Ik weet niet waar jij jouw 'wijsheden' en ervaring vandaan haalt, maar ik kan je vertellen dat mijn beide ouders, die allebei oorlogsslachtoffer waren, na de oorlog gewoon allebei een min-of-meer normaal bestaan hebben geleid en daarbij ook nog kort daarna kinderen (ik) hebben gekregen en opgevoed.quote:Op donderdag 28 januari 2021 19:32 schreef Megumi het volgende:
Hangt van je definitie van normaal af. En vaak moet je het er als het ware uitrekken wat familie bijvoorbeeld aangaat. Samengevat over ervaringen als oorlog praat men liever niet is mijn ervaring.
Wat is jouw eigen ervaring met oorlogsslachtoffers dan?quote:Op donderdag 28 januari 2021 20:15 schreef Megumi het volgende:
Mijn ervaring is helaas anders en hoopte wat toe te voegen aan dit topic. Mijn excuus daarvoor.
zal ik ook alles maar wegknippen dan?quote:Op donderdag 28 januari 2021 14:06 schreef golfer het volgende:
[..]
Frappant verhaal, maar heeft helemaal niks met de Auschwitz herdenking te maken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Maar ik doe het wel in een spoiler als het je stoort en ik laat het verder aan DJMO en jou over..
Nee hoor. Alleen heeft Hannie Schaft niks met Auschwitz of met de Holocaust Memorialday te maken.quote:Op donderdag 28 januari 2021 22:33 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
zal ik ook alles maar wegknippen dan?
Stoort mij niet. Ik sta zelf elk jaar (als sinds 1985 dat ik in Bloemendaal woon) op 4 mei om 20:00 uur bij haar monument op het Kenaupark in Haarlem en leg daar een bloemetje neer, maar verder heeft zij niks met Auschwitz te maken.quote:Maar ik doe het wel in een spoiler als het je stoort en ik laat het verder aan DJMO en jou over..
Datzelfde plan heb ik samen met m'n broer gemaakt en we nemen ons pa mee. Staat al jaren op m'n to do lijstje.quote:Op woensdag 27 januari 2021 22:09 schreef DJMO het volgende:
[..]
ik ga , zodra de crisis voorbij is, eens kijken wat de mogelijkheden zijn.
quote:Op donderdag 28 januari 2021 23:09 schreef golfer het volgende:
[..]
Nee hoor. Alleen heeft Hannie Schaft niks met Auschwitz of met de Holocaust Memorialday te maken.
[..]
Stoort mij niet. Ik sta zelf elk jaar (als sinds 1985 dat ik in Bloemendaal woon) op 4 mei om 20:00 uur bij haar monument op het Kenaupark in Haarlem en leg daar een bloemetje neer, maar verder heeft zij niks met Auschwitz te maken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 6% gewijzigd door Megumi op 29-01-2021 22:10:34 ]Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
Nee. Is opgehangen.quote:Op vrijdag 29 januari 2021 21:49 schreef datismijnmening het volgende:
Hij had zichzelf toch opgehangen?
Waarom verwijder jij steeds jouw posts?quote:
Sobibor heeft helaas maar een handvol overlevenden gehad, zoals Jules Schelvis.quote:Op zaterdag 30 januari 2021 22:31 schreef Tengano het volgende:
Ik heb net de Sobibor tapes documentaire gezien nav de TV tip van @:golfer Een zeer indrukwekkende documentaire die je zo dicht mogelijk meeneemt naar de gruwelijke gebeurtenissen die daar hebben plaatsgevonden maar ook de overwinning op het kwaad. Maar wat ik nog het ergste vind is dat mensen daar hun hele leven lang onder kunnen lijden of hebben geleden; en zo dus de rest van hun leven in die gruwelen blijven leven.
En gelukkig hebben ze op een hele mooie en indrukwekkende manier hun footprint nagelaten.quote:Op zondag 31 januari 2021 00:03 schreef golfer het volgende:
[..]
Sobibor heeft helaas maar een handvol overlevenden gehad, zoals Jules Schelvis.
quote:Hoewel Max gelukkige herinneringen heeft aan zijn onderduiktijd, heeft de oorlog ook bij hem diepe sporen achtergelaten.
Hij werd als jongen van bijna zes in de zomer van 1942 door zijn vader naar zijn grootouders in Apeldoorn gebracht. In Amsterdam was het niet meer veilig voor hem. Vanuit de Gelderse stad bracht het verzet hem naar het Friese Tzummarum, waar hij liefdevol werd opgevangen door een echtpaar dat zelf een zoontje had verloren.
Max kon in Friesland gewoon naar school en hij had een goede band met zijn 'heit en mem' en zijn 'broer' Gerrit, een evacué uit Rotterdam. Ook al wist een NSB'er in het dorp van Max' Joodse achtergrond, hij werd nooit verraden.
Zijn pleegouders wilden hem na de oorlog het liefst adopteren, maar daarmee ging Max' familie niet akkoord. In 1948, nadat hij zijn lagere school had afgemaakt, keerde hij terug naar zijn ouderlijk huis. De hernieuwde kennismaking met zijn ouders, die hij niet meer herkende, verliep uiterst stroef. Max voelde zich aan zijn lot overgelaten.
Toen hij later via iemand uit de Joodse gemeenschap hoorde dat de vrouw van zijn vader niet zijn biologische moeder was, stortte zijn wereld in. Zijn Joodse moeder, zo bleek nu, was tijdens de oorlog opgepakt en vermoord in vernietigingskamp Auschwitz. Van haar familie had niemand de oorlog overleefd.
Zijn vader was hertrouwd, maar had Max niets verteld. "Ik was zo over mijn toeren toen ik dat hoorde. Ik heb alles kapotgeslagen wat ik kapot kon slaan."
https://nos.nl/l/2366696
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |