[Boekenclub] September - De avond is ongemak

Ik ben er aan begonnen, maar na 1/3 gestopt. Ik kom er niet lekker in, het taalgebruik spreekt me niet aan, en ik weet niet wat t is, misschien vind ik t geen geloofwaardige 11-jarige. Ik kan het ook slecht plaatsen (het voelde voor mij meer als 1980 dan 2000)

Ik heb vorig jaar voor mezelf de 'afspraak' gemaakt dat als een boek me niet kan boeien, dat ik dan gewoon stop met lezen en het wegleg. Genoeg andere boeken die me wel trekken en waar ik beter mijn tijd aan kan besteden,. Hopelijk volgende maand beter!

Ik had het in enkele dagen uit. Haar schrijfstijl zal me waarschijnlijk enorm aanspreken. Heb ondertussen een boekje gelezen 'De zomer van Kim Novak' van Hakan Nesser, de eerste 20 bladzijden was wel een beetje aanpassen aan de minder frivole schrijfstijl terwijl dat nu ook geen hyperserieus boek is.

[ Bericht 4% gewijzigd door kl1172 op 16-09-2020 11:24:45 ]

Ik heb hem ook uit. Ik vond het overall voornamelijk een smerig boek met heel veel losse eindjes. Alsof het nog niet af was. Ik snap niet zo goed waarom dit boek zo’n prestigieuze internationale prijs heeft gewonnen.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 21:10 schreef YPPY het volgende:

[..]

Dat stuk heb ik maar half gelezen, was zo extreem. Wat ik nog wel miste (of gemist heb, kan ook) is het waarom die jas nog zo belangrijk was. Of was de jas van de overleden broer? De hoofdpersoon was steeds bezig over ‘samen naar de overkant’, dat het einde toch wat vreemd voelde. Zonder het zusje.
De omgeving waarin ze opgroeien, dat beklemmende, dat heb je hier in de buurt veel, dus dat was in die zin wel duidelijk genoeg. Zie zo meerdere boerderijen voor me waar dit verhaal verfilmd kan worden.

Het is haar eigen jas volgens mij.
Die jas zal wel iets zijn waarachter ze zich verschuilde om niet helemaal te moeten aanvaarden dat haar broer daadwerkelijk dood is en je familie & jezelf afglijden. Had Jas niet gewenst dat god Matthies zou nemen ipv haar konijn (ze dacht dat vader het konijn voor kerstmis wilde slachten) , wat haar schuldgevoelens verklaart.
Ook denkt Jas dat ze ziek zou worden en sterven als ze hem niet zou dragen en wil haar ouders niet met nog een dood kind opzadelen.
In het begin lijkt het een goed en makkelijk zelfbeschermingsmiddel maar naarmate de tijd verstrijkt een steeds moeilijker los te maken balast die je normale doen en laten bepaalt. Dat de jas slijt naarmate het boek vordert zal ook wel de scheuren in dat 'pantser' betekenen en dat kan ze niet aan mede dankzij haar falende ouders.

Zonder het zusje was inderdaad vreemd op het einde. Maar Jas had haar zusje wel in de rivier geduwd, misschien dat dat een gebeurtenis was die de relatie tussen de twee voor altijd veranderde, ook al deed Hanna alsof er niet te veel aan de hand was en was zelfs beschermend tov Jas over de situatie. Misschien was Hanna zo omdat ze aanvoelde dat hun ouders er toch niet te veel moeite in zouden steken om Jas de les te lezen.

[ Bericht 1% gewijzigd door kl1172 op 18-09-2020 11:33:05 ]

Wat een boek! Ik had het een poosje terug al gelezen, en nu nog een keer. Vond het echt prachtig. Ja, gruwelijk, maar heel mooi geschreven. Ik hou wel van dat breedsprakige. Die kinderen ontspoorden volledig natuurlijk, doordat hun ouders zo verlamd waren van verdriet dat ze niets meer konden betekenen voor de andere 3. En het geloof werkt eerder tegen dan mee.

Het verhaal zal ik niet snel vergeten. Ik kan me wel vinden in de kritiek hier over de tijdlijn en de losse eindjes.

Een en al Freud, waar ik niks mee heb. De strenge eisen van de ouders en daar niet goed aan kunnen voldoen, de anale fixatie, de rituelen, doodsdrift, religie en de impact op het gezin (het ultieme offer ook nog). Het maakte me somber.

[ Bericht 1% gewijzigd door Sumppi op 20-09-2020 12:19:37 ]

quote:

Op woensdag 16 september 2020 09:33 schreef Fugue het volgende:
Oke, gelezen.

Het boek leest makkelijk weg maar ik had elk deel wel een (paar keer) iets van holy shit, wat gebeurt hier.
Het verhaal vond ik niet boeiend genoeg om snel verder te willen lezen, ik moest me er echt toe aanzetten. Als het niet was gekozen hier had ik het waarschijnlijk halverwege weggelegd.
Weinig diepgang, eindeloze metaforen (een halve pagina over de handen van de veearts). Veel extreme stukjes om de lezer te shockeren. Gewoon niet echt mijn boek.

Nou precies dat.
Ik had ook moeite met de tijdlijn trouwens, het voelde idd als '80 maar dan weer euro's en terug naar een discman... ik kreeg mijn vinger er lastig op gelegd.
Het verhaal pakte me gewoon niet, en waarom kan ik niet per se zeggen.
Ik heb het uitgelezen omdat ik hieraan mee deed en ik het daarom uit wilde hebben voor ik kan beginnen in het boek van Merlijn Kamerling.

Maar nee... ik zal dit niet snel aan iemand aanraden...

[ Bericht 6% gewijzigd door BE op 20-09-2020 10:15:51 ]

Ik ben me er nog doorheen aan het worstelen.. (nu op ongeveer 1/3e) als het niet uit is op 1 oktober denk ik niet dat ik hem doorlees..

Ik vind het wel leuk dat ik door de boekenclub in aanraking kom met dit soort boeken. Of nouja, dit boek

Ik heb hem nou al even uit en dat ging met gemak. Van dat beeldend taalgebruik hou ik wel, al was het in sommige gevallen (de appelboor idd) wel wat té.
Het einde vond ik toch verrassend.
Wat mij ook wel hielp was het interview waarin de parallellen met de echte gebeurtenissen stonden. Dat de schrijfster echt een tijd haar jas niet meer uit wilde doen bijv.

Maar in veel van jullie kritieken kan ik me ook vinden.

Net gestart (deel 1 uit). Heerlijk.

Volgens mij kom ik er veel te laat achteŕ dat het om een meisje gaat.

quote:

Op zondag 20 september 2020 14:00 schreef FlippingCoin het volgende:
Volgens mij kom ik er veel te laat achteŕ dat het om een meisje gaat.

Ik bleef steeds twijfelen, tot op het laatst iets met molshopen me toch definitief bij een meisje bracht!
_{/me vindt zichzelf toch echt niet dom, maar iets in dit boek...}

quote:

Op zondag 20 september 2020 14:00 schreef FlippingCoin het volgende:
Volgens mij kom ik er veel te laat achteŕ dat het om een meisje gaat.

Nou ja, het is deels autobiografisch en de auteur is non-binair, dus dat is niet zo heel gek.

quote:

Op zondag 20 september 2020 14:22 schreef Bleie het volgende:

[..]

Nou ja, het is deels autobiografisch en de auteur is non-binair, dus dat is niet zo heel gek.

Ah heb ik het toch mis.

quote:

Op zondag 20 september 2020 14:22 schreef Bleie het volgende:

[..]

Nou ja, het is deels autobiografisch en de auteur is non-binair, dus dat is niet zo heel gek.

Heeft Rijneveld in het echt trouwens ook een broer verloren?

quote:

Op zondag 20 september 2020 16:57 schreef Magister_Artium het volgende:

[..]

Heeft Rijneveld in het echt trouwens ook een broer verloren?

Ja, maar aan een ongeluk, lees ik hier: https://www.trouw.nl/nieu(...)%2Fwww.google.com%2F.

Interview dat veel duidelijk maakt over het boek, wat mij betreft.

quote:

Op zondag 20 september 2020 14:21 schreef BE het volgende:

[..]

Ik bleef steeds twijfelen, tot op het laatst iets met molshopen me toch definitief bij een meisje bracht!
_{[me=BE]vindt zichzelf toch echt niet dom, maar iets in dit boek...}[/me]

Misschien ook vanwege het kinderlijke perspectief dat veel dingen niet heel duidelijk zijn?

Ik heb beloofd om mee te doen maar ik kan het niet opbrengen om een boek te gaan lezen waarvan ik bij voorbaat al weet dat het me tegen gaat staan. Volgende ronde een nieuwe kans.

Uit.

De notities die ik erbij maakte lees ik hier al vaak terug.
Het boek greep mij niet zo aan, ik kon de tijd steeds niet plaatsen. Het voelde steeds als ergens in de vorige eeuw, maar het speelde zich ergens in 2002 af.
De constante vergelijkingen/beeldspraak stoorde me halverwege het boek. Ik vond het onprettig lezen dat er een aantal keer per pagina ‘zoals’ en ‘als’ staat.
Maar wat me het minst kon boeien dat ik geen gevoel kreeg dat ik het boek uit moest lezen, het kabbelde (op een aantal gruwelijkheden na) maar voort. Ik denk dat de schrijfster ‘de andere kant’ als een soort spannend ding wilde gebruiken, maar daar had ik geen drang naar om achter te komen.

Vreemd vind ik het eigenlijk wel, want ik houd bijvoorbeeld ontzettend van Murakami en die boeken hebben nou ook niet bepaald een verhaal dat ergens naartoe werkt en zit bomvol beeldspraak. Blijkbaar kan dat soms wel en soms niet boeien.

Verder wel voor de boekenclub, heel leuk initiatief!

quote:

Op zondag 20 september 2020 22:15 schreef LeSage het volgende:
Uit.

De notities die ik erbij maakte lees ik hier al vaak terug.
Het boek greep mij niet zo aan, ik kon de tijd steeds niet plaatsen. Het voelde steeds als ergens in de vorige eeuw, maar het speelde zich ergens in 2002 af.
De constante vergelijkingen/beeldspraak stoorde me halverwege het boek. Ik vond het onprettig lezen dat er een aantal keer per pagina ‘zoals’ en ‘als’ staat.
Maar wat me het minst kon boeien dat ik geen gevoel kreeg dat ik het boek uit moest lezen, het kabbelde (op een aantal gruwelijkheden na) maar voort. Ik denk dat de schrijfster ‘de andere kant’ als een soort spannend ding wilde gebruiken, maar daar had ik geen drang naar om achter te komen.

Vreemd vind ik het eigenlijk wel, want ik houd bijvoorbeeld ontzettend van Murakami en die boeken hebben nou ook niet bepaald een verhaal dat ergens naartoe werkt en zit bomvol beeldspraak. Blijkbaar kan dat soms wel en soms niet boeien.

Verder wel voor de boekenclub, heel leuk initiatief!

Dat, maar ook het einde vond ik onbevredigend. Ik geef het drie van de vijf sterren, ook vanwege dat einde. Ik kan het wel beargumenteren, maar wil nog niets verraden voor wie nog leest.

Ik kan mis zijn maar dat Jas een meisje is, dat wordt toch ergens vermeld dat ze anders is dan haar broer daarbeneden volgens mij.

En ook "Oef!" , ik begon al te vrezen dat ik echt de enige was die dit toch een leuk boek vond.

quote:

Op maandag 21 september 2020 14:39 schreef kl1172 het volgende:
Ik kan mis zijn maar dat Jas een meisje is, dat wordt toch ergens vermeld dat ze anders is dan haar broer daarbeneden volgens mij.

Ja, dit dus. Ergens vrij in het begin op het moment dat de kinderen in bad moeten en ze het nieuws over Matthies krijgen.

Ik had Jas trouwens geïnterpreteerd als de korte vorm van Jasmijn, dus ik heb niet eens aan een jongen gedacht

quote:

Op maandag 21 september 2020 14:39 schreef kl1172 het volgende:
Ik kan mis zijn maar dat Jas een meisje is, dat wordt toch ergens vermeld dat ze anders is dan haar broer daarbeneden volgens mij.

En ook "Oef!" , ik begon al te vrezen dat ik echt de enige was die dit toch een leuk boek vond.

Klopt, maar toch raakte ik later weer in de war; ‘had ik dat nou wel of niet goed gelezen?’
Geeft wel aan hoe lekker het bleef hangen zeg maar.

quote:

Op zondag 20 september 2020 22:41 schreef Fugue het volgende:

[..]

Mag hoor, daarvoor is dit juist een apart topic

Het is gewoon een raar einde. Uitzichtloos, constant dreigen en de daad niet bij het woord voegen en uiteindelijk in de vriezer gaan liggen als open einde, was voor mij onbevredigend. Liever had ik gezien dat er een epiloog was, jaren later, met Jas die de boerderij beziet. Obbe is compleet ontspoord, Hanna hangt doelloos rond, de ouders hebben ondanks nieuwe koeien nog steeds problemen en Jas trekt de wijde wereld in.