R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hi
Ik ben normaal niet iemand die zelf een topic gaat openen maar dit is iets wat al maanden aan me knaagt. Een jaar geleden ben ik vreemdgegaan met mijn fysiotherapeut. Ik kwam toen net uit een heel zware periode en plots kom ik bij iemand terecht met wie het iets te goed klikt. Hij is getrouwd en papa in wording van zijn 2de kind. Zelf ben ik 10 jaar samen met mijn partner maar nog geen kinderen. Ik voelde me tot hem aangetrokken op een manier die ik nog nooit ervaren had. We besloten om af en toe seks met mekaar te hebben tot zijn vrouw zou bevallen. Hij was altijd heel bezorgd om me en stond erop dat we vrienden zouden blijven als ons kortstondige avontuurtje zou eindigen. Ik kreeg ondertussen meer gevoelens voor hem en heb hem dit ook opgebiecht. Maar alles werd gewoon zo emotioneel dat hij opeens besloot om me volledig uit zijn leven te verbannen zonder veel uitleg. Ik ben toen volledig gecrasht en echt heeeel diep gezeten (tot zelfmoordpoging toe). Ik moet eerlijk toegeven dat ik tot op vandaag nog steeds niet goed begrijp waarom dit alles me zo raakte. Ben iemand die altijd sterk in haar schoenen heeft gestaan en ook zeker niet het naïeve type, integendeel! Toch krijg ik 1j later nog steeds tranen in mijn ogen als ik denk aan deze periode. Heb ook alles aan mijn partner opgebiecht en ik zie hem doodgraag maar toch bliif ik iedere dag opnieuw aan mijn fysiotherapeut denken. Sommige momenten mis ik hem zo hard en andere zou ik hem iets willen aandoen voor het verdriet dat hij me heeft aangedaan. Ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen, heb al honderden euro's aan therapie uitgegeven maar schiet ik ook niks mee op. Ik ga er echt aan kapot.. ik weet dat ik hem gewoon moet vergeten maar het lukt me maar niet.
Ik ben normaal niet iemand die zelf een topic gaat openen maar dit is iets wat al maanden aan me knaagt. Een jaar geleden ben ik vreemdgegaan met mijn fysiotherapeut. Ik kwam toen net uit een heel zware periode en plots kom ik bij iemand terecht met wie het iets te goed klikt. Hij is getrouwd en papa in wording van zijn 2de kind. Zelf ben ik 10 jaar samen met mijn partner maar nog geen kinderen. Ik voelde me tot hem aangetrokken op een manier die ik nog nooit ervaren had. We besloten om af en toe seks met mekaar te hebben tot zijn vrouw zou bevallen. Hij was altijd heel bezorgd om me en stond erop dat we vrienden zouden blijven als ons kortstondige avontuurtje zou eindigen. Ik kreeg ondertussen meer gevoelens voor hem en heb hem dit ook opgebiecht. Maar alles werd gewoon zo emotioneel dat hij opeens besloot om me volledig uit zijn leven te verbannen zonder veel uitleg. Ik ben toen volledig gecrasht en echt heeeel diep gezeten (tot zelfmoordpoging toe). Ik moet eerlijk toegeven dat ik tot op vandaag nog steeds niet goed begrijp waarom dit alles me zo raakte. Ben iemand die altijd sterk in haar schoenen heeft gestaan en ook zeker niet het naïeve type, integendeel! Toch krijg ik 1j later nog steeds tranen in mijn ogen als ik denk aan deze periode. Heb ook alles aan mijn partner opgebiecht en ik zie hem doodgraag maar toch bliif ik iedere dag opnieuw aan mijn fysiotherapeut denken. Sommige momenten mis ik hem zo hard en andere zou ik hem iets willen aandoen voor het verdriet dat hij me heeft aangedaan. Ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen, heb al honderden euro's aan therapie uitgegeven maar schiet ik ook niks mee op. Ik ga er echt aan kapot.. ik weet dat ik hem gewoon moet vergeten maar het lukt me maar niet.
Ben nu wel benieuwd hoe je vriend hierop reageerde? Dat is over neem ik aan...of? Wel hefig wat je hebt gedaan, hoor. Zou maar heel snel proberen te accepteren dat de fysio geen contact meer met je wil. Als je gaat aanpappen met iemand die bijna vader is van zijn 2e kind, dan weet je dat de kans er altijd in zit dat er afstand genomen moet gaan worden op den duur. Vooral als jij meer gevoelens blijkt te hebben natuurlijk. Dat had zijn hele gezin kunnen verwoesten.
