Ode aan Annie M.G. Schmidt met beste en leukste liedjes !
Anna Maria Geertruida (Annie) Schmidt[
(Kapelle, 20 mei 1911 – Amsterdam, 21 mei 1995)
Annie M.G. Schmidt was een Nederlands dichteres en schrijfster van verzen,
liedjes, boeken, toneelstukken, musicals en radio- en televisiedrama.
Vluchten kan niet meer is een lied geschreven door Annie M.G. Schmidt (tekst) en
Harry Bannink (muziek).
Annie M.G. Schmidt werd in Nederland en Vlaanderen vooral beroemd met kinderboeken
als Pluk van de Petteflet (1971) en Abeltje (1953), series kinderverhalen als Jip en Janneke
(1952-1957) en kinderversjes als Dikkertje Dap (1950) en Het Beertje Pippeloentje
(gebundeld in 1958).
Generaties Nederlanders zijn met haar pozie en verhalen opgegroeid, waardoor haar werk
tot het collectieve geheugen van naoorlogs Nederland is gaan behoren.
In haar periode bij Het Parool werd ze lid van de cabaretgroep De Inktvis, waaraan ook andere
Paroolcoryfeen meededen.
Annie Schmidt schreef in de beginjaren cabaretteksten en -liedjes voor onder anderen Wim Kan,
Wim Sonneveld en Conny Stuart.
Bekendheid als schrijfster kreeg ze met de hoorspelserie In Holland staat een huis over de
Familie Doorsnee Daarvan werden 91 afleveringen gemaakt in de periode 1952–1958.
Een bekend liedje hieruit is Ali Cyaankali met muziek van Cor Lemaire, die ook voor de televisieserie
Pension Hommeles de muziek schreef. Schmidt was voor die tijd zonder meer een vrije geest, die door
de toenmalige volksgeest in Nederland niet altijd begrepen werd.
In 1965 schreef Annie M.G. Schmidt de tekst van de eerste oorspronkelijk Nederlandstalige
musical Heerlijk duurt het langst, die 534 voorstellingen zou beleven.
Harry Bannink componeerde de muziek.
Tussen 1966 en 1968 volgde de inmiddels legendarische televisieserie Ja zuster, nee zuster,
weer in nauwe samenwerking met Bannink.
Veel meer musicals zouden volgen, waaronder En nu naar bed (1971), Wat een planeet (1973),
Foxtrot (1977) en Madam (1981).
Tussendoor vestigde Er valt een traan op de tompoes (1980) haar naam als toneelschrijver.
Ook de 12-delige televisieserie Pleisterkade 17 had tussen 1975 en 1977 veel succes.
Ze was goed bevriend met Fiep Westendorp, die ook al haar Jip en Jannekeboekjes illustreerde.
Veel liedjes zijn op muziek gezet door Harry Bannink die jarenlang haar vaste componist was.
Maar ook andere componisten schreven muziek voor haar teksten, zoals Han Beuker en Cor Lemaire.
Een aantal van haar gedichten is door VOF de Kunst tot liedjes bewerkt.
In 2013 maakten popzangers een cd met nummers van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink
onder de titel De Supersonische Boem (naar de tekst van Vluchten kan niet meer).
In overleg met de auteur werden 347 kinderversjes verzameld in het boek Ziezo (1987) (samengesteld
door Tine van Buul en Reinold Kuipers en uitgegeven door Querido).
In 1991 stopte ze met schrijven, ze was inmiddels vrijwel blind.
Haar laatste, slecht ontvangen, toneelstuk We hebben samen een paard.
Na een val in januari 1994 en als gevolg daarvan een heupoperatie en revalidatie,
besloot ze een aantal zaken rondom haar levenseinde zelf in de hand te nemen.
Ze maakte afspraken met haar huisarts die op de hoogte was van haar ideen over euthanasie.
Schmidt verzocht Harry Bannink de begrafenismuziek te schrijven:
"Harry moet een mooie medley maken, met liedjes van hem en mij zoals In een rijtuigie en
Op een mooie pinksterdag en dat moet dan in iets klassieks overgaan.
Toen ze alles had besproken dacht ze: ik had eigenlijk nu wel een feestje verdiend waar ik wel bij was.
Nou Annie dat gaan we dus nu doen~!
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.