Draai hier alle platen in je platenkast #23 (skidoo)

bazbo cd0908: Glass Hammer - Double Live



Aan het eind van 2015 komt Glass Hammer met een livealbum. Dat hadden we nog niet. De band speelt op 3 mei 2015 in The Majestic Theatre in Gettysburg, Pennsylvania ter gelegenheid van het RosFest-festival. Anderhalf uur krijgt de band om zeven stukken te spelen, waaronder drie van het dan recente album The Breaking Of The World. Ik koop de Deluxe Edition, een dubbelcd met een dvd van het optreden. Leuk om de band eens live aan het werk te zien. Steve Babb op gitaar, Fred Schendel bij vlagen onnavolgbaar op toetsen en vooral zijn orgelwerk is gaaf, Kamran Alan Shikoh is schitterend op gitaar en de 'stevige' Aaron Roulston drumt de complexe partijen of het niets is. Carl Groves en Susie Bogdanowitcz zingen. De band doet een goede poging om de ingewikkelde muziek live tot leven te wekken. Vaak lukt het, maar er zijn ook momenten dat het wat kaal en dunnetjes klinkt. De stemmen staan wat zacht in de mix en dat is jammer, want zo komen hun stemmen niet goed over. Zo is het lange The Knight Of The North wat wisselvallig: de zang van Carl Groves is slecht te horen en daardoor wat saai, maar daar staat tegenover dat het toetsenwerk en vooral de Hammondsolo's zeer indrukwekkend zijn. Third Floor en If The Stars zijn hoogtepunten en ook afsluiter Time Marches On dwingt respect af. Mooie set. Ik kocht 'm op 8 oktober 2015.

bazbo cd0909: Glass Hammer - Valkyrie



Glass Hammer waagt zich met dit album uit 2016 maar weer eens aan een conceptalbum. Verhaal gaat over een soldaat die thuis komt van de oorlog en zich opnieuw moet verhouden tot de wereld en zijn meisje. Zanger Carl Groves is foetsie, dus kernleden Fred Schendel en Steve Babb vertolken de mannelijke rollen. Susie Bogdanowicz speelt natuurlijk de vrouw en daarmee is ze inmiddels een belangrijke troef voor de band. De muziek is nagenoeg onveranderd: op het eerste gehoor vrij toegankelijke retroprog, maar bij nadere beluistering blijkt de complexheid. Veel ruimte voor toetsen- en gitaarsolo's. Gitarist Alan Shikoh mag ook op deze plaat weer schitteren. Dit is een sterke plaat in het grote oeuvre van de band en ik kocht hem op 4 oktober 2016.

bazbo cd0910: Glass Hammer - Untold Tales - Rare And Previously Unreleased Studio And Live Recordings From 1993-2017



Ter gelegenheid van het vijfentwintigjarig bestaan brengt Glass Hammer in 2017 deze verzameling van nooit eerder verschenen studio- en liveopnames uit. Ik heb de eerste tien jaar en dus ook de eerste elf albums van de band gemist; die eerste albums zijn zo goed als niet meer verkrijgbaar. Het is een interessante en zeer afwisselende collectie geworden. Instrumentaaltjes en lyrisch gezongen stukken wisselen elkaar af. Het is geen spul dat 'niet voor niets op de plank is blijven liggen'. Nee, dit is sterk materiaal en geeft een mooi overzicht van hoe de band heeft geklonken in de loop van de jaren. Twee covers staan erop: Hold Your Head Up (bekend van Argent) en It's All Too Much (van George Harrison, maar hier meer in de stijl zoals Steve Hillage op zijn elpee L het speelde). Verder vinden we een bewerking van een cantate van Bach, een lied uit de samenwerking met zangeres Tracy Cloud, een mooie liveversie van No Man's Land van het meest recente album Valkyrie en ga zo maar door. Onderhoudend plaatje dat ik kocht op 30 oktober 2017. Niks van te vinden op YT, behalve een trailer.

