[Vraag wat je wil] aan iemand met een zoon in de pleegzorg

Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".

Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.

Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand wiens zoon in de pleegzorg zit, wil je weten hoe dit zo komt, of er ooit nog verandering in die situatie gaat komen, of ze haar zoon ook mist en vice versa. Vraag het hier!

Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.

Hoi allemaal,
Mijn zoon woont sinds 4 jaar in een pleeggezin. Toen hij een jaar of 6 was hebben we aan de bel getrokken omdat hij gedrag vertoonde waarvan we niet meer wisten hoe het aan te pakken. Na gesprekken, observaties etc. leek het toch een opvoedkundig probleem. In deze periode waren (ondertussen ex-) partner en ik ook onder behandeling en kregen diagnoses die wel verklaarden waarom het thuis niet lekker liep. In overleg is besloten om zoon een jaartje ergens anders te laten wonen zodat wij aan onze eigen problematiek konden werken, na een jaar waren we helaas nog niet echt verder gekomen. Ondertussen woont zoon al bijna 4 jaar in een pleeggezin en het gaat ondertussen erg goed met hem. Expartner en ik zijn ondertussen aardig stabiel, maar als we hem nu weer naar huis zouden halen zou dat voor hem echt behoorlijk wat stappen terug zijn, ivm hechting, de erg stabiele situatie die hij nu heeft, vrienden die hij gemaakt heeft, en de school waar het erg goed gaat. Kan nog wel dingen bedenken om te vertellen maar dan is er straks weinig meer om te vragen...

Mijn ouders zagen ook vanaf de zijlijn wel dat het moeilijk ging bij ons, maar konden de boel ook wel bagatelliseren. Ze hebben het geaccepteerd maar heb wel het vermoeden dat hun kennissen en een paar vrienden en familie nergens vanaf weten.
(Reactie op Bosbeetle, vergeten te quoten)

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 13:06 schreef KapiteinIglo het volgende:
Heftig!

Hebben jullie contact met de pleegouders? Is dat goed of vervelend?

Ja we hebben goed contact, we zien onze zoon ook regelmatig en hij komt hier af en toe een nachtje slapen, in de vakanties soms wat langer. Het komt ook wel eens voor dat we een hapje mee eten als we zoon weer thuisbrengen.

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 13:12 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Hoeveel contact heb je nu met je zoon, en hoeveel contact heeft hij met opa's oma's en ooms en tantes?

Eerder kwam hij elke 2 weken een nachtje hier. Maar het bleek voor hem moeilijk te zijn om elke keer weer te schakelen. Dus nu eens in de 3 weken op bezoek en 3 weken later een weekend bij ons. In de vakanties soms extra nachtje(s) Maar i.v.m corona is het even afwachten wanneer we elkaar weer zien. Tijdens de eerste 'lockdown' hebben we elkaar bijna 4 maanden niet gezien.

Contact met opa's en oma's is er ook, in de vakanties een nachtje logeren bijvoorbeeld.

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 13:19 schreef Doedezemaar het volgende:
Hoe is dat pleeggezin gevonden? Ging dat in overleg met jullie?

Ja dat ging in overleg, via een pleegzorgmedewerker. We hebben ook eerst kennis gemaakt met het gezin, om te kijken of het van beide kanten zou klikken. We zaten bijvoorbeeld niet te wachten op hele gelovige mensen die vinden dat ze voor mensen moeten zorgen omdat god dat vindt (ze zitten er tussen namelijk)

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 13:23 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Gelukkig is daar wel ruimte voor, het lijkt mij een lastige situatie. Heb je wel het idee dat het beter is voor je zoon?

Ja absoluut. Als we waren blijven aanmodderen had hij een hele andere toekomst gehad. Natuurlijk gissen hoe of wat maar dingen die ik me voor zou kunnen stellen zijn dat hij ook in een heel behandelingstraject terecht zou komen ivm psychische klachten, of de verkeerde vrienden zou krijgen bijvoorbeeld. Kan een kind in een gezond gezin natuurlijk ook gebeuren, maar die kans is nu aanzienlijk kleiner denk ik.

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 13:27 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Ik heb zelf een zoon die vanwege een zware autistische stoornis niet thuis woont sinds zijn vijfde, en persoonlijk heb ik het daar het moeilijkste mee. Er is altijd wel iemand die begint te roepen "Oh nee, dat zou ik noooooit kunnen, ik blijf altijd zorgen voor mijn eigen kind!" terwijl het soms echt beter is voor het kind in kwestie.

TO, ik vind het dapper en heel zuiver wat jullie hebben gedaan en nog steeds doen.

Dankjewel voor je reactie. We hebben idd gekozen voor wat ons het beste leek voor ons kind en zijn toekomst, niet wat we voor onszelf het beste zouden vinden.

