Dat is niet objectief te bepalen. Sommige mensen hebben maar weinig nodig om gelukkig te zijn, anderen heel veel. Dat zal voor ouderen niet anders zijn.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:21 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
maar hoe bepaal je objectieve kwaliteit van leven?
Hoe oud ben jij eigenlijk?quote:
Halverwege oudquote:
Ik ben nog nooit minder sukkel geweest, volgens mijquote:
Pubers vinden mensen van 30+ ouwe sukkels, dus ook het begrip van 'oud' verandert naarmate je ouder wordt. Just sayin'.quote:
Jij bent ook gewoon coolquote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:34 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik ben nog nooit minder sukkel geweest, volgens mij
Als het allemaal downhill is vanaf pakweg 60, waarom doen die gasten er zelf dan niks aan? Zeker de zestiger van nu is er vitaal genoeg voor en heeft de financiele middelen om er iets aan te doen.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:37 schreef matigeuser het volgende:
Ouder worden is extreem kut voor mij. En ik ben pas 34. Maar ik kijk nu al op tegen de periode dat ik écht oud ben.
Momenteel is er nog weinig aan de hand. Wel eerder katers, eerder moe, wat minder ambitieus en blakend van het testosteron en naïef zelfvertrouwen, maar alla(h). Kan er voorlopig nog wel mee door. Fysiek gezien nog wel fit maar een klein buikje heeft zich gevormd, de eerste grijze baardharen zijn gespot en wat kleine rimpels en diepere kringen onder mijn ogen beginnen zich kenbaar te maken.
Ik ga nu niet zeuren over mijn 'hedendaagse' staat en hoe die is t.o.v. van hoe ik 22 was. Maar wat ik wel kut vind is dat het 'verval' is ingezet en onomkeerbaar is. Je gaat nooit meer jonger worden.
De komende jaren is er, mocht ik niet ziek worden uiteraard, niets aan de hand. Maar feit is wel dat écht oud worden gewoon klote is. Er zitten geen voordelen aan. Alleen maar nadelen. Komen ze:
- Minder interessant voor het andere geslacht
- Minder knap
- Minder indrukwekkend als je iets goed kunt of hebt geflikt
- Verwachtingen worden hoger, de 'pay-off' kleiner
- Fysieke aftakeling. Meer pijntjes, vaker ziek, eerder moe, etc
En het ergste lijkt me dan nog de periode dat je 'het allemaal wel gehad hebt' en niet meer 'opnieuw' kunt beginnen. Dus straks zo rond de 65-70. Je kinderen zijn al lang het huis uit en hebben hun schaapjes op het droge. Je bent niet meer 'nodig'. Je hebt het allemaal wel gezien. Je bedrijf 'loopt', of je bent met pensioen.
En dan? Dan ga je niet meer 'opschalen' zoals je tot je 35-40e continu hebt gedaan en hebt geambieerd, maar je gaat downscalen. Een kleiner huis wellicht. Minder of niet meer werken. Etc.
Je wereldje wordt weer klein. En dat is dan nog in het beste geval, dat je vrouw en of naasten allemaal nog leven, maar er vallen ongetwijfeld een aantal mensen eerder weg uit je leven dan je verwacht. En daar zit je dan, in je kleine huisje, zonder energie, slecht slapen (doen bijna alle ouderen), met je medicijnenkastje vol meuk die je elke dag moet slikken, met als enige échte lol nog samen zijn met je kinderen en kleinkinderen en de wekelijkse sociale kaartavond. Met 2 wijntjes maximaal want anders ben je die nacht en de dag erna helemaal naar de klote.
Geen dromen meer. Geen toekomstvisie meer. Geen bruisende energie met 'ik wil nog dit en dat bereiken'.
Bleh, dit klinkt mij niet bepaald aanlokkelijk.
Ja, ik ben wellicht te negatief. Maar zo onrealistisch is het niet wat ik opschrijf. Tuurlijk, geluk zit in kleine dingen en naarmate je ouder wordt zul je dat wel meer en meer ervaren. Je zult ook wel moeten. Want grote dingen wil of kun je niet meer.
Maar als ik mocht kiezen, dan zou ik voor eeuwig 24 zijn.
Ik denk dat de meeste ouderen niet meer de 'drive' hebben om nog allemaal nieuwe projecten te gaan starten. Kost teveel moeite, de pay-off is er niet meer, jonge vrouwen willen je toch niet meer en je hebt alles al wat je hartje begeert. Dus waarom zou je nog?quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:44 schreef Seven. het volgende:
[..]
