Waarom zou ik de gezelligheid en genot met mijn ouders opgeven voor iemand die daar geen waarde aan hecht? Aan de andere kant wil ik wel uit huis, en kan het mij ook veroorloven. Ik weet het niet.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 00:05 schreef RM-rf het volgende:
Waarom luister je niet naar dat advies van anderen?
Dat je je er buiten moet houden of zélf het huis uit moet gaan, als jij niet tegen de situatie kan?
Ben je als broer ook niet medeverantwoordelijk?quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 00:06 schreef Shivo het volgende:
Zelf uit huis gaan en de relatie met je ouders goed houden. Niet tussen broertje en ouders gaan zitten.
Ik ben zelf niet zo, misschien spiegel ik hem teveel met mijzelf. Ik weet het niet. Ik moet dingen loslaten denk ik.quote:
Hij is 25. Waar moet jij als broer dan nog voor verantwoordelijk zijn? Ik kan me voorstellen dat je als broer het beste voor hebt met je broertje, maar uit de situatie zoals jij die schets blijkt dat niet zo te zijn.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 00:09 schreef ClubMonza het volgende:
[..]
Ben je als broer ook niet medeverantwoordelijk?
Ik werk gewoon 50 uur per week en daarnaast ben ik bezig met mijn PhD, maar buiten dat kan hij zich inderdaad een beetje neergekeken voelen, eens, maar wij betrekken hem overal bij. Mijn moeder vindt ook dat ik hem teveel kleineer, misschien is dat een reden dat die ons ontwijkt. Fair point.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 00:17 schreef jameshond7 het volgende:
Jouw 'kleine broertje' is ondertussen wel aan man van 25. Waarom zijn er uberhaupt afspraken dat hij om 12 uur thuis moet zijn en waarom moet hij op zijn leeftijd nog mee met familievakanties? Het lijkt er nu op alsof hij als een klein kind wordt behandelt. En dan moet jij als 'grote broer' hem ook nog vertellen dat hij niet goed bezig is en beter op kamers kan gaan en dat jij hem liever niet thuis hebt? Zoveel vrijheid lijkt hij niet te hebben als ik dit zo lees.
En jammer dat hij weer werkloos thuis zit, maar kan hij daar wat aan doen? Jij mag blij zijn dat je het geluk hebt om universitair geschoold te zijn. Hoe denk je dat jouw broertje het vindt dat hij de enige is met een hbo diploma bij jullie thuis? Blijkbaar is dat wel belangrijk, anders zou je niet zeggen dat jouw vader een professor is en jouw moeder een gerespecteerd fiscalist.
Vindt je het gek dat hij dan geen goede band heeft met jullie? Als ik 25 zou zijn en bij mijn ouders zou wonen dan zou ik het ook niet leuk vinden als men steeds op mij neerkijkt, alles beter denkt te moeten weten (want beter geschoold...) en zelfs aan te moeten horen hoe ik mijn leven moet leven.
Heb je enig idee hoe respectloos het is om uberhaupt aan je broertje te vragen of hij niet alsjeblieft kan opdonderen?
Je doet hier net alsof jij diegene bent die alles goed bedoelt, maar ondertussen leg jij jouw falen wel in zijn schoenen (je slaapt slecht, slechte invloed op jouw werk en studie etc.). En waarom zou jij op hem neerkijken als jij zelf als 25+er ook nog bezig bent met een studie en bij je ouders woont?
Dan is het toch opgelost? Accepteer dat hij niet zo'n werkdrive heeft als jij, hoe moeilijk het ook is. En ga hem niet vertellen dat hij niet goed bezig is of dat hij beter op kamers kan gaan omdat hij jouw werk en studie negatief beinvloedt. Neem je eigen verantwoordelijkheid en richt je meer op jezelf. Dan zul je vast zien dat het met hem ook beter zal gaan. Nu kijk je naar dat wat jouw niet bevalt en vindt je dat hij zich daar op aan moet passen, maar ga eerst een te rade bij jezelf wat jij kan aanpassen aan jezelf. Hij heeft blijkbaar al genoeg last van jou, anders zou hij waarschijnlijk z'n hele famillie niet zo ontwijken.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 00:25 schreef ClubMonza het volgende:
Mijn moeder vindt ook dat ik hem teveel kleineer, misschien is dat een reden dat die ons ontwijkt.
Blijkbaar een karaktereigenschap van mij. Ik bedoel het allemaal goed in mijn hoofd, maar de uitwerking/handeling is niet goed en om die reden voel ik mij dan benadeeld en tekort gedaan. Terecht punt om bij stil te staan.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 00:29 schreef jameshond7 het volgende:
[..]
Dan is het toch opgelost? Accepteer dat hij niet zo'n werkdrive heeft als jij, hoe moeilijk het ook is. En ga hem niet vertellen dat hij niet goed bezig is of dat hij beter op kamers kan gaan omdat hij jouw werk en studie negatief beinvloedt. Neem je eigen verantwoordelijkheid en richt je meer op jezelf. Dan zul je vast zien dat het met hem ook beter zal gaan. Nu kijk je naar dat wat jouw niet bevalt en vindt je dat hij zich daar op aan moet passen, maar ga eerst een te rade bij jezelf wat jij kan aanpassen aan jezelf. Hij heeft blijkbaar al genoeg last van jou, anders zou hij waarschijnlijk z'n hele famillie niet zo ontwijken.
Raar om dit erbij te vermelden alsof het iets negatiefs is dat hij minder goed kon leren? Hij gooit er niet helemaal met de pet naar, anders was hij wel zonder diploma van de middelbare school gegaan. 50 uur werken lijkt mij niet gewoon, 40 uur is eerder normaal.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 00:00 schreef ClubMonza het volgende:
Mijn familie, heel kort, heeft een academisch achtergrond (incl. ik), mijn vader geeft les op de universiteit, mijn moeder is een gerespecteerde fiscalist in haar branche. Echter, heb ik een broertje die is HBO-afgestudeerd en zit na een jaarcontract weer werkloos
Ja maar hij heeft zijn eigen verdieping met badkamer, want dat telt mee in deze discussie.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 11:10 schreef MissButterflyy het volgende:
Ik snap ook niet zo waarom je je opleidingsniveau moet vermelden.
Al was je vuilnisman, het doet in deze situatie niet ter zake.
Je komt op mij verwend over.
Dit. Hoezo ga je er dan op 'achteruit'quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 09:16 schreef Bugno3 het volgende:
haha, twee rijkelui-ventjes die niet uit huis gaan "want anders ¤1.500 kosten". Lekker aan de gracht wonen, wie maakt je wat
Ga eens op eigen benen staan man (man man).
Ik heb de verhoudingen thuis willen aangeven, niets negatiefs aan. Ik ben meer van de principes en discipline, maar merk dat mijn ouders daarin wat vrijer zijn en meer in de mood leven: 'We hebben er geen grip op, dan maar laten gaan'. Ik vind dit geen goede gedachtegang, maar zoals velen al zeiden, is niet jouw huis dus accepteren of wegwezen is een fair point.quote:Op zaterdag 24 oktober 2020 09:12 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Raar om dit erbij te vermelden alsof het iets negatiefs is dat hij minder goed kon leren? Hij gooit er niet helemaal met de pet naar, anders was hij wel zonder diploma van de middelbare school gegaan. 50 uur werken lijkt mij niet gewoon, 40 uur is eerder normaal.
Heb je ook al eens letterlijk tegen je broer gezegd dat het niet je bedoeling is om je ouders tegen hem op te stoken maar dat je juist hoopt dat hij meer thuis is om ook meer een familiegevoel te krijgen? Of uberhaupt aan hen gevraagd waarom hij zoveel weg is, wat hij dan doet? Je bent zijn broer maar gedraagt je nu als zijn vader. Is het ook niet respectvoller tegenover je ouders om je gewoon neer te leggen bij hun regels tov je jongere broer ipv te denken dat zij daarmee iets verkeerd doen? Hij luistert ook niet naar jou dus jouw aanpak is ook tot nu toe nie beter of zo. Denk je echt dat het mogelijk is om je broer radicaal te veranderen? Wat is het ergste wat kan gebeuren als jij je er helemaal niet mee bemoeit, dat hij helemaal het contact verbreekt of zo? Heb je het daar wel eens met je ouders over dat je daar bang voor bent? Of heb je het gevoel dat je ouders eronder lijden? Als ze dat niet zeggen waarom denk je dat dan?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |