quote:
“Vijf ploegen ‘zonder budget’ verkloten de hele markt”
Mag je op school overgaan naar het volgende jaar op basis van alleen het eerste trimester? Krijgt een CEO ooit zijn jaarbonus uitbetaald na de eerste kwartaalcijfers? Ik zou denken neen en neen, maar als je te lang in de koers werkt, twijfel je aan alles.
Ik zeg het met alle voorzichtigheid die ik in mij heb, maar mijn collega’s zijn zot geworden. De voorstellen die renners nu krijgen – het seizoen is pas begonnen –, zijn te gek om los te lopen. Ik heb hier al verklaard dat Ralph Denk van Bora-hansgrohe de kroon spant, maar hij is ondertussen al lang niet meer alleen.
Vijf of zes ploegen lijken geen budget te hebben en die verkloten de hele markt. Eerlijk: de coureurs moeten zich een breuk lachen in hun zetel. Nog maar zo weinig gekoerst en al voor zoveel kunnen tekenen. Er wordt met grof geld gegooid naar de kopmannen en dan vooral naar die van mij. De concurrentie heeft het licht gezien: If you can’t beat them, join them. Er zijn mensen die proberen om mijn ploeg uit elkaar te rukken.
Het is in die context dat ik werk maak van de contractverlenging van mijn sponsors. En ja, dat gaat trager dan ik had gehoopt. Om een programma op Radio 1 te parafraseren waar ik graag naar luisterde: De toestand is ernstig, maar niet hopeloos. Ik draag geen zwarte bril en blijf ervan overtuigd dat ik over enkele dagen of weken de zaken zal kunnen afronden. Renners zal ik nog niet kwijt zijn op dat moment, maar de prijzen schieten wel de hoogte in.
Ik wil ook een ambitieus project voorstellen voor de toekomst. Op dit moment zitten we budgettair op plaats zes of zeven, maar ik wil aansluiting vinden met de kopgroep. Dat zal niet lukken met één sponsor die veertig miljoen op tafel legt, maar dat hoeft ook niet.
De kotsende Bennett
Ik ben de voorbije dagen vooral met business bezig geweest, maar de koers heb ik natuurlijk wel met aandacht gevolgd. En dan ziet een mens soms rare dingen: een kopgroep in Gent-Wevelgem die gewoon naar de finish rijdt met Wout van Aert, een renner die heel dit seizoen lang nog geen sprint heeft verloren. Eén schijnaanvalletje van Stefan Küng en dan samen naar de slachtbank.
Onze kopman Sam Bennett zat in de finale kotsend op de fiets. Te veel gegeten, zegt hij zelf. Kan kloppen, maar ik ken hem goed genoeg om te weten dat stress ook heeft mee gespeeld. Sam besefte: Shit, er komt geen hulp meer van achteruit. Ik moet het zelf doen. Ook dat heeft zijn maag in een knoop doen slaan.
Dwars door Vlaanderen was al helemaal een rare koers. Waarom reed niemand het gat dicht op Dylan van Baarle? Ik doe niks af van zijn prestatie, het was een solo met dezelfde allure als Kasper Asgreen in Harelbeke. Maar daarachter keek iedereen naar elkaar. Vooral Jasper Stuyven speelde met de pedalen. Eén keer versnellen en hij zat mee vooraan. En toch gebeurt het niet. Geen idee waarom.
De koers voor de koers
Ik heb verhalen gelezen als zou onze ploeg collectief gefaald hebben, maar je moet ook de context willen zien. Lampaert en Alaphilippe kregen allebei een slag van de hitte. Asgreen raakte ingesloten achter de val van Viviani op de Taaienberg en Sénéchal zat de hele dag waar hij moest zitten, maar kreeg kramp in de laatste kilometer. Alleen Ballerini had echt een offday, maar na zijn maand februari is dat een keer gepermitteerd.
Tim Declercq en Stijn Steels waren allebei op niveau, maar hebben zich de nek afgereden aan kop van het peloton. Mensen denken dat de koers begint als ze de tv aanzetten voor de rechtstreekse, maar er is ook een koers voor de koers. In de eerste twee uur lag de gemiddelde snelheid in Waregem op 49 kilometer per uur.
Lang verhaal kort: ik maak me geen zorgen voor de Ronde van Vlaanderen. En ik herinner onze criticasters er fijntjes aan dat wij eerder al de Omloop, Harelbeke en Brugge-De Panne hebben gewonnen. Er zijn ploegen die dat de laatste tien jaar niet bij elkaar hebben gereden.