Poeh. Nou. Dat was me de avond wel. Ja, er zijn pups, 6 levendige zwarte kleintjes en één ehh, niet zo levendig.
Cookie verloor sinds 18u groen vruchtwater, en het duurde tot 19u voordat ze begon te persen. Ook dat persen zette niet door, het bleef een beetje half/half, en ze werd steeds onrustiger maar er kwam niets. Rond 20u was er nog steeds niets en de groene uitvloeiing was ondertussen dikke groene drab geworden. Cookie was naar buiten gegaan en was ondertussen aan het piepen en heel fanatiek een kuil aan het graven onder een struik en takken aan het kapot trekken. Persen zette nog steeds niet echt door en er was nog niets voelbaar in het geboortekanaal.
Uiteindelijk daarom besloten om de dierenarts te bellen om 20.10 want ik had sterk het gevoel dat het niet goed zou komen. De dierenarts stelde nog voor om oxytocine te spuiten, maar als er nog geen enkele pup geboren is en je niet weet of er wel eentje goed voor/in het geboortekanaal ligt, kan dat behoorlijk risicovol zijn. Dat heb ik dus afgeslagen en aangegeven dat het imo een keizersnede moest worden. Dus hup met manlief en moeder (en Cookie en een wasmand vol dekens/handdoeken) in de auto naar de kliniek. Daar aangekomen opperde de dierenarts van dienst nog om anders calcium te spuiten en maar even af te wachten maar ook daar had ik geen goed gevoel bij. Dus werd het een keizersnede.
Cookie ging onder zeil, de buik ging open en toen bleek dat er een dikke en een klein pupje tegelijk voor de uitgang lagen. Volgens de dierenarts die de keizersnede deed hadden ze een 'voorrangsprobleem'. De kleine was super pittig en levendig, maar de dikke was al helemaal slap. We hebben hem heel lang geprobeerd te wrijven om hem aan de praat te krijgen, hij heeft een paar snufjes respiboost gehad voor de ademhaling, een prikje om uit de verdoving te komen, en heeft ook even aan het zuurstof gelegen, maar echt levendig hebben we hem niet gekregen. Hij is nog niet helemaal dood nu, hij doet af en toe zijn bek open, maar beweegt verder niet en maakt geen geluid. Hij ligt nu tussen de andere pups onder de warmtelamp met de verwachting dat hij zo zal overlijden.
In totaal zijn er 7 pups geboren, waarvan dus eentje het naar verwachting niet zal halen. De andere zes doen het tot nu toe heel goed, zijn levendig en hebben daarnet allemaal een poging tot drinken gedaan (met de nodige hulp bij het aanleggen). Het zijn in totaal 5 teefjes en 1 reu (en die dikke is/was ook een reu). De kleine die samen met het ene reutje voor de uitgang lag is de kleinste van het
nest, maar super fanatiek.
Cookie is ondertussen doodmoe van alles en nog enigszins onder invloed van de verdoving. Ze heeft een placenta gegeten (ik heb er speciaal eentje mee genomen naar huis) en toonde -nog helemaal dizzy- toch al interesse in de pups. Ik hoop dat ze ze goed accepteert zodra ze straks wat wakkerder is. Vannacht blijf ik bij haar om op te letten dat ze niet verdoofd en al een pup plet, dat ze niet in de war raakt bij het uitwerken van de narcose, en dat alle pups goed drinken. Morgenochtend lost mijn man me af en kan ik hopelijk eindelijk douchen en bijslapen.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken
F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!