SPOILERIk slik twee soorten antipsychotica. Dit heeft veel bijwerkingen. Pijn in gewrichten en spieren, stram zijn en bewegingsdwang en kwijlen zijn enkele waar ik veel last van heb.
Er is een middel dat tegen die bijwerkingen werkt. Alleen heb ik te horen gekregen dat het ook de werking van de antipsychotica remt. Dus het middel tegen de bijwerkingen slik ik niet meer. Voordelen: meer rust in mijn hoofd en minder moe van de pillen (deed eerst elke middag een dutje van anderhalf uur en had dan alsnog heel veel moeite met wakker zijn. Terwijl ik nu enkel halverwege de middag een kopje koffie drink met een boekje erbij). Anderzijds heb ik behoorlijk veel pijn, kramp, stijfheid en meer kwijlen.
Ik weet niet wat voor mij zwaarder weegt. Ik ga niet tegen doktersadvies iets anders doen en kijk het even aan alleen ben ik benieuwd wat jullie vervelender zouden vinden? Gewoon hypothetisch
Klopt, het is vrij heftigquote:Op zondag 17 januari 2021 19:25 schreef Geerd het volgende:
Dit zijn wel iets andere pijntjes dan kiezen tussen je teen stoten of je vriend/vriendin maakt het uit...
En dan praat je over ??? versus ....quote:
Ligt eraan. Over het algemeen kan ik fysieke pijn beter verdragen.
Ik ken mentale pijn heel goed, fysieke pijn heb ik minder last van gehad in mijn leven. Dus uit persoonlijke ervaring zeg ik mentale pijn, hoewel ik me kan voorstellen dat er mensen zijn die chronisch fysieke pijn veel erger vind.
Het ding met fysieke pijn is dat dokters en wetenschappers heel goed weten hoe ze dat moeten aanpakken. Ze hebben bijna altijd een oplossing voor fysieke pijn. Voor mentale pijn hebben ze bijna nooit een goede oplossing.
Drankquote:
Tja, pijn is gewoon kut.
Ik ken mentale pijn heel goed, fysieke pijn heb ik minder last van gehad in mijn leven. Dus uit persoonlijke ervaring zeg ik mentale pijn, hoewel ik me kan voorstellen dat er mensen zijn die chronisch fysieke pijn veel erger vind.
Het ding met fysieke pijn is dat dokters en wetenschappers heel goed weten hoe ze dat moeten aanpakken. Ze hebben bijna altijd een oplossing voor fysieke pijn. Voor mentale pijn hebben ze bijna nooit een goede oplossing.
Ik denk dan ik dan uiteindelijk voor die fysieke pijn zal kiezen, in de hoop dat die dragelijk is, of dan uiteindelijk maar een pijnstiller voor te nemen.
Sterkte, klinkt sowieso pittig!
Het is sowieso een wenperiode, dus ik moet nog de trucjes leren om ermee om te gaan! Zeker niet te vergeten dat ik denk kleinzerig te zijn. Alleen het maakt me wel nieuwsgierig naar anderen hun mening.
Zou liever nog een keertje mijn rug breken dan bepaalde trauma's herleven.
Heftig en herkenbaar. Dikke knuffelquote:
Liever fysieke pijn dan mentale.
Zou liever nog een keertje mijn rug breken dan bepaalde trauma's herleven.
Hoop wel dat het nog wat bijtrekt met die bijwerkingen, dit is nu niet echt wat zo te lezen.
Ik weet niet zeker of ik het daar helemaal mee eens ben? Soms is mentale pijn best wel machteloosquote:
Mentale pijn want daar kan ik zelf wat aan doen, lichamelijke pijn een heel stuk minder.
Oh interessant van die hersengebiedenquote:
Het schijnt dezelfde hersenactiviteit te genereren in dezelfde hersengebieden. Dus de ernst is vergelijkbaar.
Hoop wel dat het nog wat bijtrekt met die bijwerkingen, dit is nu niet echt wat zo te lezen.
