Het babytopic (0-1 jaar) Deel 779

Ik zwaai even, post niet echt mee, maar vrijdag 19 maart is Pep (foknaam) geboren met een keizersnede. Vandaag dus 11 dagen oud

We klooien nog wat met de borstvoeding/bijvoeding/kolven en hebben momenteel hele slechte nachten. Het is nu vooral een kwestie van zelfvertrouwen om zonder bijvoeding te durven (hij groeide eerst niet goed en dronk zwak). Komt hulp van een lactatiekundige deze week en heb een plan voor de komende twee dagen, dus we’ll see. Wie weet loopt t allemaal vanzelf wel wat meer in de pas straks.

Scheelt dat ik niet zoals bij Melba enorm veel pijn heb. Ben alleen heel moe.

Fijn dat er een LK mee komt kijken kwak, hopelijk loopt het snel wat soepeler! Wat een gedoe kan het toch zijn hé, met die borstvoeding. Vroeger dacht ik heel naïef dat het gewoon tiet erin was en gaan

Hier trouwens 'gewoon' pampers. Nu gebruiken we nog premium protection maar uiteindelijk stappen we een keer over op baby-dry en pampers pure doekjes, die vind ik heel fijn

Otis is nu 2 weken oud en doet het echt goed, maar heeft wel veel last van krampjes de afgelopen 2 nachten waren daardoor iets zwaarder dan de nachten ervoor hopelijk trekt dat wat bij

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ach wat een pop Aure en bekend hema pakje haha.(shirt).

Voor de opsom, wij gingen van Kruidvat in de newborn maatjes naar pampers maar de AH zijn ook heel fijn en zacht en nu de billen niet zo gevoelig meer zijn, daar standaard op over gegaan. Vind ze zo fijn. De witte verpakking dan wel.
En billendoekjes hebben wij de billiesbox uitwasbare, ook van bamboe voor de handjes en met eten. Alleen jammer dat banaan er dus niét uitgaat. Poep enzo wel.

Kwak, succes. De eerste weken kunnen echt heel pittig zijn. Zwakke drinker hadden wij ook.

Hier CB weer gehad.morgen 8 maanden. Alles dikke prima, 10 kilo en 70 cm. Alles buigt een beetje bij. Precies hetzelfde als R toen was. Grappig. Twee bovenlanden staan op springen en sterke nek. Ik vond hem wat lui maar is precies volgens schema. De arts is zo pro bv en pro rapley, ze zei is het meest natuurlijk uiteindelijk dus zo goed. Zo fijn hoe enthousiast ze altijd is. En betrokken. Over drie maanden pas weer, dan voor prik. Slaan we 1 afspraak over maar kon prima zei ze als ik dat ook wou. Prima hoor.

Wat is Otis leuk gekleed Aure, volgens mij heb ik dit pakje ook gekregen in een grotere maat
Hoe gaan jullie trouwens om met zijn krampjes?

Kwak wat goed bezig! Ik kan me voorstellen dat het zwaar is maar volgens mij doen jullie je best. Iig veel slaap aan jullie en je kleintje gewenst, hoop dat hij wat beter gaat drinken.

De eerste paar dagen dronk E. ook slecht, aanhappen aan de borst ging hier fantastisch alleen was mijn productie echt slecht door een borstverkleining. Ik ben dan ook gestopt met bv, leg hem nu alleen voor de gezelligheid af en toe aan. Sinds dat hij kv krijgt groeit hij iig super goed. Eerst duurde een flesje wel lang hoor 45-55 minuten was geen uitzondering. Nu klokt meneer 120cc in 10 minuten weg. hij wordt morgen 3 weken oud trouwens, het gaat echt bizar snel voor mijn gevoel al.

Ja de tijd vliegt echt he! Wel fijn dat je hem nog af en toe kan aanleggen

Bij krampjes ligt ie eigenlijk bijna altijd tegen een van ons aan, met z'n beentjes helemaal opgetrokken. Dat vindt hij dan de fijnste houding. Als ik ook nog daadwerkelijk dingen moet doen dan stop ik hem in de draagdoek, dan zit ie ongeveer in dezelfde houding

quote:

Op zondag 28 maart 2021 20:46 schreef PKM het volgende:
Mooi @:NicolasJoy ! Beter dan dat wakker worden niet nodig was.