bazbo cd0911: Glass Hammer - Chronometree



Oeps, daar ga ik met mijn chronologie. Chronometree kwam al in 2000 uit, maar een remaster ervan verscheen in 2018. Ik kocht die remaster op 15 oktober 2018. Fred Schendel en Steve Babb krijgen hier hulp van Walter Moore en Terry Clouse op gitaar en zelfs meneer Arjan Lucassen speelt wat mee. Ene Brad Marler neemt de vocalen voor zijn rekening en die vind ik niet sterk, een beetje zeurderig. Dat doet het verder uitstekende songmateriaal geen goed. Instrumentaal klinkt het als een klok: de fijne gitaar- en Hammondsolo's knallen je om je oren. Chronometree is een conceptalbum met een getikt soort verhaal over een jongeman Tom die meent dat buitenaardse wezens met hem communiceren via grammofoonplaten uit de jaren zeventig. Eigenlijk is het een heerlijke ode aan het muziekgeluid uit die tijd. Geheel in lijn met de vaak uitbundige conceptplaten van destijds openen en sluiten twee lange songsuites (All In Good Time) het originele album, met twee kortere stukken ertussenin. Voor deze remaster is het geluid opgepoetst, een op de eerste versie uit 2000 'onzichtbare' track (van één minuut en elf seconden) is nu gewoon een apart nummer en daarnaast horen we een extra stuk: het Chronotheme live. Niks van te vinden op YT.

bazbo cd0912: Glass Hammer - Chronomonaut



Chronomonaut is het vervolg op Chronometree. Ik kocht het album op 15 oktober 2018, toen het album verscheen. Het verhaal over Tom Timely gaat verder en vertelt over hoe hij worstelt om zijn progrockband The Elf King succesvol te laten zijn in de jaren tachtig. Gitarist Kamran Alan Shikoh is vertrokken; de weinige gitaarpartijen neemt toetseneur Fred Schendel voor zijn rekening. Aaron Raulston is er nog op drums. Zangeres Susie Bogdanowicz heeft concurrentie van Matthew Parmenter; dat krijg je als je een man de hoofdpersoon van je satirische verhaal maakt. De stem van Parmenter springt niet echt eruit; dan zijn de stukken met Susie toch wat fijner en typisch Glass Hammer. Qua atmosfeer ademt deze plaat weer zeer de jaren zeventig, al klinkt het geluid modern en naar deze tijd. Fijne toetsensolo's. Halverwege 2020 kwam er een nieuw album van Glass Hammer uit. Ik heb Dreaming City nog niet te pakken kunnen krijgen of beluisterd. Inmiddels is de band alweer bezig met het volgende project. Einde van mijn rijtje Glass Hammer.

bazbo cd0913: Goat - Requiem



Jaaaaa! Als je houdt van bizarre 'tribal', opzwepende muziek om fijn bij rond je kookpot te stormen, dan is dit een bijzonder leuke plaat. Geen idee meer hoe ik hierbij kwam; ik denk dat ik een recensie las ergens en ik was benieuwd. Moet in 2016 zijn geweest, want ik kocht de cd op 10 oktober 2016, vlak na het verschijnen ervan. Vreemd dat ik 'm zo weinig uit de kast trek, want dit is echt grandioos. Goat is een Zweeds collectief muzikanten die graag anoniem willen blijven. De kern van de groep bestaat uit zo'n drie of vier muzikanten die elkaar al kent vanaf de basisschool en altijd samen muziek is blijven maken; voor liveoptredens zijn er nog eens drie of vier muzikanten die op het podium komen helpen. Naast de imboorlingenritmes horen we koortjes van vrouwenstemmen, Afrikaanse gitaarfiguren, Zuidamerikaanse fluiten; kortom, een allegaartje aan stijlen gemixt tot een psychedelisch en hallucinerend feest. Ik vind het heerlijk.







[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 25-02-2021 15:08:30 ]

