Hoe mannelijker worden?

quote:

Op zaterdag 21 november 2020 10:14 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Kan het niet zijn dat dit gewoon je aard is? Waarom ligt alles toch altijd aan anderen? Ik denk ook niet dat een vader zijn zoon echt bij de hand neemt om hem mannelijk te maken. Jij lijkt dat wel te denken? De meeste vaders werken gewoon, doen eens een spelletje met hun kinderen, leren ze misschien een kadertje op te hangen en een band te verwisselen en dan heb je het wel gehad. Hij gaat ze niet leren versieren, mee naar de sportschool nemen om spieren te kweken en trekt niet met ze op 10-daagse wildernistocht om man te worden.
Ik ken genoeg mannen die enkel tussen vrouwen zijn opgegroeid en dat zijn gewoon echte mannelijke types.
Andersom ken ik er ook: wel mannelijke rolmodellen en toch wat 'vrouwelijker'.

Dit dus. Zie het al voor me, mijn vader die mij op zesjarige leeftijd achterlaat tijdens een kampeertrip, zodat ik mijn aangeleerde survival skills kan toepassen. Slaapplek creëren, vuur maken, vallen maken en de kop van een gevangen beest met mijn melktandjes eraf bijten. Een vrouw bij de haren meeslepen naar mijn geïmproviseerde slaapplek om haar lekker uit te wonen en mijn gevangen dieren klaar te maken.

(@osodevo In deze post heb ik het over jou in derde persoon, omdat ik het ook richt naar de anderen die in dit topic op jou hebben gereageerd. Maar ik zeg het tegelijkertijd ook tegen jou en ik hoop dat je wat kan hebben aan de dingen die ik hier neerzet)

Ik denk dat het vooral het idee is dat hij machteloos is ten opzichte van zichzelf en dat hij het ook daarom moeilijk vindt om actie te ondernemen, omdat hij bij voorbaat bang is dat het toch niet gaat werken en dat hij weer teleurgesteld gaat worden in zichzelf. Pure faalangst.

Wat ik verder opmaak, is dat hij zich persoonlijk wilt ontwikkelen en op het niveau wilt komen als de meeste mensen, maar hij weet niet goed hoe hij dat moet aanpakken. Dus hij maakt op FOK! een hoop topics in de hoop dat hem dat iets van aanknopingspunten oplevert.

Ik herken wel het één en ander in de problemen die hij elke keer aankaart. Hij heeft door diverse omstandigheden een achterstand opgebouwd in zijn emotionele ontwikkeling en hij merkt dat dat verhindert dat hij aansluiting kan vinden bij anderen en dat hij zodoende ook geen voldoening kan vinden in zichzelf. Logisch eigenlijk!

Ik vind het wel heel goed wat @lemmethinkaboutit heeft gezegd, want ik merk ook dat hij op een betere manier communiceert dan een jaar terug en echt wel vorderingen maakt. Op de manier zoals hij nu communiceert in zijn topics, komt hij op mij volwassener over en kan ik hem ook makkelijker serieus nemen.

Eigenlijk zou TS een coach moeten hebben die het hele plaatje snapt van zijn problematiek en hem stap voor stap kan aansturen dichterbij naar het doel wat hij wilt bereiken. De juiste hulp zoeken voor dit soort problemen is helaas zo verdomd moeilijk, want sorry dat ik het zeg, maar de meeste maatschappelijk begeleiders zijn van die tuthola's met een moedercomplex en daar heeft TS weinig aan.

Ik denk dat het voor TS wel heel goed kan zijn om serieus aan krachttraining te doen, omdat hij daarmee meerdere vliegen in een klap kan vangen en daarmee dichterbij zelfverzekerdheid en zelfvoldoening kan komen. Het kan voor hem moeilijk zijn om dat vol te houden, omdat het niet iets is wat hij gewend is. Maar hoe langer hij het volhoudt, hoe makkelijker en leuker het op den duur zal worden. Het lost uiteraard niet alles op, maar vooral bij mannen kan krachttraining goed helpen tegen stress en emotieregulatieproblemen, want door regelmatig te trainen krijgt hij meer testosteron in zijn lichaam en dat is de tegenhanger van zijn stresshormonen. Trouwens heel veel mannen sporten veel omdat ze merken dat ze daardoor hun emoties beter overzien en kunnen reguleren.

