niet lukt. Neem nu bijvoorbeeld, ik voel me ellendig en ben heel boos op mezelf omdat het alweer licht is. Maar als ik me nu niet had kunnen ontspannen door bij wijze van een soort vervanging voor therapie deze antwoorden te beantwoorden, had ik me ook niet goed gevoeld omdat ik de hele dag al onrustig in mn hoofd was ondanks pogingen tot ontspanning. Ik ben niet snel ergens van overtuigd, maar ik weet nu ten minste wel dat ik niet heel afwijkend ben en ik zal proberen om dat wat meer als een definitief antwoord te zien, want duidelijker dan dit zal het wel nooit meer worden. Het probleem is dat ik mezelf niet goed genoeg vind hoe ik ben omdat het me gewoon niet blij maakt. Het gevoel is dus ook meer het probleem. Maar het helpt ook om het te zien als iets dat bij het leven hoort. Volgens mij is bijna iedereen een soort van depressief of in ieder geval gestrest zoals je zelf ook aangaf.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ik kan er dus wel wat mee, want ik heb meer geleerd over wat normaal is en wat niet door dit topic. En wat moet ik kunnen met jouw reacties dan? Ik wist allang dat ik niet goed to the point kan komen. Fijn dat jij dat wel kunt, maar daar voel ik me niet beter door ofzo. Maar goed, dat was dan ook niet per se de bedoeling denk ik.quote:Op zaterdag 12 juni 2021 09:29 schreef puzziepie het volgende:
Jij gaat idd voor ellelange onduidelijke verhalen waar je niks mee kan.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Dat zou dan betekenen dat je soortgelijke topics niet meer nodig hebt? Want immers, je hebt dat dan nu geleerd. Ik blijf erbij dit alles een escape is voor iets.quote:Op zaterdag 12 juni 2021 12:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ik kan er dus wel wat mee, want ik heb meer geleerd over wat normaal is en wat niet door dit topic.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik hoop het inderdaad. Maar er is niemand op fok die op r&p een link naar een live stream van hun huis camera plaatst en de dagelijkse bezigheden in de echte wereld logt onder de eigen naam. De mensen hier kent men niet persoonlijk behalve als men ze heeft ontmoet op meetups of gezamenlijk zijn geregistreerd ofzo. Dus in die zin lijkt het me dat het voor iedereen een escape is van de realiteit.quote:
Dat zou dan betekenen dat je soortgelijke topics niet meer nodig hebt? Want immers, je hebt dat dan nu geleerd. Ik blijf erbij dit alles een escape is voor iets.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Nee, dat is niet wat ik bedoel en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je goed snapt wat ik wél bedoel.quote:
[..]
Ik hoop het inderdaad. Maar dat is voor iedereen hier zo. Er is niemand op fok die op r&p een link naar livecam plaatst en de dagelijkse bezigheden logt. Dus in die zin lijkt het me dat het voor iedereen een escape is van de realiteit.
Breitling - Instruments for Professionals
Een beetje maar niet helemaal. ik ben weliswaar niet zo tevreden met mezelf maar ik denk dat er maar weinig mensen zijn die dat voor 100% wel zijn en nu ik de feiten weet over hoe mensen zich meestal voelen in verhouding tot mij kan ik beter orde op zaken stellen in de realiteit. Er hebben best wel veel mensen gestemd, daar ben ik heel blij mee. Het is weliswaar geen wetenschappelijk onderzoek, maar aangezien professioneel opgeleide mensen mij geen gegevens wilden geven van onderzoekresultaten op dit gebied en ik er online ook niet veel over kon vinden, is dit alternatief beter dan helemaal niks.quote:
Nee, dat is niet wat ik bedoel en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je goed snapt wat ik wél bedoel.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik vond net dit; https://www.parkinson-ver(...)ziekte-van-Parkinsonquote:
Nee, ik zeg dat je NAAR MIJN MENING in ieder geval voor een DEEL een dramaqueen bent. Ik ken je verder niet, ik gooi ook maar mijn mening gebaseerd op wat ik je zie schrijven.