Als het allemaal downhill is vanaf pakweg 60, waarom doen die gasten er zelf dan niks aan? Zeker de zestiger van nu is er vitaal genoeg voor en heeft de financiele middelen om er iets aan te doen.
Ik denk dat je dus opziet tegen iets met de kennis en ervaring van een 34-jarige inclusief de bewijsdrang die daar nog bijhoort. Veruit de meeste 65-jarigen lijken dik tevreden zijn met alles wat ze al bereikt hebben, en nemen de ongemakken op de koop toe.
Wat ellendig trouwens dat je hier dus nog tientallen jaren als een berg tegenop zult zien. Verspilde energie.
Welnee joh mijn opa en oma zijn met pensioen en gaan mininaal 4 keer per jaar op vakantie naar het buitenland.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:37 schreef matigeuser het volgende:
Ouder worden is extreem kut voor mij. En ik ben pas 34. Maar ik kijk nu al op tegen de periode dat ik écht oud ben.
Momenteel is er nog weinig aan de hand. Wel eerder katers, eerder moe, wat minder ambitieus en blakend van het testosteron en naïef zelfvertrouwen, maar alla(h). Kan er voorlopig nog wel mee door. Fysiek gezien nog wel fit maar een klein buikje heeft zich gevormd, de eerste grijze baardharen zijn gespot en wat kleine rimpels en diepere kringen onder mijn ogen beginnen zich kenbaar te maken.
Ik ga nu niet zeuren over mijn 'hedendaagse' staat en hoe die is t.o.v. van hoe ik 22 was. Maar wat ik wel kut vind is dat het 'verval' is ingezet en onomkeerbaar is. Je gaat nooit meer jonger worden.
De komende jaren is er, mocht ik niet ziek worden uiteraard, niets aan de hand. Maar feit is wel dat écht oud worden gewoon klote is. Er zitten geen voordelen aan. Alleen maar nadelen. Komen ze:
- Minder interessant voor het andere geslacht
- Minder knap
- Minder indrukwekkend als je iets goed kunt of hebt geflikt
- Verwachtingen worden hoger, de 'pay-off' kleiner
- Fysieke aftakeling. Meer pijntjes, vaker ziek, eerder moe, etc
En het ergste lijkt me dan nog de periode dat je 'het allemaal wel gehad hebt' en niet meer 'opnieuw' kunt beginnen. Dus straks zo rond de 65-70. Je kinderen zijn al lang het huis uit en hebben hun schaapjes op het droge. Je bent niet meer 'nodig'. Je hebt het allemaal wel gezien. Je bedrijf 'loopt', of je bent met pensioen.
En dan? Dan ga je niet meer 'opschalen' zoals je tot je 35-40e continu hebt gedaan en hebt geambieerd, maar je gaat downscalen. Een kleiner huis wellicht. Minder of niet meer werken. Etc.
Je wereldje wordt weer klein. En dat is dan nog in het beste geval, dat je vrouw en of naasten allemaal nog leven, maar er vallen ongetwijfeld een aantal mensen eerder weg uit je leven dan je verwacht. En daar zit je dan, in je kleine huisje, zonder energie, slecht slapen (doen bijna alle ouderen), met je medicijnenkastje vol meuk die je elke dag moet slikken, met als enige échte lol nog samen zijn met je kinderen en kleinkinderen en de wekelijkse sociale kaartavond. Met 2 wijntjes maximaal want anders ben je die nacht en de dag erna helemaal naar de klote.
Geen dromen meer. Geen toekomstvisie meer. Geen bruisende energie met 'ik wil nog dit en dat bereiken'.
Bleh, dit klinkt mij niet bepaald aanlokkelijk.
Ja, ik ben wellicht te negatief. Maar zo onrealistisch is het niet wat ik opschrijf. Tuurlijk, geluk zit in kleine dingen en naarmate je ouder wordt zul je dat wel meer en meer ervaren. Je zult ook wel moeten. Want grote dingen wil of kun je niet meer.
Maar als ik mocht kiezen, dan zou ik voor eeuwig 24 zijn.
Wat zouden mensen eraan moeten doen dan? Je kunt de aftakeling niet tegenhouden of terugdraaien.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:44 schreef Seven. het volgende:
[..]
Als het allemaal downhill is vanaf pakweg 60, waarom doen die gasten er zelf dan niks aan? Zeker de zestiger van nu is er vitaal genoeg voor en heeft de financiele middelen om er iets aan te doen.