Nogmaals, ik zeg niet dat dit alles is wat al zijn problemen gaat oplossen. Maar ik denk wel dat dit een goede eerste stap kan zijn. Het geeft hem namelijk ook weer wat perspectief in het leven.

quote:

Op zaterdag 21 november 2020 10:14 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Kan het niet zijn dat dit gewoon je aard is? Waarom ligt alles toch altijd aan anderen? Ik denk ook niet dat een vader zijn zoon echt bij de hand neemt om hem mannelijk te maken. Jij lijkt dat wel te denken? De meeste vaders werken gewoon, doen eens een spelletje met hun kinderen, leren ze misschien een kadertje op te hangen en een band te verwisselen en dan heb je het wel gehad. Hij gaat ze niet leren versieren, mee naar de sportschool nemen om spieren te kweken en trekt niet met ze op 10-daagse wildernistocht om man te worden.
Ik ken genoeg mannen die enkel tussen vrouwen zijn opgegroeid en dat zijn gewoon echte mannelijke types.
Andersom ken ik er ook: wel mannelijke rolmodellen en toch wat 'vrouwelijker'.

Zou kunnen. Maar ik denk persoonlijk dat als het vrouwelijke echt in zijn aard ligt hij er ook makkelijker vrede mee kan hebben. Dan kan hij het op den duur uiteindelijk vanzelf accepteren en dan merkt hij daarmee ook dat zich zodoende makkelijker kan uiten en zich meer tevreden voelt over zichzelf.

Maar opgroeien is heel complex en bij iedereen anders. Het gemis van een vaderfiguur kan bijvoorbeeld ook maken dat de moeder te beschermend wordt naar haar kind. En met autisme wordt het voor iemand al moeilijker om in zijn jeugd vaardigheden en gedrag op te kunnen pikken van anderen.

Je kent het gezegde waarschijnlijk wel: als je een jong vogeltje uit zijn nest haalt en ervoor blijft zorgen, dan leert het niet vliegen. Dan moet een volwassen vogel dat alsnog gaan leren.

Je shit regelen:
- krachttraining
- gezond en goed eten
- een missie hebben
- competent in je missie worden
- blijven leren
- financieel voor jezelf kunnen zorgen met een toekomstig plan
- andere competente mannen opzoeken
- sociaal vaardig(er) worden

quote:

Op zondag 22 november 2020 17:34 schreef osodevo het volgende:

[..]

Sorry? Er wordt toch niet voor niets zo gehamerd dat vaders belangrijker zijn in de ontwikkeling dan eerder werd aangenomen. Vooral voor zonen! Dochters die zonder vader opgroeien hebben vaak daddy issues en mannen tonen vrouwelijk gedrag, zo ook in mijn situatie is dit er kennelijk ingeslepen. Ik wist niet beter.

Hoe kun je mij dan verantwoordelijk houden voor wat mijn ouders hebben gedaan?

Jij houdt alles en iedereen verantwoordelijk voor je eigen tekortkomingen. Alles ligt altijd aan iedereen behalve bij jou. Jij bent immers altijd slachtoffer.

quote:

Op zondag 22 november 2020 17:34 schreef osodevo het volgende:

[..]

Sorry? Er wordt toch niet voor niets zo gehamerd dat vaders belangrijker zijn in de ontwikkeling dan eerder werd aangenomen. Vooral voor zonen! Dochters die zonder vader opgroeien hebben vaak daddy issues en mannen tonen vrouwelijk gedrag, zo ook in mijn situatie is dit er kennelijk ingeslepen. Ik wist niet beter.

Hoe kun je mij dan verantwoordelijk houden voor wat mijn ouders hebben gedaan?

Al 5 jaar lang post je -net als vele andere ongelukkige mannen- hier op Fok! en zoek je naar de bevestiging dat externe factoren dé reden zijn waarom je faalt (in je liefdesleven). Dus vergeef me als ik sarcastisch reageer op het zoveelste Syndroom topic.

quote:

Op zondag 22 november 2020 18:51 schreef osodevo het volgende:

[..]

In die 5 jaar heb ik wel stappen gezet die ik toentertijd niet van mogelijk hield, dus ik ben best trots op mijzelf. Het enige waar ik niet blij mee ben is het tempo en de achterstand. Ik kan nog zo hard rennen maar die achterstand die ik al heeel lang heb kan ik nooit meer inlopen. Met de Olympische Spelen begint iedereen eerlijk bij 0 maar bij je ontwikkeling ben je echt afhankelijk van je ouders en omgeving.

