[Boekenclub] November - Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween

quote:

Op donderdag 5 november 2020 12:09 schreef Sumppi het volgende:
Balen is dat. Het boek is niet dik, dus wie weet kun je toch later nog aanhaken. Hier krijg ik zojuist mail van de bibliotheek dat vanaf 9 november afhalen van reserveringen mogelijk is.

Zoiets zal het worden ja, dat ik m wellicht in december lees.

De titel dekt de lading, maar in het algemeen lijkt het boek uit een boel kortverhalen te bestaan omdat het een vrij dun boek is. Hierdoor lijken de personages en hun achtergrond/passage misschien wat te snel afgehandeld. Bijvoorbeeld Yasu, de vrouw en moeder van de kinderen van het hoofdpersonage, die toch een enorm belangrijk hoofdstuk uit zijn leven behelst. Ook De spanningen tussen het hoofdpersonage en enkele van zijn kinderen wordt wel vermeld maar niet veel meer, daar zat toch meer in. Dan denk ik dat het jammer is dat alle onderdelen van dit ‘levensverhaal’ eerder beknopt werden neergeschreven.

Een leuke, beschrijvende en gedetailleerde schrijfstijl die me wel kon bekoren. Voor mij persoonlijk vond ik Marieke Lucas Rijneveld nog net iets leuker, losser of vlotter misschien.

Ik vond de vervolmaking van zijn marathon misschien wel het leukste deel, wanneer ie er met zijn hoofd terug helemaal inzit ondanks zijn onaangepaste kleding en zelfs begint te lopen op zijn gevorderde leeftijd. Daar had ik even echt een moment dat ik er ook helemaal in zat.

Het boek had me niet verrast maar dat is niet negatief bedoelt, een leuk verhaal zonder meer.

quote:

Op donderdag 12 november 2020 19:02 schreef kl1172 het volgende:
De titel dekt de lading, maar in het algemeen lijkt het boek uit een boel kortverhalen te bestaan omdat het een vrij dun boek is. Hierdoor lijken de personages en hun achtergrond/passage misschien wat te snel afgehandeld. Bijvoorbeeld Yasu, de vrouw en moeder van de kinderen van het hoofdpersonage, die toch een enorm belangrijk hoofdstuk uit zijn leven behelst. Ook De spanningen tussen het hoofdpersonage en enkele van zijn kinderen wordt wel vermeld maar niet veel meer, daar zat toch meer in. Dan denk ik dat het jammer is dat alle onderdelen van dit ‘levensverhaal’ eerder beknopt werden neergeschreven.

Ik volg dit wel. Je beschrijft iemands levensverbaal, en het stuk over zijn vrouw en kinderen is net geen voetnoot

Ik zie het als een verhaal waar die beide delen van de marathon het belangrijkst zijn. Er zit 50 plus jaar tussen en die tijd wordt in zekere zin beperkt en vluchtig beschreven. Mensen komen en gaan in zijn leven. Het past imo juist heel goed in de hele vorm van het verhaal, de manier waarop alleen het hoognodige over zijn gezin wordt verteld. Het voltooien van de marathon en de manier waarop hij dan nog stilstaat bij hoe zijn leven is gegaan en waar hij met spijt op terugkijkt, vind ik een mooie afronding van het verhaal.

Ik ga er morgen aan beginnen, moest eerst nog even een ander boek uitlezen.

- oh.. het is ineens niet meer op amazon te koop voor m’n kindle

[ Bericht 55% gewijzigd door kwiwi op 13-11-2020 17:31:12 ]

quote:

Op vrijdag 13 november 2020 17:25 schreef kwiwi het volgende:
Ik ga er morgen aan beginnen, moest eerst nog even een ander boek uitlezen.

- oh.. het is ineens niet meer op amazon te koop voor m’n kindle

Ik had hem via deze voor de Kindle gekocht. Lijkt nog gewoon beschikbaar

quote:

Op zaterdag 14 november 2020 18:21 schreef noodgang het volgende:

[..]

Ik had hem via deze voor de Kindle gekocht. Lijkt nog gewoon beschikbaar

Dankje

En ik heb hem ook uitgelezen.

Vooral heel sierlijk geschreven zoals Fugue al zegt, veel de natuur erbij betrekken, I like it. Maar volgens is dat wel een trekje wat meer Italiaanse auteurs van de laatste jaren hebben. Moest een beetje aan Paolo Cognetti denken.

Interessant verhaal, maar het pakte me niet altijd. Vooral de treinreis, de marathon en het vervolg waren erg interessant en werd je echt in meegesleept maar ik moest er wel even inkomen. Niet een boek wat me erg lang zal bijblijven maar toch leuk om gelezen te hebben.

Ik ben net iets over de helft, het verhaal is in grote lijnen erg mooi, ik ben een sportliefhebber. Maar ik moet eerlijk zeggen dat sommige stukken in het verhaal mij niet echt kunnen boeien. Ik vind het wat langdradig en ik beschik niet over het talent om al die beschrijvingen van de natuur ook daadwerkelijk voor mij te zien.

Dat vind ik wel interessant om te lezen. Ik vraag me dat ook wel eens af, hoe anderen een boek ‘beleven”. De mate waarin je in je hoofd een (visuele) voorstelling kunt maken, zal zeker een rol spelen in het plezier.

quote:

Op zondag 22 november 2020 06:47 schreef Lienekien het volgende:
Dat vind ik wel interessant om te lezen. Ik vraag me dat ook wel eens af, hoe anderen een boek ‘beleven”. De mate waarin je in je hoofd een (visuele) voorstelling kunt maken, zal zeker een rol spelen in het plezier.