Ik vond het wel een gekke dag met de nieuwe tijd. Poffertje sliep uit en dus ook een dutje minder. Voelt toch gek.

Dit meisje trouwens

baby

Wat lief! Is dat een duplo trein? Die heb ik ook nog gehad! Duplo!

Voor de stats: wij hebben vanaf de geboorte pampers gebruikt. Wel verschillende soorten, nu al een tijdje pampers pure. Bevalt goed, maar dat mag ook wel voor de prijs vind ik.

Verder hier alles goed, kleine meid is morgen alweer 6 maanden oud! Hier ook veel rollen, van rug naar buik en ook van buik naar rug (op het speelkleed dan). Wanneer ze in bed op haar buik beland is het vooral heel hard huilen. En dan al helemaal als ze met haar benen tussen de spijlen komt.. ik moest stiekem lachen, lijkt een beetje op een kalkoen zo .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Luiers: Kruidvat Droog & Vertrouwd, maar die zijn nu definitief uit de handel genomen. Dus nu Etos.

Lupilu (Lidl), Pampers (alle versies) en Jumbo is gegarandeerd doorlekken bij ons thuis. Bij beide dames.

Wij hebben heel weinig cb afspraken na 6 maanden, jullie ook?
Die van 5 maanden heb ik uit moeten stellen ivm Corona op de opvang dus dat werd pas met 6 maanden; de afspraak daarna met bijna 8 maanden werd telefonisch gedaan en de volgende pas als ze 1 jaar is (ivm periode die tussen de 2 prikken moet zitten).
Het gaat me niet eens om de afspraak, maar ik vind de statistieken leuk om te weten. Vooral meten is lastig natuurlijk. Ik heb haar gisteren wel gewogen en ze woog 8,8 kg..mijn oudste was 8,7 kg met 14 maanden. Dat verschil blijft fascinerend.

quote:

Op maandag 29 maart 2021 16:33 schreef Nolita het volgende:
Wij hebben heel weinig cb afspraken na 6 maanden, jullie ook?
Die van 5 maanden heb ik uit moeten stellen ivm Corona op de opvang dus dat werd pas met 6 maanden; de afspraak daarna met bijna 8 maanden werd telefonisch gedaan en de volgende pas als ze 1 jaar is (ivm periode die tussen de 2 prikken moet zitten).
Het gaat me niet eens om de afspraak, maar ik vind de statistieken leuk om te weten. Vooral meten is lastig natuurlijk. Ik heb haar gisteren wel gewogen en ze woog 8,8 kg..mijn oudste was 8,7 kg met 14 maanden. Dat verschil blijft fascinerend.

Jep, hier ook. Onze laatste afspraak met 6 maanden en nu pas weer met 11. Mag tussendoor wel op afspraak komen wegen en meten.

Oke, het rollen is officieel ontdekt, ook in bed. Ik keek net op de camera en zag dat ze ook vanaf haar buik weer op haar rug rolt, door haar hoofd eerst naar zij/achter te bewegen en dan volgt ze rest vanzelf zeg maar. Prima, maar zo enorm groot is haar ledikant natuurlijk niet. Ik zag dus dat ze dat net weer probeerde te doen, maar haar hoofd lag dichtbij de zijkant van het bed en zodra haar hoofd de zijkant van het bed raakt draait ze terug, en zo komt ze dus niet meer van haar buik af. Herkennen jullie dit en wat doe je daaraan? Ik heb weleens gekeken naar van die bed bumpers maar die worden afgeraden vanwege verstikkingsgevaar dus daar begin ik eigenlijk liever niet aan.. maar telkens zelf terug draaien dan voor nu?

Wij zouden morgen met 7 maanden een afspraak hebben bij het CB. Die is vanwege verkoudsheidsklachten in eerste instantie 2 dagen uitgesteld.

7 maanden en dan nog steeds niet omrollen. _{Oké, één keertje!}
Luiers: Pampers Premium Protection. Liefst broekjes zodra het kan.

Vanuit ervaringen met oudere zus:
De Kruidvat lekte ze doorheen, Etos ook, AH ook en pampers babydry gaf schimmelinfecties.

quote:

Op maandag 29 maart 2021 15:17 schreef Smart_ass het volgende:

[..]

Wat lief! Is dat een duplo trein? Die heb ik ook nog gehad! Duplo!