Fijn dat je stappen hebt gezet! Dan zou ik vooral moed putten uit de voortgang die je hebt geboekt. De afgelopen 15 jaar haal je niet meer in. Accepteer dat, kijk vooruit en wees realistisch. Als man hoef je niet een en al macho te zijn. Verlangen de vrouwen die jij interessant vindt dat wel, dan zijn ze gewoonweg geen match voor jou.

quote:

Op zondag 22 november 2020 17:34 schreef osodevo het volgende:
Hoe kun je mij dan verantwoordelijk houden voor wat mijn ouders hebben gedaan?

Je bent niet verantwoordelijk voor wat jouw ouders gedaan hebben, maar je bent als volwassene wel verantwoordelijk voor wat je nu doet.

Ik denk dat ik je wel begrijp. Ik kreeg in mijn jeugd ook altijd te horen dat het aan mezelf lag omdat ik nou eenmaal "anders ben dan anderen". En ik had dat in mijn jeugd lijdzaam geaccepteerd en ook het idee dat ik nooit een normaal leven kan leiden. Pas later kon ik inzien dat mijn ouders die dat altijd zo stellig tegen me zeiden ook niet alles goed doen en hun eigen problemen op mij projecteerden. Dus als het kwam door mijn ouders en niet omdat ik raar/vreemd/afwijkend/buitenbeentje/outcast was, dan betekende het ook dat ik kon veranderen en niet vast hoef te zitten aan een eenzaam leven.

Ik heb het idee dat het bij jou ook zo het geval is en dat je vooral uit bent op bevestiging dat je niet raar bent maar in plaats daarvan een probleem hebt wat opgelost kan worden.

Heel veel mensen kunnen zich daarbij geen voorstelling maken hoe het is om daarmee te moeten worstelen, dus die interpreteren het alsof je de schuld bij een ander wilt leggen.

quote:

Op zaterdag 21 november 2020 00:13 schreef osodevo het volgende:
Ik krijg van diverse mensen die mij IRL kennen de opmerking dat ik te vrouwelijk ben in gedrag en lichaamstaal. Waarschijnlijk is dit te wijten dat ik nooit een mannelijk rolmodel heb gehad en ben opgegroeid tussen alleen maar vrouwelijke familieleden. Al speelt mee dat ik sociaal nooit zo sterk was.

Is er nergens een soort psycholoog die hierin gespecialiseerd is en mij dit kan aanleren. In dat geval kan ik wel begrijpen waarom vrouwen (naast mijn uiterlijk) mijn gedrag en lichaamstaal niet aantrekkelijk vinden.

Wat maakt het nou uit als anderen daar iets van vinden? Als je er zelf geen last van heb dan is het toch prima.

quote:

Op zondag 22 november 2020 21:00 schreef osodevo het volgende:

[..]

Thanks! Het probleem is dat ik nogal gemakkelijk uit het veld te slaan ben. Ik hoef maar een tegenslag te krijgen waardoor ik de motivatie verlies en mijzelf op ga sluiten met een lading huiltopics tot gevolg. Het zijn die positieve ervaringen die ervoor zorgen dat ik de lat hoger leg en stappen durf te zetten. Maar wat mij nog altijd frustreert is het feit dat ik qua niveau op dat van een jonge puber zit terwijl ik al in de 30 ben.

Maar het is logisch dat je misschien emotioneel, maar ook seksueel op dat niveau zit. Daarom denk ik dat je ook meer baat hebt bij een lieve geduldige vrouw. Of je neukt gewoon een keer en dan heb je dat maar gehad, kan ook. Ik weet niet wat het beste zou werken. Maar ik zou sowieso niet gaan voor iets wat eigenlijk onbereikbaar is. Dat wil niet zeggen dat je maar genoegen moet nemen met alles, maar stel realistische doelen. In alles. Hoe je toe werkt naar meer zekerheid, wat voor type vrouw je probeert te versieren, hoe en met wie je jezelf oud ziet worden... hoe jij je jezelf ziet, hoe anderen jou zien. Zie dit als een nieuwe start. Ja, met een achterstand, maar eerder was je er niet klaar voor of had je niet het geluk om wat voor reden dan ook. Je zult nog vaak genoeg teleurgesteld worden en ook nu zal het vast niet zo’n vaart lopen als je zou willen. Maar wees je bewust van het feit dat het nog lang niet te laat is.

Wat ik mis zijn ervaringen uit het dagelijks leven van jou. Want je moet toch dóór. Verder dan het theoretiseren van je huidige situatie. Daar schiet je niets meer mee op. Sterker nog: dat blijkt een barricade.

quote:

Op zondag 22 november 2020 21:00 schreef osodevo het volgende:

[..]

