Ik snap ook best hoe dit soort mensen vast lopen.
Er wordt enthusiast maar met weinig verbouw-ervaring begonnen met heel veel slopen. En dan blijkt al snel dat zo'n volledige renovatie toch wat anders is dan even een nieuw behangetje, verfje en vloertje leggen. Voordat het er op begint te lijken dat de eerste ruimte een soort van 'af' is, is de motivatie al lang weg.
Combineer dat met een tegenslag en/of een inkomen waarmee het inhuren van externe krachten niet echt mogelijk is, en er gebeurt niets meer. De last om zowel te gaan klussen als om het nog een beetje 'schoon en netjes' te houden, wordt daarmee steeds zwaarder.
Ja, ik heb met mijn renovatie ook periodes gehad dat ik het even niet zag zitten of enorm tegen een bepaalde klus op zag. Na 5 jaar moet nu het toilet nog afgemaakt worden en jawel: de gang! Ik heb ook periodes gehad dat ik weken of zelfs maanden de energie niet kon opbrengen om te klussen. En dat zorgt dan weer voor relatiestress, want de ander heeft andere verwachtingen. Het werkt daarin ook niet mee natuurlijk dat we halverwege de renovatie in mijn huis zijn gaan samenwonen. Maar we hebben nu een heerlijke woonkamer, keuken, slaapkamer en badkamer.
En dan is er natuurlijk ook nog de grote schuur die na zo veel verbouwen grondig opgeruimd, leeggehaald en opnieuw ingeruimd moet worden. En een tuin die aandacht nodig heeft. En een lange lijst met kleine klusje. Likjes verf, dingen ophangen etc.
Maar het is van een simpel tochtig arbeidershuisje nu wel veranderd in een comfortabele en moderne woning. Gasloos, geïsoleerd, veilig.