Voor de stats: wij hebben vanaf de geboorte pampers gebruikt. Wel verschillende soorten, nu al een tijdje pampers pure. Bevalt goed, maar dat mag ook wel voor de prijs vind ik.

Verder hier alles goed, kleine meid is morgen alweer 6 maanden oud! Hier ook veel rollen, van rug naar buik en ook van buik naar rug (op het speelkleed dan). Wanneer ze in bed op haar buik beland is het vooral heel hard huilen. En dan al helemaal als ze met haar benen tussen de spijlen komt.. ik moest stiekem lachen, lijkt een beetje op een kalkoen zo .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hahaha, Colin moeten we ook zo nu en dan tussen de spijlen van de box vandaan vissen . Zijn de enige momenten dat hij echt krijst trouwens .

@Aure wat een schatje, en idd supercool pakje!

quote:

Op maandag 29 maart 2021 19:43 schreef Smart_ass het volgende:
Oke, het rollen is officieel ontdekt, ook in bed. Ik keek net op de camera en zag dat ze ook vanaf haar buik weer op haar rug rolt, door haar hoofd eerst naar zij/achter te bewegen en dan volgt ze rest vanzelf zeg maar. Prima, maar zo enorm groot is haar ledikant natuurlijk niet. Ik zag dus dat ze dat net weer probeerde te doen, maar haar hoofd lag dichtbij de zijkant van het bed en zodra haar hoofd de zijkant van het bed raakt draait ze terug, en zo komt ze dus niet meer van haar buik af. Herkennen jullie dit en wat doe je daaraan? Ik heb weleens gekeken naar van die bed bumpers maar die worden afgeraden vanwege verstikkingsgevaar dus daar begin ik eigenlijk liever niet aan.. maar telkens zelf terug draaien dan voor nu?

Lol ja. Kopstoten van de box en ledikant gebeurt hier ook met enige regelmaat. Ik hoop dan maar dat hij zich geen pijn doet en als het brullen wordt, dan ff knuffelen en flesje en dan terug naar bed.

Dat klinkt als de beste manier ja, zal allemaal ook vast weer van tijdelijke aard zijn .

Nog gefeliciteerd met Colins halve verjaardag trouwens @Seven. !

quote:

Op maandag 29 maart 2021 21:54 schreef Smart_ass het volgende:
Dat klinkt als de beste manier ja, zal allemaal ook vast weer van tijdelijke aard zijn .

Nog gefeliciteerd met Colins halve verjaardag trouwens @:Seven. !

Dankjewel, jij ook

Goeieavond, Hier een onzekere moeder die even kwam meelezen

Op 26-1 is onze zoon Tristan geboren met 37 weken en 1 dag, de 2 weken daarvoor al in het ziekenhuis gelegen omdat hij aan de lichte kant was en ik weinig leven voelde, dus voor de zekerheid elke dag aan de ctg en gelukkig tot 37 weken gerekt en toen de bevalling opgewekt. Tristan was bij zijn geboorte 2456 gram... echt een klein poppetje, gelukkig was alles goed en mochten we de volgende middag lekker naar huis. Hij doet het super goed en is nu met zijn 2 maandjes al 4260 gram dus hij groeit waanzinnig snel Alleen wel veel last van krampjes en zijn ontlasting wil niet helemaal lekker lopen, meneertje poept maar 1x in de 5 a 6 dagen..

Maar nu komt het, sinds een week of 2 twijfel ik aan alles wat ik doe, ik heb mij nog nooit zo onzeker gevoeld en ik kan het gevoel ook niet van mij af zetten, ben constant aan het kijken of alles goed is en eerlijk gezegd breekt het nu behoorlijk op, samen met de rommelige nachten door zijn krampjes en ik die constant op zit te letten op zijn ademhaling of hij hoe ligt in bed, of weer druk maak over een fles die niet leeg ging, of die poep luier die maar uitblijft.... echt ontzettend vermoeiend. Vorige week ook contact met de huisarts gezocht en die heeft aangeraden om naar de praktijk ondersteuner te gaan, heb daar 19 april een afspraak dus nog even afwachten...

