quote:
En dan dacht je 'oké ga wel even kijken', en dan was het een krap hokkerig appartementje met weinig licht, omdat er een ander gebouw zowat recht tegenaan was gebouwd. Lullig voor die mensen, maar ik vond het niks. 'Ja zoveel ruimte heb je toch niet nodig' en 'daar wen je aan' 'je stelt wel hoge eisen hoor' en 'wat is dat nou voor vraag'.
Er zaten echt lullo's tussen.
Of dat een appartement voor 175.000 op Funda stond en als puntje bij paaltje kwam wilden de verkopers er minstens 210.000 ofzo voor, was 175.000 een inzetprijs. Ja dag. Of dat je navroeg wat de servicekosten waren, die bleken ruim 200 te zijn. Makelaar zo van 'ah nee joh dat kan echt lager'. Niet dus. 'Ja maar daar moet je niet naar kijken, wat is die 200 euro nou!' Ja knurft, het is een bedrag dat wekelijks terugkomt en elk jaar hoger wordt. Ik vind het een behoorlijk bedrag,
Van dit appartement was ook mooi, er zat een tweede berging en een parkeerplaats bij. Daar werd op Funda wel naar gehint, maar die makelaar wist van niks. En dan steeds bellen of ik mijn keuze al had gemaakt want er moest wel vaart achter zitten. Jezus geef me de tijd, het is niet niks. Ook echt dezelfde dag van de bezichtiging al bellen. En zeggen 'ja er zijn meerdere geïnteresseerden!' Hebben die al een bod uitgebracht? 'Nee...' Oké ik heb nog meer appartementen op het oog, dus anders is het jammer. Ik wil me niet laten opjagen na één keer bezichtigen. Belden ze toch weer of ik nog interesse had, want het huis stond nog te koop. Bleek dat de verkopers van dat huis af wilden omdat ze naar een seniorenwoning konden en geen dubbele lasten wilden. Niet mijn probleem. Dat gepush de hele tijd, schijtziek. Ik koop een huis, flikker er zowat al mijn spaargeld in, mag ik er een nachtje over slapen?
'Ja nee je woont hier heel stil, nergens last van, geen overlast van de winkels!'
LEUGENS