Nou, als je zelf weet dat internet/fok verslavend is, en als je dat niet aan het doet bent er wel iets anders is waar je ook verslaafd aan bent, dan lijkt het mij dat je je daar op zou moeten focussen. Dan is het ook niet zo dat je geen tijd meer overhoudt, want als er ineens 4 uur extra in een dag zou zitten, dan zou je die 4 uur echt niet besteden aan eten of je haar doen, dan was je ook gewoon een van je verslavende dingen aan het doen.
Dus je probleem lijkt me niet gebrek aan tijd, je probleem lijkt me de verslaving van het internet, want die gaat ten koste van alles. Nu weet ik niet of dat echt een verslaving is of dat je gewoon geen zelfdiscipline hebt, dat is wat anders dan een verslaving, maar dit topic, deze posts, al dit is ook gewoon de verslaving voeren, want al deze tijd had je kunnen benutten om andere dingen te doen.
Overal over nadenken is lekker makkelijk, want het voorkomt dat je iets moet gaan doen. Dus ga maar gewoon eens iets doen in plaats van ons te gebruiken als bliksemafleider voor wat het ook is in je leven dat je probeert te ontwijken. Ik betwijfel of het verslaving is. Ik denk eerder dat het vluchtgedrag is.
Ik vroeg me af, hoe denk je dan bijvoorbeeld daarover? Denk je over die mensen hetzelfde als over mij?
Ik heb hier echt zoveel last van.... het lijkt zo moeilijk om mezelf te beheersen met dingen dat het net zo goed onmogelijk had kunnen zijn, het sloopt mij mentaal en fysiek. Hier heeft niemand behalve -marz- daar ook maar enigszins begrip voor, terwijl ik lees dat anderen dat wel krijgen om hun aandoeningen op degenen die ook iedereen haat na, dus dat ik dit hier deel is al het toppunt van masochisme, maar ik ben gewoon boos.
Ik moet het dus denk ik zoeken op het gebied van makkelijk verkrijgbare supplementen die dopamine verminderen aangezien het bijna niemand behalve mij zelf iets kan schelen en ik zo ook de rest teleurstel. Zoiets nam ik eerst ook en daar had ik wel veel baat bij in het verleden, maar was ermee gestopt omdat supplementen vaak verontreinigd zijn met lood enz. En omdat ik hiernaast ook nog last heb van lethargie, lijkt het mij dat iets dat dopamine vermindert ook de lethargie verergert. Maar daar had ik dan weer geen last van. Dit merk is uit het assortiment, met een andere kan het weer anders zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 15-06-2021 10:57:15 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik ben het eens met je constateringen maar vind de term 'dramaqueen' ongepast. Daarmee zeg je dat TS een aansteller is. Ik denk niet dat daar sprake van is, maar eerder van onvermogen en misschien een gebrek aan (zelf-)inzicht.quote:
Als jezelf verzorgen wegens 'gebrek aan tijd' weg gaat vallen terwijl je geen relatie hebt, geen kinderen en je wél midden in de nacht kunt reageren op posts terwijl je tegelijkertijd ook schrijft dat je niet op FOK zou moeten zitten, dan ben ik van mening dat je in ieder geval een gedeelte van je issues zelf opzoekt. Dus in die zin vind ik je dan wel een dramaqueen.
Toen ik nog als onderwijsassistent werkte, had ik elke pauze een jongen met Asperger aan m'n bureau. Hij maakte allerlei drama's door, worstelde daarmee, sprak er veel over. Ik had hem theatraal kunnen noemen, een aansteller misschien zelfs. Maar daar was geen sprake van. Sociale interacties waren voor hem niet vanzelfsprekend en zijn hoofd maakte overuren: alledaagse situaties analyseerde hij uitvoerig, wat ze voor hem betekenden en hoe hij er het beste mee om zou kunnen gaan. Hij vroeg veel aandacht, meer dan ik soms bereid was te geven. Ik snapte zijn moeilijkheden wel en vond het omgaan met hem desalniettemin vaak vermoeiend.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Is het beter om een ontevreden Socrates te zijn of een tevreden varken?quote:
[..]