Ik denk dat je dus opziet tegen iets met de kennis en ervaring van een 34-jarige inclusief de bewijsdrang die daar nog bijhoort. Veruit de meeste 65-jarigen lijken dik tevreden zijn met alles wat ze al bereikt hebben, en nemen de ongemakken op de koop toe.
Wat ellendig trouwens dat je hier dus nog tientallen jaren als een berg tegenop zult zien. Verspilde energie.
Bedoel je de helft van de leeftijd die je oud vindt of halverwege de tijd vanaf oud tot dood?quote:
Als je goed voor iezelf zorgt, valt die aftakeling best mee.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:52 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat zouden mensen eraan moeten doen dan? Je kunt de aftakeling niet tegenhouden of terugdraaien.
Je bent jaloers op het 'relaxte' leventje waarbij niets meer moet en alles mag. En op lekker op vakantie gaan.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:50 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Welnee joh mijn opa en oma zijn met pensioen en gaan mininaal 4 keer per jaar op vakantie naar het buitenland.
Ben eerder jaloers op die oude lui.
Toen ik 13 was, leek het me verschrikkelijk om 36 of ouder te zijn, dan is je leven gewoon voorbij en dan is het vooral kut. Dat dacht ik echt.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:47 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Ik denk dat de meeste ouderen niet meer de 'drive' hebben om nog allemaal nieuwe projecten te gaan starten. Kost teveel moeite, de pay-off is er niet meer, jonge vrouwen willen je toch niet meer en je hebt alles al wat je hartje begeert. Dus waarom zou je nog?
Ik denk inderdaad wel dat de meeste ouderen best tevreden zijn met wat ze hebben. Maar om te spreken van een 'leuk leven'? Dat lijkt me eerlijk gezegd niet.
Overigens ga ik nu niet elke dag hier tegen op zitten kijken. Dus met die verspilde energie valt het wel mee. Je doet er toch niets aan. Maar als ik er even over nadenk, zoals bij het lezen van dit topic, dan kan ik inderdaad alleen maar nadelen zien aan het ouder worden.
Doel je op 80-90 jarigen?quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:57 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Je bent jaloers op het 'relaxte' leventje waarbij niets meer moet en alles mag. En op lekker op vakantie gaan.
Maar je bent niet jaloers op:
- Oude, vermoeide lichamen
- Volle medicijnenkastjes, regelmatig naar de dokter, lichamelijke klachten
- Een leven wat alleen nog in het teken staat van het hier en nu. Hoewel een goede instelling, maar geen dromen meer. Geen missies. Geen lange termijn plannen.
- Geen aantrekking meer van het andere geslacht
- Alles al gezien hebben. 'Wow' factor is ervan af
Ik heb echt het idee dat veel mensen het ouder worden bijna bewust 'overschatten' om het draaglijk te maken in hun hoofd. Net als mensen die geloven in leven na de dood. Ik denk dat het geen pretje is, tenzij je 'hoofd' net zo hard aftakelt als je lichaam en er geen fuck meer om geeft.
Mijn opa vertelde dat bij hem in het bejaardenhuis volop geflirt en gevrijd werd, hoor. Het zijn vooral jonge mensen die denken dat oude mensen die dingen niet meer doen.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:57 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Je bent jaloers op het 'relaxte' leventje waarbij niets meer moet en alles mag. En op lekker op vakantie gaan.
Maar je bent niet jaloers op:
- Oude, vermoeide lichamen
- Volle medicijnenkastjes, regelmatig naar de dokter, lichamelijke klachten
- Een leven wat alleen nog in het teken staat van het hier en nu. Hoewel een goede instelling, maar geen dromen meer. Geen missies. Geen lange termijn plannen.
- Geen aantrekking meer van het andere geslacht
- Alles al gezien hebben. 'Wow' factor is ervan af
Ik heb echt het idee dat veel mensen het ouder worden bijna bewust 'overschatten' om het draaglijk te maken in hun hoofd. Net als mensen die geloven in leven na de dood. Ik denk dat het geen pretje is, tenzij je 'hoofd' net zo hard aftakelt als je lichaam en er geen fuck meer om geeft.
Haha.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:01 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Mijn opa vertelde dat bij hem in het bejaardenhuis volop geflirt en gevrijd werd, hoor. Het zijn vooral jonge mensen die denken dat oude mensen die dingen niet meer doen.
Ja, die zijn sowieso 'oud'. Maar ik denk dat het vanaf 70+ wel al aardig hard kan gaan.quote:
Het valt niet mee, je raakt er alleen aan gewend. Of je houdt jezelf voor de gek.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Als je goed voor iezelf zorgt, valt die aftakeling best mee.
Ik ben tegenwoordig fitter dan ik ooit ben geweest. Ik ben pas halverwege de veertig gaan hardlopen. Voordien dacht ik altijd dat ik dat toch niet zou kunnen.
Een dag voor mijn 50e verjaardag lukte me 50 kilo te bankdrukken. Ik vind dat tof en deed dat omdat het kon.
Tel daarbij op dat het steeds minder belangrijk wordt wat anderen van je denken, en ouder worden is alleen maar fijn
Hopen dat je geen fysieke pijn zult lijden. Relativeren. En tevreden zijn met jezelf, zodat je voor je geluksbeleving (buiten je mogelijk simpele levensstandaard) niet afhankelijk bent van externe factoren.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:52 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat zouden mensen eraan moeten doen dan? Je kunt de aftakeling niet tegenhouden of terugdraaien.
Natuurlijk niet, als jonge kerel. Jij bent dan echter ook een oude kerel en kijkt er dan heel anders tegenaan.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:01 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Haha.
Zal best een kern van waarheid inzitten. Wellicht moet ik dan toevoegen 'geen interesse meer in het andere geslacht', want ik heb niets met oude vrouwen
Tegen dan is die 70-jarige deerne ook een jong ding!quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:01 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Haha.
Zal best een kern van waarheid inzitten. Wellicht moet ik dan toevoegen 'geen interesse meer in het andere geslacht', want ik heb niets met oude vrouwen
Nu niet maar ook je voorkeuren groeien gewoon mee. Als jij nu nog op 12-jarigen zou vallen net als 20 jaar geleden, dan zou er iets niet helemaal lekker zijn.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:01 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Haha.
Zal best een kern van waarheid inzitten. Wellicht moet ik dan toevoegen 'geen interesse meer in het andere geslacht', want ik heb niets met oude vrouwen
Snap ik niks van. Ik doe nog steeds allemaal spannende, nieuwe dingen. Nieuwe carrière beginnen, verhuizen en huis verbouwen, in nieuwe interesses duiken, projecten bedenken.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:05 schreef Fernweh het volgende:
Het is gewoon voorbij op een late leeftijd.... Als je jong bent heb je tijd, kan je talenten ontwikkelen etc. Als je een oude bok bent zit je vast in de sleur en dan houdt het op... Ik kan nu geen rapper met gouden kettingen meer worden of een bokser op de olympische spelen. In plaats daarvan haal ik elke week een pot Heleas Pindakaas van de aldi.
Oh dan ben ik dat niet met je eens hoor.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:02 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Ja, die zijn sowieso 'oud'. Maar ik denk dat het vanaf 70+ wel al aardig hard kan gaan.
Daarnaast is het gedeelte over 'dromen' en 'toekomstplannen' al veel eerder van toepassing.
Ik heb niets met mannen van 30, maar ooit was dat echt wel anders hoor.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:01 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Haha.
Zal best een kern van waarheid inzitten. Wellicht moet ik dan toevoegen 'geen interesse meer in het andere geslacht', want ik heb niets met oude vrouwen
Ik was een beetje sarcastisch, maar mijn leven is niet zo gegaan, zoals ik het wilde. Ik werd ziek en toen was alles kut, helaas. De dingen die jij kan, kan ik niet omdat ik door ziekte 3 jaar niks kon, en de tijd is niet echt lief. De wereld blijft niet op je wachten als je even uit de running ligt.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:11 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Snap ik niks van. Ik doe nog steeds allemaal spannende, nieuwe dingen. Nieuwe carrière beginnen, verhuizen en huis verbouwen, in nieuwe interesses duiken, projecten bedenken.
Ik zou het maar saai vinden als de tijd stil stond. Je maakt elke leeftijd voor het eerst mee en elke fase biedt weer nieuwe ervaringen. Ik verveel me niet en heb zeker niet het gevoel dat er geen nieuwe perspectieven zijn. Het klinkt alsof jij het hebt opgegeven.
Sterker nog: ik ervaar veel meer vrijheid in mezelf om nieuwe dingen te proberen of een ander pad te nemen. Ik vind het namelijk veel minder erg als iets eventueel niet lukt. Vroeger vond ik falen, en dan zeker dat andere mensen dat dan zouden weten, veel erger dan nu.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:11 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Snap ik niks van. Ik doe nog steeds allemaal spannende, nieuwe dingen. Nieuwe carrière beginnen, verhuizen en huis verbouwen, in nieuwe interesses duiken, projecten bedenken.