bazbo cd0914: Godley & Creme - Consequences



In 1976 starten Lol Creme en Kevin Godley een projectje buiten hun band 10CC om. Ze willen iets gaan doen met hun eigen uitvinding de gizmotron, een apparaatje waarmee je via je gitaar allerlei geluiden kunt maken en bewerken. Hun eerste plaat als duo moet een demonstratie ervan zijn. Na een paar maanden ermee bezig te zijn, moeten ze constateren dat hun projectje ietwat uit de hand loopt. Uiteindelijk komt het werkstuk in 1977 op de markt, zij het niet na de nodige onenigheid met platenmaatschappij. Het werkstuk is namelijk uitgegroeid tot een driedubbelelpee. Op de eerste plaat klinken wat losse, instrumentale werken (waarvan The Flood wel het absolute hoogtepunt van het hele project is - het stuk begint met gedruppel en uiteindelijk uitmondt in een waterval van geluid), vanaf de tweede plaat horen we ook liedjes en zijn de muziekstukken afgewisseld met afleveringen van een hoorspel: een bizar verhaal waarin Peter Cook alle personages vertolkt en Sarah Vaughan alle zang voor haar rekening neemt. De derde plaat eindigt met een absurd muziekstuk dat meer wegheeft van musique concrête. De plaat flopte gruwelijk, ook het uittreksel ervan op een enkele elpee (1977) en een tweede uittreksel (1979) ook. De platenmaatschappij werd er allemaal niet vrolijk van, maar Godley en Creme waren ervan overtuigd dat hun samenwerking als duo een enorm succes was en besloten om definitief uit 10CC te stappen en samen verder te gaan. De plaat verdween in de obscuriteit. In 2019 verscheen de driedubbelelpee en de twee uittreksels in de vorm van een vijf cd's tellend doosje, dat ik kocht op 12 augustus 2019. Het geeft een prachtig overzicht van dit compleet gestoorde werkstuk, dat bij vlagen ondoorgrondelijk is en bij andere vlagen van genialiteit uiteen spat. Ik ben weer even zoet.






[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 25-02-2021 15:07:51 ]

bazbo cd0915: Godley & Creme - Body Of Work 1978-1988



Na Consequences verlaten Kevin Godley en Lol Creme dus definitief 10CC en richten zich op een solocarrière. Die carrière was niet zo succesvol in verkoopcijfers, maar in termen van artisticiteit het tegendeel. Wat een grandioos, heerlijk Brits tongue-in-cheek, geestig, grensverleggend en amusant oeuvre hebben de heren in de tien jaar daarna op zes albums weten neer te zetten. Het gehele oeuvre na Consequences is vastgelegd op deze doos, die verscheen in 2017 en die ik kocht op 11 september van dat jaar. Eerst drie plaatjes met daarop de vijf albums L, Freeze Frame, Ismism, Birds Of Prey en History Mix Volume 1. De gizmotron viert nog hoogtij op de eerste paar platen, her en der horen we een hitje en er valt vooral veel, heel veel te grinniken. Op het vierde plaatje staat het zesde album Goodbye Blue Sky, een ode aan de mondharmonica (!) en het vijfde plaatje bevat bonusspul zoals singleversies, B-kantjes en een extended mix afkomstig van een 12". Na 1988 legde het duo zich vooral toe op produceren van anderen en het maken van videoclips. (De clipjes voor hun eigen liedjes mochten er ook al zijn.) Fenomenale doos.

bazbo cd0916: Godley & Creme - A Little Piece Of Heaven



Dit was de eerste single van het album Goodbye Blue Sky uit 1988. Op deze plaat zet het duo geen gitaren of al te veel toetsen in, maar twee mondharmonicaspelers, die het geluid bepalen. Gaaf concept, het hele album is bijzonder vermakelijk. Op deze cd single (die ik op 5 oktober 1989 uit een uitverkoopbak pikte) staat A Little Piece Of Heaven in een extended en korte singlemix. Daarnaast Bits Of Blue Sky, een uittreksel van het album in vijfenhalve minuut, plus Rhino Rhino, de b-kant van de vinylsingle. Al deze drie extraatjes staan ook op de doos Body Of Work.

bazbo cd0917: Godley & Creme - 10,000 Angels



Dit is de tweede single van het album Goodbye Blue Sky uit 1988 en dit keer pikte ik de single op 11 september 1989 uit een uitverkoopbak ergens. Naast het titellied horen we twee stukken die niet op het album staan: Hidden Heartbeat en Can't Sleep. Het toetje is Cry, de hit uit 1985. Alles van deze single is ook te vinden op de Body Of Work-doos.

bazbo cd0918: Andrew Gold - Thank You For Being A Friend - The Best Of Andrew Gold



