COR Corona COVID-19 forum
Alles over het corona / COVID-19 virus.
Ik merk dat ik door het afkondigen van de lockdown, de lange periode dat Corona al invloed heeft op ons leven en mijn extraverte karakter en het eindeloze thuiszitten, in een soort staat van lethargie aan het belanden ben. Daarnaast word ik sneller geirriteerd, merk ik dat er heel weinig is om naar uit te kijken, want elke keer dat ik ergens naar uitkijk, kan het daarna niet meer.
In de eerste lockdown en eigenlijk altijd liep ik vier keer per week hard, dat doe ik sowieso veel, meestal samen met mensen. Nu, met het donkere weer en na een lange dag pc beeldschermkleven, mis ik de motivatie om nog te gaan. Ik merk wel dat ik steeds minder beweeg, meer ga (vr)eten, en doelloos word.
Dingen schenken me minder vreugde, zelfs in groepsapps met vrienden waarin ik zit wordt er iemand zo hard aangepakt omdat hij op de tiende dag van een quarantaine bij negatief testen naar buiten ging, dat hij eruit gestapt is.
Ik heb mensen en sport nodig als uitlaatklep en via een scherm mis ik dat. Ik heb al een hele berg virtuele runs gedaan, die ben ik inmiddels wel zat. Ik wandel nog wel regelmatig maar merk nu zelfs dat mensen niet meer willen afspreken voor een wandeling 'omdat je beter binnen kunt blijven'.
Ik schrijf al in een dagboek, probeer mezelf te dwingen om naar buiten te gaan en hou mezelf aan het werk.
Hoe pakken jullie het aan om jezelf mentaal 'sane' te houden? En je instellen op het ergste omdat het nu eenmaal zo is, werkt bij mij niet... Ik probeer uit te gaan van het positieve.
In de eerste lockdown en eigenlijk altijd liep ik vier keer per week hard, dat doe ik sowieso veel, meestal samen met mensen. Nu, met het donkere weer en na een lange dag pc beeldschermkleven, mis ik de motivatie om nog te gaan. Ik merk wel dat ik steeds minder beweeg, meer ga (vr)eten, en doelloos word.
Dingen schenken me minder vreugde, zelfs in groepsapps met vrienden waarin ik zit wordt er iemand zo hard aangepakt omdat hij op de tiende dag van een quarantaine bij negatief testen naar buiten ging, dat hij eruit gestapt is.
Ik heb mensen en sport nodig als uitlaatklep en via een scherm mis ik dat. Ik heb al een hele berg virtuele runs gedaan, die ben ik inmiddels wel zat. Ik wandel nog wel regelmatig maar merk nu zelfs dat mensen niet meer willen afspreken voor een wandeling 'omdat je beter binnen kunt blijven'.
Ik schrijf al in een dagboek, probeer mezelf te dwingen om naar buiten te gaan en hou mezelf aan het werk.
Hoe pakken jullie het aan om jezelf mentaal 'sane' te houden? En je instellen op het ergste omdat het nu eenmaal zo is, werkt bij mij niet... Ik probeer uit te gaan van het positieve.
Het leven is een groot feest, en jij bent ook uitgenodigd!
Dat is wel erg klachtwaardig en prima reden voor hem inderdaad om eruit te stappen want na 5 dagen met een testuitslag die negatief is mag je gewoon uit quarantaine.quote:Op zaterdag 19 december 2020 20:46 schreef popje het volgende:
Dingen schenken me minder vreugde, zelfs in groepsapps met vrienden waarin ik zit wordt er iemand zo hard aangepakt omdat hij op de tiende dag van een quarantaine bij negatief testen naar buiten ging, dat hij eruit gestapt is.
https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/quarantaine
Verder fiets ik veel en dat helpt mij heel erg.
Gewoon lekker naar buiten gaan, frisse lucht doe je goed, gekkies, ik geef ook niemand knuffels ofzo maar af en toe ga ik wel bij iemand op visite ofzo hor, hooguit 3 gasten van een ander huishouden moet kennen toch
Ik ben introvert, kan goed alleen zijn en houd niet zo van teveel sociaal gedoe, maar zelfs ik ben het wel beu nu. Ja, vooral mentaal.