Overal een punt van maken ,zo ver denken in/met alles : onbegrijpelijk.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Kan ook allebei, een aansteller zijn en een reëel probleem hebben wat je onmogelijk alleen kan aanpakken. Misschien word je op den duur vanzelf een aansteller als je zo lang met iets worstelt en je krijgt nergens begrip of erkenning.
Een collega van mij had een buurmeisje dat een beetje een aansteller was, chronisch vermoeid, allerlei vage klachten, emotioneel (dramaqueen), kwam weinig uit haar handen. Ze had op een gegeven moment de diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis gekregen, daar krijg je ook automatisch allerlei oordelen bij.
Maar op een gegeven moment begonnen lichaamsfuncties uit te vallen en raakte ze steeds buiten bewustzijn. Toen bleek op een scan dat haar hersenen ernstig aangetast waren door een vergevorderd stadium van Creutzfeldt-Jakob. Een week later is ze overleden. Een ziekte als MS begint vaak ook met psychische klachten, emotionaliteit, slechte impulscontrole en vermoeidheid. Ziekte van lyme wordt ook slecht (h)erkend door artsen in dit land (in vergelijking met bijvoorbeeld Duitsland). Niet om TS angst aan te jagen natuurlijk, maar je weet gewoon niet wat iemand mankeert op basis van wat je hier leest.
Een collega van mij had een buurmeisje dat een beetje een aansteller was, chronisch vermoeid, allerlei vage klachten, emotioneel (dramaqueen), kwam weinig uit haar handen. Ze had op een gegeven moment de diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis gekregen, daar krijg je ook automatisch allerlei oordelen bij.
Maar op een gegeven moment begonnen lichaamsfuncties uit te vallen en raakte ze steeds buiten bewustzijn. Toen bleek op een scan dat haar hersenen ernstig aangetast waren door een vergevorderd stadium van Creutzfeldt-Jakob. Een week later is ze overleden. Een ziekte als MS begint vaak ook met psychische klachten, emotionaliteit, slechte impulscontrole en vermoeidheid. Ziekte van lyme wordt ook slecht (h)erkend door artsen in dit land (in vergelijking met bijvoorbeeld Duitsland). Niet om TS angst aan te jagen natuurlijk, maar je weet gewoon niet wat iemand mankeert op basis van wat je hier leest.
What's the name of the game?
Lief dat je dat schrijft, bedankt. Maar hoe denk je dan dat anderen een beter inzicht in mij kunnen krijgen dan ikzelf? Goed dat je begrip toonde voor deze jongen. Dat heeft hem vast in ieder geval geholpen dat hij zich gesteund voelde omdat bijna iedereen bij dat soort dingen het probleem gelijk ontkent, op de mensen waarvan het probleem hun inkomstenbron is na. iedereen in de klas heeft al aandacht nodig dus dan is het feit dat die jongen daarvan meer nodig had dan de rest wel vermoeiend kan ik me idd voorstellen. Wat voor aandacht vroeg hij dan? Als zijn diagnose bekend was, waarom was er dan niet bekend hoe je ermee om moest gaan? Of was dat gewoon dat alleen jij je moest aanpassen terwijl dat niet mogelijk was vanwege de werkdruk?quote:
Ik ben het eens met je constateringen maar vind de term 'dramaqueen' ongepast. Daarmee zeg je dat TS een aansteller is. Ik denk niet dat daar sprake van is, maar eerder van onvermogen en misschien een gebrek aan (zelf-)inzicht.