Ik zou het maar saai vinden als de tijd stil stond. Je maakt elke leeftijd voor het eerst mee en elke fase biedt weer nieuwe ervaringen. Ik verveel me niet en heb zeker niet het gevoel dat er geen nieuwe perspectieven zijn. Het klinkt alsof jij het hebt opgegeven.
Ik ben ook ziek geweest, ik weet er alles van. Je kunt ook blij zijn dat je er nog bent, dat je een kans hebt om er het beste van te maken.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:23 schreef Fernweh het volgende:
[..]
Ik was een beetje sarcastisch, maar mijn leven is niet zo gegaan, zoals ik het wilde. Ik werd ziek en toen was alles kut, helaas. De dingen die jij kan, kan ik niet omdat ik door ziekte 3 jaar niks kon, en de tijd is niet echt lief. De wereld blijft niet op je wachten als je even uit de running ligt.
Absoluut dat kan, maar helaas zal ik nooit 100% genezen. Elke dag pijn, in en uit, soms wordt je er moe van. Natuurlijk kan ik van alles maar qua vooropleidingen heb ik ook niet veel geluk gehad. Ach ja het is gewoon pech hebben. Je kan er nog wel wat van maken maar de achterstand haal je nooit meer in, tenzij je een loterij of zo wint.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:26 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik ben ook ziek geweest, ik weet er alles van. Je kunt ook blij zijn dat je er nog bent, dat je een kans hebt om er het beste van te maken.
Ik ben niet ziek geweest dus ik weet niet wat je doormaakt, maar als je ergens een meetlat langs legt (aangezien je het over "achterstand" hebt) dan ga je jezelf in ieder geval de negativiteit in praten. Er is geen weg des levens met begin en eind (behalve geboren worden en doodgaan). Sommige mensen trouwen op hun 25ste, maar gaan op hun 40ste weer uit elkaar. Dan ben je toch op exact hetzelfde punt als een single veertiger? Of carriere maken op je 30ste en op je 45ste ontslag nemen. Dan ben je ook mid 40 op hetzelfde punt als de meeste afgestudeerden. Kortom: een achterstand bestaat niet.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:39 schreef Fernweh het volgende:
[..]
Absoluut dat kan, maar helaas zal ik nooit 100% genezen. Elke dag pijn, in en uit, soms wordt je er moe van. Natuurlijk kan ik van alles maar qua vooropleidingen heb ik ook niet veel geluk gehad. Ach ja het is gewoon pech hebben. Je kan er nog wel wat van maken maar de achterstand haal je nooit meer in, tenzij je een loterij of zo wint.
Je pijn wil ik niet relativeren, maar het idee dat je een achterstand hebt opgelopen die je niet in kunt halen is absurd. Je hoeft jezelf met niemand te vergelijken en er zijn volop kansen, ook als je geen traditioneel pad hebt bewandeld.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:39 schreef Fernweh het volgende:
[..]
Absoluut dat kan, maar helaas zal ik nooit 100% genezen. Elke dag pijn, in en uit, soms wordt je er moe van. Natuurlijk kan ik van alles maar qua vooropleidingen heb ik ook niet veel geluk gehad. Ach ja het is gewoon pech hebben. Je kan er nog wel wat van maken maar de achterstand haal je nooit meer in, tenzij je een loterij of zo wint.
Ik had nu gewoon een huis kunnen hebben en al een flink deel hebben afbetaald. Dat heb ik echter niet.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:42 schreef ZarB het volgende:
[..]
Ik ben niet ziek geweest dus ik weet niet wat je doormaakt, maar als je ergens een meetlat langs legt (aangezien je het over "achterstand" hebt) dan ga je jezelf in ieder geval de negativiteit in praten. Er is geen weg des levens met begin en eind (behalve geboren worden en doodgaan). Sommige mensen trouwen op hun 25ste, maar gaan op hun 40ste weer uit elkaar. Dan ben je toch op exact hetzelfde punt als een single veertiger? Of carriere maken op je 30ste en op je 45ste ontslag nemen. Dan ben je ook mid 40 op hetzelfde punt als de meeste afgestudeerden. Kortom: een achterstand bestaat niet.