Thanks! Het probleem is dat ik nogal gemakkelijk uit het veld te slaan ben. Ik hoef maar een tegenslag te krijgen waardoor ik de motivatie verlies en mijzelf op ga sluiten met een lading huiltopics tot gevolg. Het zijn die positieve ervaringen die ervoor zorgen dat ik de lat hoger leg en stappen durf te zetten. Maar wat mij nog altijd frustreert is het feit dat ik qua niveau op dat van een jonge puber zit terwijl ik al in de 30 ben.

Iedere seconde dat je aan het terugkijken bent over je gemiste tijd is er 1 die afgaat van de secondes die je kan spenderen aan het vooruitkijken naar wat er allemaal wel mogelijk is.

Die frustratie kan je tegenhouden, maar het kan je ook motiveren om verandering tot stand te brengen. Want dat lijkt me het meest frustrerende, het gevoel dat het allemaal stilstaan.

Dat positieve ervaringen helpen om vooruit te komen snap ik, maar negatieve ervaringen zijn alleen al positief, omdat ze nieuw zijn en er een actie/drempel aan vooraf ging. Als je vooruit wilt zal je net buiten je comfortzone moeten reiken en dat begint met het achterhalen van waar je echt behoefte aan hebt en waar je wensen liggen.

De waarheid van wat je nodig hebt vind je niet op fok forum maar in jezelf, waarschijnlijk weet je het ook al, maar ben je te bang om er wat mee te doen. Maar het kostbaarste wat je kan riskeert is niet het verliezen van veiligheid, of een negatieve ervaring, of het kwijtraken van mensen, het kostbaarste wat je kan verliezen is tijd. Dat is nou precies wat je verliest wanneer je op je reet blijft zitten en blijft hangen in theorieën en jeugderfenissen.

quote:

Op zaterdag 21 november 2020 00:13 schreef osodevo het volgende:
Ik krijg van diverse mensen die mij IRL kennen de opmerking dat ik te vrouwelijk ben in gedrag en lichaamstaal. Waarschijnlijk is dit te wijten dat ik nooit een mannelijk rolmodel heb gehad en ben opgegroeid tussen alleen maar vrouwelijke familieleden. Al speelt mee dat ik sociaal nooit zo sterk was.

Is er nergens een soort psycholoog die hierin gespecialiseerd is en mij dit kan aanleren. In dat geval kan ik wel begrijpen waarom vrouwen (naast mijn uiterlijk) mijn gedrag en lichaamstaal niet aantrekkelijk vinden.

Kan dat niet liggen aan je psychische klachten, zoals depressiviteit, die je 'gevoeliger', 'onzeker', enz. maken wat op anderen misschien kan overkomen als "vrouwelijk"? Heeft denk ik niks te maken met het missen van een mannelijk rolmodel.

Ik zou vooral niet alleen aan dat ene verbeterpunt proberen te werken. Het is efficiënter om je wel sterke punten beter te leren benadrukken en meer balans te zoeken daarin, dan dat je heul veul energie gaat lopen stoppen in een tunnelvisie op alpha en misschien niet zo realistisch beeld wat te ver van je af ligt. De lat (te) hoog leggen is ook een prima methodiek om jezelf klein te houden, want faalangst en zogenaamd perfectionisme.
En je afreageren op een concullega is buiten gewoon onsympathiek. Je kan beter dan dat.

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar wordt de beste versie van wie je bent. Werk met wat je wel hebt en mauw wat minder over anderen.

Begin met ijzer vreten in de sportschool.

Kan het helpen om de switch te maken naar de dingen die je wel doet, beter doen in plaats van de nieuwe dingen te willen doen?

Stap 1: Wees kalm en vooral zelfverzekerd! Schijt aan wat vrouwen van je denken en dan komen ze juist naar je toe

quote:

Op zaterdag 21 november 2020 13:17 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Weer een hoop aannames en vooroordelen hier van de mensen die reageren!

TS stelt gewoon een vraag. Als je daarop niet kan antwoorden, reageer dan gewoon niet.

Hij vraagt: "Kan ik leren wat mannelijker te worden in mijn uitstraling?" Dan is het antwoord niet "Wees blij met wie je bent" of "Vrouwelijke mannen kunnen ook chicks scoren" Jullie vinden jezelf waarschijnlijk heel wijs als je met zo'n antwoord komt aanzetten, maar TS heeft daar helemaal niks aan. Je zou je ook in de situatie van TS kunnen inleven. Als jij een man bent, zou je het ook niet leuk vinden als je blijkbaar een te vrouwelijke uitstraling hebt. Dus WTF ben jij dan om voor TS uit te maken dat hij het dan OK moet vinden?

Verder stelt hij gewoon een vraag en licht hij het toe. Ik maak hieruit niks van zelfmedelijden op, want hij vraagt of het mogelijk is om zichzelf op dit gebied persoonlijk te ontwikkelen.

Blijkbaar heeft TS heel veel aan zijn hoofd en zitten meerdere dingen hem dwars. Ga hem dus niet opleggen dat hij hier niet aan mag denken en zich maar op één probleem moet focussen. Denk 's na bij wat je zegt!

~~~~~~~~~~~~~

Ja, het is wel degelijk mogelijk om mannelijker te worden in jouw uitstraling. En je hebt gelijk dat een gebrek aan een mannelijk rolmodel in jouw jeugd eraan kan bijdragen dat je als man teveel vrouwelijke trekken gaat vertonen.

Bodybuilding heeft een positieve invloed op jouw hormoonhuishouding. Aangezien je ook fysiek beter in vorm wilt komen, kan je daar veel baat bij hebben. Als je het te moeilijk vindt om naar een sportschool te gaan en je hebt geen geld om dumbbells aan te schaffen, kan je ze ook zelf maken met cement. Op YouTube staan genoeg tutorials hoe je die kan maken. En o.a. hier kan je info en schema's vinden mbt trainen. Begin gewoon op het beginners-niveau en doe het gewoon zonder er teveel bij na te denken. Het belangrijkste is dat je consequent moet blijven, dus gemiddeld elke week minimaal 3x per week trainen. Op den duur bereik je daarmee zowel geestelijk als fysiek resultaten.

Maar verder heeft een mannelijke uitstraling vooral te maken met zelfverzekerdheid, zelfredzaamheid en daadkracht. Als je daarover meer tips en adviezen wilt, kan je bijvoorbeeld de videos van Charisma On Command op YouTube eens bekijken.

Allemaal leuk en aardig, maar jij kent TS klaarblijkelijk niet.

TS start het ene na het andere topic waarin hij aangeeft hulp nodig te hebben. Vervolgens krijgt hij tips, maar doet daar vervolgens helemaal niets mee. Vervolgens staart hij weer een topic met een nieuwe vraag, en de vicieuze herhaald zich.

Je kan de rest van de users niet kwalijk nemen dat de eerste reactie is dat hij eerst eens actie moet gaan ondernemen, alvorens weer met iets nieuws te komen.

quote:

Op maandag 23 november 2020 09:42 schreef AToontje87 het volgende:

[..]

Allemaal leuk en aardig, maar jij kent TS klaarblijkelijk niet.

TS start het ene na het andere topic waarin hij aangeeft hulp nodig te hebben. Vervolgens krijgt hij tips, maar doet daar vervolgens helemaal niets mee. Vervolgens staart hij weer een topic met een nieuwe vraag, en de vicieuze herhaald zich.

Je kan de rest van de users niet kwalijk nemen dat de eerste reactie is dat hij eerst eens actie moet gaan ondernemen, alvorens weer met iets nieuws te komen.

Lees in een ander topic dat hij overgewicht heeft. Zou dan beginnen met naar de sportschool te gaan. Vet verbranden en spieren kweken.

Dan sla je een paar vliegen in een klap:
- hij komt in contact met andere mensen
- hij valt af
- hij wordt wat mannelijker.

quote:

Op maandag 23 november 2020 09:43 schreef Johan_de_1e het volgende:

[..]

Lees in een ander topic dat hij overgewicht heeft. Zou dan beginnen met naar de sportschool te gaan. Vet verbranden en spieren kweken.

Dan sla je een paar vliegen in een klap:
- hij komt in contact met andere mensen
- hij valt af
- hij wordt wat mannelijker.

Mijn eerste tip zou inderdaad ook zijn om te gaan sporten.

En om TS alvast voor te zijn, dit hoeft niet perse bij een sportschool. Want reken er maar op dat hij gaat klagen dat hij geen geld heeft voor de sportschool...

quote:

Op maandag 23 november 2020 09:53 schreef AToontje87 het volgende:

[..]

Mijn eerste tip zou inderdaad ook zijn om te gaan sporten.

En om TS alvast voor te zijn, dit hoeft niet perse bij een sportschool. Want reken er maar op dat hij gaat klagen dat hij geen geld heeft voor de sportschool...

Hij kan inderdaad ook gewoon gaan wandelen of fietsen ofzo. Dat kan allemaal prima coronaveilig dus daarmee is zijn klacht over hoe hij sinds februari alleen maar binnen zit ook meteen afgedaan.