Wat me 'sane' houdt is het feit dat ik moeder ben van een kleuterprinses. Een paar dagen wat uit je hum, dat kan nog wel, maar daarna moet ik wel door. Voor haar. En dat is maar goed ook, anders kwam ik zws m'n bed niet uit.
Wat me 'sane' houdt is het feit dat ik moeder ben van een kleuterprinses. Een paar dagen wat uit je hum, dat kan nog wel, maar daarna moet ik wel door. Voor haar. En dat is maar goed ook, anders kwam ik zws m'n bed niet uit.
"A flower would never force itself to bloom in the cold winter. So why would we?"
- Jonna Jinton
- Jonna Jinton
Een goede pot bier iedere avond, of meerdere, overdag een wandelingetjequote:
Ik merk dat ik door het afkondigen van de lockdown, de lange periode dat Corona al invloed heeft op ons leven en mijn extraverte karakter en het eindeloze thuiszitten, in een soort staat van lethargie aan het belanden ben. Daarnaast word ik sneller geirriteerd, merk ik dat er heel weinig is om naar uit te kijken, want elke keer dat ik ergens naar uitkijk, kan het daarna niet meer.
In de eerste lockdown en eigenlijk altijd liep ik vier keer per week hard, dat doe ik sowieso veel, meestal samen met mensen. Nu, met het donkere weer en na een lange dag pc beeldschermkleven, mis ik de motivatie om nog te gaan. Ik merk wel dat ik steeds minder beweeg, meer ga (vr)eten, en doelloos word.
Dingen schenken me minder vreugde, zelfs in groepsapps met vrienden waarin ik zit wordt er iemand zo hard aangepakt omdat hij op de tiende dag van een quarantaine bij negatief testen naar buiten ging, dat hij eruit gestapt is.
Ik heb mensen en sport nodig als uitlaatklep en via een scherm mis ik dat. Ik heb al een hele berg virtuele runs gedaan, die ben ik inmiddels wel zat. Ik wandel nog wel regelmatig maar merk nu zelfs dat mensen niet meer willen afspreken voor een wandeling 'omdat je beter binnen kunt blijven'.
Ik schrijf al in een dagboek, probeer mezelf te dwingen om naar buiten te gaan en hou mezelf aan het werk.
Hoe pakken jullie het aan om jezelf mentaal 'sane' te houden? En je instellen op het ergste omdat het nu eenmaal zo is, werkt bij mij niet... Ik probeer uit te gaan van het positieve.
Wat staat er vandaag bij jou op tafel? en bij @kree ?quote:
Gelukkig is de slijterij open!
De afgelopen 2 weken en de komende 4 weken nachtdienst draaien op werk.
Ik vind het als nachtbraker sws lekker.
Overdag gaat de wereld aan je voorbij en bijkomend voordeel is dat contact maken sws minimaal is.
Ik vind het als nachtbraker sws lekker.
Overdag gaat de wereld aan je voorbij en bijkomend voordeel is dat contact maken sws minimaal is.
"Scientists are actually preoccupied with accomplishment. So they are focused on whether they can do something. They never stop to ask if they should do something."
- Ian Malcolm
- Ian Malcolm
Door werk blijf je (hoewel digitaal) nog wel in contact met mensen. En in een structuur. Af en toe bij vriend/vrienden op bezoek en natuurlijk sporten. Dat moet nu even thuis (of met een vast clubje bij iemand anders thuis is ook gezellig).
Relatie zorgt er ook voor dat je de tijd met wandelen etc. (😂) door komt.
Ik ben van nature introvert en bracht dagen in het verleden veel alleen door. In die zin was ik al wel wat gewend eigenlijk.
Relatie zorgt er ook voor dat je de tijd met wandelen etc. (😂) door komt.
Ik ben van nature introvert en bracht dagen in het verleden veel alleen door. In die zin was ik al wel wat gewend eigenlijk.
"He was there to do his duty, and he did it — he never let a buddy down in combat, in France, Holland, or Germany — but he never volunteered for anything and he spurned promotion."
Veel wandelen en fietsen en een goed glas wijn of bier op zijn tijd.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
Met moeite op het moment. Ook omdat de lockdown een behoorlijk negatief effect heeft op mijn fysiek 
stupidity has become as common as common sense was before
Maak mij er niet zo druk om, vergeet het regelmatig. mis het sporten en af en toe op kantoor komen en leuke dingen wel verder maar goed. Maak het zelf wel leuk.
mis het sporten en af en toe op kantoor komen en leuke dingen wel verder maar goed. Maak het zelf wel leuk.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Op het werk zie ik veel covid patienten. Ik zie ook hoe snel het bergafwaarts kan gaan of hoe moeilijk het is om beslissingen te nemen om iemand in isolatie te houden.
Mentaal hou ik me fit door paar keer per week een wandeling te maken in een natuurgebied hier in de buurt.
Even afschakelen.
Voor de rest is er niet veel voor mij veranderd.
Ik werk volop en dat doe ik niet thuis. Dus werk - privé ritme heb ik wel.
Mentaal hou ik me fit door paar keer per week een wandeling te maken in een natuurgebied hier in de buurt.
Even afschakelen.
Voor de rest is er niet veel voor mij veranderd.
Ik werk volop en dat doe ik niet thuis. Dus werk - privé ritme heb ik wel.
Het zou me zeker helpen als ik weer naar werk zou gaan, maar dat gaat zeker niet gebeuren komende maanden, dat mis ik eigenlijk het meest, menselijk contact...
Het leven is een groot feest, en jij bent ook uitgenodigd!
Als ik het even moeilijk heb met de hele dag thuis zitten dan denk ik aan een kind op de kinderopvang bij ons, van nog geen 1 jaar oud, met een hersentumor die waarschijnlijk geopereerd moet gaan worden.
Meestal zet dat de situatie weer even in het juiste perspectief voor me. Meestal.
Meestal zet dat de situatie weer even in het juiste perspectief voor me. Meestal.
"We aren't people, we are text." - Japanman Sakyusan -
Ik werk nog op kantoor. Ik heb thuiswerken geprobeerd, maar als alleenstaande zijn er dan weken waar in ik niemand fysiek spreek. Dat trek ik gewoon echt niet. Digitaal voelt echt niet als alternatief.
Op kantoor zitten we wel maar met zo'n 10 tot 20% van de mensen en op 2x zoveel ruimte als voor corona, dus per persoon hebben we 10 tot 20x zoveel ruimte als voor corona.
In het voorjaar en de zomer liep ik bijna elke avondje een rondje, maar met het donkere en regelmatig natte weer, is dat een stuk minder geworden.
Op kantoor zitten we wel maar met zo'n 10 tot 20% van de mensen en op 2x zoveel ruimte als voor corona, dus per persoon hebben we 10 tot 20x zoveel ruimte als voor corona.
In het voorjaar en de zomer liep ik bijna elke avondje een rondje, maar met het donkere en regelmatig natte weer, is dat een stuk minder geworden.
Herkenbaar. Tijdens de eerste lockdown vond ik het altijd wel lekker om af en toe even buiten te zitten en na het thuiswerken een eindje te gaan fietsen, maar dat is er nu niet meer bij. Dat maakt het toch wel wat vervelender.quote:
In het voorjaar en de zomer liep ik bijna elke avondje een rondje, maar met het donkere en regelmatig natte weer, is dat een stuk minder geworden.
Ik liep ook veel (hardlopen en wandelen) in het voorjaar, de zomer en de herfst) en merk dat het nu een stuk meer moeite kost, ook omdat het nat is ed en donker. Bij ons had ik net de moed gevonden om te vragen voor werken op kantoor als uitzondering (omdat er enkele schrijnende gevallen bepaald waren, maar ik mezelf als alleenwonend niet per se als schrijnend zag), maar dat is nu down the drain. Ik heb een dag mee mogen maken, en toen ging de stekker er uit...quote:
Ik werk nog op kantoor. Ik heb thuiswerken geprobeerd, maar als alleenstaande zijn er dan weken waar in ik niemand fysiek spreek. Dat trek ik gewoon echt niet. Digitaal voelt echt niet als alternatief.
Op kantoor zitten we wel maar met zo'n 10 tot 20% van de mensen en op 2x zoveel ruimte als voor corona, dus per persoon hebben we 10 tot 20x zoveel ruimte als voor corona.
In het voorjaar en de zomer liep ik bijna elke avondje een rondje, maar met het donkere en regelmatig natte weer, is dat een stuk minder geworden.
Maar ik hoop dat ik in het nieuwe jaar een poging kan wagen om het nog eens te vragen, ook omdat ik merk dat ik in mijn werk minder productief ben en er minder lol in heb, het echt moeite kost om mezelf er na 9 maanden nog toe te zetten, terwijl ik mijn baan echt heel leuk vind.
Het leven is een groot feest, en jij bent ook uitgenodigd!
Ik merk weinig verschil. Gewoon elke dag werken (met 2000 man in hetzelfde bedrijf) want onze producten kun je nu eenmaal niet van thuis uit maken.
Wel heeft iedereen een "spatscherm" op z'n hoofd (horizontaal vanaf het voorhoofd) of een muilkorfje (onder de kin), en staan we met de pauze allemaal gezellig in een rooktent.
En dan rijd je naar huis na het werk, kom je niet meer bij van het lachen als je mensen op de fiets of in de auto met hun muilkorfjes ziet.
Wel heeft iedereen een "spatscherm" op z'n hoofd (horizontaal vanaf het voorhoofd) of een muilkorfje (onder de kin), en staan we met de pauze allemaal gezellig in een rooktent.
En dan rijd je naar huis na het werk, kom je niet meer bij van het lachen als je mensen op de fiets of in de auto met hun muilkorfjes ziet.
Haha, U schakelt nog. Test een DAF !
Het is sowieso goed om jezelf ertoe aan te zetten om iedere dag naar buiten te gaan. Anders beweeg je amper nog en krijg je geen daglicht tot je, wat ook weer niet bevorderlijk is voor de gemoedstoestand.quote:
Ik werk nog op kantoor. Ik heb thuiswerken geprobeerd, maar als alleenstaande zijn er dan weken waar in ik niemand fysiek spreek. Dat trek ik gewoon echt niet. Digitaal voelt echt niet als alternatief.
Op kantoor zitten we wel maar met zo'n 10 tot 20% van de mensen en op 2x zoveel ruimte als voor corona, dus per persoon hebben we 10 tot 20x zoveel ruimte als voor corona.
In het voorjaar en de zomer liep ik bijna elke avondje een rondje, maar met het donkere en regelmatig natte weer, is dat een stuk minder geworden.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-12-2020 01:32:10 ]
Lego, games, seks, series, vreten, slapen. Dat somt het wel een beetje op. Werk al jaren thuis dus wat dat betreft is er weinig veranderd.
Het enige waar ik echt mee zit is dat m'n vriendin uit het buitenland komt, en we nu al best lang haar familie niet hebben kunnen zien. Nog zo'n jaar als dit zou ik moeilijk trekken en zij helemaal niet.
Het enige waar ik echt mee zit is dat m'n vriendin uit het buitenland komt, en we nu al best lang haar familie niet hebben kunnen zien. Nog zo'n jaar als dit zou ik moeilijk trekken en zij helemaal niet.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Het is belangrijk om goed te blijven eten, geen geraffineerde suikers en hardlopen kan bijv. ook een blokje om zijn, desnoods neem je iemand mee. Buiten zijn is altijd goed. En verder positief blijven.quote:
Ik merk dat ik door het afkondigen van de lockdown, de lange periode dat Corona al invloed heeft op ons leven en mijn extraverte karakter en het eindeloze thuiszitten, in een soort staat van lethargie aan het belanden ben. Daarnaast word ik sneller geirriteerd, merk ik dat er heel weinig is om naar uit te kijken, want elke keer dat ik ergens naar uitkijk, kan het daarna niet meer.
In de eerste lockdown en eigenlijk altijd liep ik vier keer per week hard, dat doe ik sowieso veel, meestal samen met mensen. Nu, met het donkere weer en na een lange dag pc beeldschermkleven, mis ik de motivatie om nog te gaan. Ik merk wel dat ik steeds minder beweeg, meer ga (vr)eten, en doelloos word.
Dingen schenken me minder vreugde, zelfs in groepsapps met vrienden waarin ik zit wordt er iemand zo hard aangepakt omdat hij op de tiende dag van een quarantaine bij negatief testen naar buiten ging, dat hij eruit gestapt is.
Ik heb mensen en sport nodig als uitlaatklep en via een scherm mis ik dat. Ik heb al een hele berg virtuele runs gedaan, die ben ik inmiddels wel zat. Ik wandel nog wel regelmatig maar merk nu zelfs dat mensen niet meer willen afspreken voor een wandeling 'omdat je beter binnen kunt blijven'.
Ik schrijf al in een dagboek, probeer mezelf te dwingen om naar buiten te gaan en hou mezelf aan het werk.
Hoe pakken jullie het aan om jezelf mentaal 'sane' te houden? En je instellen op het ergste omdat het nu eenmaal zo is, werkt bij mij niet... Ik probeer uit te gaan van het positieve.
En zo'n reactie vanuit de vriendengroep op iemand die het zelfs zo goed volgens het maatschappelijke plaatje gedaan heeft gaat wel echt ver, dat is echt wat de media en het kabinet gedaan hebben met het aanpraten van dat schuldgevoel welke zodoende juist weer tot verdeling leidt. Maar ook vraag me af of je dit soort mensen überhaupt wel vrienden kunt noemen, ik heb ook veel vriendschappen achter me moeten laten en on hold staan. Het is helaas een gekke tijd, maar houd vol.
Ik respecteer de strenge volgers van de coronaleer, maar zet het contact op een laag digitaal pitje.
Kijk om je heen wie niet in angst leven, verstandig en rationeel omgaan met de risico’s. Met deze mensen kun je nog normaal contact hebben.
Nu er zo veel gesloten is, ben je ook meer op jezelf en directe omgeving aangewezen. Ik doe allerlei klussen in en rond het huis, zodat ná corona meer vrije tijd is om alle leuke dingen in te halen.
Daarnaast hou ik bij welke dingen niet zijn doorgegaan met de intentie die activiteiten in te halen zodra dit weer kan.
Gelukkig is de lockdown in NL niet van toepassing op de bewegingsvrijheid. Lekker wandelen, fietsen of in de tuin werken kan allemaal prima. Dat hoeft echt niet met een grote groep. Het is in elk geval wat anders dan dat monotone binnen zitten en thuiswerken.
Kijk om je heen wie niet in angst leven, verstandig en rationeel omgaan met de risico’s. Met deze mensen kun je nog normaal contact hebben.
Nu er zo veel gesloten is, ben je ook meer op jezelf en directe omgeving aangewezen. Ik doe allerlei klussen in en rond het huis, zodat ná corona meer vrije tijd is om alle leuke dingen in te halen.
Daarnaast hou ik bij welke dingen niet zijn doorgegaan met de intentie die activiteiten in te halen zodra dit weer kan.
Gelukkig is de lockdown in NL niet van toepassing op de bewegingsvrijheid. Lekker wandelen, fietsen of in de tuin werken kan allemaal prima. Dat hoeft echt niet met een grote groep. Het is in elk geval wat anders dan dat monotone binnen zitten en thuiswerken.
Sui cuique mores fingunt fortunam
Ik heb er eigenlijk geen last van, maar ik ben mentaal eigenlijk altijd wel heel erg sterk geweest. Met alles eigenlijk.
Ik heb een chronische auto-immuunziekte en behoor daarmee tot de risicogroepen, en zit derhalve al een hele tijd zoveel mogelijk thuis.
Maar ik heb een hond, dus ik loop veel en ik heb genoeg hobbies die ik binnenshuis kan doen dus ik heb er eigenlijk totaal geen last van.
Je moet genoeg bezigheden hebben om de dag door te komen, dat is de kern.
Als het móet kan ik dit zo nog wel heel erg lang vol houden.
Ik heb een chronische auto-immuunziekte en behoor daarmee tot de risicogroepen, en zit derhalve al een hele tijd zoveel mogelijk thuis.
Maar ik heb een hond, dus ik loop veel en ik heb genoeg hobbies die ik binnenshuis kan doen dus ik heb er eigenlijk totaal geen last van.
Je moet genoeg bezigheden hebben om de dag door te komen, dat is de kern.
Als het móet kan ik dit zo nog wel heel erg lang vol houden.
Perhaps you've seen it, maybe in a dream.
A murky, forgotten land.
A murky, forgotten land.
|
|
