Ik heb een tijd gemerkt dat veel gehandicapten die in een instelling wonen of werken steeds vaak vergeten om steeds aan coronamaatregelen te houden. Ik sprak hierover met mijn persoonlijke begeleider, vanmorgen toen ze bij mij op bezoek was. Ze zei toen dat er in het begin ze wel aangesproken hadden op aan de maatregelen te houden, nadat paar maanden later verstreken was konden ze niet meer opbrengen om ze hierop aan blijven te spreken. Zij en ik hebben conclusie getrokken dat het door niet aangeboren hersenletsel komt zowel ze vaak vergeten zijn wat de maatregelen waren.
Op een dagbesteding werken we ook nog altijd aan de afstandsregel waar we in een ruimte zijn met kleine groepen, waar we 1,5 meter van elkaar zitten. Sommige cliënten kunnen echt niet handen wassen door verlamming in een linker of rechterarm. En andere cliënten kunnen gewoon handen wassen als ze binnen komen om te werken. Ene man desinfecteert alleen zijn handen en wast zijn handen niet... En ik heb ook echt vermoeden dat ze ook niet handen gaan wassen na niezen vanuit hun neus of hoesten.
Mijn eigen conclusie is dat als ik ze hier op aanspreek krijg ik heel veel gezeik overheen van andere cliënten en is het wel eens nodig gebleken geweest dat een begeleider tussen moest komen om de ruzie te sussen. Dat gebeurde gelukkig niet.
Aan andere kant beseffen ze de crisis wel goed maar het is voor hun erg moeilijk om aan maatregelen te houden zo lang nodig is. Ze weten echt goed dat het coronavirus nog lang onder ons is, echter gaan ze ook weer over orde tot dag, zoals van voor het coronauitbraak was. De maatregelen die in het voorjaar was ingesteld had erg veel impact zowel de structuur en dagelijkse ritme in eens weggevallen. Ze konden ook niet meer in grote groepen samen eten en drinken zodat ze gewend zijn met elkaar aan tafel te zitten. Ook konden ze ook geen bezoek ontvangen van dierbare familieleden en vooral mochten ze ook niet meer winkelen in de stad. Dat zorgde bij bewoners of cliënten voor veel boosheid, verwarring, chaotische toestanden, onbegrip, meer spanning in het leven en agressie tegen de medewerkers(een persoonlijke gesprekken over de maatregelen).
Ik zelf houd erg goed aan de maatregelen zoals 1,5 meter afstand, handen wassen en zo vaak mogelijk mijn handen desinfecteren.
Mensen, hoe is het bij jullie als jullie een gehandicapte mens kent die ooit in een instelling woont of werkt?
Humor, serieus en vrolijk!