Overigens ook achterlijk van hem om vreemd te gaan tot het 2e kind is geboren...bizar
Overigens ook achterlijk van hem om vreemd te gaan tot het 2e kind is geboren...bizar
Ik ben ondertussen nog steeds samen met mijn partner, ik besef hoeveel geluk ik heb want ik was hem idd bijna kwijt! En het is niet dat ik nog persé contact wil met de fysiotherapeut, ik besef maar al te goed dat dit niet realistisch is. Ik weet dat ik speciaal was voor hem (weet uit goede bron dat ik zijn eerste en enigste misstap ben) en hij was steeds ook heel oprecht hoe graag hij me had maar dat het niet de bedoeling was dat hij zijn vrouw ging verlaten. Wat bij mij enorm knaagt is dat hoe je iemand zo hard kunt kwetsen die je graag hebt... hij probeerde oprecht om mij terug het goede pad op te sturen nadat ik uit een depressie kwam maar hij heeft me toen gewoon letterlijk terug in een put gegooid die nog vele malen dieper was dan diegene waar ik uitkwam. DAT maakt me soms zo kwaad!
Als je de woede goed voelt, volgt het verdriet vanzelf! Het lijkt wel of je bent blijven hangen in het afscheid nemen van hem.
Waarom heeft de therapie niet geholpen?
Waarom heeft de therapie niet geholpen?
Ja hoe dan.quote:Op zaterdag 10 oktober 2020 22:51 schreef Patroon het volgende:
Langere tijd je partner bedonderen noem ik geen slippertje meer.
It's my life, it's now or never, I ain't gonna live forever.
-
Headstrong to take on anyone.
-
Headstrong to take on anyone.
Ik zeg toch duidelijk dat ik ben vreemdgegaan.. aan zulke reactie heb ik niets, ben me heel bewust van mijn fouten hoor.quote:
Langere tijd je partner bedonderen noem ik geen slippertje meer.
En ben je diep door het stof gegaan bij je partner en heb je veel spijt betuigd? Knap van hem dat hij je heeft kunnen vergeven. Zeker omdat dit geen slippertje was. Als je eerlijk bent zou dit je nog een keer kunnen gebeuren, toch? Of die fysio nou op hangende pootjes terug komt of je een andere geweldige man leert kennen. Is er iets wat je mist in je relatie waardoor je dit doet? Als je eerlijk bent..quote:
Ik ben ondertussen nog steeds samen met mijn partner, ik besef hoeveel geluk ik heb want ik was hem idd bijna kwijt! En het is niet dat ik nog persé contact wil met de fysiotherapeut, ik besef maar al te goed dat dit niet realistisch is. Ik weet dat ik speciaal was voor hem (weet uit goede bron dat ik zijn eerste en enigste misstap ben) en hij was steeds ook heel oprecht hoe graag hij me had maar dat het niet de bedoeling was dat hij zijn vrouw ging verlaten. Wat bij mij enorm knaagt is dat hoe je iemand zo hard kunt kwetsen die je graag hebt... hij probeerde oprecht om mij terug het goede pad op te sturen nadat ik uit een depressie kwam maar hij heeft me toen gewoon letterlijk terug in een put gegooid die nog vele malen dieper was dan diegene waar ik uitkwam. DAT maakt me soms zo kwaad!
Ik ben enkele maanden bij psycholoog geweest maar had het gevoel dat ik na verloop van tijd maar in herhaling bleef vallen en dat ik daar gwn niet veel meer te vertellen had. Het ging een tijdje beter maar sinds enkele weken sta ik er weer mee op en ga ook slapen met dat haat/liefde gevoel. Ik krijg het maar niet van me af gezet, ookal zou ik niets liever willen zodat ik me terug volledig op mezelf en mijn partner kan focussen.quote:Op zaterdag 10 oktober 2020 22:32 schreef Boca_Raton het volgende:
Als je de woede goed voelt, volgt het verdriet vanzelf! Het lijkt wel of je bent blijven hangen in het afscheid nemen van hem.
Waarom heeft de therapie niet geholpen?
Wat voor reactie wil je dan?quote:
[..]
Ik zeg toch duidelijk dat ik ben vreemdgegaan.. aan zulke reactie heb ik niets, ben me heel bewust van mijn fouten hoor.
Je hebt een tijdje liggen krikken met een of andere vent. En je geeft het veel te veel romantische lading.
Gewoon wakker worden en je richten op dingen die er wel toe doen.
Wees blij dat je partner zo begripvol is.
Slippertje is meer eenmalig vreemdgaan, beetje ongepland. Stelselmatig vreemdgaan is wat meer dan een slippertje. Althans zo zie ik hetquote:
Maar ik kan 't mis hebben...
