quote:
Wie? Conny Stuart, Annie Schmidt en Harry Bannink? Of Conny Stuart, Annie Schmidt
en Wim Sonneveld? Het is bijna viertal.. geen trio
https://nl.wikipedia.org/wiki/Conny_Stuart Haar acteerkwaliteiten, ontwikkeld bij Sonneveld, kwamen pas goed tot hun recht in de musicals die
Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink voor haar schreven. Heerlijk duurt het langst was in 1965 direct een ongekend succes met onder meer het klassieke lied Het is over waarin een vrouw mijmert over haar minder dan perfecte huwelijk. Later volgden nog talrijke andere musicals, zoals
Wat een planeet, Met man en muis,
En nu naar bed, Madam en De dader heeft het gedaan (1983).In 1985 zette ze een punt achter haar carrière met De Stuart Story, waarin ze oude nummers bracht.
Ze overleed in 2010 op 96-jarige leeftijd.
In 2013 (honderd jaar na haar geboorte) is de Musical Award voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol in een Grote Musical vernoemd naar Conny Stuart.
"Wat een planeet" Musical "Wat een planeet" (12), 1973 zou je nu ook kunnen zingen...
Wat een planeet
Groot is 'ie niet
Je bent er in een uur omheen
Met een satelliet
Daar is 'ie dan
Gezien vanaf de maan
Wat een planeet
Het leek zo goed te gaan
We dachten: He
We worden nog humaan
Maar nee
Dat is niet doorgegaan
We gaan d'r an
Zeggen de computers
Wij
En onze tegenvoeters
De olie uitgeput
Het gas fini
Allemaal op
De energie
En ook de kringloop
Is verstoord
Het is voorbij
Met de menselijke soort
Een ramp
Op wereldschaal
En 't is ook nog mijn schuld allemaal
Want de geleerden
De mensen die het weten
De ongeluksprofeten
Kijken me aan
Met blikken vol vermaan
Zodat ik weet:
Ik heb het allemaal gedaan
Wat een planeet, een derde deel dat zich te barsten vreet
Terwijl de rest voor onze ogen
Crepeert op journaal
Massaal
En 't is ook nog mijn schuld allemaal
De ondergang staat voor de deur
Help! Waar is de chef, de commandant, de regisseur?
Wie is de baas van het bedrijf
Helaas, het zijn er vier of vijf
De een al loucher dan de andere
Maar de hoogste commandant
Is van nu af aan
'n Sjeik
Daar in het zand
Met z'n hand aan de oliekraan
Wat een planeet
Zou dit de leukste zijn
Of zou er een bestaan
Een melkweg verderop
Om allemaal naar toe te gaan
Wie weet
Maar moet het echt?
We zijn er aan gehecht, die ouwe bol, al is 'ie vuil
En veel te vol
En een enorme keet
Toch...
Wat een planeet
Ik word zo moe, zo af en toe
Van de profeten
En ook zo kwaad
Om al die onheilskreten
Sterf dan maar uit met je club
Ik doe niet mee, ik ben een blijvertje
Ga maar ten onder met je club
Ik niet, o nee, in ben 'n survijvertje
De energie is op, oke
Maar niet de mijne, en niet de uwe
We kunnen ook nog zelf
En met de hand
De wagen duwen
Ziezo, als je dat maar niet vergeet
Want o, o, o
Wat een planeet Musical "Wat een planeet" van Annie M.G. Schmidt, Harry Bannink en Paddy Stone. Integrale (theater-)geluidsregistratie, theater Carré; 26-12-1973.
Deel 19. "En toen" Finale (allen) uitlopend in solo Willem Nijholt.
Tekst: Annie M.G. Schmidt
Willem Nijholt "En toen" Musical "Wat een planeet" (13 - slot), 1973.
Tekst: Annie M.G. Schmidt
Muziek: Harry Bannink
In Wat een planeet volgen we de verwikkelingen rond "een soort cultureel centrum". Het is, in Annie's bewoordingen, "meer een reeks taferelen dan een aaneensluitend verhaal. Deze musical moest het dan ook meer hebben van de gezongen en gedanste nummers en van de sololiedjes dan van de scènes." Opnieuw speelt Conny Stuart een hoofdrol. Naast haar schittert - voor het eerst in een Schmidt/Bannink- musical - Willem Nijholt.
De losse structuur van Wat een planeet en de setting van het culturele centrum zorgen ervoor dat Annie een hele reeks zware onderwerpen aan bod kan laten komen: honger in de derde wereld, milieuvervuiling, crisis. Hoewel sommige recensenten dit wel erg veel zware kost voor een avondje uit vinden, reageren de meesten erg positief. Annie vindt dit hypocriet: "Het is opvallend dat niet alleen recensenten maar ook mensen uit je omgeving vinden dat een musical 'ergens over gaat', als er maatschappijkritiek in voorkomt (...) Een liedje dat alle misstanden, onderdrukking en ellende opsomt krijgt meteen een goede aantekening, terwijl dat opsommen juist een goedkope en doorzichtige truc is, tot vervelens toe ook in allerlei cabaretjes toegepast. Dat is typisch Nederlands. Het calvinisme steekt de kop altijd weer op. De vermanende vinger hoort erbij. De moraal van het lied. Nu de seksuele moraal geen rol meer speelt hebben we ons gestort op de politiek als gewetensthermometer."
première: 9 november 1973, Carré, Amsterdam
regie en choreografie: Paddy Stone
muziek en muzikale leiding: Harry Bannink
En toen
Bleek alles maar een visioen
Van een of and're gek te zijn
En toen
Bleek ook dat laatste stukje groen
Alweer een grijze vlek te zijn
Heel die mooie grote luchtballon
Meegevlogen met de noorderzon
En nou
Is alles even grauw
Als toen 't begon
Beton, beton, beton
En toen
Was nergens meer iets aan te doen
Er kwam een nieuw parkeerterrein
En toen
Verdween dat ene stukje groen
Temidden van de steenwoestijn
Overal, zover je kijken kon
Overal, tot aan de horizon
En nou
Is alles even grauw
Als toen 't begon
Beton, beton, beton
[ Bericht 6% gewijzigd door FANNvanhetlaatsteuur op 24-12-2020 16:03:20 ]