Zo een heel verhaal en als het niet hier hoort dan hoor ik het graag, maar dacht schrijven en je gevoel delen heeft alleen maar voordelen

quote:

Op maandag 29 maart 2021 23:14 schreef Carooltje79 het volgende:
Goeieavond, Hier een onzekere moeder die even kwam meelezen

Op 26-1 is onze zoon Tristan geboren met 37 weken en 1 dag, de 2 weken daarvoor al in het ziekenhuis gelegen omdat hij aan de lichte kant was en ik weinig leven voelde, dus voor de zekerheid elke dag aan de ctg en gelukkig tot 37 weken gerekt en toen de bevalling opgewekt. Tristan was bij zijn geboorte 2456 gram... echt een klein poppetje, gelukkig was alles goed en mochten we de volgende middag lekker naar huis. Hij doet het super goed en is nu met zijn 2 maandjes al 4260 gram dus hij groeit waanzinnig snel Alleen wel veel last van krampjes en zijn ontlasting wil niet helemaal lekker lopen, meneertje poept maar 1x in de 5 a 6 dagen..

Maar nu komt het, sinds een week of 2 twijfel ik aan alles wat ik doe, ik heb mij nog nooit zo onzeker gevoeld en ik kan het gevoel ook niet van mij af zetten, ben constant aan het kijken of alles goed is en eerlijk gezegd breekt het nu behoorlijk op, samen met de rommelige nachten door zijn krampjes en ik die constant op zit te letten op zijn ademhaling of hij hoe ligt in bed, of weer druk maak over een fles die niet leeg ging, of die poep luier die maar uitblijft.... echt ontzettend vermoeiend. Vorige week ook contact met de huisarts gezocht en die heeft aangeraden om naar de praktijk ondersteuner te gaan, heb daar 19 april een afspraak dus nog even afwachten...

Zo een heel verhaal en als het niet hier hoort dan hoor ik het graag, maar dacht schrijven en je gevoel delen heeft alleen maar voordelen

Welkom! Supergoed dat je het aangeeft juist, en ook dit soort dingen bespreken we hier.

Ik herken dit wel. Dit zijn angsten en dat is helemaal niet uitzonderlijk of gek. Alleen ikzelf had niet zozeer twijfels of ik het wel goed deed. Ik had op veel dagen last van angstgevoelens over hoe Colin dood zou gaan. Elk mogelijk scenario passeerde de revue, vaak tot huilen toe en soms wel 20x per dag.

Ik legde al heel snel een verband met slaaptekort. Bij voldoende slaap is die angst er ook wel maar dan flitst het 1-2 keer per dag door m'n hoofd en dan kan ik het ook direct van me afzetten. Als ik niet genoeg slaap, dan lukt me dat niet meer en dan ben ik echt heel ongelukkig.

Misschien zie jij ook een verband met nachtrust. Zo ja, zorg echt dat je regelmatig voldoende slaapt want als je een paar weken in zulke gedachten blijft hangen dag in, dag uit.. dan kun je je niet staande houden. Eigenlijk zou ik ook willen zeggen: wacht niet tot 19 april. In drie weken kan dit mogelijk groeien tot proporties die je zelf niet meer onder controle krijgt. Kan je verloskundige hierin iets betekenen?

quote:

Op dinsdag 30 maart 2021 00:03 schreef Seven. het volgende:

[..]

Welkom! Supergoed dat je het aangeeft juist, en ook dit soort dingen bespreken we hier.

Ik herken dit wel. Dit zijn angsten en dat is helemaal niet uitzonderlijk of gek. Alleen ikzelf had niet zozeer twijfels of ik het wel goed deed. Ik had op veel dagen last van angstgevoelens over hoe Colin dood zou gaan. Elk mogelijk scenario passeerde de revue, vaak tot huilen toe en soms wel 20x per dag.

Ik legde al heel snel een verband met slaaptekort. Bij voldoende slaap is die angst er ook wel maar dan flitst het 1-2 keer per dag door m'n hoofd en dan kan ik het ook direct van me afzetten. Als ik niet genoeg slaap, dan lukt me dat niet meer en dan ben ik echt heel ongelukkig.

Misschien zie jij ook een verband met nachtrust. Zo ja, zorg echt dat je regelmatig voldoende slaapt want als je een paar weken in zulke gedachten blijft hangen dag in, dag uit.. dan kun je je niet staande houden. Eigenlijk zou ik ook willen zeggen: wacht niet tot 19 april. In drie weken kan dit mogelijk groeien tot proporties die je zelf niet meer onder controle krijgt. Kan je verloskundige hierin iets betekenen?

Oh echt? Wat een opluchting, dank je wel voor je reactie... Ik wilde het niet zo neerzetten maar dat is ook mijn grootste angst dat Tristan dood gaat, ik maak mezelf helemaal gek door steeds te blijven kijken naar dat buikje wat op en neer gaat... en als hij maar even "anders" ademhaalt dan giert de angst en paniek me door mijn lijf. Al heb ik wel 100x gegoogeld en gelezen dat het heel normaal is als een baby onregelmatig ademt en ook de kreuntjes en piepjes horen erbij.... Ik raak hem ook steeds even aan..zodat hij even beweegt ik schaam me dood en ik vind het zo zielig voor hem, ligt ie lekker te slapen zit zijn moeder hem de halve nacht te porren .

Hij ligt lekker in de wieg naast mijn bed maar in overleg met de huisarts probeer ik hem steeds meer op zijn eigen kamertje te laten slapen zodat ik het wel enigszins "los moet laten" de arts denkt dat ik daarmee ook zelf beter zal slapen. Niet dat dat wat helpt...

Ik vind het ook veel te lang duren tot de 19e, ik mocht volgende week wel weer een afspraak plannen bij de huisarts maar ik vraag me af wat die 10 minuutjes kunnen helpen.
Ik ben bevallen in het ziekenhuis dus eigenlijk geen contact meer gehad met de verloskundige en had ook geen vaste, was elke keer wel een ander die de controles etc, deden. Dus vraag me af hoe ik die dan het beste zou kunnen benaderen....

Ik heb het wel met veel moeite aan mijn zus bekend dat ik het eigenlijk helemaal niet zo leuk heb, want ergens schaam ik me echt dood, iedereen verwacht maar dat je dolgelukkig moet zijn met je kleine man, maar die reactie was ook niet wat ik verwachte... ik moet me niet zo aanstellen en alles is toch goed? dus is gewoon onzin dat ik die angst heb....

Carooltje, dit is heel herkenbaar! Ik had dit heel erg bij mijn oudste, noemde het toen een zorgenpotje wat opeens open knalt, en het kost heel wat tijd om dat te accepteren en ermee om te gaan. Het is ook helemaal niet gek, en laat je ook echt niet aanpraten dat het onzin is en dat je moet genieten. Je houdt gewoon zo veel van je kindje, en je wil dat hem niks overkomt.

Als je me wil dm’en of iets, het staat altijd open

quote:

Op dinsdag 30 maart 2021 00:21 schreef Carooltje79 het volgende:

[..]

Oh echt? Wat een opluchting, dank je wel voor je reactie... Ik wilde het niet zo neerzetten maar dat is ook mijn grootste angst dat Tristan dood gaat, ik maak mezelf helemaal gek door steeds te blijven kijken naar dat buikje wat op en neer gaat... en als hij maar even "anders" ademhaalt dan giert de angst en paniek me door mijn lijf. Al heb ik wel 100x gegoogeld en gelezen dat het heel normaal is als een baby onregelmatig ademt en ook de kreuntjes en piepjes horen erbij.... Ik raak hem ook steeds even aan..zodat hij even beweegt ik schaam me dood en ik vind het zo zielig voor hem, ligt ie lekker te slapen zit zijn moeder hem de halve nacht te porren .

Hij ligt lekker in de wieg naast mijn bed maar in overleg met de huisarts probeer ik hem steeds meer op zijn eigen kamertje te laten slapen zodat ik het wel enigszins "los moet laten" de arts denkt dat ik daarmee ook zelf beter zal slapen. Niet dat dat wat helpt...

Ik vind het ook veel te lang duren tot de 19e, ik mocht volgende week wel weer een afspraak plannen bij de huisarts maar ik vraag me af wat die 10 minuutjes kunnen helpen.
Ik ben bevallen in het ziekenhuis dus eigenlijk geen contact meer gehad met de verloskundige en had ook geen vaste, was elke keer wel een ander die de controles etc, deden. Dus vraag me af hoe ik die dan het beste zou kunnen benaderen....

Ik heb het wel met veel moeite aan mijn zus bekend dat ik het eigenlijk helemaal niet zo leuk heb, want ergens schaam ik me echt dood, iedereen verwacht maar dat je dolgelukkig moet zijn met je kleine man, maar die reactie was ook niet wat ik verwachte... ik moet me niet zo aanstellen en alles is toch goed? dus is gewoon onzin dat ik die angst heb....