Zie hierboven. Ik zou gewoon een eigen huis willen hebben. Nu ben ik uit noodzaak terug bij pa en ma gaan wonen, geen enkele vrouw loopt daar warm voor, dus daten en zo kan ook niet totdat ik weer in een normale situatie zit.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:43 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Je pijn wil ik niet relativeren, maar het idee dat je een achterstand hebt opgelopen die je niet in kunt halen is absurd. Je hoeft jezelf met niemand te vergelijken en er zijn volop kansen, ook als je geen traditioneel pad hebt bewandeld.
En jij denkt dat vrouwen warmlopen voor een man met een afbetaald huis? Hoe kóm je erbij? Maar goed, ik snap wel dat je je doelen in je hoofd haalt waarvan je weet dat je ze niet (meer) kan bereiken. Dan blijf je iig lekker in dat negatieve zwelgen. Is dat écht wat je wilt, of dénk je dat je het wilt omdat het toevallig iets onbereikbaars is geworden?quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:50 schreef Fernweh het volgende:
[..]
Ik had nu gewoon een huis kunnen hebben en al een flink deel hebben afbetaald. Dat heb ik echter niet.
Je hebt gelijk, maar mijn doel in het leven is een huis afbetalen, dan zit ik goed.
[..]
Zie hierboven. Ik zou gewoon een eigen huis willen hebben. Nu ben ik uit noodzaak terug bij pa en ma gaan wonen, geen enkele vrouw loopt daar warm voor, dus daten en zo kan ook niet totdat ik weer in een normale situatie zit.
Natuurlijk moet ik mezelf niet vergelijken met andere, maar de wereld zal het wel doen. We hebben het immers over leeftijd in dit topic. Leeftijd is juist dat gene waar de maatschappij mee doet vergelijken. Of ik 30 of 50 ben, voor mij zou het niet uit moeten maken, het verteld mij persoonlijk niks dat ik 50 ben, maar andere kunnen mij dan met een lat langs de andere vijftigers leggen, daar dient leeftijd voor.
Ik vermoed dat je eigen houding je meer in de weg zit dan je feitelijke leeftijd of je veronderstelde achterstand. Na ziekte je leven heropbouwen toont veerkracht. Ik snap dat het misschien niet zo snel gaat als je zou willen - dat vond ik althans frustrerend aan herstellen na ziekte - maar je kunt elke stap ook zien als een verworvenheid. Ik woonde ooit in een mooi huis waar ik afscheid van moest nemen toen het uitging met mijn toenmalige vriend. Daarna woonde ik een tijdje bij mijn vader en toch voelde dat als een stap vooruit.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:50 schreef Fernweh het volgende:
Zie hierboven. Ik zou gewoon een eigen huis willen hebben. Nu ben ik uit noodzaak terug bij pa en ma gaan wonen, geen enkele vrouw loopt daar warm voor, dus daten en zo kan ook niet totdat ik weer in een normale situatie zit.
Natuurlijk moet ik mezelf niet vergelijken met andere, maar de wereld zal het wel doen. We hebben het immers over leeftijd in dit topic. Leeftijd is juist dat gene waar de maatschappij mee doet vergelijken. Of ik 30 of 50 ben, voor mij zou het niet uit moeten maken, het verteld mij persoonlijk niks dat ik 50 ben, maar andere kunnen mij dan met een lat langs de andere vijftigers leggen, daar dient leeftijd voor.
Ik merk de laatste tijd dat ik wat rustiger wordt en dingen meer relativeer. Ik zou daarom alleen al niet meer terug in de tijd willen. Bepaalde interesses zijn nog steeds hetzelfde, alleen geef er een andere invulling aan door de verplichtingen die ik nu heb, maar ik geniet er nog steeds van. Dat van meer uitdagingen herken ik ook heel sterk. Sowieso kun je je hele leven allerlei 'uitdagingen' stellen. Als kijk naar mijn vader die gepensioneerd is, zit hij alles behalve verveeld uit het raam te staren. Mijn oma, toen ze nog leefde, ging naar allerlei clubjes en had haar week redelijk volgepland. Het enige wat je niet in de hand hebt is je gezondheid en zodra daar iets ernstigs mee aan de hand is, wordt het lastiger om leuke dingen te ondernemen. Gezondheid staat echter voor een deel los van leeftijd. En zelfs met gezondheidsproblemen is nog genoeg mogelijk. Zie door mijn gezondheidsproblemen vaker dokters en ziekenhuizen dan mij lief is, maar ik durf wel te stellen dat ik tevreden ben. Sommige weken lig ik na een werkdag als een dood vogeltje door mijn gezondheid op bed (gelukkig geen pijn), andere weken gaat het heel goed. Ik kan mij dan wel ergens voorstellen dat oude mensen nog steeds van het leven kunnen genieten, ondanks bepaalde gezondheidsproblemen. Ik hoop in ieder geval met 60 nog naar festivals te kunnen gaan.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 22:49 schreef Claudia_x het volgende:
Ik merk weinig van verval. Ik slaap beter dan in mijn twintiger jaren, doe meer en heb meer energie, ben intellectueel scherp, heb meer ervaring en kennis, weet beter wat ik wel en niet wil. Ik kijk nu al uit naar mijn veertiger jaren, want ik verwacht dat het dan nog eenvoudiger wordt om m'n eigen plan te trekken.
Ik ga niet alle posts quoten van jou, maar de opmerkingen die je maakt zijn best interessant. Op TheRedpill reddit zie ik vaak mannen afgeven op 'ouder' wordende vrouwen, dat ze niks meer waard zijn en op die leeftijd geen eisen moeten stellen. Bij jonge vrouwen wordt gezegd dat ze spijt gaan krijgen als ze doorgaan met casual daten. Ze hebben daar zelfs een specifiek woord voor, maar dat ga ik niet gebruiken omdat ik het woord zo vrouwonvriendelijk en vulgair als de pest vind. Ik vraag mij dan af op basis van jouw posts, is dat niet meer een eigen projectie met het feit dat deze mannen problemen hebben met 'ouder' worden ? Dat ze zeg maar niet meegroeien in het 'ouder' worden ? Mijn ideeën, gedachtes, gevoelens als ook mijn leeftijdsvoorkeur zijn in die 10 jaar gewoon meegegroeid. Een jongen van 19 kan bijvoorbeeld best knap zijn, maar ik voel mij er niet tot aangetrokken. Laat staan om te overwegen er mee op date te gaan toen ik nog vrijgezel was. Ik zie heus wel bijvoorbeeld dat mijn 19 jarige gezicht er fris en fruitiger uitziet dan mijn gezicht nu op foto's, maar dat geldt net zo goed voor iedereen van mijn leeftijd. Ik kan mij er ook niet echt druk over maken op de een of andere manier. Dingen veranderen of worden minder, maar er komen ook weer andere of zelfs hele leuke dingen voor in de plaats. Althans zo zie ik het. Volgens de Redpill mannen zou ik nu ongelukkig moeten zijn dat ik niet meer zo aantrekkelijk ben als vroeger. Ik kijk helemaal niet met weemoed naar het uiterlijk van mijn jonge ik terug. Alleen denk ik nog wel eens terug aan bepaalde herinneringen zoals voor het eerst gaan studeren of de verre reis in Europa.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:01 schreef matigeuser het volgende:
[..]
Haha.
Zal best een kern van waarheid inzitten. Wellicht moet ik dan toevoegen 'geen interesse meer in het andere geslacht', want ik heb niets met oude vrouwen
Ben jij het Mick Jagger ? Ik heb wel eens gelezen dat die man er een heel gezondheidsregime op nahoudt, ondanks dat hij alle bestaande genotsmiddelen onder de zon heeft gebruikt.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:25 schreef YuckFou het volgende:
Jezus Christus, voor een "jongerenforum" wat FOK! ooit eens was is het wel verworden tot de klaagbaak zoals bij de huisarts in de wachtkamer, damn, jullie alles wat hier boven de 35/40 is, staan jullie dan echt met 1 been al in je kist?
Ik ben inmiddels (en hoe ik t gehaald heb geen idee) 47 en ga nog net zo hard als een dikke 15-20 jaar geleden, ik ga uit, werk zelfs in de eventscene, hou van t nachtleven, doorhalen en het haast ouderwetsche sex, drugs 'n rock'nroll (al maak daar maar techno van) alleen, ik sta niet vooraan te gillen bij de dj booth of doe supercooltof tegen meisjes van 20 die daar niet op zitten te wachten.
Maar het idee dat je niks meer kan, feestjes te zwaar zijn en je na een nachtje doorhalen 3 dagen op bed moet liggen praat je jezelf aan of je leeft zo gezapig dat de energie al lang geleden is weggevloeid...
Damn, kom op hey, ouder worden hoort erbij, dat hou je niet tegen, rimpels, verzakkingen en als je na je 50e zonder pijn wakker wordt dan ben je dood, maar zo hard zemelen dat je leven voorbij is en oh oh oh wat worden we oud, doe ff gezond zeg...het is een mindset, en ik doe niet aan clichés van ooohw 50 is t nieuwe 40, fuck off, over 3 jaar ben ik een godverdomde halve eeuw oud en nog steeds niet kapot te krijgen, de enige die zich t graf in kan denken, praten, wensen, jammeren ben je zelf, en da's nergens voor nodig
Vond als tiener zo'n brakke dag helemaal niks. Ik had dat gevoel zo sterk zelfs dat ik vanaf toen nauwelijks meer alcohol dronk. Natuurlijk ga ik wel naar festivals en dat soort dingen, maar de hele drankcultuur is niet zo aan mij besteed.quote:Op dinsdag 30 juni 2020 23:39 schreef ZarB het volgende:
Dat gezeur over weinig kunnen hebben qua drank en feestjes vind ik ook treurig. Ik hing op mijn 18e al elke zondag kotsend boven de prullenbak naast m'n bed, dus dat heeft bij mij niks met leeftijd te maken, maar nu heb ik dat nog. Alleen nu heb ik er 3 dagen last van ipv 1. Maar ik ga me er niet door laten tegenhouden. Nee, ik doe het niet elke dag, want iets meer verantwoordelijkheid nu, maar ik hoor zo vaak leeftijdsgenoten "nou, 2 wijntjes en dan voel ik 'm hoor, dus ik hou het daar bij!!". Ik neem die verrotte dagen maar voor lief, als de avond legendarisch is. Intensief sporten levert me ook spierpijn op, maar dan zeg je toch ook niet "nou, ik sport wel een tandje minder"?
Ik zie ook geen verschil tussen mijn energieniveau van nu en pakweg 10 jaar geleden. De gezondheidsproblemen zijn er niet slechter op geworden, maar ook niet beter.quote:Op woensdag 1 juli 2020 08:58 schreef pietkanarie het volgende:
Ik ben nu 34 en merk geen verschil met bijvoorbeeld 20 zijn. Echt veel energie heb ik niet, maar dat had ik tien jaar geleden ook niet. Medische oorzaak, staat los van leeftijd.
Het is niet zo dat zij er zelf allemaal vandoor kunnen gaan met 10 jaar jongere vrouwen (en als dat zo is, dan is dat bizar oneerlijk. Waarom kunnen ze geen genoegen nemen met vrouw van eigen leeftijd. Waarom hadden wij 10 jaar geleden dan genoegen moeten nemen met hen? Ze zijn zelf even zielig als de oudere vrouwen die ze emotioneel de grond in willen stampen omdat ze hun eigen frustraties niet op een gezonde manier een plek kunnen geven) .quote:Op woensdag 1 juli 2020 09:56 schreef 01100101 het volgende:
Ik ga niet alle posts quoten van jou, maar de opmerkingen die je maakt zijn best interessant. Op TheRedpill reddit zie ik vaak mannen afgeven op 'ouder' wordende vrouwen, dat ze niks meer waard zijn en op die leeftijd geen eisen moeten stellen. Bij jonge vrouwen wordt gezegd dat ze spijt gaan krijgen als ze doorgaan met casual daten. Ze hebben daar zelfs een specifiek woord voor, maar dat ga ik niet gebruiken omdat ik het woord zo vrouwonvriendelijk en vulgair als de pest vind. Ik vraag mij dan af op basis van jouw posts, is dat niet meer een eigen projectie met het feit dat deze mannen problemen hebben met 'ouder' worden ? Dat ze zeg maar niet meegroeien in het 'ouder' worden ? Mijn ideeën, gedachtes, gevoelens als ook mijn leeftijdsvoorkeur zijn in die 10 jaar gewoon meegegroeid. Een jongen van 19 kan bijvoorbeeld best knap zijn, maar ik voel mij er niet tot aangetrokken. Laat staan om te overwegen er mee op date te gaan toen ik nog vrijgezel was. Ik zie heus wel bijvoorbeeld dat mijn 19 jarige gezicht er fris en fruitiger uitziet dan mijn gezicht nu op foto's, maar dat geldt net zo goed voor iedereen van mijn leeftijd. Ik kan mij er ook niet echt druk over maken op de een of andere manier. Dingen veranderen of worden minder, maar er komen ook weer andere of zelfs hele leuke dingen voor in de plaats. Althans zo zie ik het. Volgens de Redpill mannen zou ik nu ongelukkig moeten zijn dat ik niet meer zo aantrekkelijk ben als vroeger. Ik kijk helemaal niet met weemoed naar het uiterlijk van mijn jonge ik terug. Alleen denk ik nog wel eens terug aan bepaalde herinneringen zoals voor het eerst gaan studeren of de verre reis in Europa.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |