Vraag maar raak: baby's voor dummies deel 47

quote:

Op maandag 3 mei 2021 00:56 schreef MaJo het volgende:
Nogmaals de laatste reactie:
[..]

Ik bedoel vooral qua terminologie. Zelf ben ik fan van Next, die hebben ook leuke pakjes zonder voeten. En die worden dan pyjama’s genoemd maar het zijn eerder playsuits want de stof is niet heel zacht. Verwarrend!

Zelf woon ik in Nederland

De Wondersuits van Bonds zijn misschien ook wel iets voor Aapie. Gaan ook lang mee omdat je ze zowel met de mouwen en pijpen omgeslagen kunt gebruiken als gewoon. Veel leuke printjes!

quote:

Op maandag 3 mei 2021 00:01 schreef MaJo het volgende:

[..]

Ik kende dit merk niet maar wat een toffe kleertjes! Nu wil ik deze

Die is leuk ja! Volgens mij komt in juni/juli de collectie voor herfstwinter uit en dan gaat deze collectie er uit met korting. Dus daar zou je op kunnen wachten.

Wist niet dat er ook speciale pyjama stof was, haha! Onze slaapt gewoon in katoenen sleepsuits!

Majo, je kunt ook nog zoeken op playsuit

Heeft een van de ouders hier misschien DE tip om mijn baby te helpen slapen?

Mijn kindje is nu 7 mnd en wordt zo’n 4-5 keer per nacht wakker. 1 a 2 keer is dat voor een voeding, de overige keren is het om vastgehouden te worden/bij mama te slapen.

De gemiste slaap werd eerst overdag ingehaald maar de afgelopen weken nemen de slaapjes overdag ook af.
Het naar bed brengen gaat ineens ook gepaard met veel huilen en driftig worden (de baby uiteraard ) en ik weet niet hoe we hier uit kunnen komen.

Inmiddels zijn we allebei doodmoe en begin ik ook lichamelijke klachten te krijgen van het slaapgebrek en continu mn kindje uit bed halen/in bed stoppen. (Hallo slijmbeursontsteking :’) ) En mijn vrolijke baby begint langzaamaan in een zeurende piepende ontevreden baby te veranderen die overal om moet huilen en ook overal wakker van wordt.

Ik weet het gewoon echt even niet meer. Alle tips zijn welkom!

Mijn baby van zeven maanden heeft precies hetzelfde momenteel.
Hij slaapt daarom nu (tijdelijk) in ons bed. Zo wordt niemand écht heel wakker en krijgt iedereen de meeste slaap.

Tips voor doorslapen zijn er niet. Het gaat in fases, en het verandert steeds weer. Wat het beste helpt: zelf vroeg naar bed, pak wat je pakken kan, vertel jezelf dat dit tijdelijk is ook al voelt het als voor eeuwig, en veel koffie. Sterkte!

Overigens nog een concrete tip: je zou even naar zijn oren kunnen laten kijken bij de huisarts. Soms zit daar een verborgen infectie waardoor liggen (en dus ook slapen) echt een pijnlijke ervaring is.

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 09:59 schreef SQ het volgende:
Mijn baby van zeven maanden heeft precies hetzelfde momenteel.
Hij slaapt daarom nu (tijdelijk) in ons bed. Zo wordt niemand écht heel wakker en krijgt iedereen de meeste slaap.

Tips voor doorslapen zijn er niet. Het gaat in fases, en het verandert steeds weer. Wat het beste helpt: zelf vroeg naar bed, pak wat je pakken kan, vertel jezelf dat dit tijdelijk is ook al voelt het als voor eeuwig, en veel koffie. Sterkte!

Dankjewel. Het voelt inderdaad een beetje als de neverending story momenteel. Maar het is ook gewoon een ingewikkelde fase nu. Ze willen van alles maar kunnen het nog niet. Mijn baby kan achteruit kruipen (lees: schuiven) maar ligt na 5 sec shocking klem onder de box. Iedere keer weer.

Maar even heel praktisch, jouw kindje slaapt bij jou in bed? Hoe doe je dat? Leg je jouw baby dan gewoon tussen jou en je man in?
Die van mij kruipt het hele ledikant door dus ik ben als de dood dat die uit bed rolt of onder het dekbed terecht komt.

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 10:49 schreef Anosmie het volgende:

[..]

Dankjewel. Het voelt inderdaad een beetje als de neverending story momenteel. Maar het is ook gewoon een ingewikkelde fase nu. Ze willen van alles maar kunnen het nog niet. Mijn baby kan achteruit kruipen (lees: schuiven) maar ligt na 5 sec shocking klem onder de box. Iedere keer weer.

Maar even heel praktisch, jouw kindje slaapt bij jou in bed? Hoe doe je dat? Leg je jouw baby dan gewoon tussen jou en je man in?
Die van mij kruipt het hele ledikant door dus ik ben als de dood dat die uit bed rolt of onder het dekbed terecht komt.

Ligt nu tussen ons in inderdaad. Lekker hoog, zodat wij het dekbed niet over hem heen trekken. En het bed door gaat ie niet, want hij ligt tussen ons in en slaapt op deze manier meestal wel prima.
Maar goed, het moet voor jou ook werken, niet iedereen vindt dit prettig.

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 10:44 schreef SQ het volgende:
Overigens nog een concrete tip: je zou even naar zijn oren kunnen laten kijken bij de huisarts. Soms zit daar een verborgen infectie waardoor liggen (en dus ook slapen) echt een pijnlijke ervaring is.

Dat is een hele goede, liggen is hier inderdaad reden om te gaan krijsen. Luier verschonen is momenteel ook geen feestje.
Ik laat het even nakijken

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 10:49 schreef Anosmie het volgende:

[..]

Dankjewel. Het voelt inderdaad een beetje als de neverending story momenteel. Maar het is ook gewoon een ingewikkelde fase nu. Ze willen van alles maar kunnen het nog niet. Mijn baby kan achteruit kruipen (lees: schuiven) maar ligt na 5 sec shocking klem onder de box. Iedere keer weer.

Maar even heel praktisch, jouw kindje slaapt bij jou in bed? Hoe doe je dat? Leg je jouw baby dan gewoon tussen jou en je man in?
Die van mij kruipt het hele ledikant door dus ik ben als de dood dat die uit bed rolt of onder het dekbed terecht komt.

Dit was bij ons denk ik vooral de oorzaak. Heel veel willen maar nog niet kunnen. Onze kinderen zijn beide best gevoelig, zien en horen ALLES maar die indrukken werden 's nachts verwerkt. Alleen slapen werkte gewoon lange tijd niet. Bij ons in bed (of in de co-sleeper) maakte echt verschil. Niet dat ze dan doorsliepen, maar dan waren ze hooguit 5-10 minuten wakker zonder veel gedoe in plaats van ellenlange sessies met huilen en schreeuwen. Overigens: tandjes zijn vaak ook aanleiding om wekenlang 's nachts te spoken. En sprongetjes. Of dat ze zich net kunnen optrekken tot staan en dat ook gelijk doen als ze wakker worden en dan gaan huilen omdat ze niet weten hoe ze weer moeten gaan zitten. En dan niet 1 keer, maar 10000 keer .

Rond 9 maanden werd het overigens wel *iets* beter. Van 5-8x wakker naar nog maar 2x was een wereld van verschil als je heel erg moe bent. Het houdt op, ooit, echt!

^{Edit: nog een toevoeging, misschien zit je er niet op te wachten, negeer het dan maar. Als je de meest voor de hand liggende dingen hebt uitgesloten, probeer dan te accepteren dat het nu even zo is. Het kost zoveel energie om je te verzetten tegen het wakker worden. Zoveel frustratie omdat je denkt dat (door)slapen nu eenmaal op een bepaalde manier 'hoort' of 'moet'. Onze kinderen sliepen pas de hele nacht door toen ze 3 of 4 jaar waren. Die strijd hou je niet vol.}

[ Bericht 10% gewijzigd door Phaidra op 06-05-2021 11:59:30 ]

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 11:48 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Dit was bij ons denk ik vooral de oorzaak. Heel veel willen maar nog niet kunnen. Onze kinderen zijn beide best gevoelig, zien en horen ALLES maar die indrukken werden 's nachts verwerkt. Alleen slapen werkte gewoon lange tijd niet. Bij ons in bed (of in de co-sleeper) maakte echt verschil. Niet dat ze dan doorsliepen, maar dan waren ze hooguit 5-10 minuten wakker zonder veel gedoe in plaats van ellenlange sessies met huilen en schreeuwen. Overigens: tandjes zijn vaak ook aanleiding om wekenlang 's nachts te spoken. En sprongetjes. Of dat ze zich net kunnen optrekken tot staan en dat ook gelijk doen als ze wakker worden en dan gaan huilen omdat ze niet weten hoe ze weer moeten gaan zitten. En dan niet 1 keer, maar 10000 keer .

Rond 9 maanden werd het overigens wel *iets* beter. Van 5-8x wakker naar nog maar 2x was een wereld van verschil als je heel erg moe bent. Het houdt op, ooit, echt!

^{Edit: nog een toevoeging, misschien zit je er niet op te wachten, negeer het dan maar. Als je de meest voor de hand liggende dingen hebt uitgesloten, probeer dan te accepteren dat het nu even zo is. Het kost zoveel energie om je te verzetten tegen het wakker worden. Zoveel frustratie omdat je denkt dat (door)slapen nu eenmaal op een bepaalde manier 'hoort' of 'moet'. Onze kinderen sliepen pas de hele nacht door toen ze 3 of 4 jaar waren. Die strijd hou je niet vol.}

Het is al fijn om te horen dat het bij anderen ook een issue is (geweest). En dat het een fase is en niet iets wat ik misschien niet zo handig aanpak.
Ik had het ledikantje zo ongeveer naast mn bed staan (want als ik er dan toch 100 keer uitmoet) maar die had ik begin van de week juist verder weg gezet om te testen of dat zou helpen.

Vanavond dus toch maar proberen om samen in het grote bed te slapen. Ik mis alleen de natuurlijke bumper aan de andere kant van het bed, maar dat is wellicht op te lossen met een voedingskussen.

En ik vind niet dat mijn baby persé moet doorslapen hoor. Het zou prettig zijn als ik iets meer uur per nacht kan pakken, dat wel. Maar het is wat het is.
Ik heb geleerd dat baby’s goed uitgerust moeten zijn om goed te kunnen slapen en nu beginnen de slaapjes overdag ook aardig in de soep te lopen. En mijn baby wordt steeds bozer dus ik zag al een scenario voor me waarin niemand meer sliep en ik 24/7 een krijsende baby op mn heup heb en helemaal nergens meer aan toekom.

Ook dat visioen hebben we allemaal denk ik wel eens gehad

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 18:00 schreef Anosmie het volgende:

[..]


Vanavond dus toch maar proberen om samen in het grote bed te slapen. Ik mis alleen de natuurlijke bumper aan de andere kant van het bed, maar dat is wellicht op te lossen met een voedingskussen.

Misschien vind je het fijn om de veiligheidsrichtlijnen van McKenna te lezen.
https://samenslapen.nl/veiligheid/

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 20:52 schreef D.U.M.A.N. het volgende:

[..]

Misschien vind je het fijn om de veiligheidsrichtlijnen van McKenna te lezen.
https://samenslapen.nl/veiligheid/

Heel fijn, dankjewel!
Voedingskussen als bumper is dus geen goed plan, dat is duidelijk.

Ik heb om die reden mijn bed tegen de muur staan, dan ben ik de ene buffer en de muur de andere.

Ik weet niet hoe hoog je bed is, maar het ledikant (wat toch al naast je bed staat) kan wellicht ook als buffer dienen?

Zijn hier mensen die het bij een nr 2 ook zonder box hebben gedaan? En hoe zorgde je dat de oudste niet over de jongste heen denderde? Andere tips & trucs?

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 20:18 schreef SQ het volgende:
Ook dat visioen hebben we allemaal denk ik wel eens gehad

Theorie en praktijk loopt met baby’s nogal eens uiteen en er is vaak geen pijl op te trekken.
Rocket science.

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 21:27 schreef Anosmie het volgende:

[..]

Heel fijn, dankjewel!
Voedingskussen als bumper is dus geen goed plan, dat is duidelijk.

Hoe verliep de nacht?

ik heb zojuist een extra hoog bedhek voor onze boxspring besteld op Amazon n.a.v. dit topic.
Ik denk dat we er nog wel even aan vast zitten

quote:

Op donderdag 6 mei 2021 18:00 schreef Anosmie het volgende:

[..]

Het is al fijn om te horen dat het bij anderen ook een issue is (geweest). En dat het een fase is en niet iets wat ik misschien niet zo handig aanpak.
Ik had het ledikantje zo ongeveer naast mn bed staan (want als ik er dan toch 100 keer uitmoet) maar die had ik begin van de week juist verder weg gezet om te testen of dat zou helpen.

Vanavond dus toch maar proberen om samen in het grote bed te slapen. Ik mis alleen de natuurlijke bumper aan de andere kant van het bed, maar dat is wellicht op te lossen met een voedingskussen.

En ik vind niet dat mijn baby persé moet doorslapen hoor. Het zou prettig zijn als ik iets meer uur per nacht kan pakken, dat wel. Maar het is wat het is.
Ik heb geleerd dat baby’s goed uitgerust moeten zijn om goed te kunnen slapen en nu beginnen de slaapjes overdag ook aardig in de soep te lopen. En mijn baby wordt steeds bozer dus ik zag al een scenario voor me waarin niemand meer sliep en ik 24/7 een krijsende baby op mn heup heb en helemaal nergens meer aan toekom.

Ik had ook niet het idee dat je baby moet doorslapen van jou hoor! Maar het is gewoon soms lastig om de dingen los te laten waarvan veel mensen denken dat het zo hoort of moet.

Voorbeeldjes:
- Mijn oudste sliep overdag bijna nooit langer dan 45 minuten (1 slaapcyclus). Daar maakte ik me ook heel lang zorgen om, want dat was niet goed. Hij sliep minder dan alle websites zeiden dat baby's van zijn leeftijd nodig hadden. Ik probeerde van alles om hem langer te laten slapen, ik was er de hele dag mee bezig. Het hielp geen zier en ik was continu gestrest en zelfs boos op mijn baby die het maar niet snapte. Maar na een paar maanden bleek dat hij zich prima ontwikkelde, met veel dingen juist behoorlijk vlot was. Toen pas begon het me te dagen dat er gewoon baby's zijn die afwijken van de norm zonder dat er gelijk een 'probleem' is. Hij had heus zijn chagrijnige periodes, maar hij was over het algemeen een vrolijke baby die zich goed ontwikkelde. Toen ik accepteerde dat hij nu eenmaal weinig slaap nodig had en ik daar mijn dag op in ging richten (niet steeds hopen op een lange slaap zodat ik mijn handen vrij had om - X - te doen), was ik een veel gelukkiger moeder.

- Borstvoeding: mijn kinderen hadden de eerste 6-8 maanden ca. elke 1,5 uur een voeding nodig. Overal lees je dat de tijd tussen een voeding toch meestal wel 3-4 uur moet zijn. En het commentaar als ik 'alweer' moest voeden... Het maakte me enorm onzeker. Maar ik las later dat het echt kan verschillen hoeveel opslagcapaciteit je hebt. Met minder opslagcapaciteit is het logisch dat je vaker dan gemiddeld moet voeden. Toen kon ik het beter loslaten.

- Mijn jongste heeft het kruipen min of meer overgeslagen. Gelukkig was het mijn tweede, dus ik was niet meer zo gemakkelijk op de kast te krijgen, maar heb daar ook veel commentaar op gehad. Als toppunt de kdv-leidster die zei dat hij nu echt wel moest gaan kruipen, omdat dat ook samenhing met een bepaalde ontwikkeling in de hersenen die hij anders dus niet zou meekrijgen. Wat moet je daar als ouders nou mee? Alsof je je kind kan dwingen om te gaan kruipen... Ik zetten hem geregeld op zijn knieën en handen. Maar meneer ging vervolgens meteen weer zitten en verder schuiven op zijn billen . Maar stel dat je je zo'n opmerking dus wél aantrekt, en je zorgen gaat maken. Het is zo zonde van je energie.

TLDR : Je doet je best om je baby te helpen, je kan medische zaken uit laten sluiten (overigens al eens aan allergieën gedacht?) en wat experimenteren. Maar soms lopen dingen anders dan verwacht of zoals anderen vinden dat het hoort. Probeer dan een manier te vinden waar iedereen (voorlopig) mee kan leven. Over een paar maanden is de wereld misschien weer heel anders.