Lief dagboek,
Afgelopen weekend een keer niet de zolderkamerautist in lockdown uitgehangen. Dat gebeurt louter in lustrumjaren, dus dit was een uitzondering. Terrasje gepakt met maten, vervolgens bij een maat thuis gedineerd, daarna waren we ingegaan op een spontane uitnodiging voor een huisfeestje.
Plots werd mijn zicht troebel (als je snapt wat ik bedoel) en voor je het wist werd ome Erasmus zondagmiddag weer kwijlend wakker op een bank die niet van hem was. Alsof ik werd aangereden door een tram, maar dat de tram veel meer schade opliep dan ik. Maar het kwam wel goed, dacht ik. Ik heb voor veel hetere vuren gestaan.
Totdat ik mijn Instagram en WhatsApp wilde checken, want toen kwam ik er achter dat ik mijn telefoon kwijt was.
Overal gezocht, ook de gastheer van het huisfeestje wist van niets.
Ik ging door een achtbaan van emoties en verdriet de hele zondag. De hele dag ouderwets gecommuniceerd op Feestboek als een ware Gerda (inclusief glitterplaatjes). Al kwam dat meer door dat oogaids in Den Haag van een niet nader te noemen club uit Rotterdam-Zuid. Ik was ook nog eens niet in mijn eigen stad afgelopen weekend, dus het was janken met de pet op (letterlijk).
Tot ik vlak voor de lunch een berichtje kreeg op Feestboek. Dat we van vesten waren verwisseld (hij had echt dezelfde vest als de mijne maar dan een maatje groter, XXL). Daar zat dus mijn telefoon in. Vandaag en op en neer 200km gereisd. Ik had dat geld beter in crypto kunnen stoppen, maar dit voelt goed. Helaas met Find My
iPhone al reeds een remote disk wipe gedaan met de veronderstelling dat het gejat was, maar gelukkig maak ik regelmatig back-ups van mijn data.
Juich: Eerlijke mensen
Dit was mijn dagboektopic,
[ Bericht 0% gewijzigd door Erasmus op 03-05-2021 22:05:43 ]