Denk jij zelf ook dat je minder angstig wordt door je zoon op een andere kamer te leggen? Voor mij zou dat pure symptoombestrijding zijn, maar dat is heel persoonlijk. De bron aanpakken was voor mij de oplossing. Mijn man is naast de co-sleeper gaan liggen en hij doet nu de nachtvoedingen. Daarna werd het voor mij al vrij snel weer OK. Weet jouw huisarts dat je echt angstgevoelens hebt?

En nee, het is absoluut geen onzin dat je angsten hebt. Ikzelf ben in mijn 'normale' doen echt een angstvrij persoon. En nee, die roze wolk gaat niet voor iedereen op. Ik vond die eerste 6 weken gewoon overwegend zwaar, al had ik wel direct die band met Colin en ik had een droombevalling. En tóch kreeg ik hele rare kronkels in mijn hoofd, en zat ik echt wel dichtbij een postnatale depressie. Dus. Dit kan de beste overkomen .

Je bent niet gek, je bent geen slechte moeder.

quote:

Op maandag 29 maart 2021 23:14 schreef Carooltje79 het volgende:
Goeieavond, Hier een onzekere moeder die even kwam meelezen

Op 26-1 is onze zoon Tristan geboren met 37 weken en 1 dag, de 2 weken daarvoor al in het ziekenhuis gelegen omdat hij aan de lichte kant was en ik weinig leven voelde, dus voor de zekerheid elke dag aan de ctg en gelukkig tot 37 weken gerekt en toen de bevalling opgewekt. Tristan was bij zijn geboorte 2456 gram... echt een klein poppetje, gelukkig was alles goed en mochten we de volgende middag lekker naar huis. Hij doet het super goed en is nu met zijn 2 maandjes al 4260 gram dus hij groeit waanzinnig snel Alleen wel veel last van krampjes en zijn ontlasting wil niet helemaal lekker lopen, meneertje poept maar 1x in de 5 a 6 dagen..

Maar nu komt het, sinds een week of 2 twijfel ik aan alles wat ik doe, ik heb mij nog nooit zo onzeker gevoeld en ik kan het gevoel ook niet van mij af zetten, ben constant aan het kijken of alles goed is en eerlijk gezegd breekt het nu behoorlijk op, samen met de rommelige nachten door zijn krampjes en ik die constant op zit te letten op zijn ademhaling of hij hoe ligt in bed, of weer druk maak over een fles die niet leeg ging, of die poep luier die maar uitblijft.... echt ontzettend vermoeiend. Vorige week ook contact met de huisarts gezocht en die heeft aangeraden om naar de praktijk ondersteuner te gaan, heb daar 19 april een afspraak dus nog even afwachten...

Zo een heel verhaal en als het niet hier hoort dan hoor ik het graag, maar dacht schrijven en je gevoel delen heeft alleen maar voordelen

Herkenbaar hoor. Ik ben bij mijn eerste ook naar een praktijkondersteuner gegaan om te praten. Ook toen mijn dochter mini was. Ik twijfelde ook enorm, vooral aan het feit of ik genoeg aandacht gaf of niet. Het heeft me goed gedaan, ik had een lieve vrouw waarmee ik kon kletsen Een tip, hou dit bij de praktijkondersteuner. Ik had dit ook bij het CB verteld en die vonden dat er iemand bij mij over de vloer moest komen om mee te kijken. Uiteraard niet gedaan, maar voor je het weet zit je in zo'n molen waar je lastig weer uit komt denk ik.

Succes!

Fotodinsdag toch?

Ik probeer hier weer aan te haken, drukdrukdrukdruk...

Ik twijfel een beetje over de kapper. Van boven kan ik al bekant een mohawk maken, aan de zijkant is het wat korter. Ik denk ook niet dat ie stil blijft zitten

[ Bericht 16% gewijzigd door Sunshine1982 op 30-03-2021 10:52:00 ]

BFD!

Hoe oud is de jouwe ook alweer @Sunshine1982 ? Zie je zo snel niet in de OP staan.
Kapper hebben wij lang mee kunnen wachten, maar stil zitten ging hier verbazend goed, doordat ze onder de indruk was van zichzelf!