Naja... op dit moment zit ik een beetje in de 50/50, maar het is ook een kwestie van aankijken
Luisteren naar de dokter is mijn advies... eventueel een second opinion maar that's it!
van fysieke pijn krijg je vanzelf mentale pijn door alle beperkingen waar je tegenaan loopt. Dat verhaal over de hersenen klopt idd! Ik werk mee bij het Donders instituut aan onderzoek naar pijn, en de hersenenen maken geen onderscheid. Wel reageer je als pijnpatiënt heftiger op pijn vanuit plekken waar je het niet "gewoon" van bent.Je kunt in stilte aan mentale pijn leiden, maar in op basis van de informatie uit de OP zou het dus zo kunnen zijn dat toename van de mentale pijn kan zorgen voor gevaarlijke situaties, als je de fysieke pijn zou onderdrukken.
En dan zou ik denk ik, hoe lastig de bijwerkingen ook zijn, in dit geval kiezen voor fysieke pijn.
Maar bij een ander soort mentale pijn zou die keuze wellicht anders zijn.
Het is niet dat ik mentaal zieker wordt, het is door niet gebruik dat ik beter word. Beter is een groot begrip, maar de scherpe randjes zijn er wat meer vanaf.
Naar de dokter luisteren doe ik sowieso! Niks zonder medisch advies. Alleen ik zit erg in tweestrijd. Laten we zo zeggen als het me gaat belemmeren in mijn hobby's kies ik voor mentale pijn, maar dat is nu niet het geval.
Sowieso is het meer hebben van energie een groot voordeel!
SPOILERAls je dit filmpje opzet met het geluid op zijn hardst (duurt even voordat het echt begint, minuut twee start het ongeveer zoals ik de wereld ongeveer beleef. En soms heb ik betere dagen en soms slechtere) is de "mentale pijn". Als ik het middel niet slik is het meer als je het geluid op gemiddeld zet
Sowieso! Toevallig krijg ik binnenkort een nieuwe behandelaar waar ik dit zeker mee ga bespreken!quote:
Ik ga ook voor mentaal... ken best wat verhalen uit het verleden (oa via mijn werk) van mensen die dat niet trokken en juist het fysieke wel... maar goed, ieder is daarin anders en wat voor hun werkt hoeft voor jou niet te werken...
Luisteren naar de dokter is mijn advies... eventueel een second opinion maar that's it!
Oef heftig en ik snap hoe het een het ander kan veroorzaker. Naar dat je chronische pijn hebt zegquote:
Chronisch pijnpatiënt present
. Bedankt voor je uitleg!Het soort dat schizo veroorzaakt. Ik denk niet dat er sprake is van meer gevaar als ik het middel slik, want dat deed ik vijf jaar. Het is alleen rustiger zonder.quote:Op zondag 17 januari 2021 20:17 schreef Cat-astrophe het volgende:
Lastige vraag... het hangt af van de soort mentale pijn.
Je kunt in stilte aan mentale pijn leiden, maar in op basis van de informatie uit de OP zou het dus zo kunnen zijn dat toename van de mentale pijn kan zorgen voor gevaarlijke situaties, als je de fysieke pijn zou onderdrukken.
En dan zou ik denk ik, hoe lastig de bijwerkingen ook zijn, in dit geval kiezen voor fysieke pijn.
Maar bij een ander soort mentale pijn zou die keuze wellicht anders zijn.
Ik weet niet of dat hiervoor werkt. Alleen ik wil eigenlijk niet meer slikken.quote:
Voor fysieke pijn kun je nog stevige pijnstillers gebruiken.
Wat afschuwelijk ...quote:
Bedankt voor het meedenken!
Het is niet dat ik mentaal zieker wordt, het is door niet gebruik dat ik beter word. Beter is een groot begrip, maar de scherpe randjes zijn er wat meer vanaf.
