Omdat vrouwen biologisch gezien in een tweespalt zitten.
Hun onderbewustzijn wil gewoon zaad van een zo gezond mogelijke man, genetisch aangelegd om te overleven onder alle omstandigheden. Dus een grote, knappe man met veel testosteron. Dat leidt namelijk tot de gezondste en succesvolste (als het gaat om overleven) nakomelingen.
Dit is de meest basale drang. Maar daarnaast wordt het een stuk complexer. Het leven is complex. Maar je moet niet onderschatten dat vrouwen tijdens en na de bevalling enorm kwetsbaar zijn. Dat valt anno 2021 relatief gezien mee, omdat we nu een overheid en een 'sociale samenleving' hebben om klappen op te vangen en als stok achter de deur, maar over de gehele geschiedenis van de mensheid tot een paar jaar geleden, was dat wel het geval.
Een zwangere vrouw kan vooral de laatste weken niet meer in haar eigen onderhoud voorzien. De bevalling zelf is gevaarlijk voor zowel moeder als kind en de weken daarna is het al helemaal ronduit gevaarlijk. Nogmaals, lees dit allemaal met de 'oertijd' in je hoofd. Een herriemakend kind. Een vrouw met bloedverlies. En met een kind zijn er zelfs meer 'resources' nodig. Een groter onderkomen, meer voedsel, meer water, etc. Borstvoeding kost ook energie.
En nu komt het, deze situatie vergt een heel ander type man. Of althans, bovenstaande eigenschappen zijn nu niet meer zo belangrijk. Het kind is er al. Nu gaat het om overleven. Mannen die dat goed kunnen hebben vaak andere eigenschappen zoals de mogelijkheid en vaardigheden om aan voedsel te komen, huizen te bouwen of repareren, zorgzaamheid, zijn sociaal goed en winnen zieltjes van anderen in de gemeenschap om zo een groter netwerk te hebben, humor als smeermiddel om het leven aangenamer te maken maar ook wederom om sociaal sterker te staan, iemand die zijn leven wil opofferen voor haar en kind indien nodig, etc.
Het is al aangetoond dat vrouwen tijdens de eisprong een ander type man aantrekkelijk vinden dan in de weken daarna/voor. Het is niet onmogelijk dat een 'Mr Perfect' alle eigenschappen bevat van beide bovenstaande verhalen, maar dat komt dan niet veel voor.
Dus moet een vrouw concessies doen. En dat is lastig. En dat verklaart de 'dubbele datingsstrategie'. Het tegenvallen van het datingsleven. De 'Sex & the City' mindset. Het willen veranderen van de partner. 'Waarom kan hij nou niet gewoon wat meer zo en zo zijn?'
En dat verklaart ook het vreemdgaan. Want veel vrouwen realiseren zich op een gegeven moment dat ze moeten settelen voor 'less' genen in ruil voor genegenheid, gezelligheid en zorgzaamheid en zo toch een partner aan zich binden. Maar daarmee is het onderbewustzijn nog niet bevredigd. Die wil die alfaman. Vrouwen gaan dan ook zelden vreemd met een 'nog sulligere' vent dan die ze al hebben

En hoe zit het dan met mannen? Heel simpel. Onze seksuele strategie is gewoon zo veel mogelijk seks willen met zo veel mogelijk verschillende, jonge vruchtbare vrouwen. Daar ligt onze struggle. Het is nooit genoeg. Maar omdat (alfa)mannen over de gehele geschiedenis van de mensheid niet persé betrokken waren bij de opvoeding van het kind, is deze behoefte heel eenzijdig. Gewoon, alles wat jong en mooi is willen bevruchten. Overige eisen niet nodig.
Nogmaals, lees alles hierboven met een holbewoner-mindset. De homo sapiens bestaat nu zo'n 200.000 jaar. En onze evolutie gaat nog miljoenen jaren terug. Het is pas een paar duizend jaar dat we een soort van 'beschaving hebben' en zaken zoals monogamie etc. Maar ons brein verandert niet zo snel mee als onze sociale en culturele systemen. Wat we mooi, leuk en eng vinden komt nog steeds voornamelijk uit onze lange geschiedenis.
Ik begrijp heus wel dat we vandaag de dag ook gewoon op zoek zijn naar een leuke partner voor een relatie om samen oud mee te worden bijvoorbeeld. En dat we dan heus wel door imperfecties kunnen heen kijken en dat sommige eigenschappen helemaal niet zo zwaar tellen als dat ik het hierboven deed overkomen.
Het leven is veel complexer geworden en dus onze wensen ook. Maar de oerdriften gaan niet zomaar weg.