Toen ik nog als onderwijsassistent werkte, had ik elke pauze een jongen met Asperger aan m'n bureau. Hij maakte allerlei drama's door, worstelde daarmee, sprak er veel over. Ik had hem theatraal kunnen noemen, een aansteller misschien zelfs. Maar daar was geen sprake van. Sociale interacties waren voor hem niet vanzelfsprekend en zijn hoofd maakte overuren: alledaagse situaties analyseerde hij uitvoerig, wat ze voor hem betekenden en hoe hij er het beste mee om zou kunnen gaan. Hij vroeg veel aandacht, meer dan ik soms bereid was te geven. Ik snapte zijn moeilijkheden wel en vond het omgaan met hem desalniettemin vaak vermoeiend.
Het lijkt me allebei even kut, Socrates werd ter dood veroordeeld en varkens zijn best slim maar voordat je het weet kom je in de gehaktmolenquote:Op dinsdag 15 juni 2021 12:51 schreef Claudia_x het volgende:
Is het beter om een ontevreden Socrates te zijn of een tevreden varken?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Hij had bijvoorbeeld een bepaalde hobby en wilde daar steeds iets van laten zien. Hij zat echt élke pauze aan mijn bureau en kon zich niet in mij verplaatsen (ik had soms bijvoorbeeld iets anders te doen). Hij was een bevlogen en enthousiaste jongen die erg met zichzelf in de knoop zat. Bij de school was zijn diagnose bekend, maar zijn ouders wilden niet dat hij er zelf van wist. Hij voelde dat hij anders was dan anderen maar kon er de vinger niet op leggen. Heel sneu. Ik kon in mijn positie weinig meer voor hem doen dan zijn mentor informeren en hem intussen opvangen op momenten dat hij het nodig had.quote:
Wat voor aandacht vroeg hij dan? Als zijn diagnose bekend was, waarom was er dan niet bekend hoe je ermee om moest gaan? Of was dat gewoon dat alleen jij je moest aanpassen terwijl dat niet mogelijk was vanwege de werkdruk?
Ik verkies duidelijk het een boven het ander, maar het was me al langer dan vandaag duidelijk dat menig Fok!'er liever een tevreden varken is.quote:Het lijkt me allebei even kut, Socrates werd ter dood veroordeeld en varkens zijn best slim maar voordat je het weet kom je in de gehaktmolen
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik kan me voorstellen dat dit vervelend was. Waarom was de diagnose wel bekend maar wilden de ouders niet dat hij het wist? De diagnose moest dan alleen nuttig zijn voor de ouders ofzo? Vaag. Goed dat je hem wel had opgevangen , ik vind dat die ouders eigenlijk instructies hadden moeten geven hoe je ermee om moest gaan als zij er blijkbaar zoveel van wisten. Maar ja.quote:
Hij had bijvoorbeeld een bepaalde hobby en wilde daar steeds iets van laten zien. Hij zat echt élke pauze aan mijn bureau en kon zich niet in mij verplaatsen (ik had soms bijvoorbeeld iets anders te doen). Hij was een bevlogen en enthousiaste jongen die erg met zichzelf in de knoop zat. Bij de school was zijn diagnose bekend, maar zijn ouders wilden niet dat hij er zelf van wist. Hij voelde dat hij anders was dan anderen maar kon er de vinger niet op leggen. Heel sneu. Ik kon in mijn positie weinig meer voor hem doen dan zijn mentor informeren en hem intussen opvangen op momenten dat hij het nodig had.
quote:Ik verkies duidelijk het een boven het ander, maar het was me al langer dan vandaag duidelijk dat menig Fok!'er liever een tevreden varken is.
iedereen wil wel tevreden zijn denk ik... maar ja, tevredenheid is heel vaag vind ik zelf. Het kan alles betekenen.Bijv. wat ik vervelend vind, is dat onbegrip selectief een deugd is hier. Daar kan ik ontevreden over zijn maar dat is niet gewenst. Individuele gevoelens zijn niks, niemand neemt die serieus behalve die van henzelf. Dus ben ik er maar tevreden over. Wat is tevredenheid dan? Ook niks.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 18-06-2021 03:37:07 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
|
|