Naar de dokter luisteren doe ik sowieso! Niks zonder medisch advies. Alleen ik zit erg in tweestrijd. Laten we zo zeggen als het me gaat belemmeren in mijn hobby's kies ik voor mentale pijn, maar dat is nu niet het geval.
Sowieso is het meer hebben van energie een groot voordeel!SPOILERAls je dit filmpje opzet met het geluid op zijn hardst (duurt even voordat het echt begint, minuut twee start het ongeveer zoals ik de wereld ongeveer beleef. En soms heb ik betere dagen en soms slechtere) is de "mentale pijn". Als ik het middel niet slik is het meer als je het geluid op gemiddeld zet
Ik hoop echt dat het gauw beter gaat!
Met fysieke pijn is het gemakkelijker om levensvreugde te ervaren.
Oef baudequote:
Als je beide echt hebt meegemaakt weet je dat fysieke pijn beter te verdragen is dan mentale pijn.
Met fysieke pijn is het gemakkelijker om levensvreugde te ervaren.
stelling dit naar mijn mening, heb je het over pijn zoals dat je hebt nadat je bv je teen hebt gestoten of pijn zoals die ik dagelijks ervaar?Ondanks neurostimulatie en slikken van oxycodon ervaar ik 24 uur per dag, 7 dagen per week een gemene hete, soms steenkoude, stekende, kloppende, bijtende zenuwpijn. Dat kleed je mentaal wel uit hoor!
Vele fysieke pijnpatiënten zijn dus door de pijn mentaal ook getroffen.
Volgens mij is er in deze categorie ook geen onderscheid te maken of het een erger is als het ander, leed is domweg niet te vergelijken. Wat voor de 1 een helse pijn is, is voor de ander een goeie dragelijke dag. Dat geldt voor beide soorten pijn in mijn ogen.
[ Bericht 0% gewijzigd door caroro op 17-01-2021 22:21:40 (Spelfout) ]
Over oef gesproken. Dat is echt wel heel erg heftig dat je meemaakt... Natuurlijk kan je dat mentaal ook breken of iig enorm laten lijden... Echt super naar om te lezen. Knuffelquote:
[..]
Oef boute stelling dit naar mijn mening, heb je het over pijn zoals dat je hebt nadat je bv je teen hebt gestoten of pijn zoals die ik dagelijks ervaar?Ondanks neurostimulatie en slikken van oxycodon ervaar ik 24 uur per dag, 7 dagen per week een gemene hete, soms steenkoude, stekende, kloppende, bijtende zenuwpijn. Dat kleed je mentaal wel uit hoor!
Vele fysieke pijnpatiënten zijn dus door de pijn mentaal ook getroffen.
Volgens mij is er in deze categorie ook geen onderscheid te maken of het een erger is als het ander, leed is domweg niet te vergelijken. Wat voor de 1 een helse pijn is, is voor de ander een goeie dragelijke dag. Dat geldt voor beide soorten pijn in mijn ogen.
En idd, leed vergelijken.... tja... ik ken die neiging, maar het kan gewoon niet
Boksen kan idd pijn doen...quote:Op zondag 17 januari 2021 21:13 schreef FlippingCoin het volgende:
Ik ken geen fysieke pijn, heb wel eens flinke stoten gekregen met boksen of zo en mijn ribben gekneusd maar iets als brandwonden kan ik mij niet echt voorstellen gelukkig maar.
Het hoort er eenmaal bij. Het is lastig, maar voor mij ook wel normaal (al kijk ik dit filmpje als ik boos ben op mezelf als iets niet lukt of zo. Dan heb ik iets meer compassie met mezelf)quote:
[..]
Wat afschuwelijk ...
Ik hoop echt dat het gauw beter gaat!
Hm... ik weet het niet, verschilt denk ik ook een beetje van persoon tot persoonquote:
Als je beide echt hebt meegemaakt weet je dat fysieke pijn beter te verdragen is dan mentale pijn.
Met fysieke pijn is het gemakkelijker om levensvreugde te ervaren.
Godver, tijdje geleden iemand op tv gezien die chronische zenuwpijn had. Dat is iets wat ik niet snel meer zal vergeten.quote:Op zondag 17 januari 2021 22:20 schreef caroro het volgende:
[..]
Oef baude
stelling dit naar mijn mening, heb je het over pijn zoals dat je hebt nadat je bv je teen hebt gestoten of pijn zoals die ik dagelijks ervaar?Ondanks neurostimulatie en slikken van oxycodon ervaar ik 24 uur per dag, 7 dagen per week een gemene hete, soms steenkoude, stekende, kloppende, bijtende zenuwpijn. Dat kleed je mentaal wel uit hoor!
Vele fysieke pijnpatiënten zijn dus door de pijn mentaal ook getroffen.
Volgens mij is er in deze categorie ook geen onderscheid te maken of het een erger is als het ander, leed is domweg niet te vergelijken. Wat voor de 1 een helse pijn is, is voor de ander een goeie dragelijke dag. Dat geldt voor beide soorten pijn in mijn ogen.
Het is zo hard en oneerlijk.
TS ik kende het filmpje, ook al zo heftig.
Zenuwpijn is gruwelijk idd...quote:
[..]
Godver, tijdje geleden iemand op tv gezien die chronische zenuwpijn had. Dat is iets wat ik niet snel meer zal vergeten.
Het is zo hard en oneerlijk.
TS ik kende het filmpje, ook al zo heftig.
Als ik voor mijzelf nu even spreek, kan ik leven met mijn pijn, we horen bij elkaar inmiddels. Ik weet wat ik van de pijn kan verwachten en ook hoe ik daarmee om moet gaan. Dat is niet vanzelf gegaan. Ik heb een traject in een revalidatiecentrum gevolgd om te leren accepteren en doseren. En toch blijft het moeilijk, ook omdat iedereen weleens pijn ervaart en men dus denkt te weten wat het is.
Met het mentale deel van mijn pijn kan ik goed omgaan gelukkig, maar in de kliniek en uit lotgenotencontact weet ik dat dat lang niet voor alle patiënten zo is!
Maar nogmaals pijn is sowieso kut waar je die ook hebt!
Beide varianten kunnen uiteindelijk onverdraaglijk zijn.
Mooi om te lezen dat je ermee kan leven, al vind ik het ergens ook heel droevig dat je zegt bij elkaar te horen. Het ironische is dat ik me wel herken ik wat je vertelt. Ik heb twee keer in een fasehuis gezeten (soort psychiatrische revalidatie) en sta er net zo in. De klachten horen bij mij en ik denk dat ik me dood zou schrikken als het ineens stil zou zijn.quote:
Pijn is sowieso gewoon kut, of je nu mijn soort pijn hebt, of je bent mentaal zo gesloopt.
Als ik voor mijzelf nu even spreek, kan ik leven met mijn pijn, we horen bij elkaar inmiddels. Ik weet wat ik van de pijn kan verwachten en ook hoe ik daarmee om moet gaan. Dat is niet vanzelf gegaan. Ik heb een traject in een revalidatiecentrum gevolgd om te leren accepteren en doseren. En toch blijft het moeilijk, ook omdat iedereen weleens pijn ervaart en men dus denkt te weten wat het is.
Met het mentale deel van mijn pijn kan ik goed omgaan gelukkig, maar in de kliniek en uit lotgenotencontact weet ik dat dat lang niet voor alle patiënten zo is!
Maar nogmaals pijn is sowieso kut waar je die ook hebt!
En ja... ik snap wat je zegt van anderen die zeggen pijn te kennen, maar in een heel andere mate dan jij. Dat bedoelde ik ook te zeggen in mijn vorige post. De fysieke pijn die ik voel is niet te vergelijken met wat jij meemaakt. En hier hetzelfde; iedereen heeft wel eens een rotdag, maar begrijpen gelukkig niet wat voor mij een rotdag is.
Dank je wel voor het delen! Ik vind het heel waardevol was je zegt
klopt inderdaad... een vriendin van me heeft zenuwpijn en dat is zo hartverscheurend en ik heb zoveel respect voor haar hoe ze leeft.quote:
[..]
Godver, tijdje geleden iemand op tv gezien die chronische zenuwpijn had. Dat is iets wat ik niet snel meer zal vergeten.
Het is zo hard en oneerlijk.
TS ik kende het filmpje, ook al zo heftig.
Als je bepaalde pijn niet kent, is het heel moeilijk pm het voor te stellen.quote:
Liever fysieke pijn dan mentale.
Zou liever nog een keertje mijn rug breken dan bepaalde trauma's herleven.
Zelf heb ik gelukkig geen trauma’s. Wel heb ik een paar keer per jaar heftige buikpijn. En dan zo heftig dan ik gewoon niet meer weet hoe ik moet liggen. Staan en lopen is sowieso geen optie. Dus dan is het kruipen naar de pijnstillers en afwachten tot het gaat werken.
Dus nogmaals, ik snap je punt, maar fysieke pijn kan ook een hel zijn.
Nee even serieus: veel sterkte! Lijkt mij een moeilijke keuze. Sowieso medicatie moeten nemen ergens voor lijkt me al geen pretje.
Daar moet ik wel bij zeggen dat ik iemand ken met clusterhoofdpijn en ik kan me die pijn niet eens voorstellen. Dat wens je je ergste vijand nog niet toe.
Deze wijzing was gedaan door iemand anders (verpleegkundig specialist die dit snel even deed tijdens het ontslaggesprek) dan mijn behandelaar. Even een raar verhaal, maar mijn behandelaar gaat nu met de psychiater overleggen die mij behandelt, om te kijken wat handig is. Dus binnenkort spreek ik een arts erover dus.
Herkenbaar.quote:
Pijn is sowieso gewoon kut, of je nu mijn soort pijn hebt, of je bent mentaal zo gesloopt.
Als ik voor mijzelf nu even spreek, kan ik leven met mijn pijn, we horen bij elkaar inmiddels. Ik weet wat ik van de pijn kan verwachten en ook hoe ik daarmee om moet gaan. Dat is niet vanzelf gegaan. Ik heb een traject in een revalidatiecentrum gevolgd om te leren accepteren en doseren. En toch blijft het moeilijk, ook omdat iedereen weleens pijn ervaart en men dus denkt te weten wat het is.
Met het mentale deel van mijn pijn kan ik goed omgaan gelukkig, maar in de kliniek en uit lotgenotencontact weet ik dat dat lang niet voor alle patiënten zo is!
Maar nogmaals pijn is sowieso kut waar je die ook hebt!
Zelf zit ik sinds 2013 met zenuwschade in mijn rug en erg fijn is dat niet. Pijnbestrijding hielp bij mij onvoldoende dus dat is gestopt, ik moet het met Oxycodon doen.
Daar wen je aan dus voor nu is de dosis eigenlijk te weinig maar ik wil eigenlijk ook niet om een hogere dosis (waar je ook weer aan went) vragen want het is gewoon troep dat je in je lijf krijgt.
Maar toch zit dat er aan te komen want zoals het nu gaat kan eigenlijk ook niet.
Maar hoeveel last en pijn ik er ook van heb: Ik heb echt liever fysieke pijn dan mentale pijn.
Fysiek is makkelijker of minder moeilijk te onderdrukken om te beginnen. Je kunt ook andere dingen doen om je lijf te ontlasten, bijvoorbeeld even gaan liggen.
En zoals je al zegt: Het hoort op een gegeven moment gewoon bij je.
Ik kan me nog een dag herinneren dat ik ineens géén pijn had en dat was zó vreemd stom genoeg.
Mentale pijn ken ik ook wel (nu gelukkig geen last meer van) en dat vind ik persoonlijk vele malen erger.
Juist omdat het een stuk moeilijker is om er iets aan te doen, sowieso is dat een veel langer proces dan Oxy slikken om je zenuwen even tot kalmte te manen.
Dus als ik MOET kiezen heb ik liever fysieke dan mentale pijn.
En ChildoftheStars, ik heb al meerdere topics en reacties van je gelezen en ik wil je graag complimenteren met hoe goed je in mijn ogen bezig bent.
Je hebt een hoop op je bordje gekregen maar hoe je er mee omgaat heb ik echt respect voor!
Ik ga niet beweren dat ik de fysiek (of mentaal) de meest ergste pijn ooit heb ervaren, maar heb toch wel behoorlijk veel fysieke pijn in mijn leven meegemaakt en het weegt niet op tegen de mentale.
Vaak wel, maar helaas in sommige gevallen absoluut niet. En dan is fysieke pijn eigenlijk precies hetzelfde als mentale pijn: niemand ziet het, dus makkelijk te negeren, zelfs voor artsen. Bonuspunten als het om een zeldzame aandoening gaat.quote:
Tja, pijn is gewoon kut.
Ik ken mentale pijn heel goed, fysieke pijn heb ik minder last van gehad in mijn leven. Dus uit persoonlijke ervaring zeg ik mentale pijn, hoewel ik me kan voorstellen dat er mensen zijn die chronisch fysieke pijn veel erger vind.
Het ding met fysieke pijn is dat dokters en wetenschappers heel goed weten hoe ze dat moeten aanpakken. Ze hebben bijna altijd een oplossing voor fysieke pijn. Voor mentale pijn hebben ze bijna nooit een goede oplossing.
Ik kan zelf alleen maar blij zijn geen ervaring met chronische pijn te hebben.
Dat gezegd hebbende wil ik niet zeggen dat mentale aandoeningen een feestje zijn absoluut niet. Vooral het gestuntel met behandelingen wat vaak door de maatschappij wordt geaccepteerd, onbegrip enz. Maar dat er voor fysieke pijn altijd wel een oplossing is dat is gewoon niet waar.
Dit bedoel ik dus, fysieke pijn is dan ook mentale. Want het belemmert het leven heel erg..quote:
Pijn is sowieso gewoon kut, of je nu mijn soort pijn hebt, of je bent mentaal zo gesloopt.
Als ik voor mijzelf nu even spreek, kan ik leven met mijn pijn, we horen bij elkaar inmiddels. Ik weet wat ik van de pijn kan verwachten en ook hoe ik daarmee om moet gaan. Dat is niet vanzelf gegaan. Ik heb een traject in een revalidatiecentrum gevolgd om te leren accepteren en doseren. En toch blijft het moeilijk, ook omdat iedereen weleens pijn ervaart en men dus denkt te weten wat het is.
Met het mentale deel van mijn pijn kan ik goed omgaan gelukkig, maar in de kliniek en uit lotgenotencontact weet ik dat dat lang niet voor alle patiënten zo is!
Maar nogmaals pijn is sowieso kut waar je die ook hebt!
Gelukkig kun je ermee omgaan, echt heel oneerlijk is het dat je ermee moet leven maar ja.
Hopelijk worden er snel nieuwe behandelingen hiervoor uitgevonden...
Sommige supplementen schijnen ook te kunnen helpen bij pijn, zoals pea....
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3500919/
Heb je zoiets al eens geprobeerd in overleg met een arts? Of zijn ze daar erg tegen?
Heb er geen verstand van, weet niet wat het risico is. Of het ook erdoor kan verergeren oid.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 18-01-2021 20:10:32 ]
Ik ben dus al heel ver in de behandeling van mijn pijn, ik heb een geimplanteerde neurostimulator. Beetje simpel uitgelegd: er lopen 2 draden langs mijn wervelkolom(leads) die zijn aangesloten op een pacemaker die in mijn heup zit. De leads hebben een plaatje onderaan dat zo dichtbij als kan bij de beschadigde zenuw ligt, er word een electrisch signaal afgegeven dat de pijn maskeert. Helaas niet 100% effectief, maar het haalt net de scherpe randjes eraf.quote:
[..]