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 14:10 schreef golfer het volgende:
Je hebt het steeds over 'we'. Maar je schrijft ook dat de vader intussen jouw ex-partner is.
Bedoel je met 'we' een nieuwe partnerrelatie van jou en hoe staat jouw zoon daar tegenover?

Worden jullie nu ook nog begeleid door thuiszorg/pleegzorg?

Met 'we' bedoel ik mijn ex partner, we hebben allebei gezag en maken dus ook nog steeds samen keuzes ( in overleg met pleeggezin of pleegzorg) We hebben goed contact en overleggen dingen die in het belang zijn van ons kind. Ik heb heb zelf wel sinds een paar jaar een nieuwe relatie, mijn zoon en hij zien elkaar wel regelmatig maar qua opvoeden laat hij het bij mij en ex partner, behalve in zijn auto, dan gelden zijn regels
We hebben ongeveer 2 per jaar een evaluatie met pleegzorg, pleegzorgmedewerker komt heel af en toe daar op bezoek voor een gesprekje.

[ Bericht 5% gewijzigd door VraagWatJeWil op 19-10-2020 14:29:03 ]

Ja we worden daar bij betrokken, in eerste instantie is mijn ex partner nog wel eens aangeschoven bij de 10 minutengesprekken. Maar nu alleen als er bijzonderheden zijn, en die zijn er eigenlijk niet. Vervolgopleiding zal in de toekomst ook wel besproken worden, zoon heeft al wel een beetje een idee welke kant hij op wil. Maar pleegouders zijn natuurlijk wel bekend in de buurt en qua schoolaanbod, dus ik vertrouw ze daar wel heel erg in.

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 14:28 schreef livelink het volgende:
Hoe gaat het met school? Worden jullie als ouders daarbij betrokken? Wie gaat er naar de ouderavonden en wie neemt straks een beslissing over evt. vervolgopleiding?

Hebben jullie nog het ouderlijk gezag of ligt dat bij de pleegouders?

Zojuist in een ander antwoord benoemd maar we hebben allebei ouderlijk gezag. Dus belangrijke dingen worden overlegd. Maar we zitten eigenlijk altijd wel op een lijn. Zoon heeft bijvoorbeeld binnenkort waarschijnlijk een beugel nodig en wordt er gevraagd naar de verzekering, niet of we het daar mee eens zijn, zomaar als voorbeeldje.

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 14:52 schreef Momo het volgende:
Heb je je zoon zien veranderen sinds dat hij in het andere pleeggezin woont? Hoe denk hij zelf erover? Wil hij terug bij jullie wonen het liefst?

Ja zeer zeker, hij is heel erg op positieve manier veranderd. We kunnen er gelukkig heel open over praten en hij weet dat dit voor hem het beste is. Hij maakt heel af en toe nog een opmerking over hoe het hier er thuis vroeger aan toe ging, maar vaak wel met een lach gelukkig. Kinderen zijn bijna altijd loyaal aan hun ouders, dus als ik hem zou vragen wat hij het liefste wil zou hij waarschijnlijk hier komen wonen, ondanks dat hij weet dat dat niet de beste keuze zou zijn. Het kwam toevallig laatst ter sprake, hij zei dat hij later weer in zijn geboortestad wil wonen. Op zijn 18e ga ik hem hier inschrijven bij de woningbouw voor het geval dat. Maar de kans is natuurlijk heel groot dat zijn vervolgopleiding of zijn toekomstige vriendinnetje hier niet in de buurt zitten.

quote:

Op maandag 19 oktober 2020 15:09 schreef flipsen het volgende:
Mooie en interessante VWJW weer! Geweldig dat je hier vragen komt beantwoorden, er heerst volgens mij een aardig "taboe" op en veel onbegrip van onwetenden. Zelf wel eens gedacht om als pleeggezin te fungeren, maar nooit echt serieus mee verder gegaan (dat is hier in Argentinië ook niet te vergelijken met pleeggezinnen in Nederland volgens mij).

Vraag: Botst het wel eens tussen het pleeggezien en jou/de biologische vader als het om bepaalde opvoedkundige zaken gaat? Stel dat je daar mee blijft eten en er volgt om wat voor reden dan ook een standje van een pleegouder, hoe voelt dat dan voor jou? Lijkt me lastig...

_{Goed om te horen dat je ex-partner en jij nog op goede voet met elkaar staan, zó belangrijk!}

Oeh moeilijk, nog geen ervaring mee gehad, maar we zitten gelukkig ook aardig op een lijn. Ik weet wel dat ik dingen vaak over mij heen laat komen terwijl ex partner op zo'n moment het (achteraf) met pleegouders wil bespreken. Niks raars ofzo, volgens mij ging het om een communicactiefoutje ofzo.
Even als toevoeging, ik ben ook vreselijk onzeker wat betreft opvoeden, dus als pleegouders of ex partner een standje geeft dan ga ik er maar vaak van uit dat het terecht is

[ Bericht 5% gewijzigd door VraagWatJeWil op 19-10-2020 15:26:55 ]