Misschien is dat ook wel waarom sommige mensen lezen totaal niet leuk vinden, omdat ze zich die voorstelling niet kunnen maken? Ik ging er eigenlijk vanuit dat iedereen dat kan, maar dat is waarschijnlijk niet zo.

Ik heb het net uitgelezen, en ben niet erg enthousiast. De karakters hadden totaal geen diepgang, en ook met de beschrijvingen kon ik niet zo veel. Vond het erg afstandelijk beschreven, meer ‘tell’ dan ‘show’.

Geen diepgang, dat heb ik zeker niet zo ervaren. Het boek gaat voor mij toch wel over wat waarde heeft, hoe je komt tot keuzes in je leven en hoe je daar in de loop van je leven anders over kunt gaan denken. En wat je dan nog kunt doen om daarmee in het reine te komen. Het boek gaat voor mij ook heel erg over vriendschap en compassie.

Het boek heb ik nog niet helemaal uit, maar ik kan al wel zeggen dat ik het eens ben met Lienekien. Dat bijvoorbeeld het gevoelsleven van de karakters niet zeer uitgewerkt wordt vind ik ook wel passend bij Japan (mijn vooroordeel, wellicht?). De diepgang zit hem voor mij meer in vragen over het leven. De tegenstelling tussen Yuki en Yasu vind ik wat dat betreft ook mooi: laat je een ontwikkeling of het leven zo veel mogelijk zijn gang gaan of ga je stimuleren, bijsturen, pushen zelfs (zoals in Yuki zijn eigen leven)? Wat doet dat? Over mensen die je leven mede vormgeven. Hoe zit het met vrije keuzes in het leven, met toe-eigening, loyaliteit, zelfopoffering, enz.

[ Bericht 1% gewijzigd door Sumppi op 22-11-2020 11:38:48 ]

quote:

Op zondag 22 november 2020 08:19 schreef Bleie het volgende:
Ik heb het net uitgelezen, en ben niet erg enthousiast. De karakters hadden totaal geen diepgang, en ook met de beschrijvingen kon ik niet zo veel. Vond het erg afstandelijk beschreven, meer ‘tell’ dan ‘show’.

Eens. Vrij droge opsomming van gebeurtenissen, met soms grote sprongen in de tijd en weinig diepgang. Dat de natuur 'mooi wordt beschreven' daar kan ik niet zoveel mee. Natuurbeschrijving met wat tegeltjeswijsheden tussendoor maakt op mij geen indruk. Dat dit boek hoog wordt gewaardeerd begrijp ik dan ook niet zo goed.

quote:

Op zondag 22 november 2020 00:04 schreef DeLuna het volgende:
Ik ben net iets over de helft, het verhaal is in grote lijnen erg mooi, ik ben een sportliefhebber. Maar ik moet eerlijk zeggen dat sommige stukken in het verhaal mij niet echt kunnen boeien. Ik vind het wat langdradig en ik beschik niet over het talent om al die beschrijvingen van de natuur ook daadwerkelijk voor mij te zien.

Ik vond het bij vlagen ook langdradig, wat best knap is voor zo'n kort verhaal. Misschien komt dat doordat de hoofdpersoon niet zo interessant is, hij ondergaat alle narigheid in zijn leven vrij stoïcijns maar dat hij heeft gefaald op de Olympische Spelen is dan opeens weer heel erg. Ofzo. Dat is die typisch Japanse 'eer' natuurlijk. Verder vond ik het teveel 'tell' ipv 'show don't tell' wat een vuistregel is voor schrijvers.

Ik ben in het boek begonnen maar kan er nog niet echt inkomen.

Uit. Tegen het einde vond ik het wel wat langdradig worden, maar het middenstuk vond ik mooi.

quote:

Op dinsdag 24 november 2020 08:55 schreef Sumppi het volgende:
Uit. Tegen het einde vond ik het wel wat langdradig worden, maar het middenstuk vond ik mooi.

Precies dit.

Leuk om gelezen te hebben hoewel ik niet per se zou zeggen dat ik een interessant boek heb gelezen.

quote:

Op vrijdag 27 november 2020 07:23 schreef BE het volgende:

[..]

Precies dit.

Leuk om gelezen te hebben hoewel ik niet per se zou zeggen dat ik een interessant boek heb gelezen.

Eens.

Was eens wat anders dan ik normaal lees, maar zou het niet aan een ander aanraden moet ik zeggen.

quote:

Op vrijdag 27 november 2020 07:23 schreef BE het volgende:

[..]

Precies dit.

Leuk om gelezen te hebben hoewel ik niet per se zou zeggen dat ik een interessant boek heb gelezen.

^^

Heb het boek eindelijk binnen. Gezien het formaat van het boek met het lukken om het voor december uit te hebben.

quote:

Op zondag 22 november 2020 00:04 schreef DeLuna het volgende:
Ik ben net iets over de helft, het verhaal is in grote lijnen erg mooi, ik ben een sportliefhebber. Maar ik moet eerlijk zeggen dat sommige stukken in het verhaal mij niet echt kunnen boeien. Ik vind het wat langdradig en ik beschik niet over het talent om al die beschrijvingen van de natuur ook daadwerkelijk voor mij te zien.

Dit is ongeveer mijn mening wel over het boek. Het is geen heel dik boek, maar ik heb er voor mijn doen erg lang over gedaan. Vond het lastig om doorheen te komen. De biografie als romanstijl vond ik ook wat lastig, maar misschien denk ik teveel in hokjes, .