Vaak wel, maar helaas in sommige gevallen absoluut niet. En dan is fysieke pijn eigenlijk precies hetzelfde als mentale pijn: niemand ziet het, dus makkelijk te negeren, zelfs voor artsen. Bonuspunten als het om een zeldzame aandoening gaat.
Ik kan zelf alleen maar blij zijn er geen ervaring mee te hebben, alleen dingen als botbreuk en ontsteking maar verder niet.
Dat gezegd hebbende wil ik niet zeggen dat mentale aandoeningen een feestje zijn absoluut niet. Vooral het gestuntel met behandelingen wat vaak door de maatschappij wordt geaccepteerd, onbegrip enz. Maar dat er voor fysieke pijn altijd wel een oplossing is dat is gewoon niet waar.
[..]
Dit bedoel ik dus, fysieke pijn is dan ook mentale. Want het belemmert het leven heel erg..
Gelukkig kun je ermee omgaan, echt heel oneerlijk is het dat je ermee moet leven maar ja.
Hopelijk worden er snel nieuwe behandelingen hiervoor uitgevonden...
Sommige supplementen schijnen ook te kunnen helpen bij pijn, zoals pea....
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3500919/
Heb je zoiets al eens geprobeerd in overleg met een arts? Of zijn ze daar erg tegen?
Heb er geen verstand van, weet niet wat het risico is. Of het ook erdoor kan verergeren oid.
Oke in hoeverre zou je zeggen dat de pijn erdoor is verminderd van schaal op 1 tot 10?quote:
Ik ben dus al heel ver in de behandeling van mijn pijn, ik heb een geimplanteerde neurostimulator. Beetje simpel uitgelegd: er lopen 2 draden langs mijn wervelkolom(leads) die zijn aangesloten op een pacemaker die in mijn heup zit. De leads hebben een plaatje onderaan dat zo dichtbij als kan bij de beschadigde zenuw ligt, er word een electrisch signaal afgegeven dat de pijn maskeert. Helaas niet 100% effectief, maar het haalt net de scherpe randjes eraf.
Ehh op een goede dag een 5, op een slechte 3. Maar het helpt, anders had ik er ook niet al 12x voor op de OK gelegen. Systeem is nogal fragiel, leads breken of verschuiven, batterij kan kantelen of sneller leeggaan als de 5 jaar die er voor staat. Ik heb deze keer mazzel, systeem werkt al 2 jaar goed. Daarvoor was een bezoek aan de OK een 2 jaarlijks uitstapje door 1 of meer genoemde gebreken. Maar dit topic word beetje gekaapt door mij, hopelijk vinden jullie dat niet erg.quote:
[..]
Oke in hoeverre zou je zeggen dat de pijn erdoor is verminderd van schaal op 1 tot 10?
Mentaal heb ik zelf de nodige pijn gehad. Fysiek valt mee. Een keer een ontstoken kies en aantal malen gebroken botten. Een ding weet ik wel van mezelf. Namelijk dat ik fysiek kleinzerig ben. Dat is geen schande vind ik, de een kan beter tegen fysieke pijn dan de ander.
Mentaal heb ik een behoorlijke olifantenhuid gekweekt. Op dat gebied kan ik het nodige verklaren.
Na het bellen met mijn eigen psychiater is er besloten dat ik wel weer het middel tegen de bijwerkingen ga slikken. Zoals gezegd, kleinzerig. En ik sliep er slecht van en ik kon mijn hobby's niet uitoefenen. Wat gewoon niet oke.
nogmaals wil ik iedereen bedanken!
Als ik het pijn deel in mijn hersenen kon uitzetten zou ik dat meteen doen.