Ja die bedoel ik.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 13:15 schreef ikbennieuwopfok het volgende:
Je ware ik? Een klomp vlees en botten die door middel van chemische stofjes in het brein opereert om zichzelf in leven te houden, en eventueel voort te planten.
Interessant ja.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 13:08 schreef colivo het volgende:
We zijn toch helemaal niet uniek? Ik heb het idee dat iedereen juist precies hetzelfde is en dat we allemaal dezelfde gevoeletjes hebben. We geven er alleen op een andere manier uiting aan waardoor het lijkt alsof we verschillen.
Dat hangt er vanaf wat je allemaal bekijkt.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 13:08 schreef colivo het volgende:
We zijn toch helemaal niet uniek? Ik heb het idee dat iedereen juist precies hetzelfde is en dat we allemaal dezelfde gevoeletjes hebben. We geven er alleen op een andere manier uiting aan waardoor het lijkt alsof we verschillen.
quote:En mensen voelen zich het meest zichzelf, schrijft Chen, als ze het gevoel hebben dat ze zich in een bepaalde situatie gedragen als de persoon die ze willen zijn.
Dit herken ik wel.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 13:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik ben er vooral mee bezig in de zin van dat ik het gevoel heb in relaties nooit gewaardeerd te zijn als uniek persoon.
Goed punt en leuk artikel...quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:00 schreef Chia het volgende:
Ik geloof niet in een ware zelf. Zie bijv. Je ware zelf? Dat bestaat niet
[..]
Vind ik ook wel herkenbaar.quote:En we voelen ons vooral niet onszelf, schrijft Chen, als we in een bepaalde situatie relatief machteloos zijn. Wanneer de situatie iets anders vraagt dan wat we willen. Als we onze eigen belangrijke doelen niet kunnen nastreven. Of als we niet weten wat er precies van ons verlangd wordt: het gevoel van authenticiteit hangt samen met het gevoel van macht.
Ook interessant.quote:Toch is het niet zo dat we ons automatisch nep gaan voelen als we ons aan anderen aanpassen. Integendeel: ironisch genoeg voelen mensen zich vaak juist authentiek zichzelf als ze zich sociaal wenselijk gedragen. Bijvoorbeeld als ze extravert, aardig, consciëntieus, emotioneel stabiel en nieuwsgierig gedrag vertonen.
Nu kun je natuurlijk ook heel authentiek en oprecht invloed van anderen accepteren, schrijven Sedikides en collega’s. En het is goed om flexibel te zijn, schrijven Jongman-Sereno en Leary. Iets wat mensen nastreven. Kennelijk is het ideale zelf voor de meeste mensen ook een goed aan anderen aangepaste persoon – we willen vaak best doen wat anderen van ons willen.
Sterker nog: misschien vinden veel mensen het wel zo belangrijk om zichzelf te zijn omdat daar in de maatschappij zoveel waarde aan wordt gehecht. Misschien streven we wel vooral naar authenticiteit onder druk van anderen.
Oke, dus bijvoorbeeld jouw geschiedenis is verzonnen, je bent panseksueel, je baan heb je willekeurig gekozen door lootjetrekken en je partner als je die hebt ook. Alles in jouw leven is tot jou gekomen tot de mysterieuze speling van de natuur en het lot, daar heb je zelf nooit de behoefte bij gevoeld er enig inspraak in te hebben.Als het lot jou morgen verplicht uit zou zenden naar Burundi dan maakt het jou nog niets uit. Je kunt overal aarden en je wil alles doen. Al moet je verplicht in het leger of word je uitgehuwelijkt.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:00 schreef Chia het volgende:
Ik geloof niet in een ware zelf. Zie bijv. Je ware zelf? Dat bestaat niet
en zelfactualiseringquote:De zelfbeschikkingstheorie of zelfdeterminatietheorie (ZDT) is een door Edward L. Deci en Richard M. Ryan ontwikkelde macrotheorie over de menselijke motivatie. De kern van de theorie wordt gevormd door de stelling dat er drie natuurlijke basisbehoeften zijn die, indien deze bevredigd worden, een optimale functionering, welbevinden en groei van een persoon toestaan.
• Autonomie: Is de universele drang om causale agenten van het eigen leven te zijn en in overeenstemming te zijn met het geïntegreerde zelf. Let op, dit betekent niet onafhankelijk van zijn anderen.[2] Eerder gaat een individu inherent op zoek naar het ervaren van individuele vrijheid en het gevoel van zelfbeschikking.[3]
• (relationele of sociale) Verbondenheid: Het universele verlangen naar interactie, verbinding en de ervaring om voor anderen te zorgen.[4] Dit kan ook omschreven worden met het gevoel van belonging, de ervaring van ergens bij te horen.