Het veertienjarige bazbojochie vond het liedje Never Let Her Slip Away van Andrew Gold bij Toppop erg mooi en kocht in november 1979 zijn elpee All This And Heaven Too. Een jaar later was hij met andere muziekjes bezig (Emerson Lake & Palmer zetten zijn wereld op de kop), maar af en toe kwam de elpee nog eens uit de kast. Toen eind jaren tachtig de cd's gemeengoed werden, stapte hij daarop over en sindsdien beluisterde hij zijn vinyl zelden of nooit. Tot hij maandag 6 juni iets in de krant las en daarover moest schrijven. Tweeënhalve week later, op 25 juni 2011 vond en kocht hij deze verzamelaar uit 1997, waarop veel van All This And Heaven Too staat (waaronder het titellied van deze cd dat later ook de herkenningsmelodie van de bekende Amerikaanse comedyserie Golden Girls werd), maar ook andere hits. Lonely Boy, bijvoorbeeld. Het is lichtvoetige, maar kunstig in elkaar gezette pop/rock. De man wist als geen ander pakkende melodieën en liederen te smeden die zich onherroepelijk in het geheugen nestelen. Nostalgie, warme nostalgie. Het veertienjarige bazbojochie is weer even terug.

bazbo cd0919: Andrew Gold - Andrew Gold + What's Wrong With This Picture + All This And Heaven Too + Whirlwind ... Plus



Op 1 mei 2014 heb ik mijn elpee All This And Heaven Too krasvrij. Ik koop dan deze set van drie cd's uit 2013. Genoemde elpee is de derde soloplaat die erop staat. Op ieder plaatje twee elpees en op het derde plaatje allerlei outtakes, demo's en liveversies. Mooi overzicht. Het laat prachtig horen waar Gold mee bezig was in 1975, 1976, 1978 en 1980, toen deze vier albums verschenen. Op het eerste gehoor zeer lichtvoetig, bij nadere beluistering zit het ontzettend knap in elkaar. Gold was een meester in de pakkende songs en prachtige arrangementen. Daarnaast was hij ook nog eens een begenadigd multi-instrumentalist en beschikte hij over een warme en prettige stem. Veel hoogtepunten op deze vier elpees. Niet verwonderlijk dat hij samenwerkte met de grootsten van de popmuziek uit die tijd: Linda Ronstadt, The Eagles, Brock Walsh, Kenny Edwards, Waddy Wachtel, noem maar op.

bazbo cd0920: Andrew Gold - The Late Show - Live 1978



Deze cd stond al tijden in de plaatselijke platenwinkel en op 29 juli 2019 nam ik hem pas mee. Het plaatje verscheen in 2015 en het is de weergave van een concert dat Andrew Gold gaf op 22 april 1978 in het Roxy Theatre, Hollywood. Het was het laatste concert van de tour uit 1978. Zijn dan recente elpee All This And Heaven Too staat centraal. We horen prachtig uitgevoerde versies van een aantal stukken van de plaat, maar ook eerder materiaal. Lonely Boy is natuurlijk van de partij, net als I'm A Gambler en Endless Flight. Twee covers zijn er ook: Roll Over Beethoven en Doctor Robert en daarmee is ook gelijk duidelijk dat Gold een Beatlefan was. De band om hem heen is fenomenaal, met daarin een hoofdrol voor Brock Walsh, vaste compaan van Gold en net als hijzelf een multi-instrumentalist. Natuurlijk, het is allemaal heel netjes en gelikt en braaf, maar wat is het allemachtig goed.








[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 27-02-2021 19:59:44 ]

bazbo cd0921: Gong - Camembert Electrique



Gong. Collectief geflipte muzikanten, gestart onder leiding van de waanzinnige en briljante Daevid Allen. Dit is hun tweede album, uit 1971. Eerste elpee Magick Brother staat hoog op het verlanglijstje. Alle ingrediënten voor wat hierna zou komen en gezien wordt als hun algeheel meesterwerk (de Radio Gnome Trilogy) zijn al aanwezig: zweverige gitaartonen, malle liedjes, bizarre teksten en verwijzingen naar middelen die je in andere sferen kunnen brengen. Psychadelica, spacerock, triprock van de betere soort dus. Ik kocht de remaster uit 2015 op 4 mei 2015. Heel fijn.

bazbo cd0922: Gong - Flying Teapot



Daar is-ie dan, het eerste deel in de Radio Gnome Trilogy. Flying Teapot verscheen in 1973 en de band was inmiddels uitgebreid. Naast Daevid Allen en zijn partner Gilly Smyth horen we veel lui, waaronder Didier Malherbe op saxofoons, Tim Blake op synthesizers en Steve Hillage op gitaar. Het verhaal van de trilogie is een getikt soort legende over een groep mensen die een ruimtereis maken, al dan niet onder invloed van thee. De muziek is weer een perfecte mix van psychedelica, spacerock en bizarre liederen. Ik kocht een remaster uit 2019 op 5 augustus 2019. Hij is uitgegeven op het Charly-label; al snel bleek dat het bedrijf van de band niet achter deze uitgave stond omdat niet de juiste masters zijn gebruikt. Nou ja. De muziek klinkt in mijn oren goed en de plaat zelf blijft legendarisch.

bazbo cd0923: Gong - High Above The Suberrania Club 2000



We maken even een sprongetje naar 6 april 2000. (Wees gerust: we komen terug op de Radio Gnome Trilogy.) Een zoveelste hernieuwde versie van Gong speelt een concert in de Subterania Club in London ter gelegenheid van de uitgave van de cd Zero 2 Infinity. Ik heb Gong in 2009 live mogen zien spelen tijdens het grote Zappafestival in Noordoost-Duitschland (waar de band in de klassieke lineup speelt met Allen, Smyth, Malherbe, Hillage en Miquette, met Dave Sturt en Theo Travis) en ben benieuwd naar livewerk van de band. Van de oude bezetting zijn in 2000 Allen, Smyth en Malherbe er nog, verder is de band nieuw. Theo Travis is er op sax en fluit. De band put uit materiaal van het voorafgaande oeuvre en allerlei klassiekers komen voorbij. Er is een mooie rol voor Gilly Smyth, die haar Yoko Ono-achtige spacewhispers mag inzetten. De absolute ster echter is en blijft Daevid Allen met zijn 'glissando guitar', verkleedpartijen en onnavolgbare teksten. In 2015 verschijnt een registratie van het concert en dat koop ik op 20 augustus van dat jaar. Leuke aan deze set is dat het complete concert op een meegeleverde dvd staat; op de cd staat vijf kwartier materiaal. Gelukkig staat het fenomenale Master Builder op de setlijst. Leuk concert, mooie mix van klassiek spul en 'modernere' spaceliedjes.







[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 28-02-2021 10:57:39 ]

bazbo cd0924: Gong - I See You



I See You verschijnt in 2014. Het is de laatste studioplaat die Gilli Smyth en Daevid Allen met Gong maken. Smyth overlijdt op 22 augustus 2016 en Allen verlaat ons op 13 maart 2015. Op deze cd krijgen ze hulp van Dave Sturt (op bas) en Kavus Torabi (op gitaar); Ian East is er op saxofoon, Fabio Galfetti speelt gitaren en Orlando Allen zit achter de drums. Het album bevat typische psychedelische spaceliederen; sommige zijn toegankelijk en liggen gemakkelijk in het gehoor, andere zijn complexer en zweveriger. Opvallend is dat zo goed als alle bandleden bijdragen aan de composities. Allen speelt nog wel een hoofdrol, maar er duidelijk meer inbreng van de jongere garde in de band. Ik koop I See You op 21 januari 2015. Fijne plaat, wel.







[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 28-02-2021 11:35:07 ]

bazbo cd0925: Gong - Rejoice! I'm Dead!



Na het overlijden van Allen en Smyth gaat de nieuwe generatie Gong verder. Kavus Torabi is nu de spil, samen met Dave Sturt. Ian East, Fabio Golfetti en Cheb Nettles maken het nieuwe quintet compleeet. Op Rejoice! I'm Dead! uit 2016 staan vier plaatkanten (in nog geen uur) psychedelische spaceprog, eigenlijk zoals we van Gong gewend zijn. Natuurlijk missen we Daevid Allen als algeheel coördinator, tekstschrijver en vertolker van de glissandogitaar, maar de band blijft vrij trouw aan de oergedachte van hoe de muziek moet klinken. Om dat idee te versterken komt Steve Hillage helpen in het titelnummer en is het stuk Kapital nog (mede) van de hand van Allen (net als de teksten van drie stukken). Ik was erg benieuwd naar hoe de nieuwe Gong zou zijn, dus kocht ik de cd op 19 september 2016 en in vind hem niet tegenvallen; integendeel, bij vlagen is dit ijzersterk. Op YT bijna niks van de plaat, behalve de opener en een 'mix'.

bazbo cd0926: Gong - The Universe Also Collapses



Tweede album van de nieuwe generatie Gong. Verscheen in 2019 en ik kocht 'm gelijk op 13 mei van dat jaar. En wat een puike plaat is het! Forever Reoccurring hakt er gelijk goed in: plaatkant lang, allerlei malle ritmes en tegenritmes, de ideale psychespaceprog voor als u ervan houdt. Daarna op plaatkant twee nog drie stukskes die misschien beter behapbaar zijn. Hoewel, luister eens naar My Sawtooth Wake: allahmachtig. Voor mijn part kan het niet gek genoeg als het Gong aangaat. Kavus Torabi is hier aardig aan de leiding en ik zou de band graag een keer live aan het werk zien. Heb hun tour van 2019 (met Steve Hillage) helaas gemist en hopelijk komt er nog een herkansing.






[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 28-02-2021 17:31:35 ]

bazbo cd0927: Gong - Love From The Planet Gong - The Virgin Years 1973-1975



Zoals beloofd kom ik terug op de Radio Gnome Trilogy. Wat wil het geval? In 2019 verschijnt deze kloeke doos met daarin vier 'klassieke' Gongplaten op cd, geremastered (door Simon Heyworth) en al, onder toeziend oog van Steve Hillage. Dit keer zijn de oorspronkelijke mastertapes gebruikt en daardoor klinkt het allemaal anders/beter dan de heruitgaven die op Charly verschenen. Niet alleen de drie elpees van de trilogie zitten erin (Flying Teapot, Angels Egg en You, maar ook Shamal uit 1975. Die was ook uitgebracht op het Virginlabel, maar Gong was toen een heel andere band geworden. Daevid Allen, Gilli Smyth, Tim Blake en Steve Hillage waren vertrokken en drummer Pierre Moerlen stond nu aan het roer. Hillage komt nog wel een gastrol vervullen op twee stukken. De plaat bevat een aanstekelijk soort jazzrock. De Radio Gnome Trilogy vormt het centrum van de doos; de drie klassiekers vertellen het maffe verhaal van een groep lui die een ruimtereis maken en op de planeet Gong het geluk vinden of zoeken of wat dan ook. Flying Teapot is de basis, met daarop vooral psychedelisch werk; Angels Egg vormt een mooie overgang naar het indrukwekkende You. In twee jaar tijd is het materiaal verschoven van psychedelica naar een soort spaceprog waarin vreemde ritmes en lange instrumentale passages eerder norm dan uitzondering zijn. Ondertussen komen klassieke stukken als Oily Way, I Never Glid Before, Master Builder en You Never Blow Your Trip Forever voorbij. Alle vier de studioplaten zijn aangevuld met bonusmateriaal (lees: andere mixen, singleversies en b-kantjes) en daarnaast bevat de doos een schat aan livemateriaal: maar liefst acht cd's. Drie hele concerten, een BBC-sessie en een deel van het roemruchte optreden in Hyde Park op 28 juni 1974. Als je alle liveopnamen van 1973 t/m 1975 beluistert, dan hoor je hoe de band zich live ontwikkelt. Daevid Allen is de centrale figuur met zijn glissandogitaar en maffe teksten, maar er is veel ruimte voor de instrumentale spacereizen. Zelf vind ik het fijn om Hillage te horen. Het laatste concert in de doos is van de Marquee Club in september 1975. Daevid Allen en Gilli Smyth waren toen al vertrokken en Hillage was de aangewezen figuur om de bandleider te zijn, nogal tegen zijn zin. Het resultaat is dat veel van de typische Allenstukken zijn vervangen door materiaal dat Hillage op dat moment aan het schrijven was voor zijn soloplaat Fish Rising en dat zijn lange stukken waarin hij op gitaar en Tim Blake op synthesizer mogen excelleren. Heel fijn. Een dertiende schijf is een dvd, met daarop een quadmix van You (die ik nog niet beluisterd heb). De prachtdoos kocht ik op 26 september 2019 toen hij verscheen en ik draai hier vaak spul van.








[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 01-03-2021 07:56:03 ]