Kijk, zo'n jongen met een gezin zal ook iets missen in zijn partner. Ze was hoog zwanger, dus misschien kwam hij iets te kort. En ik geloof zeker dat hij om je gegeven heeft, maar ineens opende zijn ogen en besefde hij wat hij op het spel aan het zetten was. Verdriet voor een heel gezin dus..quote:
[..]
Ik zeg toch duidelijk dat ik ben vreemdgegaan.. aan zulke reactie heb ik niets, ben me heel bewust van mijn fouten hoor.
Ik zou zeggen: eerst voel je de woede en de haat naar hem, en als dat wegebt na een tijdje komt het verdriet eruit. Dat heelt. Maar bij jou blijf je er tussen schipperen, tussen die woede en hem missen.quote:
[..]
Ik ben enkele maanden bij psycholoog geweest maar had het gevoel dat ik na verloop van tijd maar in herhaling bleef vallen en dat ik daar gwn niet veel meer te vertellen had. Het ging een tijdje beter maar sinds enkele weken sta ik er weer mee op en ga ook slapen met dat haat/liefde gevoel. Ik krijg het maar niet van me af gezet, ookal zou ik niets liever willen zodat ik me terug volledig op mezelf en mijn partner kan focussen.
Hoezo? Beiden zijn vreemdgegaan (allebei min) en er waren afspraken gemaakt.quote:Op zaterdag 10 oktober 2020 23:03 schreef Lienekien het volgende:
Wat een minne kerel, die fysiotherapeut.
Ik heb me heel erg rot gevoeld naar mijn partner toe! Na het opbiechten viel er ook ergens wel een last van mijn schouder. Ik besef wat een fantastische partner ik heb en ben voor de rest ook heel gelukkig in mijn relatie. Maar de seks met mijn fysio was geweldig en heb ik nooit ervaren met mijn hudige partner (ook niet in het begin). Ik zou inderdaad heel erg moeilijk nee kunnen zeggen moest hij hier terug staan en daar haat ik mezelf ook voor hoor want ik wil dit mijn partner absoluut geen 2de keer aandoen. Langs de andere kant zie ik dit in realiteit niet gebeuren. Met een andere man zie ik dit eerlijk gezegd niet meteen gebeuren.. ik kom met heel veel mensen in contact en heb nog nooit in mijn leven zo een intens gevoel gehad voor iemand op zo een korte tijdquote:
[..]
En ben je diep door het stof gegaan bij je partner en heb je veel spijt betuigd? Knap van hem dat hij je heeft kunnen vergeven. Zeker omdat dit geen slippertje was. Als je eerlijk bent zou dit je nog een keer kunnen gebeuren, toch? Of die fysio nou op hangende pootjes terug komt of je een andere geweldige man leert kennen. Is er iets wat je mist in je relatie waardoor je dit doet? Als je eerlijk bent..
Excuses voor de foute woordkeuze. Wil het zeker niet laten lijken of het niets voorstelde!quote:
[..]
Slippertje is meer eenmalig vreemdgaan, beetje ongepland. Stelselmatig vreemdgaan is wat meer dan een slippertje. Althans zo zie ik het
Maar niet van je huidige fout: In gedachten blijven vreemdgaan en die man de volledige schuld geven van je verdriet.quote:
[..]
Ik zeg toch duidelijk dat ik ben vreemdgegaan.. aan zulke reactie heb ik niets, ben me heel bewust van mijn fouten hoor.
Maybe kom je er overheen wanneer je erkent dat hij je heeft gedumpt omdat je zijn gezin probeerde kapot te maken, terwijl jullie al hebben afgesproken dat het zal eindigen zodra zijn 2e baby is geboren. Nu denk je dat je hem mist omdat je voor hem voelt, maar misschien ben je alleen maar boos omdat je hem niet kan krijgen. Plus dat je hem romantiseert omdat hij er was toen je depressief was.
Soms kan goed naar jezelf kijken en eerlijk tegen jezelf zijn, helpen om deze pijnlijke dingen eindelijk een plek te geven. Klinkt hard. I know.
Dit lucht zeker op maar helaas maar kortstondig. Ventileren bij psycholoog luchtte ook zeker op maar volgende dag zat ik vaak alweer vol frustratiequote:
Met zo'n username had je best een mic drop gifje mogen droppenquote:
[..]
Slippertje is meer eenmalig vreemdgaan, beetje ongepland. Stelselmatig vreemdgaan is wat meer dan een slippertje. Althans zo zie ik het
Was dat tijdens de slipper of is dit een nieuwe zwangerschap?quote:Hij is getrouwd en papa in wording van zijn 2de kind.
Verleden tijd en tegenwoordige tijd lopen door elkaar in je post. Dat is soms een teken dat iemand een topic verzint, maar het kan ook zijn dat je zelf niet helemaal bij de tijd bent.
crap in = crap out
|
|