• Competentie: Proberen het resultaat te beheersen en beheersing ervaren.[5] Dit is het ervaren van eigen succesvolle verwezenlijkingen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zelfbeschikkingstheorie
Je 'ware zelf' zou in deze context zoiets betekenen als: je menselijke capaciteit om autonoom, verbonden en competent te zijn en objectief naar de wereld te kijken.quote:Volgens Abraham Maslow voldoet het gedrag van de zelf-geactualiseerde of psychisch gezonde mens aan een aantal criteria:[1]
• Tolereren onzekerheid en nemen de realiteit efficiënt waar
• Accepteren zichzelf en anderen voor wat ze zijn
• Spontaan in gedrag en gedachten
• Probleem-centrisch in plaats van egocentrisch
• Heeft gevoel voor humor
• Is zeer creatief
• Bestand tegen het aannemen van waarden en gedrag omdat het wordt verlangd door de cultuur, hoewel niet expres onconventioneel
• Bezorgd om het welzijn van de mensheid
• Kan de eenvoudige ervaringen van het leven diep waarderen
• Diepe, bevredigende interpersoonlijke relaties aangaan met een paar mensen, in tegenstelling tot veel contacten
• Kijkt objectief naar het leven
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zelfactualisering
Ik voel me dan meer verbonden met anderen terwijl ik vroeger juist het idee had dat ik op een eilandje zat en afweek van de rest.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 13:16 schreef -marz- het volgende:
[..]
Ja die bedoel ik.
[..]
Interessant ja.
Wat betekent het als je niet gelooft dat je uniek bent? Maakt dat je gelukkiger of juist niet?
Mogelijk waardeer je die eigenschappen zelf nog niet en heb je het daardoor nodig dat anderen ze waarderen?quote:Op dinsdag 12 januari 2021 13:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik ben er vooral ongewild mee bezig in de zin van dat ik het gevoel heb in relaties nooit gewaardeerd te zijn als uniek persoon. Details die mij anders maakten dan anderen waarvoor ik herkenning wilde om me beter te voelen werden genegeerd of gedaan alsof ze het herkenden wat dus gewoon leugens waren.
Mannen waarmee ik ging daten waren daarin erg algemeen, te algemeen voor mij om emotionele bevrediging bij hen te vinden.
Of waren de verkeerde details, waar ik juist niet om gewaaardeerd wil worden die zij waardeerden.
Het maakt me boos om erover na te denken, dus ik heb geen zin om dat te doen of zelf moeite te doen om mezelf op te dringen.
Ja, of, de andere persoon heeft andere motieven.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:41 schreef colivo het volgende:
Mogelijk waardeer je die eigenschappen zelf nog niet en heb je het daardoor nodig dat anderen ze waarderen?
Ik hoorde vroeger bv nooit complimenten omdat ik enorm negatief over mezelf dacht, toen dat minder werd hoorde ik ze wel en kon ik ze toelaten.
Klopt, vrijwel alles zijn interpretaties. Maar dan interpreteer ik dingen liever op een fijne manier waar ik geen last van heb dan op een niet zo fijne manier waar ik wel last van heb.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:48 schreef -marz- het volgende:
[..]
Ja, of, de andere persoon heeft andere motieven.
Voorbeeld: ik ben wel eens behandeld als een soort trophy wife / 'de vrouw achter het succes' terwijl ik eigenlijk een vrouw ben met zowel vrouwelijke als mannelijke eigenschappen en die liever zelf leiding geeft/iets bedenkt en uitvoert, in ieder geval niet graag als de-vrouw-van. Puur op de eigenschappen die bij de rol passen werd ik dan gewaardeerd en mijn andere kanten leken eigenlijk niet te (mogen) bestaan, werden iig niet erkend en bevestigd.
Daar werd ik kwaad van, ondanks dat het wel echt allemaal mijn eigenschappen waren.
Ja. In relaties gaat dat niet zo makkelijk natuurlijk, dat je je er bij neerlegt en het gevoel er laat zijn, omdat het gevoel dan telkens opnieuw ontstaat. In een relatie mag je ook wel wat meer verwachten in termen van dat je elkaar ziet als de complete persoon die hij/zij is.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:58 schreef colivo het volgende:
[..]
Klopt, vrijwel alles zijn interpretaties. Maar dan interpreteer ik dingen liever op een fijne manier waar ik geen last van heb dan op een niet zo fijne manier waar ik wel last van heb.
Maar ik zag bv vorige week iemand zijn hond trappen in het park. En ik vond dat echt super naar, voorheen zou ik dat gevoel vet lang hebben vastgehouden en supernaar over die gast hebben gedacht. Maar nu voelde ik die emoties, en probeerde te bedenken waarom hij dat deed. En toen dacht ik misschien is hij zelf vroeger ook wel geslagen door z'n vader en doet hij het daarom nu bij z'n hond. En toen moest ik een traantje weg pinken en kon ik daarna weer van het mooie weer genieten. Ik heb geen flauw idee of mijn aanname juist was, maar dat maakt me ook niet uit want ik kon de situatie loslaten en ik voelde me verbonden met hem.
Dat klinkt heel interessant; kun je een concreet voorbeeld geven?quote:Op dinsdag 12 januari 2021 18:40 schreef 01100101 het volgende:
Hokjes zijn slechts middelen om je positie/mogelijkheden ten opzichte van anderen te kunnen bepalen in de maatschappij en hoe je vanuit deze hokjes het beste uit je zelf kunt halen.
Op deze vraag antwoord ik volmondig met 'ja'.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 12:08 schreef -marz- het volgende:
- Durf je je kwetsbaar op te stellen door je ware zelf te laten zien?
Om een voorbeeld uit het hokje vrouw te nemen. Er is vaak het cliché dat je als vrouw niet zo goed bent in assertief zijn. Sommige vrouwen compenseren dat cliché door zich assertief te gedragen zoals een man het zou doen en dan belandt je al snel in het hokje vervelende vrouw. Assertiviteit kun je ook op een vreedzame manier aanpakken wat vanuit het hokje vrouw beter werkt dan er op een 'one of the guys' manier mee om te gaan. Tenzij je Marageret Thatcher bent, dan kom je ook met de andere manier mee weg.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 18:49 schreef Bamboee het volgende:
[..]
Dat klinkt heel interessant; kun je een concreet voorbeeld geven?
Wat is het dan wel?quote:Op dinsdag 12 januari 2021 18:40 schreef 01100101 het volgende:
Zelf-empancipatie is juist niet met jezelf en je identiteit bezig zijn.
Op welke manieren leer je jezelf beter kennen?quote:Op dinsdag 12 januari 2021 19:01 schreef Bamboee het volgende:
[..]
Op deze vraag antwoord ik volmondig met 'ja'.
Daarnaast proberen ik mijzelf volledig te accepteren zoals ik ben en vind ik het erg belangrijk om te mijzelf goed te leren kennen. Dit is een proces dat al jaaaaren bezig is en welke taak nooit 'klaar' zal zijn.
Nou het zijn vaak dan juist mijn eigenschappen die ik wil veranderen omdat ik er niet echt enthousiast van wordt. Bijvoorbeeld dat ik volgens hen dan overkom als type dat overhaast een relatie/gezin wil maakt niet uit met wie, of dat ik een dominante man wil die me gaat overheersen. Dat is helemaal niet zo, maar zij projecteren dat dan op mij. En dan maken ze dus gebruik van het feit dat dit normaal is en iedereen ook wel weer een zwak heeft om gewoon normaal te zijn. Maar echt blij word ik daar dan niet van.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:41 schreef colivo het volgende:
Ik voel me dan meer verbonden met anderen terwijl ik vroeger juist het idee had dat ik op een eilandje zat en afweek van de rest.
Ik heb bv zelf heel weinig met boosheid en agressie, of mensen die aan 1 stuk door praten en er amper bij nadenken. Maar als ik daar overheen stap en probeer te begrijpen waarom de ander dat doet dan kan ik mezelf in dat gevoel herkennen en is er weer verbinding. Extern gaan we misschien anders met die gevoelens om maar intern zijn ze hetzelfde.
Mogelijk waardeer je die eigenschappen zelf nog niet en heb je het daardoor nodig dat anderen ze waarderen?
Ik hoorde vroeger bv nooit complimenten omdat ik enorm negatief over mezelf dacht, toen dat minder werd hoorde ik ze wel en kon ik ze toelaten.
Goed dat je er zo naar kon kijken. Al zou ik dan wel vragen waarom hij dat deed of zo . Niet op een agressieve manier want dan gaat hij jou misschien schoppen, maar op rustige toon.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:58 schreef colivo het volgende:
Klopt, vrijwel alles zijn interpretaties. Maar dan interpreteer ik dingen liever op een fijne manier waar ik geen last van heb dan op een niet zo fijne manier waar ik wel last van heb.
Maar ik zag bv vorige week iemand zijn hond trappen in het park. En ik vond dat echt super naar, voorheen zou ik dat gevoel vet lang hebben vastgehouden en supernaar over die gast hebben gedacht. Maar nu voelde ik die emoties, en probeerde te bedenken waarom hij dat deed. En toen dacht ik misschien is hij zelf vroeger ook wel geslagen door z'n vader en doet hij het daarom nu bij z'n hond. En toen moest ik een traantje weg pinken en kon ik daarna weer van het mooie weer genieten. Ik heb geen flauw idee of mijn aanname juist was, maar dat maakt me ook niet uit want ik kon de situatie loslaten en ik voelde me verbonden met hem.
Wat ze nu vrouwelijke en mannelijke eigenschappen noemen zijn dat over 50 jaar ook niet meer denk ik. Is dan allang achterhaald.quote:Op dinsdag 12 januari 2021 14:48 schreef -marz- het volgende:
Ja, of, de andere persoon heeft andere motieven.
Voorbeeld: ik ben wel eens behandeld als een soort trophy wife / 'de vrouw achter het succes' terwijl ik eigenlijk een vrouw ben met zowel vrouwelijke als mannelijke eigenschappen en die liever zelf leiding geeft/iets bedenkt en uitvoert, in ieder geval niet graag als de-vrouw-van. Puur op de eigenschappen die bij de rol passen werd ik dan gewaardeerd en mijn andere kanten leken eigenlijk niet te (mogen) bestaan, werden iig niet erkend en bevestigd.
Daar werd ik kwaad van, ondanks dat het wel echt allemaal mijn eigenschappen waren.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |