quote:
Op woensdag 16 december 2020 13:29 schreef Claudia_x het volgende:[..]
Nou ja, ik ben het met je eens dat een verschil van perceptie legitiem kan zijn. Wat voor de ้้n een grote persoonlijke opoffering is, is voor de ander wellicht een eenvoudige opgave. Maar het zou misplaatst zijn om de regels en richtlijnen te reduceren tot louter perceptie. Bij 'werk thuis tenzij het niet anders kan' heb je op z'n minst de morele plicht om je af te vragen of het ้cht niet anders kan. Als bijvoorbeeld een werkgever dat niet doet, dan mag die daar gerust op aangesproken worden. En de persoon die zo'n werkgever aanspreekt hoef je dan niet te verwijten een 'deuger' te zijn. Da's de omgekeerde wereld.
Niet niet louter maar wel dat een regel uitlegbaar moet zijn en daarbij uitvoerbaar met een helder doel door degene die het dan moet (op)volgen.
//--//
Een regel geeft per definitie grenzen en men moet dan niet boos of ge๏rriteerd worden dat iemand daarbinnen, dan de randjes opzoekt. Als iemand binnen niks meer essentieels mag verkopen, doe ik het toch buiten ?
Ik noem dat ondernemen en precies zoals grote machtige bedrijven dat ook expliciet zo wordt gefaciliteerd.
Een ander zal dat met afgrijzen aanzien want die had - wat ik noem: heimelijk - vooral de intentie dat niemand meer de winkel zou mogen komen. Dat zo zeggen is onfatsoenlijk dus gaat het Kabinet hier ver(weg)draaien.
De regelmaker heeft niet het "lef" (of "mogelijkheid") gehad om dat zo te doen en ging dus er omheen draaien. Het is ook in kritiek makkelijk om dan de uitbater de pispaal te laten zijn, laat staan het publiek dat daar graag gebruik van maakt.
En dan dat men dan zinspeelt op "
Je snapt het toch wel waarom
we het samen doen ?"
enik dan bv "Nou niet echt, da's vooral
jouw plan vertel maar of.wat moet/mag
ik vinden".
Als eerder/elders uitgedrukt dekt te erm "deuger"ook mij die lading omdat het woorden bespaard die uitleggen dat mensen tegenstrijdig zijn in zaken veroordelen. Daarbij cognitief-dissonant zijn die zal rechtvaardigen datgene te doen wat het graag wil maar op weerstand stuit. Dit nog los dat anderen wijzen op hun vermeende fouten eenvoudig zijn voor de veroordeler immers dat probleem niet zo heeft (of ervaart).
En ja dat werkt twee kanten op. Een rijkaard maat nemen is dan net zo fout als omgekeerd dat die dat de armoedzaaier doet. Wat dan de modus is, begrip hebben zonder daarbij te vervallen in onverschillige of minachtende schijnheiligheid.
Kortom het zou fijner zijn om het kabinet te verantwoording wordt geroepen over wat ziij meent te bewerkstelligen dan de uitbater die het raakt en consument die het betreft. Niet als kritiek maar om te weten wat het voor en naar welk doel streeft.
Het doel is mij iig compleet duister geworden, ik kan wel wat raden maar dat is dan BNW waar ik verre van wil blijven.